InformacjawSprawach CzytelniaAkt BiuroPodawcze
Godzinyurzędowania Pn.-Pt. Pn.-Pt. Pn.-Pt.8‘’°-16°°
Wydz.I-IVul.Jasna2/4 225537821,225537822 Wydz.V-VIIul.J.Pankiewicza4 225537037
ePUAP 225537070
Telefon
/wsa_waw/SkrytkaESP
Radom 48 368 99 08 Radom 48 368 99 18
infomriacja@warszawa.wsa.gov.pl czytelnia@war$zawa.wsa.gov.pl Email
NIP525-2283-365 REGON 015608709 KontoBankoweSądu 96101010100078102231000000 WynikrozprawydostępnypozakończeniuposiedzeniaSądu,najpóźniejwdniunastępnymnastronie;
____________________________ http//etr.warszawa.wsa.goy.pł____________________________
Wojewódzki SądAdministracyjny wWarszawie
WYDZIAŁ II ul. Jasna 2/4 00-013Warszawa Dnia 2 lutego2022 r.
Sygn. akt II SA/Wa 3093/21
Wodpowiedzinależypodać sygnaturęaktsądu
Stowarzyszenie Sieć ObywateiskaWatchdog Polska zsiedzibąwWarszawie
DORĘCZENIE ODPISU WYROKU
W \A/ykonaniu zarządzenia z dnia 12 stycznia 2022 r. sekretariat Wydziału II Wojewódzkiego SąduAdministracyjnegow Warszawiedoręcza -jako stronie skarżącej -odpis wyroku nieprawomocnegoz dnia 17 grudnia 2021 r. wrazz uzasadnieniem.
Joanna Gfowala , specjalista
POUCZENIE
1. Od powyższego wyroku przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, za pośrednictwem tutejszego Sądu, przy czym oddanie pisma w placówce Poczty Polskiej S.A. (będącej operatorem wyznaczonym w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe), albo placówce pocztowe] operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EF"A) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, albo polskim urzędzie konsularnym, jak również złożenie pisma przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego oraz przez członka załogi polskiego statku morskiego u kapitana statku jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu. Datą wniesienia pisma w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data wprowadzenia pisma do systemu teleinformatycznego sądu (art. 83 § 3. 4 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami adminis.tracyjnymi, Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, zwanej dalej „p.p.s.a.”).
2. Skarga kasacyjna złożona po upływie wskazanego powyżej trzydziestodniowego terminu zostanie odrzucona (art. 178 p.p.s.a.).
3. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego: adwokatem lub radcą prawnym. Skarga kasacyjna sporządzona przez podmiot nieuprawniony będzie odrzucona bez merytorycznego rozpoznania.
Strona1z3
\A/SA/dor.1-doręczenieodpisuwyrokuzuzasadnieniem
WSA w Warszawie
2022.02.02 11:11:40
Signer:
CN=WSA w Warszawie C=PL
O=Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie E=gkojtek@nsa.gov.pl
Public key:
RSA/2048 bits
4. Strona może wystąpić do Sądu o przyznanie jej prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych oraz przyznanie adwokata lub radcy prawnego. Wniosek w tym przedmiocie powinien być złożony na urzędowym formularzu określonym w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 2015 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu orzed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub s^anu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. z 2015 r. poz. 1257, z póżn. zm.). Złożenie tego wniosku nie przerywa biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
5. Urzędowe formularze, o których mowa w pkt 4, są udostępniane we wszystkich wojewódzkich sądach administracyjnych. Naczelnym Sądzie Administracyjnym, w urzędach gmin, a także w Internecie pod adresem: http://www.warszawa.wsa.cov.pl.
