ROK XX. KWIECIEŃ 1938 R. Ms 4.
• . ' T r
.1 •; < : i , *
i
i
t ' Wydawca: Kuria Biskupia w Lublinie.
Treść zeszytu Nr. 4
Akta Stolicy Apostolskiej: — Przestroga dotycząca zasad traktowa
nia duchownych wschodniego obrządku, podróżujących poza granicami swoich patriarchatów. — Circa praxim quorum
dam confessariorum.
Z Kurii Biskupiej:— W dzień kanonizacji Błogosławionego Andrzeja Boboli. — Diecezjalny Zjazd Duchowieństwa. — Ogólno
polski kurs dla ks. ks. moderatorów sodalicyj mariańskich młodzieży szkolnej. — Poszukiwanie metryki. — Listy J. Em.
Kardynała - Prymasa Węgier i J. E. Ks. Biskupa Heylena w sprawie XXXIV Międzynarodowego Kongresu Eucharysty
cznego. — Program Kongresu.— Walne Zebranie „Spójni” Ka
płańskiej.
Rozporządzenia Państwowe: — Wynagrodzenie duszpasterzy nauczy
cieli religii za nabożeństwa szkolne.
Artykuły: — Unia Apostolska Kapłanów. — Sprawy misyjne: prze
mówienie J. E. Nuncjusza Cortesi z okazji Ii-go kongresu Związku Misyjnego Duch.; uzupełnić nauczanie katechizmu;
serdeczna prośba. -— Duch laicki i masoński w opiece spo
łecznej. — Zagadnienia dzisiejszego duszpasterstwa. — O d
nalezienie starych pergaminów w Krasnymstawie. — O za
łącznikach przy aktach stanu cywilnego.
* f . W
Nekrologia: — S. p. ks. kan. Antoni Sadłowski. — S. p. ks. Jan Be
dnarek. — S. p. Ks. Jan Samolej.
Komunikaty: — Pracownia witrażów i oszkleń. — Katolicka Szkoła Pielęgniarska w Poznaniu. — Pierwszy Ogólnopolski Kurs XX. Moderatorów Sodalicyj Mariańskich Młodzieży Szkół Średnich w Polsce. — Program obchodu uroczystości ka
nonizacyjnych Bł. Andrzeja Boboli w Lublinie. — Statut Koła Unijnego. — Pielgrzymka na Kongres Eucharystyczny w Budapeszcie.
Kronika: — Czynności Biskupie. — Zmiany wśród duchowieństwa.
Pobyt Misjonarza. — Zebranie w sprawie zbiórki na „Dar Narodowy”. — Walny Zjazd Harcerstwa w Lublinie. — Z Koła Unijnego. — Dane statystyczne Ch. Zw. Zawodo
wych w Lublinie.
Bibliografia.
Drukarnia Wydawnictwa «Głos Lubelski** — Lublin, ulica Kościuszki M 10.
Rok X X . Kwiecień 1938 r. Na 4
i**
Wiadomości Diecezjalne
LUBELSKIE
Akta Stolicy Apostolskiej, i
Przestroga, dotycząca zasad traktowania duchownych wschodniego obrządku» podróżujących poza granicami
swoich patriarchatów.
* N
Niejednokrotnie donoszono Sw. Kongregacji dla Kościoła Wschodniego i to teraz niedawno, że jacyś ludzie, używając pod
stępnie fałszywych dokumentów, w przebraniu kapłanów wschod
niego obrządku i pod ich imieniem krążą po różnych krajach, zbie
rając ofiary, stypendia mszalne, a nawet proszą o pozwolenie im na odprawianie Mszy św.
Dla uniemożliwienia skutków tego rodzaju nadzwyczaj szko
dliwych i świętokradczych oszustw Sw. Kongregacja jak najusilniej prosi Księży Biskupów Ordynariuszów, by pamiętali na wskazówki i dekrety, nieraz wydawane przez Stolicę Apostolską, a mające na celu ustrzeżenie przed tymi oszustami i szkodami.
Szczególnie przypomnieć i przestrzegać należy: Dekret „Qua sollerti” z dnia 23 grudnia 1929 r. (A. A. S. XXII, 1930, str. 99) o duchownych wschodniego obrządku, imigrujących do krajów Ameryki lub Australii dla pełnienia obowiązków duszpasterskich
nad wiernymi swego obrządku; dekret „Non raro accidit” z dnia 2 stycznia 1930 r. (A. A. S. XXII, str. 106) o duchownych wschodnie
go obrządku, udających się do tychże krajów w sprawach ekono
micznych lub moralnych, na krótki przeciąg czasu; dekret „Saepe- numero” (z dnia 7 stycznia 1930 r. A. A. S. XII, 1930, str. 108) o du chownych wschodniego obrządku, zbierających ofiary pieniężne lub stypendia mszalne poza diecezjami wschodnimi; dekret „Quo facilior"
z dnia 26 września 1932 r. (A. A S. XIV, 1932, str. 344), dotyczący duchownych wschodniego obrządku, przebywających poza własnym
patriarchatem.
Dekrety powyższe postanawiały między innymi, że żaden ka
płan wschodniego obrządku nie może być dopuszczony poza włas
nym patriarchatem do odprawiania Mszy świętej bez przedstawie
nia autentycznego i ważnego dotąd pisma polecającego Sw. Kongre-
122
•» • v \ \
* i
gacji dla Kościoła Wschodniego (por. także kan. 804 § 1 C. J. C.) i że żaden Ordynariusz obrządku łacińskiego nie może pozwolić du
chownemu wschodniego obrządku jakiegokolwiek stopnia święceń i godności na zbieranie pieniędzy, czy stypendiów mszalnych bez okazania przez tegoż duchownego autentycznego i świeżego res
kryptu Św. Kongregacji Obrządów (por. kan. 622 § 4 C. J. C.)
Gdyby kiedykolwiek dla wyjątkowych okoliczności Św. Kon
gregacja uznała za słuszne pozwolić na zbieranie pieniędzy lub sty
pendiów, powiadomi Księży Biskupów o tem oddzielnie i wyraźnie zakomunikuje o udzielonym pozwoleniu oraz o powodach, dla któ
rych pozwolenie zostało wydane. Nikt przeto z Księży Biskupów Ordynariuszów nie może w żaden sposób udzielać pozwolenia lub zgadzać się na kwestowanie duchownych wschodniego» obrządku w jego diecezji, poza wypadkiem, gdy sama Stolica Święta, czy bezpośrednio, czy też przez Legata papieskiego o tym go powiadomi.
Gdyby to uczynił, będzie odpowiedzialny za odprawianie Mszy świętych oraz, stosownie do winy, ^a udzieloną pomoc w zbieraniu pieniędzy i stypendiów mszalnych (por. Dekret Śaepenumero z dn.
7 stycznia 1930 r. A.A.S. XXII, 1930, str. 109).
