• Nie Znaleziono Wyników

Umiejętność formułowania zagadnień i problemów fizycznych w języku matematyki oraz nabycie umiejętności praktycznego posługiwania się nimi w rozwiązywaniu prostych zagadnień fizycznych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Umiejętność formułowania zagadnień i problemów fizycznych w języku matematyki oraz nabycie umiejętności praktycznego posługiwania się nimi w rozwiązywaniu prostych zagadnień fizycznych"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Załącznik nr 1 do Zarządzenia Rektora UR Nr 4/2012 z dnia 20.01.2012r.

SYLABUS

Nazwa przedmiotu Pierwsza pracownia fizyczna

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, Instytut Fizyki

Kod przedmiotu Studia

Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów

Fizyka techniczna studia inżynierskie pierwszego stopnia

stacjonarne

Rodzaj przedmiotu podstawowy

Rok i semestr studiów 1 rok- II semestr; 2 rok- III i IV semestr Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu dr Andrzej Wal (kierownik pracowni) Imię i nazwisko osoby prowadzącej (osób

prowadzących) zajęcia z przedmiotu

dr Marta Łuszczak, dr Krzysztof Kucab

Cele zajęć z przedmiotu

- Wykonywanie działań praktycznych w warunkach zbliżonych do sytuacji naturalnej.

- Wykonywanie działań praktycznych w sytuacji umownej – modele zjawisk fizycznych.

- Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków z otrzymanych wyników.

- Znajomość podstawowych wielkości fizycznych dotyczących mechaniki, ciepła, elektryczności, magnetyzmu i optyki.

- Umiejętność formułowania zagadnień i problemów fizycznych w języku matematyki oraz nabycie umiejętności praktycznego posługiwania się nimi w rozwiązywaniu prostych zagadnień fizycznych.

- Umiejętność stosowania właściwych wzorów i relacji do rozwiązywania problemów i obliczeń rachunkowych.

Wymagania wstępne - Znajomość matematyki i fizyki na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej oraz wiedza zdobyta w trakcie pierwszego semestru studiów pierwszego stopnia.

- Umiejętność opracowywania danych pomiarowych w zakresie określonym programem przedmiotu „Wprowadzenie do metrologii”.

- znajomość praw i zjawisk fizycznych objętych programem kursu

„Podstawy fizyki”.

(2)

Efekty kształcenia

Wiedza:

- ma podstawową wiedzę w zakresie metrologii, zna i rozumie metody pomiaru - FT_W12

- ma elementarną wiedzę na temat cyklu życia urządzeń - FT_W13 - zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy

obowiązujące przy obsłudze laserów i wykorzystywaniu światła laserowego w różnych zastosowaniach - FT_W15

Umiejętności:

- potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie- FT_U01

- potrafi wykorzystywać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne oraz eksperymentalne- FT_U02

- potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania- FT_U03

- potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania- FT_U04

- posługuje się językiem angielskim w stopniu wystarczającym do czytania ze zrozumieniem instrukcji obsługi urządzeń elektronicznych- FT_U05

- ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych- FT_U06

- potrafi dokonać analizy sygnałów stosując odpowiednie narzędzia sprzętowe - FT_U07

- potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar parametrów elektrycznych i optycznych - FT_U08

- potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących własności promieniowania laserowego- FT_U09

- potrafi zaplanować pomiary charakterystyk elektrycznych i optycznych, a także ekstrakcję podstawowych parametrów charakteryzujących materiały; potrafi przedstawić otrzymane wyniki w formie liczbowej i graficznej, dokonać ich interpretacji i wyciągnąć właściwe wnioski- FT_U10

- potrafi korzystać z kart katalogowych w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanego układu elektronicznego- FT_U12

- stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy- FT_U14

Kompetencje społeczne:

- rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych - FT_K01

- ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania - FT_K02

- ma świadomość roli społecznej absolwenta uniwersytetu, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu - m.in. poprzez środki masowego przekazu -

(3)

informacji i opinii dotyczących osiągnięć fizyki technicznej i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały - FT_K03

Forma(y) zajęć, liczba realizowanych godzin

ćwiczenia laboratoryjne – 45 godzin w każdym z trzech semestrów, razem 135 godzin

Treści programowe Problematyka ćwiczeń laboratoryjnych:

Na każde ćwiczenie przeznaczony jest czas trzech godzin.

