UKD 549.355.1:548.1.025:549.903.9(438.131 Miedzianka k. Chęcin)
Eugeni,a GAJDA
Miedziankił
ZMiedzianki koło Chęcin
WSTĘP
.zyły ikalcytowe przecinające wapienny, dewoński masyw Miedzianki k. Chęcin zawierają silaro2lk.i miedzi, żela'za i ołowiu pochodzenia hydro-
termalnego. Charakterystycznym minerałem tego złoża jest tenantyt mie- dziowy, na'zwalIly przez J. ~rozewicza miedziankitem.
Jesienią 1009 r. otrzymałam od. mgra· Z. Rulbiloowskiego !kryształy
miedzialnk:i!tu do badań milnera1ogicznych. lPonadto dObrze wykształcone kryształy tego minerału 'zawdzięczam uprzejmości doc. dra. J. Wojcie- chowskiego.
OECHY FI,ZYOZJNEI SKłlA[) CHEMIOZNY MIE!D!ZI.AlN)K!ITU Miedziankit występuje dość obficie w żyłach kalcytowych masywu Miedz'ianki w paragenezie z chalkopirytem i galeną. Tworzy gniazda i żył
!ki w masie !kalcytowej .
J'est to minerał o -zabarwieniu ciemnoszarym i sillIlym połySku meta- licznym na świeżych powierzchniach. Tworzy kryształy, w których do-
minującą postacią jest czworościan (tab!. I, fig. 3). Twardość 'ma nie-
wielką, nie prz.eikracza'jącą 4, według Skali Miohsa. Ciężar właściwy, ozna- czony . przez J. Mtooozewicza {192:3), wtempera'turze il9° C ,wynosi
4,7 G/cm3• W płomieniu dmuchawIki ttopi się łatwo. .
Badane kryształy miedziaillkitu zildenty.fikowa/IlO cthemicmie, stosując reakcje zalecane przez J. Wojciechowskiego (1958) .
.Analiza chemiczna wykonana przez M. Karasińslldego, a, cytowana p1"zez J. 'Morozewicza (1912,3) wyka-zuje następujący ,Skład chemkzn~ mie-
dziankitu w 0/0 wagowych: .
S As Sb lBi Cu Ag Zn !Pb . lF'e Co
27,00. 16,g14 0,76 0,05 416,20 0,07· 4,70 1,Sl 1,69 0,31
Pozostałość
0,10
Razem 99,'4i5
Chemicznie mied:zialIllkit jest 'ba,row Zbliżony do tenantytu CusAsS 3,25 I(H. Strunz, 1966) z szeregu izomorficznego tenantyt - tetraedryt. Odzna- c'za się jednak zawartolścią cyniku, żelaza, ołowiu~ a rw nOlŚciach poiIliżej
1 % wag. tZawaTtaścią srebra, Ilrobaltu ora'z antymonu i bianutu.
Kwartalnik Geologiczny, nr 2, 1968 r.
272
Wzory chemiczne minerałów ,z szeregu izomorficznego tenantyt-tetrae- dryt nie są ściśl,e ustalone. iW roku 18'86 G. Tschermaik podał wzory chemicme głÓW1Ilych .ogniw 1ego szeregu minerałów. Następne prace strukturalne F. MachatSki (1928) oraz L. tPaulilIlga i E. W. lNeumana {1934} potwierdziły, zgodność wniosków G. 'Tschel'ma!ka' ,ze ~tanem iak-
tycznym. r .
iW świetle tych bada,ń podstawą wzoru chemicznego' minerałów tej grupy jest kompleks: :At2~St3, w którym zasadniczo A=Cu2• ale rów-
nież może 'być Ag!, Zn, ~e, a czasami i Hg; X = As, Sb, bardzo rzadko Bi.
H. Bohmer (1965)
na:
podstawie szczegółowych lbadań minerałów serii tetraedrytowej ustala obszar roztworu stałego As - Sb - Bi. PodajezależnośćzmiaJny ~ia.ru komórki charakterystycznej tych mmerałów
(od 10,18 A do 10,55 A~ ·od Składu chemicznego. !Następnie doohodzi do wniosku, 'voobecbra!ku dowodów ładu - I bezładu dla metali! wewnątrz stałej sieci siaTki w tym szeregu izomorficznym, że struktura m~erałów
serii tetraedrytu może być opisaIJla z pomocą różnych typów wielościa
nów koordynacyjnych, a nie uporządkowanych podstawień atomów Sb i .As w miejsCach eu, w motywie tetraed:rytowym.