Dla łatwiejszego uniknięcia jakichkolwiek nadużyć, Księża Bi
skupi Ordynariusze powiadomią o tych przepisach swych kapłanów, zwłaszcza rządców kościołów, domy zakonne, a gdyby była potrze
ba, także i wiernych.
Dan w Rzymie, w siedzibie Sw. Kongregacji dla Kościoła Wschodniego, dnia 20 Iipca 1937 r.
(Acta Ap. Sedis, 1937 r., t. XXIX, str. 342.)
Circa praxim quorumdam confessariorum.
Versio ex lingua italica.
NUNTIATURA APOSTOLICA Varsaviae, 20 Julii 1935 Poloniae
Nr 13267
Eminentissime Princeps!
In sessione plenaria feria IV, die 26 Junii a. c. habita, exa
minato casu, proposito ab Eminentia Vestra Rev-ma circa praxim quorumdam confessariorum, qui proprios paenitentes ad emissio
nem formalis voti oboedientiae in re sive conscientiae sive vitae externae adducere student, E-mi et Rev-mi Patres decreverunt:
„Morem de quo agitur esse reprobandum et vota ita emissa esse invalida”.
Decretum adiungit Ordinarium confessarios, si forte de eis constet, oportuno modo monere debere.
___ »
Eminentiam Vestram de superiori decreto uti utili norma pa
storalis gubernationis certiorem faciens Eius curae committo ut
*
123
memoratum decretum in notitiam reliquorum Ex-morum Ordinario
rum Poloniae tempore et modo, quo Ipse iudicaverit meliori, per
veniat. •
f
Fr. MarmaggiArchiep. Tit. Adrianopol, Nuntius Apostolicus.
Z Kurii Biskupiej.
'
&
W dzień kanonizacji Bł. Andrzeja Boboli.
Polecamy W. Duchowieństwu, aby w dniu Wielkiejnocy z racji kanonizacji błogosł. Andrzeja Boboli, ku uczczeniu tego świętego męczennika, po sumie odśpiewano Te Deum, odmówiono wraz z ludem 3 Ojcze nasz i 3 razy wezwanie: św. Andrzeju Bobolo módl się za nami. Dla nadania większej uroczystości podczas śpie
wania Te Deum polecamy bić w dzwony.
Lublin, dnia 5 kwietnia 1938.
f Marian Leon Bp. * Diecezjalny Zjazd Duchowieństwa.
W dniu 26 kwietnia r. b., we wtorek po niedzieli przewodniej, odbędzie się zjazd księży w gmachu Seminarium Duchownego o godzinie 10 rano, na który zapraszamy księży naszej diecezji.
Tematem obrad będą sprawy aktualnego duszpasterstwa katolickie
go. Wzywamy na zjazd jednodniowy nietylko księży dziekanów, ale i innych kapłanów, którym obowiązki duszpasterskie na to po- zwalaja.
Lublin, 16.111. 1938.
f Marian Leon Bp.
Ogólnopolski kurs dla ks. ks. moderatorów sodalicyj mariańskich młodzieży szkolnej.
W dniach od 28 do 30 kwietnia r. b. odbędzie się w Warsza-m wie Pierwszy Ogólnopolski Kurs dla Ks.Ks. Moderatorów Sodalicyj Mariańskich Młodzieży Szkolnej Szkół Średnich. Kurs ten ma na celu ożywienie i pogłębienie prac nad wyrobieniem wewnętrznego życia młodzieży, skupionej w sodalicjach, i nad rozwojem samej organizacji sodalicyj. Ministerstwo W. R. i O. P. zajęło względem kursu bardzo życzliwe stanowisko, udzielając na ten czas ks. ks.
prefektom, pracujących w sodalicjach, którzy wezmą udział w kur
sie, trzydniowego urlopu.
Spodziewając się, iż kurs ten przyniesie dla naszych sodalicyj mariańskich w diecezji jak największe owoce, gorąco polecamy ks.ks. prefektom, by wzięli w nim udział.
Lublin, dnia 4 kwietnia 1938 r.
f Marian Leon Bp»
124
Poszukiwanie metryki.
* I i 1 ( J / / , . / „
Proboszcz katolickiej parafii Pieskew Niemczech zwrócił śię do Kurii z prośbą o odnalezienie metryki urodzenia Ferdynanda Lessinga, syria Ludwika i Anny Róży z domu Schmittke, urodzonego około 1840 roku w okolicy Lublina.
Celem zadośćuczynienia tej prośbie polecamy Ks.Ks. Probosz
czom parafii w okolicy Lublina, aby sprawdzili w księgach metry
kalnych swej parafii, czy taki akt się znajduje i w razie odnalezie
nia przesłali pełny jego wypis z opłatą stemplową do Kurii.
Lublin, dnia 4 kwietnia 1938 roku.
Wikariusz generalny (— ) L. Kwiek.
I. E. Kardynała Prymasa Węgier do Biskupów katolickich.
Excellentissime. ac Reverendissime Domine!
. Propensissima Suae Sanctitatis in Hungariam benevolentia, qua XXXIV. Eucharisticum Congressum Internationalem diebus 25— 29 Maii a. 1938. Budapestini celebrandum esse decreverat;
incredibili nos laetitia et consolatione replevit, tum, quia diebus istis hospitio recipiemus Iustitiam, Veritatem et Vitam, Christum, aio, Eucharisticum, qui multiplicibus certe benedictionibus benedi
cet nobis, sicut olim propter feoderis arcam, quae suam contine
bat figuram, hospitio receptam, benedixerat Obededom, tum, quia eodem anno, quamvis ab Eucharistico Congressu independenter, concelebrabimus et novies saeculare iubileum glorificationis S.
Stephani Protoregis et Apostoli nostri, cui Hungaria catholicam fidem, culturam Christianam, regnum Marranum ipsamque vitam
debet.
Superabundantes igitur gaudio laeti iam exultamus quia pro
ximo mense Maio dies sanctificati illucescent nobis. Unde fraterno
• 4 | ^ ^
corde omnes, quotquot sunt, nationes appellamus: Venite in Urbem nostram et nobiscum coniuncti adorate Dominum, ut per Christum Eucharisticum descendat lux magna super terram: lustistiam, dico, Veritatem et Vitam; et sicut olim in Ipsius ingrressu conturbaban- tur simulacra Aegypti, ita moderna quoque nunc evertantur ęt
prosternantur idola, coram quibus tot milia hominum curvant ima
ginem Dei: animam suam.
Quoniam autem impiorum hominum opera generale ubique terrarum bellum contra Deum, Christi Ecclesiam nostramque san
ctam religionem movetur: eidem per hunc Eucharisticum Congres
sum Internationalem in toto terrarum orbe motio quaedam gene
ralis opponenda videtur adorationis et expiationis Dei, fidelitatis in Ecclesiam Christi nostramque sanctam religionem, ne ceteris quoque nationibus christianis eveniat, quod quibusdam accidisse dolemus, quae videlicet crudeli bello intestino exercentur ac veluti
125
•• » i
dilacerantur, quia multorum irr ipsis civium refriguit caritas, sini- strumque iatn odium anirnos occupat, quod tandem in immane fratricidium deqenerat.