POUCZENIE O WARUNKACH WNOSZENIA PISM ORAZ DORĘCZANIA PISM PRZEZ SĄD ZA POMOCĄ ŚRODKÓW KOMUNIKACJI ELEKTRONICZNEJ
1. Pisma do sądu administracyjnego można wnieść w formie dokumentu elektronicznego przez elektroniczną skrzynkę podawczą sądu (art. 12b § 2 p.p.s.a.). Elektroniczna skrzynka podawcza sądu jest zlokalizowana na elektronicznej platformie usług administracji publicznej (ePUAP).
W celu wniesienia takiego pisma do sądu strona po'A'inna posiadać konto na platformie ePUAP.
Instrukcja zakładania konta dostępna jest poci adresem: https://epuap.gov.pi/wps/portal.
Pisma wysłane na adres elektroniczny sądu (adres e-mail), czyli z pominięciem elektronicznej skrzynki podawczej sądu, nie wywołują skutków pravynych, które ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym wiąże ze złożeniem pisma procesowego.
2. Każde pismo w formie dokumentu elektronicznego powinno zawierać adres elektroniczny (tj. adres na platformie ePUAP). W przypadku niewskazenia adres elektronicznego przyjmuje się, że właściwym jest ten adres, z którego nadano pismo wniesione w formie dokumentu elektronicznego (art. 46 § 2a i 2d p.p.s.a.).
3. Strony i ich przedstawiciele mają obowiązek zawiadamiać sąd o każdej zmianie miejsca zamieszkania, adresu do doręczeń, w tym adresu elektronicznego, lub siedziby. W razie zaniedbania tego obowiązku pisma wysłane na dotychczasowy adres pozostawia się w aktach ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany (art. 70 § 1 i 2 p.p.s.a.).
4. Pismo i załączniki wnoszone w formie dokumentu elektronicznego powinny zostać podpisane przez stronę albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym (art. 46 § 2a i 2b p.p.s.a.).
5. Do pisma w formie dokumentu elektronicznego nie d(.>łącza się jego odpisów (art. 47 § 3 p.p.s.a.).
Zamiast odpisu pisma strona zobowiązana jest do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za sporządzenie wydruków takiego pism i jego załączników wniesionych w formie dokumentu elektronicznego w celu ich doręczenia stronom, które nie posługują się środkami komunikacji elektronicznej do odbioru pism (art. 235a p.p.s.a.).
6. Datą wniesienia pisma w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data wprowadzenia pisma do systemu teleinformatycznego sądu (art. 83 § 5 p.p.s.a.).
7. Wniesienie pisma do sądu w formie dokumentu elektronicznego jest równoznaczne z żądaniem doręczania korespondencji z sądu za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Pisma sądu mogą być doręczane stronie za pomocą środków komunikacji elektronicznej również w przypadku, gdy strona składa do sądu pisma w postaci papierowej, jeżeli wystąpi ona do sądu o takie doręczenie i wskaże sądowi adres elektroniczny albo wyrazi zgodę na doręczanie pism za pomocą tych środków i wskaże sądowi adres elektroniczny (art 74a § 1 p.p.s.a.). W przypadku niewskazanie adresu elektronicznego doręczenie pism przez sąd następuje na adres zamieszkania, a w razie jego braku - na adres do doręczeń, lub siedziby strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika (art. 46 § 2d p.p.s.a.).
„Art. 177 § 1 Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
§ 2.Termin do wniesienia skargi kasacyjnej dla stron wiąże również prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich i Rzecznika Praw Dziecka. Jeżeli jednak orzeczenia nie doręcza się stronie prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich i Rzecznik Praw Dziecka mogą w terminie trzydziestu dni od dnia wydania orzeczenia wystąpić o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i wnieść skargę kasacyjną w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
§ 3.W razie ustanowienia w ramach prawa pomocy adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego po wydaniu orzeczenia, na wniosek złożony przez stronę, której doręcza się odpis orzeczenia z uzasadnieniem sporządzonym z urzędu, albo przez stronę, która zgłosiła wniosek
Strona2z3
WSA/dor.1-doręczenieodpisuwyrokuzuzasadnieniem
o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia zawiadomienia pełnomocnika o jego wyznaczeniu, jednak nie wcześniej niż od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
§ 4. Jeżeli pełnomocnik wyznaczony na podstawie art. 253 § 2 nie stwierdza podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, składa w sądzie, w terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, sporządzoną przez siebie opinię w tym przedmiocie wraz z odpisem dla strony, dla której został ustanowiony. Sąd doręcza odpis opinii stronie. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez stronę biegnie od dnia doręczenia odpisu opinii, o czym sąd poucza stronę, dokonując doręczenia.
