• Nie Znaleziono Wyników

"Bulletin de l'Institut Royal du Patrimoine Artistique", T. XI, 1969 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Bulletin de l'Institut Royal du Patrimoine Artistique", T. XI, 1969 : [recenzja]"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Janusz Lehmann

"Bulletin de l’Institut Royal du

Patrimoine Artistique", T. XI, 1969 :

[recenzja]

Ochrona Zabytków 26/2 (101), 158-160

(2)

P I Ś M I E N N I C T W O

PRZEGLĄD ZAGRANICZNYCH CZASOPISM KONSERWATORSKICH*

BULLETIN DE L'INSTITUT ROYAL DU PATRI­ MOINE ARTISTIQUE. Bruksela. Ukazuje się raz w roku. I

Tom X I (1969) stron 234, ilustracje.

A. P h i l i p p o t , N. G o e t g h e b e u r i R. G u i s - l a i n - W i t t e r m a n , L ’Adoration des Mages de

Bruegel au Musée des B ea u x-A rts de Bruxelles. T raitem ent d’un „Tüchlein”. (Pokłon Trzech Króli Bruegla z Muzeum Sztuki w Brukseli. K onserwacja obrazu „Tüchlein”) ss. 5—33, 27 il., str. w jęz. fla ­ mandzkim.

Obraz, zwany z niemieckiego „Tüchlein” malowany jest farbą wodną na cienkim lnianym płótnie. Płótno w tego rodzaju obrazach zwykle nie jest pokryte za­ praw ą (gruntem). Z tego względu technika przepro­ wadzania konserw acji różni się zasadniczo od kon­ serw acji obrazów olejnych na płótnie i przypomina konserw ację grafiki, a najbardziej konserw ację m a­ larstw a japońskiego. W kolejnych rozdziałach auto­ rzy podają przykłady obrazów m alowanych techni­ ką „Tüchlein”, dane techniczne i technologiczne oma­ wianego obrazu, jego w ym iary (121,5X94 cm), stan zachowania tablicy drew nianej, na którą było naciąg­ nięte płótno, stan zachowania płótna oraz w yniki ba­ dań spoiwa i pigmentów. Dane technologiczne, stan zachowania i wyniki badań laboratoryjnych stały się podstawą w yboru właściwej metody konserwacji. Opi­ sano poszczególne etapy konserw acji: oczyszczenie po­ wierzchni, utrw alenie w arstw y m alarskiej, dublow a­ nie, w yprostowanie pofałdowań, montaż, retusze i za­ lecenia dotyczące sposobu eksponowania obrazu. Na uwagę zasługują: 1) podana metoda czyszczenia de­ likatnej powierzchni za pomocą kompresów z papieru japońskiego nasyconego odpowiednimi rozpuszczalni­ kam i organicznymi, 2) metoda dublowania z równo­ czesnym w yrównaniem pofałdowań na klajster skro­ biowy przyrządzony według oryginalnej recepty ja ­ pońskiej (recepty na przyrządzanie 2 rodzajów kleju stosowanego w Japonii podano na s. 23), 3) montaż w yrów nujący naprężenie pow stające w skutek zmian wilgotności względnej powietrza, polegający na po­ łożeniu specjalnego 5-warstwowego m ateraca z p a ­ pieru japońskiego między obrazem a listwowym pod- ram kiem . Autorzy podali specyfikację m ateriałów uży­ tych w czasie konserwacji.

Etude technique de la tapisserie Tournaisienne au XVe siècle. (Studium techniczne gobelinów z Tournai z XV w.) ss. 34—58, 10 il., 3 tab., str. w jęz. flam andz­ kim, lit. 25 poz.

