• Nie Znaleziono Wyników

REVIEW PAPER<BR>Metalloproteinases in the pathogenesis of systemic inflammatory rheumatic diseases

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "REVIEW PAPER<BR>Metalloproteinases in the pathogenesis of systemic inflammatory rheumatic diseases"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Metaloproteinazy w patogenezie zapalnych uk³adowych chorób reumatycznych

Metalloproteinases in the pathogenesis of systemic inflammatory rheumatic diseases

A

Annnnaa OOlleewwiicczz--GGaawwlliikk11,, PPaawwee³³ HHrryyccaajj11,, JJaann KK.. ££¹¹cckkii11,,22

1Klinika Reumatologii i Immunologii Klinicznej, Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, kierownik Kliniki prof. dr hab. med. Jan K. £¹cki

2Zak³ad Biochemii, Instytut Reumatologii im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher w Warszawie, kierownik Zak³adu, dyrektor Instytutu prof. dr hab. med. S³awomir Maœliñski

S

S³³oowwaa kklluucczzoowwee:: metaloproteinazy, choroby reumatyczne, zapalenie.

K

Keeyy wwoorrddss:: metalloproteinases, rheumatic diseases, inflammation.

S t r e s z c z e n i e

Metaloproteinazy (MMPs) to rodzina enzymów hydrolizuj¹cych sk³adniki macierzy zewn¹trzkomórkowej. Enzymy te odgrywaj¹ istotn¹ rolê w wielu procesach zarówno fizjologicznych, takich jak embriogeneza, gojenie ran, angiogeneza, jak i patologicz- nych. Do drugiej z wymienionych grup nale¿¹ choroby reuma- tyczne. Rosn¹ca liczba doniesieñ na temat roli metaloproteinaz w zapalnych chorobach uk³adowych wskazuje nie tylko kierunki nowych badañ nad patogenez¹ tych jednostek, ale równie¿

otwiera nowe mo¿liwoœci ich terapii.

S u m m a r y

Metalloproteinases (MMPs) are a family of enzymes that hydro- lyze components of the extracellular matrix. These proteinases play a key role in the majority of biological processes, both phy- siological, such as embryogenesis, wound healing, angiogenesis, and pathological, like for example rheumatic diseases. The incre- asing number of evidence concerning the role of metalloprote- inases in inflammatory rheumatic diseases shows not only the direction of future researches, but also gives new targets for the therapies of these so far incurable diseases.

Adres do korespondencji:

lek. Anna Olewicz-Gawlik, Klinika Reumatologii i Immunologii Klinicznej, Akademia Medyczna im. K. Marcinkowskiego, ul. Winogrady 144, 61-626 Poznañ

P

Prraaccaa wwpp³³yynê³³aa:: 29.08.2005 r.

W ostatnim czasie w reumatologii dokonano znacz- nego postêpu. Potrafimy skuteczniej rozpoznawaæ, mo- nitorowaæ i leczyæ choroby reumatyczne. Dziêki wysi³- kom badaczy molekularne mechanizmy tych chorób przestaj¹ byæ tajemnic¹. Zainteresowanie naukowców ogniskuje siê obecnie na kilkunastu grupach cz¹steczek, zwi¹zanych z rozwojem uk³adowych chorób reumatycz- nych. Jedn¹ z nich stanowi¹ metaloproteinazy (MMPs).

MMPs stanowi¹ rodzinê zale¿nych od wapnia, za- wieraj¹cych cynk endoproteinaz aktywnych w neutral- nym pH [1]. Znanych jest ponad 20 MMPs, nale¿¹cych do 4 kategorii: ¿elatynazy (MMP-2, -9), stromelizyny

(MMP-3, -10, -11), kolagenazy (MMP-1, -8, -13) oraz enzy- my zwi¹zane z b³on¹ komórkow¹ (MMP-14, -15, -16, -17, -24, -25). £¹cznie MMPs trawi¹ wszystkie sk³adniki ma- cierzy zewn¹trzkomórkowej. Nie jest to jednak ich jedy- na rola. Do substratów MMPs nale¿¹ cytokiny, czynniki wzrostu, bia³ka ostrej fazy, proenzymy oraz bia³ka bio- r¹ce udzia³ w przekazywaniu sygna³ów i apoptozie, dziêki czemu MMPs uczestnicz¹ w odpowiedzi zapalnej, proliferacji, apoptozie i migracji komórek (ryc. 1.).

To, co wiemy dzisiaj, to zaledwie wierzcho³ek góry lodowej, niepoznanej jeszcze wiedzy o roli MMPs w procesach fizjologicznych i patologicznych, takich

(2)

jak nowotworzenie i zapalenie. Skomplikowane relacje pomiêdzy MMPs a innymi biologicznie czynnymi cz¹st- kami w zapalnych uk³adowych chorobach tkanki ³¹cz- nej s¹ od wielu lat przedmiotem badañ. Najlepiej po- znano je w przypadku reumatoidalnego zapalenia sta- wów (RZS).

