Na pograniczu fazy stałej i fazy ciekłej zachodzi szereg zjawisk natury fizykochemicznej :
adsorpcja wody błonkowej i jonów, potencjał elektrokinetyczny, pojemność wymienna,
spójność itp.
Zjawiska te maja istotny wpływ na właściwości i zachowanie się gruntu, decydują o jego strukturze, ściśliwości czy wytrzymałości.
Zjawiska te uzależnione są od składu mineralnego ziarn i cząstek budujących grunt, składu chemicznego roztworu wypełniającego przestrzenie w gruncie oraz od wielkości powierzchni właściwej.
STREFA
STREFA AERACJIAERACJI – strefa zawarta pomiędzy powierzchnią ziemi a swobodnym zwierciadłem wód podziemnych. W strefie aeracji pustki skalne wypełnia powietrze i woda występująca w postaci pary wodnej, wody związanej (higroskopijnej, błonkowatej), wody kapilarnej oraz wody wolnej (zawieszonej i
WODA W GRUNCIE WODA W GRUNCIE
błonkowatej), wody kapilarnej oraz wody wolnej (zawieszonej i wsiąkowej).
STREFA
STREFA SATURACJISATURACJI – strefa znajdująca się poniżej strefy aeracji i oddzielona od niej zwierciadłem wód podziemnych. W strefie tej wszystkie wolne przestrzenie wypełnione są wodą wolną.
Pazdro. Hydrogeologia ogólna. 1983
Pazdro. Hydrogeologia ogólna. 1983
W
W strefiestrefie aeracjiaeracji obserwujeobserwuje sięsię zmianyzmiany wilgotności,wilgotności, mogąmogą oneone zachodzić
zachodzić ww ściśleściśle określonychokreślonych granicach,granicach, dlategodlatego gruntygrunty zeze strefy
strefy aeracjiaeracji mogąmogą znajdowaćznajdować sięsię ww staniestanie odod pełnegopełnego nasycenia
nasycenia wodąwodą dodo stanustanu skrajnieskrajnie suchegosuchego.. WW kierunkukierunku dodo powierzchni
powierzchni ziemiziemi stopieństopień nasycenianasycenia zmniejszazmniejsza sięsię.. WyróżnionoWyróżniono więc
więc trzytrzy strefystrefy zawilgoceniazawilgocenia::
- zawilgoceniazawilgocenia całkowitegocałkowitego ∼ 100% w bliskim sąsiedztwie - zawilgoceniazawilgocenia całkowitegocałkowitego ∼ 100% w bliskim sąsiedztwie zwierciadła wody,
- zawilgoceniazawilgocenia niezupełnegoniezupełnego ∼ 80% wypełnienie wodą kapilarną tworzącą nieprzerwana sieć kanalików, pozostałą część wypełniona powietrze
- woda znajduje się w oderwanych, oderwanych układach, nie powiązanych ze sobą w jedną całość – np. woda zawieszona
Piątkowski, Czarnota-Bojarski. Mechanika gruntów. 1964
Szkic objaśniający wielkości związane z pojęciem zwierciadła swobodnego a – przekrój przez warstwę o zwierciadle swobodnym: o.o. – otwór obserwacyjny, z.s. – zwierciadło swobodne, s.s. – strefa saturacji, w.w.k.
