• Nie Znaleziono Wyników

Cardioverter-defibrillator implantation and left cardiac sympathetic denervation in a boy post cardiac arrest

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Cardioverter-defibrillator implantation and left cardiac sympathetic denervation in a boy post cardiac arrest"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

www.kardiologiapolska.pl

Kardiologia Polska 2015; 73, 2: 134; DOI: 10.5603/KP.2015.0023 ISSN 0022–9032

Studium przypadku / CliniCal Vignette

Wszczepienie kardiowertera-defibrylatora

i lewostronne współczulne odnerwienie serca u chłopca po zatrzymaniu krążenia

Cardioverter-defibrillator implantation and left cardiac sympathetic denervation in a boy post cardiac arrest

Katarzyna Bieganowska

1

, Maria Miszczak-Knecht

1

, Maria Posadowska

1

, Mariusz Birbach

2

, Adam Kowalski

3

1Klinika Kardiologii, Instytut „Pomnik — Centrum Zdrowia Dziecka”, Warszawa

2Klinika Kardiochirurgii, Instytut „Pomnik — Centrum Zdrowia Dziecka”, Warszawa

3Klinika Chirurgii Dziecięcej i Transplantacji Narządów, Instytut „Pomnik — Centrum Zdrowia Dziecka”, Warszawa

Chłopiec w wieku 3 lata i 4 miesiące, z ciąży III, porodu III prawidłowego, często chorujący na infekcje górnych dróg oddecho- wych, z podejrzeniem astmy oskrzelowej przebył nagłe zatrzymanie krążenia. Incydent wystąpił w pełnym zdrowiu, w czasie spaceru, ojciec chłopca rozpoczął resuscytację, lekarz karetki pogotowia stwierdził migotanie komór, zastosowano defibrylację. Po wyrównaniu stanu ogólnego w szpitalu rejonowym i klinicznym w Szczecinie pacjent został przeniesiony do ośrodka, w którym pracują autorzy niniejszego artykułu. Przy przyjęciu stan chłopca był stabilny, rytm serca miarowy, pacjent był wydolny krąże- niowo i oddechowo, nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości neurologicznych. Anatomia i funkcja serca były prawidłowe, obraz serca w badaniu rentgenowskim klatki piersiowej był w normie. W powtarzanych standardowych i holterowskim zapisach elektrokardiograficznych (EKG) odstęp QT był w górnej granicy normy, okresowo wydłużał się do 480 ms, morfologia załamków T była zmienna, nie zarejestrowano zaburzeń rytmu serca. Skłoniono się do rozpoznania zespołu wydłużonego QT. Zgodnie z obowiązującymi zaleceniami chłopiec miał wszczepiony kardiowerter-defibrylator (ICD): z przednio-bocznej lewostronnej torakotomii przez piąte międzyżebrze na lewą komorę naszyto nasierdziową elektrodę stymulującą (Medtronic 4968 35 cm), elektrodę defibrylującą (DurataTM 7122/65 cm) wsunięto podopłucnowo wzdłuż czwartego międzyżebrza, elektrody podłączono do ICD (AtlasTM IIVR V-168) umieszczonego w loży pod lewym łukiem żebrowym (ryc. 1). Wywoływane w czasie operacji migo- tanie komór (ryc. 2) samoistnie szybko ustępowało bez terapii ICD, w tej sytuacji próg defibrylacji sprawdzono podczas kolejnego znieczulenia ogólnego. Chłopiec w stanie dobrym został wypisany do domu z zaleceniem podawania propranololu w dawce ok. 2 mg/kg mc./d. i uzupełniania jonów. Dwa lata po implantacji w pamięci ICD zarejestrowano krótkie wstawki częstoskurczu komorowego o częstotliwości do 225/min, a po kolejnych miesiącach częstoskurcze przerywane terapią ATP i 2 adekwatne wy- ładowania ICD. Zarejestrowano również niemiarowe częstoskurcze o prawidłowych zespołach QRS (migotanie przedsionków?).

Po 3 latach i 7 miesiącach wymieniono urządzenie z powodu wyczerpania baterii, zmodyfikowano farmakoterapię, zwiększając dawkę propranololu i włączając polfenon. Nadal rejestrowała się w pamięci ICD arytmia komorowa. Kolejny raz pacjent był przyjęty na oddział w trybie pilnym po kilku adekwatnych wyładowaniach ICD. Incydenty wydarzyły się w czasie jazdy na rowerze. W tej sytuacji ustalono wskazania do wykonania współczulnego odnerwienia serca wspomagającego dotychczasowe leczenie. Lewostronną sympatektomię wykonano z zastosowaniem video-torakoskopii, usunięto unerwienie T2–T5 i część zwoju gwiaździstego. Przebieg

pooperacyjny był niepowikłany.

W kontrolnym zapisie holterow- skim EKG po zabiegu zarejestro- wano 44 pojedyncze pobudzenia dodatkowe komorowe. Okres obserwacji wynosi zaledwie 3 miesiące, pacjent nie ma nie- pokojących objawów, nie było wyładowań ICD, jest jeszcze zbyt wcześnie, aby uznać zastosowane leczenie za skuteczne. Konieczne są stała farmakoterapia i kontrola kardiologiczna.

Adres do korespondencji:

prof. dr hab. n. med. Katarzyna Bieganowska, Klinika Kardiologii, Instytut „Pomnik — Centrum Zdrowia Dziecka”, Al. Dzieci Polskich 20, 04–730 Warszawa, e-mail: kbieganowska@wp.pl

Konflikt interesów: nie zgłoszono

Rycina 1. Badanie rentgenow- skie po wszczepieniu ICD

Rycina 2. Wywołanie migotania komór w czasie wszcze- pienia ICD

Cytaty

Powiązane dokumenty

In this issue of Kardiologia Polska (Kardiol Pol, Polish Heart Journal), Kowalik et al 11 aimed to compare the TTM procedures and patient outcomes between intensive care

 FIGURE 1 A – bidirectional or polymorphic ventricular tachycardia runs; B – chest X ‑ray: the arrow points to a titanium clip used for bleeding prevention, marking the up

Because of the progressing cardiomyopathy and reports describing the reversal of cardiac abnor- malities after liver transplantation in patients with PA, 3 the case was evaluated

A 65-year-old woman with highly symptomatic (New York Heart Association [NYHA] class III/IV), non-ischaemic cardiomyopathy with severe systolic left ventricular dysfunction

According to the European Resuscitation Council guidelines, the defibrillation should be started within 3 to 5 min after cardiac arrest and can result in a survival rate of up

Electrical signal recorded by automated external defibrillator during resuscitation of pre-hospital

Implantable cardioverter-defibrillator placement via a single persistent left superior vena cava in secondary prevention of sudden cardiac death in a patient with Turner

Jako że wydłużenie odstępu QT jest czynni- kiem ryzyka wystąpienia komorowych zabu- rzeń rytmu, a zwłaszcza częstoskurczu o ty- pie TdP, ważne jest, aby klinicyści