POMOC SPOŁECZNA

(1)

POMOC SPOŁECZNA

Dom Pomocy Społecznej

(2)

PRAWO DO UMIESZCZENIA W DPS

 Osobie wymagającej całodobowej opieki z

powodu wieku, choroby lub

niepełnosprawności, niemogącej

samodzielnie funkcjonować w codziennym

życiu, której nie można zapewnić

niezbędnej pomocy w formie usług

opiekuńczych, przysługuje prawo do

umieszczenia w domu pomocy społecznej.

(3)

WŁAŚCIWY DPS

 Osobę wymagającą tej formy wsparcia

kieruje się do domu pomocy społecznej

odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak

najbliżej miejsca zamieszkania osoby

kierowanej, chyba że okoliczności sprawy

wskazują inaczej, po uzyskaniu zgody tej

osoby lub jej przedstawiciela ustawowego na

umieszczenie w domu pomocy społecznej.

(4)

WYBÓR DPS

 W przypadku gdy przewidywany termin

oczekiwania na umieszczenie w domu

pomocy społecznej danego typu

zlokalizowanym najbliżej miejsca

zamieszkania osoby kierowanej wynosi

ponad 3 miesiące, osobę kieruje się na jej

wniosek do domu pomocy społecznej tego

samego typu zlokalizowanego jak najbliżej

miejsca zamieszkania osoby kierowanej, w

którym przewidywany termin oczekiwania

na umieszczenie jest krótszy niż 3 miesiące.

(5)

DOM POMOCY SPOŁECZNEJ

 Dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających.

 Organizacja domu pomocy społecznej, zakres i poziom usług świadczonych przez dom uwzględnia w szczególności wolność, intymność, godność i poczucie bezpieczeństwa mieszkańców domu oraz stopień ich fizycznej i psychicznej sprawności.

 Dom pomocy społecznej może również świadczyć usługi

opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób w

nim niezamieszkujących.

(6)

TYPY DOMÓW POMOCY SPOŁECZNEJ

 Domy pomocy społecznej, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na następujące typy domów, dla:

 Osób w podeszłym wieku

 Osób przewlekle somatycznie chorych

 Osób przewlekle psychicznie chorych

 Dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie

 Dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie

 Osób niepełnosprawnych fizycznie

 Osób uzależnionych od alkoholu

(7)

UMIESZCZENIE W ZAKŁADZIE OPIEKUŃCZO-LECZNICZYM

 Osoba wymagająca wzmożonej opieki

medycznej kierowana jest przez starostę do

zakładu opiekuńczo-leczniczego lub placówki

pielęgnacyjno-opiekuńczej.

(8)

SKIEROWANIE DO DPS

 Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.

 Decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy prowadzącej dom pomocy społecznej lub starosta powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej. W przypadku regionalnych domów pomocy społecznej decyzję wydaje marszałek województwa.

 W razie niemożności umieszczenia w domu pomocy społecznej

z powodu braku wolnych miejsc, powiadamia się osobę o

wpisaniu na listę oczekujących oraz o przewidywanym terminie

oczekiwania na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

(9)

ODPŁATNOŚĆ POBYTU W DPS

 Pobyt w domu pomocy społecznej jest

odpłatny do wysokości średniego

miesięcznego kosztu utrzymania.

(10)

ODPŁATNOŚĆ ZA DPS - OBOWIĄZANI

 Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

 1) mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,

 2) małżonek, zstępni przed wstępnymi,

 3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej

przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie

mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli

mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

(11)

ODPŁATNOŚĆ ZA DPS - OBOWIĄZANI

 Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:

 mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70 % swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70 % tego dochodu;

 małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej:



w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300%

kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,



w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300%

kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;

 gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca i jego rodzinę.

 Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić osoby inne

niż małżonek, zstępni lub wstępni.