– wstęga wód kapilarnych, z.w.k. – granica zasięgu wstęgi wód kapilarnych (uśredniona), w.k.z. – woda kapilarna zawieszona, h – miąższość warstwy wodonośnej o zwierciadle swobodnym (mniej niż s.s.), z – oś pionowa, 0-0 – poziom odniesienia, spąg warstwy wodonośnej, s.o. – głębokość do strefy pełnego nasycenia b – rozkład stopnia nasycenia (w pionie): KW– stopień (wskaźnik) nasycenia c – rozkład wysokości ciśnienia w wodzie: p/γ – wysokość ciśnienia w strefie saturacji (zawsze dodatnia równa ciśnieniu hydrostatycznemu), – pk/γ – wysokość ciśnienia kapilarnego w wodach kapilarnych i wodach strefy aeracji (zawsze ujemna), Hn– wysokość hydrauliczna w warstwie wodonośnej (w strefie nasyconej poniżej zwierciadła swobodnego), stała dla każdego z w obrębie tej strefy, gdyż: Hn= z+p/γ = consT
STREFA
STREFA TYP WÓDTYP WÓD STAN STAN FIZYCZNY
FIZYCZNY RODZAJE WÓDRODZAJE WÓD
AREACJI AREACJI
Woda higroskopijna Woda błonkowa Woda kapilarna
Woda związana
PODZIAŁ WÓD PODZIEMNYCH PODZIAŁ WÓD PODZIEMNYCH
WG PAZDRO, 1977 WG PAZDRO, 1977
AREACJI AREACJI
Wody porowe
Wody szczelinowe Wody
szczelinowo- krasowe
Wody krasowe Woda wsiąkowa
Woda zawieszona
Woda wolna SATURACJI
SATURACJI
Wody
przypowierzchniowe Wody swobodne Wody gruntowe
Wody wgłebne
Wody naporowe Wody głębinowe
KLASYFIKACJA WODY WG LEBIEDIEWA KLASYFIKACJA WODY WG LEBIEDIEWA
Z UZUPEŁ. KULCZYCKIEGO Z UZUPEŁ. KULCZYCKIEGO
WODA W GRUNCIE WODA W GRUNCIE
STANY SKUPIENIA WODY STANY SKUPIENIA WODY
- stały – poniżej 00c - ciekły – powyżej 00c - gazowy
WODA W STANIE WODA W STANIE
GAZOWYM GAZOWYM
• GAZOWYMGAZOWYM WODA W STANIE WODA W STANIE
STAŁYM STAŁYM
WODA W STANIE WODA W STANIE
CIEKŁYM CIEKŁYM
WODA ZWIĄZANA WODA ZWIĄZANA
WODA WOLNA WODA WOLNA
WODA CHEMICZNIE WODA CHEMICZNIE
ZWIĄZANA ZWIĄZANA
WODA SILNIE ZWIĄZANA WODA SILNIE ZWIĄZANA
WODA SŁABO ZWIAZANA WODA SŁABO ZWIAZANA
WODA KAPILARNA WODA KAPILARNA WODA GRAWITACYJNA WODA GRAWITACYJNA
WODA KRYSTALIZACYJNA WODA KRYSTALIZACYJNA WODA KONSTYTUCYJNA WODA KONSTYTUCYJNA
woda naroży i krawędzi woda hydratacji jonów woda płaszczyzn podstaw
woda poliwarstwowa woda osmotyczna
•
•
WODA ZWIĄZANA WODA ZWIĄZANA
WODA SILNIE ZWIAZANA
WODA SILNIE ZWIAZANA WODA SŁABO ZWIĄZANAWODA SŁABO ZWIĄZANA
ρ= 1,2 – 2,4 g/cm3 (ρśr = 2,0 g/cm3) Posiada znaczną lepkość, sprężystość i wytrzymałość na ścinanie
Na podstawie energii wiązań molekularnych wody z cząstkami, wydziela się:
Niższy stopień energetyczny wiązań w porównaniu z woda silnie związaną Dzieli się na:
WODĘ POLIWARSTWOWĄ WODĘ POLIWARSTWOWĄ
Cechuje się słabym wiązaniem z powierzchnią cząstki, temp. zamarzania -1,50C
WODY NAROŻY I KRAWĘDZI SIATKI WODY NAROŻY I KRAWĘDZI SIATKI KRYSTALICZNEJ
KRYSTALICZNEJ
Cechuje się mniejszą ruchliwością w porównaniu z wodą wolną, wydziela się w temp. 150 ÷ 3000C
WODĘ HYDRATACJI JONÓW (KATIONÓW) WODĘ HYDRATACJI JONÓW (KATIONÓW) Tworzy się w wyniku hydratacji kationów wymiennych (wiązania jonowo-dipolowe) wydziela się w temp. 90 ÷ 1200C
WODĘ PŁASZCZYZN PODSTAWOWYCH WODĘ PŁASZCZYZN PODSTAWOWYCH Związana z płaszczyznami podstawowymi minerałów ilastych warstwy oktaedrycznej (tetraedrycznej)
Zawartość wody silnie związanej odpowiada maksymalnej wilgotności higroskopijnej IŁY MONTMORYLINITOWE whigr = 20%
IŁY KAOLINITOWE whigr. = 1%
cząstki, temp. zamarzania -1,50C
WODĘ OSMOTYCZNĄ WODĘ OSMOTYCZNĄ
O najniższym energetycznym stopniu wiązań z powierzchnią cząstki
Tworzy się w wyniku przenikania molekuł wody z roztworu do warstwy dyfuzyjnej
Pazdro. Hydrogeologia ogólna. 1983
WODA
WODA ADSORBOWANAADSORBOWANA (HIGROSKOPIJNA)(HIGROSKOPIJNA) tworzytworzy powłokę
powłokę nana powierzchnipowierzchni cząstkicząstki gruntugruntu na skutek przyciągania molekuł wodnych wraz z kationami przez aniony na powierzchni cząstki mineralnej. Powłoka ta to warstwa kationów trwale związanych z powierzchnią cząstki. Siła wiążąca wodę adsorbowaną na powierzchni cząstki osiąga 2500 MPa, co nadaje wodzie cech ciała stałego o gęstości ρ ≈ 2,0 g/cm3.