§ 5. Przepisu § 4 zdanie trzecie nie stosuje się, jeżeli sąd stwierdzi, że opinia nie została sporządzona z zachowaniem zasad należytej staranności. W takim przypadku sąd zawiadamia o tym właściwą okręgową radę adwokacką, radę okręgowej izby radców prawnych, Krajową Radę Doradców Podatkowych lub Krajową Radę Rzeczników Patentowych, która wyznacza innego pełnomocnika.
§ 6.Wprzypadku odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego na wniosek, o którym mowa w § 3, bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie może rozpocząć się wcześniej niż od dnia doręczenia stronie postanowienia, a jeżeli strona wniesie środek zaskarżenia na to postanowienie - wcześniej niż od dnia doręczenia postanowienia kończącego postępowanie w tym przedmiocie."
strona3z3
WSA/dor.l-doręczenieodpisuwyrokuzuzasadnieniem
ODPIS
Sygn. akt II SA/Wa 3093/21
Ii
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 grudnia2021 r.
Wojewódzki SądAdministracyjnywWarszawie wskładzie następującym:
PrzewodniczącySędziaWS/\
SędziaWSA SędziaWSA
Joanna Kubę IwonaMaciejuk
Joanna Kruszewska-Grońska (spr.)
Protokolant starszysekretarz sądowy AgnieszkaWiechowicz
po rozpoznaniu na rozprawiewdniu 17grudnia 2021 r.
sprawy ze skargi Stowarzyszenia Sieć Obywatelska Watchdog Polska z siedzibą wWarszawie
na decyzję partii politycznej Solidarna Polska zsiedzibą wWarszawie zdnia 21 lipca 2021 r. bez numeru
w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej
1. uchyla zaskarżoną decyzję;
2. zasądza od partii politycznej Solidarna Polska z siedzibą w Warszawie na rzecz Stowarzyszenia Sieć Obywatelska Watchdog Polska z siedzibą wWarszawie 200 (dwieście) złotychtytułem kosztów postępowania.
A. Na oryginale właściwe podpisy
Za zgodność z oryginałem JoannyGłowala
specjalista
: 1?
% '-•j
Sygn. akt II SAAA/a 3093/21
UZASADNIENIE
Wnioskiem z 30 czerwca 2021 r. stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchdog Polska z siedzibą w Warszawie (dalej: „skarżący”, „stowarzyszenie”) wystąpiło do partii politycznej Solidarna Polska z siedzibą w Warszawie (dalej: „SP”, „partia polityczna”) w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z2020 r., poz. 2176zezm.; dalej: „u.d.i.p.”) o udostępnienie:
- informacji o wszystkich umowach zawartych przez partię z kontrahentami od 1 stycznia 2020 r. do dnia wykonania wniosku poprzez podanie strony każdej umowy, przedmiotu umowy, kwotyumowyorazdatyjejzawarcia;
- historii rachunków bankowych partii ze wszystkich kont od 1 stycznia 2020 r. do dniawykonaniawniosku;
- skanów uchwał podjętych w okresie od 1 stycznia 2020 r. do dnia wykonania wnioskudotyczących wysokości składek wrazze zmieniającymi uchwałami;
- skanów umów i porozumień z innymi partiami politycznymi, stowarzyszeniami, fundacjami, ruchami politycznymi, zawartych wokresie od 1 stycznia 2020 r. do dnia wykonaniawniosku.
