• Nie Znaleziono Wyników

O działach uczynionych przez wstępnego (art. 1075 - 1080 k.N.) i jego skutkach na wypadek śmierci wstępnego - po wejściu w życie prawa spadkowego i kodeksu cywilnego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "O działach uczynionych przez wstępnego (art. 1075 - 1080 k.N.) i jego skutkach na wypadek śmierci wstępnego - po wejściu w życie prawa spadkowego i kodeksu cywilnego"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Władysław Chojnowski

O działach uczynionych przez

wstępnego (art. 1075 - 1080 k.N.) i

jego skutkach na wypadek śmierci

wstępnego - po wejściu w życie

prawa spadkowego i kodeksu

cywilnego

Palestra 9/12(96), 69-73

1965

(2)

POIEMK/I

WŁADYSŁAW CHO JNO W SKI

0 działach uczynionych przez wstępnego (art. 1075 — 1080 k.N.)

1 jego skutkach na wypadek śmierci wstępnego — po wejściu

w życie prawa spadkowego i kodeksu cywilnego

W n rz e 7—8/65 „ P a le s try ” S. B re y e r u d zielił odpow iedzi n a p y ta n ie Zespołu A dw okackiego w M iechow ie (teren b. K ongresów ki) dotyczące działów uczynio­ n y c h przez w stęp n eg o za jego życia w fo rm ie d aro w izn y i sk u tk ó w ta k ieg o a k tu n a w y p ad e k śm ierci w stę p n eg o — po w ejściu w życie p ra w a spadkow ego i k.c.

Stan faktyczny tej spraw y przedstawiał się następująco:

O soba A b y ła w łaścicielem g o sp o d a rstw a roln eg o w M iechow ie o obszarze 10 h e k ta ró w . W 1937 ro k u osoba ta, m a ją c a ty lk o dw óch synów B i C, d okonała d a ro w iz n y n a ich rzecz niep o d zieln ie w częściach ró w n y c h tego gosp o d arstw a, zazn aczając p rzy ty m , że czyni tę d aro w iz n ę z części n ie ro z rz ą d z a ln e j i ro z- rzą d z ą ln e j sw ego m a ją tk u .

S p ad k o b ie rc y B i C p odzielili się ty m m a ją tk ie m n ie fo rm a ln ie w 1948 r. Są oni ro ln ik a m i i m a ją k w a lifik a c je do p ro w a d ze n ia g o sp o d a rstw a rolnego. Ż ony ich in n y c h g ru n tó w ro ln y c h n ie m ają.

W ty m sta n ie rzeczy Z espół A dw okacki z a p y tu je , czy m ożna p o trak to w a ć w sp ó ł­ w łasność B i C jako w y n ik a ją c ą z dziedziczenia (wobec czego n o rm y obszarow e n ie obow iązują), a w ięc czy m oże tu m ieć zasto so w an ie a rt. I N I i n. przep. w prow . k.c.

S. B rey e r n a p y ta n ie to u d ziela odpow iedzi n e g a ty w n e j i p rze p ro w ad z a n a s tę ­ p u ją c e rozum ow anie:

A rt. 1076 k.N. stan o w i, że d ziały za życia dok o n an e przez w stę p n y ch m iędzy zstęp n y m i m ogą być d o k o n y w an e albo przez a k ty m iędzy żyjącym i, albo przez te s ta m e n ty — z ^zachowaniem fo rm aln o ści, w a ru n k ó w i p ra w id e ł przew id zian y ch d la daro w izn m iędzy żyjącym i i d la te sta m en tó w . M a to oznaczać, że dla działów za życia obow iązu ją p rze p isy o daro w izn ach , w zw iązku z czym należy je t r a k ­ to w ać ta k ja k d arow izny. W g ru n cie rzeczy m a ją to być isto tn ie darow izny, tym ty lk o ró żniące się od d aro w iz n zw ykłych, że m ogły m ieć z a p rze d m io t rów n ież części niero zrząd zaln e.

