ADMINISTRACYJNOPRA WNA SYTUACJA
CUDZOZIEMCA W
POLSCE
Regulacje prawne
■ Sytuację prawną cudzoziemca w Polsce regulują m.in..:
– Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
– Ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (w zakresie realizacji obowiązku meldunkowego przez
cudzoziemców)
– Ustawa z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców
– Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
■ Ustawa reguluje zasady i warunki:
– wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– przejazdu cudzoziemców przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– wyjazdu cudzoziemców z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– oraz tryb postępowania i organy właściwe w powyższych sprawach
Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
■ Ustawy nie stosuje się do:
– członków misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych pod warunkiem wzajemności i posiadania przez te osoby
dokumentów potwierdzających pełnienie przez nie funkcji
uprawniających do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium (za wyjątkiem niektórych przepisów)
– obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw
członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub
Konfederacji Szwajcarskiej oraz członków ich rodzin, którzy do nich
dołączają lub z nimi przebywają
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców
■ Centralny organ administracji rządowej właściwy w sprawach:
– wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego;
– nadawania statusu uchodźcy;
– udzielania ochrony uzupełniającej;
– udzielania zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany;
– udzielania cudzoziemcom azylu;
– udzielania ochrony czasowej
■ Nadzorowany przez ministra właściwego ds. wewnętrznych
■ Szef Urzędu wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu będącego urzędem
administracji rządowej
Zasady przekraczania granicy
■ Cudzoziemiec, który przekracza granicę, jest obowiązany posiadać:
– ważny dokument podróży;
– ważną wizę lub inny ważny dokument uprawniający go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i do pobytu na tym terytorium, jeżeli są wymagane;
– zezwolenie na wjazd do innego państwa lub zezwolenie na pobyt w innym
państwie, jeżeli zezwolenia takie są wymagane w przypadku przejazdu tranzytem
■ Zwolnienie z powyższego obowiązku dotyczy:
– cudzoziemców będących członkami załóg statków morskich przypływających do polskich portów morskich, przekraczający granicę w celu zejścia na ląd i pobytu w granicach miasta portowego oraz gmin z nim graniczących. Zwolnienie dotyczy obowiązku posiadania wiz w trakcie pobytu statku w porcie
– cudzoziemców, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającego państwa trzecie, których
obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, są zwolnieni z obowiązku
posiadania wiz, gdy ich całkowity pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przekracza 90 dni
Zasady przekraczania granicy
■ Cudzoziemiec, który przekracza granicę, jest obowiązany:
– uzasadnić cel i warunki planowanego pobytu – posiadać oraz okazać na żądanie:
■ dokument potwierdzający posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego lub posiadanie podróżnego ubezpieczenia medycznego o minimalnej kwocie ubezpieczenia w
wysokości 30 000 euro, ważnego przez okres planowanego pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
■ środki finansowe wystarczające na pokrycie kosztów planowanego pobytu oraz podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania lub kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, albo dokument potwierdzający możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem (istnieje szereg zwolnień od powyższego obowiązku dotyczących np. przekraczania granicy na podstawie wizy w celu repatriacji, wynikających z zawartych umów międzynarodowych)
■ kopii zawiadomienia potwierdzającego, że pobyt związany jest z korzystaniem z
mobilności krótkoterminowej związanej z wykonywaniem pracy, studiowaniem, pracą naukową
■ Kontroli dokonuje funkcjonariusz Straży Granicznej podczas przekraczania przez cudzoziemca granicy
Odmowa wjazdu na terytorium RP
■ Cudzoziemcowi odmawia się wjazdu na terytorium RP w sytuacji gdy:– nie posiada ważnego dokumentu podróży, ważnej wizy lub innych ważnych
