Kalendarium prezesa Okręgowej Rady Lekarskiej Zdaniemprezesa

GRUDZIEŃ 2008 WIELKOPOLSKA IZBA LEKARSKA

Wypada chyba zacząć naszą rozmowę od radosnej informacji, jaka nadeszła właśnie z Brukseli…

Rzeczywiście, możemy mieć duże powody do radości. Odbyło się bowiem posiedzenie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Parlamentu Europejskiego, która wypracowała ostateczną formułę i stanowisko, jakie będzie wskazówką dla wszystkich europosłów w czasie gru- dniowego głosowania nad Europejską Dyrektywą Czasu Pracy. Dyrektywa ta jest niezmiernie ważna dla całego naszego środowiska, po- nieważ zawarte w niej przepisy regulują także czas pracy lekarzy.

Jak wiadomo, w pierwotnej wersji ten czas miał zostać podzielony na aktywny i pasywny. Samorząd lekarski od początku krytykował takie rozwiązanie. Chodziło nam o to, żeby uznać, iż cały czas pracy lekarza na dyżurze jest czasem aktywnym. Absurdalny wydawał nam się pomysł dzielenia dyżuru lekarskiego, dociekania, kiedy lekarz myśli, kiedy nie myśli, kiedy coś robi czy nie robi itd.

Na szczęście komisja odeszła od tych złych rozwiązań i utrzymała jednolity, niepodzielny czas pracy, będący cza- sem aktywnym. Jak pokazuje dotychczasowa praktyka parlamentarna, stanowisko komisji właściwie w 99 proc.

w sposób mechaniczny przenosi się na głosowanie całego europarlamentu.

Wielkopolska Izba Lekarska ma także w tym swój udział.

Przypomnę, że pod koniec października doszło do spotkania kierownictwa WIL z europarlamentarzystami z Wielkopolski, podczas którego przedstawialiśmy nasze stanowisko w spra- wie czasu pracy lekarzy. Przyniosło to wymierne rezultaty, ponieważ polscy europosłowie również opowiedzieli się za utrzymaniem dotychczasowych rozwiązań i to pomimo odrębnego stanowiska polskiego rządu.

Dużo się mówi ostatnio także o tworzonym przez rząd nowym systemie akredytacyjnym…

Powstaje dosyć kosztowny system akredytacji lekarzy, który będzie się znacząco różnił od dotychczasowego, ponie- waż ta akredytacja będzie „upaństwowiona”.

Widzę jednak w tych nowych rozwiązaniach sporo plusów, przede wszystkim dlatego, że pojawi się możliwość akredy- tacji lekarzy nie tylko w wielkich ośrodkach uniwersytec- kich, ale również w szpitalach wojewódzkich i powiatowych.

Ja o tym zresztą mówię już od kilku lat, że tylko wtedy, gdy nastąpi zbliżenie akredytacji do lekarza, zdecydowanie poprawi się szkolenie i zwiększy zainteresowanie podejmo- waniem specjalizacji. Dzisiaj niewielu lekarzy decyduje się na ten kosztowny proces, mając w perspektywie konieczność realizowania go gdzieś na drugim końcu kraju. W nowym systemie zaś specjalizant będzie mógł wiele spraw wykony- wać na miejscu. Wiadomo już bowiem, że każda specjaliza- cja będzie się składała z modułu podstawowego, który będzie mógł być realizowany właśnie w tych placówkach lokalnych, oraz modułu specjalistycznego, przeprowadzanego jedynie w centralnych szpitalach klinicznych.

I jeszcze jedna, ale bardzo istotna zmiana – w połowie spe- cjalizacji, czyli po zaliczeniu modułu podstawowego, specja- lizant otrzyma podwyżkę uposażenia. Do tej pory w czasie całej specjalizacji jego wynagrodzenie pozostawało na nie- zmienionym, niskim poziomie.

W czasie ostatniego posiedzenia aczelnej Rady Lekar- skiej miał pan okazję do spotkania z kierownictwem arodowego Funduszu Zdrowia…

W rozmowie z wiceprezesem Narodowego Funduszu Zdrowia Jackiem Grabowskim przedstawiłem sytuację ogól- ną dzisiejszej pediatrii, podkreślając przy tym niedocenianie roli tej dziedziny medycyny przez resort zdrowia.