.. M. S. Sacha-rowa {1966a,bi} opUlblikowała dwie prace dotyczące proble- mu iromorfizmu i genezY' minerałów ·grupy tenanrtytu - ,tetraedrytu.
Autorka podaje, ż·e ntinerałytej grupy mają źmieDlIly SkŁad chemiczny, który itilo2IDa oznaczyć ·ogólną formułą I(R;!" . R~}a . [(Sb . As)b· Sabl ~.
Skład chemiczny ogniw pośrednich w grupie tenantytu - tetraedrytu
można charaikterywwać iPl'Iocen1lową zawartością Składnika tetraedry to- wego. Następnie stwierdza, że wymia,ry tlromól'lki cha.ł-~terystycznej
tych minerałów zależą od stosunku .As i Sb w minerale i od procento-
wej 'zawartości jedno:. i. trójwal'l1lościowych skład!nik:ów metaUcznych, t0-
też podaje, iż minerały tego szeregu izomorficznego można określać nu- merem odpowiadającympl'locentowej zawartości wymienilonych skład.
mJków.
,W roiku 1966 B. J. !Wuensch, Y. Takeuchi i W. Nowacki opracowując strukturę binnitu z Lengenbach (kanton Wallis, Szwajcaria), minerału,
~óry jest jednym z ogniw pośrednich gl'Uipy tenantytu - tetraedrytu,
stWierdzają w binlIlicie i tetraedrycie uszeregowaniea1:omów charakte- rystyczne dla blendy cynkowej i podają, 'Że minerały te wyka~ją nad-
strukturę w stosunlku do idea1ln.ego uszeregowooia atomów -blendy cyn- kowej.
J. ,Morozewicz (1923) na pOclsta·wie przytoozanego powyżej składu
. chemicznego określa wzór chemiczny miedziankitu na 2CU3AsSs·
znS.
Po-równuje go 'z podanym przez G. Tschermaka wzorem tenan.t}7itu cyn!lro- wego: 3CUaAsSs· CuZn2A&S, i stwierdza róż·nice tak wiełkie, że decyduje
się uznać miedziankit za nową odmiooę minerału z grupy tena:ntytu - tetraedrytu; Nadaje -rou na'zwę regionalną miooziatnJkit, przyjm.ując, że
jest to M;jbardziej chaD:'akterystyczny minerał złożamiedziJam.rowSkiego
w Górach Swiętokrzyskich.
'. RENTGtENOCmAFI02JNE BA!DAmA MIEDZMNKITU
Dla .oznaczenia różnic stl'Jlkturalnych między miedziankitem atenan-
tytęmmiedziowym wyk;onałam Izdjęcia rentgenowSkie meto:dą prosZkową, stosując promieniowanie miedziowe, filtrowane przez 1lolię niklową,
iM 1 e.d zl ankU Tenan ty t -wzorzec wg W. l. dwA 1 hJd !4icbiejewa (19118, str. 338, poz. 170..) dwA I bkl 10,24 3 100 7,24 2 UD 5,92 ·1 111 4,16 4 211 4,16 6 211 3,70 3 220 T 3,59 3 220 3,.32 1 2,92 10 222 2,95 10 222 2,81 ~ 2,72 8 321 2,74 3 321 2,54 G 400 2,56 7 400 2,39 4 330 2,41 5 330 2,29 1 420 2,17 2 2,08 oJ 422 2,09 3 422 1,996 4 510,431 2,01 4 510,431 1,864 5 GZI 1,87 6 521 1,799 9 440 1,81 9 440 1,754 2 522,441 1,77 2 522,441 1,696 1 600,442 1,'11 2 600,442 ~,654 4 ell,532 1,655 4 611,532 1,616 1 1,568 1 -1,537 8 622 1,541 9 622 1,475 4 444 1,475 2 444 1,445 4 710,550,543 1,445 3 710,550,543 . 1,419 1 . 640 1,389 '1 1,366 01 1,295 1 . 1,277 5 800 1,27'1 4 800 1,260 1 1,224 4 653 1,222 2 653 1,187 4 831,750,743 1,190 3 831,750,743 1,172 6 662 1,172 5 662 1,141 1 840 1,142 3 840 1,099 4 921,761,655 1,102 S 921,761,655 1,077 2 1,052 2 1,Q41 7 344 1,042 e 344 0,984 4 00.3.0,603 0,952 3 10.3.0,852 0,975 4 10.3.1,952,765 0,974 3 10.3.1,952,765 0,939 1 0,923 1 0,911 4 963,11.2.1,10.5.1 0,910 S 963,11.2.1,10.5.1 0,903 4 880 0,902 2 880 0,608 2 U.4.1,875 0,868 2 ł1.4.1,875 0,862 5 10.6.2 0,603 2 '10.6.2 0,344 3 11.5.1,977 0,832 1 0,823 S 12.2.2,10.6.4 0,806 5 12.4.1,11.6.2 0,801 3 . 991 0,792 1 992,976 0,777 4
Miedziankit :t:. MiecWanki koło Chęcin 273:
45 kV •. 13 mA, czas E!llts~zycj~ 6 godzin (tabl. Ii fig. 4). Preparat sporzą'"
dziła!p. z pojedynczego kry$Ztału, roz<:ieraj~c go, a następnie wytaczając wał~ zlepiony żelatyną.· .. .