(12)

UMIESZCZENIE W DPS BEZ ZGODY

 W przypadku gdy osoba bezwzględnie

wymagająca pomocy lub jej przedstawiciel

ustawowy nie wyrażają zgody na

umieszczenie w domu pomocy społecznej lub

po umieszczeniu wycofają swoją zgodę,

ośrodek pomocy społecznej lub dom pomocy

społecznej są obowiązane do zawiadomienia

o tym właściwego sądu, a jeżeli osoba taka

nie ma przedstawiciela ustawowego lub

opiekuna - prokuratora.

(13)

NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ

(14)

NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ - POJĘCIE

 Trwała lub okresową niezdolność do

wypełniania ról społecznych z powodu

stałego lub długotrwałego naruszenia

sprawności organizmu, w szczególności

powodującą niezdolność do pracy;

(15)

NIEZDOLNOŚĆ DO PRACY

 Niezdolną do pracy jest osoba, która:

 całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i

 nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

 Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

 Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w

znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy

zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

(16)

STOPNIE

NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

 Ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą:

 znaczny;

 umiarkowany;

 lekki

(17)

ORZEKANIE O

NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

 O niepełnosprawności orzekają:

 Powiatowe/miejskie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności – jako pierwsza instancja;

 Wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o

niepełnosprawności – jako druga instancja;

(18)

ZNACZNY STOPIEŃ

 Do znacznego stopnia niepełnosprawności

zalicza się osobę z naruszoną sprawnością

organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną

do pracy jedynie w warunkach pracy

chronionej i wymagającą, w celu pełnienia

ról społecznych, stałej lub długotrwałej

opieki i pomocy innych osób w związku z

niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

(19)

UMIARKOWANY STOPIEŃ

 Do umiarkowanego stopnia

niepełnosprawności zalicza się osobę z

naruszoną sprawnością organizmu,

niezdolną do pracy albo zdolną do pracy

jedynie w warunkach pracy chronionej lub

wymagającą czasowej albo częściowej

pomocy innych osób w celu pełnienia ról

społecznych.

(20)

LEKKI STOPIEŃ

 Do lekkiego stopnia niepełnosprawności

zalicza się osobę o naruszonej sprawności

organizmu, powodującej w sposób istotny

obniżenie zdolności do wykonywania pracy,

w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje

osoba o podobnych kwalifikacjach

zawodowych z pełną sprawnością psychiczną

i fizyczną, lub mająca ograniczenia w

pełnieniu ról społecznych dające się

kompensować przy pomocy wyposażenia w

przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze

lub środki techniczne.

(21)

NIEZDOLNOŚĆ DO

SAMODZIELNEJ EGZYSTENCJI

 Niezdolność do samodzielnej egzystencji

oznacza naruszenie sprawności organizmu w

stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie

bez pomocy innych osób podstawowych

potrzeb życiowych, za które uważa się

przede wszystkim samoobsługę, poruszanie

się i komunikację.

(22)

 Zaliczenie do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadkach:

 przystosowania przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej;

 zatrudnienia w formie telepracy.

(23)

OSOBY PONIŻEJ 16 ROKU ŻYCIA

 Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia

zaliczane są do osób niepełnosprawnych,

jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub

psychiczną o przewidywanym okresie trwania

powyżej 12 miesięcy, z powodu wady

wrodzonej, długotrwałej choroby lub

uszkodzenia organizmu, powodującą

konieczność zapewnienia im całkowitej

opieki lub pomocy w zaspokajaniu

podstawowych potrzeb życiowych w sposób

przewyższający wsparcie potrzebne osobie w

danym wieku.

(24)

REHABILITACJA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

 Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza

zespół działań, w szczególności organizacyjnych,

leczniczych, psychologicznych, technicznych,

szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych,

zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym

uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego

poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i

integracji społecznej.

(25)

REHABILITACJA ZAWODOWA

 Rehabilitacja zawodowa ma na celu

ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania

i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i

awansu zawodowego przez umożliwienie jej

korzystania z poradnictwa zawodowego,

szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

(26)

REHABILITACJA SPOŁECZNA

 Rehabilitacja społeczna ma na celu

umożliwianie osobom niepełnosprawnym

uczestnictwa w życiu społecznym.