Jakoś tak się bowiem dziwnie składa, że decydenci w tym kraju od wielu lat dzielą pacjenta na tego dorosłego, któremu STEFAN

SOBCZYŃSKI

Zdaniem prezesa

4

RRoozzm moowwaa zz pprreezzeesseem m W Wiieellkkooppoollsskkiieejj IIzzbbyy LLeekkaarrsskkiieejj SStteeffaanneem m SSoobbcczzyyńńsskkiim m

Kalendarium prezesa Okręgowej Rady Lekarskiej

PPaaźźddzziieerrnniikk lliissttooppaadd 22000088

1166..1100..0088 Poznań – udział w uroczystym otwarciu 6. Wielkopolskiego Sympozjum Chirurgii Urazowej oraz 5. Sympozjum Sekcji Chirurgii Urazowej Towarzystwa Chirurgów Polskich.

1177--1199..1100..0088 Wrocław – udział w posiedzeniu Konwentu Przewodniczących Okręgowych Rad Lekarskich.

3311..1100..0088 Poznań – udział w posiedzeniu Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej WIL.

0077..1111..0088 Warszawa – udział w posiedzeniu Naczelnej Rady Lekarskiej.

0088..1111..0088 Poznań – udział w Konwencie Związku Polskich Kawalerów Maltańskich Zakonu Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego.

1144..1111..0088 Poznań – udział w posiedzeniu Prezydium ORL i Okręgowej Radzie Lekarskiej.

5

przysługuje pełnia praw, i dziecko, czyli takiego „małe- go człowieczka”. Niestety, tego typu obraźliwe określe- nia słyszę aż nazbyt często z ust ludzi, którzy nigdy, choćby z racji zajmowanego stanowiska czy wykony- wanej profesji, nie powinni tak powiedzieć.

I ów „mały człowieczek” w momencie, gdy niezau- ważane są jego bardzo charakterystyczne jednostki cho- robowe, wady czy specyfika lecznicza, jest coraz bar- dziej spychany na margines. Taka filozofia myślenia skutkuje dziś zmniejszeniem mniej więcej o 30 proc.

nakładów na pediatrię w skali całego kraju. Konsultan- ci wojewódzcy i krajowi biją więc na alarm i sygnali- zują, że zamykane są kolejne oddziały pediatryczne i pomału zaczyna brakować specjalistów pediatrów.

Wszystkiemu winny jest zaś ów nieszczęsny garb nie- dofinansowania. W konsekwencji lecznictwo i opieka nad dzieckiem są dziś zdecydowanie gorsze niż jeszcze kilka lat temu. Świetnym przykładem na potwierdzenie moich słów jest choćby obecny zatrważający stan sto- matologii dziecięcej.

Dlatego też zwróciłem uwagę prezesowi Grabow- skiemu na to, że NFZ w swoich planach zapomina o proporcjonalnym dzieleniu funduszy, z uwzględnie- niem potrzeb także pediatrii. On zaś tłumaczył, że pie- niądze, które są rozliczane poprzez system jednorod- nych grup pacjentów (JGP), zostały niedoszacowane, ponieważ wzorzec został ściągnięty w sposób mecha- niczny z brytyjskiego systemu ochrony zdrowia.

A więc akurat w wypadku pediatrii wybrano najgor- szy model spośród obowiązujących w zachodnich państwach, czyli taki, który nie doszacował leczenia dzieci.

Prezes NFZ zobowiązał się jednak do podjęcia szyb- kich działań w celu zmiany tej sytuacji. I mamy nadzie- ję, że rzeczywiście wkrótce coś drgnie i ów szwankują- cy system zostanie naprawiony.

Wspomniał pan przed chwilą o jednorodnych gru- pach pacjentów. Jak postępuje ich wdrażanie w polskim systemie ochrony zdrowia?

Nasze koleżanki i koledzy lekarze są wyjątkowo zdolni i pojętni, ponieważ w ciągu zaledwie kilku mie- sięcy zdołali w dużym stopniu zrozumieć system rozli- czeń w ramach JGP.

Potwierdza to także NFZ, przyznając, że wdrożenie tego systemu nastąpiło w błyskawicznym, niespotyka- nym w innych krajach tempie. Tyle że okupione to zostało wielkim wysiłkiem lekarzy i całego personelu medycznego, szczególnie zważywszy na fakt, że wdra- żanie systemu następowało w letnim okresie urlopo- wym.Nadal jednak są duże braki, jeżeli chodzi o funkcjo- nowanie JGP, co widać choćby po tym, że wiele jedno- stek chorobowych nie jest jeszcze ujętych w punktacji.

Na razie zresztą z tym zagadnieniem mają do czy- nienia jedynie szpitale, ale od stycznia system zostanie upowszechniony na wszystkie jednostki organizacyj- ne, także i na lecznictwo otwarte. Obawy więc pozo- stają...