Vol. 22, No. 4
KRYSTYNA KOREJWO i LECH TELLER
acta 8801011_
polonica
,Warszawa 1972
Karbon wgniesienia Kocka
'l,'BE CARBONIFEROUS OF THE KOCK ELEVATION
STRESZCZENIE:' W rejonie wyniesienia Kocka wykonanych zostalo w latach 1962- 11171 13 otwor6w w.iedniczych, spoAr6d kt6rych 10 przebllo utwory ka-boilskie. W ni- niejszym opraeowaniu przedstaW'iono stratygr.afi~ tychosad6w tyllro z 8 wiercen, wykonanych przez Przemysl Naftowy. POZIOstaie dwa profile nie byly dos~e auto- rom, lecz ich strll'tygraf1e nie odbiega w zasadniczych r~ach od opisanej. W poszcze- g6lnych 'profilach WYrllZniooo osa'dy dinantu, l-eillce na dewonie b/l'dZ'sylurze i za- czynaj~ee si~ serill'tufoidatnil ora'i transgreduj,cyJn na niej wizenem: g6rnym, oraz
silezu, kt6rego r6!ne agniwa pokryte SIl jUrII irodkowll.
WSTP;P
Wyniesienie Kocka poloZone w NE czC:Sci obrzezenia ["owu hibel- skiego wy'kryte zostalo pracami sejsmicznymi
w
lataCh 1963-1967. Ce ...lem doldadnego poznania budawy gedlogioznej wyniesienia ja!k i jego s~el wykonanych zosta}(). w latach 1962~1'971, gl6wnie przez Przed- si~orstwo Poszukiwan Naftowych w Wolomime, a takZe, Fzez Instytut Geologiczny, szereg gl~bakich otwor6w (fig. 1). SpoSr6d moh tylko w trzech (Kook IG-l, Kodk 6 i Kockl3) nie napotkano u'twor6w lkarfbon- skich, gdyZ lbezpoSrednio pod jurll wyst«:puje dewon. W pozostalych 10 otworach, osady ·ka:ri:>oilskie, il"eprezentujll r6me ogniwa stratygraficzne, ktare lezll w wic:kszoSci na dewonie, 'a tylko w dw6ch !pl'1;ypadkach 'na syl'Wl"'Ze (Kock 4 i Kock 5). . .
Otwory wykonane przez Przemysl Naftowy 'bylyz reguly bardzo slabo rdzeniowane, a uzysk rozeni z utwor6w kart>oflskich obrazuje ta- bela 1.
Osady ,karbonu na wyniesieniu Kocka swym wykszbareeniem nie raznill si~ od analogiczny:ch znan~h na obszarze lubelskim, w ZWillzku
656 KRYSTYNA KOREJWO i LEeR TELLER
z czym poniini~to szczeg610we opisy xdzeni, kt6re uj~te s~ w opracowa- niach poszezeg6lnyeh wiercen (Korejvvo 1971; Korejwo & Teller 1968c, d', 1969, 19711b, e, d),gdzie podano r6wniez cale zespo.ly stwierozonej fauny i flory. Ponadto, w stosunku do opracowan archiwalnych, :mnieniono w niniejszej pracy niekt6re, 'llprzednio ustalone g'l'anice, a rw ·konseokwencJi r6wniei: mi~ZszoSci niekt6rych ogniw.
")' - _Pasmug-1./
-_A.
-
Olcrz~a..:f / / /
-OfIJlin-2
/
...
... ...
... /
8lcm , ,
Fig. 1
/ /
'<'
/ ...,
Szkic lokalizacyjny .otw.or6w wiertniczych w obrt:bie wyniesienia Kocka Location map .of boreholes within the Kock elevation
, W niniejs'zym opracowaniu przedstawiona jest stratygrrufia oowier- conych osad6w 'karlloiiskich z 8 wieorcen wylronanych przez Przemysl Na- ftowy omz podana wamiejsza fauna. Wszystkie profile opisane zostaly przez autor6w 'bezpa§rednio w rdzeniowniach bf\dz tez w rnagazynie rd'zeni w Woloiminie, a rpo;brane pr6by opracowano w Praoowni Straty- grafii z Laiboratorium Mikropaleontologicznyni Zalcladu Nauk Geologicz- riych PAN w Warszawie w ramaCh ,wsp6lpracy riaukowo-;badawezej pomi~ Zjednoczeniem G6rnieiwa Nattowego a Zakladem Naulk Geo- logicznych PAN. We wsponinianej Pracowni przechowywane Sll takZe Inaterialy d()lkumentaeyjne.
Za udos1;~pnienie materia16w do opracowania or·8Z za moZliw.osc korzystania z danych archiwalnych j zyczliwll wsp6lprac~ autorzy dzit:kujll z8!'6wno geologom Zakladu Opracowan Geologicznych G6rnictwa Nafwweg.o W W8!'szawie, jak i Przed-
si~biorstwa Poszukiwan Naftowych w WoIominie.
KARBON WYNIESIENIA KOCKA· 65T
T a·b e 1 a (Table) 1
I
Stwia-dzona Uzysk rdzeniaI Otw6r millZszoSc (Coring)
I
(Boreoole) (TotalI
1/.tliickness) m
I
_.-Kock 4 696,0 79,0 9,9
Kock 5 765,0 49,3 6,4
Kock 12 374,0 21,1 5,6
Kock 14 360,0 35,5 9,8
Kock7 320,8 24,3 7,5
Kock9 426,0 34,0 7,9
Pasmug 1 603,0 • 84,7 14
Okrzeje. 1 686,0 • 62,1 9
. __ ._---_.-
• Buk utwor6w tufoidal.nych.
Lack of tufioidal series.
STRATYGRAFIA KARBONU Z POSZCZEGOLNYCH WIERCE~
Wiercenie Kock -4.
Nad g6rnym sylurem, kt6rego strop w.oparciu 0 dane karotarowe
przyj~to na gl~bo1rosci 1456,0 'In i 3O~metrowCl seriCl tufoidalnCl stwierdzo- no illa gl~bokoSci 1402,8--.13'98,8 m OIbecno.sc sza'l'o-brunatnych nieco pia- szczystych wapieni z Gigantoproductus latissimus latissimus (Sow.), co pozwa'la-na zaliczenie tego interwalu do g6rnego wizenu. Powyzej do
gl~koSci 1-392,8 m wyst~uje ciemny mulowiec ze szczlltkami zw~glo
nej flory !IIl. in. CaZamites sp., przechodzllcy ku g6rze w jasnoszary pias- kowiec 1aminowany materialem w~1istym. T~ seri~ klastycznCl uznano za·
9pllg nanmru A; a g-ranic~ wizen/namur wy~naczono. w stropie wapienia na gl~1:x)koSci 1398,8 m. MilriszoSc wizenu· w profilu otworu Kock 4 wy- nosi 27,2 m.
W kolejnym rdzeniu z gh:bokosci 1350,0-:-1344,0 m napot'kano w szarym mulowcu ulamki flory 'ID. in. Mesocalamites cf. roemeri (Goepp.) - pI. 16, fig. 1 i 4; pI. 17, fig. 1 - i Cordaites cf. principaZis (Germ.) - pI. 24, fig. 3. Pie'l'wszy gatunek znany jest w Eurazji od gornego wizenu do namuru B, a drwgi pojawia si~ w narilurze i si~ga az do permu (No- wik 1968). We wkladkach ilowcowych wystWUjEj,cych w dbr~bie tegoZ mulowca stwierdzono ulamki h1izej ni~ oznaczalnych malz6w slodkowod-·
. nych,a na ·gb:bokoSci 1302,7-1296,7 m, r6Wniez w ilowcach, napotkano-
Lingula mytilloides Sow.
W dw6ch kolejnych rozeniaoch 'Z ·gl~bokoSci 1258,2-1253,8 m i 1204,0 -1198,0 m wysttWU'j4- zwi~le pias'kowce bez szczEj,tk6w organicznych.
658 KRYSTYNA KORElWO • LECH TELLER '
Granic~ mi~zy namul'em A i B wyznaczono na podstawie analizy karotaWwej na gl~lroSci.1152,O m.
