• Nie Znaleziono Wyników

Przypadki kliniczne EKG

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Przypadki kliniczne EKG"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

74 www.fmr.viamedica.pl

INTERESUJĄCE PRZYPADKI KLINICZNE

Copyright © 2009 Via Medica ISSN 1897–3590

Przypadki kliniczne EKG

PRZYPADEK NR 1

1.1. Scenariusz kliniczny

Do gabinetu lekarskiego zgłosił się 62-letni mężczyzna w celu oceny układu krążenia. Do tej pory pacjent chorował na nadciśnienie tętnicze oraz przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Podczas badania fizykalnego pacjent był przytomny, z dobrym kontaktem słownym, bez cech stanu zagrożenia życia. Chory nie gorączkował, częstość jego akcji serca wynosi- ła 70 uderzeń/min, częstość oddechu: 14/min, a ciśnienie tętnicze 129/65 mm Hg. W bada- niu lekarskim układu krążenia słyszalne były prawidłowe tony serca, bez cech rytmu cwa- łowego, patologicznych szmerów czy tarcia osierdziowego. Zlecono wykonanie 12-odpro- wadzeniowego badania elektrokardiograficznego.

1.2. Pytania

1. Co przedstawia zapis elektrokardiograficzny?

2. Jaki jest optymalny sposób leczenia tego chorego?

1.3. Zapis EKG

Przedrukowano z: Mukherjee D. ECG Cases pocket. Börm Bruckmeier Publishing LLC, Hermosa Beach, CA, 2006: 205–208 (przypadek 48); 229–232 (przypadek 54)

I

II

III

aVR

aVL

aVF

V1

V2

V3

V4

V5

V6

(2)

Forum Medycyny Rodzinnej 2009, tom 3, nr 1, 74–76 75

Przypadki kliniczne EKG

1.4. Odpowiedzi

1. W wykonanym 12-odprowadzeniowym badaniu elektrokardiograficznym widoczny jest rytm zatokowy (kod ABIM # 7) powikłany blokiem zatokowo-przedsionkowym (SA, sinoatrial) 3:2 typu I (kod ABIM # 12) oraz niecałkowitym blokiem prawej odnogi pęcz- ka Hisa (kod ABIM # 44).

2. W typie I bloku zatokowo-przedsionkowego czas trwania odstępu PP ulega stopniowe- mu skróceniu wraz z każdą kolejną ewolucją serca, aż dochodzi do wypadnięcia kolejne- go załamka P (podobnie jak to jest w przypadku bloku przedsionkowo-komorowego stop- nia II typu I), podczas gdy w przypadku typu II bloku zatokowego-przedsionkowego stop- nia II czas trwania odstępu PP jest dokładną wielokrotnością czasu trwania cyklu zato- kowego, a załamki P występują regularnie zarówno przed, jak i po wypadnięciu jednego z nich. Blok zatokowo-przedsionkowy zazwyczaj ma charakter przejściowy i nie powo- duje istotnych objawów. Może występować u zdrowych osób z nasiloną aktywacją nerwu błędnego, ale może być także wykrywany u osób z chorobą wieńcową mięśnia sercowe- go, zawałem dolnej ściany serca oraz po zatruciu preparatami digoksyny. Pacjenci bez- objawowi nie wymagają w związku z tym schorzeniem żadnej formy leczenia.

PRZYPADEK NR 2

2.1. Scenariusz kliniczny

Pacjent to 75-letni mężczyzna, poddany badaniu w ramach oceny przedoperacyjnej przed zabiegiem z zakresu chirurgii naczyniowej. Pacjent zaprzeczał odczuwaniu jakichkolwiek bólów o charakterze dławicy piersiowej, jednak podczas badania okazało się, że prowadzi on skrajnie siedzący tryb życia oraz wykazuje minimalną aktywność fizyczna. Podczas ba- dania fizykalnego chory nie gorączkował, częstość jego akcji serca wynosiła 71 uderzeń/

/min, a ciśnienie tętnicze 148/79 mm Hg. Zlecono wykonanie 12-odprowadzeniowego ba- dania elektrokardiograficznego.