Jednocześnie skarżącywniósł o przesłanieżądanych informacji drogą elektroniczną nawskazanyadres pocztyelektronicznej.
Decyzją z 21 lipca 2021 r. bez nr partia polityczna na podstawie art. 9 ust. 1 pkt4 ustawy zdnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz. U. z2018 r., poz.
580ze zm.; dalej: „u.p.p.”) wzwiązku z art. 21 ust. 4statutu SP, atakże art. 16 ust. 1 u.d.i.p. odmówiła udzielenia informacji w zakresie, w jakim skarżący domagał się udostępnienia informacji owszystkich umowachzawartych przez SP zkontrahentami od 1 stycznia 2020 r. do dnia wykonania wniosku poprzez podanie strony każdej umowy, przedmiotu umowy, kwoty umowyoraz datyjej zawarcia.
W uzasadnieniu decyzji SP podała, że w świetle art. 4 ust. 2 u.d.i.p. partie polityczneco dozasady są zobowiązanedo udostępnienia informacji publicznej, lecz w przedmiotowej sytuacji u.d.i.p. nie znajduje zastosowania ze względu na wyłączenie przewidziane w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. Stowarzyszenie domagało się przedstawienia strony, przedmiotu, kwoty oraz daty zawarcia umów, ale nie wskazało, których konkretnie umów dotyczy jego wniosek. Spełnienie żądania skarżącego mogłoby stanowić naruszenie tajemnicy przedsiębiorcy, ponieważ każda osoba przeciętnie orientująca się w obrocie gospodarczymjest świadoma, iż umowy cywilnoprawnesąwwielkiejmierze zawieranezprzedsiębiorcami.
1
Sygn. akt II SAANa3093/21
W dalszej części decyzji partia polityczna opisała poglądy orzecznictwa i doktryny dotyczące rozumienia tajemnicy przedsiębiorcy, konkludując: „Ze względu zatem na niemożność zidentyfikowania, czy w konkretnym przypadku umowy dotyczyochrona tajemnicy przedsiębiorstwa, należyodmówićżądaniu zawartemu we wnioskustrony”.
Powyższą decyzję stowarzyszenie zaskarżyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zarzucając naruszenie art. 16 ust. 1 u.d.i.p.
poprzez wydanie decyzji odmownej, mimo braku zaistnienia jakiejkolwiek ustawowej przesłanki odmowy, jak również art 107 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.
Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.; dalej;
„k.p.a.”) poprzezwydanie decyzji pozbawionej uzasadnienia.
Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz zobowiązanie partii politycznej do załatwienia wniosku w części dotyczącej wydatków na rzecz osób fizycznych.
Wuzasadnieniu skargi stowarzyszeniepodniosło, że mimo pozornej objętości, decyzja SP jest pozbawiona uzasadnienia, zatem nie może się do niej odnieść.
Przytaczająctreść na art. 107 § 3 k.p.a., skarżący stwierdził, że nie wie i nie może wiedzieć, z jakiego powodu została wydana decyzja odmowna, ponieważ w przeważającej części zawiera rozważania luźno związane z przedmiotem wniosku.
Co więcej, w decyzji nie powołano żadnego konkretnego przepisu, z którego wynikałoby ograniczenie prawa do informacji publicznej. Jedynym argumentem, jaki przywołała partia polityczna, jest możliwość naruszenia tajemnicy przedsiębiorcy poprzez realizację wniosku. W tym kontekście stowarzyszenie zaakcentowało, iż do ograniczenia prawa do informacji publicznej może dojśćjedynie wtedy, gdy do takiej kolizji dochodzi (art. 5 ust. 2 u.d.i.p.). Sama możliwość jej wystąpienia to za mało.