Wyzej w czarnych ilowcach z w1dadkami syd~rytycznymi na gl~
bokoSci 1091,7-1086,0 m napotkano doS6 licznll ·faun~, spoSrOd kt6rej oznaczono:
OrbicuZoidea missourjemi8 (Sbum.),
Edm01ldia cf. unicmiformts (phUl.) - Pl. 12, fig. 1-2, AvicuZopecten sp.,
Anthracoceras arcuatiZobum (Ludw.), Anthracoceras sp. - pI. 15, fig. 1-2.
FoI'llUl 'pozwalajll'Cll na blizsze dkreslenie wieku t~ wycinka pro- filu jest Anthracoeeras arcuatilobum (Ludw.). Gatunek ten znany jest na· obszarze lubelSkim :zarOwno w g6mym namurze jak i do1:nym westfa- Iu (Korejwo,1969), a podobny zasi~ rposiada rawniez w ,profilach Eurapy Zachodniej (patteisky 1959, 1965).
W osadach piaszczysto-mulowcowo-Uowcowych lei:llcych wyzej na- potkano jedynie szcz~tki fIory. Na glEi'bo'koSci 1023,5-1.017,4 IlI1 stwierdzo- no Mesocalamites cl. cistiformis (Stur) - rpl. 18, fig. 3, a w interWale 913,8 -907,a ID StyZoca"Lamites suckowi (Brongn.) - -pi 18, .fig. 2; pI. 19, fig. 2, a na gl~bokoSci 768,3----762,3 -m Paripteris cl. gigantea (Sternb.) - pI. 22, fig. 1; pI. 24, fig. 2. Zadna z tych form me wyznacza defi,nitYwnie wieku odwierconych osad6w. Mesocalamites cistiformis (Stu·r) napotykany jest na Lu'beJszczyZnie w utworach namwru CJ podczas gdy Stylocala~tes
8uckowi (Brongn.) i Paripterls gigantea (Brongn.) zar6wno w namurze C jak i westfralu A (Migie:r .1966, Korejwo & Teller 1968b, c). ) Namur garny (B
+
C) reprezentowany jest zapewne od'gl~bokoSci1152,H68,O rn, a tPowyiej mamy juz do czynienia najpraW'dopodobniej z osadami rwestfalu dolnego.
. W stropie serii 'karoonskiej omawianego wie!"cenia na. glc:bokoSci 760,0 'ID uchwyrony zostal w rdzeniu Kontakt ze zlepieircami srodkowej jury.
Przytoczone 8k~pe dane paleontologiczne oraz analiza pomiar6w geo- fizycznych, a t!¥kZe parowmmia z serii\ karboflSkll napotkan~ w kilku dal- szych wierceniach w obr~ie wyniesienia Kocka pazwalajll p,rzyjllc, ze w profilu otworu Kock 4 reprezen:towane 8/4 nast~puj~ce ogniwa stratygra- ficzne katbonu:
glt:bokoA~ '160,0-868,0 m - westfal dolny
868,0--1152,0 m - namur g6rny (8.
+
C) 1152,0-1398,8 m - namur dolny (A) 1398,8-1426,6 m - wlzen g6rny . 1426,6-1456,0 m - seria tufoidalpa poniZej gl-:b. 14M,0 m - .ylur allmyKABBON- WYNIESIENIA KOCKA 659
Wie1"cenie Kock 5
SP4g utwor6w karbonskich W otworze Kock 5 przewiercony Z'OStal gryzerem, a na po4stawie danych 'geafizy'ki wiertni'Cze] wyznacz.ono go . na gl~oSci 1577,0 m pod 22-metrowejmiM:iszoSci serill tufoid.dnll, a nad
g6rnym sylurem. .
StratygTafia odwierconej serii karbonskiej 0 calitowitej 'millZszoSci 765 m oparta zomala l11a rtapotkan~j iaunie, kt6ra najliozniej wyst~uje w dolnej czesci profilu. Wyiej 8Zczlltki organiczne s2l rzadkie.
Na glfft>o'koeci 1552,2-1546,0 m stwierdzono czarne ilowce i Ciemno- szare, ezeSciowo margliste wapienieze s2lCUltkami ~oid6w oraz:
OrbicuZotdea sP ..
Lingula sp., Rugcnochonetes sp.,
Schizophoria sp. - pI. 3, fig. 1,
GigantoPToductus latissimus complicatus (paeck.) - plo 4:, fig. 7,
CancTineZla· sp., . .
Anthraconeno oblonga (Mc Coy), A. laevirostrum (Portl.) - pL 8, fig. 7, AnthraconeiZo sp. - ·pi. 9, ;fig. 3-4, Nuculopsis gibbosa (Flem.) - pI. 8, fig: 12, Nuculopsis sp. - pI. 8, :(q;. 13,
lfuculavus lucini/ormis (PbilL) - pI. 8, fii. 10, PoZidevcia attenuata (Flem.) - pl. 9, fig. 6, Av~uZopecten interstitiaZis (phill.) - pI. 10, fig. 6, Limipecten cf. dissimiZis (Flem.) - pL 10, fig. 3, StT"e,bZochondria anisota (Philt) - pI. 11, fig. 4, Euchondria sp.,
Prothllris obZonga Wilson - pI. 13, fig. 3,
Knightites (Rettsptra) concinnus (Weir) - pt 13, fig. 4, Donaldina costatula (Donald) - pI. 13, fig. 5--6, StraparoUus sp.,
Goniatites cf. granosus granosus (portI.) - pl .. I4, fig. 3, Neoglllphioceras ex gr. subciTculare (Miller) - pt 14, fig. 2, Sud.eticeras cf .. newtonense Moore - pI. 14, fig. 4, . Paladin cl. eichwaZdi (Fischer v. Waldheim) -pI. 15, fig. 6, a takte szcUltki mszywiol6w i pojedynczych korali.
Caly powyZszy zesp61 wskazuje na 'g6rnowizenski wiek osadaw, a joo!llozna'C'Znie potwierdzato dbecnoSc taidch form jak Gonjatites cf.
~~n08us granosU8. (portI.), Neoglyphioceras ex gr. 8ubcirculare (Miller) oraz Sudeticeras of. newtonense Moore, kt6re na dbszarze lubelSkim stwierdzone zostaly po raz pierwszy. Dwa pierwsze gatunki znane S2l. po- nadto w Polsce z gamego wizenu G6r Swie1;okrzyskidh i ich dbrzeZenia (Zakowa 1971) ~raz z monokliny przedsudeckiej (Korejwo & Teller 1967).
Zelichowski cytuje 1l'6wniez Goniatites ex gr. grano8us (POrtl.) i Goniati- tes ex gr. subcirculare Miller Z otworu Ostrzesz6w. Oba gatunki majt\
szer.okierozprzes~enienie geografieme i mlane BEl z osadaw najwyZszego wizenu wielu kraj6w Europy, w Afryce P6blocnej oraz Vi Stanaeh Zje-
KRYSTYNA KOBEJ"WO 1 LECH -TELl.ER
onoczonych (vide 281kowa 1971). Sudeticeras cf. newtonense Moore stwier- dzony natomiast zostal w profilu Gal~zic w G6rach Swi~tokrzyskich (2a- kowa 19'71) oraz w profHach 'kilku wiercen wY'konanych w 'l1iecce mie- chowSkiej (Korejwo & Teller 1968a, 2akowa 1968). Forma ~aopisana zo- stala rawniez z 06ad6w najwyiszego wizenu Anglii (Moore 1950) i Irla.ndii (Currie 1954).
Obdk przewddnich goniatyt6w, wizenski wiek osad6w omawianego interwalu patwierdzaj14 r6wniei Gigantoproductus latissimus complica':' tus (paeck.) oraz Paladin cl. eichwaldi (Fischer v. Waldheim) (Osmol- . ska 1970).