Studium składa się z krótkiego w stępu podpisanego I.P.A. oraz 3 odrębnych artykułów : 1) L. Masschelein- Kleiner, N. Znam ensky-Festraets i L. Maes, Les co­ lorants. (Barwniki), ss. 34—41. Autorzy podają w yni­ ki badań analitycznych barw ników 16 gobelinów z XV w. z Tournai, znajdujących się w różnych m u­ zeach świata. Badania mikrochemiczne pozwoliły na niew ątpliw ą identyfikację barw ników roślinnych i noś­ ników (zapraw). Ogólne rozważania na tem at fa r­ bowania gobelinów i metod identyfikacji barw ników oraz wyniki badań barw ników z 3 fragm entów gobe­ linu zamieszczono w poprzednim tomie Biuletynu. 2) R. Leféve i J. Vynckier, La texture. (Tekstura) ss. 41—53, 5 il. 2 tabl. Autorzy podają wyniki badania technologicznego włókien nici, splotów i sposobów w y­ konania 44 gobelinów z Tournai, znajdujących się w różnych muzeach świata. 3) J. P. Asselberghs

i R. Versteegen, Contribution de la photographie. (Udział fotografii) ss. 53—56, 2 il. Autorzy om aw iają sposoby w ykorzystania do porównań m akrofotografii fragm entów gobelinów znajdujących się w różnych miejscach, technikę wykonywania zdjęć m akro oraz podają wymagania, jakie muszą spełniać takie zdjęcia.

N. G o e t g h e b e u r , Exam en et traitem ent d’un

sarcophage égyptien du Vleeshuis a Anvers. (Badanie i konserwacja sarkofagu egipskiego z Vleeshuis w A n ­

twerpii) ss. 59—65, 4 il. str. w jęz. flamandzkim. A rtykuł zawiera przebieg i wyniki identyfikacji m a­ teriałów drewnianego sarkofagu, polichromowanego, stan przed konserw acją, dane dotyczące sposobu w y­ konania konserw acji i kryteria doboru m ateriałów do wypełnienia ubytków drewna (figowego), utrw alenie m alatury i retuszów. Zidentyfikowano następujące m ateriały: drewno — figowe, zapraw y — glinka i k re ­ da, spoiwo — guma z tam aryszka lub platanu, spoiwo m alatury — cukry (miód?), barw niki — błękit egip­ ski, ochra czerwona, kreda, auripigm ent; w erniks ży­ wiczny.

H. R o o s e n s, Merovingische gouden sierschijf van

Rosmeer. Archeologisch onderzoek. (Fibula M erowiń- ska ze złota i em alii znaleziona w Rosmeer. Studium archeologiczne) ss. 67—73, 6 il., str. w jęz. francuskim , lit. 6 poz.

Autor opisuje wyjątkowo cenną fibulę znalezioną w 1969 r. w grobie nr 90 na cm entarzysku w Rosmeer, datowaną na 610—620 n.e. oraz porównuje znalezisko ze znanymi fibulam i merowińskimi w W ittislingen, Engelmanshoven, Baslieux, Kobern i Beckum.

D. T h o m a s - G o o r i e c k x , Une fibule m érovin­

gienne en orfèvrerie cloisonnée trouvée a Rosmeer. Exam en de laboratoire. (Fibula m erowm ska ze złota i em alii znaleziona w Rosmeer. Badanie laboratoryjne)

ss. 73—80, 5 il., str. w jęz. flamandzkim, lit. 8 poz. Autorka podaje w yniki badania technologicznego, opis emalii i kam ieni szlachetnych (granaty), osadzenia emalii i kam ieni, opis filigranów i wytłoczeń. Fibula pokryta była czarnym i tłustym i osadami, pochodzący­ mi z rozłożonego drew na i innych substancji organicz­ nych. Oczyszczono ją benzenem, amoniakiem i cjan- kiem potasu w kąpielach przy użyciu ultradźwięków. P. d e H e n a u i B a T i n t , Contribution a l’etude

des peintures murales de Pagan en Birmanie. (Przy­ czynek do studium m alow ideł ściennych w Pagan

w Birmie) ss. 82—93, 5 il., str. w jęz. flamandzkim. A rtykuł zawiera: 1) identyfikację, lokalizację i ogólny opis malowideł, 2) opis pobranych próbek, 3) badanie mikroskopowe minerałów, struktury, stanu krystalicz­ nego, porowatości, układu w arstw , 4) analizę chemicz­ ną składników rozpuszczalnych w wodzie i 25% roz­ tworze kw asu solnego, 5) analizę mikrochemiczną m e­ todą testów celem określenia pigmentów, w ypełnia­ czy, spoiw. Przebadano 12 prób zapraw z m alatur po­ chodzących z 7 świątyń z X II—X III w. z okolicy Pagan. Podano opisy obrazów mikroskopowych szli­ fów cienkich, pięciokrotnie powiększonych, tabelę sk ła­ du m ineralnego 12 prób zapraw, wyniki analizy g ra ­

* S t a ł y p r z e g lą d z a g r a n i c z n y c h c z a s o p i s m k o n s e r w a t o r s k i c h o b e j m u j e 11 w y d a w n i c t w , k t ó r y c h z e s t a w z a m i e s z c z o n o w z. 3 (62) r o c z n i k a X V I (1963) „ O c h r o n y Z a b y t k ó w ” , s. 69.

(3)

nulometrycznej kruszyw a oraz krzywe kum ulatyw ne frakcji piasku w zaprawach, wyniki identyfikacji pig­ mentów w arstw y m alarskiej, przeprowadzonej m eto­ dami mikroanalizy chemicznej. W ykryto: cynober, ochrę jasną i ciemną, m alachit, czerń węglową i gips. Próby identyfikacji spoiwa metodą widmowej analizy absorpcyjnej w podczerwieni nie dały w yniku, ponie­ waż widmo absorpcji nie jest podobne do żadnego z widm wzorcowych posiadanych przez Instytut. Wszystkie badane próby reprezentują jednakowy tech­ nologicznie typ malowideł na cienkiej w arstw ie gipsu nałożonej na zapraw ę w apienną (10 przypadków) lub glinianą (2 przypadki), ścisłą, o małej porowatości. Malowidła wykonywane były na suchym podkładzie. M. B a e s - D o n d e y n e , Een teruggevonden luik van

het Brussels Geboorteretabel uit The Cloisters te New York. (Odnalezione skrzydło brukselskiego ołtarza „Na­ rodzenie” z Cloisters w Nowym Jorku) ss. 93—108, 4 il., str. w jęz. francuskim , lit. 7 poz.

W Cloisters — oddziale sztuki średniowiecznej M etro­ politan Museum w Nowym Jorku — znajduje się po- liptyk brukselski z XV w. przedstaw iający Narodzenie. Ołtarz ten był niekompletny. Konserw ator M etro­ politan Museum Th. Rousseau znalazł ponad 20 lat tem u 1 skrzydło ołtarza, przedstaw iające scenę Zw ia­ stowania, w pryw atnej kolekcji angielskiej. Kolejność scen poliptyku w ynikała z rozważań przepisanych na poniedziałek (Meditationes Vitae Christi), tak że b ra ­ kujące skrzydło powinno przedstaw iać Ofiarowanie C hrystusa w świątyni. Dzięki pracy Narodowego Cen­ trum Badania „Prym itywów Flam andzkich” stw ier­ dzono, że w jednei ze szwajcarskich kolekcji p ry w a t­ nych znajduje się obraz przedstaw iający obrzezanie, m alowany przez m alarza brukselskiego około 1450— 1460, pod bezpośrednim wpływem Rogera van der Veyden. Obraz ten okazał się brakującym skrzydłem poliptyku znajdującego się w Cloisters. W artykule w skazuje się na celowość wszczęcia poszukiwań a r ­ chiwalnych w Segowii (Hiszpania), które mogą dostar­ czyć danych dotyczących fundatora poliptyku, tem atu obrazu brakującego na rew ersie sceny zwiastowania, historii poliptyku i okoliczności sprzedaży 2 skrzydeł. I. V a n d e v i v e r e , R. G u i s l a i n - W i t t e r m a n n ,

La Lam entation du Maître de la Virgo inter Virgines â l’höspital Säint-Nicolas d’Ënghien. („Opłakiwanie” M istrza Virgo inter Virgines w szpitalu św. Mikołaja w Enghien) ss. 109—133, 14 il., str. w jęz. flamandzkim. W latach 1965—1966 poddany został konserw acji obraz malowany na desce dębowej form atu 79X65 cm., za­ grożony zniszczeniem. Przedstaw iał opłakiwanie i po­ chodził ze szpitala św. M ikołaja w Enghien. P rzepro­ wadzona analiza stylistyczna i ikonograficzna, poszu­ kiw ania archiw alne i studium literatu ry pozwoliły na przypisanie obrazu Mistrzowi Virgo inter Virgines i datow anie na 1480—1490. W części artykułu pośw ię­ conej konserw acji autorzy opisali stan zachowania obrazu przed konserw acją, skład m ateriałow y i topo­ grafię w arstw y m alarskiej, opis zabiegów m ających na celu zabezpieczenie obrazu przed dalszym niszcze­ niem, oczyszczenie, uwolnienie od szpecących prze- m alowań i retuszu.

A. M. D i d i e r - L a m b o r a y , Deux vitra u x de

l’Histoire de Daniel d’aprés Martin van H eem skerck â l’église Saint Antoine de Liège. (Dwa w itraże przed­ staw iające Historię Daniela w edług Martina van Heem skercka w kościele pw. św. Antoniego w Liège)

ss. 134—141, 4 il., str. w jęz. flamandzkim. A utorka przeprow adza porównanie witraży kościoła pw. św. Antoniego w Liège z miedziorytam i M artina van H eem skercka (1498—1572) wydanymi w 1563 i 1565 r. i stwierdza, że autor w itraży powtórzył dokładnie sceny przedstawione na miedziorytach.

M. S o n к e s, Notes sur des procédés de copie en usage

chez les prim itifs flamands. (Nota na tem at w ykon y­ w ania kopii przez „prym ityw ów flam andzkich”) ss. 142—153, 10 il., str. w jęz. flamandzkim.

Na podstawie badań przeprowadzonych- w Narodo­ wym C entrum Badania „Prym ityw ów Flam andzkich” autor udowadnia, że w XV w. obok pracow ni w iel­ kich m istrzów istniały w arsztaty, których produkcja zbliżona była do produkcji rzemieślniczej i które za­ dowalały się dostarczaniem swojej klienteli kopii dzieł wielkich mistrzów.

G. A m a n d d e M e n d i e t a , J. M. L e q u e u x ,

Les Nalinnes, orfèvres dinantais du X V IIIe siècle et leur oeuvre. (Nalinne’owie, X V III-w ieczni złotnicy z Dinant i ich dzieło) ss. 153—166, 4 il., str. w jęz. flamandzkim, katalog prac.

W ram ach pracy nad inw entarzem fotograficznym sanktuariów belgijskich autorzy odnaleźli szereg dzieł wykonanych przez złotników z rodziny Nalinne z Di­ nant, znanej w latach od 1725—do ok. 1770. Podają rysunki punc kolejnych sukcesorów zakładu — G il­ berta, Karola, K arola i Arnolda oraz H enryka G il­ berta Nalinne’ôw.

B. G e u k e n s, Het zïlveren beeldje van Sint Pieter

uit de Schat van Tongeren. Een w erk van Meester Leonard van Luik. (Sw. Piotr — srebrna figurka ze skarbca w Tongres. Dzieło mistrza Leonarda z Liège)

ss. 167—171, 3 il., str. w jęz. francuskim.

Seria srebrnych figurek przechowywanych w skarbcu bazyliki w Tongres składa się z 2 grup, według po­ działu chronologicznego. Kilka z nich pochodzi sprzed 1435 г., pozostałe z 1 połowy XVI w. Opisywana figur­ ka Sw. P iotra zaliczana była do pierwszej grupy. Po dokładnym zbadaniu i sprawdzeniu dokumentów z archiw um okazało się, że została ona wykonana w 1530 r. przez m istrza Leonarda z Liège. Niektórzy autorzy sugerują identyfikację m istrza Leonarda z L iè­ ge ze znanym złotnikiem z Liège Leonardem de Bommershoven.

D. C o e k e l b e r g h s , Précisions sur la vie et l’oeuvre

du peintre restaurateur bruxellois Frédéric D umesnil (vers 1710—1791). (Szczegóły dotyczące życia i dzieła malarza konserwatora brukselskiego Fryderyka Du- m esnila (ok. 17101791) ss. 172—178, 2 il., str. w jęz. flamandzkim.