: <1 ^
Nos quidem in Hungaria Congressui integrum annum eucha- risticum praemittemus, quo perdurante sacris concionibus variisque functionibus eucharisticis, maxime vero frequenti peccatorum con
fessione et sancta communione fideles ita praeparabuntur, ut 4in statum gratiae restituti in eove firmati condigne Conqressui inte-"* ' y *■ - » * f •* •- * 4 *• ? ' " . i * ' » ^ * JT ^ / i*
resse, vel saltem omnibus catholicis fratribus cum Congressu oran
tibus associari valeant.^ n - » . . k ^
• —
Communem vero et veluti generalem totius Ecclesiae chri- stianarumque nationum orationem et expiationem Christus Eucha- risticus, qui sub sacris speciebus in ecclesiis catholicis ubique praesens latitat, certe non despiciet. Quae quidem communis ora
tio et expiatio, quae ad thronum Dei odor bonus ascendent, opta
tam christianis populis pacem vitamque domesticam simul et ci
vicam principiis catholicis innixam Eucharistia operante revoca
bunt. Et si Christus cuidam animae merito conquerebatur se eśśe tanquam regem a proprio regno-peccatorum videlicet cordibus ex
pulsum suique loco latronem pessimum esse electum, nos curri Ecclesia repetere non cessabimus: Dicite in nationibus, quia Do
minus regnavit et regnat in Sanctissima Eucharistia omnesque na
tiones complecticur vinculo caritatis, quae quodammodo facit
descendere de caelo in terram, hominem vero ascendere de terra in caelum.
Ad perficiendum igitur et stringendum istud vinculum carita
tis humillime rogo Excelentiam Tuam Reverendissimam, ut no
strum Congressum Eucharisticum personali Tua praesentia coho
nestare, subditumque Tibi clerum et fidelem populum ad fovferj- et in persona concelebrandum excitare digneris Con
cuius programma mox ad Excellentiam Tuam perveniet.
Quod quidem nos attinet, quibuslibet sive nationalitatis sive rei politicae quaestionibus lorige relegatis, fraterna Vos necessitu
dine exspectamus et suscipiemus, ut corda nostra vinculo caritatis catholicaeque, quam aiunt, solidaritatis inter se conjungantur.
autem Omnipotens sanos Vos salvosqlie ducat et reducat!
; Qui Congressum Eucharisticum eiusque salutares, quos dixi
mus, effectus piiś orationibus commendans, Cum profu
i1-'* 1
venerationis significatione in Sanctissimae Eucharistiae amore p£r-
' i • . - .v
sisto.
Budapestini, die 26 maii 1937.
* Excellentiae Tuae Reverendissimae devmus in Christo frater
f
Justinianus Card. Seredi Princeps Primas Hungariae,Rrchiepiscopus Strigoniensis.
126
List J. E. ks. Biskupa Heylena, prezesa Stałego Kom i
tetu Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych.
Eveche de Namur. Namurci, die 26 Maii 1937.
Excellentissime ac Reverendissime Domine!
Cum ingenti laetitia et plena fiducia, simul cum Eminentis- Simo Cardinali Primate Hungariae, Te invito ad 34-um Congres
sum Eucharisticum Internationalem, qui a die 25. ad diem 29 Maii anni 1938. Budapestini celebrabitur. Nullum dubium quin iste Con
gressus non inferior futurus sit Congressibus qui in variis Ecclesiae partibus hucusque locum habuerunt. Cuius fiduciae solidas ratio
nes praebent fides et pietas Hungarorum, itemque Congressus Eucharisticus nationalis quem ante paucos annos celebrarunt, et qui
gloriosum triumhum Sanctissimae Eucharistiae detulit.
Omnino optandum est, ut numerosi Praelati, Sacerdotes et Fideles ad hunc Congressum conveniant, simul cum populo Hungarico Christum Regem celebrent, eique honorem debitum offerant. Quod tanto magis faciendum est, quia nostro tempore in tot regionibus homines in Deum insurgunt, ei atrox bellum indicunt, eiusque fideles crudeliter persequuntur. Iam vero in Con
gressu Eucharistico reparationes et expiationes Deo offeremus, simulqueEum orabimus ut corda hostium cenvertat, corda fidelium inflammet, omnesque per Eucharistiam, vinculum caritatis, ad amo
rem Dei et proximi adducat.
Quare instanter rogo ut ad hunc Congressum advenire velis, fidelesque numerosos ad eum adducere digneris.
Rogo etiam ut ab hoc tempore Te adiungas populo Hungarico qui per intergrum annum Congressum Eucharisticum praeparare decrevit. Cum ilo oremus, et adorationes, Communiones et Missae Sacrificia pro felici Congressus successu offeramus.
Quando autem Congressus celebrabitur, optandum sane est ut in toto orbe terrarum fideles mente et corde se illi coniungant.
Ad quem finem obtinendum, rogo Te ut velis statuere .«unionem precum et solemnitatum cum Congressu.
Praecipue in festo Ascensionis et Dominica sequenti fiant communiones generales et processiones solemnes. Item eo tem
pore quo die 26 Maii processio Budapestini exibit, circa horam 8-am vespertinam, campanae omnes ubique terrarum pulsentur et triumphum Christi Regis toti orbi terrarum anuntient.
Interim cum omni veneratione permaneo Excellentiae Tue Reverendissimae
humillimus servus in Christo
t Th, Lud. Ep. Namurcen.
praeses comitatus permanentis Congressuum Euch.. Intern.
127
PROGRAM KONGRESU.
23 maja przyjazd Kardynała-Legata, otwarcie wystaw religijnych,
przywitanie Kardynała-Legata i Kongresu przez Rząd i Miasto,
uroczysta msza św. w intencji uczestników Kongresu i złączonych z nim duchowo katolików,
przemowy słynnych pisarzy ku czci N. Sakramentu, otwarcie Kongresu, odczytanie bulli papieskiej, przemowy Kard. Serediego, bpa Heylena i Legata,
msza św. i Komunia generalna młodzieży, sekcja kapłańska w bazylice św. Stefana,
pierwsze zebranie plenarne; przedstawiciele wszyst
kich narodów witają Kongres,
procesja eucharystyczna na falach Dunaju, msza św. i Komunia generalna wojska,
sekcje narodowe obradują, drugie zebranie plenarne,
adoracja kobiet,
adoracja nocna mężczyzn pod gołym niebem, msza św. i Komunia generalna mężczyzn,
nabożeństwo misyjne,
pontyfikalna msza św. w obrządku greckim o zjedno
czenie Kościołów,
obradują sekcje narodowe, trzecie zebranie plenarne, przedstawienia religijne,
# « t I » | a
msza św. Kardynała Legata i Komunia generalna;
przemówienie Ojca św. przez radio,
procesja eucharystyczna po ulicach miasta, zamk
nięcie Kongresu, akt wynagrodzenia, Tantum ergo, inauguracja roku jubileuszowego św. Stefana, pierw^
szego króla Węgier; msza św. pontyfikalna przed gmachem parlamentu, procesja z ramienia św. Ste
fana, Celebrowana przez Kard.-Legata z udziałem Regenta i Rządu.