dokumentów uprawniających do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i do pobytu na tym terytorium
– nie posiada dokumentu potwierdzającego posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego ubezpieczenia medycznego
– wykorzystał dopuszczalny okres pobytu na terytorium państw obszaru Schengen wynoszący 90 dni w każdym okresie 180 dni, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej
– nie przedstawił dokumentów wystarczających do potwierdzenia celu i warunków planowanego pobytu
– nie posiada wystarczających środków finansowych w wysokości uzależnionej od czasu trwania i celu planowanego pobytu lub środków finansowych na podróż
powrotną do państwa pochodzenia lub zamieszkania lub na tranzyt przez terytorium RP do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, albo dokumentu
potwierdzającego możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem
Odmowa wjazdu na terytorium RP ■ Cudzoziemcowi odmawia się wjazdu na terytorium RP w sytuacji gdy:
– posiada podrobiony lub przerobiony dokument podróży, wizę lub inny
dokument uprawniający go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium
– jego wjazd następuje w okresie obowiązywania wpisu do wykazu
cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany
– jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu
– jego wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub pobyt na tym terytorium może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego
– wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub stosunki międzynarodowe
Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej
Odmowa wjazdu na terytorium RP ■ Odmowa wjazdu na terytorium RP następuje w formie decyzji
administracyjnej
■ Decyzja jest wydawana przez komendanta placówki Straży Granicznej
■ Od decyzji przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej
■ Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu
Zaproszenie
■ Zaproszenie – dokument wydany cudzoziemcowi potwierdzający posiadanie środków finansowych wystarczających na pokrycie kosztów związanych z planowanym pobytem na terytorium RP, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia, oraz na pokrycie kosztów podróży powrotnej do państwa
pochodzenia lub zamieszkania albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd
■ Zaproszenia może udzielić:
– obywatel polski zamieszkujący na terytorium RP, obywatel innego państwa członkowskiego UE, państwa członkowskiego EFTA – strony umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub członek jego rodziny, zamieszkujący na terytorium RP i posiadający prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na tym terytorium
– cudzoziemiec przebywający bezpośrednio przed wystawieniem zaproszenia legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez okres 5 lat na terytorium RP lub posiadający zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE
– osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości
prawnej mające siedzibę na terytorium RP
Zaproszenie
■ Zaproszenie podlega wpisowi do ewidencji zaproszeń
■ Wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń odmawia się albo unieważnia się ten wpis, jeżeli:
– zaproszenie nie pochodzi od osoby, która zgodnie z ustawą może takie zaproszenie wydać
– obowiązuje wpis danych zapraszanego cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium RP jest niepożądany
– wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes RP
– zapraszający nie wykazał, że może pokryć koszty związane z pobytem cudzoziemca na terytorium RP, jego wyjazdem itp.
– warunki mieszkaniowe zapraszającego wskazują, że nie będzie on w stanie wykonać zobowiązań przyjętych na siebie w zaproszeniu, jeżeli jako miejsce zakwaterowania zapraszanego cudzoziemca został
wskazany lokal mieszkalny zapraszającego, a zapraszający nie wykazał,
że może zapewnić cudzoziemcowi zakwaterowanie w innym miejscu
Zaproszenie
■ Wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń odmawia się albo unieważnia się ten wpis, jeżeli:
– zapraszający nie wykonał zobowiązań wynikających z uprzednio wystawionego zaproszenia
– w postępowaniu w sprawie wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń zapraszający podał nieprawdziwe dane, sfałszował dokumenty, zeznał nieprawdę itp.