Wykaz przykładowych ćwiczeń:

Mechanika:

- Wyznaczanie gęstości ciał stałych o kształtach regularnych przy użyciu mierników długości i wag o różnej klasie dokładności.

- Wyznaczanie gęstości ciał stałych i cieczy za pomocą piknometru.

- Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa.

- Wyznaczanie współczynnika tarcia statycznego.

- Wyznaczanie modułu sztywności metodą dynamiczną.

- Sprawdzanie praw ruchu obrotowego za pomocą zmodyfikowanego wahadła Oberbecka.

- Giroskop.

- Sprawdzanie twierdzenia Steinera za pomocą wahadła fizycznego.

- Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego.

- Rezonans akustyczny: wyznaczanie prędkości fali dźwiękowej w powietrzu za pomocą rury Kundta.

Ciepło:

-Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy metodą wypływu.

- Wyznaczanie napięcia powierzchniowego cieczy za pomocą wagi torsyjnej.

-Wyznaczanie ciepła parowania wody.

- Pomiar ciepła topnienia lodu.

- Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia.

Elektromagnetyzm:

- Wyznaczanie ładunku kondensatora z krzywej rozładowania

- Regulacja prądu i napięcia stałego. Porównywanie wskazań mierników elektrycznych o różnej klasie dokładności

- Badanie układów mostkowych stałoprądowych - pomiar oporu omowego za pomocą mostka Wheatstone'a

(4)

- Wyznaczanie SEM ogniwa metodą kompensacji

- Poszerzanie zakresu pomiarowego mierników elektrycznych: posobnikowanie woltomierza - Poszerzanie zakresu pomiarowego mierników elektrycznych: bocznikowanie

amperomierza

- Sprawdzanie praw elektrolizy: wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi i stałej Faraday'a

- Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego ziemskiego za pomocą busoli stycznych

- Wyznaczanie oporu wewnętrznego i czułości galwanometru

- Pomiar pola magnetycznego wytworzonego przez obwody z prądem

Optyka:

- Soczewki: wyznaczanie odległości ogniskowych soczewek za pomocą ławy optycznej - Soczewki: pomiar promienia krzywizny soczewek

- Mikroskop: cechowanie skali mikrometru okularowego i pomiar małych odległości za pomocą mikroskopu

- Mikroskop: wyznaczanie współczynnika załamania za pomocą mikroskopu - Pomiar współczynnika załamania za pomocą refraktometru Abbego - Sprawdzanie praw fotometrii. Fotometr Bunsena

- Cechowanie termopary metodą pomiaru prądu termoelektrycznego

Zjawiska elektromagnetyczne. Prąd zmienny:

- Badanie zjawiska histerezy magnetycznej ferromagnetyków - Indukcyjność własna i pojemność w obwodach prądu zmiennego - Badanie układów mostkowych zasilanych napięciem przemiennym:

a) pomiar pojemności kondensatora

b) pomiar współczynnika samoindukcji metodą mostkową - Pomiar mocy prądu zmiennego za pomocą watomierza - Badanie transformatora

Modele budowy atomu. Badanie widm emisyjnych:

- Badanie widma par rtęci za pomocą spektroskopu

- Badanie dyspersji szkła pryzmatu za pomocą goniometru optycznego

Kwantowe własności promieniowania:

- Sprawdzanie prawa Stefana-Boltzmanna

- Wyznaczanie stałej Stefana-Boltzmanna za pomocą pirometru optycznego - Badanie zjawiska fotoelektrycznego

Drgania i fale:

- Wyznaczanie stosunku Cp/Cv dla powietrza metodą rezonansu akustycznego - Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego - Badanie drgań tłumionych wahadła sprężynowego

- Rezonans akustyczny: wyznaczanie prędkości fali dźwiękowej w powietrzu za pomocą rury Quinckego, oraz w ciałach stałych (prętach) za pomocą rury Kundta

- Propagacja fal elektromagnetycznych wzdłuż przewodów- układ Lechera - Pomiar długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej

(5)

- Pierścienie Newtona

- Badanie skręcenia płaszczyzny polaryzacji przez wodny roztwór cukru - Sprawdzanie związku Lorentza-Lorenza dla roztworów

Suma godzin: 135

Metody dydaktyczne ćwiczenia laboratoryjne – wykonywanie ćwiczeń laboratoryjnych przy stanowiskach

Sposób(y) i forma(y) zaliczenia Sposób zaliczenia ćw. laboratoryjnych – zaliczenie z oceną;

Forma zaliczenia ćw. laboratoryjnych – ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych ze sprawozdań do ćwiczeń oraz oceny z tzw. egzaminu praktycznego.

