Z orzecznictwa Sądu Najwyższego w
sprawach adwokackich
Palestra 11/4(112), 123-124
1967
-N r 4 (112) O rzecznictw o S N w spraw ach a d w o k a c k ic h 123
3. PR A C A SPO ŁEC ZN A AD W O K ATU RY W T P P R (u ch w ała P re z y d iu m N R A z d n ia 23 lu te g o 1967 roku).
P re zy d iu m N aczelnej R ad y A dw okackiej — m a ją c n a uw adze, że b ieżący ro k , r o k 50 R ocznicy R ew olucji P aźd z ie rn ik o w e j, je st szczególną o k a z ją d la całego spo łe cz eń stw a do (podkreślenia w ięzi łączącej n a ró d p o lski z n a ro d a m i Z w iązk u R a dzieckiego, p o g łę b ien ia w iedzy o p ię k n ie i osiągnięciach K ra ju R ad, n a w ią z a n ia bez- ,p o śre d n ic h k o n ta k tó w z p rzy ja ció łm i rad z ie c k im i — zaleca w ojew ódzkim ra d o m
ad w okackim :
1. ak ty w n e w łąc ze n ie się do organ izo w an ia obchodów 50 R ocznicy W ielkiej R ew o lu c ji P a ź d z ie rn ik o w e j;
2. n aw ią za n ie bezp o śred n ich k o n ta k tó w z z a rz ą d a m i w o jew ó d zk im i oddziałów T P P R , ro zw ażenie p rz y ję c ia członkostw a zbiorow ego, in ic jo w an ie k o n ta k tó w p o lsk o -rad z iec k ich zaw odow ych i tu ry sty czn o -w y p o czy n k o w y ch ;
3. za in te re so w an ie członków Izby u działem w p ra c a c h w k o ła ch in d y w id u a ln y ch T PP R , szczególnie w dziedzinach:
a) ro zszerzan ia w iedzy o rad z iec k im u sta w o d aw stw ie , o rg an iz ac ji w y m ia ru spraw iedliw ości, ekonom ice, n auce, k u ltu rz e itp.,
b) u cz estn ictw a w im p re zac h k u ltu ra ln y c h (film y, te a tr, w y stę p y zespołów arty sty czn y ch ), organ izo w an y ch p rzez T P P R ,
c) w y ło n ie n ia a k ty w u do za sp o k a ja n ia potrzeb T P P R w z a k resie odczytow o- -szkoleniow ym (prelegenci, le k to rzy itp.).
z o w z c c z iw ic r w ^
s ą d u n a j w y ż s z e g o
W S K R A W A C H A D W O K A C K I C H
W Y R O K z dnia 8 października 1966 r.
(RAD 23/66)
A dw okatow i nie w olno dem onstro w ać na sali sądowej sw ojego n egaty w nego stosunku do w ypow iedzi k ie row anych pod jego adresem przez przewodniczącego składu sądzącego, w sposób naruszający powagę sądu.
U w zg lęd n iając re w iz ję n ad zw y czajn ą P re z y d iu m N aczelnej R a d y A d w o k ac
k ie j n a niekorzyść obw in io n ej adw . A B, S ąd N ajw yższy u c h y l i ł u n ie w in n ia ją c e orzeczenie W yższej K o m i s ji D y scy p lin arn ej z d n ia 22 stycznia 1966 r. w sp ra w ie W KD 46/65 i p r z e k a z a ł ją te jż e K o m isji do p o n o w n e go rozpoznania.
Z u z a s a d n i e n i a :
W ojew ódzka K o m isja D y scy p lin arn a w X u z n a ła obw inioną adw . AB za w in n ą tego, że „w d n iu 12.XII.1962 r. n a s a li S ą d u W ojew ódzkiego w X , d ziała ją c ja k o pełnom ocnik p ow ódki cyw ilnej CD, n a zw róconą je j p rze z P rzew odniczącego k o m p le tu sądzącego uw agę z a reag o w a ła w sposób n ie w ła ściw y i sprzeczny z zasad am i godno ści zaw odu” , i za te n czyn w y m ie rzy ła je j k a rę d y sc y p lin a rn ą u p o m n ie nia.
W szczególności, n a p o d sta w ie w y n ik ó w p o stę p o w a n ia d y scyplinarnego, u sta lo n o , że o b w in io n a n a zw róconą uw agę, by m ów iła n a „ te m a t re w iz ji
124 O rzecznictw o S t f w spraw ach a d w o k a ck ic h N r 4 (HZ)
w zg lę d n ie do rzeczy”, ośw iadczyła p rzew odniczącem u, iż tego ro d z a ju z w ra c a n ie p ełnom ocnikow i pow oda cyw ilnego u w ag i stan o w i p rze k ro c zen ie k o m p e te n c ji przew odniczącego, a n a d to je s t o b raź liw e i niew łaściw e.
N a p o d sta w ie ta k poczynionych u - sta le ń W ojew ódzka K o m isja D yscy p lin a r n a doszła do p rze k o n an ia , że w ypow iedź obw inionej n a ru sz y ła p o w agę są d u , a zatem p o w in n a się s p o t k ać z r e p r e s ją d y sc y p lin a rn ą .
R o zpoznając s p ra 'v ę n a sk u te k o d w o łan ia obw inionej, W yższa K o m isja D y sc y p lin a rn a u c h y liła orzeczenie W o je w ó d zk iej K o m isji D y scy p lin arn ej i u n ie w in n iła o b w inioną od pow yższego z a rz u tu . P rz y fe ro w a n iu orzeczenia W K D w y szła z założenia, że co n a j m n ie j d w u k ro tn a in te rw e n c ja p rz e w odniczącego k o m p le tu sądzącego, z a- w i e r a j ą c a z a l e c e n i e o g r a n i c z a j ą c e t r e ś ć i z a k r e s w y w o d ó w o b w i n i o n e j , d a w a ła je j p o d sta w ę do o p i s a n e j w y ż e j r e a k c j i s ł o w n e j , w obec czego n ależy dojść do p rze k o n an ia , że f o r m a i t r e ś ć w y p o w i e d z i o b w i n i o n e j n ie w sk a z u je n a to, b y d ziała ła o n a w zam iarze u c h y b ie n ia p ow adze sądu.
R e w izja n ad z w y cz ajn a P re zy d iu m N RA , założona n a niekorzyść o b w in io n ej, za rzu ca orzeczeniu W KD p o g w ał cenie a rt. 87 ust. 1 u. o u.a. z dn. 27.VI.1950 r. i oczyw istą niesłuszność o ra z w nosi o u ch y len ie zaskarżonego o rzeczenia i p rze k a z a n ie sp ra w y W yż szej K o m isji D y scy p lin arn ej do p o now nego ro zp o z n an ia w in n y m s k ła dzie.
U zn a jąc rew iz ję n ad z w y cz ajn ą za
zasadną, S ąd N ajw yższy zw ażył, cc n a s tę p u je :
O rzeczenie W KD zapadło z o brazą a rt. 87 u. o u.a. K w estia za m ia ru obw inionej n ie m a w sp ra w ie n in ie j szej decydującego znaczenia, n a to m ia st d la oceny czynu obw in io n ej d e cy d u jąc e znaczenie m a fo rm a i tre ść w ypow iedzi. J a k w y n ik a z obow ią zujący ch zasad e ty k i ad w o k ack iej, a d w o k a t obw iązany je s t do zachow ania u m ia ru i ta k tu w p o stę p o w an iu w o b ec sądów , u rzęd ó w i in sty tu c ji, przed k tó ry m i w y stę p u je (§ 21 Z b io ru z a sad e ty k i adw okackiej). Z pow yższego w y n ik a w sposób bezsporny, że a d - w o k a t o w i n i e w o l n o d e m o n s t r o w a ć n a s a l i s ą d o w e j s w o j e g o n e g a t y w n e g o s t o s u n k u d o w y p o w i e d z i , k i e r o w a n y c h p o d j e g o a d r e s e m p r z e z p r z e w o d n i c z ą c e g o s k ł a d u s ą d z ą c e g o , w s p o s ó b n a r u s z a j ą c y p o w a g ę s ą d u , ja k to m iało m iejsce w nin iejszej sp raw ie. J e ż e li obw in io n a u z n a ła za n ie w ła ś ciw e sk ie ro w a n e do n ie j p rzez p rz e w odniczącego uw agi, to m ia ła w te j m ierze do dyspozycji in n e środki, a w ięc m ogła żądać zap ro to k o ło w an ia w ypow iedzi przew odniczącego k o m p le tu orzekającego oraz odw ołać się do k o m p le tu sądzącego, a w dalszej k o le j ności — w y stą p ić do w łaściw ej w ładzy ze sk a rg ą .
R e a k c ja obw inionej, p rz e ja w ia ją c a się n a s a li sądow ej w sposób w yżej o- pisany, nie m oże być u z n a n a za w ła ś ciw ą. Tego ro d za ju zachow anie się obw inionej pow inno pociągnąć za so b ą odpow iedzialność d y sc y p lin a rn ą i d latego S ąd N ajw yższy o rz e k ł ja k w sentencji.