– okoliczności sprawy wskazują, że cel wjazdu zapraszanego
cudzoziemca na terytorium RP i jego pobytu na tym terytorium będzie inny niż deklarowany przez zapraszającego
■ Wpisane do ewidencji zaproszeń zaproszenie jest ważne we wskazanym w nim okresie, na jaki zapraszający zaprosił cudzoziemca, nie dłuższym niż 1 rok
■ Wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń dokonuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę
zapraszającego
Zaproszenie
■ Unieważnienie wpisu zaproszenia do ewidencji zaproszeń dokonuje wojewoda, który dokonał tego wpisu w formie decyzji
administracyjnej
■ Wojewoda wydaje decyzję o unieważnieniu wpisu zaproszenia do ewidencji zaproszeń z urzędu albo na wniosek zapraszającego, złożony co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem okresu ważności
zaproszenia. Zaproszenie traci ważność w dniu, w którym decyzja o
unieważnieniu stała się ostateczna
Wizy
■ Cudzoziemcowi można wydać:
– wizę Schengen – wizę krajową
■ Wiza Schengen – wiza, o której mowa w art. 2 pkt 2-4 Wspólnego Kodeksu Wizowego (wiza, wiza jednolita, wiza o ograniczonej ważności terytorialnej, tranzytowa wiza lotniskowa)
■ Wiza krajowa - uprawnia do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ciągłego
pobytu na nim lub do kilku pobytów na tym terytorium następujących po sobie, trwających łącznie dłużej niż 90 dni w okresie ważności wizy
■ Okres pobytu na terytorium RP na podstawie wizy krajowej ustala się w wyżej określonych granicach odpowiednio do celu pobytu wskazanego przez cudzoziemca
■ Okres ważności wizy krajowej rozpoczyna się nie później niż 3 miesiące od dnia jej wydania i nie przekracza 1 roku
■ Wizę krajową umieszcza się w formie naklejki wizowej w dokumencie podróży, a w
szczególnych przypadkach uzasadnionych interesem cudzoziemca – na osobnym blankiecie wizowym
Wizy
■ Wizę Schengen lub wizę krajową wydaje się m. in. w celu:
– turystycznym;
– odwiedzin u rodziny lub przyjaciół;
– udziału w imprezach sportowych;
– prowadzenia działalności gospodarczej – wykonywania pracy,
– prowadzenia działalności kulturalnej lub udziału w konferencjach;
– wykonywania zadań służbowych przez przedstawicieli organu państwa obcego lub organizacji międzynarodowej
– odbycia studiów, szkolenia zawodowego – Naukowym
– Leczenia
– przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe
– repatriacji
Wizy
■ Odmowa wydania wizy krajowej następuje w sytuacji gdy (przykłady):
– obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium RP jest niepożądany,
– dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu
– cudzoziemiec nie posiada wystarczających środków finansowych – Nie posiada ubezpieczenia zdrowotnego lub medycznego
– wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes RP – Dokument podróżny cudzoziemca nie spełnia określonych
kryteriów
– w postępowaniu w sprawie wydania wizy krajowej podano
nieprawdziwe dane, posłużono się sfałszowanym dokumentem,
podano nieprawdę
Wiza
■ Wizę krajową wydaje lub odmawia jej wydania konsul
■ Wizę Schengen wydaje na granicy lub odmawia jej wydania komendant placówki Straży Granicznej
■ Wizę krajową wydaje się na wniosek cudzoziemca, składany przez niego na formularzu
■ Wizę krajową członkowi misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego lub innej osobie zrównanej z nimi pod względem
przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub
powszechnie zwyczajów międzynarodowych, a także członkom ich rodzin, wydaje lub odmawia im jej wydania minister właściwy ds.
zagranicznych lub konsul
■ Odmowa wydania wizy krajowej następuje w drodze decyzji (decyzja
wydawana jest na właściwym formularzu)
Wiza
■ Od decyzji o odmowie wydania wizy Schengen lub wizy krajowej wydanej przez:
– konsula – przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten organ;
– komendanta placówki Straży Granicznej – przysługuje odwołanie
do Komendanta Głównego Straży Granicznej
Wiza – cofnięcie, unieważnienie
■ Wizę krajową cofa się:
– z urzędu, jeżeli okoliczności uzasadniające odmowę wydania wizy krajowej (za wyjątkiem sytuacji, gdy dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy
wjazdu) powstały po jej wydaniu – na wniosek jej posiadacza
■ Ustawodawca wprowadził dodatkowe katalogi okoliczności, kiedy następuje cofnięcie wizy wydanej w konkretnym celu
■ Wizę krajową unieważnia się, jeżeli w chwili jej wydania zachodziły
okoliczności uzasadniające odmowę jej wydania
Wiza – cofnięcie, unieważnienie
■ Wizę Schengen lub wizę krajową cofa lub unieważnia, w drodze decyzji:
