Pompy ciepła
i kolektory słoneczne
Bogusław Białko
Gęstość promieniowania słonecznego
Rozkład strumieni ciepła w kolektorze
Kolektor słoneczny – jest to urządzenie umożliwiające konwersję energii
promieniowania słonecznego na ciepło użyteczne.
Ilość energii docierającej do kolektora zależy od wielu czynników, w tym od:
• pory dnia/roku
• warunków pogodowych
• lokalizacji
• orientacji powierzchni
Kolektor słoneczny
Przyjmuje się, że średnio wynosi ona ~1kW/m2 powierzchni prostopadłej do
padania promieni, w najbardziej optymalnych warunkach (czyste niebo).
Ogólny podział kolektorów – w zależności od czynnika roboczego przenoszącego ciepło, wyróżniane są dwa rodzaje kolektorów słonecznych, które obejmują wiele typów
kolektorów różniących się między sobą budową i przeznaczeniem.
Kolektory cieczowe
• kolektory płaskie (płaskopłytowe);
• kolektory próżniowe;
• kolektory magazynujące;
• kolektory elastyczne (z tworzyw sztucznych).
Kolektory powietrzne
• kolektory z absorberami płaskimi (w tym żebrowanymi);
• kolektory z absorberami o powierzchni rozwiniętej;
• kolektory z absorberami porowatymi;
• kolektory nadciśnieniowe (foliowe).
Kolektory słoneczne
• Bierne – przepływ swobodny na skutek różnicy temperatur pomiędzy poszczególnymi częściami instalacji
• Aktywne (czynne) – z pompą/wentylatorem wymuszającym obieg czynnika w instalacji.
Instalacje bierne stosuje się głównie do ogrzewania budynków, poprzez wykorzystanie ich elementów konstrukcyjnych (ścian, stropów) do absorbcji i
magazynowania ciepła. Ograniczenie stanowi też brak możliwości regulacji mocy cieplnej.
Instalacje aktywne stosuje się do podgrzewania wody użytkowej, ogrzewania budynków, w suszarniach itp.
Często obiegi aktywne wyposażone są w dodatkowe elementy np. do magazynowania ciepła. Bardziej skomplikowane układy wymagają precyzyjnego
kierowania, dlatego instalacje tego typu wyposażone są w zaawansowane układy sterujące.
Instalacje słoneczne
Podział instalacji słonecznych służących do przetwarzania energii promieniowania słonecznego na ciepło użyteczne, wynika również ze sposobu w jaki zachodzi w nich przepływ czynnika roboczego:
Absorbery kolektorów cieczowych wykonane są zwykle z blachy aluminiowej, miedzianej lub stalowej zaopatrzonej w układ kanałów przepływowych czynnika roboczego odbierającego ciepło. Powierzchnia absorberów
wyposażona jest w tzw. pokrycie selektywne w wysokim stopniu pochłaniające promieniowanie cieplne i
minimalizujące odbicie.
Osłona przezroczysta – ogranicza straty ciepła na skutek promieniowania i konwekcji. Zwykle jest to szyba, ale stosuje się również poliwęglan, poliester zbrojony włóknem szklanym, metakrylan etylu i inne tworzywa.
Osłona przezroczysta powoduje również straty wynikające z odbicia i absorbcji. Aby je ograniczyć stosuje się pokrycia antyodbiciowe.
Kolektory cieczowe (płaskie)
Budowa absorbera oraz właściwości optyczne powierzchni absorbującej są
parametrami decydującymi o sprawności przetwarzania promieniowania na energię cieplną i trwałość kolektora, co w konsekwencji przekłada się na jego cenę.
Istnieje ryzyko, że górna część ścian bocznych kolektora może stać się przyczyną znacznego zacienienia adsorbera powodując utratę znacznej ilości
promieniowania słonecznego.
Kolektory cieczowe (płaskie)
Zaleca się aby w związku z tym cień rzucany przez ramę nie przekraczał 10% ogólnej powierzchni
absorbera, gdy kątowa wysokość słońca nad powierzchnią czołową kolektora wynosi 30
stopni.
W rezultacie zalecana odległość pomiędzy
absorberem a płytą osłonową wynosi 13-38mm.
Typy absorberów
Rodzaje żeber
1. Absorber 2. Pokrycie
3. Uszczelnienie
4. Zacisk ustalający pokrywę 5. Wkładka dystansowa
6. Izolacja 7. Obudowa
8. Profilowana wypraska 9. Uszczelka
Budowa kolektora
Kolektory powietrzne
Kolektory powietrzne
Rodzaj powierzchni ρ0
Swobodna powierzchnia wody 0,7 – 0,9
Gleba nie porośnięta 0,2 – 0,5
Roślinność zielona 0,15 – 0,33
Śnieg świeży 0,8 – 0,95
Śnieg zleżały 0,46
Asfalt suchy 0,07
Cegła czerwona 0,25
Dachówka biała 0,27
Dachówka kolorowa ciemna 0,09
Współczynnik refleksyjności podłoża
Współczynniki strat ciepła kolektorów powietrznych
( ) ( ) ( )
( )
1 2 1 1 2 1 2
1 2 2 1 1 2
c d r c d
L
c r
U U h h h h h U U h h U h h h U h h h
+ + + + +
= + + +
(
2 2) ( )
1
1 1 1
psr c psr c
r
p c
T T T T h σ
ε ε
+ +
=
+ −
U
cU
dT
aT
ch
1ε
cε
ph
r1h
2T
p śrT
w śr( ) ( ) ( )
( ) ( )
1 2 1 1 2 1 2
1 2 1 1 2
c d r c d
L
d r
U U h h h h h U U h h
U h h U h h h
+ + + + +
= + + +
(
2 2) ( )
1
1 1 1
psr d psr d
r
p d
T T T T h σ
ε ε
+ +
=
+ −
U
cU
dT
aT
cT
dh
1ε
dε
ph
2h
r1T
p śrT
w śrWspółczynniki strat ciepła kolektorów powietrznych
L b d c
U = U U + + U
=
b⋅
b b
p
U A k A
1 1 1
=
d
+ +
p z
U
h h
δ λ
U
dT
aT
cT
c1T
cnh
a1h
anε
c1ε
c2ε
cnε
ph
rh
ah
r1h
rnh
raT
p śrU
bU
ch
zh
zh
z= 2,8 3 + ⋅ v
dla 5m/s v ≤
Współczynniki strat ciepła kolektorów powietrznych
1 1 1
=
b
+ +
b z
k
h h
δ
λ
1 1
1 1 ... 1 1 1
c c
a r a r an rn z ra c
U n d
h h h h h h h h λ
= + + + + + ⋅
+ + + +
Ud
Ta
Tc
Tc1 Tcn
ha1
han
εc1 εc2 εcn
εp hr ha hr1
hrn
hra
Tp śr
Ub
Uc hz
hz
(
2 2) ( )
1 1 1
psr c psr c
r
p c
T T T T h σ
ε ε
+ +
=
+ −
Współczynniki strat ciepła kolektorów powietrznych
Osłony przezroczyste to techniczna nazwa płyt,
względnie folii, za pomocą których absorbery w kolektorach
osłaniane są od góry od wpływów zewnętrznych.
Wykonuje się je z materiałów, które w
niewielkim stopniu absorbują promieniowanie
słoneczne.
Osłony
przezroczyste
Materiał Grubość
Trans- misyjność dla promie- niowania słonecznego
Trans- misyjność dla promie- niowania cieplnego
Współczyn- nik załama- nia światła
Maksymalna tempera- tura pracy
ciągłej
°C
Szkło zwykłe
3 4 6
0,86 0,84 0,80
0,02 0,02 0,02
1,526 200÷230
Szkło z małą zawartością Fe203
3 4 6
0,90 0,88 0,86
0,02 0,02 0,02
1,526 205
PMMA
3 4 6
0,88 0,85 0,78
0,02 0,02 0,02
1.49 80÷90
Poliester zbrojony włóknem szklanym
(35% szkła)
1 0,81 0,03 — 80÷90
Teflon 0,025 0,95 0,55 1.37 200
Tedlar 0,1 0,92 0,22 1,45 65
Poli(chlorek
winylu) 0,8 0,84 0,04 — —
Poliwęglan 3 0,82 0,04 1,60 120
Mylar (poliester) 0,1 0,87 0,18 — —
Konstrukcja adsorbera oraz użyte materiały
powinny zagwarantować bezawaryjną pracę mimo okresowych braków odbioru ciepła – głównie
dotyczy to sytuacji awaryjnych.