24 ,i g* l i
» g* 18 25 ,u g. 8 g- 11 g- 18» 26 ,> g- 9
g- 11 g- 16 g- 20 27 ,> g. 8
g- IOV2 g- 16
g- 21
g- 223 4 g- 24
28 ,. g- 7 g- 8
- g- 10l/2 g- 16
g- 19 V-2 29 ,. g- 9
g- 16 30 ,. g- 9
Ualne Zebranie Członków „Spójni” Kapłańskiej.
/ . i '
Na zasadzie § 13 Ustawy „Spójni” Zarząd „Spójni” zwołuje Walne Zebranie członków „Spójni” w Lublinie na 25 kwietnia b. r.
Obrady rozpoczną się o godz. 5 po południu w domu XX Emerytów, ul. Ogrodowa 12.
W zebraniu winni wziąć udział wszyscy członkowie, a przy
najmniej delegaci poszczególnych dekanatów.
128
Porządek dzienny Zebrania.
# *
1. Zagajenie i modlitwa za zmarłych członków.
2. Wybór przewodniczącego i sekretarza.
5. Odczytanie protokółu ostatniego Walnego Zebrania.
4. Sprawozdanie z działalności Zarządu „Spójni” i prowa
dzenia domu.
5. Sprawozdanie kasowe.
6. Sprawozdanie Komisji Rewizyjnej.
7. Program pracy na przyszłość.
\ 8. Wybór V3 członków do Zarządu.
9. Wolne wnioski i zakończenie Zebrania.
X. Dr. St. Krynicki X. Wł. Goral
Sekretarz „Spójni”. prezes „Spójni”
Rozporządzenia państwowe.
Wynagrodzenie duszpasterzy nauczycieli religji za nabożeństwa szkolne.
(Okólnik Nr. 10 Dz. Urz. Kurat. Okr. Szk. Lwowsk. 1938. Nr. 1).
Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego we Lwowie. Dnia 15 stycznia 1938 r. Nr. BP— 44116/37.
Ministerstwo wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego pismem z dnia 20 listopada 1937 r. Nr. BP-24456 37 wyjaśniło, że duszpasterzom nauczycielom, uczącym religji w niepełnym wymiarze godzin i pobierającym wynagrodzenie za faktycznie odbytą ilość godzin należy się wynagrodzenie za nabożeństwa szkolne odprawione w tych dniach, w których miała się odbyć hauka religji, za czem przemawiają postanowienia § 7 rozporzą
dzenia Ministra W. R. i O. P. z dnia 9.XIM926 r. o nauce szkolnej religji katolickiej (Dz. U. R. P. Nr. 1, poz. 9 z 1927 r.).
Powyższe wyjaśnienie podaje się do wiadomości i stosowania z uwagą, że odnosi się ono do nauczycieli religji obrządków
katolickich.■■ w - ■» >.
Otrzymują: Inspektoraty Szkolne w Okręgu. ,
* % ‘ t ,
Kurator Okręgu Szkolnego (—) Dr. T. Kupczyński.
0 * * * - •• • . J V \ . *
Unia Apostolska Kapłanów.
„Coraz więcej, coraz lepiej”.
Ojciec św., Pius XI w przemówieniu swoim do członków Unii Apostolskiej podczas Kongresu Narodowego Dyrektorów regional
nych i diecezjalnych we Włoszech w dniu 2 września 1936 r. naz
wał Kongres ten oraz ideały Unii Apostolskiej Kapłanów pięknym komentarzem swojej wiekopomnej .Encykliki o Kapłaństwie. Oto Jego słowa: „Ten Kongres, jakiście odbyli, był w pragnieniach Wa
szych i w rzeczy samej wspaniałym i żywym komentarzem hasz ej Encykliki o Kapłaństwie. Ale jest inny — piękniejszy komentarz, który Nas jeszcze bardziej raduje, niż Kongres — to ideały Waszej
Unii Apostolskiej, które wywierają tak wielki i wspaniały, a tak do
broczynny wpływ na Wasze własne dusze Kapłańskie, na Masze życie Kapłańskie. Boć tego przecież pragnęliście, abyście według
nich żyli. A więc możemy tylko winszować Sobie i Wam i powtórzyć to, co mówimy do naszych drogich i ukochanych synów, gdy widzi
my ich czyniących dobrze i zasługujących na to: „coraz więcej, co
raz lepiej".
Słowa powyższe w znaczeniu dosłownym odnoszą się do na
szych Polskich Unionistów, których liczba w r. b. przekroczyła 641, a w naszej diecezji 58 członków. Unia Apostolska Kapłanów Pol
skich pracuje i rozwija się nie mniej gorliwie i pięknie, jak w in
nych krajach.
Oto w dniu 22 marca 1938 r. odbył się w Warszawie Zjazd Księży Dyrektorów diecezjalnych U. Ap., zorganizowany przez J. E.
Ks. Biskupa L. Wetmańskiego, jako Dyrektora Krajowego Unii, w celu stworzenia planu pracy organizacyjnej na rok następny.
Zjazd ten bogaty w treść ideową i organizacyjną jest ważnym zja
wiskiem w życiu naszej Organizacji Kapłańskiej.
Pragnę tutaj podzielić się z Czcigodnymi Członkami Unii w naszej diecezji najważniejszymi myślami, tam poruszanymi, a do
tyczącymi ogółu Członków U. Ap. nie wdając się w szczegóły, ob
chodzące tylko XX. Dyrektorów diecezjalnych tego Stowarzyszenia.
Jasną okazuje się rzeczą, że U. Ap. w myśl Orzeczeń Papies
kich jest Organizacją niezmiernie pomocną, wprost konieczną każde
mu kapłanowi do należytego spełniania swojej misji względem świa
ta w zastępstwie Chrystusa.
