9-11. Alkeny - reaktywność
wolno szybko
1. Addycja elektrofilowa - wprowadzenie
nukleofil elektrofil elektrofil nukleofil
nowe wiązanie
utworzone przez elektrony z wiązania nowe wiązanie utworzone przez elektrony
pochodzące od nukleofila
sp2
nukleofil elektrofil
sp3 Schemat ogólny przebiegu reakcji addycji elektrofilowej do alkenów
1.1. Addycja halogenowodoru (H-X)
jedyny produkt reakcji, dlaczego?
3° C+
1° C+
1-C+:
1.2. Relatywna trwałość kabrokationów
2-C+:
• efekt indukcyjny grupy CH (ogólnie – gr. alkiolowej) – karbokation
H H
H R
H H
R R
H R R
R
rzędowość energia trwałość
H H H
1-C+:
ładunek zlokalizowany na jednym atomie
obniżenie energii,
stabilizacja karbokationu w wyniku hiperkoniugacji
H H
H H H
• efekt indukcyjny grupy CH3 (ogólnie – gr. alkiolowej) – wynika z różnicy elektroujemności 2°-C > 3°-C
• ładunek rozproszony między trzy atomy
(zdelokalizowany) (zjawisko hiperkoniugacji - częściowego uwspólnienia elektronów z wiązania s)
Postulat Hammonda
• budowa stanu przejściowego jest zbliżona do
Energia swobodna
Energia swobodna
Postęp reakcji A B +C
A B C
A B+ C A B +C A B+ C
Energia swobodna
Postęp reakcji
A+ B C
A B C
A B + C
r. egzotermiczna
Postęp reakcji
1.3. Budowa stanu przejściowego
• budowa stanu przejściowego jest zbliżona do budowy tych indywiduów, do energii których jest zbliżona jego energia:
o w r. egzotermicznej - do energii substratów o w r. endotermicznej - do energii produktów
Ważne
E(3°-C+) < E(1°-C+)
• wyżej rzędowy karbokation powstaje szybciej
Reakcja regioselektywna Reguła Markownikowa
Elektrofil przyłącza się do niżej rzędowego at. C-sp2, prowadząc do utworzenia wyżej rzędowego
karbokationu
produkt główny
1.4. Regioselektywność addycji elektrofilowej
brak regioselektywności –
obydwa możliwe karbokationy tej samej rzędowości
produkt główny
50% 50%
pKa< - 5 pKa~15
1.5. Addycja wody
elektrofil
pKa= - 2
wolno szybko
szybko pKa~15 reguła Markownikowa
protonowany alkohol
pKa= - 1.74 alkohol
pKa= - 2
pKa< - 5 pKa~15 pKa = - 2
1.6. Addycja alkoholu
elektrofil
wolno szybko
szybko pKa~15 reguła Markownikowa
protonowany eter
pKa = -3.5 eter
protonowany alkohol
produkt główny produkt główny
1.7. Przegrupowanie karbokationu
Ważne
• karbokation przegrupuje się do karbokationu wyżej rzędowego, jeśli to możliwe
brak przegrupowania bo C+ z ewentualnego przegrupowania byłby tej samej rzędowości
1. etap
alkiloboran dialkiloboran trialkiloboran
alkohol niżej rzędowy alkohol wyżej rzędowy
1.8. Addycja borowodoru (borowodorowanie)
2. etap Ważne
• nie tworzy się karbokation – nie powstają produkty
ewentualnych przegrupowań elektrofil
(kwas Lewisa)
np. X=Cl
1.9. Addycja X
2w rozpuszczalniku organicznym lub w wodzie
reakcja w rozpuszczalniku organicznym reakcja w wodzie
Ważne
• nie tworzy się karbokation –
nie powstają produkty ewentualnych przegrupowań
dihalogenek alkilu (wicynalny) halogenohydryna