W kolejnym rdzeniu z glfi'bokoSci 1501,5---1495,5 m wyst~j14 ciem- il10SZaTe wapienie, w lctarych napotkano jeldynie Echinoconchus ,gp.
i szcz14tki 'krynoid6w. Wapieirie te reprezentuj14 jeszcze zapewne wizen g6rny, a granic~ z wyiej leu.cym namurem przyj~to w oparciu 0 dane geofizyki wiertniC'zej na gl~bo'koSci 1481,0 m .. l\.!(i14ZszoSc zatem gornego wizenu wynosi w profilu otworu Kook 5 okolo 74,0 m. .
W wyzej leZ14cych mulowcach z wkladkami piaskowcOw z iriterwa- IOw 1439,9-1434,7 IlIl i 1408,5-1402,5 m pr6cz nieoznaczalnych ulamkaw
zw~glonej flory nie Jlapotkano innych szcz14vk6w organicznych. Wsr6d mulowc6w z gl~koSci 1398,4-1392,4 m wysti:Puje 1,6-metrowa wklad- ka czarnego marglistego wapienia z przelawiceniami czarnego wapnistego ilowca z faunl\. OOOk SZCZ14tkow krynoid6w i sUmakow stwierdzono takze:
FenesteUa sp.,
Conularia cl. destinezi Moreela - pt I, fig. 3-4, LevipustuZa sp.,
SpiTtfeT sp. - pI. 5, fig. 6,
AfithraconeiZo laeviros~rum (Porti.), oraz A viculopecten sp.
Na dolnonamurski wiek osad6w z tej gl~okoSci wskazywac maZe jedynie Canularia cf. destinezi Moreels, kt6ra cytowana jest z namuru A Belgii (Demanet 1941) oraz Z abszaru ·karwinsko-ostrawskiego (Rehof &
:R.ehofova 1962).
W rdzeniach pobranych z gl~bolroSci 1353,7-1.347,7 rn, 1303,0- 1297,0 III oraz 1240,0-1234,0 m wyst~pujl:l naprzemianlegle mu!owce, ilOM:e oraz ipiaslrowce. CZE:ste S14 wk~ady syderytyczne, a miejscami por- waki wr:gla i zw~lony detrytus fIory oraz Stigmaria sp.
Slaba dokumentacja rpaleontologiczna utworow napotJkanych w ot- worze Kock 5 powyzej wizenu do gl~ibokosci 1234,0 m nie .pozwala na jednoznaczne okreslenie wieku tego odcinka profi'lu. Przez por6wnanie jednakie mi147:szosci karbonu z innych otwor6w w obr~bie wyniesienia Kocka (Korejwo & Tel1.er 1968c, d, 19'69, 1971b, c; d; Korejwo 1971) oraz
ana1iz~ karota:iy przyjl\c nloZna, ze reprezentuje on namUT dolny, przy czym strop jego przyj~to 'utn()wnie na gl~bokoSci 1211,0 in. Mil\zszoSC zatem namuru dolnego w otworze Kock 5wynosi okolo 270 m.
KARBON WYNIESIENIA KOCKA 661
w
mulowcach i Hawcach z przelawiceniami piaslrowc6w z gl~bokoSci 1173,~1167,0 m oraz 11'12,0-1106,0 m napotkano ulamki zw~glonej flo-ry':l.epidodendtonOw i kalamit6w m. in. MesocaJamites cf. cistijOTmis
(Stur) - pI. 16, ,fig. 2-3; pI. 17, fig. 3 - formy znanej zar6wno z namuru 'jak i dolnego westfalu.
W interwale 1052,a-:-1046,2 m w.seni ilowcowo-mwowcowej z wkla- dkami lupku w~glistego i w~Ia poza detrytusem flory mnych szczl\1ikaw -organicznych nie napotkano.
Na gl~bokoSci 1007,8-:-1001,5 m oraz 976,7-970,5 In wystfWujl\ tyl- ko fragmenty Mesocalamites sp. i COTdaites Bp.
W g6rnej cpartii serii karbozlskiej w profilu otworu Kock 5 ,z inter- walOw 941,3-935,3 m i 907,&-901,5 m vi muloWcach i ilowcach z wklad- 'kami lupk6w w~1istych oproez ulamk6w ,kalamit6w rwyst~pul~:
EusigilZaria cf. schlotheimtana (Brongn.) - pI. 20, fig. 1, i EusigiZZaria sp.
Wymieniony gatunek znany jest 'z8T6wno z namUll'U C jak i west- falu A Zagl~ia G6rnoSlIilskiego (Kotasowa 1968), a w niecce lubeIskiej napotkany ozostallw dolnym westfalu struktury DE:'blina (Korejwo & Tel- ler 197118).
Stropowe partie karbonu w omawianym proiilu nie pO!riadaj~ zadnej ddkumentacji, gdyi przewiercane zostaly gryzerem, a granic~ karbonl Jjura wyznaczono na podstawie ;karotaZu na gl~bokoSci 812,0 m.
Niepeme rdzeniowanie oraz skl\pe szczliltki organiczne napotkane w rdzeniach uniemozliwiajlil wyznaczenie granicy namur/westfal oraz rozgraniczenie podpi~ter namuru gornego. Granice te przyj~to umownie w oparciu 0 istniej~ce dane faktyczne i geofizyczne jak r6wniez na ,pod- stawie pox6wnan z utworami k8libonskimi 'z innych wiercen wykonanych w O'br~e wyniesienia KoC'ka.
I tak w profilru otworu Kodk 5 wyUzielono nast~puj~ce ogniwa stra- tygraficzne kwbonu:
g}~boko§c
poniZej glE:b.
812,0-910,0 m - westfal dolny
910,0-1211,0 m - namur g6rny (B + C) 1211,0-1481,0 m - namur dolny (A) 1481,0-1555,0 m ,- wizen g6rny 1555,0-1577,0 m - seria tufoid-a1na
1577,0 m - sylur g6rny
Wiercenie Kock 12
SpoSrOd dotychczas wykonanych otworaw w obr~ie wymeslenia Kocka, 37~e'trowa sena karbo:6.Ska z profilu wiercenia Kock 12 nalei:y do najsla'biej rdzeniowanych, 'co bardzo utrudnia dokladniejsze ustalenie, ' stratygrafii.
KR1/'STYNA KOREJWO 1 LEeR TELLER
Sp~g utwor6w karboilskich, lez~cycll na g6rnym dewonie, przyjE;to
!l1a gl~bokQSci .1190,0 m w oparciu 0 analiZE; pomiarow 'gea:fizycznych.
W rozeniu pdbranym z glti'ookoSci 1176,0--1170,0 m wystE;puj~ dia- bazy z 0,8-metrowym zIepiencem w stropie, zawieraj~cym m. in. porwaki warpieni oolitowych, diabaz6w oraz szc~tki Z'WE;glonej fIory .. Zlepieniec ten ·rozpoczyna ZapeWlle transgresjE; wizensk~,a nize:j lez~ca seria tufoi- dalna osi~ga 'mi~tszoSe 19,2 m.
W k9Iejnym rdzeniu z gl~bokosci 1105,0-1099,0 m wystE;puje w 8pflgu 0,7rn s2arego, lPatrtiami piaszczystego wapienia, w ktorym stwier- dzono tylko ulamek nieomaczalnego slimaka i Tzadkie krynoidy. Wyda- je siE;, ze warpieil ten naleZy jeszcze do. wizenu g6rnego, gdyi: l~cy nad nim czamy ilowiec lZawiera jut typow~ faunE; dolnego namUl"U.
Przyjm'Uj~c, ze zlepieniec lei~cy n!ld diabazem i wapien pods.ciela-
j~cy czarny ilowiec reprezentuj~ gorny wiz en , to jego 9p~g moma przy-
j~e na gl~koSci 1170,8 m. Mi~zosc zatem g6mego wizenu wynosi <>kolo 67,3 rn, a jegostrop przypada na gl~bokoSci 1103;5 m.
