• Nie Znaleziono Wyników

Dydaktyka szkoły wyższej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dydaktyka szkoły wyższej"

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

Dydaktyka szkoły wyższej

2

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

(2)

Struktura

Wprowadzenie

• Cele i zasady nauczania w SW

• Składowe procesu nauczania

• Podstawowe zasady kształcenia

• Formy kształcenia Zakończenie

(3)

Dydaktyka

„system poprawnie uzasadnionych twierdzeń, hipotez i prawidłowości rządzących procesem nauczania i uczenia się (kształcenia) oraz metod, form organizacyjnych i środków pomocniczych w

wywoływaniu u uczniów zamierzonych i względnie trwałych zmian”

Kupisiewicz Cz.

(4)

Składowe procesu nauczania

1. Cele kształcenia

2. Treści programowe

3. Formy i metody studiowania 4. Konsultacje, praktyki

5. Kontrola wyników 6. Prace dyplomowe

(5)

Cele kształcenia

1. Poznawczy – wyznaczony przez zakresy i treści programowe.

2. Operacyjny – dotyczy umiejętności jakimi ma wykazać się uczeń wykorzystując zdobytą

wiedzę.

3. Kształcący – wyznacza zakres dyspozycji intelektualnych i mentalnych jakie chcemy rozwijać u studenta.

4. Wychowawczy – obejmujący szereg postaw, wartości, dyspozycji jakimi student ma się odznaczać kończąc studia.

(6)

Koncepcje wyznaczania ogólnych celów poznawczych

1. Materializm dydaktyczny – celem kształcenia powinno być przekazanie jak najszerszej wiedzy o świecie.

2. Formalizm – F. Herbert, kładzie nacisk na rozwijanie zdolności intelektualnych i zainteresowań uczniów.

3. Utylitaryzm – J. Dewey, za cel stawia przygotowanie uczniów do wykonywania zadań praktycznych.

4. Materializm funkcjonalny – W. Okoń, kształcenie ma być jak najbardziej wszechstronne.

5. Dziś: model kształcenia się przez całe życie, łączący wysoką specjalizację z kreatywnością – ERK, KRK.

(7)

Zasady kształcenia zwiększające jego efektywność

Zasady kształcenia to sposoby nauczania

zapewniające możliwie wysoką skuteczność procesu dydaktycznego. Są to m. in.:

1. Stopniowanie trudności 2. Poglądowość

3. Systemowość wiedzy

4. Łączenie teorii z praktyką 5. Trwałość

(8)

Formy kształcenia

1. Wykład konwencjonalny (kursowy, monograficzny)

2. Wykład niekonwencjonalny (konwersatoryjny, problemowy)

3. Ćwiczenia, laboratoria, warsztaty, projekty 4. Seminaria, konferencje, publikacje.

5. Wynikające ze strategii LLL (formalne, pozaformalne, nieformalne).

(9)

Metody kształcenia

1. Podające (ex cathedra) – wiedza

przekazywana w gotowej postaci wraz z metodami jej przekształcania.

2. Poszukujące (problemowe) – student nabywa wiedzę i umiejętności dzięki własnej

aktywności i pracy.

(10)

Metody - rodzaje

1. Podające: wykład, obserwacja, pogadanka.

2. Aktywizujące:

a. Problemowe: gry dydaktyczne, burza mózgów, obserwacja, dyskusja panelowa, metoda

projektowa, studium przypadku.

b. Ekspresji i impresji: drama, metody symulacyjne, improwizacje.

c. Zapis graficzny: drzewo decyzyjne, rybi szkielet, mapa mentalna, śnieżna kula, mapa skojarzeń.

(11)

Metody aktywizujące - przykłady

• Gry dydaktyczne – organizują treści kształcenia w modele rzeczywistych zjawisk, sytuacji w celu zbliżenia procesu poznawczego uczniów do poznania bezpośredniego dzięki dostarczeniu okazji do manipulowania modelem

• Burza mózgów – pozwala na wysuwanie przez uczniów hipotez dotyczące rozwiązywania różnych problemów w sposób spontaniczny i niczym nie ograniczony, faza

estymacji (oceny pomysłów) jest odroczona

• Metoda sytuacyjna – polega na bardzo dokładnym

rozpatrzeniu jakiegoś przypadku, tak skonstruowanego, aby był typowy dla dużej klasy zdarzeń. Analiza konkretnego

problemu pozwala wykształcić umiejętności przydatne w rozwiązywaniu często występujących zdarzeń

(12)

Metody aktywizujące c.d .

Metoda projektowa – aktywizuje indywidualne

wzorce uczenia się studenta. Bazując na wcześniej zdobytej wiedzy, stawia przed nim problemy do rozwiązania, pobudza krytyczne myślenie, rozwija umiejętności selekcjonowania informacji, zdolność refleksji. Składa się z etapów:

1. Sformułowanie problemu zadania.

2. Proces samodzielnych prób rozwiązania.

3. Efekt w postaci: zdobycia nowej umiejętności, konkretnego produktu.

(13)

Cykl metody projektowej

(14)

Cykl metod tradycyjnych

(15)

Skuteczność metod

(16)

Zakończenie

• Cele i zasady nauczania w SW

• Składowe procesu nauczania

• Zasady kształcenia

• Formy kształcenia

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Uczniowie poprzez burzę mózgów tworzą kilka odnóg, na których pojawia się to wszystko, co kojarzy się z podróżami: miejsca naszych prawdziwych lub wymarzonych wycieczek,

To zadanie może być bardzo łatwe, jeżeli jest rozwiązywane na poziomie reprezentacji za pomocą liczmanów, poprzez zastosowa- nie odpowiedniej manipulacji.. Wystarczy

poszczególnych modułów tego procesu punktami ECTS.. Dla każdego obszaru kształcenia Rozporządzenia Ministra określają „wzorcowe efekty kształcenia”.. Efekty kształcenia

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego... Ludzki mózg –

Kraśniewski A., Jak przygotować program kształcenia zgodnie z wymaganiami wynikającymi z Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego?, Warszawa 2011, szczególnie s1.

Rodzic zachęca dziecko do wypowiadania się na temat ulubionych książek, programów telewizyjnych oraz gier komputerowych.. Dziecko przelicza książki znajdujące się w

 zawiadamia Dyrektora szkoły, który powiadamia rodziców poszkodowanego ucznia i decyduje o powiadomieniu odpowiednich służb (w sytuacji zagrożenia zdrowia lub

1912.. Kuryer Warszawski nr. 59.; Patryarcha czerwonych. Kuryer warszawski nr. Κ., pierwszy metodyk etnografii polskiej. Kuryer warszawski nr. jako pisarz