P o d rzą d em p ra w a spadkow ego m ożna było d y sk u to w a ć n a d tym , ja k ą rolę o d g ry w a ją działy za życia w ro zu m ien iu a rt. 1075 i n. kod. N ap. w p o stęp o w an iu sp adkow ym , jeżeli sp a d ek b y ł o tw a rty pod rządem tego kodeksu. W tedy m ożna było b ro n ić poglądu, że ró w n ież d ziały sp a d k u (które są przecież sp ra w ą s p a d ­ kow ą) należy prow adzić w ed łu g p rzepisów dotychczasow ych stosow nie do a rt. X V III przep. w prow . pr. spadk., p rz e strz e g a ją c ry g o ry sty cz n ie ta k że przepisów o d ziała ch za życia. O becnie poglądy te są bez znaczenia, p oniew aż now y p rz e ­ p is a rt. L II I przep. w p ro w . k.c. w y ra ź n ie sta n o w i, że p rze p isy k o d ek su cyw ilnego

(3)

70 W ł a d y s i a t o C h o j n o w s k i N r 12 (98) sto s u je się ta k że do działów sp a d k ó w o tw a rty c h p rzed dn iem w ejśc ia w życie te g o k odeksu.

P rz y to cz en ie tego p rze p isu je s t n ieścisłe, p oniew aż głosi on, że p rze p isy ko d ek su cy w ilnego o dziale sp a d k u sto su je się ta k ż e do działów sp ad k ó w o tw a rty c h przed d n ie m w ejścia k o d ek su w życie, ch y b a że um ow a o dział z o stała z a w a rta przed ty m dn iem albo że p ostępow anie p rze d są d em I in sta n c ji zostało przed ty m dniem zakończone. O znacza to, że gdy u m o w a o d ział zo stała z a w a rta p rze d d niem w e j­ ś c ia w życie ko d ek su cyw ilnego (jeśli chodzi o g o sp o d a rstw a ro ln e — przed dniem

18 m a ja 1964 r.) albo gdy p o stę p o w an ie przed są d em I in sta n c ji zo stało ju ż z a ­ kończone, to n ależy stosow ać p rze p isy dotychczasow e.

D alej a u to r w yw odzi, że rów n ież jeszcze pod rząd em p ra w a spadkow ego z a ry ­ so w ała się w o rzecznictw ie te n d e n c ja do tr a k to w a n ia ow ych działów za życia jako

daro w izn . T ak w łaśn ie w y p ow iedział się S ąd N ajw yższy w orzeczeniach ogłoszo­ n y c h w O S P iK A pod poz. 92/64 i pod poz. 113/59 z glosą a p ro b u ją c ą J. P ie tr z y ­ kow skiego.

W edług ty c h orzeczeń dział z a życia d o k o n an y zgodnie z a rt. 1078 k.N. n ie ma, zd a n ie m a u to ra , za sto so w a n ia do sp a d k ó w o tw a rty c h pod rzą d em p ra w a sp a d k o ­ w ego, m oże być je d n a k uw zg lęd n io n y ja k o daro w izn a.

Je że li sp a d e k został o tw a rty po d n iu w ejśc ia w życie p ra w a spadkow ego, to z d a n ie m a u to ra do ta k ieg o d ziału dokonanego za życia w stępnego w drodze a k tu d aro w iz n y p o w in n y się stosow ać p rze p isy o zn iesien iu w spółw łasności stosow nie d o a rt. 213 k.c., a n ie p rze p isy a r t. L X przep. w p ro w . k.c., k tó ry stw ie rd z a, że jeżeli k ilk u sp ad k o b iercó w u ż y tk u je osobiście w ydzielone części g o sp o d a rstw a n a le ­ żącego do sp ad k u , d ział m oże b y ć d o k o n an y b ez z a ch o w a n ia p o d sta w o w e j n o rm y obszarow ej.

J a k w iadom o, p rzy zn iesien iu w sp ó łw łasn o ści w m yśl a r t. 213 n ależy stosow ać p rz e p is a rt. 163 k.c., a za te m podział m oże być d o k o n an y n a w e t bez zach o w an ia te j n o rm y , jeżeli ty lk o dzielący się p o sia d a ją p o n ad to nieru ch o m o ści o m in im a ln e j n o rm ie obszarow ej i zachodzi je d e n z w a ru n k ó w p rze w id zia n y ch w p k t 2 § 1 tego a r ty k u łu (może w ięc b y ć p o dzielona n a w e t d z ia łk a 1-h ek ta ro w a ).

P o w y ż s z e g o r o z s t r z y g n i ę c i a a u t o r a n i e u w a ż a m z a s ł u s z n e , a t o z n a s t ę p u j ą c y c h w z g l ę d ó w .