Intensywność .refleksów I na zdjęciu oceniana była wiizua1:nie i pod,a,- na 'została w skali dziesiędostopniowej. Refleksom przyporządkowano wskaźniki posługując się periodem tożsamości! regularnej komór!ki te-
nantytu, róWlIlym 10,21
A. .
Z porównania odległości sieciowych miedzianikitu itena!ntytu widać pewne rÓŻJnice obu miIIlerałów. Miedzianildt ma więcej linii niż ienanrt;yi.
Tenantyt należy do grupy przestrzennej T~
=
"i43m, w której występują następujące wygaszenia: h
+
k+
l =1= 2n dla hid i 11 =1= 2nI
dla hhlO.
Tymczasem pojawiają się nowe, "wzbronione" linie (100, 111, itd.) w miejscach, gdzie leżą "wygaszone" re:fl€!ksy struikJtuxy tenantytu.
Wska'zuje to na pewill.e uporządkowanie .j'ej w stosunku do domieszellt
izomorlic·znych i obniżenie symetrii.
Następnie wykQIlalllozdjęcia ['ootgenowskie miedzianlkitu, metodą ,obracanego kryształu, rÓWlIlolegle do trzech ,osi dwukrotnych czworo-
ścianu. Stosowano promieniowanie ikobaltowe, fUtrowane przez folię
żelaZlIlą, 40 kV, 9 mA, czas eikspozycji 18 godzilIl. Zdjęcia wykonane w trzech .wzajenmlle prostopadłych lkierulIlikach są różne. Na dwu z nich widoczne są dodatkoWe, bardzo sła:be warstwice, charakterystyczne dla nadstrulktuwy. !Period ·tożsamości 'zmierwny w trzech Ikierwnkach, bez
uwzględnienia. słabych warstwic nadstrulktury, wynosi. 10,.24 A i równy jest wymiarowi !komórki cha,rakterystycznej t·enantytu, iktórego symetria jest regulama. Periody ,tożsamości w dwu kierunkach zmierwne na pod- stawie warstwic nadstruktury wynoszą 30,78 A i 40,92 A. ' .
Za periody tożsa'IllOŚCi a, b i c nadstruktury miooziannort;uprzyjmu-;
ję następujące wartości: 10,24 A, 30,78 A, 40,92 A. !Beriod tożsamości a jest taki sam jaik w krysztale tenantytu, natomiast b jest. trzykrotnie,' a c - czterokrotnie większy od tego periodu;
- MO\RiFOLOGIiA KRYSZTAŁÓW 'MIEDZI!AlNKlTU
Miedz1aJnlka ~worzy kryształy o pokroju czwol'lościennym. Największe
z nich sięgają 0,77 mm. W pobieżnym przeglądzie (pod mikroskopem ste-: reoskopowym) 'są wyram.ie regularne. Poza domilnującą postacią czwo-
rościanu występują: ujemny czworościan, sześcian, dwunastościlinrombo-
wy i dwunastaściany deltoidowe {112}, {113}. ' . ' . P,Otniary gOniometryczne wykonane na siedmiu !kryształach miedzian- kitu z pomocą g,cmiiometru ['efleksyjnego (firmy VElB, F:re~berg 'i B.) wy- kazały dbecność następujących zeSpołów ścian: {(111), (III),
(111),- (liii)} ;
{(100), .(100), (010), (010), 1(00 l}, (001)} ; {(110), (liO), (110), (110), (011), (011), (~)1l), (Oli), (10l), (lOI), (101), (i01)}; {(131), (131), (131),(131),
(311), (311), (31i), (3li)}; {(12ll), (12l), (121), .(121), (211), (211), (211), (211)}; {i23), (123), :CI2'3), (,1~)}. .Jak widać z pomiarów, regula,ma symetria !krysz·tałów miedzianikHu jest zakłócona, z powodu występowania meroedrii ścialIl {12'1}. {13'1}, {123}. W mierronych Ikryształach daje się stwierdzić ,trzy osiJe dwukrot-:
274 Eugenia Gajda
ne. Sciany (123), {i23), (123), (123) tworzą wiąc prawy sfenoid. Współ
rzędne sferyezne rp i (! wymienionych ściaJn lIlie r6ŹlI1ią się od wa!l"tości
dla układu regularnego. Niżej !podano rzut stereograficzny i rysunek
kryształu miedzianlldtu (fig. 1 i 2).