Przypominają się nam tutaj dalsze słowa Piusa XI z cytowa
nego wyżej przemówienia: „Gdy myślimy o Was, w jak i to pełen poświęcenia sposób wniknęliście w myśl Najwyższego Kapłana Zba
wiciela Naszego, to zdaje się Aam, żeście w Boskim Jego Sercn wyczytali: „lam non dicam vos servos, sed amicos meos". Pragnie
cie Mu służyć, ale z taką gorliwością, z takim zapałem, z jakim służba najemna nie służy. Jak to pięknie powiedział jeden wielki kapłan i biskup: „Pragniemy służyć temu Najwyższemu Kapłanowi,•
i
który jest naszym hajwyżsżym Kapłanem, ale nie jako najemni rze
mieślnicy; pragniemy Mu służyć z taką skrupulatnością sumienia, z taką gorliwością wykonania, aby nie tylko wypełnić obowiązek i to z całą delikatnością, ale ponadto z usposobieniem i uczuciem, jakich spódziewa się po nas Jezus Chrystus, — chcemy Mu służyć sercem
r z taką miłością, która czyni wszystko łatwym, wszystko przyjem
nym, wszystko możliwym.1)"
W świetle tych słów Ojca św. staje się nam jasnym i wiele mówiącym art. 1. naszego statutu, określający istotę Unii Apostol
skiej: „bnia Apostolska jest Stowarzyszeniem Kapłanów świeckich, mającym za cel uświęcenie 'własnych członków. 2)"
Stosownie do uchwały Kapituły Generalnej U. Ap. w Paryżu, aby każda Unia narodowa miała swego Patrona, Zjazd Księży Dy
rektorów diecezjalnych w Warszawie obrał za Patrona Unii Apo
stolskiej w Polsce św. Jana Kantego. Kaplicą zaś Unii Ap. w Pol
sce jest Kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze. ^ Ponieważ w miesięczniku „Głos Kapłański’’ często można znaleźć odpowiednie artykuły dla „unionisty”, przeto jest rzeczą bardzo pożądaną, aby wszyscy Członkowie U. Ap. pismo to zapre
numerowali sobie na stałe. Adres Redakcji i Administracji: War- szawa-Praga, Józefa Sierakowskiego Nr. 6.
W początkach lipca r. b. Unia Apostolska urządza dla Swych Członków i inych Kapłanów ośmiodniowe rekolekcje w Częstochowie.
Rozpoczną się one w czwartek 30 czerwcawieczorem. Poprowadzi je prawdopodobnie J. E. ks. Bp. L. Wetmański lub któryś z wybit
nych konferencjonistów Polskich.
Jeżeli chcemy, aby świeccy członkowie Akcji Kat., odprawiali zamknięte rekolekcje, jeżeli oni tak chętnie garną się na te święte
ćwiczenia, to o ileż więcej, my kapłani musimy i pod tym wzglę
dem przykładnie im przodować. Skoro świeccy odprawiają tak gor
liwie wielodniowe nawet skupienie ducha w odosobnieniu, to dla nas kapłanów wspomniane ćwiczenia ośmiodniowe bynajmniej nie będą za długie, czy zbyteczne. Zachęcamy przeto przedewszystkim Członków Unii Apostolskiej naszej diecezji, a następnie innych Czcigodnych Księży do skorzystania z tej tak pożytecznej okolicz
ności odnowienia się solidnego i gruntownego na duchu, by póź
niej, tym owocniej i dzielniej pracować nad szerzeniem Królestwa Bożego w naszej diecezji.
^ J • i i
i . _ | • •
’) W tłomaczeniu Ks. Bb. L. Wetmańskiego.
-) Należy więc pamiętać* że „Unia Apostolska” nie rjest ani „Związkiem Mi?yjnym Duchowieństwa”, (Unio Cleri pro Missionibus), ani „Kołem Unijnym Księży”, pracującym nad nawróceniem schizmatyków do Kościoła Kat., lecz Or
ganizacją całkowicie inną, zupełnie odrębną od dwóch tu wspomnianych, m a
jącą na celu utrzymanie wysokiego śtopnia życia wewnętrznego członków. Pi
szę to, ponieważ wielu Czytelników miesza te organizącje biorąc^ jedną za dru
gą. Zaznaczam jednocześnie, że ten sam kapłan może być członkiem nawet wszystkich trzech wspomnianych Stowarzyszeń, jakto w rzeczywistości bardzo często się spotyka. Każda bowiem z nich ma swój zakres działania tak póży- teczny, łatwy i bliski sercu prawdziwie kapłańskiemu. ~
131
W końcu proszą uprzejmie Wszystkich Członków i Kandyda
tów Unii Apostolskiej o łaskawe: l-o regularne odsyłanie karty mie
sięcznej do Dyrektora diec. 2-o o wpłacenie swojej rocznej składki na ręce Skarbnika ks. prof. Z. Golińskiego, 3-o o możliwe liczne wzięcie udziału w Zjeździe diecezjalnym Duchowieństwa, który się
odbędzie w dniu 26 kwietnia r. b. t. j. we wtorek po Niedzieli Przewodniej w gmachu Seminarium Duchownego, o godz. 10 rano Zarząd Unii Apostolskiej postara się urządzić krótkie Zebranie dla Członków, połączone z konferencją duchowną oraz omówieniem za
sadniczych spraw aktualnych naszej Organizacji1) i 4-o o gorliwą propagandę tak pięknych ideałów Uni Apostolskiej wśród Ducho
wieństwa naszej diecezji, aby wszystkich Czcigodnych Księży na
szej diecezji, zbliżyć do Niej ku większej chwale Bożej, ku ich po
żytkowi, ku radości Kościoła św. i ku zbudowaniu wiernych.
Ks. Karol Konopka
Dyrektor diec. Unii Apostolskiej.
S P R A W Y M I S Y J N E .
Pismo J. E. Ks. Nuncjusza Apostolskiego
z okazji II Kongresu Związku Misyjnego Kleru. Przed zakończe
niem Kongresu w dniu 13 stycznia br., Ks. Prezes Arcybiskup dr. Nowowiejski odczytał następujący list Nuncjusza Apostolskiego:
Ekscelencjo i Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie!
Mój obowiązek i godność Twoja tego się domaga, iżbym ze szczerymi życzeniami i zapewnieniem braterskich uczuć zwrócił się do Ciebie, jako najgodniejszego Prezesa Unii Misyjnej Ducho
wieństwa Polskiego oraz Kongresu Narodowego, który obecnie odbywacie w Prymasowskiej stolicy Polski wobec Jego Eminencji Księcia Rzymskiego Kościoła i Prymasa Polski Kardynała Augusta Hlonda.
Ze wszech miar słusznie obraliście ten gród, jako miejsce Waszego Kongresn Misyjnego nie tylko ze względu na blask wy
darzeń historycznych z miejscem tym związanych i wielkie zasługi poznańskiego Pasterza, lecz i przez pamięć dla niepospolitego
umysłu Biskupa Edwarda Likowskiego, wielce zasłużonego dla sprawy misyjnej zarówno swymi zarządzeniami, jak i pracami literackimi,
a zwłaszcza swą cenną historią Unii Brzeskiej. Może być Kongres najzupełniej zadowolony, skoro ma obecnego przewodniczącego Ciebie, którego gorliwość misyjna i całe życie, poświęcone rozsze
rzaniu Królestwa Chrystusowego, może służyć wzorem dla wszystkich.
4
*). Najprawdopodobniej o godz. 16 odbędzie się krótka adoracja Najśw.