Metaloproteinazy w reumatoidalnym zapaleniu stawów

W RZS badano zarówno ekspresjê MMPs w b³onie maziowej zajêtych chorob¹ stawów, jak i ich stê¿enie w p³ynie stawowym i surowicy pacjentów. Z dostêpnej znacznej liczby publikacji kilka zas³uguje na szczególn¹ uwagê. Konttinen i wsp. [2] przeanalizowali ekspresjê MMPs od MMP-1 do MMP-20 w b³onie maziowej cho- rych na RZS i osób po urazowym uszkodzeniu stawów.

Celem pracy by³o porównanie wzorców ekspresji MMPs u chorych z zapalnym i niezapalnym uszkodzeniem sta-

wu. Chorzy na RZS charakteryzowali siê znamiennie wy¿sz¹ ekspresj¹ MMP-1, -9, -14 (MT1-MMP), a ekspre- sjê MMP-13 i -15 (MT2-MMP) wykazano wy³¹cznie u chorych na RZS. Inni badacze opisali zwi¹zek miêdzy stê¿eniem MMP-1 w p³ynie stawowym a nasileniem procesu zapalnego w b³onie maziowej [3] oraz miêdzy aktywnoœci¹ MMP-2 w p³ynie stawowym a obecnoœci¹ nad¿erek [4]. W grupie chorych na RZS odpowiadaj¹- cych na stosowan¹ terapiê zaobserwowano obni¿enie ekspresji MMP-1 i -3 w synowium oraz stosunku MMP- 1/tkankowy inhibitor metaloproteinaz (TIMP) -1, MMP- 3/TIMP-1 i MMP-3/TIMP-2 [5]. Opisano tak¿e wzrost stê¿eñ MMP-1, -2, -3, -8, -9 w p³ynie stawowym stawów objêtych zapaleniem [6]. Kliniczne znaczenie mo¿e mieæ fakt, ¿e stê¿enia MMP-8 i -9 wykaza³y tendencjê wzrostow¹ wraz z progresj¹ choroby, natomiast stê¿e- nia MMP-1 i -3, wysokie na pocz¹tku RZS, mala³y w za- awansowanym stadium [6].

RRyycc.. 11.. Schemat regulacji dzia³ania metaloproteinaz macierzy zewn¹trzkomórkowej (MMPs). Produkcja i wydzielanie proMMPs regulowane s¹ m.in. przez cytokiny, hormony, czynniki wzrostu. Nieaktywne formy enzymów s¹ nastêpnie aktywowane przez inne MMPs i plazminê, powoduj¹c degradacjê macierzy zewn¹- trzkomórkowej. Aktywnoœæ MMPs jest hamowana przez tkankowe inhibitory metaloproteinaz (TIMPs) i α2-makroglobulinê. TNF – czynnik martwicy guza, IL-1 – interleukina 1, TGF-β – transformuj¹cy czynnik wzrostu, IGF-1 – insulinopodobny czynnik wzrostu 1.

FFiigg.. 11.. The regulation of matrix metalloproteinases (MMPs). The production and secretion of proMMPs is controlled by a variety of biologically active agents, for example cytokines, hormones and growth factors. La- tent forms of enzymes are then activated by another MMPs and plasmin leading in a consequence to the degradation of extracellular matrix. The activity of MMPs is blocked by tissue inhibitors of metalloproteina- ses (TIMPs) and α2-macroglobulin. TNF – tumor necrosis factor, IL-1 – interleukin 1, TGF-β – transforming growth factor β, IGF-1 – insulin-like growth factor.

aktywacja TNF

IL-1

TGF-β IGF-1

proMMPs

macierz

zewn¹trzkomórkowa zdegradowana

macierz M

MMMPPss

TIMPs α2-makroglobulina

(3)

Równie¿ oznaczanie surowiczych stê¿eñ wybranych MMPs mo¿e mieæ wartoœæ praktyczn¹. Wysokie stê¿e- nie MMP-3 na pocz¹tku choroby skojarzono ze znaczn¹ destrukcj¹ stawów i przyspieszon¹ progresj¹ choroby, i to jako niezale¿ny czynnik ryzyka obok predyspozycji genetycznej (shared epitopes w locus DRB1), czynnika reumatoidalnego i stê¿enia bia³ka C-reaktywnego (CRP) [7]. Co wiêcej, spadkowi aktywnoœci choroby towarzyszy-

³o obni¿enie stê¿eñ MMP-8 i -9 [7], a stê¿enie MMP-8 korelowa³o z markerami zapalenia [8]. Wykazano tak¿e zale¿noœæ miêdzy wysokim stê¿eniem MMP-1 a rozwo- jem nad¿erek stawowych [9] oraz zwi¹zek stê¿enia MMP-3 z CRP i aktywnoœci¹ zapalenia b³ony maziowej [10]. O stopniu skomplikowania regulacji MMPs i ich funkcji œwiadcz¹ wyniki Sharifa i wsp. Badacze zaobser- wowali podwojenie stê¿enia MMP-3 w surowicy cho- rych na RZS leczonych prednizolonem w dawce 7,5 mg/dobê, podczas gdy kliniczne i biologiczne wskaŸni- ki aktywnoœci RZS uleg³y obni¿eniu [11].

