Marek Kowalski
15-lecie Izby Adwokackiej Saksonii
Palestra 51/1-2(577-578), 309
2006
309
Varia
varia
15-lecie Izby Adwokackiej Saksonii
23 listopada 2005 r. w dreźnie odbyły się uroczyste obchody 15. rocznicy założe-nia Izby adwkackiej Saksonii (Rechtsanwaltskammer Sachsen). w uroczystościach jubileuszowych zorganizowanych przez władze izby udział wzięli przedstawiciele lokalnych władz, reprezentanci poszczególnych izb adwokackich z Niemiec oraz przedstawiciele korporacji adwokackich z Polski, Czech, austrii i macedonii.
dr günter Kröber – dziekan Izby adwokackiej Saksonii przypomniał zgromadzonym, jak rok po upadku muru berlińskiego, 23 listopada 1990 r. odbyło się w dreźnie ze-branie założycielskie tamtejszej izby adwokackiej. Intencją adwokatury saksońskiej było wówczas stworzenie niezależnego samorządu zawodowego, który – w przeciwieństwie do okresu funkcjonowania NRd – byłby wolny od jakichkolwiek wpływów ze strony państwa. w procesie tworzenia demokratycznych struktur samorządowych adwokatura Saksonii korzystała z pomocy adwokatury sąsiednich landów, tj. bawarii i badenii-wir-tembergii, które po zjednoczeniu Niemiec aktywnie wspierały całość przemian dokony-wanych w Saksonii w zakresie szeroko rozumianego wymiaru sprawiedliwości.
Uroczystości jubileuszowe nie ograniczały się jednak wyłącznie do wspomnień dotyczących powstania izby adwokackiej. zasadnicza część spotkania jubileuszo-wego była bowiem poświęcona przyszłości adwokatury niemieckiej w aspekcie tendencji unifikacyjnych w ramach Unii europejskiej. Ciekawą prelekcję na temat roli współczesnej adwokatury w ramach demokratycznego państwa prawa wygłosił heinz weil – niemiecki adwokat stale praktykujący we Francji, przewodniczący Komisji europejskiej Federalnej Izby adwokackiej. wykład ilustrowany licznymi przykładami funkcjonowania korporacji adwokackich w różnych systemach praw-nych skłaniał do refleksji na temat przyszłości nie tylko adwokatury niemieckiej, ale adwokatury w ogólności. w wielu krajach stale podejmowane są bowiem próby ścisłego podporządkowania adwokatury w ramach systemu administracji rządowej, a przynajmniej istotnego ograniczenia niezależności korporacji prawniczych. Prze-ciwdziałanie takim zagrożeniom niewątpliwie wymaga ścisłej współpracy samorzą-dów adwokackich poszczególnych krajów członkowskich Unii europejskiej.