Skarżący podkreślił, że orzecznictwo i doktryna wypracowały procedurę działania w przypadku ryzyka naruszenia tajemnicy przedsiębiorcy. Otóż partia polityczna powinna zbadać, czy spełniony został zarówno formalny, jak i materialny aspekt tej tajemnicy. Jeżeli zostaną spełnione oba te aspekty (przesłanki), to zasadne jest wydanie decyzji odmownej. Jednakże SP nie zbadała sprawy, uznając, że sama możliwośćzaistnienia ograniczeniajestwystarczająca do wydania decyzji odmownej.
Tym samym zaskarżona decyzja jest wadliwa, a przynajmniej przedwczesna - z uwagi na brakzweryfikowania podstawograniczenia prawa do informacji publicznej.
2
Sygn. akt II SA/Wa 3093/21
W odpowiedzi na skargę partia polityczna wniosła o jej oddalenie oraz zasądzenie na jej rzecz od skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych. SP oświadczyła, iż w uzasadnieniu decyzji w sposób pełny przedstawiła motywy swojego rozstrzygnięcia, ponieważ wskazała art. 5 ust. 2 u.d.i.p. jako podstawę odmowy udzielenia informacji publicznej z uwagi na tajemnicę przedsiębiorstwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjnyw Warszawiezważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że w świetle art. 4 ust. 2 i ust. 3 u.d.i.p. partia polityczna jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej będącej wjej posiadaniu.
Zdaniem Sądu, informacja o zawartych przez SP umowach (obejmujących kontrahentów, przedmiot umów i wydatki z nimi związane) ma walor informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. jako informacja o wydatkowaniu przez partię polityczną środków finansowych, w tym pochodzących z budżetu państwa.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.p., partia polityczna jest dobrowolną organizacją, występującą pod określoną nazwą, stawiającą sobie za cel udziałwżyciu publicznym poprzez wywieranie metodami demokratycznymi wpływu na kształtowanie polityki państwa lub sprawowanie władzy publicznej. Przepis art. 23a u.p.p. statuuje zasadę jawności źródełfinansowania partii politycznych. Natomiastwmyśl art. 24 ust. 1 i ust.
2 u.p.p. majątek partii politycznej powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, z dochodów majątku oraz z określonych ustawami dotacji i subwencji; może być on przeznaczony tylko na cele statutowe lub charytatywne.
Ponadto art. 28 ust. 1 pkt 1 u.p.p. przewiduje, że partia polityczna, która wwyborach do Sejmu samodzielnietworząc komitetwyborczy otrzymaław skali kraju co najmniej 3%ważnie oddanych głosów najej okręgowe listy kandydatów na posłów, ma prawo do otrzymywania przez okres kadencji Sejmu, wtrybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, subwencji z budżetu państwa na działalność statutową, zwanej dalej "subwencją". SP w ostatnich wyborach do Sejmu taki próg przekroczyła i otrzymuje subwencję zbudżetu państwa.
Kwestią sporną między stronami jest prawidłowość zaskarżonej decyzji, odmawiającej dostępu do informacji publicznej „w zakresie, w jakim Strona domaga się udostępnienia informacji o wszystkich umowach zawartych przez partię z
3
Sygn. akt II SA/Wa3093/21
kontrahentami od 1 stycznia 2020 roku do dnia wykonaniawniosku poprzez podanie strony każdej umowy, przedmiotu umowy, kwoty umowy oraz daty jej zawarcia”. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji SP powołała się na znajdujące, jej zdaniem, zastosowaniewniniejszej sprawie wyłączeniewskazane wart. 5 ust. 2 u.d.i.p. Partia polityczna stwierdziła, że skarżący nie sprecyzowałjakich konkretnie umów dotyczy jego wniosek, a spełnienie jego żądania mogłoby stanowić naruszenie tajemnicy przedsiębiorcy, gdyż „każda osoba przeciętnie orientująca się w obrocie gospodarczym jest świadoma, że umowy cywilnoprawne są w wielkiej mierze zawierane z przedsiębiorcami”. W tym miejscu dostrzec wypada, że tiret pierwszy wniosku stowarzyszenia z 30 czerwca 2021 r. odnosi się do wszystkich umów zawartych przez SP z kontrahentami od 1 stycznia 2020 r. do dnia wykonania wniosku (poprzez podanie strony każdej umowy, przedmiotu umowy, kwoty umowy oraz datyjejzawarcia), zatem uściśleniewniosku wtym zakresiejestzbędne.
W ocenie Sądu należy zgodzić się ze skarżącym, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji nie zawiera żadnej argumentacji, która miałaby przemawiaćza trafnością podjętego rozstrzygnięcia. Partia polityczna przedstawiła bowiem teoretyczne poglądy (wyrażone w doktrynie i judykaturze) na temat rozumienia tajemnicy przedsiębiorcy, nie odnosząc ich w ogóle do realiów przedmiotowej sprawy.
Stosownie do treści art. 5 ust. 2 u.d.i.p., prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnujązprzysługującego im prawa.
Skoro SP doszła do przekonania, że dostęp do ww. informacji powinien podlegać ograniczeniu ze względu natajemnicę przedsiębiorcy, to powinnawyjaśnić w sposób przekonujący z jakich powodów przesłanka ta ma zastosowanie do wszystkich żądanych umów. W szczególności partia polityczna, obszernie przytaczając teoretyczne rozważania odnośnie elementów (materialnego i formalnego) tajemnicy przedsiębiorcy, nie zweryfikowała na gruncie tej konkretnej sprawy, czy wystąpiły oba te elementy. Samo ogólnikowe powołanie się na przesłankę z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. nie może zastąpić uzasadnienia decyzji, które powinno spełniać wymogi zawarte w art. 107 § 3 k.p.a. W sytuacji, gdy podmiot
4
Sygn. akt II SANMa 3093/21
zobowiązany na gruncie u.d.i.p. zamierza wydać akt administracyjny, ma obowiązek stosować przepisy k.p.a., co wynika wprost z art. 16 ust. 2 u.d.i.p. Zatem wydając decyzję o odmowie dostępu do informacji publicznej, partia polityczna ma obowiązek stosować m.in. art. 107§ 1 pkt6 i § 3 k.p.a. Przepisy testanowią, że decyzja zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie faktyczne powinno zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa. Do naruszenia art. 107 § 3 k.p.a. dochodzi wtedy, gdy uzasadnienie decyzji nie zawiera wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie albo gdy mimo formalnej poprawności, jego treść - ze względu np. na ogólnikowość stwierdzeń i argumentów - nie pozwala na skontrolowanie legalności rozstrzygnięcia sprawy, a tym samym w istotnym stopniu czyni wątpliwą poprawność przeprowadzonego postępowania w sprawie (vide wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wWarszawie z 6 października 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 422/M i Naczelnego Sądu Administracyjnego; dalej: „NSA” z24 kwietnia 2018 r., sygn. akt I OSK 1351/16 - orzeczenia sądów administracyjnych są dostępne w internetowej bazie orzeczeń na stronie NSA: orzeczenia.nsa.gov.pl).
Uzasadnienie zaskarżonej decyzji, poza ogólnym odwołaniem do tajemnicy przedsiębiorcy, nie zawiera żadn€;j argumentacji odnoszącej się do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy, co stanowi o naruszeniu art. 107 § 3 k.p.a. Wobec braku wyjaśnienia podjętego przez SP rozstrzygnięcia, nie sposób zaakceptować stanowiska, iż wszystkie umowy objęte wnioskiem podlegają wyłączeniu z udostępnienia. Przyczyny, dla których podmiot zobowiązany odmawia dostępu do informacji publicznej, muszą być vi/skazane w sposób konkretny i szczegółowy, w odniesieniu do stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy. W przeciwnym wypadku możliwość kontroli decyzji przez sąd administracyjny jest iluzoryczna, co godzi w wartości konstytucyjnewyrażone w art. 45 ust. 1 wzwiązku z art. 77 ust. 2 i art. 184 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.
Podsumowując stwierdzić należy, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem art. 107 § 3 k.p.a. w związku z art. 16 i art. 17 ust. 1 u.d.i.p. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, co skutkowałojej uchyleniem. SP nie wykazała w wymagany konkretny i adekwatny sposób, że żądane przez
5
Sygn. akt II SAAA/a 3093/21
stowarzyszenie informacje dotyczące umów podlegają ochronie jako posiadające walor tajemnicy przedsiębiorcy, wobec czego zaskarżona decyzja musiała zostać wyeliminowanazobrotu prawnego.
Rozpatrując ponownie sprawę, partia polityczna uwzględni dokonaną przez Sąd ocenę prawną. Weźmie przy tym pod uwagę, że konstytucyjne prawo do informacji publicznej zawarte w art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji służy realizacji jawności działania instytucji publicznych, umożliwiając kontrolę społeczną nad funkcjonowaniem tych instytucji. Niezależnie jednakod tego, prawo, o którym mowa, nie może być rozumiane w sposób absolutny, tj. jako prawo obywateli do uzyskiwania nieograniczonego dostępu do każdej informacji wytworzonej, odnoszącej się czy będącej w posiadaniu podmiotu publicznego. Ograniczenia dostępności informacji publicznej i kryteria ważenia kolidujących ze sobą wartości podlegają ocenie z punktu widzenia mechanizmu proporcjonalności. Ograniczając pewną sferę wolności i praw konstytucyjnych obywatela, przepisy u.d.i.p. należy wykładać w sposób, który przede wszystkim nie naruszy jej istoty i nie spowoduje zachwiania relacji konstytucyjnego dobra, którejest ograniczane (prawo do informacji publicznej), do celu, jaki temu przyświeca (np. tajemnica przedsiębiorcy), który to cel musi być także kwalifikowany w kategoriach wartości konstytucyjnej (interes jednostki, interes państwa). Chodzi zatem o prawidłowe wyważenie proporcji, jakie muszą być zachowane, by przyjąć, że dane ograniczenie nie narusza konstytucyjnej hierarchiidóbr (zasada proporcjonalności).
SP zważy również, iż ograniczenie dostępu do informacji publicznej jaką jest tajemnica przedsiębiorcy, wyrażona w art. 5 ust. 2 u.d.i.p., ma charakter wyjątku od zasady. W myśl zatem reguł wykładni prawa, wyjątek nie może być interpretowany rozszerzające {exceptiones non sunt extendendae). Przesłanki przemawiające za nieudzielaniem informacji publicznej ze wskazanej przyczyny muszą być wyjaśnione oraz omówione wyczerpująco i precyzyjnie z uwzględnieniem swoistej pozycji partii politycznej w sferze publicznej oraz charakteru wnioskowanych informacji. Decyzja odmawiająca udostępnienia informacji z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy powinna zawierać argumentację na okoliczność spełnienia w sprawie przesłanki tak formalnej (w postaci podjęcia przez przedsiębiorcę działań mających zachować informację w poufności),jak i materialnej (w postaci wartości gospodarczej informacji)- videwyrok NSA z 16 marca 2021 r., sygn. akt III OSK 251/21. Ponadto dla zastosowania
6
Sygn. akt II SA/Wa 3093/21
ochrony tajemnicy przedsiębiorcy z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. konieczne jest, aby żądane informacje były nieujawnionedowiadomości publicznej.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), orzekłjakwpunkcie pierwszym sentencji wyroku.
O kosztach postępowania, obejmujących wpis sądowy od skargi w kwocie 200 zł, Sąd rozstrzygnął w punkcie drugim sentencji wyroku na mocy art. 200 i 205 § 1 ww. ustawy.
Na oryginale właściwe podpisy Za zgodność z oryginałem
Joanna Gfow^la
\
Si 1 t
i i
\ specjalista
7