Sakramentu w Kościele Seminar., poczem bezpośrednio zebranie w jednej z sal
seminaryjskich. , .
I
132
u
Praca, którą Kongres ma podejmować, jest zaprawdę stanu kapłańskiego najgodniejsza i nieodzowna, wszyscy bowiem k&płarii są misjonarzami Kościoła i Chrystusa Króla, powołanymi do nau
czania wszystkich narodów, do ich uświęcenia i zdobywania świat
łem chrześcijańskiej cywilizacji.
Tę misję Apostołowie przede wszystkim otrzymali i przekazali następcom Biskupom, tę misję w pierwszym rzędzie Piotr, u szczy
tu apostolskiego urzędu postawiony przekazał swemu następcy Biskupowi biskupów, Rzymskiemu Papieżowi, któremu słusznie z tego powodu nazWa „Apostolski” jak gdyby imię własne przy
sługuje. Tę misję następcy Apostołów przekazują kapłanom, stąd wszyscy są powołani do pracy misyjnej.
• f $
Jakkolwiek wszyscy kapłani mają powołanie na misjonarzy, w szczególny sposób należy to powiedzieć ó Duchowieństwie Pol
skim, od zarania dziejów swej ojczystej ziemi opatrznościowo i hi
storycznie posłannictwem misjonarzy obarczonym, skoro przez Boga owo duchowieństwo zostało umieszczone w sąsiedztwie po
tężnych narodów, w ciemnościach i cieniu śmierci błądzących i w spuściźnie po swych przodkach łącznie z historią misyjną chwały i bohaterstwa pełną otrzymało zadanie zatknięcia zwycięskiego sztandaru Wiary Świętej na wschodnich rubieżach.
Działalność misyjną polskiego duchowieństwa nie należy rozciągać tylko do granicy ziemi polskiej, lecz miłości powszech
nej ogromem działalność ona winna obejmować wszystkie syny Boże, gdziekolwiek błądzące. Trzeba tedy wiernych pouczać o niezmiernej doniosłości prac misjonarskich, we wszystkich częś
ciach świata podejmowanych, o potrzebach, które dolegają kato
lickim misjonarzom przy spełnianiu swego bohaterskiego apostol
stwa pomiędzy niewiernymi, o środkach zaradzania tym potrzebom przeż Stolicę Świętą obmyślanych.
Należy również pamiętać o szczególnym obowiązku popie
rania, umacniania i krzewienia misyj miejscowych, albowiem Pa
weł Apostoł poleca osobliwej naszej pieczy swoich a zwłaszcza domowników. Trzeba się więc zastanowić, w jaki sposób przy
wrócić i wzmocnić wiarę oraz poprawić obyczaje katolików, którzy gdziekolwiek w Polsce na manowce zeszli, jak nawracać na wiarę świętą u nas heretyków przez odpowiednie wydawnictwa, urzą- dźanie zjazdów, zakładanie Stowarzyszeń, zbieranie jałmużny, iżby miłość prawdziwa błądzących do wiary zjednywała, przez częste
ń roztropne przemówienia, światła prawdy pełne i miłości namasz- ćżeniem tchnące, wreszcie przez zastosowanie tych wszystkich środ
ków i ostrożności, które święta Kongregacja do spraw wschodnich poleca w swej Instrukcji z dnia 27 maja 1937 r.
» » u * f ’’ ’ ' " 1 v *
Całym sercem oddany, pozostaję z uczuciami braterskimi względem Waszej Ekscelencji
(— ) F. CóPtesi
i . * , . 4 . * s 1 . , * » 1 . ' 1 • *• • M • ' ' .. + : . .
arcybp. Syracen, Nuncjusz Apostolski.;
133
Uzupełnić nauczanie Katechizmu...
Wiadomości „Z terenów misyjnych" w Na 107 z dnia 1 kwiet
nia r. b. przynoszą niezmiernie pouczającą wiadomość p. t. „Braki w naszym Katechizmie", którą wszyscy Czcigodni Książa naszej die
cezji zechcą łaskawie w swej pracy nauczycielsko-duszpasterskiej jak najszczerzej wykorzystać.
Wspomniany artykuł rozpoczyna się słowami Pana Jezusa:
„Idąc, nauczajcie wszystkie narody, oznajmiając każdemu stworze
niu Ewangelię!”
Rozkaz to Jezusowy, obejmujący cały świat, i prawo funda
mentale dla Kościoła: opowiadać Ewangelię wszystkim narodom pogańskim!
Ale ta wola Jezusa niestety tak mało jeszcze znalazła odgłosu pomiędzy chrześcijanami, niejeden o podobnych obowiązkach ani nie pomyśli.
Należy więc zaszczepić tak ważne słowa Pana Jezusa w ser
cach dzieci, wykładając im nauki katechizmowe. To też z wielką radością należy powitać, że w Ameryce, niby to „materialistycz- nej”, lecz bardziej od nas odczuwającej konieczność nawrócenia pogan, dodano do katolickiego katechizmn szkolnogo dla całych Stanów Zjednoczonych następujące pytania:
Pytanie: „Czego potrzeba, ażeby Kościół mógł się coraz bar
dziej rozszerzać?”
Odpowiedź: Należy wysyłać misjonarzy, ażeby opowiadali po
ganom Ewangelię. Domaga się tego wyraźny rozkaz Jezusa: „Idąc na wszystek świat, opowiadajcie Ewangelię wszemu stworzeniu!”
(Marek 16,15).
Pytanie: „Kto ma iść do ludów pogańskich jako misjonarz?”
Odpowiedź „Ci, którzy są powołani do tego od Boga a przez Kościół posłani”.
Pytanie: „A w jaki sposób reszta wiernych ma wspierać m i
sjonarzy?”
Odpowiedź: „Modlitwą i datkiem wedle możności”1)
Pytanie: „Dlaczego wszyscy wierni powinni wspierać misjo
narzy?”
Odpowiedź: „Ponieważ: l-o każdy chrześcijanin ma obowią
zek rozszerzać cześć Ojca niebieskiego; 2-o w ten sposób ratuje dusze, które w przeciwnym razie poszłyby na wieczne potępienie;
3-o zyskuje sobie przez to wiele łask i wspaniałą nagrodę w niebie”.
Zastosowanie: „Niech nie będzie w twoim życiu ani dnia, w którymbyś przynajmniej nie odmówił „Ojcze nasz’; o rychłe na
wrócenie pogafi. 2?hpisz się także, jeśli to możliwe, do P. D. R. W-*
Przykład rzeczywiście godny naśladowania! Daj Boże, żeby i w nasze dzieci od pierwszej młodości wpajano w nauce katechi
zmowej ten obowiązek chrześcijański: „Idźcie, nauczajcie wszystkie narody!” (P. D. R. W-)
*) Podkreślenie nasze.
134
SERDECZNA PROŚBA.