Rola metaloproteinaz w patogenezie twardziny uk³adowej

Proces w³óknienia odgrywa istotn¹ rolê w patome- chanizmie twardziny uk³adowej. W zwi¹zku z tym wy- daje siê oczywiste, ¿e obecne w tej chorobie zaburzenia homeostazy tkanki ³¹cznej mog¹ byæ zwi¹zane z nie- prawid³owoœciami w uk³adzie MMPs/TIMPs. Wykazano wy¿sze œrednie stê¿enie TIMP-1 u chorych z chorob¹ uogólnion¹ ni¿ u osób z ograniczon¹ postaci¹ twardzi- ny, toczniem uk³adowym i RZS [12]. W grupie chorych z wysokim surowiczym stê¿eniem TIMP-1 czêœciej ob- serwowano w³óknienie p³uc i przeciwcia³a przeciw to- poizomerazie 1 oraz odwrotnie proporcjonaln¹ zale¿- noœæ miêdzy stê¿eniem TIMP-1 i pojemnoœci¹ dyfuzyjn¹ p³uc dla tlenku wêgla (DLCO) [12], choæ wyniki dotycz¹- ce profilu zmian narz¹dowych u chorych z podwy¿szo- nym TIMP-1 nie s¹ jednoznaczne [13]. Co ciekawe, stê-

¿enia TIMP-1 i MMP-1 korelowa³y z czasem trwania cho- roby, a u chorych z postaci¹ uogólnion¹ twardziny trwa- j¹c¹ d³u¿ej ni¿ 4 lata nast¹pi³ znamienny spadek stê¿e- nia TIMP-1 w porównaniu z wczesn¹ faz¹ choroby (czas trwania krótszy ni¿ 2 lata) [13]. Fakt ten mo¿e odzwier- ciedlaæ progresywny charakter choroby w pocz¹tko- wym okresie jej trwania.

Dane dotycz¹ce roli TIMP-2 w patogenezie twardzi- ny uk³adowej s¹ kontrowersyjne. Yazawa i wsp. wyka- zali podwy¿szone stê¿enie TIMP-2 w surowicy chorych i zwi¹zek miêdzy stê¿eniem TIMP-2 a stopniem zajêcia skóry, DLCO i przyspieszonym OB [14]. Wyników tych nie potwierdzili jednak inni [13]. Opisano tak¿e wzrost ekspresji mRNA dla TIMP-3 w fibroblastach uzyskanych od chorych na twardzinê [15].

Sato i wsp. [16] w badaniach nad patogenez¹ twar- dziny uk³adowej zwrócili uwagê na odmienny aspekt problemu. Wykazali zwi¹zek akumulacji w³ókien kola- genowych w skórze chorych z podwy¿szonym stê¿e- niem przeciwcia³ przeciwko MMP-1 w surowicy, praw- dopodobnie istotnym sk³adnikiem uk³adowej odpowie- dzi autoimmunologicznej w sklerodermii. Co wiêcej, najwy¿sze stê¿enia przeciwcia³ wystêpowa³y u osób z uogólnion¹ postaci¹ choroby i istotnie korelowa³y ze stopniem zajêcia skóry, p³uc i naczyñ nerkowych. Po- dobne wyniki otrzymano dla przeciwcia³a anty-MMP-3, tak¿e obecnego w zwiêkszonym stê¿eniu w surowicy chorych [17]. Nishijiama i wsp. wykazali przydatnoœæ oznaczania tego przeciwcia³a jako surowiczego marke- ra aktywnoœci twardziny [17].

Interesuj¹ce wyniki przedstawili Kikuchi i wsp. [18].

Wykazali, ¿e surowicza aktywnoœæ MMP-9 jest odwrot- nie proporcjonalna do oceny gruboœci skóry wg zmody- fikowanej skali Rodnana [19] i w uogólnionej postaci choroby mo¿e byæ u¿ytecznym parametrem odzwiercie- dlaj¹cym stopieñ zajêcia skóry. Dane na temat roli MMP-9 w twardzinie nie s¹ jednak jednoznaczne [20].

Wzrost stê¿enia MMP-3 mo¿e œwiadczyæ natomiast o nak³adaniu siê RZS i twardziny [21], a nadprodukcja MMP-12 mo¿e odpowiadaæ za zaburzon¹ w twardzinie angiogenezê [22].

