Curriculum vitae
Emilia Soroko
Magisterium 2003
kierunek studiów: psychologia, specjalność kliniczna Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Regulacja i dysregulacja emocji a zaburzenie osobowości borderline promotor: dr hab. Lidia Cierpiałkowska Doktorat 2007
nauki humanistyczne w zakresie psychologii Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Poziom autonarracyjności wypowiedzi i użyteczność wybranych sposobów ich generowania promotor: dr hab. Władysław J. Paluchowski recenzenci: prof. Anna Suchańska, prof. Maria Straś-Romanowska
Projekty badawcze i współpraca ze środowiskiem
2012-2014 Wzorce relacyjne jako czynnik
warunkujący posiadanie versus brak partnera życiowego w okresie dorosłości.
Grant wewnętrzny / Kierownik projektu (wraz z dr Katarzyną Adamczyk)
2009-2013 Poziom autonarracyjności wypowiedzi
i typy autonarracji osób o różnych poziomach organizacji osobowości Nr N N106 052537/ Kierownik projektu
Historia zatrudnienia
2008 – do chwili obecnej adiunkt, Zakład Psychologii Zdrowia i Psychologii Klinicznej, UAM, Poznań
2007 – 2008 adiunkt, Pracownia Komputerowych Systemów Interpretacyjno–Diagnostycznych (od lutego 2008 – Zakład Psychologii Ogólnej i Psychodiagnostyki), UAM, Poznań
Funkcje uniwersyteckie
2012 – do chwili obecnej Pełnomocnik Dyrektora Instytutu Psychologii ds. Studiów Stacjonarnych
2005 – 2012 Pełnomocnik Dyrektora Instytutu Psychologii ds. Programowych i Innych Trybów Kształcenia z Zakresu Psychologii
Funkcje poza UAM
2009 – 2011 członek Zarządu oddziału Polskiego Towarzystwa Psychologicznego w Poznaniu
Nagrody i wyróżnienia
2010 2010 - nagroda indywidualna II stopnia przyznana przez Rektora UAM za monografię Wywoływanie autonarracji w badaniach psychologicznych. Ocena (auto)narracyjności wypowiedzi.
2011 nagroda dydaktyczna (Instytut Psychologii)
Ważniejsze publikacje i monografie
Soroko, E. (2014). Aktywność autonarracyjna osób z różnym poziomem
organizacji osobowości. Opowieści o bliskich związkach. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Soroko, E. (2013). Kwestionariusz inklinacji autonarracyjnej (IAN-R) – pomiar skłonności do narracyjnego opracowywania i relacjonowania doświadczenia.
Studia Psychologiczne, 51, 1, 5 – 18.
Soroko, E. (2013). Self-narrative analysis methods in clinical diagnosis: The example of paranoid personality disorder. Roczniki Psychologiczne / Annals of Psychology, XVI, 1, 85-111.
Słysz, A., Soroko, E. (2012).“A scientific journey”. On experiencing qualitative research. Baltic Journal of Psychology, 13, 1-2, 36-44.
Soroko, E. (2012). The presentation of self in letters of application: a mixed-method approach. Journal of Employment Counselling, 49, 4-17.
Soroko, E. (2012). Beneficial effects of writing and narration in the context of a traumatic experience. W: D. Kubacka-Jasiecka, M. Kuleta, (red.), Reflections on psychological mechanisms of trauma and posttraumatic development.
Kraków: Krakowska Oficyna Naukowa TEKST (215-241).
Soroko, E. (2009). Wywoływanie autonarracji w badaniach psychologicznych.
Ocena (auto)narracyjności wypowiedzi. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Soroko, E. (2009). Ocena sposobów autoprezentacji kandydata na podstawie listu motywacyjnego. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 71, 6, 103-119.
Prowadzone zajęcia
Specjalność: Psychoterapia zaburzeń psychicznych (Pomoc psychologiczna i psychoterapia grupowa, Procedury formułowania diagnozy klinicznej w świetle paradygmatów, Strategi i techniki terapeutyczne; Nerwice)
Diagnoza psychologiczna: Podstawowe umiejętności diagnostyczne – rozmowa i obserwacja
Podstawowe umiejętności diagnostyczne – techniki testowe Diagnoza psychologiczna – studium przypadku
Podstawy diagnozowania funkcjonowania grup i systemów Podstawy diagnozowania działania jednostki.