A rtykuł zaw iera zarys chronologiczny działalności F. Dumesnila jako m alarza artysty, eksperta autentyzm u 1 w artości dzieł m alarstw a i konserw atora. Wskazano

wiele źródeł archiw alnych i bibliograficznych doty­ czących Dumesnila.

J. J a n s e n , Een onbekend w erk van H ieronymus III

Francken te Balen. (Nieznane dzieło Hieronima III Francken w Balen) ss. 179—180, 1 il., str. w jęz. fra n ­ cuskim. Nieznany obraz Hieronima III Francken — „Odwiedziny 3 aniołów u A braham a” (olej na płótnie, wym. 208X156 cm) znajduje się w kościele św. A n­ drzeja w Balen (prowincja Antwerpia). Obraz jest sygnowany — J. Francken i datowany — 1656. J. L a f o n t a i n e - D o s o g n e , J. J. B o l l y , T a ­

bleaux peu connus d’Engelbert Fisen (1655—1733) dans les provinces de Namur et de Liège. (Mało znane obra­ zy Engelberta Fisena (16551733) w prowincjach N a­ mur i Liège) ss. 181—185, 2 il., str. w jęz. flamandzkim. W artykule opisano 3 obrazy mistrza z Liège, Engel­ b erta Fisena: 1) „Anioł Stróż”, olej na płótnie, wym. 102X179 cm., Isnes, kościół Saint-H adelin, 2) „Ukrzy­ żowanie”, olej na płótnie, wym. 133X306 cm., Sur-le- Mez, kościół Świętych Aniołów Stróżów, 3) „Uczta w Em aus”, olej na płótnie, wym. 90X103 cm., w yko­ nany dla klasztoru cystersów w Vivegnis k. Liège, obecnie w prezbiterium kościoła Grand Axhe k. Wa- remme.

Chronique 1968 (Kronika 1968) ss. 187—230, str. w jęz. francuskim i flamandzkim. K ronika zawiera tylko n a j­ ważniejsze inform acje: 1) Powiększenie zasobów a r­ chiwum fotograficznego o 10 623 nabytki z tego 2 830 fotografii inw entarza sanktuariów belgijskich, pozostałe — fotografie dzieł z kolekcji publicznych

(4)

i pryw atnych, wystaw, dzieł artystów współczesnych oraz zakupione dawne fotografie pryw atne. 2) W yko­ nanie dla oddziału konserw acji ponad 600 fotografii zabytków m alarstw a sztalugowego i ściennego, poli­ chromowanej rzeźby drew nianej, zabytków z m etalu, kam ienia i m ateriałów organicznych. Dla oddziału konserw acji wykonano poza tym szereg fotografii ko ­ lorowych, rentgenogramów, fotografii luminiscencji w pozafiolecie i fotografii w promieniach podczerwonych. 3) Oddział konserwacji wykonał badania i przeprow a­ dził konserwację 39 obrazów na płótnie i drewnie, 3 malowideł ściennych, 13 drew nianych rzeźb polichro­ mowanych, kilkaset drobnych zabytków metalowych i po kilkadziesiąt zabytków kam iennych i z m ateria­ łów organicznych. Kronika podaje również prace w y­

konane w Instytucie, dotyczące mikrochemicznej an a ­ lizy fizyko-chemicznej spoiw, barwników, m ateriałów do konserw acji i innych tworzyw dzieł sztuki, datow a­ nia za pomocą pom iaru prom ieniow ania izotopu w ę­ gla Си. Odnotowuje nabytki biblioteki centralnej oraz podaje różne inne informacje, jak np. dane z kon­ sultacji, wyjazdów studyjnych, kolokwiów, kongresów, staży i ważniejszych prac Narodowego C entrum Ba­ dania „Prym itywów Flam andzkich”.

Publications 1968 (Publikacje 1968) s. 231—234. Wy­ mieniono 42 noty bibliograficzne prac In sty tu tu i 8 not bibliograficznych Narodowego Centrum Badania „P ry­ mitywów Flam andzkich”.

Janusz Lehm ann

SOOBSZCZENIJA. Wyd. M inistierstwo K ultury SSSR — W siesojuznaja C ientralnaja Nauczno-Issledo- w atielskaja Ł aboratorija po Konsierwacii i R iesta- wracii Muziejnych Chudożestwiennych Ciennostiej (WCNILKR). Moskwa. W ydawnictwo ciągłe, nieperio­ dyczne.