X=Cl, chlorohydryna X=Br, bromohydryna
dichlorek alkilu
chlorohydryna
reakcja regioselektywna
• nukleofil do wyżej rzędowego at. C nie powstają produkty ewentualnych przegrupowań
Wydzielona energia
[kcal/mol] Trwałość alkenu
26.9
28.5
30.3
2. Redukcja (katalityczne uwodornienie) alkenów
E [kcal/mol]
najmniej trwały
najbardziej trwały
Stopień podstawienia a trwałość
3. Relatywna trwałość alkenów
najmniej trwały najbardziej trwały
Charakter podstawienia a trwałość
najbardziej trwały najmniej trwały
izomery konstytucyjne, ale jeden z nich powstaje w przewadze
stereoizomery, ale jeden z
4. Reakcje regioselektywne, stereoselektywne i stereospecyficzne
reakcja regioselektywna
reakcja stereoselektywna
stereoizomery, ale jeden z nich powstaje w przewadze
stereoizomery stereoizomery
reakcja stereospecyficzna
każdy stereoizomeryczny substrat daje inny, stereizomeryczny produkt
racemat
4.1. Reakcje addycji - produkty z jednym centrum asymetrii
• substrat nie posiada centrum asymetrii • substrat posiada jedno centrum asymetrii
• substrat nie posiada centrum asymetrii
• produkt posiada jedno centrum asymetrii wniosek: produkt jest racematem (przykład a)
lub związkiem achiralnym (przykład b)
• substrat posiada jedno centrum asymetrii
• produkt posiada dwa centra asymetrii
wniosek: produkt jest parą diastereoizomerów
(a)
(b)
Reakcje biegnące z utworzeniem karbokationu
mieszanina czterech stereoizomerów
4.2. Reakcje addycji - produkty z dwoma centrami asymetrii (przez C
+)
enancjomery enancjomery
diastereoizomery diastereoizomery
Reakcje, w których nie powstaje karbokation (syn addycje)
para enancjomerów
Et = C2H5
4.3. Reakcje addycji - produkty z dwoma centrami asymetrii (syn-addycje)
Reakcje, w których nie powstaje karbokation (anti addycja, tj. X2/CH2Cl2, X2/H2O)
4.4. Reakcje addycji - produkty z dwoma centrami asymetrii (anti-addycje)
(E) H H3CH2C
Br2,CH2Cl2 H CH3
Br +
(S)
H H3CH2C
Br H CH3
(R)
Br
(R)
H3CH2C H Br
CH3 H
(S)
(Z) CH3 H3CH2C
Br2, CH2Cl2
H H
Br +
(S)
H H3CH2C
Br H3C H
(S)
Br
(R)
H3CH2C H Br
H H3C
(R)
enancjomery erytro enancjomery treo
CH3
(R)H Br (S)
H Br
CH2CH3
CH3 H (S)
(R)Br
H Br
CH2CH3 Br
(S)
H CH2CH3
Br H
CH3
(R)
Br
Br
(R)
CH2CH3 H
Br CH3 H
(S)
czyli
CH3
(S)Br H (S)
H Br
CH2CH3
CH3 Br (R)
(R)H
H Br
CH2CH3 Br
(S)
H CH2CH3
H Br
CH3
(S)
Br
Br
(R)
CH2CH3 H
H CH3 Br
(R)
czyli
przykład r. stereospecyficznej
5. Łagodne utlenianie alkenów – otrzymywanie cis-1,2-dioli
syn -addycja
cis-1,2-diole = cis-diole wicynalne (inna nazwa) syn -addycja
racemat
6. Energiczne utlenianie alkenów – rozszczepienie alkenów
7. Przykłady reakcji
Podać wzory alkenów, z których można otrzymać wskazane związki
O
Br
OH
Br Podać reagenty we wskazanych reakcjach
7.-cd. Przykłady reakcji
Br OH
OH
UZUPEŁNIENIE
Nazywanie związków w konwencji treo/erytro
Warunek użycia konwencji: dwa centra asymetrii, wzór ogólny jak poniżej.