Z a g a d n ie n iu te m u pośw ięciłem sp e c ja ln y rozd ział w sw oim „ P ra w ie s p a d k o ­ w ym (str. 257), a r ty k u ł pod ty tu łe m „P rze p isy przejścio w e do p ra w a spadkow ego d la o b szaru b. m ocy obow iązu jącej k o d ek su N ap o leo n a” ogłoszony w „P rzeglądzie N o ta ria ln y m ” n r 3— 4/230/50 i a rty k u ł w „N ow ym P ra w ie ” ogłoszony w nrze 8—9/117/53.

D ziały czynione przez w stęp n eg o sto so w n ie do a rt. 1075 i 1080 k.N. m a ją sp e cy ­ ficzny c h a ra k te r i są in s ty tu c ją p ra w n ą b ard z o skom p lik o w an ą.

W edług P la n io la („P odręcznik p ra w a cyw ilnego — O d aro w iz n ach i te s ta m e n ­ ta c h ” — s tr . 321 — § 758) „działy czynione przez w stępnego je s t to ak t, m ocą k tó re g o w stę p n y sam dzieli s p a d e k p o sobie m iędzy sw y ch zstępnych, u k ła ­ d a ją c w ed łu g sw ej w oli udziały, ja k ie przezn acza każdem u. Może b y ć on do k o ­ n a n y dw om a sposobam i: bąd ź przez d aro w iz n ę m iędzy żyjącym i, b ąd ź przez te s ta ­ m e n t; m am y w ięc d aro w iz n y -d z iały i te sta m e n ty -d z ia ły . J e s t to w ięc a k t m ieszany, w k tó ry m za sa d y dotyczące działów łą cz ą się z z a sa d am i dotyczącym i daro w izn lu b te s ta m e n tu ”.

D ziały ta k ie m a ją pod w ó jn y s k u te k : za życia w stęp n eg o jego zstę p n i są jed y n ie jobdarow anym i (§ 778). „Z ch w ilą śm ie rc i d a ru ją c e g o c h a ra k te r i s k u tk i d ziału

(4)

J j r 12 (96) D z ia ły uczynione przez wstępnego (art. 1075—1080 k.N.) 71 m ię d z y żyjącym i u le g a ją zm ian ie: s ta ją się one w te j ch w ili p raw d ziw y m i d z i a ­ ł a m i s p a d k u i dzieci, k tó re d otąd b y ły ty lk o ob d aro w an y m i, s ta ją się d z i e - d z i c a m i ” (§ 781). M ogą w ięc one sp a d e k p rz y ją ć lu b odrzucić i o d p o w iad a ją a a d łu g i s p a d k u u ltr a vires (§ 782).

P la n io l o m aw ia rów n ież s k u tk i działów te sta m e n to w y c h i dochodzi do w niosku,

że

n a sk u te k te sta m e n tu -d z ia łó w o tw ie ra się sp a d e k ab in te sta to , a nie sp ad ek te s ta m e n to w y (§ 785).

J a k z pow yższego w idać, je s t to in s ty tu c ja b ard z o szczególna, k tó ra w yw o łała •dużo sp o ró w w o rzecznictw ie i d o k try n ie , aż o stateczn ie pogląd y n a te n te m a t « s ta b iliz o w a ły się w fo rm ie p o d an e j przez P lan io la.

W pow yższej sw ojej książce dochodzę do w niosku, że jeżeli sp a d ek otw o rzy ł ■się po 31 g ru d n ia 1946 r., a działy sporządzone w fo rm ie daro w izn y n ie są n ie ­ uważne, to z ch w ilą śm ierci d aru ją ce g o o tw ie ra się sp a d e k po nim . O b d aro w an i s t a j ą się dziedzicam i, m ogą w ięc sp a d ek odrzucić lu b p rz y ją ć w p ro s t lu b z do­ b ro d z ie js tw e m in w e n ta rz a . Ci, k tó rzy sp a d ek odrzucili, za ch o w u ją m a ją te k d a ro ­ w a n y i obow iązani są w y p łac ić ew e n tu a ln ie zachow ek sp ad k o b ierco m koniecznym . D a w n ie j m ogli oni te n m a ją te k z a trzy m a ć do w ysokości części ro zrzą d zaln ej. Ci 'sp ad k o b ie rcy , k tó rzy sp a d e k p rz y jm u ją w p ro st, o d p o w iad a ją za d ługi całym -sw oim m a ją tk ie m , a p rzy sp o rze n ia d o konane w drodze d aro w iz n y -d z iałó w b ęd ą •w yrów nane, je d n ak ż e w m y śl a rt. 66 p r. sp ad k . sp a d k o b ierca o b d aro w an y nie ®>ędzie obow iązany do zw ro tu n ad w y żk i i m oże odpow iadać ty lk o z ty tu łu z a ­ c h o w k u . Ci, k tó rz y sp a d e k p rz y ję li z d o b ro d ziejstw em in w e n ta rz a , o d p o w iad a ją za d łu g i sp a d k o w e rów nież m a ją tk ie m d aro w an y m , chociaż w yszedł on n ie d w o łaln ie

X. m a ją tk u należącego do zm arłego, a to stosow nie do a rt. 49 § 2 pr. spadk.

S ą d N ajw yższy w u ch w a le z d n ia 11 m a rc a 1958 r. (O SPiK A poz. 113/59) d o ­ c h o d z i do w niosku, że a r t. 1078 k.N. o n iew ażności działu s p a d k u n ie o b ejm ującego -w szystkich zstęp n y ch n ie sto su je się w sp ra w a c h o d ział s p a d k u o tw a rte g o po

dniu

31 g ru d n ia 1946 r., gdyż do działu ta k ieg o sp a d k u sto s u je się p rze p isy p ra w a s p a d k o w e g o z 1946 r., a w ięc m im o a k tu d ziału dokonanego przez w stę p n eg o przed

«dniem

1 sty c zn ia 1947 r., n a w e t obejm ującego w szy stk ich w stę p n y ch , n ależy w y ­ je d n a ć p o stan o w ien ie są d u o d ziale lu b za w rz eć um ow ę o dział sp ad k u . T ak i a k t d z ia łu m a je d n a k s k u tk i p ra w n e d aro w izn y n a rzecz spadkobierców , k tó rzy j ą p rz y ję li ja k o p rzyszłą schedę, ja k to w y ja ś n ia u c h w a ła C ałej Izby C yw ilnej as d n ia 17 g ru d n ia 1957 r. (C. P rez. 747, OSN 1948, poz. 2).

J . P ie trz y k o w sk i w glosie do te j u ch w a ły słu szn ie zarzuca, że a k t d ziału n ie j e s t p o trzeb n y , jeżeli zstęp n y n ie pozostaw ił w sp a d k u innego m a ją tk u poza m a ­ ją tk ie m d aro w an y m w ak c ie działów .

Z d an iem m oim w n ie k tó ry c h w y p a d k a c h n ow y a k t d ziału lu b p o stan o w ien ie d z ia ło w e b ęd z ie potrzeb n e, jeżeli te n a k t działów nie je s t zgodny z p rze p isam i ■obecnie obow iązującym i, a w ięc z p rzep isam i o konieczności za tw ie rd z a n ia po­ d z ia łu n ieruchom ości m iejsk ich , albo — ja k w o m aw ianym przez n as w y p a d k u — p rz e z n a c z a spad k o b ierco m części ułam kow e. U zasad n ien ie u ch w a ły S ąd u N ajw y ż­ sz eg o je s t b ard z o lakoniczne i praw d o p o d o b n ie S ąd N ajw yższy m ia ł n a m yśli t y l k o w y p ad e k , k iedy sp a d k o d aw ca pozostaw ił in n y jeszcze m a ją te k .

N ow e p ra w o nie m ogło zm ienić i n ie zm ieniło an i treśc i, a n i c h a ra k te ru a k tu d z ia łó w d o k o n an y ch przez w stęp n eg o ja k o um ow y w isto cie sw ej dotyczącej p rz y sz łe g o sp a d k u (jak to ju ż w yżej zaznaczyłem , p o w o łu ją c się n a o pinię P la - n io ła ). A rty k u ł X V III przep. w p ro w . p r. sp ad k . oznacza tylko, że do ta k ie j um ow y,

(5)

72 ' W ł a d y s ł a w C h o j n o w s k i N r 12 (96$> sto so w a ć p rze p isy now ego p ra w a spadkow ego, a w ięc p rze p isy o d zied z ic z e n i» i p rz e d e w szy stk im a rt. 66 i 145 i n. pr. spadk., że zstęp n y n ie będzie o b o w ią z a n y do z w ro tu n ad w y ż k i w n a tu rz e i że będzie obow iązany w y p łac ić ty lk o zachow ek, sp a d k o b ierco m koniecznym . O d p ow iednikiem pow yższego p rze p isu je s t obecnie a r t . L I p rzep . w prow . k.c.