Zamarza przy temperaturze -78°C.
W zasadzie nie rozpuszcza minerałów, nie może przechodzić z jednej cząstki na drugą
przechodzić z jednej cząstki na drugą
Aby usunąć ja z gruntu, trzeba grunt wysuszyć w temperaturze 105-1100C przez kilka godzin
Szymański Alojzy. Mechanika gruntów, Wyd. SGGW, 2007 Rozkład sił jednostkowych
przyciągających wodę związana: 1 – cząstka stała, 2 – woda adsorpcyjna (higroskopijna), 3 – woda błonkowata, 4 – woda wolna, 5 – wykres sił przyciągania molekularnego (Wiłun, 1987)
Siły wiążące poszczególne molekuły wody maleją w miarę oddalania się od powierzchni cząstki gruntu. W polu ich działania poza podwarstwą wody higroskopijnej tworzy się druga podwarstwa, nosząca nazwę WODYWODY BŁONKOWATEJBŁONKOWATEJ, związana już znacznie słabiej z powierzchnią cząstki. Woda błonkowata przesuwa się z jednej cząstki na drugą niezależnie od siły ciężkości do chwili wyrównania grubości wodnej na obu cząstkach.
ciężkości do chwili wyrównania grubości wodnej na obu cząstkach.
Zamarza w temperaturze –1,5°C i nie przekazuje ciśnienia hydrostatycznego.
Ma niewielką ograniczona zdolność do rozpuszczania minerałów i wykazuje ograniczoną ruchliwość w obrębie warstewki.
Max grubość otoczki utworzonej przez wb nie przekracza 0,5 mm.
WODA WOLNA WODA WOLNA WODA GRAWITACYJNA
WODA GRAWITACYJNA WODA KAPILARNAWODA KAPILARNA
Różne klasyfikacje hydrogeologiczne dla strefy aeracji i saturacji
Klasyfikacje hydrochemiczne (skład chemiczny, mineralizacja wód)
Dzieli się na:
WODĘ NAROŻY PORÓW WODĘ NAROŻY PORÓW
Występuje w miejscach styku cząstek ,w postaci oddzielnych kropli,
pozostałą część porów wypełnia wówczas powietrze
WODĘ KAPILARNĄ WŁAŚCIWĄ WODĘ KAPILARNĄ WŁAŚCIWĄ WODĘ KAPILARNĄ WŁAŚCIWĄ WODĘ KAPILARNĄ WŁAŚCIWĄ Przy całkowitym wypełnieniu porów mamy:
WODĘ KAPILARNĄ ZAWIESZONĄ WODĘ KAPILARNĄ ZAWIESZONĄ Brak łączności z poziomem wód gruntowych
Woda kapilarna przenosi ciśnienie hydrostatyczne , zamarza w
temperaturze < 00C
WODA
WODA KAPILARNAKAPILARNA - jest to woda występująca w drobnych porach, szczelinach i naczyniach włoskowatych produktów niezależnie od siły grawitacji, gdyż silniejsze od niej są siły napięcia powierzchniowego. WodaWoda tata podlegapodlega zjawiskomzjawiskom kapilarnym
kapilarnym..
Wody kapilarne występują w strefie aeracji w porach i szczelinach o wymiarach kapilarnych. Poruszają się pod wpływem sił spójności i przylegania tworząc na granicy strefy saturacji i strefy aeracji strefę wzniosu kapilarnego.
Wody kapilarne podlegają sile ciężkości, przekazują ciśnienie, mają zdolność rozpuszczania, zamarzają w temperaturze nieco niższej od 0 °C. Wyróżnia się: wodę temperaturze nieco niższej od 0 °C. Wyróżnia się: wodę kapilarną właściwą - nieoderwaną od wody wolnej w strefie saturacji i wody kapilarne zawieszone - tworzące soczewki w strefie aeracji
Źródło: WIKIPEDIA
KAPILARNOŚĆ jest wynikiem działania dwu zjawisk:
przyczepności (adhezji) wody do ścianek rurki napięcia powierzchniowego wody
KAPILARNOŚĆ
KAPILARNOŚĆ CZYNNACZYNNA – proces włoskowatego podciągania się wody w skałach i gruntach – podciąganie kapilarne
KAPILARNOŚĆ
KAPILARNOŚĆ BIERNABIERNA – proces gdzie woda kapilarna utrzymująca się po obniżeniu zwierciadła wody – przy zachowaniu jej maksymalnej wysokości
zachowaniu jej maksymalnej wysokości
WODA CHEMICZNIE ZWIĄZANA WODA CHEMICZNIE ZWIĄZANA
WODA KRYSTALIZACYJNA
WODA KRYSTALIZACYJNA WODA KONSTYTUCYJNAWODA KONSTYTUCYJNA Wchodzi w skład minerałów
np. gips CaSO4 • 2H2O
Zachowuje swoją postać cząsteczkową, a 4 2 Wchodzi w skład hydratów typu Zachowuje swoją postać cząsteczkową, a
jej wydzielenie powoduje zmiane właściwości
(Po 32 godz. ogrzewania gipsu w temp.