enancjomery erytro enancjomery treo
Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 21 (1982) 654-660
STEREOCHEMIA REAKCJI ADDYCJI DO ALKENÓW - PODSUMOWANIE I
PRZYKŁADY
PRZYKŁADY
Stereoizomeria addycji elektrofilowej do alkenów - podsumowanie
Addycja Rodzaj addycji Substrat Tworzone stereoizomery
1 W reakcji powstaje jedno centrum asymetrii
1A H2O/H+, ROH/H+, HX W reakcji postaje karbokation
nie posiada centrum asymetrii racemat
1B H2 syn
1C BH3 syn
1D Br2/CH2Cl2, Br2/H2O, Br2/ROH anti 2 W reakcji powstaje jedno centrum asymetrii
2A H2O/H+, ROH/H+, HX W reakcji postaje karbokation
posiada centrum asymetrii para diastereoizmerów
2B H2 syn
2C BH3 syn
2D Br2/CH2Cl2, Br2/H2O, Br2/ROH anti 3 W reakcji powstają dwa centra asymetrii 3 W reakcji powstają dwa centra asymetrii
3A H2O/H+, ROH/H+, HX W reakcji postaje karbokation alken o dowolnej konfiguracji cztery stereoizomery
3B H2 syn alken o dowolnej konfiguracji enancjomery lub mezo*
3C BH3 syn Z-alken enancjomery (erytro)**
E-alken enancjomery (treo)**
3D Br2/CH2Cl2, Br2/H2O, Br2/ROH anti Z-alken enancjomery (treo)**
E-alken enancjomery (erytro)** lub mezo*
4 W reakcji powstają dwa centra asymetrii
4A H2O/H+, ROH/H+, HX W reakcji postaje karbokation cykloalken cztery stereoizomery
4B H2 syn cykloalken enancjomery lub mezo*
4C BH3 syn cykloalken enancjomery cis
4D Br2/CH2Cl2, Br2/H2O, Br2/ROH anti cykloalken enancjomery trans
Addycja 1A
C2H5 CH3 HO2C
H H2/Pd-C
(S) C2H5 CH3 HOH2C
H H
(R)
CH3 C2H5 HO2CH
H H
+
C2H5 CH3 H
H
(S) C2H5 CH3 HH
HO H
(R)
CH3 C2H5 HH
HO H
+ 1. BH3
2. H2O2/OH-
Addycja 1B i 1C
Addycja 1D
Addycja 2A
Addycja 2B
Addycja 2C
Addycja 2D
droga (a) (od góry)
droga (b) (od dołu)
droga (a) (od góry) droga (b) (od dołu) H5C2
CH3 Br
H H H5C2
Br2
H H
Br CH3 H5C2
+
H H
Br H H Y
Y
Nu = Br-, H2O, ROH
Addycja 3A – (E)-ALKEN
CH3 C2H5 H3C
C2H5
H3C C2H5 H+
droga (a)
droga (b)
H
C2CHH53 + H3C C2H5
H C2H5 CH3
H3C C2H5
H CCH2H53
Y H3CC2H5 H CCH2H53 Y
+
H3C C2H5
H C2H5 CH3
Y H3CC2H5
H C2H5 CH3 Y
+ +
Nu Nu
Nu Nu
Nu = H O: Y = OH
(R) (S)
H3C C2H5
H CCH2H53
HO (R)
(R)
H3CC2H5 H CCH2H53 HO
+ (S)
(S)
H3C C2H5
H C2H5 CH3 HO
(S) (R)
H3CC2H5
H C2H5 CH3 HO
+ +
(R) (S)
H3C C2H5
H CCH2H53
H3CO (R)
(R)
H3CC2H5 H CCH2H53 H3CO
+
(S) (S)