(27)

ŚWIADCZENIA OPIEKUŃCZE

 zasiłek pielęgnacyjny

 specjalny zasiłek opiekuńczy

 świadczenie pielęgnacyjne

(28)

ZASIŁEK PIELĘGNACYJNY

 Zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

 Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

 niepełnosprawnemu dziecku;

 osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;

 osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia;

 osobie, która ukończyła 75 lat.

 Wysokość zasiłku pielęgnacyjnego wynosi 184,42 zł miesięcznie.

(29)

ZASIŁEK PIELĘGNACYJNY

 Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje:

 osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego;

 osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej nieodpłatnie całodobowe utrzymanie;

 jeżeli członkowi rodziny przysługuje za granicą

świadczenie na pokrycie wydatków związanych z

pielęgnacją tej osoby, chyba że przepisy o

koordynacji systemów zabezpieczenia

społecznego lub dwustronne umowy o

zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

(30)

SPECJALNY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY



Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2017 r. poz. 682) ciąży obowiązek alimentacyjny, a także małżonkom, jeżeli:



nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub



rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej

w celu sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.



Zarejestrowanie w powiatowym urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy

lub posiadanie statusu bezrobotnego nie ma wpływu na uprawnienie do

specjalnego zasiłku opiekuńczego.

(31)

SPECJALNY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY

 Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje, jeżeli łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty kryterium dochodowego wynoszącego 764 zł netto (na podstawie dochodów z roku poprzedzającego okres zasiłkowy z uwzględnieniem utraty i uzyskania dochodu).

 Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje w

kwocie 620 zł miesięcznie.

(32)

SPECJALNY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY



Specjalny zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli:



osoba sprawująca opiekę:



ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,



ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów,



legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;



osoba wymagająca opieki została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej, w rodzinnym domu dziecka albo, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą, i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu;



na osobę wymagającą opieki inna osoba ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury;



na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10, prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego lub prawo do zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów;



na osobę wymagającą opieki inna osoba jest uprawniona za granicą do świadczenia na pokrycie

wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia

społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

(33)

ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE



Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:



matce albo ojcu,



opiekunowi faktycznemu dziecka,



osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,



innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności

jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy

zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się

orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o

niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub

długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie

ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności

stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego

leczenia, rehabilitacji i edukacji.

(34)

ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE

 Osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 4 (inne osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności), innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

 rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;

 nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;

 nie ma osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, lub legitymują

się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

(35)

ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE

 Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:

 nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub

 w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.

 Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego

wynosi 1477 zł

(36)

ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE



Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli:



osoba sprawująca opiekę:

 ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,

 ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów;



osoba wymagająca

 pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,

 została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej, rodzinnym domu dziecka albo, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą, i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu;



na osobę wymagającą opieki inna osoba ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury;



na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10, prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego lub prawo do zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów;



na osobę wymagającą opieki inna osoba jest uprawniona za granicą do świadczenia na pokrycie

wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia

społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

(37)

USTAWA Z DNIA 4.11.2016 R.

O WSPARCIU KOBIET W CIĄŻY I RODZIN „ZA ŻYCIEM”

 Ustawa określa uprawnienia kobiet w ciąży i rodzin do wsparcia w zakresie dostępu do:

 świadczeń opieki zdrowotnej;

 instrumentów polityki na rzecz rodziny.

(38)

WSPARCIE

 Wsparcie to polega m.in. na wypłacie

 jednorazowego świadczenia z tytułu urodzenia,

 odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej,

 dostępu do usług koordynacyjno-opiekuńczo- rehabilitacyjnych,

dla dziecka, u którego zdiagnozowano ciężkie

i nieodwracalne upośledzenie albo

nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu,

które powstały w prenatalnym okresie

rozwoju dziecka lub w czasie porodu;

(39)

UPRAWNIENIA

 Rodzina dziecka, u którego zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu jest uprawniona, do poradnictwa w zakresie:

 przezwyciężania trudności w pielęgnacji i wychowaniu dziecka;

 wsparcia psychologicznego;

 pomocy prawnej, w szczególności w zakresie praw rodzicielskich i uprawnień pracowniczych;