■ *
Bardzo uprzejmie proszę wszystkich Czcigodnych Księży, a za ich łaskawym pośrednictwem wszystkie Organizacje Akcji Katolickiej, zwłaszcza K. S. M. męskiej i żeńskiej* wszystkie soda- licje Mariańskie i Związki Religijne o jaknajgorliwsze zbieranie używanych znacznaków pocztowych i przesyłanie ich pod moim adresem: Lublin, Seminarium Duchowne. Zwracam się z gorącą zrośbą do Przewielebnego Duchowieństwa, aby zechciało poszukać
w swoich biurkach, szafach kancelaryjnych i t. p. starych, przed
wojennych znaczków: rosyjskich, niemieckich, austriackich i t. d.
i zechciało je łaskawie i natychmiast przesłać do Misyjnej Dyrekcji Diecezjalnej listem lub posyłką poleconą.
Ojcowie Jezuici w ciągu kilku lat za takie stare znaczki zebrali na Misje Katolickie przeszło 20.000 zł. Ten fakt niechaj nas zachęci do skrupulatnego gromadzenia starych zużytych znacz
ków pocztowych i przesyłania ich na Misje. Uczyńmy to dzisiaj i pamiętajmy stale o gromadzeniu znaczków i starajmy się je zaraz przekazać do rąk właściwych.
Ceny niektórych starych i rzadkich znaczków dochodzą do wprost nieprawdopodobnej wysokości jak np. 2.600 zł., 1.650 zł.,
725 zł. i t. d. ,
Podany niżej wyciąg z katalogów filatelistycvnych da nam wyobrażenie tego, co moglibyśmy zrobić, gdyby tylko każdy z nas poważniej zajął się sprawą zbierania zużytych i niezużytych (t. j.
stemplowanych i niestemplowanych) znaczków, zarówno starych jak 1 obiegowych, które nieraz nieużytecznie leżą w naszych domach,
kancelariach i parafiach; należy więc ruszyć tę pracę przez orga
nizacje katolickie, za pośrednictwem dzieci szkolnych i t. p.
Proszę więc bardzo o odczytanie niniejszego artykułu na zebraniach organizacyjnych, przedyskutowania sposobów zbierania znaczków w swojej parafii, a przede wszystkim o zachęcenie wszyst
kich parafian, zarówno na zebraniach organizacyj, jak i na ambonie do wspomnianej pracy stałej, wytrwałej i gorliwej.
* - •
Zeby znaczek nie stracił swojej, nieraz bardzo wysokiej war
tości, musi być zupełnie cały, fachowo odklejony od koperty i należycie zachowany. Proszę przeto bardzo nie odklejać samo
dzielnie znaczków, nie segregować nawet, a tylko wyciąć z kawał
kiem papieru, wystającym na h do 1-go cm. naokoło znaczka i przesłać pod moim adresem.
Po otrzymaniu tych znaczków Sekcja Filatelistyczna Koła Misyjnego Alumnów naszego Seminarium uczynisz nich jaknaj-
lepsży użytek na Misje.
A teraz cyfry niechaj mówią same za siebie np.: , 1. Znaczki zagraniczne. •
• ’ \ ^ . • :
Niemieckie, wydane w 1900 r. w Tientsinie (Chiny) z napisem
„Reichspost” i nadrukiem „China” kosztuje:
Znaczek za 2 Mk. kolor stalowo-błękitny — 2.600/ - zł:
y y yy 3 Mk. „ ciemno-fioletowy — 2.600.- zł. -\ .
• %
n yy 25 Pfg. „ ciemno-żółty--- 880. - zł.
' * • y y yy 50 Pfg. „ ciemno-fioletowy — 560. - zł.
yy yy 40 Pfg • „ ciemno-czerwony — 600. - zł.
y y. yy 30 Pfg. „ ciemno-pomarańczowy 180. - zł.
Inne znaczki tej serii kosztują od 18— 150 zł.
Włoskie: wydanie z 1861 r. z głową króla Wiktora Emamuela Ii-go.
Za 50 gr. szary — . — — — — — — 250.— zł.
„ 20 „ cytrynowo-żółty — — — — — 60.— zł.
Inne znaczki tej serii kosztują od 50 gr. — 16 zł.
Państwo Kościelne: wydanie z r. 1852. Przedstawia klucze z tiarą i napisem „Francobollo postale”.
Za 1 scuda czerwony----— — — — — 190.— zł. i
„ 50 baj. niebieski — — — — — — — 72.— zł.
Ceny podane są wg. katalogu Michela 1935 r., obecnie ceny tych znaczków są jeszcze wyższe.
. 1 ‘ -V
2. Znaczki polskie.
a) Austriackie znaczki wydań z r. 1916— 18 r. z nadrukiem
„Poczta Polska”.
Znaczek za 10 koron jasno-fioletowy — — — 725.— zł.
„ 90 hal. czerwono-fioletowy — — 200.— zł_,
„ 25 „ niebieski — — — — — 110.— zł.
„ 3 „ fioletowy — — — — — 45.— zL Inne znaczki tej serii kosztują od 1 zł. — 55 zł.
b. Znaczki Ausriackie (dopłata) z nadrukiem „Poczta Polska”
Za 10 koron niebieski — — — — — — 1650— zł.
5
yy yy yy
yy yy yy
yy 1A y j yy
600.— zł.
400.— zł.
„ 10 hal. „ różowy — — — — — 500.— zł.
Inne znaczki tej serii kosztują od 2 zł. — 100 zł. Wogóle wszystkie dawne znaczki polskie są drogie.
V. t
Ze znaczków polskich nowoczesnych:
1) Wydanie z 1930 r. z okazji 100-nej rocznicy Powst. Listop.
znaczek za 30 gr. karminowo-czerwony 1.50 zł.
2) Wydanie z 1933 r. z okazji 250-letniej rocznicy odsieczy Wiednia znaczek za 1.20 ciemno-niebieski — 2.— zł.
• , * • ' *
3) Wydanie okolicznościowe z okazji 1-ej Wszechsłowiańskiej Wystawy Filatelistycznej w Katowicach z r. 1934. ;
Znaczek zą 20 gr. stalowo-szary, nadruk czerwony 5.50 z|.
„ „ 3Q gr. czerwony, nadruk czarny — — 5.50 zł.
4) Wydanie żałobne z podobizną J. Piłsudskiego
Znaczek za 45 gr. czarny — — — — — — — 60 gr.
1 zł. .. — — — — — — 1.20 zł.
136
i
i
5) Znaczek z r. 1935/6 z portretem P. Prezydenta Ignacego Mościckiego
za 3 zł. ciemno-brnnatny — — — — — — — 2.50 zł.
Cęny podane wg. katalogu Witkowskiego z r. 1938-go.
/Cs. Karol Konopka
} Dyr. Pap. Dziel Misyjnych.
Duch laicki i masoński w opiece społecznej.