H3C C2H5
H C2H5 CH3 H3CO
(S) (R)
H3CC2H5
H C2H5 CH3 H3CO
+ +
(R) (S) H
Cl (R)
H3CC2H5 H
+ Cl(S) CHC32H5
H3CC2H5
C2H5 CH3 +
+ Nu = H2O: Y = OH
Nu = ROH, np. CH3OH: Y = OR, np. OCH3
Nu = HX, np. HCl: Y = Cl
Addycja 3A – (Z)-ALKEN
Addycja 3B – (Z)-ALKEN LUB (Z)-ALKEN
(Z)
C2H5 CH3 H3C
C2H5 H2
droga (a)
droga (b)
H3C C2H5
H CHC23H5
H H3CC2H5
H CH3 C2H5 H
droga (a) droga (b)
mezo
C3H7
C2H5 H2
droga (a)
(S)
(R) H
H H CC2H5
C3C HH7
droga (a) droga (b)
(E)
CH3 C2H5 H3C
C2H5 H2
droga (a)
droga (b)
(R) (R)
H3C C2H5
H CCH2H53 H
(S) (S)
H3CC2H5
H C2H5 CH3 H
droga (a) droga (b)
enancjomery +
(Z)
C2H5 H3C
2
droga (b)
( ) ( )
H3C C2H5
CC2H3H57 H3C (S) (R) H
C2H5 H
enancjomery +
Addycja 3C – (Z)-ALKEN
(Z)
CH3 H H3C
C2H5 BH3
droga (a)
droga (b)
H3C C2H5
BH2 HCH3
H H3CC2H5
BH2 CHH3 H
droga (a) droga (b)
enancjomery +
(R) (R)
H3C C2H5
OH HCH3 H
(S) (S)
H3CC2H5
OH CHH3 H
+
(Z)
C2H5 CH3 H3C
C2H5 BH3
droga (a)
droga (b)
H3C C2H5
BH2 CHC23H5
H H3CC2H5
BH2 CH3 C2H5 H
droga (a) droga (b)
(R) (R)
H C C2H5
OH CHC2H5 H
(S) (S)
H3CC2H5
OH CH3 C2H5 H
+
enancjomery erytro +
Addycja 3C – (E)-ALKEN
(E)
H C2H5 H3C
C2H5 BH3
droga (a)
droga (b)
H3C C2H5
BH2 CH2H5
H H3CC2H5
BH2 C2H5 H
H
droga (a) droga (b)
enancjomery +
(S) (R)
H3C C2H5
OH CH2H5 H
(R) (S)
H3CC2H5
OH C2H5 H
H +
(E)
CH3 C2H5 H3C
C2H5 BH3
droga (a)
droga (b)
H3C C2H5
BH2 CCH2H53
H H3CC2H5
BH2 C2H5 CH3 H
droga (a) droga (b)
(S) (R)
H3C C2H5
OH CCH2H53 H
(S) (R)
H3CC2H5
OH C2H5 CH3 H
+
enancjomery + treo
Addycja 3D – (Z)-ALKEN NIESYMETRYCZNY
Addycja 3D – (Z)-ALKEN SYMETRYCZNY
Addycja 3D – (E)-ALKEN NIESYMETRYCZNY
(E)
H C3H7 H
C2H5 Br2
droga (a)
droga (b)
C2H5H
CH3H7 CH2H5
C3H7 H
droga (a) droga (b)
+ Br
Nu Br
Nu
(S) (R)
C2H5
H Br
CH3H7
Y (R)
C2H5 (S)
H Br
C3H7 Y H
+
enancjomery
(S) (R)
C2H5
H Br
CH3H7
HO (R)
C2H5 (S)
H Br
C3H7 HO H
+
enancjomery
(S) (R)
C2H5
H Br
CH3H7
H3CO (R)
C2H5 (S)
H Br
C3H7 H3CO H
+
enancjomery
(S) (R)
C2H5
H Br
CHH
Br (R)
C2H5 (S)
H Br
C3H7 Br H
+ Nu = H2O: Y = OH
Nu = ROH, np. CH3OH;
Y = OR (np. OCH3)
Nu = Br : Y = Br
Addycja 3D – (E)-ALKEN SYMETRYCZNY
Addycja 4A
H H2
H H H mezo
H H2
C2H5 C2H5H H
CH2H5 enancjomery +
H+ Nu
Y Y
Nu
Y Y
+
+ i
Y = OH, kiedy Nu = H2O Y = OR, kiedy Nu = ROH Y = X, kiedy Nu = X
4 diastereoizomery