Wyniki badañ wskazuj¹ tak¿e, ¿e ekspresja genów cz¹steczek bior¹cych udzia³ w procesie w³óknienia w twardzinie uk³adowej jest w dynamiczny sposób mo- dulowana. We wczesnym okresie choroby (do roku) za- obserwowano wzmo¿on¹ ekspresjê genów dla prokola- genu I i III, dekoryny, MMP-1, -3, TIMP-1 i aktywatorów plazminogenu [23]. Pomiêdzy 2. i 4. rokiem choroby zmniejszeniu uleg³a ekspresja genów dla dekoryny, MMP-1, 2 i -3, a utrzymywa³a siê wzmo¿ona ekspresja mRNA dla TIMP-1 i prokolagenu 1. Co wiêcej, nie wyka- zano ró¿nicy w ekspresji genów badanych bia³ek po- miêdzy grup¹ kontroln¹ a chorymi w póŸnym stadium choroby (czas trwania ponad 6 lat).

Z przedstawionych danych wynika, ¿e proces w³ók- nienia w twardzinie uk³adowej mo¿e mieæ przyczynê nie tylko we wzroœcie stê¿enia inhibitorów MMPs, ale tak¿e w odpowiedzi autoimmunologicznej, wyra¿aj¹cej siê obecnoœci¹ przeciwcia³ anty-MMPs, co w konsekwencji powoduje spadek obrotu macierzy zewn¹trzkomórkowej tkanki ³¹cznej i nadmiern¹ akumulacjê w³ókien kolage- nowych w skórze i narz¹dach wewnêtrznych chorych.

Rola metaloproteinaz w uk³adowych zapaleniach naczyñ

Ukaza³o siê stosunkowo niewiele prac, dotycz¹cych roli MMPs w innych ni¿ opisane wy¿ej uk³adowych cho-

(4)

robach tkanki ³¹cznej. Wydaje siê, ¿e cech¹ wspóln¹ pewnych jednostek z tej grupy jest wzmo¿ona ekspre- sja MMP-9. Fakt ten obserwowano m.in. w kilku posta- ciach uk³adowych zapaleñ naczyñ, np. w olbrzymioko- mórkowym zapaleniu têtnic. Wzrostowi surowiczego stê¿enia i aktywnoœci MMP-9 w tej chorobie towarzy- szy³ wzrost ekspresji mRNA dla MMP-9 w warstwie œrodkowej œciany naczyniowej [24].

Innym zapaleniem naczyñ, w którego patogenezie podkreœla siê rolê zaburzeñ regulacji MMPs, jest choro- ba Kawasaki. Opisano podwy¿szenie ekspresji MMP-9 i -2 w œcianach naczyñ chorych, przy braku kompensa- cji ze strony TIMP-1, a rozmieszczenie obu MMPs w po- szczególnych kompartmentach naczyniowych by³o ró¿- ne [25]. Co ciekawe, ekspresja MMP-9 by³a wzmo¿ona nawet w nieobecnoœci zmian zapalnych. Wydaje siê mo¿liwe uczestnictwo MMP-2 w procesie proliferacji b³ony wewnêtrznej i angiogenezie, a MMP-9 w formo- waniu siê têtniaków naczyñ wieñcowych. Inna grupa badaczy zaobserwowa³a znacznie wy¿sze surowicze stê¿enia MMP-1, -2, -3, -9 i TIMP-1, -2 u chorych na cho- robê Kawasaki w porównaniu z grup¹ osób zdrowych [26]. Stê¿enie MMP-9 najwy¿sze w przypadku obecno- œci zmian w têtnicach wieñcowych ulega³o obni¿eniu po do¿ylnym podaniu immunoglobulin, a zajêciu têtnic wieñcowych towarzyszy³ istotnie podwy¿szony stosu- nek MMP-9/TIMP-2 i MMP-3/TIMP-1.

Ciekawe wyniki zaprezentowali Bjerkeli i wsp. [27].

Opisali istotny wzrost ekspresji MMP-1, -2, -12, -14 w leukocytach krwi obwodowej chorych na ziarniniaka Wegenera w okresie remisji, w porównaniu z grup¹ kontroln¹. Osoby z aktywn¹ chorob¹ wyró¿nia³ znacz- ny, selektywny wzrost ekspresji MMP-2 i -8. W pracy wykazano tak¿e istotnie wy¿sze stê¿enia MMP-2, -3 i TIMP-1 oraz korelacjê stê¿eñ MMP-8 i TIMP-1 z CRP w surowicy chorych. Aktywnoœæ MMPs w grupie cho- rych by³a znamiennie wiêksza ni¿ u osób zdrowych.

Dane literaturowe wskazuj¹ na znaczenie osoczo- wych stê¿eñ MMP-2 w rozpoznaniu, a MMP-3 i -9 w monitorowaniu aktywnoœci zapalenia têtnic typu Ta- kayashu [28].