U m ow a o sp a d e k po osobie ży jącej b y ła w m y śl a rt. 57 k.z. n ie w a ż n a z w y ­ ją tk ie m w y p ad k ó w p rze w id zia n y ch w u sta w ie. T ak im i w y ją tk a m i są : u m ó w » zrzeczenia się dziedziczenia i d ziały d o k o n an e przez w stę p n y ch w fo rm ie a k t o d arow izny.

W edług a rt. 3 k.c. u sta w a n ie m a m ocy w steczn ej, chyba że w y n ik a to z j e j b rz m ie n ia lu b celu. A n i z b rz m ie n ia , an i z celu n ow ych u sta w n ie w y n ik a , a b y zm ien iały one tre ść i c h a ra k te r ak tó w d o k o n an y ch p rze d ich w ejściem w ż y c ie . W szczególności n ie w y n ik a to z tre śc i a rt. X V III przep. w prow . pr. sp a d k . a n t z treśc i a rt. L I przep. w p ro w . k.c., k tó ry w y ra ź n ie p o d k reśla, że do sp ra w s p a d ­ kow ych (a ta k ą sp ra w ą n ie w ą tp liw ie je s t a k t d aro w iz n y -d z iałó w dokonanych; przez w stępnego) sto su je się p ra w o obow iązujące w chw ili śm ie rc i sp ad k o d aw cy ., j e ś l i ' p rze p isy poniższe n ie sta n o w ią inaczej.

W edług a rt. L II I przep. w prow . k.c. p rze p isy o dziale s p a d k u (um ow a o d z ia ł, u goda są d o w a lu b p o sta n o w ien ie działow e) sto su je się ta k ż e do działu spadków - o tw a rty c h przed dniem w ejścia w życie kodeksu, chyba że um ow a o d ział sp a d k u , (a w ięc u m ow a zw y k ła lu b u goda sądow a) zo stała z a w a rta p rze d tym dn iem a l b » że po stęp o w an ie p rze d sądem I in sta n c ji zo stało ju ż p rze d ty m dniem za k o ń cz o n e. Je że li w ięc um ow a działow a zo stała z a w a rta np. w 1937 r. lu b do d n ia w e jśc ia w życie k odeksu, to n ależ y tu stosow ać d aw n e przep isy ; ta k sam o należy p o s tą p ić w w y p ad k u , gdy p o stę p o w an ie w I in sta n c ji zostało do tego d n ia zakończone.

A w ięc sk o ro u m o w a d aro w iz n y -d z iałó w je s t — w e d łu g o rzecznictw a i d o k tr y n y , m a ją c y c h za so b ą przeszło s tu le tn ią tra d y c ję — w istocie sw ej um ow ą d z ia ło w y z tym sk u tk ie m , że z chw ilą śm ierci d aru ją c e g o s ta je się „p ra w d z iw y m d z ia łe m s p a d k u i dzieci, k tó re d otąd b y ły ty lk o obdaro w an y m i, s ta ją się dziedzicam i’’’ (P lan io l, § 781), to do ta k ie j s y tu a c ji m a w p ro s t zastosow anie pow yższy p r z e p is a rt. L I I I bez p o trze b y u cie k a n ia się do in n e j in te rp re ta c ji.

A rt. L X II przep. w prow . k.c. p o w ta rz a za a rt. L III, że jeżeli d ział sp a d k u n a ­ s tą p ił przed dniem w ejścia w życie p rzepisów k.c. dotyczących g o sp o d a rstw ro l­ n y ch , to p o zo staje on w m ocy (z z a strze że n iam i dotyczącym i sp ła t m a ją tk o w y c h ).

A w ięc oba te p rze p isy w ca łe j rozciągłości p o tw ie rd z a ją b ro n io n e przeze m n i e stanow isko.

J e ś li chodzi o orzeczenie S ąd u N ajw yższego um ieszczone w O SP iK A pod poz. 92/64, to n ie je st ono sprzeczne z pow yższym i m oim i w yw odam i, p oniew aż także- i w ed łu g m n ie spadkobiercy, k tó ry został p o m in ięty w d ziałach za życia, n a le ż y się — jeżeli sp a d e k otw orzył się pod rzą d em p ra w a spadkow ego lu b k.c. — tylko- zachow ek, a dział przez w stęp n eg o d o k onany rów n ież w edług kN. n ie m ógł b y t w zruszony, jeżeli obejm ow ał cały m a ją te k i nie m ożna było sk a rż y ć tego d z ia łu z pow o d u niew ażności lu b p okrzyw dzenia, ja k k o lw ie k po śm ierci w stę p n eg o d z ia ły za życia s ta w a ły się p raw d ziw y m i d ziałam i sp a d k u , a dzieci o b d aro w an e dziedzi­ cam i

Je ż e li sp a d e k otw orzył się p rze d dniem w ejścia w życie p ra w a spadkow ego, to> w m y śl w y raźn eg o p rze p isu a rt. X V III przep. w prow . p r. spadk. do ta k ie g o a k t u - -d zia łó w b ęd ą się stosow ać p rze p isy k o d ek su N apoleona. P rzep is te n pod tym t w zg lęd em n ie budzi żad n y ch w ątpliw ości.

(6)

Itr 12 (96) P yta n ia t odpouHedzi praw ne 7J W ty c h w a ru n k a c h , p oniew aż n a sk u te k a k tu d aro w iz n y -d z iałó w z ch w ilą śm ierci d a ru ją c e g o s ta ją się te d ziały p raw d ziw y m i d ziałam i sp a d k u , a dzieci o b d aro ­ w a n e sp ad k o b iercam i, w ięc do ta k ie j sy tu a c ji będzie m ieć zastosow anie a rt. L X § 2 przep. w prow . k.c. A za te m pow yższe go sp o d arstw o m oże b y ć podzielone p o ­ m iędzy sp ad k o b iercó w bez za ch o w an ia p o d staw o w ej n o rm y obszarow ej, sk o ro sp a d ­ k o b ie rc y ci u ż y tk u ją osobiście w ydzielone części tego g o spodarstw a.

Prr/liiM # O D P O W I E D Z I P H / t W I S I E P Y T A N I E : C z y j e s t n i e w a ż n y t e s t a m e n t s p o r z ą d z o n y w t r y b i e a r t . 951 k. c., j e ż e l i s p i s u j ą c a t e s t a m e n t o s o b a u r z ę d o w a n i e m o g ł a b y b y ć ś w i a d k i e m t e s t a m e n t u w m y ś l a r t . 957 k .c .? Z g ł a s z a j ą c y t o p y t a n i e a d w . W . K a m i ń s k i z K a l i s z a p i s z e , ż e z p u n k t u w i d z e n i a c e l u p r z e p i s u a r t . 957 k .c . t y m b a r d z i e j p o w i n n a b y ć w y ł ą c z o n a — p o d r y g o r e m n i e w a ż n o ś c i t e s t a m e n t u — s p i s u j ą c a t e n t e s t a m e n t o s o b a u r z ę d o w a , j e ż e l i j e s t o n a w b l i s k i m s t o p n i u s p o k r e w n i o n a ( s p o w in o w a c o n a ) z e s p a d k o b i e r c ą ( z a p i s o b i o r c ą ) , s k o r o r o l a j e j , j a k o a k t y w n a ^ j e s t p r z e c i e ż w a ż n i e j s z a o d r o l i ś w i a d k a . Z d r u g i e j j e d n a k s t r o n y j e ż e l i u s t a w o d a w c a c h c e , b y n a r u s z e n i e p r z e p i s ó w o w y ł ą c z e n i u o b w a r o w a ć s a n k c j ą n i e w a ż n o ś c i , t o c z y n i t o w y r a ź n i e ( p o r . a r t . 369 p k t 4 k .p .c . — w p r z e c i ­ w i e ń s t w i e d o p r a w a o n o t a r i a c i e , k t ó r e t a k i e j s a n k c j i n i e p r z e w i d u j e , a l b o d o k . p .a ., w e ­ d ł u g k t ó r e g o n a r u s z e n i e p r z e p i s ó w o w y ł ą c z e n i u d a j e t y l k o p o d s t a w ę d o w z n o w i e n i a p o ­ s t ę p o w a n i a w m y ś l a r t . 127 § 1 p k t 3). O s o b i ś c ie a d w . K a m i ń s k i o p o w i a d a s i ę z a o d p o w i e d z i ą p o z y t y w n ą n a p o s t a w i o n e n a w s t ę ­ p i e p y t a n i e . W y d a j e s ię , ż e n i e w a ż n o ś ć m o ż n a b y t u w y w o d z i ć z o g ó l n e g o p r z e p i s u a r t . 58 § 1 k .c . w z w i ą z k u z a r t . 21 § 1 p k t 1—3 k < p.a. ( w y łą c z e n ia t u p r z e w i d z i a n e o d p o w i a d a j ą z p e w n ą n a d w y ż k ą a r t y k u ł o w i 957 § 1 k .c .) . W k o n k r e t n y m w y p a d k u s p i s u j ą c y t e s t a m e n t p r z e w o d n i c z ą c y p r e z y d i u m b y ł o j c e m s p a d k o b i e r c y t e s t a m e n t o w e g o . O D P O W I E D Z :