Tom 27 (1971), 251 stron, ilustracje.

Pod ogólną redakcją I. P. G o r i n a zawiera 18 a rty ­ kułów, podzielonych na następujące grupy tematyczne: 1) Fizyczne i chemiczne metody badania.

2) Problemy konserwacji.

3) Biologiczne niszczenie obiektów muzealnych i m e­ tody ich ochrony.

4) Badania technologiczne i stylistyczne.

5) Badania i atrybucja m iniatur bizantyjskiego ew an- geliarza ze zbiorów Państw ow ej Biblioteki im. M. E. Sałtykowa-Szczedrina.

6) Praktyczna konserwacja. 7) Ochrona.

8) Inform acja.

Pierwsza grupa tematyczna obejm uje następujące a r ­ tykuły: L. I. B a s z m a k c w a , Rientgienołogiczeskoje

issledowanije proizwiedienii żiwopisi w GCCh NRM.

(Rentgenologiczne badanie dzieł m alarstwa w GCCh- NRM), ss. 2—26, 23 il., str. w jęz. ang., lit. 4 poz. A rtykuł podaje różne metody badania rentgenograficz- nego dzieł m alarstw a stosowane w GCChNRM (Pań­ stwowa C entralna Artystyczno-Naukowa Pracow nia K onserw atorska im. I. E. G rabarja, Moskwa). W ko­ lejnych rozdziałach autorka rozważa zastosowania do badania obrazów zasady metod kompensacji różnic zaczernienia rentgenogramów, rentgenografii kątowej, tomografii i elektronografii. Do kompensacji autorka używa proszku tworzywa sztucznego AKR (poliakry- lan etylu) produkcji radzieckiej. Przed wykonaniem zdjęcia proszkiem tym wypełnia się zagłębienia i nie­ równości obiektu. Rentgenogramy wykonywano m eto­ dą kątową przy pozycji lampy w stosunku do obiektu pod kątem 90—45° do płaszczyzny powierzchni m alo­ wanej. Do wykonywania zdjęć stosowano radziecki aparat rentgenowski R.U.M. 7, produkowany sery j­ nie, uniw ersalny dla celów diagnostyki medycznej. Stosowane napięcia ok. 30 kV, natężenia rzędu 5 mA, czas naśw ietlania 20—30 sek., odległość lampy od obrazu rzędu 80 cm. Rentgenogramy warstwowe (to- mogramy) uzyskiwano drogą obrotu obiektu z je d n a­ kową prędkością w płaszczyźnie osi symetrii deski obrazu pod kątem 85—50°, przy nieruchomej lampie rentgenowskiej. Elektronografię przeprowadzono ek s­ perym entalnie. Wykonano zdjęcie elektronograficzne przed i po konserwacji obrazu form atu 30X40 cm, nie­ znanego artysty, przedstawiającego głowę kobiety. Elektronografia ujaw nia zam alunki i retusze i może być w przyszłości stosowana w codziennej praktyce konserw atorskiej.

G. P. L e p n i e w, N. G. G i e r a s i m o w а, Р. С h. 11 к i n a, Mietody opriedielenija aktiw noj kisłotnosti

1 60

bum ażnych dokum ientow i proizwiedienii grafiki. (Me­ tody oznaczania aktyw nej kwasowości papierowych dokumentów i obiektów grafiki), ss. 26—37, 2 il., 3 tab., str. w jęz. ang., lit. 17 poz.

Autorzy podają metodę oznaczania odczynu pH papieru dokumentów i rycin. W przeciwieństwie do powszech­ nie stosowanych metod oznaczania zakwaszenia p a­ pieru w przemyśle, metoda proponowana przez auto­ rów nie wymaga dużej ilości próby. Opracowano 3 w arianty metody: 1) oznaczania kwasowości papieru za pomocą płasko zakończonej elektrody szklanej spe­ cjalnej konstrukcji, podłączonej do pH -m etru (metoda kontaktow a); 2) przez położenie na czas 1 m inuty 2 kropli wody na powierzchnię papieru, zebranie ich m ikropipetą i pom iar pH uzyskanego w ten sposób ekstraktu za pomocą m ikroelektrody (metoda kroplo­ wa); 3) ekstrakcję 2 mg pobranych w miejscach do­ puszczalnych strzępków papieru w 2 kroplach wody destylowanej na szkiełku zegarkowym lub zagłębio­ nym szkiełku przedmiotowym i pomiarze po kilku m i­ nutach pH przy użyciu m ikroelektrody szklanej pH -m etru. W artykule zamieszczono tabele zaw iera­ jące: 1) w yniki pomiarów kontrolnych pH różnych rodzajów nanieru współczesnego i zabytkowego, prze­ prowadzonych różnymi metodami (kontaktową, krop­ lową, ekstrakcji strzępków i standardow ą); 2) określe­ nie pH niemieckich rycin z XV—XVI w. oraz wyniki oznaczenia pH papierów wyprodukowanych w 1961 r. w fabryce Goznak.

E. M. N a s z i w a n k o , N. G. B o r i s o w a . Oprie-

dielenije sostawa sztukaturnych słojew m ietodom m i- kropietrografii. (Oznaczanie składu w arstw zaprawy metoda mlkropetrografii), ss. 37—43, 4 il., str. w jęz.

ang.. lit. 7 poz.

A rtykuł zaw iera opis metodyki i wyniki m ikropetro- graficznego badania prób 3-warstwowych zapraw po­ branych z soboru św. Sergiusza w Feodosji na K ry­ mie (XIV w.). Badania przeprowadzono metodą szlifów cienkich pod mikroskopem polaryzacyjnym MIN-8 pro- dtikcji. radzieckiej, ze stolikiem integracyjnym Andina ISA. W wynikach podano opis obrazów m ikroskopo­ wych uzupełniony fotografiami, skład mineralogiczny i petrograficznv w procentach dla poszczególnych w arstw oraz stru k tu ry warstw.

J. I. G r e n b e r g, Oczerki istorii tiechniko-tiechno-

łogiczeskich issledowanij żiwopisi. Ot chimiczeskogo analiza, do fiziko-chim iczeskopo issledowanija. (Zarys historii technicznego i technologicznego badania m a­ larstw a. Od analizy chem icznej do badania fizykoche­ micznego), ss. 43-95, 13 il., 2 tab., str. w jęz. ang., lit. 135+8 poz.

II część artykułu (patrz Soobszczenija t. 26) zaw iera rozdziały poświęcone: 1) ewolucji zastosowania analizy chemicznej do badań m alarstw a, aż do zajęcia się przy­ datnością badań fizykochemicznych; 2) zastosowaniu analizy m ikrochemicznej m ateriałów składowych m a­

Cytaty

Powiązane dokumenty

W kolejnych doświadczeniach naukowiec pokazał, że czynnik ten (nazwał go promieniami X) może w różnym stopniu przenikać przez różne ciała (stopień przezroczystości

We have pointed at some possibilities of a purely mathematical characteriza- tion of intended models: Tennenbaum theorem with respect to Peano arithmetic, isomorphism theorems

UWAGA: Lampka aktywności dysku twardego jest obsługiwana tylko w komputerach wyposażonych w dysk twardy.. Lampka

Przestrzeń małego miasta jako wartość społeczna i kulturowa dla jego mieszkańców. Przykład

Różne typy ekstruderów jednoślimakowych, w zależności od stosunku długości do średnicy ślimaka (L/D) układu plastyfikującego oraz zakresu temperatury obróbki i

ketchup, tomato paste, cured meats etc.) may contain trace levels of allergens: gluten, milk (including lactose), eggs, soy, nuts, celeriac and

Budynek bramny - pęknięcia /do 5 mm/ murowanych ścian, parteru i I piętra, pęknięcia 1 lokalne pustki w murach fundamentowych, silnśezawll- gocenie murów parteru,

(produkty mleczne), soja (produkty sojowe i pochodne), sezam (i pochodne), jaja (i pochodne), orzechy (orzechy ziemne migdały) seler gorczyca łubin lub zawierające siarczany,