W interwalach n03,5-1099,0 m i 999,5-993,5 ID W cza'l"Ilych ilow- each napotkano doSe .liczn:~ faunE;, spoSr6d k~6rej oznaczono:
Rugosochonetes aureolus ·(Schwarzb.) --, pt 2, fig. 6, Rugosochonetes sp. - pI. 2, fig. 5,
Plicochonetes wal!ischmidti Paeck. - pi. 1, fig. ~7;
Tcnmquistia poZita (Mc Coy) - pI. 1, fig. 8, Camarotoechia sp. - pI. 7, fig. 3,
AnthraconeiZo oblonga (Mc Coy),
A. cf. transversalis' (RJeb.) - pI. 8, fig. 8-9.
A. Zaevirostrum (Portl.), Nuculavus Zuciniformis (PhllI.);
N. ostraviensis(Kleb.) -
pI.
8, fig. 11,Pernopecten cf. carboniferus(Hind) - pI. 11, fig. 1, Euphemites urii (FIem.), .
Perigrammoceras suZcatum (Flem.) - pI. 13, fig. 9, DimorphoceTall sp.
Formy Rugosochonetes aureoZus (Schwarzb.), Anthraconeilo cf.
transversalis (Kle'b.), NucuZavu.s ostraviensis (Kleb.) O'l'az Perigrammo- ceras sulcatum (FIem.) wskazuj~ na dolnonamurski wiek: osad6w i s~ one CZE;sto napotytkane w namwze A zar6wno niecki lubeqskiej, jak i Za- glE;bia G6l'DoSl~s!ldego (Korejwo 1969).
Nad t~ seri~ at do stropu odwierconego karbonu w interwalach . 947,~941,O rn, 89'1,0-884,5 m Oraz 832,4-826,5 m wyst~uj~ mulowce z cienkimi wkladka:m.i Ipiaskorwc6w, w ktorych napotkano tyIko rzadkie i nieoznaczalne ulamki ~~lonej fIory.
PaTtie stropowe karbonu 'Przewie.r:cone zostaly gryzerem,a g:ranica
. Z
jU!l"~, ustaloDa w oparciu 0 dane geofizyczne, przypa:da na gl~bolroSci 816,0 m.Catkowita mi~szose odwierconyeh osad6w silezu w ot'worze Kock
KARBON WYNIESIENIA KOCKA 663
12, wynooz~c'a okolo 288,0 m, pozwala przyj~c, ze reprezentuj~ one' tyHro namur
A
i .bye maZe czc::sciowo namur B. Scislej granicy jednakZe rrii~dzy tymi podpic::tramiustalic nie maina z uwagi na 'brak fauny i flory w stropowych partiach. Przyj~to jE\; wi~ umownie 'I1a gl~oSci 894,0 m.
Dost~e dane pozwalajE\; wyr6znic w profilu karbonu z otworu Kock 12 nast~j~ce ogniwa stratygr-aficzne:
gl~bokosc . 816,0-894,0 m - namUr B (dolna cz~c) 894,0-1103,5 m - namur dolny (A) 1103,5-1170,8 m - .wizen gorny' 1170,S-1190,0 m - seria tufoidalna ponizej gl~. 1190,0 m - dewon g6rny
Wiercenie Kock 14
Utwory ·kartboilSkie w profilu otworu Kock 14, 0 mi~zszoSci 360,0
m.
lez~ ill'a dewonie.· gornym a pod jurE\; Srodkow~. Ich stratygrafia oparta zogj;al·a na nielicznej faunie napotkanej tylko w paru interwalach. Sp~g
karbonu przewiercony zostal gryzerem, a granic~ z dewonem na gl~bo
kosci 1229,0 m wyznaczono w oparciu 0 dane karotazowe.
. W r4zeriiupoobodz~cym z gl~bokoSci 1219,2-1213,2 m wystEWuje diabaz, kt6rego miqZszosc, wedlug 'zapisOw karotazowych, moze dOcho- dzic do 34
m
(od gl~koSci 1229,0-119·5,0 m). Wyzej na glc::bokoSci 1172,3 -1166,3 m i 1127,0-1120,6 m w ciarnyeh i ciemnoszMych wapieniach marglistych napotkano typOw~ faunc:: gornego wizenu. S~ to hardzo liczne~Gigantoproductus latissimus compZicatus (paeck.) - pI. 5, fig. 2, G. ex gr. latissimus (Sow.) - pL 4, fig. 6,
G. l1iganteus (Mart.) - pL 6, fig. 4, G. ex gr. giganteus (Mart.),
G. ex gr. stTiato-suZcatUs (Schwetz.) - pL 5, fig. 5.
W iparlii stropowej omawianej serii, w cienkich w1dadkach czarnego- ilo'Wca, wyst~U'j~ bartlzo slaibo zachowane ulamki goniatyt6w, nalez~ce·
prawdopoddbnie do rodzaju Sudeticeras :....- pI. 14, fig.' 5. W sp~gu inter- walu 1120,6-11114,3 m wysttWuje olrolo 0,6 m ciemnego wapienia mar- glistego z 0,3..metrow~ rwIldadk~ mulowca ze' szcz~tkami fIory, nad kt6- rym leZy' cza:rmy iloWiec 'Z iboga~ iaun~ dolne~o namuru. W wapieniu napotkano ty lIto nieoznacza1D.e ulamki ~brachiopod6w oraz czlony krynoi-·
d6w; zapewne nalezy on jeszcze 'do .g6rnego wizenu, kt6rego mi~zszoSc W' oma'wianym profilu wynosi ako.lo 75 m .. Granicc:: mi~zy dinantem a silerz:em w profiJ.u otworu Koc'k 14 przyj~c moznana glc::bokosci okolo 1120,0 m.
Wsr6d fa'UlIly pochodz~cej z wyzej Iezqcyc'h czarnych ilowc6w stwierd:zono:
Fenestella sp. - pI. 1, fig. 2,
Rogosochonetes aUTeoZus (Schwarzb.) - pI. 2, fig. 7-8,
KRYSTYNA KORE,TWO i IJECH TELLER
AftthraconeiZo Zaevirostrum (P<lrtl.), NucuZopsis gibbosa (Flem.),
Euphemites Sp. - pI. ,13, fig. 7, Hyolithe8 sp.;
Paladin mucronatus mucronatus(Mc Coy) - pt 15, fig. '5, Paladin sp. - pI. 15. fig. 4.
W kolejnym wyZszym rdzeniu z gh;!bokoSci 1114,3-1109,2
m:
w ana- logicznych Howcach zwtldadkami mulowcow napotlkano:Rugosochonetes aureolus (Schwarzb.),
Anthraconeilo obZonga (Mc Coy) - pI. 8, fig. 2-3, A. laevirostrum (Portl.)-pI. 8, fig. ~,
AnthraconeiZo sp. - pI. 9, fig. 1-2, ByoZithe8 sp. - pt 15, fig. 3.
N a . dolnona'murski wiek UO'M!Ow wskazuje ifol"IIla Rugosochonetes 4ureolu8 (Schwar:zJb.) znana z wielu profil6w wiercen na dbszarze IU'bel- skim (Korejwo 1969), a tme Paladin mUCTonatus mUCTonatuB (Mc Coy).
chociaz niekiedybywa on spotykany TOwtlliez w najwyZszym wizenie (Osmolska 1970).
. W mulowca'C~ z cienkimi wkladkami piaskowc6w i ilowcow z kil- 'ku rdzeniowanych interwal6w odcinka profilu z glfilbdkoSci 1109,2-978.0 :m poza .nieoznaczalnymi fragmentami zw~glonej flory nie napotkano
m-
nycth sladow organicznych.
Sla'bo zachowane fra.gmenty skorup. naleZ~ce do rodzaju "Orthoce-
'raB", &twierdzono w szarym Howcu na gl~bokoSci 978,0--972,0 m. Wyzej
natomiast na gl~'bokoSci 924,7-918,7 m i 878,7-873,4 m wystfi'Puje szary :mulowiec przewarstwiajllCY si~ z ja&nytm. d~OIbnozi8['nistym piasko'M!em .z nieoznaczalnymi ulamkami zw~gloriej flory.
Stropkarbonu przewieroony zostal gryzerem, a gi'anic~ ~ jurl\ na podStawie danych karotaiowych .przyj~to na glf:ookoSci 869,0 m.
Bardzo S'k~pa fauna napotkana w utworach silezu omawia'IlE!go pro- fUu uniemozliwia Scisle wydzielenie tpOszczego1nych podpi~ter. Nad do- 'brze udokumentowanym rfaunistycznie wizenem. wyst~pujl\.do gl€i'bokoSci
1109,2 m osady zawierajl\ce faun~ dolnego namu~u .. Powy:i:ej natomiast, .az do stropu serii karbonskiej, brak jest Slczl\1lk6w. orgooicznych. BiofllC jedna·kze pod uwag~ niewiel'kll millZSZoSC 'kampleksu gOrnokartboilskiego (250,0 m) moona przyjl\c, :Ze reprezentuje on namur Ai najiprawdopodob- niej najni:isze o-gniwa namuru B; wyZsze ogniwa silezu zostaly wi~ zero- dowane.
W profilu karbonu otwOru Kock 14, po uwzglf:dnie~iu pomiSlrOw .geo:fizycznych oraz opracawan 'Profil6w 'Z innY.Ch otwor6w usytuowanych w obr~ie wyniesienia Kocka, moma wyroznic nast~pujll'Ce ogniwa stra-
1ygr~iczne:
869,0-935;0 m - namurB (najnitsze partfe) 935,0-1120,0 m - namur A
: ,KARBON WYNIESIENIA' KO'CKA
. 11211,0-"--1195,0 m -'- wizen g6rny.
llD5,G-1Z29,0 m ~ ~ia. tufoidalna poniteJ gI~. :i229,0 m - dewon g6rny.
Wiercenie Kock 7
L .
Utwory I~ar>bonskie w profilu wiereenie Kock 7, 0 mil\ZszoSci 320;8
m,
lezl\ pod jurl\ Srodkowl\, a na osadach w~glanowych g6rnego dewonu;
Zaczynajl\ si~ one seril\. tufoidalnl\ 0 mil\zszoSci 22,3' m,przy czym dia ....
bazy uchwycO!no na gl~oSci 1208,0-1199,0 m. SPl\g kazo.bonu pl',zewier,.
cony zOst!i1 gryzerem. i !Ila podstawie dan~h karotaZowych wyznaczono go na gl~bokoSci 1204,8 m, a strop serii tufoidalnej na gl~bOkoSci1l82,:5:m;
. POwyZej tej s.erii w czterech interwalach z gl~bo'koSci 1157:;0-.-1154,0 'In,
1121,0-1117.0 m, 1084,0-1080,0 ID i 1050,0-1047;0 m WySt~Puj4.~%aJ;'
ne wapnisteUowce oraz mareliste wapienie z ,licznll faunll:
Ling.uZa squami/ormis Phill. - pI. 1, fig. 5, Chonetes ftp.,. . "
Gi(;iantoprodUct"us latisrimus latilsiinus (Sow.),
DictllOCZ08tuS cf. tnuir-woOdi (Paeck.) ..:.. pI. 7, fig. 1...:..2, Pugilis SIl' - pI. 5, fig, '3,
AnthraconeUo obZonga {Mc CoY!, A. Zaevir08tTUm (porU.) ~ ,plo 8, fig. 6,
P08idonia cf. kochi
(v.
Keenen) -pI. 10, fig. 2, PoS'idania sp. - pI. 10, fig. 1, ,SanguinoZites cf. variabiZis Mc Coy - pI. 12, fig. 6--7; pI. 13, fig. 1-2.
. Powy.zszy :zesp61, a szczeg61nie formy Uigantoproduct"",s Zat\sstmus latiSsimus (Sow;) i' DiciyoclO$tus cl.' m:iLir'-woodi . <?a(!Ck) '.W.s'l(.!i1.'l1.i.IL., ze osady z wymiertionychirtterWalawrepreZtmtujll' g~tnY Wizen .. (Ktor~2o sti'opwyzn.aCZOIiona glf:oolroSci 1042,5 ni. Mil\ZsZoSc 'tatern Wizentiw,~p~
fnu otworu Kock 7 osi~ga 140 m i w 8tos'unlru do ;utw.orow ana~ogicznego
wieku vi mnych ipI'Ofilach,otnawianych w niniejazej praoc,::y, jest'i:u:aWie d'W'likrotnie . Wi~a.
W.
r.dzeniach' z
gl~hokoSci i007,0-1003,0 m J96tt~965.0 '.IQ. ,.W'/"stQPUj~
czarne;'
partiami wspniste ikJWce?;:
cienJtim~ . :przela,.wiceniami~listycAwapienl, w.kt6nrch napotkano doSc'liczn~iau!Il~:
5
Lingula squami/brmis Phill.,
PoBidonia ~br1"Ug"ta (Etliei".) - pI .. 9, fig. '9-10,
P08ido.~ieZZa.cf. minor. (Brown)., .l\IJlaUna sublameU08a· Ether.,. '
Euphemite~ ~rii (Fl.w.) -
pt
13, fig. B,CoelonautiZus sp. - pI. 13, fig .. 10,
Anthracocer/J8 paucilobum
Wtrln) :.;,..,
pI. '14; fig. 5,ParcuiimorphocerClS Zoone1li (phUI.)·-pI. 14:, fig.' 7;
KRY~N"" KOREJWO.·l LEeH ~ER
Na dolnonamurSki wiek osad6w. Z obu interwal6w 'Wskazujfl jedno- znacznieAnthracoceras paucilobum· (Phill.)i:' Pti'J'adimoTphocerasZooneyi (Phill.). Pierwsza roNila
' ?JIlana
'jest ·praW1e we w8zyStkich' profilach dol..., nego namUTU z obszaru lU'belskiego, Zagl~bia G6rnoSl~skiego oraz napot- kana zostala w' niecee miechoWskiej i w podlozu monoikJ.iny przedsudec.;.kiej (Korejwo 1969)~ Jest ona .. ,tak.ie ,'Pospolit~ skamienialoSci~ w namurze A zaehodniej EUl'Ol'Y' (Patteisky 19·59). Drugi gatunek naleZy r6w;niez do form .ci~o spaty'k~ych w. profilach namurubaseIiu lubelskiego i' PO- dobnie jak w zachodniej 'E~ie wystE:puje w naiIDur-zeA~ a rzadzielw dolnej cz~cinamuru B (vide Korejwo 1969) .. TakZemal'Ze·"- Posidonia' corTugata (EtheT.) i .Posidonia cf. minor (Brown)-·s~ formariiity1powymi dla namuru lubelskiego, a maksimum swojego rozwojuosi~gaj~ w jego dolnej cz~Sci. .
. W mulowcach i piaskowcach oowietoonych na gl~bdk~i930,O
-925,0.m. i 895,0-889,0 m, opr6cz kilkli nieoznaczalnychy.!atnkOw faurty i 'kalamit9'w (w pa'l"tii stropowej),. nie napotkano Zadnych innych Skamie- . nialoSci. Wydaje siE:, ze odcinek 'Profilu od gl«:bokoSci965,0 m aZ do stro- pu karbonu tj. 884,0 m naleZy jeszcze do namuruA, kt6rego mi~:Zsz0i3(:
. osi~gatutaj 158,5 m. Wyr6Znione na podstawie danych pa1e<mtolOgieznych 'i analizy,'poiniar6w geo.fizyki :wiertniczej (,grows stratYgraficzne karOOnu'
Vi profiluotworu KOOk 7 przedstalWiajfl siE: nast~jllco:
glt:bokoAc 884,0--1042,5 ni - nmnur dolny (A) 1042,5--1~82,5 m ---, wizen g6rny 1182,5-12,04,8
m. -
serla tufoidalna. ponizej glt:b. 1204,8 m - dewon g6rnyWiercenie Kock. 9
Seria 'karIbonska,. '0 'mi"lZsZosci 426;0
" m, lezy - '
podobnie jak w vii~ profilOw wyniesienia Kocka . ...:..- 'bezpoSrednic' p.a g6rnym. de- wonie. ZaCzyrna sif: OIla 39-'1lletrow~ seri"l tufOidalnll cd, gl«:bokoSci'13l6,O m. Granica ta, przeWieToona gryzerem, wyznaczona zostala na podstawie pomiar6w geooizyc'znych, podobnie jak i strop s~rii tufoidalnej, kt6rY przypada na gl~boIkoSci 1277,0 m. Powyzej w rdzeniu z gl~boko8ci 1250,1 -1244,1 ID wyst~'j"l ~natne ,wapienie, u dclu pia~yste z rzadkimi ulamkami produktus6w itroch'itami krynoid6w. Przez analogiE:do innych rprofilbw z wyniesienia KOc'ka. zaliczcno je do g6rnego wizenu, kt6rego "strop pnyjf:to na gl«:OOkoSci 1219,0 m. MiflZSzoSC wizenu osi~ga zatem.
w tym proiilu 58 ID. .
W.
kolejnych i'dzeniach :pobr~ych z. glE;'bokoSci 1209,~1203,0 m, . 1l62,7-1Hi6,7 'm oraz 1124,0-1118,0 m napotkano w czamych ilowcach, o'bo!k luse'k ry.b w pierwszym interrwale, dcse lieznll fauI1~ w dw6ch po- zostalych. SEl to:CamP1l1ite8 carbornarius (Mc Coy) - llt '1, fIg. I, Lingula mlltiUotdeB Sow., .
KARBON ·WYNiESIENiA. KOCKA
Orbtculoidea miSsouriensis (ShUni.)~
Plicochonetes waldBchmidti Paeck. - pI. "2, fig. 4, Camarotoechia' cf .. pIeurodon (PhiU.) - pI. 8, fig. I, Camarotpechia Bp. - pI. 7, fig; 4,
Posidonia corr.ugata (Ether.), .
Solenomorpha mtnor rotundata (S~warzb.) - pl. 1~, fig. 5,. MyaZina ftblamelIosa (Ether.) ~ pl. 9, fig. 8.
Podobny zesp6I, many takze z innych profil6w obszaru lubelSkiego.
(Korejwo 1969), do'kumentuje domonamurski wiek osad6w.
W Howcach i mulowcach z gl~bdkoSci 1078,0-1072,0·m wyst~uj~
ty.Jko wamki Zw~lonej flory, natomiastw ilowcach wapnistych
' z
cieriki:' mi wkladkami marglistych wapieni 'z gl~oSci 1032,0-1026,0 .in napot.;.kano przewamie pokruszone 'lllamki Skorup, wsr6d ktarych ozriaczono:'
Orbiculoidea sp:,
Lingula mflttlloides Sow.,
Linoproductus sp. ~ ~l. 4, fig. 1-4, Levipustula Sp. - plo 3, fig. 5,
Anthraconeito laevtrostrum (Port!.),
Phe8tia beZIicostata {S;chwarzb.) -: pI. 9, fig. 5,' MetCU!oceras sp. - pI.· 14; fig. 1.
SpoSr6d wymienionych form gatu.ne'k Phestia beZlicostata (SclrWarzb.) znany jest zar6wno z namuru A jak i B (Kumi>era & al. 1960), podczas gdy rodzaj Metacoceras wyst~uje raczej w g6r-nym namurze oraz w westfalu. Z uwagi na powy:isze wydaje si~, ze omawiany interwal re- prezentuje juz namw-'. gorny, .a granica z dolnym przyj~ta zostala w, oparciu 0 analiz~ karota7Ju na gl~bolroSci 1041,0 m. Mi~:iszosc namUru A w rprdfilu otworu Kock 9 wynosi wi~ 178· m.
Z g6rnych partii serii ka-rlboiiskiej po'brano jedynie dwa rdzenie z gl~bo1roSci 986,0-980,0 m i 940,0-934,0 m, W kt6rych napotlkano, tyl.;
ko nieoznaC"Ullne ulamki zw~lonej f1.ory.
Odcinek profilu od gl~bokoSci 934,0 m az do stropu karbonu, usta- lonego w opareiu 0 pomiaTY geofizyczne na gl~bOlrosCi 890,0 rn, pizewier- cony byl gltyzerem. Z, uwagi na nlewielk~ mi~zszoSc (~51 'In)' osad6w kar- boiiskich wystlP1j~cycli nald dolnym namm-em wydaje si~, ze w calo8ci
reprezentuj~ one jeszcze namlU' B, padczas gdy wy:isze ogriiwa silezu w profilu otworu KoCk '9 sll nieobecne.
W oparciu 0 stwierdwnll ,fa'lln~ oraz analiz~ karotazow~ wyr6znio,- no·w obr~bie odwierconej
.serll
karboiis!kiej w profilu Kock 9 nas~uj~ce ogniwa stratyg:raficzne: 'gl~boko8~ 890,0--1041,0 m - namur B (dolna cz~) , 1041,0:.-1219,0 m - namur A
1219,0-:-1277,0 m - wizen g6rny , 1277,0--1316,0 m - seria tufoid1l1na pODitej gl~b. 1316,0 ni :.- dewon g6rny
KRYI1lTYN..,. KOBEJWO ·i LEeR TELLER
Wie'l'ceniePasmuol
Otw6r ten, podobnie jak·.iUkrzeja 1; polorony jest w NW cz~Sci
wyruesienia Koc!ka. a odw'iercana seriakM'bonska 0 mi~zszo5ci (j:k~o
603,0 m stwierdza.na zostala w profil-q. .nad g6rnym dewonem' a 'Pod jur~
na gl~bokoSci 1638,0-1035~0 m,' . ' .
Granice sp~gu i stropu serii przewiercone Z'Ostaly gryzerem i wy- znat.-zono je w oparcilU 0 wyniki ,pomiar6W ·geofizycznych.
Pod wzgl~em rfauriistycznym 'l1ajlepiej scharakteryzowana jest ~~
gowa par,tia'z .gl~koSci 1542,3-1538,9 m, wy'ksztalcona w postaci' cza'r- nyc'h :margljstych wapieni z p,nelawiceniaqii wapnistych · mulowcow.- Stwierdzono w niej:
Bux1:onfascabric'UZil (Mart.),
Echinoconchus J)'Unctatus .(Mart.) - pI. 3, fig. 4,
Gigantoproducttis ex gr. striato~suZcat'Us (Schwetz.) - pI. 6, fig. I,
G. ex gr. latissimus (Sow.), . ' .'
G. latissjmus compZicatus Paeck. - pI. 5, fig. 1; pI. If, fi~. 3, Martinta glabra (Marl),
ParaZleZotion cancellatus M.art. -:-pI. 9, fig. 7,
CllpricardeUa rectang'Ularis Mc Coy - pI. 11, fig. 6-7, Edmondia pentonensis Hind - pI. 12, fig. 3,
~. senilis (phill.) ~ pI, 12, fig. 4, .
AVic'UZo.j)ecten subcO!loideus (Etp,er.) - pI. la, fig. 5, LimipectEm sp. - pI. la,
fii.
4,PaIaeoZimasimple:.r:(Phill.) - pI. 11, fig. 5, .E'Uchondrta cf. neiZsoni Wilson - pI. 11, fig. 2, StrebZochondrta sp. - pI. 11, :fig. 3.
PowyZBZY zesp61 dokunientujeg6rnowizens.ki wiek omawianegowy- cinka prO'filu, a 'gatunkami rprzewodnimi 0 szerokim rozprzestrzenieniu geograficoznym{vide Korejwo 1960, Zakowa·19-64.) ~ bra-chiopody zrodza- ju Giga.ntoproductus. Strop wizenu przyj~to na glebokosc'i 1533,0 m, a .jego
mi~ZszoSc wynosi 105 m.
W wyz.ej Wyst~j~cych czarnych ilowcach z gl~bdkoSci. 1498,7- -:-1495,2 m Illapotkano jedynie sk~pe ulamki fauny m. in. Chonetes sp.
i Posidonia :sp.W stropie tych ilo~ow wyst~puj~ ciemnoszal1'e mulowce.
w .kt6rych.obok kSllamit6w stwierdzon:a Pecopteris . (Dyotheca) of. aspera Brongn. - pt 24, fig. 1, form~ ,prz~Cidni~ dla namuru (DaJinval 1960).
a c~an~ przez Migier (1966) z namuru 4. z profilu wiercenia Krasny- staw.
W miHowcach i piaskowcachodwierconych w kilku' interwalach ns: gi~bok~i i464,3-1257,0 m napotkano jedynie'flJ'ag~enty kalamito~
i lepidodendron6w.
Z serii wystlilPuj~cej powyZej ostatniEijgl~bdkoSci ai
do
'przyj~tegostropu osad6w kal"boful:kich, tj. do gle'ookoSci 1Q35,0 m, pobtanych wstalo r6wnieZ kilka rdzEm-i,
W .
ktorych napotkano jedynie flor~. Na glt:boIkoSci 1208,0-1202,3 1nl Wyst~uje Lepidodendron cl. ,,~ulea:tum Stemb. -XARBON ,WYNIESIENIA KOCKA
pI. .2().,.fig.2.- iLepidodendron sp. --:-pt 21, fig. 3. LepidodendronacuZea.- tum Sternb. posiada dwiy zasi~g pionowy i many jest ZaTOwno w. natnu- rZe jak i westfalu A (Kotasowa 1968).
.. W ·s:tropie Tdzenia
z
gl~'boko8ci 1154,4--,--1148,4 m stwierdzooo Parip-:teriscf. gigantea (Stern!b.) - .p1.23,
fig.
1, form~ mog~c~ wyst~ac Za~rowno wnamW'"Le C jak i westfalu. Wsr6d licznej flory pochodz~cej z gl~-:
bokoSci 1103.9-:-1099,4 'ID oznaczono:
Lepidodend'l'011 cf. obovatum ~ternb. -:-pL 20, fig. 3, StJhen.ophtlUum CtlneifoZium (Sternb.) - pI. 21, fig. 2, .
Sphenopte'l'is cf. obtusiZoba Brongn. - pL 23, fig. 2..
Ostatni gatunek osi~ga maksirnum sw:ego rozwoju w westfalu. A, aw mlodszych ogniwach spotykany jest rzadziej {Josten 1962}. Forma ta cytowana jest p~ez Migier (1966) .r6wniez z westfalu A z proii1u OUwOl"U KT~snystaw, ana G6rn)71ID Sl~sku 'Znana jest w namurze C i westfalu A (Ko~sowa 1:968).· SphenophyZlumcuneijolium (Sternb.) 'posiada wi~kszy zasi~ pion.owy, gdyZ·znaiIlY je.stod
namurU
B., ~ do westfaluC. WPI"O- filu karbonu z wiercenia D~bJi.n 7 napobkany on zostal w westfa'lu A {vide Korejwo & Teller 1971a) .. Na gl~koSci 1093,2-<1091,5 -ID Z fIory stlwierdzOno Stylocalamites (:f. cisti (Brongn.) - pt 17, fig. 2, oraz Lepidodendron cf. ophiurtLS Brongn.. - rpI. 22, fig. 2-3, a w stropdWej. partii kaTbonu na gl~bok~i 1-048,2-1042,0 m ~ Stylocalamites cf. suckowi (Brongn.) - pI. 19, fig. 3.
Dr'wgi z wymienionych gatun'k6w cha,ra'kteryst)"CZIlY jest dla· westfaru (NGWik 19·52), a ostatni pojawia si~ w naInu.rze i trwa przez caly 'katbon gorny.
Wdbec braku 'Przekonywaj~cych danych paleontologicznych w oma- wianym prdfilu . wyordr~bnienie rposzczeg6lnych pi~ter i podpi~ter silezu opalrto ![la ·analiz'ie· pomiar6w ikarotazowych. Granic~. mi~dzy namurem dolnym i g6mym przyj~to na gl~bokosci 1380,0 rn, ·a mi~dzy· iIlamuTem i. westfalem na gl~bokoSci 1220,0 m.
Po urwzgl~ieniu wszystkich dost~nych c:tanych paleontologicz-
![lYl!h jak i wynikow pomiar6w geofizyki. wiertniczej wyordr~niono w pro- filu otworu Pasmug 1 nastiWuj~ce ogniwa stratygraficzne karbonu:
gl~bokoSc 1035,0--1220,0 rn ~ westfal A
1220,0-1380,0 offi. - iIlamur g6rny {B+C) 1380,0-1533,0 m - namur dolriy (A)··
153,3,~1638,0 m - wizen g6rny ponizej gl~b. 1638,0 Im· - dewon g6rny
Wiercenie Okrzeja 1
Osady k~bonskie 0 mi~szoSci 686,0 rn, odwiercone w profilu otWo- ru Okrzeja l,· le~ na gornym dewonie,
a
pod ju;z-~·. ZaTUwno· strap ja'k i sp~g karilonu nie zostaly 1.l.C'hwycone wrdoz.eriiach, a granicewymaczO'lloKRYSTYNA KOREJWO i'LECH TELLER
'na podstawie 'danychkarotazowych odPowiednio na ~1E:bokoSCia'C'h 1124,Om i 1810,0 m.
W IPierwszym rdzeniu ipObranyni z interwalu 1789,0-1786,2 rn 'Wy-
s~puje sma Z'19lpieiloowata (z obtoczonymi ziarnami lk'Warcu, otoczakami lidyt6w, zielonkaWych mulowc6w iilowc6w oraz brunatnych wapieni:
dbecne ~ tak'Ze szcUltiti krynoid6W i pakruszone ulamki brachiopod6w); , przechodzllca ku stropowi w szarozielonkawy w'apnisty mUloWiec z cien- klmi wtkladlkami piasZ'Czysty1Jni., Wiek tej serii jest trudny do ustalenia, gdyi osady lezllce bezpoSrednio nad jak ipod nill przewiercono' gryzerem.
Niewlltpliwy g6rny dewon,wybztalony, vi postaci zielonfkawych wap- mstych 11owc6w ~ wkladkll Ibruna:tnych wapieni w stropie, wyst~puje od gl~koSci 1813,7-1818,2 ni. Z'lUd'Olrumentorwanym paleoo.tologicZlllie g6r- nym wizenem natomiast,mamy do 'czynienia juz od glfibotkooci 1755,0 rn.
Brak 'udokume'!ltowanych ogniw karbonu, sta.:rszych od g6rnego wizenu, w,ptofilu otworu Okrzeja 1 8klania do 'P~uszczerrla, ze ,seria zlepien- cOwata rerprezentuje tranS'gresyW:I1y osad wknczajllcego morza g6rno-:.
wizeilskiego na dbszar wynurzony Vi czasiefazy,hretoilskiej.
W kolejnym i'dzeniu z gl~bokoSci 17'55,0-1749;1 In napotkano w' czarnych mulowcach, z gTuzlami pirytu i smugamisyderytycznytmi szcZlltki brachiopodOw oraz Anthraconeilo ' Bp., Coleolus sp. i Paladin
Bp. - pI. 15, fig. 7.
'Wyiej w interwldach z' gl~bokoSci '1725,8-1719;8 !In i 1692,7- 1686,7 ·m 'WySt~ujll 'czarne rnargliste oraz szare piaszczyste ·walpienie z P'rzelawiceniami silnie wapnlstych' mulowc6w, ze szczll tkami krynoidow i koralowc&woraz licznymi brac:hiopodami:
Plicochon'etes ' sp., Schizophorta sp.,
Schuchertella jeucijera (Tornq.) - pI. 2, fig. 1-3; pL 3, fig. 3, SchuchertelIa radialis (PhllL) - pI; 3, fig. 2,
Echinocornchw punctatus '(Mart),
Gigantoproductus latissimus latissimw(Sow.) - pI. 4, fig. 5, DictyocI08tus Sp. - pI. 6, fig. 2,
, Eomargintjera tobata (Sow.) - pI. 5, fJg. 4,
Phricodothyris cf.monopustulosa Dem. - pI. 7, fig. 6, '
Phri~odoth'!lris IIp. - pI. 7, fig. 5.
Caly ten zesp61: wskazuje na gornowiZeilski wiek osad,6w, a poszcze~
g6l1ne gatunki Sll bardzo ·pospolite i mane we wszystkich qbszarach wy- st~ania gornego wizenu nie tylko :w PoIsce, ale i w calej Europie (vide Dema!Ilet 1956, 2a'kowa 19ft6).
W rdzeniach pobranych z r6tnych wycin'kow profilu karbonu otWo- ru akrzeja 1 z gl~bokoSci 1666,0-1219,4 >ID me napotkano iadnej fauny, a jedynie nieoznaczaIne fragmenty flory. DOpiero na gl~bokosci 1170,0-
llft3,8 m 'W czamycb Uowcach ,z 1-metrowll wkladkll mulowca oraz cien- ki!ml tprzelawiceniami
rupk6w
'W~glistyc'h ~Sp~ naPotkano:, StyIocalamiteIJ undulatus (Sternb.) - pI. 19, fig. 1,
XABBON .WYNIESIENIA KOCKA
ABterophtiZUteB 1:1:. grandis (Sternb.) - pI. 18, fig. I, LePid04endrpn SP~
-:-
pL 21, .fig. I,Stigm(iria Bp. .
671
Pie:rwszy .;z .. gatunikOw charakteryZU:je si~ dutym .zasi~giem piono- wym, pQldczas 'gdy d'rugi zjawiasi~ w 'gornej cz~Sci westfa1uA i prze- chodzi Idowestfalu C (vide Josten 1962).
stroPOWI! parti~ profilu osad6w Ikarboil.skich w' o.two.rze Okrzeja 1 reprezenbujl! pstre Ho.wce i mUlowce 'ze szczl!tkBmi flory oraz zlepieiLco- wate' 'Piagkowce (z. otoczakami 'kwarc6w i lidyt6w) z dbfitym· pirytem, kt6re odwiercono na gl~bokoSci 1134,5-U28,5 m.
Ustalenie dokladnej stratygrafU' o.sadOw lezl!cych tpowyzej udOku- mentowanego faunistycznie g6rnego. wizenu, wobec. oalkowitego ·lb.ra'ku fauny, l[last1-~za lPO'Waine trudlIloSci. Nieliczne szczl!tki iI'OS1inne, napot- . :kane' dapiero
w
'g6rnej !partii profilu, u'lnooliwiajl! jedynie wydZielenieosad6w westfalu dolnego, kt6re chaTa'kteryzujl! si~ .ponadto, podobnie jak w,profilu otwo.ru Pasmug 1, obecnoScil! licmyCh wtklad6w i ikonluecji Syderytycznych (Korejwo & Teller 19'68c).
Dolnl! ·granic~ -wes1!:falu priyj~to na gl~oSCi 132'2,0
m.
Osady le'- zl!ce ponizej tej gl~okoSci, az do. stropu g6rnegu wizenu, l\JZIlal[lo. za odpo- Wiedniki namuru,·a granic~ mi~'ZY namurem dolnym i gornym'wyzna- czono umownie na gh:'boko.sci 1503,0 m.Na . podstawie .Pewnych arialagii litologicznych z profilem karbonu z otworu Pasmug 1, napotkanej fauny 'i fIory oraz danych geofizycznycb wydzielono w profilu karbonu Z otworu Okrzeja 1 Ponizsze ogniwa s'tra-:-
tygraficzne: .
gl~boko.SC 1124,0--.1322,0 m - dolny-westfal 1322,0--1503;0 ID - -namlU!r g6my 1503,0-1677,0 m - namur dolny 1'677,0-1810,0 m - wizen g6rlJly ponizej gl~b. 1810,0 m - dewon g6rny
UWAGI KONCOWE
Wyniesienie Kocka, 0 charakterze zr~bu,· stanowi fragment NW
cz~ci 'hrzeinej rowu lu'belskiego. GTaniczy ono. od. NE, wzdluz' dyslokac'ji Zelech6w-KOC'k-Tyswwce 0 genera:1nym .kierunku NW-SE, z SWobrze- zeniem wyniesienia lukowSkiego, a Od. SW z zapadliskiem Stoczek-Do.ro- hucza (ZelichowS'ki 1969). Jego powstanie wil!~ac naie.zy Z fazl! asturyjskl!
orogenezy waryscyjskie'j. Osady karbonskie 'bow:ie'm w obr~bie samego' wyniesienia nie zostaly dotychczas rozpoznane (otwory KOC'k
IG-1;
Kock 6 i Kock 13), a wys1;~pujl! natomiast po jego stronie .pohldniowo-zachodn'iejKRY'STYNA KORE.rWO 1 LEeR TELLER
(otw-ory Kock 7,-9, 12, 14, Kodk IG-2, Kook IG-3, Pasniug1 i Okrzeja 1) O:raz p6lnocno-wschodniej (otwory Kock 4 i 5)~ W Wi~ci" profiJOw . le~ one prZekracza'jllCo i z niezgodnoSci~ k~tow~ na gornym dewonie (famenie), a. tylko w dw6cli (Kock 4 i KoCk 5) na gornymsylu:fze. Fa'kt
ten wyraz.nie 'Wskazuje
ne.
f~ fbreto~;· kt6rej wynikiem bylo ponadto blokawe poci~ie starszego pOOlma ·USkokami o ·generalnym kierunku NE-SW.Najsta!rSzymi IIldolrumentowanymi paleontologi{!znie utworami,'
za-
czyrtaj~'Cymi transgresj~ doktokaI'oo~, s~ osady g6rnego wizenu (fig. 2).
Pod nimi, z wyj~l1kiem profil6w uzyskanych otworami Pasmug 1· i Okrze- ja 1, wyst~pu:te kilkudziesi~ometrowa seria tufoidaina, ktorej obecnoS6 oraz mi~ZszoS6 wyintepretawana zostala gl6wnie
'Os. .
podstawie zapis6w geofizyki w'iertlniczej, gdyz rw rdzeniach uzyskano jeldynie jej fragmenty.Serfa ta lezy lbe7Jp06retdnio ·na ogniwach starszyt:h od kall"oonu, a jej po- wstanie .wi~zae naleZy z OdiC~nkiem czasowym obejm.uj~cym turnej - wizen domy ewentualnie Srodkowy. Jest ona zatem wyrazem bretoilsIdej
<hialalnoSci wulkanicznej, iktara stwierdzona zostala takZe w szereg\i.
innych tprofilach wiertrnkzych rowu htbelsiki.ego.
Silez w swej dolnej-cz~sci charakteryzuje me jeBzcze sedymentacj~
. ty.pu paralicz.nego, ·lecz lru g6rze ozmienia si~'
ana
stopniowo na limri.icm~,wyrazem kt6rej jest zanilk poziom6w moI'$kich~ CzeSclej ·napatykane -sll rownieZ warstwy stilgmariow:e, Npki w~liste oraz w~gle.
WY'l"aina cY'klilC2noSc osad6w nie daje sie w pelni odtworzye z uwagi o:a slabe rozeniowanie profilow .
. PierWsza transgresja pokarboilSka .w'kroczyla na r<mpatrywany 00- szar dopiero VI Srodkowej jurze, pokrywaj4c r6Zne ogniwa gornego kar- honu. StwieTd:rona_mi~zoSe osad6w ka:r!boilSkich w omawian~h 'profi~
lach wa'ha siewgranicach 320,0-765,0 lID 1 jest ona nierwielka w por6w- naniu z mi~iami znanymi z osiowycll pMtii rowu lubelskiego (Ko- .rejwo & Teller. 19681b, Korej'Wo 1969); Jesli uwzg!~ni si~ nawet cz~io
W!! ich erozj~, ja!ka nastElpila w odcinku czas6WYIll- obejmuj~cym naj- wyZS7.y karbon - dolna jura, to moZna rprzyj~e, ze dzisiejszy rejon Koc- ka stanowU str~e rpei'y1feryczn~· zbi01'ni:i.ta karboilskiego, podlegaj~c~
OIk:resowo doSe macznej suhsydencji.
PracoWnia Stratt/grafti . z
LaboTatorium M ikropalepntolooicznym Zakladu' Nauk GeoZogicznych·P AN·
WaT.n!1wa~2, At Zwtrki i WiOU71l 93.
War8zawa, w stycmiu 1972r: