• Nie Znaleziono Wyników

Adjuvant treatment of renal cell carcinoma

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Adjuvant treatment of renal cell carcinoma"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

204

Wspó³czesna Onkologia

Obecnie stosowanym sposobem postêpowania we wczesnym raku nerki jest zabieg operacyjny. Ewen- tualne leczenie uzupe³niaj¹ce uza- sadnione jest wy³¹cznie w ramach kontrolowanych badañ klinicznych.

Jego celem jest zmniejszenie ryzy- ka wznowy i w ten sposób wp³yw na odleg³e prze¿ycia. Spraw¹ pierw- szorzêdn¹ jest wiêc identyfikacja grupy chorych, którzy mogliby od- nieœæ korzyœæ z takiego leczenia i wybór jego metody.

Jako g³ówne czynniki obci¹¿aj¹ce rokowanie wymieniæ nale¿y zaawan- sowanie miejscowe nowotworu i stan regionalnych wêz³ów ch³onnych (T, N). Interesuj¹ce, ¿e z badañ Giulia- niego wynika, ¿e przy braku zajêcia wêz³ów ch³onnych, rokowanie nie zmienia siê wraz ze wzrostem za- awansowania guza pierwotnego.

W badaniach Skinnera i McNicholsa jednak naciek oko³onerkowej tkanki t³uszczowej zmniejsza prawdopodo- bieñstwo prze¿yæ 10-letnich z 56 do 20 i 28%. Inne czynniki wp³ywaj¹ce na rokowanie i mog¹ce staæ siê ewentualn¹ podstaw¹ w³¹czenia chorego do badañ klinicznych nad leczeniem adjuwantowym, to stopieñ zró¿nicowania nowotworu (G), wystê- powanie zatorów naczyniowych z ko- mórek nowotworowych, wyniki badañ laboratoryjnych i molekularnych, a tak¿e wiek i stan ogólny.

Je¿eli chodzi o wybór metody le- czenia, badania dotycz¹ce radiote- rapii zapocz¹tkowane w latach 70.

nie wykaza³y korzystnego wp³ywu te- go rodzaju leczenia na prawdopo- dobieñstwo wznowy, a w badaniu Finneya wp³ynê³o wrêcz na pogor- szenie prze¿yæ ca³kowitych. Ewentu-

alne badania radioterapii w uzupe³- niaj¹cym leczeniu raka nerki skupia- j¹ siê obecnie na zastosowaniu ra- dioterapii œródoperacyjnej, a tak¿e z u¿yciem niekonwencjonalnego frak- cjonowania dawki i brachyterapii.

Równie¿ chemioterapia nie wyda- je siê byæ dobr¹ metod¹. W meta- analizie obejmuj¹cej ponad 4,5 tys.

chorych z zaawansowanym rakiem nerki, ca³kowity odsetek odpowiedzi wyniós³ 6%. Wœród 812 chorych bio- r¹cych udzia³ w badaniach II fazy z cytostatykami nale¿¹cymi do ró¿- nych grup, pojawi³y siê tylko 3 od- powiedzi ca³kowite i 23 czêœciowe.

Podobne niezachêcaj¹ce wyniki uzyskano w badaniach nad zastoso- waniem w zaawansowanym raku ner- ki hormonoterapii, co dyskwalifikuje tê metodê w leczeniu adjuwantowym.

Obserwowane samoistne remisje u chorych z rakiem nerki sk³aniaj¹ do poszukiwañ w obszarze immu- noterapii. Do badanych metod na- le¿y wykorzystanie cytokin, komórek odpowiedzi immunologicznej, a tak-

¿e przeciwcia³ monoklonalnych.

dr n. med. KKrrzzyysszzttooff LLeœnniieewwsskkii--KKmmaakk Klinika Onkologii CSK WIM

ul. Szaserów 128 00-909 Warszawa

tel. +48 22 681 71 63/235

Leczenie adjuwantowe raka nerki

Adjuvant treatment of renal cell carcinoma

Leœniewski-Kmak K.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Negative association of antibiotics on clinical activity of immune checkpoint inhibitors in patients with advanced renal cell and non-small-cell lung cancer. Thompson J, Szabo

In the presented case, partial re- sponse with the third line of treatment was observed in a patient with moderate prognosis, with metastases to the bones and liver, which lasted

Pharmacokinetic analysis in populations of patients previously receiving nivolumab in clinical trials showed no significant effect of eGFR on drug clearance in patients with

W trakcie badania ocenie pod- dany zostanie całkowity czas przeżycia chorych, czas wol- ny od progresji i czas do progresji choroby nowotworowej, częstość

Prawdo- podobieñstwo obecnoœci przerzu- tów w nadnerczu u chorego z ra- kiem nerki waha siê od 6–10% po stronie guza, do 20% w badaniach autopsyjnych.. Czêstoœæ przerzutów

ust¹pienie krwiomoczu, zmniejszenie masy guza, zmniejszenie kr¹¿enia obocznego, wytworzenie nacieku ko- mórek limfoidalnych i wywo³anie przewlek³ego stanu zapalnego w ob-

Do rozwa¿enia w terapii adjuwantowej pozostaj¹ nastêpuj¹ce schematy: Bevacizumab + IL-2 i/lub IFN; Thalidomid + IL-2 i/lub IFN (Olencki); Neovastat + IL-2 i/lub IFN

W badaniu tomokomputerowym (TK) jamy brzusznej stwierdzono patologiczn¹ masê o wymiarach 21 x 36 x 20 mm w czê- œci œrodkowej nerki prawej, nieco bli¿ej bie- guna