Rola metaloproteinaz w innych zapalnych chorobach tkanki ³¹cznej

Toczeñ uk³adowy nie jest wyj¹tkiem pod wzglêdem zaburzeñ w uk³adzie MMPs wœród uk³adowych chorób tkanki ³¹cznej. W interesuj¹cej pracy Trysberg i wsp.

wykazali, obok podwy¿szonego stê¿enia MMP-9 w p³y- nie mózgowo-rdzeniowym chorych z zajêciem uk³adu nerwowego, korelacjê pomiêdzy stê¿eniami MMP-9 i produktów degradacji neuronów oraz komórek glejo- wych [29]. W innej publikacji opisano podwy¿szon¹ ekspresjê i aktywnoœæ MMP-9 w leukocytach krwi ob-

wodowej chorych, niezrównowa¿on¹ przez podwy¿sze- nie stê¿enia TIMP-1 [30]. Za rol¹ MMP-9 w patogenezie tocznia uk³adowego przemawiaj¹ równie¿ obserwacje Faber-Elmann i wsp. [31]. Wykazali oni zale¿noœæ miê- dzy surowiczym stê¿eniem MMP-9 a obecnoœci¹ zmian skórnych o charakterze rumienia kr¹¿kowego, objawu Raynauda, zapaleniem p³uc, owrzodzeniami b³ony œlu- zowej jamy ustnej i obecnoœci¹ przeciwcia³ antyfosfoli- pidowych. Zapalenie stawów, nadwra¿liwoœæ na œwia- t³o i zaburzenia hematologiczne wystêpowa³y rzadziej u chorych z podwy¿szon¹ aktywnoœci¹ MMP-9, pod- czas gdy objaw Raynauda i niskie stê¿enia bia³ek uk³a- du dope³niacza C3 i C4 – czêœciej. Co ciekawe, stê¿enie kr¹¿¹cej MMP-9 by³o odwrotnie proporcjonalne do su- rowiczego poziomu przeciwcia³ przeciw natywnemu DNA, które to odkrycie mo¿e byæ przydatne dla potrzeb monitorowaniu aktywnoœci choroby [32].

Wzrost ekspresji MMP-1, -2 i -9 zaobserwowano w zapaleniu wielomiêœniowym, skórno-miêœniowym i wtrêtowym zapaleniu miêœni [33].

Kilka interesuj¹cych doniesieñ na temat roli MMPs dotyczy pierwotnego zespo³u Sjögrena. Perez i wsp. wy- kazali pozytywn¹ zale¿noœæ miêdzy ekspresj¹ i aktyw- noœci¹ MMP-9 oraz ekspresj¹ MMP-3 a ciê¿koœci¹ i ak- tywnoœci¹ choroby, w tym ze strukturalnymi i funkcjo- nalnymi zmianami wargowych gruczo³ów œlinowych [34]. Co istotne, zwiêkszenie aktywnoœci wymienionych MMPs wynika³o g³ównie z syntezy w komórkach na- b³onka wydzielniczego, natomiast w ma³ym stopniu z produkcji przez komórki nacieku zapalnego. Hulkko- nen i wsp. [35] opisali natomiast istotnie mniejsze oso- czowe stê¿enie MMP-9 u chorych z zespo³em Sjögrena z plamic¹, dodatnimi czynnikiem reumatoidalnym i przeciwcia³ami anty-SS-A ni¿ u chorych bez tych cech, a podwy¿szone stê¿enie MMP-9 korelowa³o z dodatnim testem Schirmera i obecnoœci¹ keratoconiunctivitis sic- ca. Za znaczeniem uk³adu MMPs/TIMPs i proteolizy w destrukcji tkanki gruczo³ów i przewodów œlinowych przemawia wzrost stê¿enia i aktywnoœci MMP-9 oraz wysoki stosunek MMP-9/TIMP-1 w œlinie pacjentów z pierwotnym zespo³em Sjögrena [36]. Podwy¿szone stê¿enie MMP-9 wykazano te¿ w ³zach i moczu chorych, co mo¿e mieæ pewne znaczenie praktyczne [37, 38].

Podsumowanie

Przytoczone wyniki badañ jednoznacznie wskazuj¹ na wa¿ne znaczenie uk³adu MMPs/TIMPs w patogene- zie zapalnych uk³adowych chorób reumatycznych. Czy- ni to MMPs i ich inhibitory dobrym punktem uchwytu dla potencjalnych terapii. Dane pochodz¹ce z badañ na modelach zwierzêcych zapaleñ stawów s¹ obiecuj¹ce [39, 40]. Niestety, zastosowanie inhibitorów MMPs u ludzi napotyka na wiele ograniczeñ. Szeroki zakres

(5)

dzia³ania dotychczas stosowanych zwi¹zków skutko- wa³ hamowaniem fizjologicznej aktywnoœci MMPs i po- wa¿nymi objawami niepo¿¹danymi [41]. Wysi³ki bada- czy skoncentrowa³y siê zatem na poszukiwaniu selek- tywnych inhibitorów MMPs, wp³ywaniu na szlaki prze- kazywania sygna³ów oraz hamowaniu ekspresji genów dla MMPs. Co ciekawe, leki nale¿¹ce do tej ostatniej grupy s¹ ju¿ od dawna u¿ywane w praktyce klinicznej.

Przyk³adem s¹ szeroko stosowane w reumatologii gli- kokortykosteroidy, choæ trudno mówiæ w tym przypad- ku o selektywnoœci dzia³ania. Do obni¿enia ekspresji MMPs prowadzi tak¿e terapia lekami biologicznymi [42]. Bior¹c pod uwagê ci¹g³y rozwój medycyny mole- kularnej i biotechnologii, dotychczasowe trudnoœci zwi¹zane z poszukiwaniem skutecznych i bezpiecznych terapii chorób reumatycznych wydaj¹ siê zbli¿aæ do koñca, choæ optymizm zwi¹zany ze skutecznoœci¹ nie- których preparatów w uk³adach eksperymentalnych ju¿ nieraz okaza³ siê przedwczesny. Selektywne inhibi- tory MMPs prawdziw¹ wartoœæ wyka¿¹ dopiero po sku- tecznych próbach ich klinicznego zastosowania. Pozo- staje ¿yczyæ pacjentom, lekarzom i badaczom, aby na- st¹pi³o to jak najszybciej (tab. I).

P

Piiœœmmiieennnniiccttwwoo

1. Nagase H, Woessner JF, Jr. Matrix metalloproteinases. J Biol Chem 1999; 274: 21491-4.

2. Konttinen YT, Ainola M, Valleala J, et al. Analysis of 16 different matrix metalloproteinases (MMP-1 to MMP-20) in the syno-

vial membrane: different profiles in trauma and rheumatoid arthritis. Ann Rheum Dis 1999; 58: 691-7.

3. Maeda S, Sawai T, Uzuki M, et al. Determination of interstitial collagenase (MMP-1) in patients with rheumatoid arthritis.

Ann Rheum Dis 1995; 54: 970-5.

4. Goldbach-Mansky R, Lee JM, Hoxworth JM, et al. Active syno- vial matrix metalloproteinase-2 is associated with radiogra- phic erosions in patients with early synovitis. Arthritis Res 2000; 2: 145-53.

5. Katrib A, Smith MD, Ahern MJ, et al. Reduced chemokine and matrix metalloproteinase expression in patients with rheuma- toid arthritis achieving remission. J Rheumatol 2003; 30: 10-21.

6. Yoshihara Y, Nakamura H, Obata K, et al. Matrix metalloprote- inases and tissue inhibitor of metalloproteinases in synovial fluids from patients with rheumatoid arthritis or osteoarthri- tis. Ann Rheum Dis 2000; 59: 455-61.

7. Tchetverikov I, Lard LR, DeGroot J, et al. Matrix metalloprote- inases-3, -8, -9 as markers of disease activity and joint dama- ge progression in early rheumatoid arthritis. Ann Rheum Dis 2003; 62: 1094-9.

8. Kullich WC, Klein G. Correlation among macrophage inflam- matory protein 1alpha levels, matrix metalloproteinase 8 le- vels, and systemic inflammation in rheumatoid arthritis. Arth- ritis Rheum 2001; 44: 2940-1.

9. Cunnane G, Fitzgerald O, Beeton C, et al. Early joint erosions and serum levels of matrix metalloproteinase 1, matrix metallo- proteinase 3, and tissue inhibitor of metalloproteinases 1 in rheumatoid arthritis. Arthritis Rheum 2001; 44: 2263-74.

10. Ribbens C, Martin y Porras M, Franchimont N, et al. Increased matrix metalloproteinase-3 serum levels in rheumatic diseases:

relationship with synovitis and steroid treatment. Ann Rheum Dis 2002; 61: 161-6.

M

Meettaalloopprrootteeiinnaazzyy CChhoorroobbyy rreeuummaattyycczznnee

MMP-1 reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina uk³adowa, choroba Kawasaki, ziarniniak Wegenera, miopatie zapalne

MMP-2 reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Kawasaki, zapalenie têtnic Takayashu, ziarniniak Wegenera, miopatie zapalne

MMP-3 reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina uk³adowa, choroba Kawasaki, zapalenie têtnic Takayashu, ziarniniak Wegenera, toczeñ uk³adowy, zespó³ Sjögrena

MMP-8 reumatoidalne zapalenie stawów, ziarniniak Wegenera

MMP-9 reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina uk³adowa, choroba Kawasaki, zapalenie têtnic Takayashu, olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic, toczeñ uk³adowy, miopatie zapalne, zespó³ Sjögrena