Przyjmuje się temperatury adsorbera:
• pokrytego czarną matową farbą – 150°C
• pokrytego pokryciem selektywnym – 200-240°C Temperatura w warunkach postoju nazywa się
temperaturą stagnacji.
Stagnacja
Wilgoć we wnętrzu kolektora powoduje spadek jego sprawności:
• skropliny na wewnętrznych powierzchniach osłony pogarszają transmisyjność;
• zawilgocona izolacja termiczna nie spełnia swojego zadania;
• wilgoć powoduje korozję metalowych części kolektora;
• wilgoć staje się problemem, jeśli
temperatura kolektora spadnie do 0°C. Lód może spowodować fizyczne uszkodzenia.
Zawilgotnienie
Jeżeli kolektor nie jest hermetycznie zamknięty – wykorzystuje się naturalną wentylację.
Przepływ powietrza odbywa się poprzez otwory wentylacyjne w bocznych ściankach obudowy.
Otwory wentylacyjne powinny być:
• osłonięte siatką, aby uniemożliwić dostęp owadom i większym zanieczyszczeniom;
• osłonięte przez zacinającym deszczem.
Kolektor powinien także posiadać otwory drenażowe umożliwiające odprowadzenie
wilgoci jeśli takowa się pojawi.
Zawilgotnienie
Zawilgotnienie
Materiały izolacyjne wykorzystywane w
kolektorach wykonane są zwykle z porowatych materiałów polimerowych lub włóknistych
materiałów pochodzenia mineralnego – wybór zależy od temperatury pracy.
Jeśli zastosowany jest absorber:
• nieselektywny – termoizolacja musi być odporna na działanie temperatur do 150°C
• selektywny – termoizolacja musi być odporna na działanie temperatur 200-240°C
Materiały termoizolacyjne
Materiały termoizolacyjne
Materiał
Współczynnik przewodzenia
ciepła W/(m·K)
Gęstość kg/m3
Maksymalna temperatura
pracy
°C
Współczynnik rozszerzalności
liniowej 10-6m/(m·K)
Wełna szklana 0,03 – 0,04 20 – 100 340 8,5 – 10
Wełna mineralna 0,035 – 0,055 30 – 200 650 – 1040 –
Polistyren
spieniony 0,03 – 0,04 15 – 30 74 70
Pianka
poliuretanowa 0,02 – 0,03 20 – 60 120 70
Pianka
mocznikowo-
formaldehydowa 0,03 – 130 –
Pianka fenolowa 0,03 – 135 –
Przezroczyste materiały izolacyjne
Są to materiały, których wynalezienie powiększyło zakres stosowalności instalacji słonecznych – zarówno do podgrzewania wody użytkowej jak i celów
grzewczych.
Charakteryzują się dużym oporem przewodzenia ciepła, a równocześnie dużą transmisyjnością.
Dzielą się na materiały izolacyjne:
• o budowie komórkowej
• pęcherzykowe
• włókniste
• mikroporowate
Największe znaczenie i najczęściej stosowane są materiały o budowie komórkowej.
Materiały termoizolacyjne
Stosowane w kolektorach słonecznych materiały o budowie komórkowej umieszczane są pomiędzy dwiema szybami, aby nadać im odpowiednią sztywność – w innym przypadku łatwo ulegają deformacji pod wpływem własnego ciężaru.
Materiały termoizolacyjne
Izolacja kapilarna Izolacja ulowa