ffl.
0if1 .21i
0;;1
46!
. 0ii1 ·;ff
.f2f
®i23 .i:!j
®Oif OlI ·:-z (1)1; OlI ił
.Jjj ®f23
·f2i
·tfi
~
<1;111 ®f11®211
lJ Fig. 11\. Rzut steTleogra:gTIafiC7Jny k:rysz-
1lału miediz:i.anlkiitu
~bic :prtOIjection at ml~
:d~oryst&
Na rzucie widać, że obecność ścian (12:3),
((23),
(l~3.), (123~ obniżasymetrię kryształu miedzianlkitu do l'ombowej klasy sfenoidu D2
=
22·2.Z dyfraiktogramów wnioskuję, na podstawie braku wygaszeń reflek- sów, że grupa przestrzenna, do której 1Ila1eży' sileć miedziankitu, jest
.p 2i2.2, według SehoenfUesa D~ ~1U!b Vi). .
Fig. 2. Rysunek kryształu mi.e!dzianikifm wyko- nany na podstawie rzutu sf:e:reogralficz- nego
Drawing ol miedziankilte crystal made on the baSis
ar
stereographic projectionWNItoISIa Z PRZElPROWAJDZONYCH iS'ADAŃ N:.A(D KRYSZTAłJAlMI MIEDZ~I,TU .
Miedzianlkit, 2 Cu3'ASSa·
Zns
(wg J. Morozewicza'), ma n.adstrukturęQ symetrii l'Iombowej: a
=
110,24A,
b = 310,78A,
c=
410,912A,
Pl"zytnaJ.eilną do ,grupy przestrzennej Dt Z=
9,6. .!Należy do grupy siar'koOSoli (1.'108. bloklyje rudy, lIliem. fahlerze) ze
względu na skład chemiczny. Minerały te :tnaJją najrozmaitsze nazwy mimo takzbli7xmego Składu chemie'mego i własności! fizycZIIlyeh.
Miedziankit z Miedzianki kfoło Chęcin 275
iN'a podstawie dotychczasowych :badań
i ze względu :na czworościen
ny pakIr6j ich krysztalów uznano je 'za regularne.
W miedziaallkicie oprócz miedzi, arsenu i siaxlki występują domileszki iromorIic2lIle (:Zm, Fe, Pb, Co, Ag, Sb, Bi). Ich obecność uzasadnia praw-
dopod(jbną przyczynę zwiększenia kom6rki charakterystycznej miedziJan- kitu i 'zmianę symetdi z regularnej, charakterystycznej siarkosolom, na J."Ornibową. ZamiaJnaa'rsenu na aJllitymon w siarkosolach daje !ZWięk
szenie krawędzi r,egul.arnej !lrom6rłki char,aklterystycmej z 10,~1
A
w te- nantycie do 10,34 A w tetraedrycie. W młedziarnkiciezmian8 struktury idzie w inIllym kierunku, bowiem ilości domieszek izomorficznych sąmałe i zajmują węzły sieci, prawdopodobnie w takich odległl()ściach od siebie, że symetryczne uporządkowanie struktury wymaga w jednym kierunku trzykrotnego zwielokrotnienia periodu ,tożsamości, 'w drugim
zaś czterdkrotnego. Struktura mi€d:zianlkitu jest polirtypową w
stosoo.-
~u do tenantytu.