MMP-12 reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina uk³adowa, ziarniniak Wegenera

MMP-13 reumatoidalne zapalenie stawów

MMP-14 (MT1-MMP) ziarniniak Wegenera

MMP-15 (MT2-MMP) reumatoidalne zapalenie stawów T

Taabbeellaa II.. Zestawienie metaloproteinaz odgrywaj¹cych rolê w patogenezie chorób reumatycznych T

Taabbllee II.. The list of matrix metalloproteinases playing role in the pathogenesis of rheumatic diseases

(6)

11. Sharif M, Salisbury C, Taylor DJ, et al. Changes in biochemical markers of joint tissue metabolism in a randomized controlled trial of glucocorticoid in early rheumatoid arthritis. Arthritis Rheum 1998; 41: 1203-9.

12. Kikuchi K, Kubo M, Sato S, et al. Serum tissue inhibitor of me- talloproteinases in patients with systemic sclerosis. J Am Acad Dermatol 1995; 33: 973-8.

13. Young-Min SA, Beeton C, Laughton R, et al. Serum TIMP-1, TIMP-2, and MMP-1 in patients with systemic sclerosis, primary Raynaud’s phenomenon, and in normal controls. Ann Rheum Dis 2001; 60: 846-51.

14. Yazawa N, Kikuchi K, Ihn H, et al. Serum levels of tissue inhibi- tor of metalloproteinases 2 in patients with systemic sclerosis.

J Am Acad Dermatol 2000; 42: 70-5.

15. Mattila L, Airola K, Ahonen M, et al. Activation of tissue inhibi- tor of metalloproteinases-3 (TIMP-3) mRNA expression in sclero- derma skin fibroblasts. J Invest Dermatol 1998; 110: 416-21.

16. Sato S, Hayakawa I, Hasegawa M, et al. Function blocking auto- antibodies against matrix metalloproteinase-1 in patients with systemic sclerosis. J Invest Dermatol 2003; 120: 542-7.

17. Nishijima C, Hayakawa I, Matsushita T, et al. Autoantibody aga- inst matrix metalloproteinase-3 in patients with systemic scle- rosis. Clin Exp Immunol 2004; 138: 357-63.

18. Kikuchi K, Kubo M, Hoashi T, et al. Decreased MMP-9 activity in the serum of patients with diffuse cutaneous systemic sclerosis.

Clin Exp Dermatol 2002; 27: 301-5.

19. Clements P, Lachenbruch P, Siebold J, et al. Inter and intraobse- rver variability of total skin thickness score (modified Rodnan TSS) in systemic sclerosis. J Rheumatol 1995; 22: 1281-5.

20. Kim WU, Min SY, Cho ML, et al. Elevated matrix metalloprote- inase-9 in patients with systemic sclerosis. Arthritis Res Ther 2005; 7: R71-R79.

21. Jinnin M, Ihn H, Asano Y, et al. Serum matrix metalloproteinase- 3 in systemic sclerosis. Arch Dermatol Res 2004; 296: 25-9.

22. D’Alessio S, Fibbi G, Cinelli M, et al. Matrix metalloproteinase 12-dependent cleavage of urokinase receptor in systemic sclero- sis microvascular endothelial cells results in impaired angioge- nesis. Arthritis Rheum 2004; 50: 3275-85.

23. Kuroda K, Shinkai H. Gene expression of types I and III collagen, decorin, matrix metalloproteinases and tissue inhibitors of me- talloproteinases in skin fibroblasts from patients with systemic sclerosis. Arch Dermatol Res 1997; 289: 567-72.

24. Sorbi D, French DL, Nuovo GJ, et al. Elevated levels of 92-kd ty- pe IV collagenase (matrix metalloproteinase 9) in giant cell ar- teritis. Arthritis Rheum 1996; 39: 1747-53.

25. Gavin PJ, Crawford SE, Shulman ST, et al. Systemic arterial expres- sion of matrix metalloproteinases 2 and 9 in acute Kawasaki Di- sease. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2003; 23: 576-81.

26. Senzaki H, Masutani S, Kobayashi J, et al. Circulating matrix me- talloproteinases and their inhibitors in patients with Kawasaki Disease. Circulation 2001; 104: 860-3.

27. Bjerkeli V, Halvorsen B, Damas JK, et al. Expression of matrix metalloproteinases in patients with Wegener’s granulomatosis.

Ann Rheum Dis 2004; 63: 1659-63.

28. Matsuyama A, Sakai N, Ishigami M, et al. Matrix metalloprote- inases as novel disease markers in Takayashu arteritis. Circula- tion 2003; 108: 1469-73.

29. Trysberg E, Blennow K, Zachrisson O, et al. Intrathecal levels of matrix metalloproteinases in systemic lupus erythematosus

with central nervous system engagement. Arthritis Res Ther 2004; 6: R551-R556.

30. Matache C, Stefanescu M, Dragomir C, et al. Matrix metallopro- teinase-9 and its natural inhibitor TIMP-1 expressed or secreted by peripheral blood mononuclear cells from patients with sys- temic lupus erythematosus. J Autoimmun 2003; 20: 323-31.

31. Faber-Elmann A, Sthoeger Z, Tcherniack A, et al. Activity of ma- trix metalloproteinase -9 is elevated in sera of patients with sys- temic lupus erythematosus. Clin Exp Immunol 2002; 127: 393-8.

32. Makowski GS, Ramsby ML. Concentrations of circulating matrix metalloproteinase 9 inversely correlate with autoimmune anti- bodies to double stranded DNA: implications for monitoring di- sease activity in systemic lupus erythematosus. Mol Pathol 2003; 56: 244-7.

33. Kieseier BC, Schneider C, Clements JM, et al. Expression of spe- cific matrix metalloproteinases in inflammatory myopathies.

Brain 2001; 124: 341-51.

34. Perez P, Goicovich E, Alliende C, et al. Differential expression of matrix metalloproteinases in labial salivary glands of patients with primary Sjögren’s syndrome. Arthritis Rheum 2000; 43:

2807-17.

35. Hulkkonen J, Pertovaara M, Antonen J, et al. Matrix metallopro- teinase 9 (MMP-9) gene polymorphism and MMP-9 plasma le- vels in primary Sjögren’s syndrome. Rheumatology (Oxford) 2004; 43: 1476-9.

36. Asatsuma M, Ito S, Watanabe M, et al. Increase in the ratio of matrix metalloproteinase-9 to tissue inhibitor of metalloprote- inase-1 in saliva from patients with primary Sjögren’s syndro- me. Clin Chim Acta 2004; 345: 99-104.

37. Solomon A, Dursun D, Liu Z, et al. Pro- and anti-inflammatory forms of interleukin-1 in the tear fluid and conjunctiva of pa- tients with dry-eye disease. Invest Ophthalmol Vis Sci 2001; 42:

2283-92.

38. Pertovaara M, Hulkkonen J, Hurme M, et al. Urinary matrix me- talloproteinase-9 and interleukin-6 and renal manifestations of primary Sjögren syndrome. Rheumatology 2004; 43: 807-8.

39. Conway JG, Wakefield JA, Brown RH, et al. Inhibition of cartila- ge and bone destruction in adjuvant arthritis in the rat by a ma- trix metalloproteinase inhibitor. J Exp Med 1995; 182: 449-57.

40. Brewster M, Lewis EJ, Wilson KL, et al. Ro 32-3555, an orally ac- tive collagenase selective inhibitor, prevents structural damage in the STR/ORT mouse model of osteoarthritis. Arthritis Rheum 1998; 41: 1639-44.

41. Brown PD. Ongoing trials with matrix metalloproteinase inhibi- tors. Expert Opin Investig Drugs 2000; 9: 2167-77.

42. Klimiuk PA, Sierakowski S, Domyslawska I, et al. Effect of re- peated infliximab therapy on serum matrix metalloproteina- ses and tissue inhibitors of metalloproteinases in patients with rheumatoid arthritis. J Rheumatol 2004; 31: 238-42.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Interakcje miêdzykomórkowe oraz miêdzy ma- cierz¹ a komórkami s¹ wa¿ne dla utrzymania prawid³owej homeostazy komórek i odgrywaj¹ istotn¹ rolê w wielu procesach fizjologicznych

Podejrzewa się, że za proces una- czyniania chrząstki stawowej w przebiegu choroby zwy- rodnieniowej oraz reumatoidalnego zapalenia stawów może być również odpowiedzialna

infuzji leku w obu grupach pacjentów przyjmujących to- cilizumab obserwowano zmniejszenie tej średniej do wartości plasujących się w granicach normy – efekt ten był bardziej

Effect of cal- citonin gene-related peptide, neuropeptide Y, substance P, and vasoactive intestinal peptide on interleukin-1 beta, interleukin- -6 and tumor necrosis

Wśród układowych chorób tkanki łącznej jedyną jednostką chorobową, w której zaobserwowano zależność między stężeniem leptyny a aktywnością choroby, jest zespół Behçeta..

Dlatego w stanach zapalnych nie obserwuje się zwiększonego stężenia kalcytoniny w surowicy krwi [3, 7].. Pobudzenie syntezy PCT może zachodzić na drodze bezpośredniej pod

U części chorych dokonano wcześniejszego rozwiązanie ciąży, 11 ciąż (16% spośród tych, które nie zakończyły się planowanym wcześniej- szym rozwiązaniem) zakończyło

Komórki plazmatyczne są w pełni zróżnicowane i mają określony czas życia [2, 7, 10]. Wśród nich wyod- rębnia się 2 subpopulacje: 1) komórki plazmatyczne krótko żyjące,