820C następuje przejście w anhydryt).
Może być wydzielona z minerałów, przy niższych temperaturach niż 200ºC, co wpływa znacznie na zmianę wielu ich właściwości
chemicznych i fizycznych.
Wchodzi w skład hydratów typu wodorotlenków Ca(OH)2
Wydziela się w wysokich temperaturach > 2000C .
Jej molekuły w wyniku reakcji chemicznej rozpadają się na jony H+ i OH¯.
W porównaniu z wodą
krystalizacyjną jest trwalej związana z innymi molekułami siatki
krystalicznej.
TYP WODY W IŁACH TYP WODY W IŁACH
CHARAKTERYSTYCZNE CHARAKTERYSTYCZNE
WILGOTNOŚCI IŁÓW WILGOTNOŚCI IŁÓW OKRESLAJĄCE GRANICE OKRESLAJĄCE GRANICE
STANU STANU
CHARAKTERYSTYCZNE CHARAKTERYSTYCZNE WŁAŚCIWOŚCI IŁÓW WŁAŚCIWOŚCI IŁÓW
WODA ZWIĄZANAWODA ZWIĄZANA SILNIE ZWIAZANASILNIE ZWIAZANA
WODA NAROŻY I WODA NAROŻY I
KRAWĘDZI KRAWĘDZI
SIATKI SIATKI KRYSTALICZNEJ KRYSTALICZNEJ I I
„BLISKIEJ
„BLISKIEJ HYDRATACJI HYDRATACJI WYMIENNEJ”
WYMIENNEJ” 1/101/10 MAKSYMALNEJ MAKSYMALNEJ HIGROSKOPIJNOŚCI HIGROSKOPIJNOŚCI
Wysoka wytrzymałość
WODA WODA PŁASZCZYZN PŁASZCZYZN PODSTAWOWYCH
PODSTAWOWYCH Wytrzymałość obniża się
ZALEŻNOŚĆ WŁAŚCIWOŚCI IŁÓW OD ZAWARTYCH ZALEŻNOŚĆ WŁAŚCIWOŚCI IŁÓW OD ZAWARTYCH
W NICH RODZAJÓW WODY W NICH RODZAJÓW WODY
WODA ZWIĄZANAWODA ZWIĄZANA SILNIE ZWIAZANASILNIE ZWIAZANA
MAKSYMALNA MAKSYMALNA HIGROSKOPIJNOŚĆ HIGROSKOPIJNOŚĆ w
whh maxmax..
MAKSYMALNA MOLEKULARNA MAKSYMALNA MOLEKULARNA WODOCHŁONNOŚĆ
WODOCHŁONNOŚĆ w
wmmwmmw
Wilgotność granicy plastyczności Wilgotność granicy plastyczności w
wpp
WILGOTNOŚĆ GRANICY WILGOTNOŚĆ GRANICY PŁYNNOŚCI
PŁYNNOŚCI w
wLL PODSTAWOWYCH PODSTAWOWYCH
MINERAŁÓW MINERAŁÓW
ILASTYCH ILASTYCH
Wytrzymałość obniża się
SŁABO ZWIĄZANASŁABO ZWIĄZANA
WTÓRNIE WTÓRNIE ZORIENTOWANA ZORIENTOWANA
WODA WODA POLIWARSTW POLIWARSTW
Wytrzymałość w dalszym ciągu obniża się przy wystarczająco
wysokich ciśnieniach (ponad 5 000 kPa) pojawia się lepkość
osiągająca max. przy wmmw
WODA WODA OSMOTYCZNA OSMOTYCZNA
Wytrzymałość mała razem z lepkością pojawia się plastyczność
Ił zachowuje się jak ciało plastyczne
WODA ZWIĄZANA ORAZ WODA ZWIĄZANA ORAZ
WODA WOLNA
WODA WOLNA Wytrzymałości brak
Ił zachowuje się jak ciało płynne
Temperatura gruntów uzależniona jest od zmian temperatury powietrza
W gruncie wyróżnia się trzy strefy wahań temperaturywahań temperatury:
- DOBOWE DOBOWE ( o max. głębokości 1,5m) - ROCZNE ROCZNE (max. głbokośc 7-10m)
- DŁUGOOKRESOWEDŁUGOOKRESOWE (mierzone okresami geologicznymi)
W zależności od sezonowych wahań temperatury wyróżnia się:
WODA W GRUNCIE WODA W GRUNCIE
1
1 –– OBSZAR GRUNTU GDZIE TEMPERATURA JEST ZAWSZE POWYZEJ 0OBSZAR GRUNTU GDZIE TEMPERATURA JEST ZAWSZE POWYZEJ 000CC
2
2 –– OBSZAR O ZMIENYCH TEMPERATURACH OBSZAR O ZMIENYCH TEMPERATURACH
(Polska znajduje się w takim obszarze)
3
3 –– OBSZAR O ZMIENNYCH TEMPERATURACHOBSZAR O ZMIENNYCH TEMPERATURACH
(Obszary o gruntach wiecznie zmarzłych)