2.2. Pytania

1. Co przedstawia zapis elektrokardiograficzny?

2. Czy chory musi być poddany jakimkolwiek innym badaniom przed elektywnym zabie- giem z zakresu chirurgii naczyniowej?

(3)

www.fmr.viamedica.pl

76

INTERESUJĄCE PRZYPADKI KLINICZNE

2.4. Odpowiedzi

1. W wykonanym 12-odprowadzeniowym badaniu elektrokardiograficznym widoczny jest rytm zatokowy (kod ABIM # 7) powikłany blokiem przedsionkowym-komorowym I stopnia (kod ABIM # 29). Widoczne są głębokie załamki Q w odprowadzeniach II, III, aVF, które odpowiadają przebytemu zawałowi dolnej ściany mięśnia sercowego (kod ABIM # 58), a także załamki R w odprowadzeniach V1–V2, co z kolei sugeruje prze- byty zawał tylnej ściany mięśnia sercowego (kod ABIM # 60). W zapisie elektrokardio- graficznym można także zauważyć śródkomorowe opóźnienie przewodnictwa (kod ABIM # 49).

2. Poddanie pacjentów ze słabą wydolnością czynnościową, u których planowe są wyso- kiego ryzyka zabiegi z zakresu chirurgii naczyniowej, dodatkowym nieinwazyjnym ba- daniom oceniającym ryzyko sercowe może przynieść tej grupie pacjentów wymierne ko- rzyści. Rozpatrywany w tym przypadku klinicznym chory został poddany testowi obcią- żeniowemu z dobutaminą, który zakończył się wynikiem dodatnim. W wykonanym ba- daniu koronarograficznym wykryto zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej oraz choro- bę trójnaczyniową z istotnym uszkodzeniem niedokrwiennym mięśnia sercowego.

W związku z powyższym chory przed zabiegiem chirurgicznym przeszedł skuteczną pro- cedurę przezskórnej rewaskularyzacji wieńcowej.

2.3. Zapis EKG

I

II

III

aVR

aVL

aVF

V1

V2

V3

V4

V5

V6

Cytaty

Powiązane dokumenty

Objawowe arytmie u pacjentów po przeszczepieniu mięśnia sercowego mogą pośrednio brać swój początek w przedsionku serca dawcy i przenosić się poprzez dwu- kierunkowe

Podczas badania przedmiotowego chory był spokojny, bez za- uważalnych cech stanu zagrożenia życia, nie gorączkował, jego akcja serca wynosiła 66 ude- rzeń/minutę,

Podczas przeprowadzania badania przedmiotowego chory sprawiał wrażenie zziębniętego, częstość akcji serca wynosiła 98 uderzeń/min, częstość oddechu około 16/min, a

Chora nie gorączkowała, jej akcja serca wynosiła 130 uderzenia/minutę, częstość oddechu 22/minutę, a ciśnienie tętnicze 137/66 mm Hg.. W badaniu przedmiotowym układu

Pa- cjent jest obciążony kardiomiopatią rozstrzeniową mięśnia sercowego pochodzenia nie- wieńcowego, zastoinową niewydolnością krążenia oraz niewydolnością nerek2.

Tera- pia farmakologiczna lub elektryczna jest rzadko konieczna, ponieważ czas trwania aryt- mii jest najczęściej stosunkowo krótki, a częstość akcji komór jest mniejsza niż 100

Podczas badania przedmiotowego cho- ry wydawał się ospały oraz zdezorientowany, nie gorączkował, częstość akcji serca wynosi- ła 34 uderzenia/minutę, częstość oddechu

W przypadku, kiedy mi- gotanie przedsionków leczone jest za pomocą konwencjonalnych środków farmaceu- tycznych, które wydłużają czas trwania okresu refrakcji