Zabawy dziecięce - Danuta Kowal - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

DANUTA KOWAL

ur. 1935; Warszawa

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, II wojna światowa

Słowa kluczowe Lublin, II wojna światowa, dzieciństwo, zabawy dziecięce, Ogród Saski

Zabawy dziecięce

Raj to był Ogród Saski. Przychodziły dzieci, bawiły się, był taki pan, który tam pilnował porządku, tam było posprzątane, czyściutko, ładnie było. Ja się bawiłam oczywiście lalkami, a z dziećmi w kucanego, w berka, w zbijanego, w kolanko, że kto nie złapie [piłki] ten na kolanko klęka, w ciuciubabkę, zawiązywało się oczy jednemu dziecku i to dziecko biegało, kogo złapało, to ten był znowu ciuciubabką. Co tam jeszcze? W spowiedź, jedno dziecko siadało na krześle, a drugie z tyłu pokazywało na migi i pytało się ile razy robiłeś tak i na migi pokazywało, żeby ci inni wiedzieli, a to dziecko, które nie widziało musiało odpowiedzieć ile razy to robiło i wychodziły takie śmieszne historie. Co tam jeszcze? W głuchy telefon, dookoła siadały dzieci, jedno drugiemu mówiło na ucho coś, jedno zaczynało i to ostatnie musiało powiedzieć, co usłyszało. Bardzo często było coś przekręcone. Na jakimś tam stołku czy na czymś, jedno dziecko stawało i [mówiło]: „Siedzisz babciu na beczce, a co w tej beczce, kwas, zabierzcie łyżkę i gońcie nas.” , i to dziecko zeskakiwało i goniło dzieci. Kółko graniaste: „Kółko graniaste czworokanciaste, kółko nam się połamało, siano nam się wysypało, a my wszyscy bęc.”. Wszyscy się przewracali wtedy.

Data i miejsce nagrania 2010-09-28, Lublin

Rozmawiał/a Emilia Kalwińska

Redakcja Weronika Prokopczuk