• Nie Znaleziono Wyników

Bionanostruktury 1 – Laboratorium Ćwiczenie nr 3 Wpływ surfaktantu niejonowego na pKa grupy karboksylowej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Bionanostruktury 1 – Laboratorium Ćwiczenie nr 3 Wpływ surfaktantu niejonowego na pKa grupy karboksylowej"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Bionanostruktury 1 – Laboratorium Ćwiczenie nr 3

Wpływ surfaktantu niejonowego na pKa grupy karboksylowej

Wymagane pojęcia

Skala pH, pK i pKa, stałą dysocjacji, miareczkowanie, elektroda do pomiaru pH i jonoselektywna, potencjał redoks.

Aparatura i odczynniki

1. Aparatura: pH-metr.

2. Sprzęt:

– zlewki 250ml 2 szt.,

– cylinder miarowy 250ml, 1 szt., – pipety miarowe.

– probówki typu falcon, 2szt.

3. Odczynniki:

– wodny roztwór kwasu oktanowego: 500 mg/l, – wodny roztwór Tritonu X-100: 0.1 M,

– wodny roztwór NaOH: 1 M.

Program ćwiczenia

1. Doświadczalne wyznaczenie krzywych miareczkowania roztworów kwasu oktanowego.

2. Wyznaczenie wartości pK grupy karboksylowej kwasu oktanowego w wodzie i w obecności surfaktantu niejonowego.

Wykonanie ćwiczenia

1. W zlewce o pojemności 250 ml przygotować 120 ml roztworu kwasu oktanowego o stężeniu 250 mg/l. Następnie włożyć do zlewki wirnik mieszadła magnetycznego i umieścić zlewkę na płytce mieszadła. Zanurzyć w roztworze elektrodę pomiarową. W zlewce powinno być tyle roztworu, aby ogniwo zanurzone było powyżej membrany kontaktowej, a jednocześnie znajdowało się dostatecznie wysoko, aby wirnik mieszadła nie uderzał w banieczkę elektrody.

2. W probówce typu falcon przygotować 10 ml 0.1 M roztworu NaOH.

3. Sprawdzić czy potencjometr regulacji szybkości mieszadła skręcony jest na wartość minimalną, po czym włączyć mieszadło i miareczkować przygotowanym roztworem wodorotlenku sodu. Rozpocząć od dodawania 0.250 ml wodorotlenku, zmniejszając tę objętość w razie potrzeby. Po każdej dodanej porcji zanotować dodaną objętość oraz odczytane pH.

(2)

4. W zlewce o pojemności 250 ml przygotować 120 ml roztworu kwasu oktanowego o stężeniu 250 mg/l z dodatkiem Tritonu o stężeniu końcowym 0.05 M. Następnie miareczkować kwas roztworem wodorotlenku sodu. Po każdej dodanej porcji zanotować dodaną objętość oraz odczytane pH.

Opracowanie wyników

1. Z otrzymanych danych wykreślić krzywe miareczkowania w układzie współrzędnych pH = f(vNaOH) i wyznaczyć punkty końcowe miareczkowania (rys. 1).

2. Na drugim wykresie wykreślić zależności ∆pH/∆v = f(vNaOH) i również z tych krzywych wyznaczyć punkty końcowe miareczkowania (rys. 2). Porównać wartości otrzymane różnymi metodami.

3. Z wykorzystaniem wyznaczonych punktów końcowych miareczkowania wyznaczyć wartość pKa dla oznaczanego kwasu. Porównać ją z wartością literaturową.

4. Porównać ze sobą otrzymane wartości pKa dla kwasu oktanowego w wodzie i w obecności surfaktantu. Skomentować otrzymany rezultat i wyjaśnić, z czego mogą wynikać ewentualne różnice.

Rys. 1. Wyznaczanie punktu końcowego miareczkowania metodą graficzną.

Rys. 2. Wyznaczanie punktu końcowego miareczkowania metodą pierwszej pochodnej.

(3)

Instrukcję opracował:

Mgr inż. Marek Kaczyński

Cytaty

Powiązane dokumenty

To ona tworzy przeciwwagę dla wyłącznie przyciągającej grawitacji (która spowalnia ekspansję), a ponieważ ciemnej energii jest odpowiednio dużo (w przeliczeniu na

Opracować program, który wyznacza dzień Wielkanocy w podanym roku r w oparciu o następujący algorytm (wykorzystać instrukcje case oraz if).. Opracować program realizujący funkcje

Stosując test znaków ustal, czy budowa drogi i inne zmiany, które w tym czasie nastąpiły, spowodowały istotne na poziomie α=0,05 zmniejszenie lub zwiększenie liczby

Aby sprawdzić jak pracownicy zareagowali na tę zachętę wylosowano 10 pracowników, u których sprawdzono średnia wartosć sprzedaży przed i po wprowadzeniu tego programu,

Wykorzystując roztwór podstawowy dodecylosiarczanu sodowego należy przygotować szereg dziewięciu roztworów w zakresie 1 – 20 mM.. Objętość końcowa powinna wynieść 30

Na podstawie wyznaczonych wartości CMC i pamiętając o odpowiednich jednostkach, sporządzić wykres zależności logCMC = f(log(CMC+C NaCl )). Powinien on przedstawiać linię prostą,

Należy przygotować minimum 6 roztworów barwnika o stężeniach dobranych w taki sposób, by przy pomocy krzywej można było oznaczyć stężenie barwnika w fazie

Na przedstawionym rzucie komórki na płaszczyznę XY podaj współrzędne węzłów w stosunku do parametru c 0.. Komórka elementarna fluorytu Rzut komórki na płaszczyznę XY