• Nie Znaleziono Wyników

"Vatikanische Akten zur Geschichte des Deutschen Kulturkampfes", T. 1, Rudolf Lill, Tübingen 1970 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Vatikanische Akten zur Geschichte des Deutschen Kulturkampfes", T. 1, Rudolf Lill, Tübingen 1970 : [recenzja]"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Nir, Roman

"Vatikanische Akten zur Geschichte des Deutschen Kulturkampfes", T. 1, Rudolf Lill, Tübingen 1970 : [recenzja]

Przegląd Historyczny 65/3, 570-571 1974

Artykuł umieszczony jest w kolekcji cyfrowej bazhum.muzhp.pl, gromadzącej zawartość polskich czasopism humanistycznych i społecznych, tworzonej przez Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach prac podejmowanych na rzecz zapewnienia otwartego, powszechnego i trwałego dostępu do polskiego dorobku naukowego i kulturalnego.

Artykuł został opracowany do udostępnienia w Internecie dzięki

wsparciu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach

dofinansowania działalności upowszechniającej naukę.

(2)

570

K B CE NZJE

Rudolf L i l i , Vatikanische Akten zur Geschichte des Deutschen Kulturkampfes t. I, Tübingen 1970, s. X XIII, 494.

W ramach prac badawczych Niemieckiego Instytutu Historycznego w Rzymie podjęto m.in. inicjatywę wydania watykańskich dokumentów odnoszących się do Kulturkampfu. Prezentowany tom publikuje źródła za lata 1878— 1880.

Wydawca zastosował następujące zasady. Akta i listy pochodzą z niewielkimi wyjątkami z Archiwum Watykańskiego. Dokumenty z innych archiwów zostały za­

mieszczone tylko wyjątkowo, gdy konieczne okazały się dla zrozumienia przebiegu danej sprawy. Zamieszczone zostały w tomie wszystkie ważne i dotychczas niedru- kowane dokumenty, odnoszące się do rozmów kościelno-politycznych i politycznych z nimi związanych. W wydawaniu dokumentów zrezygnowano z zamieszczania ty­

tułów form wstępnych i końcowych. Poza tym opuszczano fragmenty odnoszące się do Kulturkampfu lub zawierające małoważne szczegóły lub powtórzenia; wszystkie takie opuszczenia uwidoczniono w tekście przez wykropkowanie.

Dokumenty i fragmenty źródeł, mniej ważne, ale mające znaczenie dla zrozu­

mienia powiązań zabiegów dyplomatycznych, zamieszczone są w streszczeniach nie­

mieckich. Są one drukowane małą kursywą, tak jak i powtórne tłumaczenia listów pisanych w oryginale w języku niemieckim a przełtumaczonych na włoski, które znaleziono w Archiwum. Dokumenty już drukowane włączono tylko wtedy, gdy wydawało się to konieczne, najczęściej podano z nich tylko streszczenie. Dłuższym obcojęzycznym tekstom dodano niemiecki regest. Sposób pisania obcojęzycznych tekstów, mało różniący się od dzisiejszego, został utrzymany, umieszczenie akcentów ujednolicano, omyłki zostały poprawione. Słowa lub części zdań, które w dokumen­

tach są podkreślone, zostały wydrukowane kursywą.

Wydanie dokumentów było możliwe dzięki temu, że Leon XIII otworzył ba­

daczom tajne akta watykańskie do r. 1800, Pius X I do r. 1846, a Paweł VI do r. 1878.

Dalsze otwarcie archiwów nie jest obecnie przewidziane. Wydawca dzięki specjal­

nemu pozwoleniu mógł przekonsultować akta dotyczące Kulturkampfu z pontyfi­

katów Piusa IX i Leona XIII oraz zapoznać się ogólnie z niedostępnymi aktami Kongregacji dla nadzwyczajnych spraw kościelnych.