– konsul;
– komendant oddziału Straży Granicznej;
– komendant placówki Straży Granicznej
■ Wizę Schengen lub wizę krajową wydawaną członkowi misji
dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego lub innej osobie zrównanej z nimi pod względem przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów
międzynarodowych, a także członkom ich rodzin, cofa lub unieważnia minister właściwy do spraw zagranicznych, kierując notę do
ministerstwa spraw zagranicznych państwa obcego lub jego misji
dyplomatycznej
Wiza – cofnięcie, unieważnienie
■ Od decyzji o cofnięciu lub unieważnieniu wizy Schengen lub wizy krajowej wydanej przez:
– konsula – przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten organ;
– komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej – przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej
■ Decyzja o cofnięciu lub unieważnieniu wizy Schengen lub wizy krajowej podlega natychmiastowemu wykonaniu
■ Decyzja o cofnięciu lub unieważnieniu wydawana jest na stosownym
formularzu
Zezwolenie na pobyt czasowy
■ Zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi udziela się albo można udzielić na jego wniosek, jeżeli spełnia wymogi określone ze względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie,
uzasadniają jego pobyt na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące
■ Zezwolenia na pobyt czasowy udziela się na okres niezbędny do realizacji celu pobytu cudzoziemca na terytorium RP, nie dłuższy jednak niż 3 lata
■ Odmawia się wydania zezwolenia na pobyt czasowy m. in. w sytuacji gdy:
– obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt jest na terytorium RP niepożądany
– cudzoziemiec zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty
zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu
– złożył wniosek podczas nielegalnego pobytu na terytorium RP lub przebywa na
tym terytorium nielegalnie
Zezwolenie na pobyt czasowy
■ Zezwolenie na pobyt czasowy cofa się cudzoziemcowi, gdy:
– ustał cel pobytu, który był powodem udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy,
– przestał on spełniać wymogi udzielenia mu zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na deklarowany cel pobytu,
– wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności stanowiąca przesłankę odmowy wydania zezwolenia na pobyt czasowy
■ Zezwolenie na pobyt czasowy wygasa z mocy prawa z dniem
uzyskania przez cudzoziemca kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego UE lub obywatelstwa polskiego
Zezwolenie na pobyt czasowy
■ Zezwolenia na pobyt czasowy udziela lub odmawia jego udzielenia wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, w drodze decyzji.
(za wyjątkiem zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa oraz zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika)
■ Zezwolenie na pobyt czasowy cofa wojewoda, który go udzielił, w drodze decyzji
■ Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy składa się osobiście (za wyjątkiem osób małoletnich oraz ubezwłasnowolnionych całkowicie)
■ Przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy
cudzoziemcowi będącemu osobą małoletnią, która do dnia złożenia wniosku
ukończyła 6. rok życia, jest wymagana jego obecność
Zezwolenie na pobyt czasowy
■ Przed wydaniem decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy wojewoda zwraca się do komendanta oddziału Straży Granicznej,
komendanta wojewódzkiego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby także do konsula właściwego ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania cudzoziemca za granicą lub do innych organów z wnioskiem o przekazanie informacji, czy wjazd cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jego pobyt na tym terytorium mogą stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego
■ Cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy, zawiadamia wojewodę, który udzielił tego zezwolenia, w terminie 15 dni roboczych, o ustaniu przyczyny udzielenia zezwolenia
■ W postępowaniu w sprawie udzielenia albo cofnięcia zezwolenia na pobyt
czasowy stroną postępowania jest wyłącznie cudzoziemiec
Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę
■ Zezwolenia na pobyt czasowy i pracę udziela się, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy oraz spełnione są łącznie następujące warunki:
– cudzoziemiec posiada:
■ ubezpieczenie zdrowotne lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium RP,
■ źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu
– cudzoziemiec ma zapewnione na terytorium RP miejsce zamieszkania;