Metody i kryteria oceny Ćwiczenia – ocena końcowa (w każdym semestrze) jest średnią arytmetyczną ocen ze sprawozdań do wykonanych przez studenta ćwiczeń. Brana jest także pod uwagę aktywność studenta na zajęciach a także ocena z tzw. egzaminu praktycznego.

Wymagania odpowiadające poszczególnym ocenom:

Ocena bardzo dobra

Student opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem ćwiczeń. Sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, umie korzystać z różnych źródeł wiedzy, rozwiązuje samodzielnie zadania rachunkowe i problemowe. Wykonuje działania praktyczne w warunkach zbliżonych do sytuacji naturalnej.

Ocena dobra

Student opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejętności bardziej złożone, poszerzające relacje między elementami treści. Nie opanował jednak w pełni wiadomości określonych programem ćwiczeń.

Poprawnie stosuje wiadomości do rozwiązywania typowych zadań lub problemów.

Ocena dostateczna

Student opanował wiadomości najważniejsze z punktu widzenia przedmiotu, proste, łatwe do opanowania.

Rozwiązuje typowe zadania z pomocą prowadzącego ćwiczenia, zna podstawowe twierdzenia i wzory.

(6)

Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS

Aktywność Liczba godzin/ nakład pracy studenta

ćw. laboratoryjne 135 godz.

(3·15·3 godz.)

przygotowanie do ćwiczeń 135 godz.

(3·15·3 godz.)

przygotowanie sprawozdań 225 godz.

(3·15·5 godz.)

udział w konsultacjach 6 godz. (3·2godz.) przygotowanie do egzaminu

praktycznego 9 godz. (3·3godz.)

udział w egzaminie praktycznym 3 godz. (3·1godz.)

SUMA GODZIN 513 godz.

LICZBA PUNKTÓW ECTS 18

Język wykładowy polski

Praktyki zawodowe w ramach przedmiotu

nie

Literatura Literatura podstawowa:

1. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa 1999.

2. J. Smela, T. Zamorski, A. Puch, Pierwsza pracownia fizyczna - przewodnik, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1995.

3. J.R. Taylor, Wstęp do analizy błędu pomiarowego, PWN, Warszawa 1999.

4. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN, Warszawa 1980.

5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna, cz. 1, PWN, Warszawa 1980.

Literatura uzupełniająca:

1. R. Resnick, D. Halliday, Fizyka t. 1 i 2, PWN, Warszawa 1996.

2. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki t. 1-5, PWN, Warszawa 2006.

Podpis koordynatora przedmiotu Podpis kierownika jednostki

Cytaty

Powiązane dokumenty

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie gęstości cieczy i ciała rozdrobnionego stałego o trudnych do określenia gabarytach za pomocą ważenia.. W ćwiczeniu studenci poznają

WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY ZA POMOCĄ PIKNOMETRU..

 wyznaczanie gęstości cieczy lub ciał stałych przy użyciu wagi hydrostatycznej,..  wyznaczanie gęstości cieczy lub ciał stałych za

Ciepło właściwe większości substancji zmienia się jednak nieznacznie ze zmianami temperatury nawet w obrębie jednego

Po zakończeniu pomiarów wymienić wodę w szklanej zlewce, wyjąć końcówki termopary z gniazd zaciskowych galwanometru, wstawić denko „B” z próbką do

Napełniamy piknometr wodą destylowaną i zamykamy korkiem, zbieramy bibułą nadmiar wody wypływającej przez kanalik w korku i osuszamy szmatką boczne części

Fizyka II dla Elektroniki, lato 2011 33 zaznaczone są pasma dozwolone i pasma wzbronione oraz linią przerywaną. zaznaczona jest relacja dyspersji dla

a) cechowanie skali mikrometru okularowego i pomiar małych odległości za pomocą mikroskopu. b) wyznaczanie współczynnika załamania za pomocą mikroskopu. Regulacja prądu i