Publikacja akt i dokumentów do historii Kulturkampfu ogranicza się do ponty­

fikatu Leona X III i do lat 1878— 1887. Tom pierwszy obejmuje dwa pierwsze lata.

Trudne początki Leona XIII, który tylko częściowo oderwał się od retrospektywnych zapatrywań swego rzymskiego otoczenia, zasługują na szczególne zainteresowanie.

Do wiosny 1880 r. trwały osobiście kierowane przez papieża rozmowy z Prusami, do których przywiązywano wielkie nadzieje. Z rozmów tych zachował się obszerny materiał. Bismarck w całym sporze postępował jednostronnie; zmierzał do zakoń­

czenia Kulturkampfu, ale przy pomocy państwowego ustawodawstwa.

Natomiast Leon X III domagał się tak jak jego poprzednik centralistycznej wła­

dzy dla wewnątrzkościelnego obszaru. Starał się przede wszystkim o wolność dla Kościoła, ale także o sojusz z państwami, które wzmacniają chrześcijańsko-konser- watywny porządek społeczny, a równocześnie wzmacniają polityczną wartość pa­

piestwa, osłabionego utratą państwa kościelnego. Bismarck w rozmowach z Rzymem dążył do bardziej ograniczonych celów używając równie realistycznej jak i zręcznej polityki. Chciał zakończyć otwartą walkę, ale utrzymać w możliwie jak najszer­

szym zakresie „dostojeństwo, wielkość, panowanie” państwa sformułowane w usta­

wach Kulturkampfu. Sojuszu, o którym myślał Leon XIII, nie pragnął.

Korespondencja naświetla wewnętrzną opozycję polityczną przeciw Bismarckowi przeae wszystkim partii Centrum i jej przywódcy Windhorsta. Korespondencja ta była znana dotychczas w minimalnym stopniu. Ogłoszona została tu po raz pierwszy wraz z ważnymi uzupełnieniami, jakimi są zapiski nuncjusza wiedeńskiego Jaco- biniego o rozmowach z Windhorstem, opublikowano również listy innych polityków

(3)

RECENZJE

571

Centrum: Franckensteina i Mouíanga. W listach tych zarysowuje się nadzwyczaj trudne położenie Centrum: między kancelerzem, który starał się osłabić lub nawet zniszczyć partię, a papieżem, który przyznawał jej tylko rolę podrzędną, zależną od jego każdorazowych dyrektyw.

Tom zawiera również kilka listów biskupów pruskich. Z innych można wy­

mienić listy Heinricha Geffckena, przeciwnika Bismarcka, ugodowo nastawionego księdza Lückera czy Franciszka Krausa, który opowiadał się za kompromisem przy­

chylnym dla państwa.

W tomie znajdujemy nieznane badaczom polskim źródła odnoszące się do ziem polskich pod zaborem pruskim. Nie mógł znać tych dokumentów M. G o d l e w s k i 1 opracowując biogram kardynała Włodzimierza Czackiego. Wydane dokumenty rzu­

cają nowe światło na postać arcybiskupa emeźnieńsko-poznańskiego Marcina Du­

nina które również nie mogły być znane W. K l i m k i e w i c z o w i 2. Mimo dobrej monografii Klimkiewicza * o kardynale Mieczysławie Ledóchowskim i biogramu A. G a l o s a i Z. Z i e l i ń s k i e g o 4, opublikowane dokumenty (w sumie ponad 25) mewtąpliwie wzbogacą naszą wiedzę o tym wybitnym dostojniku kościelnym i wy­

trawnym dyplomacie.

Wzorowo wydany tom może być przykładem dla wydawanych polskich źródeł do dziejów X IX wieku, a zawarta treść dokumentów musi być uwzględniona w dal- szyen badaniach.

Roman Nir

John P. M с К а у, Pioneers jor Profit. Foreign Entrepreneurship and Russian Industrialization 1885 1913, The University of Chicago Press, Chicago — London [1970], s. 442.