N iew ą tp liw ie tego ro d z a ju te s ta m e n t b yłby n ie w a żn y . P rz e m a w ia za ty m

ra tio legis a rt. 957 k.c. S koro bow iem a rt. 957 k.c. p rze w id u je w zw iązku z a rt.

958 k.c. niew ażność te sta m e n tu ze w zględu n a blisk ie p o k rew ie ń stw o lu b pow ino­ w actw o św iad k ó w z dziedzicem te sta m en to w y m lu b z za p iso b iercą to ty m b a rd z ie j b y łb y n iew ażn y te s ta m e n t sp isan y przez osobę urzęd o w ą b ę d ą cą w sto su n k u p o ­ k re w ie ń stw a lu b p o w in o w actw a w sto p n iu p rze w id zia n y m w a r t. 957 k.c. z d zie­ dzicem te sta m en to w y m lu b zapisobiercą.

R ola św iad k ó w przy te sta m e n c ie je s t b ie rn a , a r o la osoby u rzę d o w e j sp isu ją c e j te s ta m e n t w pro to k o le je s t ak ty w n a .

Je ż e li obecny przy sp o rzą d za n iu te sta m e n tu — ja k o św ia d ek —■ b lisk i k re w n y lu b p o w in o w aty dziedzica b ąd ź za pisobiercy ju ż p rzez sam ą sw o ją obecność m oże k ręp o w a ć sw obodę ośw iadczenia w oli te s ta to ra , to o ileż b a rd z ie j sp o rzą d za n ie p ro to k o łu ośw iadczenia w oli te s ta to ra przez osobę urzędow ą, b ę d ą cą w b lisk im

Cytaty

Powiązane dokumenty

[3] Dzierzbicka K., Cholewiński G., Rachoń J.: Aparatura i procesy jednostkowe stosowane w laboratorium chemii organicznej, Gdańsk, Wyd.. [4] Dzierzbicka K., Cholewiński G.,

1 F. Synthèse des faits et théories, p. Buican, L'épopée du vivant, p. Grimoult, Histoire d'un problème scientifique ... Buican, L'évolution et les théories évolutionnistes,

Obowiązkiem każdego studenta rozpoczynającego naukę na Uniwersytecie Wrocławskim jest udział w szkoleniu bhp oraz ppoż.. Przedmiotowy kurs jest obowiązkowy i kończy się

The tunnel and scour protection placed on top of the immersed tunnel should be robust in order to account for ice jams, anchor ice, winter flow velocities and surges.. To this end,

Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 82/1,

These methods are traditional approach, fuzzy logic and Genetic Algorithms using a risk-cost model of FMEA – to estimate the weight of risk factors.. Ac- cording to

Tak kończymy szkic o nauczaniu Prymasa Tysiąclecia, świadomego spo­ łecznej odpowiedzialności za życie Narodu, świadomego niesionej odpo­ wiedzialności jako

Wynika z tego wniosek, że w tych warunkach stosowanie zacisku wstępnego jest sensowne przy dużym udziale siły osiowej w obciążeniu wału. Przy większej sile