% • «
, Podczas debaty sejmowej nad działalnością masonerji w Pol
sce padły nazwiska wysokich dygnitarzy lóż ną niemniej wysokich urzędach w Ministerstwie Opieki Społecznej. Żadnych sprostowań i wyjaśnień w tej sprawie ze . strony czynników miarodajnych nie było.
Nie mniej groźnym od działalności ujawnionych i nieujawnio
nych masonów jest duch laicki i masoński, który usiłuje przenik
nąć w formie troski i opieki nad dzieckiem, matką i rodziną do ustawodawstwa i poszczególnych instytucji.
Konwent Wielkiego Wschodu z r. 1931 kładzie poważny na
cisk na „opiekę” nad dzieckiem.
„Masoni mają nadzwyczajne pole do działania wśród dzieci.
Wszyscy dokoła siebie badajcie świadomość maluczkich... Bądźcie pewni, że czasu napróźno nie stracicie a wysiłki wasze rzadko oka
żą się bezskutecznymi” (A. G. Michel: La France sous 1’etreińte magonnique, Paris).
Typowym przykładem usiłowań laicyzmu roztoczenia swej opieki nad dzieckiem w Polsce jest zwoływany na październik r.
i?. „Kongres i wystawa dziecka”. Ju ż sam tytuł imprezy mówi za .siebie. Dotychczas mieliśmy wystawy koni, psów, kanarków, ale bodaj o wystawie dziecka nigdzie nie słyszeliśmy. Zresztą wysta- .wa człowieka nie da się pogodzić z etyką i kulturą chrześcijanina.
Na czele powyższego kongresu stanął komitet złożony z d-ra Stefana Hubickiego, jako prezesa, prof. Stanisława Dąbrowskiego i Haliny Sujkowskiej— jako wiceprezesów, p. Czesława Babickiego
— sekretarza. Komitet ten swą mentalnością jest zbliżony do W ol
nej Wszechnicy, ale stwierdzamy, że nie ma tam ani jednego przedstawiciela katolickiego.
" 4 « # i
Program kongresu obejmie dwa zasadnicze zagadnienia: sto
sunek do dziecka oraz najpilniejsze potrzeby dziecka. W szcze
gółowym rozwinięciu programu jest mowa o odżywianiu dziecka, p jego zdrowiu, wczasach, pracy, o prawie dziecka do szkoły. Każ
dego natomiast musi uderzyć brak tematu, w którym była t>y mowa o wychowaniu dziecka, zwłaszcza o urobieniu jego duszy. Konse
kwentnie do założeń inicjatorów zjazdu nie ma mowy na kongresie dziecku katolickim i polskim, gdyż temat związany z pochodze- .ńiem narodowym dziecka jest również pominięty.
J
137
- i Oczywiście każdy może zwoływać kongresy poświecone om ó
wieniu tego lub innego zagadnienia. Zwołany na października r.
b. „Kongres i wystawa dziecka” będzie omawiał niewątpliwie dzie
cko w abstrakcji, ale nie będzie obradował nad dzieckiem polskim
i katolickim. K. A. P.
!. ■' i I
Zagadnienia dzisiejszego duszpasterstwa.
p _ \ . *
Nie ulega żadnej wątpliwości, że świat dzisiejszy szybko kro
czy naprzód. Podciągnąć wzwyż, udoskonalić, usprawnić, ulepszyć i t. d. oto hasła wszystkich dziedzin dzisiejszego życia. Obronność kraju, produkcję wszelkiej konsumpcji, komunikację i t. p. posuwa człowiek już dziś nie dłuższymi okresami lecz z roku na rok coraz wyżej. Nauka i sztuka, poniekąd jako przyczyny tych zjawisk, stosu
jąc zdobycze najnowszych metod w tym samym rytmie, prą na-
przód. > .V ; m,
Ludzkość w zabiegach o doczesność nie zmienia zasadniczo celu, lecz tylko sposoby dzięki którym wszystko się udoskonala.
Wszystko tó ulepszając się ma zaspakajać potrzeby ciała i ducha ludzkiego lecz tylko w znaczeniu doczesnym. To jest zresztą prawie wyłącznym i niezmiennym zadaniem wszelkiej organizacji
myśli i czynu.
Tuż obok stoi organizacja boska — Kościół Chrystusowy. Cel Jego tez prawie wyłączny i nieulegający żadnym zmianom na prze
strzeni czasu: ogarnąć i zaspokoić dziedzinę duszy ludzkiej, a przez
• . • » . -t * . ^ - O ? U1 * * ■ » . 4 , # 1 J] - 1 »
1 k «
L
to zgotować jej wieczność odpowiednią. Metodyka natomiast Kościo
ła dla lepszego osiągnięcia swojego zadania w miarę czasu ulega zmianie. Historycznie zmiana metod K-ła jest nam znana. v
fl-iMz+Ti . Łn h /ć m w unrr^^riro 1 A i a n n n łe 1
{i['i : Chodzi o to, byśmy wyraźnie postawili diagnozę
V / ^ ^ i \ i y i / 'i f' ‘ 'i i r.n ^ 1 *«\ i. * • . \ * ł y I • I r~. . 1 ; i i ri 'i 'j f \. /\\ i ^
metod K-ła i według niej zmierzali do celu — zdrowia duszy °ludz-\ f
T j ^ ‘ ^ • » • t /». • | * ł - J ł ^
kiej., W przeciwnym bowiem razie pozostaniemy wtyle° osłabiając znaczenie roli Kościoła. .Człowiek (świat) świecki dystansując nas
"linwn i d p p r‘ v>fKnęriinłai -''' na m ip is r e ’ di
nie stopniowo ideęrr naszą -^Kościoła 1/ na
ne.. Przykłady tego mamy dziś w niektórych krajach. : i"'-'.' ‘n Praca dzisiejszego duszpasterza da ' się sprowadzić do 6-ciu dziedzin.mt m ■ 1 “ — — w . > \ i
O *
-Bwust..; Dziedzina, źe tak nazwę nieładnie, zawodowa. Praca w tym i ujęta jest liturgicznie. Mieści w sobie działalność ściśle ka-
św. sakramentów i sakramentalii. . ■- ic! II. '. Staranność o stan inwentarsko-gospodarczy. Kościół i jego
e, budynki parafialne i t. p. > . ■<. ; • ? r
i ! o i Ul. Wpływ na maluczkich przez naukę religii w szkole i poza
szkołą z racji przygotowania do I-ej Komunii ś w a * j:.v.r.> * ^ i ; i w i '(. !
-c);J HM. ^Dziedzina organizacji religijnych jak: Trzeci Zakon, Żywy Różaniec, Sodalicja, Apostolstwo modlitwy i t. p. •.j t . ;;: ,/ n - i :.:>v n Organizacje o charakterze katolicko-społecznym.: Oddziały
stanowe Akcji Katolickiej i Miłosierdzie Chrześcijańskie. w ~ .