Zwykłe kłopoty i obowiązki zajmującego się historią powszechną, a w tym przypadku ścisłej: historią odległego kraju, ze szczególną wyrazistością stają przed oczyma czytelnika przy lekturze tej książki. Trudność dostępu do źródeł, trudność opanowania źródeł dostępnych, lecz powstałych w egzotycznych warunkach, nie zawsze dostateczna znajomość języka a także realiów geograficznych, ekonomicz­

nych, demograficznych, ileż jeszcze innych spraw — wszystko to kieruje badacza ku bardzo niebezpiecznej drodze pisania na podstawie źródeł fragmentarycznych, jedno­

stronnych, tyle że łatwiej dostępnych, pisania o rzeczach prawie znanych, prawie wyobrażanych, obserwowania wydarzeń w którymś kolejnym lustrzanym odbiciu, pisania z nieuchronną i nadmierną ufnością wobec opracowań. Wielkie pióro potrafi przełamać przeszkody i uwolnić się z tych niebezpieczeństw i wtedy otrzymujemy dzieło ukazujące nowy aspekt sprawy, nieznaną perspektywę, spojrzenie z nowego punktu widzenia, nieosiągalne ze zbyt małej odległości od obiektu. Często jednakże, bywa i tak, że historia powszechna przeradza się w historię odległą. Po części tas właśnie jest w przypadku prezentowanej tu pracy.

Autor miał dostęp do archiwów różnych przedsiębiorstw przemysłowych i insty­

tucji gospodarczych Francji, Belgii i innychk rajów Europy Zachodniej, korzystał nadto z akt francuskich instytucji państwowej administracji gospodarczej. Czy jest to wszystko, do czego należałoby sięgnąć? Z pewnością nie, jest to jednak także i to, do czego bardzo trudno sięgnąć historykom obszarów w książce opisywanych.

Literatura polska i radziecka dobitny nacisk kładła wielokrotnie na sprawy pene-

1 M. G o d l e w s k i , C z a c k i W ło d z im ie r z , P S B t. I V, s. 146—147.

z W . K l i m k i e w i c z , D u n in M a r c in , P S B t. V , s. «77— W8-

s W . K l i m k i e w i c z , K a r d y n a ł L e d ó c h o w s k i n a t le s w o j e j e p o k i 1822— 1902 t. I— II, K r a k ó w 183*—1939.

« A . G a l o s , Z . Z i e l i ń s k i , L e d ó c n o w s t ci M ie c z y s ła w , P S B t. X V I , s . 626—82*.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Kogo prosił Raskolnikow, żeby zaopiekował się jego siostrą?(1

Slber jeber Berfud) ber 2Bieberert)ebung war ausfidjtslos, wenn es nidjt gelang, bie itriegsgegner 3U einer fRegelung ber tReparations3at)Iungen 3U oeranlaffen. 3 um

W pozwie cywilnym wniesionym w środę do amerykańskiego Sądu Okręgowego dla Południowego Dystryktu Florydy Ghada Oueiss oskarżyła saudyjskiego księcia Mohammeda bin Salmana

§ 141. Szczególniej ojca jest obowiązkiem starać się o utrzymanie dzieci tak długo, dopóki same wyżywić się nie będą w stanie. Staranie względem ciała i zdrowia dzieci

Taka, w której twierdzi się, że stanowi o niej prywatny język, co jednak okazuje się niemożliwe do zrealizowania, oraz taka, w której utrzymuje się, że jest ona grą

32) Heidenstein 342. Stephan beherrschte Latein vortrefflich, Polnisch dagegen wahrscheinlich nicht. Ob wirklich der König selbst das lange Schriftstück abgeiasst,

187) Wir finden ihn wenigstens auf keiner Ordensburg als Gebietiger im Amte, weder in Urkunden noch in Bb., wiewohl doch gerade für diese Zeit die Nachrichten über den

SPŁYW - szybkie przemieszczanie się masy gruntowej bez wytworzenia wyraźnej powierzchni poślizgu przy współudziale wody np.. spływy