STAN STAŁY STAN STAŁY
Gruntem zmarzłym nazywamy grunt występujący w temperaturze poniżej 00C, w którym przynajmniej część wody znajduje się w stanie stałym
+
+ - + + -
+ -
GŁĘBOKOŚĆ PRZEMARZANIA GRUNTÓW GŁĘBOKOŚĆ PRZEMARZANIA GRUNTÓW
wg PN
wg PN--BB--03020:198103020:1981
Po dłuższym trwaniu ujemnej temperatury powietrza granica przemarzania przesuwa się w dół. Ponad granicą przemarzania gruntu od powierzchni terenu tworzą się soczewki lodowe, które powiększają się wskutek podciągania wody od dołu. Nowe soczewki lodowe w sposób naturalny zwiększają wilgotność zamarzniętego gruntu.
Bezpośrednio poniżej granicy przemarzania obserwuje się zmniejszenie wilgotności gruntu w porównaniu z wilgotnością gruntu przed przemarzaniem
Szymański. Mechanika gruntów, Wyd. SGGW, 2007 Pazdro. Hydrogeologia ogólna. 1983
Należy to tłumaczyć tym, że soczewki lodowe przyciągają molekuły wodne od dołu ze swojego najbliższego otoczenia. Przyciąganie molekuł wodnych przez kryształy lodu następuje wskutek istnienia na ich powierzchni sił adsorpcji. Molekuły wody, przyciągnięte do powierzchni soczewki lodowej, uzupełniają siatkę krystaliczną lodu, po czym same przyciągają nowe molekuły wody z porów gruntu, co powoduje wzrost soczewek lodowych, a więc i wzrost objętości gruntu. Ten wzrost objętości uzewnętrznia się powstawaniem tzw. wysadzin, gdzie występują grunty szczególnie wrażliwe na przemarzanie (Wiłun 1982).
występują grunty szczególnie wrażliwe na przemarzanie (Wiłun 1982).
W wyniku tego zamarzania lód może wywołać ciśnienie ok. 50 ÷ 200 kPa przy temperaturze T = - 22 ºC. Badania i obserwacje wykazują, że wysadziny mogą występować tylko wtedy, gdy (Wiłun 1982):
mróz działa wystarczająco długo - ujemna temperatura powietrza, grunt podłoża jest wysadzinowy,
zwierciadło wody gruntowej zalega dość płytko, grunt podłoża jest bardzo wilgotny.
Szymański. Mechanika gruntów, Wyd. SGGW, 2007
GŁĘBOKOŚĆ I PRĘDKOŚĆ PRZEMARZANIA ZALEŻĄ OD:
temperatury powietrza czasu trwania
osłony terenu osłony terenu
struktury i tekstury gruntu
składu granulometrycznegogruntu
gdzie:
Głębokości przemarzania
Głębokości przemarzania można policzyć ze wzoru na hz (Jeske i inni, 1966):
h
h
zz= = √ √ 2 2 λλλλλλλλ · (T · (T
zz– T – T
pp)t )t
Q
Q γγγγγγγγ
wwgdzie:
λ – współczynnik przewodnictwa cieplnego, Q – ciepło krzepnięcia wody,
γw – ciężar objętościowy wody zawartej w gruncie odniesiony do jednostki objętości gruntu,
Tz – temperatura zamarzania,
Tp – temperatura na powierzchni gruntu, t – czas.
W byłym Związku Radzieckim wyznaczono głębokość przemarzania glin i iłów wg wzoru empirycznego (Wiłun, 1983)
h
h
zz= = 23 23 √ √ w w
mm+ + 2 2
gdzie:
hz – głębokość przemarzania [cm],
wm – suma ujemnych średnich temperatur miesięcznych wg wieloletnich obserwacji (wm od wzoru przyjmuje się ze znakiem plus), ºC.
Wzór powyższy stosuje się również dla piasków i gruntów mało spoistych, dla których hz należy zwiększyć o 22%, a dla żwirów o 30%.
Spośród wielu kryteriów najbardziej znane są (Pisarczyk, 1999):
1. Kryterium Casagrandego opracowane w 1934 r., według którego zalicza się do wysadzinowychwysadzinowych gruntygrunty bardzobardzo różnoziarniste
różnoziarniste (U(U >> 1515), które zawierają więcejwięcej niżniż 33 %% cząstek mniejszychmniejszych odod 00,,0202 mmmm oraz gruntygrunty równoziarniste
równoziarniste (U(U << 55)) zawierające ponadponad 1010 %% cząstek mniejszych
mniejszych odod 00,,0202 mmmm ,, mniejszych
mniejszych odod 00,,0202 mmmm ,,
2. Kryterium Beskowa (1935) wg którego uwzględnia się wpływ geologicznegogeologicznego pochodzeniapochodzenia gruntugruntu, wielkośćwielkość średnicy
średnicy dd5050, procentowąprocentową zawartośćzawartość oo średnicyśrednicy mniejszej
mniejszej odod 00,,062062 mmmm ii 00,,125125 mmmm orazoraz kapilarnośćkapilarność bierną
bierną przyprzy wilgotnościwilgotności równejrównej granicygranicy płynnościpłynności, 3. Kryterium Wiłuna (1958) wg którego uwzględnia się uziarnienie gruntu i kapilarność bierną gruntu Hkb:
Grupa A
Grupa A -- grunty niewysadzinowegrunty niewysadzinowe Hkb< 1,0 m,
bezpieczne w każdych warunkach wodno-gruntowych i klimatycznych;
zawartość cząstek o średnicy mniejszej niż 0,05 mm wynosi poniżej 20%,
mniej niż 3% zawartość cząstek o średnicy poniżej 0,02 mm Czyste żwiry, pospółki i piaski (grube).
Grupa B
Grupa B -- grunty mało wysadzinowegrunty mało wysadzinowe Hkb< 1,3 m,
Hkb< 1,3 m,
grunty zawierające 20÷30% cząstek mniejszych od 0,05 mm oraz 3÷10% cząstek mniejszych od 0,02 mm.
Piaski (bardzo drobne), piaski pylaste i próchniczne.
Grupa C
Grupa C -- grunty wysadzinowegrunty wysadzinowe Hkb> 1,3 m,
grunty zawierające powyżej 30% cząstek mniejszych niż 0,05 mm i więcej niż 10% cząstek mniejszych od 0,02 mm.
Wszystkie grunty spoiste i namuły organiczne
Źródło: Wiłun, Zarys geotechniki
ZJAWISKA TOWARZYSZACE PROCESOWI PRZEMARZANIA GRUNTÓW ZJAWISKA TOWARZYSZACE PROCESOWI PRZEMARZANIA GRUNTÓW
DODATNIE DODATNIE
LÓD CEMENTUJE CZASTKI GRUNTOWE LÓD CEMENTUJE CZASTKI GRUNTOWE -Właściwości są zbliżone do ciała stałego
(wzrost np.τf, M0, M)
-Grunty staja się nieprzepuszczalne
UJEMNE UJEMNE -Grunty staja się nieprzepuszczalne
TWORZENIE SIĘ WYSADZIN TWORZENIE SIĘ WYSADZIN Wzrost objętości ~ 9%
PRZY BUDOWIE NOWYCH DRÓG MOŻNA ZAPOBIEC TWORZENIU SIĘ PRZY BUDOWIE NOWYCH DRÓG MOŻNA ZAPOBIEC TWORZENIU SIĘ
WYSADZIN I PRZEŁOMÓ PRZEZ:
WYSADZIN I PRZEŁOMÓ PRZEZ:
odpowiednie podwyższenie nasypu ponad zwierciadło wody gruntowej,
obniżenie poziomu wód gruntowych lub odcięcie ich bocznego dopływu za pomocą drenażu podłużnego
Źródło: Wiłun, Zarys geotechniki
bocznego dopływu za pomocą drenażu podłużnego dobre odwodnienie powierzchniowe
zastosowanie podbudowy z gruntu stabilizowanego np.
cementem lub innym stabilizatorem
zastosowanie pod nawierzchnią podsypki piaskowej o odpowiedniej grubości (zmiana gruntu wysadzinowego na niewysadzinowy)
Posadowienie fundamentów budowli poniżej granicy przemarzania, Wymiana gruntu wysadzinowego i zastosowanie poduszki z dobrze ubitego czystego żwiru lub piasku (na niewysadzinowy) - do granicy przemarzania
Stosowanie izolacji termicznych pod komorami w chłodniach, ZABEPIECZENIE BUDWLI I INNYCH OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH ZABEPIECZENIE BUDWLI I INNYCH OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH
POSADAWIANYCH NA GRUNTACH WYSADZINOWYCH:
POSADAWIANYCH NA GRUNTACH WYSADZINOWYCH:
Stosowanie izolacji termicznych pod komorami w chłodniach, zaleca się pod podłogą pozostawić wolną przestrzeń
Podgrzewanie gruntu pod komorami chłodni wodą obiegową lub prądem elektrycznym
Stosowanie zasypki za murami oporowymi, przyczółkami mostów i jazów z dobrze przepuszczalnych gruntów niewysadzinowych
W przypadku płytko posadowionych fundamentów w okresach mrozów należy stosować „ocieplanie” gruntu przy pomocy mat (np.
słomianych) lub obsypywać gruntem
Źródło: Wiłun, Zarys geotechniki
Grunty spoiste poddawane są szeregu zmianom deformacyjnym zachodzącym w efekcie współdziałania fazy stałej i ciekłej w gruncie. Wyróżnić tu można następujące zjawiska tj.:
SKURCZ SKURCZ
PĘCZNIENIE PĘCZNIENIE
OSIADANIE OSIADANIE ZAPADOWE ZAPADOWE
EKSPANSYWNOŚĆ
EKSPANSYWNOŚĆ I INNEI INNE
Do najważniejszych czynników wpływających na intensywność tych zjawisk zaliczyć można:
- rodzaj gruntu i jego skład granulometryczny, - procentowa zawartość frakcji iłowej,
- skład mineralny frakcji iłowej,
- procentowy udział minerałów ilastych, których intensywność pęcznienia określa szereg: smektyt > smektyt/illit > illit > kaolinit, - chemizm wód nasycających,
- procentowa zawartość substancji organicznej oraz węglanów, - procentowa zawartość anhydrytu, pirytu,
Źródło: Grabowska-Olszewska, Geologia stosowana
- procentowa zawartość anhydrytu, pirytu,
- skład kationów wymiennych, które determinują hydrofilność gruntu, malejącą zgodnie z szeregiem: Na+ > Ca2+ > Mg2+ > Al3+ > Fe3+
- stopień nasycenia, wilgotność, - rodzaj próbki – NNS, NS,
- gęstość objętościowa, gęstość objętościowa szkieletu gruntowego - wpływ roślinności,
- metoda badań, i inne.
PĘCZNIENIE
PĘCZNIENIE – zjawisko polegające na wzroście objętości gruntu na skutek oddziaływania wody, głównie na minerały ilaste z grupy smektytu, smektytu/illitu oraz illitu.
W przypadku minerałów ilastych pęcznienie ma charakter dwustopniowy.
PĘCZNIENIE
PĘCZNIENIE WEWNĄTRZKRYSTALICZNEWEWNĄTRZKRYSTALICZNE PĘCZNIENIEPĘCZNIENIE OSMOTYCZNEOSMOTYCZNE
- następuje uwodnienie kationów, znajdującymi się w przestrzeniach międzypakietowych minerałów ilastych - wzrost, podwojenie odległości międzypakietowych
- energia hydratacji jest znacznie większa niż wiązania międzywarstwowe
- odpychanie warstw podwójnych,
- wzrost odległości między warstwami jest znacznie większy niż w przypadku pęcznienia wewnątrzkrystalicznego, w niektórych przypadkach może prowadzić do całkowitej separacji warstw minerałów - ciśnienie pęcznienia osmotycznego jest mniejsze niż wewnątrzkrystalicznego i z trudem osiąga 2 MPa.
- ciśnienie pęcznienia 400kPa
Przykład montmorylonit sodowy:
- Przy tworzeniu pierwszej warstwy wody wilgotność wzrasta do 6,2%, drugiej do 16,5%, trzeciej i czwartej odległość wzrasta o 1nm, co daje wzrost wilgotności do 25%.
PĘCZNIENIE
PĘCZNIENIE WEWNĄTRZKRYSTALICZNEWEWNĄTRZKRYSTALICZNE
Procesowi pęcznienia można zapobiec w laboratorium lub w terenie przez wywarcie przeciwciśnienia.
Ciśnienie jakie jest wymagane aby przeciwdziałać wzrostowi objętości próbki nazywamy CIŚNIENIEMCIŚNIENIEM PĘCZNIENIAPĘCZNIENIA.
Badanie pęcznienia może być wyrażone przez wiele parametrów: jako pęcznienie, ciśnienie pęcznienia, wskaźnik ekspansji.
WSKAŹNIKI, METODY BADAŃ WSKAŹNIKI, METODY BADAŃ
PĘCZNIENIA I CIŚNIENIA PĘCZNIENIA I CIŚNIENIA
PĘCZNIENIA PĘCZNIENIA
- Badanie pęcznienia wg Holtza i Gibssa – tzw. ciśnienieciśnienie swobodneswobodne FSFSHGHG [%[%]].
Badanie bardzo proste i dostatecznie dokładne do szybkiej charakterystyki zdolności gruntu do pęcznienia. Jest ono definiowane jako procentowy przyrost objętości sproszkowanej próbki luźno objętości sproszkowanej próbki luźno nasypanej do cylindra z wodą.
- PęcznieniePęcznienie jednoosiowejednoosiowe SSmaxmax [[%%]]..
- Badanie pęcznienia w aparacieaparacie WasiliewaWasiliewa
- Badanie ww edometrzeedometrze ciśnienia pęcznienia.
- Badanie ww aparacieaparacie firmyfirmy GeonorGeonor ciśnienia pęcznienia.
SKURCZ
SKURCZ – zjawisko polegające na zmniejszeniu się objętości gruntu na skutek ubytku wody. Zjawisko to przebiega do momentu osiągnięcia przez grunt wilgotności równej granicy skurczalności (ws) – woda wypełnia wszystkie wolne przestrzenie między ziarnami.
Przy dalszym ubytku wody nie obserwuje się już zmiany objętości a jedynie zmianę zabarwienia gruntu na jaśniejszą ze względu na wejście powietrza w pory gruntu.
Badanie skurczu może być wyrażone przez wiele parametrów:
wyznaczonych na podstawie badań laboratoryjnych lub wzorów empirycznych.
Najczęściej stosowane parametry opisujące skurcz to: granicagranica skurczalności
skurczalności (w(wss,, %%),), współczynnikwspółczynnik skurczalnościskurczalności (R,(R, --),), skurcz
skurcz liniowyliniowy (L(Lss,, %%),), wskaźnikwskaźnik skurczalnościskurczalności (SI,(SI, %%))
WSKAŹNIKI, METODY BADAŃ WSKAŹNIKI, METODY BADAŃ
SKURCZU SKURCZU
Granica
Granica skurczalnościskurczalności (w(wss)) – maksymalna wilgotność, poniżej której zmniejszenie wilgotności nie powoduje zmian objętości masy gruntu, a jedynie zmianę barwy na jaśniejszą.
Skurcz
Skurcz liniowyliniowy ((LLss)) - .
Wskaźnik
Wskaźnik skurczalnościskurczalności (SI,(SI, %%)) – różnica pomiędzy granicą płynności a granicą skurczalności.
SI
SI == wwLL -- wwss.
OSIADANIE ZAPADOWE OSIADANIE ZAPADOWE
Wskaźnik
Wskaźnik osiadaniaosiadania zapadowegozapadowego (i(impmp)) – jest oznaczany w warunkach jednoosiowego odkształcania. Wyznaczamy go ze wzoru:
ii = , ( = , ( -- )) h’
h’ -- h’’h’’
Jest to zdolność gruntu znajdującego się pod określonym obciążeniem, do szybkiej zmiany objętości pod wpływem nasycenia wodą.
iimpmp = , ( = , ( -- )) h
h00
h’ – wysokość próbki nienaruszonej po stabilizacji odkształceń przy naprężeniu całkowitym σzt, odpowiadającym ciężarowi gruntu i budowli przed nasyceniem wodą,
h’’ – wysokość próbki nienaruszonej po stabilizacji odkształceń przy naprężeniu całkowitym σzt, odpowiadającym ciężarowi gruntu i budowli po całkowitym nasyceniu wodą,
h0 – wysokość próbki nienaruszonej po stabilizacji odkształceń przy naprężeniu pierwotnym σzg, odpowiadającym ciężarowi gruntu na rozpatrywanej głębokości.
OSIADANIE ZAPADOWE
OSIADANIE ZAPADOWE
OSIADANIE ZAPADOWE OSIADANIE ZAPADOWE
Ze względu na wartość wskaźnika osiadania zapadowego grunty są kwalifikowane jako:
- zapadowezapadowe iimpmp >> 00,,0202 (o strukturze nietrwałej, wrażliwej na działanie wody),
- niezapadoweniezapadowe iimpmp ≤≤ 00,,0202 (o strukturze trwałej, nie wrażliwej na działanie wody) .