– podmiot powierzający wykonywanie pracy nie ma możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy
– wynagrodzenie, które jest wskazane przez podmiot powierzający wykonywanie pracy, nie jest niższe niż wynagrodzenie pracowników
wykonujących w tym samym wymiarze czasu pracy pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku
– wysokość miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa wyżej nie jest niższa
niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę
Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę
■ Zezwolenia na pobyt czasowy i pracę udziela się także wówczas, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium RP jest wykonywanie pracy w zawodzie pożądanym dla polskiej gospodarki, cudzoziemiec posiada kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania pracy w tym
zawodzie i spełnione są łącznie warunki dotyczące posiadania ubezpieczenia, źródła stabilnego i regularnego dochodu, miejsca zamieszkania oraz wysokości wynagrodzenia
■ Uzyskanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę nie zwalnia od
spełnienia określonych odrębnymi przepisami wymogów dotyczących
wykonywania zawodów regulowanych lub działalności
Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę
■ W decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, poza okresem ważności tego zezwolenia, wskazuje się m. in.:
– Podmiot powierzający wykonywanie pracy – Stanowisko pracy cudzoziemca
– Wymiar czasu pracy
– Rodzaj umowy, na postawie której ma być wykonywana praca
■ Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę może być w każdym czasie, na wniosek cudzoziemca, zmienione przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce
aktualnego pobytu cudzoziemca, jeżeli cudzoziemiec zamierza wykonywać pracę u innego pracodawcy użytkownika lub na innych warunkach niż określone w
dotychczasowym zezwoleniu
■ Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę zawiadamia pisemnie wojewodę, który
udzielił tego zezwolenia, w terminie 15 dni roboczych, o utracie pracy u
któregokolwiek z podmiotów powierzających wykonywanie pracy, wymienionych
w zezwoleniu
Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę
■ Zezwolenie na pobyt czasowy i prace cofa się:
– W razie zaistnienia okoliczności warunkujących cofnięcie zezwolenia na pobyt czasowy
– Jeżeli stanowisko określone w zezwoleniu uległo zmianie lub wysokość wynagrodzenia została obniżona, a zezwolenie to nie zostało zmienione
– Jeżeli podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie prowadzi działalności gospodarczej, rolniczej lub statutowej, w szczególności zawiesił działalność, został wykreślony z
właściwego rejestru lub jest w okresie likwidacji
■ Wojewoda zawiadamia starostę właściwego ze względu na miejsce
pobytu cudzoziemca o cofnięciu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt
czasowy i pracę, gdy decyzja w tej sprawie stanie się ostateczna
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie
wymagającym wysokich kwalifikacji
■ Zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji udziela się, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium RP jest wykonywanie pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji oraz spełnione są łącznie ustawowe warunki dotyczące posiadanych kwalifikacji, ubezpieczenia, wysokości wynagrodzenia
■ Zezwolenia udziela się na okres dłuższy o 3 miesiące od okresu wykonywania pracy, nie dłuższy jednak niż 3 lata
■ Uzyskanie zezwolenia nie zwalnia od spełnienia określonych odrębnymi przepisami wymogów dotyczących wykonywania zawodów regulowanych lub działalności
■ Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie
zezwolenia, w terminie 15 dni roboczych zawiadamia pisemnie o utracie pracy wojewodę, który udzielił tego zezwolenia
■ Zezwolenie może być w każdym czasie, na wniosek cudzoziemca, zmienione przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce aktualnego pobytu cudzoziemca, jeżeli
cudzoziemiec zamierza rozpocząć wykonywanie pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu, zamierza zmienić stanowisko lub będzie otrzymywać niższe wynagrodzenie niż określone w zezwoleniu
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie
wymagającym wysokich kwalifikacji
■ W okresie pierwszych 2 lat pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia:
– cudzoziemiec nie może rozpocząć wykonywania pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu,
– cudzoziemiec nie może zmienić stanowiska, na jakim jest zatrudniony,