Rozważania te oparte są na dawnym poglądzie L. Paulinga i E. W;
Neumama {19i34), !potwierdzanym w roku 1900 przez B. J. Wuenscha, W. Takeuchi i W. Nowackiego, według kt6rych kanwą w strukturze te- traedrytu jest siarka" ikTt6ra Itworzy sieć stabilną typu najściślejszego
ułożenia kul, a metale zajmują miejsca weW\tlątrz 1Oik1'eślonych luk.
Według nich tetraedryt ma strukimę substytucyjną, typu blendy cyn- kowej. Na.dstru~tura wśród minerałów szeregu iromorficznego tenan- tyt - tetraedryt nie !była dotychczas :notowana.
Zestawienia analiz chemicznych minerałów grupy tenootytu - te- traedrytu 'w pracach E. K. Ła:za:renki! l(il'956), J. S. Niestierowej (1'960), H. Bohmera (109615) iM. S. Sacharowej J(l966a, b) wykazują
'mac me wa- ha:nia w 'zawa,rtoBci domieszek izomorficznych. Prawdqpodo!bnie szcze-
gółowsze badania hmych milIlerałówtej grupy mogą wykazać, że będą wśród nich r6w!nież strufk:tuxy substytucyjne i !następne politty!py w po- równaniu ,z kra,ńoowymi ogniwami >tego szeregu mmerałów. Za,tem J. Mo-
rozewicz słusmie wyodrębnił miedzian'kit w ,grupie sial'lkiosoli.
,w
zakończeniu dziękuję serd,ecznie {Panu ',Pr.ofesorowi Ddktorowi A. ł..a$Zlkiiewiczowiza umożliwienie mi dokończenia niniejszej !pracy, za wskalz6wGti oraz !korektę.Praca 'W}'lronana w Zakład2lle
MlneraIogii i lPetoogralf'li Instytutu Gealogicznego Warszawa, uL aa.kowiecka, "
Nadesłano dn1a 2 sieI'lPll1a 19&7 r.
PISMIENNICTWO
BOHM®R H. (1965) - Minerailogy of tbe tetrahedrite series. ~ol. SoC. America Spec. Papers, 82, nr 15.
MACHA'llSIOHIKiI F. Cl926) - PriiDnOllSIIlelSlrungen der Gittel'konstanten verschie- dener Fa:hlerze. iFormel und Struktur derselben. IZ. Krist., 68,p. 2Q4- 222. Lei.pztg.
276 -Eugenia Gajda
MQROZEWICZ J. (J.9a3) - O miedztankicie. Spraw. Państw. Inst; Geol., 2:; p. 11.-..3, nr 1'/2. Warszawa.
PAUlLING L., NEU,MAiNN E. W. (1934) - The orysta1' si1lI'iucture of bimite, (Cu; Fe)ł2'As(~3, and the chernicalcomposi.t1on andstructure ol minerais . of the tetrahedrite gro up. Z. Krist., 88, p; 54-62. Leipzig.
STRUN!Z H. (1966) - Mineralogische Tabellen. Leipzig.
TSCHERMAK G. '(19213) - Lehrbuch der Mineralogie. Wien.
WOJCIECHOWSKI J. (1958) - Minerały Miedzianki pod Chęcinami. Pr. MuzeUl'n Ziemi, nr l, p. lOO-ll5i2.Wlm'sZ'ąwa
WUENSCH B. J., TAKEUCHI Y., !NOWACKI W. (1966) - Refinementof crystal structure of binnite C1lt2AsAa. Z. Krist., 123, p. -1-20, nr 1. Leipzi;g.
JIA3APEHKO E. K. (1956) -
o
6JIeKJIbIX py,ąax. MmIepaJIor. c6. JIbBOBCK.· rOOJI .. O-Ba, M ID, corp. 171-179. JIbBOB.MMXEEB B. M. 1(1958) - PeHTTeHOMeTPH"IeclO1'tł onpe,ąeJIHTeJIb mmepaJtoB.
MOCKBa.
HECTEPOBA 10. C. (1960) --"
o
:lWMH'lecKHX freCJIe,ąoBaHHBX 6JIeKJIbIX py~. H3B:AH CCCP, cep .• reOJIor., N9 l, corp. 82-93. MOCKB8..
CAXAPOBA M. C. (1966 a) - OCHOBHble BOIIpOCbI H30MopQ;rn3Ma H reHe3Hca 6J1eKJIbIX py~. rOOJI. py~. MeCTOpo:lK,ą., 8, corp. 23-40, oM 1. MOCKBa;
CAXAPOBA M." C. (1966 b) - O 3aBHcma:OCTH XHMWlecKOBO COCTaBa 6JIeKJIbIX py~
OT yCJIOBJfH py,ąoo6pa30BaHHB. B: O'lepKH reOXHlII.mItM: 3H,ąoreH. H rHiIIeprea.
npo~eOCOB. HayKa, corp. 109-118. MoCKBa.
Pe3IOMe
M~mIGIT'B3 Me,!l3JIHKH 6JIB3 rop. XeHD;IIHhI (CBeHTOlOIlHCKlle roPhl) IIPHlIlI,r(JIelKRT K rpynne CY.1ll>41ocoJIeti:, MBHepanOB C xy6K1{ccxoii CBMMeTp:ae:il:, Korophle 06pa3YIOT B30MOP41Hbl:il: pH,Il;
TeHHlllłTHT':"- TeTpa3,ąpRT. Ha OCHOB8llBH rOBHOMeTpll'JeCXHX B3MepeBBti: xpHCTaJIJIOB Me)I;3jIH- KHl'a yCTaHOBJIeBa Mepo3,ąpmr rpaHe:iI: [121],[131], [123], a B CBJI3H c He:iI: HaJ'I1IIIHe TO.1ll>KO rpex
.' oce:il: CllMMerpllH BToporo nopH,D;Xa.
rPa.HH
(123), (123), (123), (123) 06Pa3YlOT IIPaBbIiI: c41e:HoH,ZJ;.C4lePK'lecJOle KOOp,romaThl !p H P yxa3a.HHhlX rpaHe:iI: He OTJm1łaJOTCJl OT 3Ha'IeBBti: .wm xy6H'iecKo:il:
CHBrOHBH. HecMorpJl Ha 3TO CBMMeTpmr KpHCTaJIJIOB Me,zJ;3mIGlTa MO)l(eT C'IRTaTbCJl poM6H'iccxo:il:.
Pe:HTreHorpa4!H'iecxHMH HCCJIe,n;oBa.JIIDIMH BhIJlBJIeHO B HeM, B,D;BYX HaOPaBJIeHWIX, napaJIJIeJlL- HO OCJlM CHMMerpllH BT<iporo nopH,D;Xa JlBJIeHHe CBepXCrpyxryphl. Pa3Mephl 3JIeMeHTapHoti: Jl'łC:iI:KH
Me,lJ;3J1HKHTa CJIe,ąyroID;He: a = 10,24 A, b = 30,78 A, c
=
40,92A.
npocrpaHCTBeHHlłJl rpynna-D!, Z =96.
Streszczenie
277
Eugen1a GAJDA
MIEDZIANKITE FROM MIEDZIANKA
NEAR C~CilNY
Summary
IMie.dziankite found at ilVIioedzianka
near Ch~c:iny, within the Swi~Wk1rzyskie
Mountalins,belon'gs to ·a gr<lUP of sulphur saIts, r.e. to thIe mmer.als whi·ch have r.egular symmetry and make-an asomorphic r·ank tenantite-tetrahedrlite.
Goniome-
trical examimlltions of the m.iJedziankite crystals ·allow to debermine the merobedrism of faces f1:2l}, {lIS!}, {li2J3}, and consequently the presence· of three twofold axes only. The faees (12'3), ;(123), {1~3),a:23} maike rthe rlght sphen05.d. The v.alues of sph~rJcal oo-ordinates cp ;and Q Of the faces hereClOnsidered
do DQt diffeT :from those
charactelrii.stic of the regular system_ Nevertheless, the symmetry of the miiedzian- kite crystals may l;>eoonS1i.dered orthorbombic.
X-ray examinations prove the presence
ora
'superstructure observed in two·dtrectiJons, paraUelly to the twofold axes. Dimensions of a characteTistic cell of mi:ed2'liankirte are as fomows: a
=
10.24 A, b=
30.'718 A, c=
~.~. A, space group -Di,
Z = 96.TABLICA I
F1tg. @. ·Kry;sztaly mdedziankWtu; pow. 17,5 X Crystals of m~dziJankite; en!. X 17.5 Fig. 4. IRentgenogr.am proszk!owy :rn1edziankitu
X-ray powder -di.flfr·action Photograph of miedziankite
Kwart. geo!., nr 2, 1968 r.
Fig. 3
Fig. 4
Eugenia GAJDA - Miedziankit z Mledzlanki kolo Ch<:cin
TABLIC
...-440
~222
..--111
~110
~100
-4--211 -4--220
...-222
.--440