– cudzoziemcowi nie można wypłacać wynagrodzenia niższego niż określone w zezwoleniu
bez zmiany tego zezwolenia
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie
wymagającym wysokich kwalifikacji
■ W decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia określa się okres ważności tego zezwolenia i wskazuje się:
– podmiot, u którego cudzoziemiec ma wykonywać pracę;
– stanowisko, na jakim cudzoziemiec ma być zatrudniony;
– wynagrodzenie;
– minimalny wymiar czasu pracy i rodzaj umowy, na podstawie
której cudzoziemiec ma wykonywać pracę
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach
■ Zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach
udziela się cudzoziemcowi, gdy celem jego pobytu na terytorium RP jest podjęcie lub kontynuacja studiów w jednostce prowadzącej studia zatwierdzonej przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
chyba że ta jednostka nie podlega obowiązkowi zatwierdzenia albo w jednostce prowadzącej studia, która nie podlega obowiązkowi
zatwierdzenia, w stosunku do której nie została wydana decyzja o
zakazie przyjmowania cudzoziemców
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach
■ Warunki, które muszą być spełnione w celu otrzymania zawiadomienia:
– Przedłożenie przez cudzoziemca:
■ zaświadczenie jednostki prowadzącej studia o przyjęciu na studia lub o kontynuacji studiów,
■ dowód uiszczenia opłaty, jeżeli podejmuje lub kontynuuje studia odpłatnie
– cudzoziemiec posiada:
■ Ubezpieczenie zdrowotne
■ Wystarczające środki finansowe
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach
■ Decyzję w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia wydaje się w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie wraz z
dokumentami niezbędnymi do potwierdzenia danych zawartych we
wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie tego zezwolenia
■ O udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia wojewoda zawiadamia rektora uczelni lub kierownika innej jednostki prowadzącej studia, wskazanej przez cudzoziemca we wniosku o udzielenie mu tego zezwolenia
■ Rektor uczelni lub kierownik innej jednostki prowadzącej studia niezwłocznie zawiadamia pisemnie wojewodę, który udzielił
cudzoziemcowi zezwolenia o skreśleniu cudzoziemca z listy studentów
lub doktorantów
Ofiary handlu ludźmi
■ Cudzoziemcowi, w stosunku do którego istnieje domniemanie, że jest ofiarą handlu ludźmi, wydaje się zaświadczenie potwierdzające istnienie tego domniemania
■ Pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny przez okres ważności wydanego mu zaświadczenia
■ Pobyt takiego cudzoziemca przestaje się uważać za legalny z chwilą odnotowania przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych informacji o tym, że
cudzoziemiec:
– aktywnie, dobrowolnie i z własnej inicjatywy ponownie nawiązał kontakt z osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa handlu ludźmi
– przekroczył lub usiłował przekroczyć granicę wbrew przepisom prawa
■ Zaświadczenie jest wydawane przez organ prowadzący śledztwo w sprawie popełnia przestępstwa handlu ludźmi
■ Zaświadczenie jest ważne przez okres 3 miesięcy od dnia jego wydania, a w
przypadku małoletniego cudzoziemca – przez okres 4 miesięcy od dnia jego
wydania
Ofiary handlu ludźmi
■ Ofiary handlu ludźmi mogą otrzymać zezwolenie na pobyt czasowy
■ Zezwolenia na pobyt czasowy dla ofiar handlu ludźmi udziela się cudzoziemcowi, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:
– przebywa na terytorium RP
– podjął współpracę z organem właściwym do prowadzenia postępowania w sprawie o przestępstwo handlu ludźmi, a w przypadku małoletniego cudzoziemca – otrzymał status
pokrzywdzonego w postępowaniu w sprawie o przestępstwo handlu ludźmi
– zerwał kontakty z osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa handlu ludźmi
■ Zezwolenia na pobyt czasowy dla ofiar handlu ludźmi udziela się na
okres co najmniej 6 miesięcy
Krótkotrwały pobyt
■ Zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu
■ Powyższego zezwolenia można udzielić cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium RP, jeżeli:
– jest obowiązany do osobistego stawiennictwa przed polskim organem władzy publicznej
– obecności cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga jego wyjątkowa sytuacja osobista
– obecności cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga interes Rzeczypospolitej Polskiej
■ Zezwolenia można udzielić na okres niezbędny do realizacji celu, ze względu
na który zezwolenie zostało udzielone, nie dłuższy jednak niż 6 miesięcy.
Zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności
■ Zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności udziela się cudzoziemcowi, jeżeli:
– zamierza jako członek rodziny zamieszkiwać na terytorium RP wspólnie z pracownikiem migrującym, o którym mowa w
Europejskiej Karcie Społecznej lub z prowadzącym na tym terytorium działalność gospodarczą na własny rachunek cudzoziemcem, o którym mowa w a Europejskiej Karcie Społecznej,
– jest urodzonym na terytorium RP małoletnim dzieckiem
cudzoziemca przebywającym na tym terytorium bez opieki,
Zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności
■ Zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności udziela się cudzoziemcowi, jeżeli:
– posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielone przez inne państwo członkowskie UE oraz:
■ zamierza wykonywać pracę lub prowadzić działalność gospodarczą na terytorium RP na podstawie przepisów obowiązujących w tym
zakresie na tym terytorium lub
■ zamierza podjąć lub kontynuować na terytorium RP studia lub szkolenie zawodowe, lub
■ wykaże, że zachodzą inne okoliczności uzasadniające jego
zamieszkiwanie na terytorium RP
Zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności
■ Zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności udziela się cudzoziemcowi, jeżeli:
– jest członkiem rodziny cudzoziemca posiadającego zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, z którym przebywał na terytorium innego państwa
członkowskiego UE i towarzyszy mu lub chce się z nim połączyć,
– posiada uprawnienie do wykonywania pracy na terytorium RP na zasadach
określonych w decyzji nr 1/80 Rady Stowarzyszenia Republiki Tureckiej i EWG z dnia 19 września 1980 r. w sprawie rozwoju Stowarzyszenia
– jest absolwentem polskiej uczelni i poszukuje na terytorium RP pracy lub planuje rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej na tym terytorium,
– bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie tego zezwolenia przebywał na terytorium RP na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia
badań naukowych, zakończył prowadzenie badań naukowych lub prac rozwojowych i poszukuje na terytorium RP pracy lub planuje rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej na tym terytorium
Zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności
■ Zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności można udzielić cudzoziemcowi, jeżeli (przykłady):
– zamierza na terytorium RP podjąć lub kontynuować naukę lub szkolenie zawodowe,
– jest duchownym, członkiem zakonu lub osobą pełniącą funkcję religijną w kościele lub związku wyznaniowym, którego status jest uregulowany umową międzynarodową, przepisami obowiązującego na terytorium RP prawa lub który działa na podstawie wpisu do
rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych, i jeżeli jego pobyt na terytorium RP jest związany z pełnioną funkcją lub
przygotowaniem do jej pełnienia
– Jest pokrzywdzonym w spawie karnej prowadzonej przeciwko
podmiotowi udzielającemu mu pracę
Zezwolenie na pobyt stały
■ Udzielane jest na czas nieoznaczony na wniosek cudzoziemca.
Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały osobiście, nie później niż w ostatnim dniu jego legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej
■ Zezwolenia udziela się jeżeli cudzoziemiec (przykłady):
– jest dzieckiem cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały lub
zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE pozostającym pod jego władzą rodzicielską:
■ urodzonym po udzieleniu temu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub
■ urodzonym w okresie ważności zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego temu
cudzoziemcowi lub w okresie pobytu tego cudzoziemca na terytorium RP na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany albo w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem ochrony uzupełniającej,
– jest dzieckiem obywatela polskiego pozostającym pod jego władzą rodzicielską – jest osobą o polskim pochodzeniu i zamierza osiedlić się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na stałe
Zezwolenie na pobyt stały
■ Zezwolenia udziela się jeżeli cudzoziemiec:
– pozostaje w uznawanym przez prawo RP związku małżeńskim z obywatelem polskim i pozostawał w tym związku małżeńskim przez co najmniej 3 lata przed dniem, w którym złożył wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały, i bezpośrednio przed złożeniem tego wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium RP przez okres nie krótszy niż 2 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z tym obywatelem polskim lub w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy,
ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych, – jest ofiarą handlu ludźmi w rozumieniu art. 115 § 22 Kodeksu karnego i:
■ przebywał na terytorium RP bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 1 rok na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy dla ofiar handlu ludźmi,
■ współpracował z organami ścigania w postępowaniu karnym w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego,
■ ma uzasadnione obawy przed powrotem do państwa pochodzenia, lub
Zezwolenie na pobyt stały
■ Zezwolenia na pobyt stały udziela cudzoziemcowi lub odmawia jego udzielenia wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, w drodze decyzji
■ Zezwolenie na pobyt stały cofa się cudzoziemcowi, w drodze decyzji. Decyzję wydaje wojewoda, który udzielił tego zezwolenia, a w przypadku gdy zezwolenia udzielił Szef Urzędu ds. Cudzoziemców (w przypadku, gdy zostało wniesione odwołanie od decyzji, które zostało uwzględnione) w drugiej instancji – wojewoda, który orzekał w tej sprawie w pierwszej instancji.
■ Cofnięcie następuje z urzędu lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta placówki Straży Granicznej lub komendanta wojewódzkiego Policji
■ Przed wydaniem decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały wojewoda zasięga informacji, czy wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobyt na tym
terytorium stanowią zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego
■ Postępowanie w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały powinno zakończyć się nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia jego wszczęcia, a postępowanie odwoławcze – w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania
