FAKTY UMP

520 milionów 520 milionów

z budżetu państwa z budżetu państwa

na Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny na Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny

Uniwersytet Medyczny im. K arola M arcinkowskiego w Poznaniu

FAKTY _UMP

Dwumiesięcznik infor m acyjny nr 1/2020

PONADTO W NUMERZE

Głosem Rektora • Na kanwie jubileuszy 100-lecia Wydziału Lekarskiego i 45-lecia Wydziału Nauk o Zdrowiu • XVIII Forum Szpitali • 6 mln zł na profi laktykę • Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego • Profi laktyka ukryta w sztuce • Podwójny jubileusz • Centrum

Technologicznie Wspomaganej Rehabilitacji • Studenci na żółto • Konferencja Post EULAR&ACR • Pamięci Profesora Stanisława Kalandyka • Uczymy się przez doświadczenie • Wyzwania dla pielęgniarstwa neurologicznego • Wielopłaszczyznowe ujęcie estetyki

twarzy • Strefa PUMS • Spotkanie seniorów • Prof. Janusz Maciejewski (1932–2005)

Szanowni Państwo!

Ten numer Faktów UMP ukazuje się w okresie wyborów, w których kandyduję ponownie na funkcję Rektora i z tego powodu uznałem za właściwe oddać łamy rubryki

„Głosem Rektora” do dyspozycji moich współpracowników.

Andrzej Tykarski Rektor UMP

Krótka historia wielkiego projektu

M

imo że inwestycja Centralnego Zintegrowanego Szpitala Kli- nicznego dopiero się zaczyna, to warto spojrzeć na karty historii, bo to właśnie na przestrzeni lat kształtowała się idea projektu. Ostanie 3 lata to autostrado- wa prędkość, z którą udało się dotrzeć do mety etapu pod nazwą: zaczynamy budowę nowego szpitala. To niewątpli- wy sukces projektu prowadzonego pod kierunkiem Rektora. Dzięki ogrom- nemu wysiłkowi, naprawdę w krót- kim czasie, udało się doprowadzić do

uchwalenia rządowego programu dla inwestycji wartej 590 mln zł ze wspar- ciem budżetu państwa w wysokości 520 mln zł.

26 marca 2008 r. Poznań obiega informacja o planach budowy Zachod- niego Centrum Serca i Naczyń. W Po- znaniu w ciągu najbliższych siedmiu lat powstanie nowy szpital. Koszt powstania placówki szacowany jest na 500 mln zł — taki komunikat za- mieszczono na ofi cjalnej stronie mia- sta Poznania. Projekt zakładał prze- niesienie działalności z obiektu przy ul. Długiej oraz wszystkich innych oddziałów o profi lu sercowo-naczy- niowym ze szpitali klinicznych i tzw.

bazy obcej. Autorem pomysłu był prof.

Stefan Grajek. Już wtedy wiadomo by- ło, że Szpital przy ul. Długiej nie ma perspektyw dla rozwoju. Piękny, za- bytkowy gmach, ale już mocno znisz- czony, posiadający liczne utrudnienia komunikacyjne, a także brak możli- wości rozbudowy oraz umowę dzier- żawy budynku na czas określony to tylko kilka przyczyn, dla których prof.

Grajek dążył do zmiany miejsca i wy- prowadzki z historycznych murów przy Placu Bernardyńskim. Idea budowy nowoczesnego ośrodka ukierunkowa- nego na leczenie chorób serca i naczyń skonkretyzowała się w dokumentach strategicznych Ministerstwa Zdrowia.

Wprawdzie projekt pozostał w szufl a- dach w Warszawie, lecz odegrał ważną rolę w kształtowaniu świadomości dla nowej inwestycji, zwłaszcza tu, w Po- znaniu i zwłaszcza wśród pracowników Szpitala oraz Uniwersytetu. Ponadto warto podkreślić niezwykłe zaanga- żowanie prof. Stefana Grajka na rzecz sfi nansowania projektu. Do anegdot można zaliczyć płomienne wystąpie- nie przed Radą Miasta Poznania, gdzie prof. Stefan Grajek przekonywał, że szpital kliniczny nie leczy kosmitów, a mieszkańców naszego miasta.

29 października 2010 r. Do rek- toratu wpływa pismo od dr Krystyny Mackiewicz, dyrektora Szpitala Klinicz- nego im. Heliodora Święcickiego, w któ- rym prosi ówczesnego Rektora, prof.

Jacka Wysockiego o wsparcie działań na rzecz pozyskania terenu graniczące- go z lecznicą przy ul. Przybyszewskie- go. Rozpoczynają się intensywne pra- ce przygotowawcze, także te związane z ustaleniem miejscowego planu zago- spodarowania przestrzennego. Rektor Jacek Wysocki podejmuje działania, aby przekonać Władze Miasta Poznania

do pomysłu przeznaczenia terenu na działalność leczniczą. Liczne spotka- nia, negocjacje, a w końcu posiedzenie Rady Miasta, z żywiołowym wystąpie- niem dyr. Krystyny Mackiewicz, przy- noszą zamierzony skutek. Uniwersytet otrzymuje teren z uchwalonym planem na cele ochrony zdrowia i dydaktyki.

Nie budzi to wówczas sprzeciwu oko- licznych mieszkańców i ekologów, mi- mo że projekt jest znacznie większy, niż dzisiejsze założenia Centralnego Zinte- growanego Szpitala Klinicznego. Klu- czowe dla idei, niemal prorocze, staje się zdanie dyr. Krystyny Mackiewicz w przywołanym tu piśmie z dnia 29 października 2010 r., które brzmi: Nie mniej istotny jest fakt, że pozyskanie przedmiotowego terenu umożliwiłoby UM rozwój, jak i centralizację działal- ności klinicznej. Kolejna myśl ukierun- kowana na wspólne przedsięwzięcie zapada w przestrzeń publiczną. Kieł- kuje i pozwala dojrzewać śmiałym po- mysłom nowoczesnej lecznicy. Miejsca, które jak okaże się w przyszłości, bę- dzie integrować.

22 lutego 2016 r. Uczelniana Ko- misja Wyborcza przyjmuje zgłosze- nia kandydatów na Rektora Uczelni.

Kilka miesięcy później, jeszcze jako Rektor-elekt, prof. Andrzej Tykarski podejmuje dyskusję dotyczącą przy- szłości wieloprofi lowych szpitali i ich zabytkowych obiektów. W dyskusji uczestniczą dyrektorzy placówek. Jest konsensus — musimy zrobić wszystko, aby powstał wspólny projekt nowego szpitala. Już nie tylko centralnego, ale przede wszystkim zintegrowanego.

17 maja 2016 r. Uniwersytet Me- dyczny wysyła coroczne materiały do Ministerstwa Zdrowia dotyczące klu- czowych, planowanych inwestycji.

Nieco wcześniej, w gabinecie Rektora Jacka Wysockiego odbywa się zebranie, w którym uczestniczą Władze Uczelni i Dyrekcja Szpitala Klinicznego Prze- mienienia Pańskiego. Głównym tema- tem spotkania jest strategia dotyczą- ca przyszłości obiektu przy ul. Długiej i mieszczących się tam klinik. Dyrek- cja Szpitala Klinicznego Przemienie- nia Pańskiego przekonuje do pomysłu, aby Zachodnie Centrum Chorób Serca było jednym z etapów większej inwe- stycji. Po raz pierwszy wypowiadane są słowa — Centralny Szpital Kliniczny.

Jeszcze bez śmiałości łączenia szpita- li, do którego niebawem powróci dyr.

Krystyna Mackiewicz ze Szpitala Kli- nicznego im.Heliodora Święcickiego.

GŁOSEM REKTORA

FAKTY UMP 1/2020 3

Pod dokumentem wysłanym do Mini- sterstwa Zdrowia, gdzie jako priory- tet wpisano Uniwersyteckie Centrum Chorób Serca i Naczyń, jako etap bu- dowy Centralnego Szpitala Klinicz- nego w Poznaniu z likwidacją obiek- tu przy ul. Długiej, podpisuje się prof.

Jacek Wysocki. Pomysł zaczyna rozwi- jać się już nie tylko w Poznaniu. Warsza- wa poznaje śmiały projekt Poznania.

2 marca 2017 r. Poruszenie w sa- li Senatu UMP. Nigdy w tym miejscu nie było chyba tylu znamienitych go- ści, mianowicie parlamentarzystów wszystkich opcji politycznych, władz regionu, miasta i przedstawicieli szpi- tali. Rektor Andrzej Tykarski przed- stawia ideę budowy Centralnego Zin- tegrowanego Szpitala Klinicznego (CZSK) i przekonuje 92 osoby do pod- pisu pod listem intencyjnym. Konse- kwentnie powołuje zespół roboczy, by wizję przełożyć na realizację. Potrze- ba nakładu ogromnych środków, gdyż pierwotny plan opiewał na kwotę po- nad miliarda złotych.

17 listopada 2017 r. Pojawia się na- dzieja, że projekt może się udać. Jest to ważny krok w realizacji projektu. Mi- nisterstwo Zdrowia wydaje pozytyw- ną opinię o celowości inwestycji, tzw.

IOWISZA.

18 grudnia 2017 r. — ponownie sala Senatu. Wśród kluczowych go- ści przedstawiciele fi rmy doradczej EY oraz reprezentanci Europejskiego Banku Inwestycyjnego z Luksembur- ga. Jeden z punktów dotyczy budowy Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, wpisanego w projekt CZSK. Założe- nia projektu przedstawiam wraz z dyr.

Stanisławem Szczepaniakiem. Kilka miesięcy później Uniwersytet Medycz- ny w Poznaniu, jako jedna z pierwszych uczelni w Polsce, podpisuje umowę na kredyt. Kolejny etap osiągnięty.

Ostatnie 24 miesiące. Kumulacja prac nad zapewnieniem fi nansowania CZSK przypadła na lata 2018–2019.

Uniwersytet Medyczny wraz ze szpita- lami przygotował ogrom dokumentów, w tym program inwestycji wieloletniej

— ponad 100-stronicowe opracowanie założeń medycznych i fi nansowych przy- szłej inwestycji. Pierwotne założenie budowy całego obiektu, zgodnie z suge- stiami Ministerstwa Zdrowia, podzielo- ne zostało na trzy etapy. Ten pierwszy, który właśnie się rozpoczyna, jest naj- ważniejszy. Budowane będzie serce szpitala — bloki operacyjne, IOM, SOR oraz oddziały dla przenoszonych szpitali przy ul. Długiej, Grunwaldzkiej i części zabiegowej z ul. Przybyszewskiego. Nad stroną formalną opracowań czuwa- li, m.in. dyr. Krystyna Piątkowska i p.

Joanna Krolek-Dziekańska, a także dyr. Krzysztof Kostrzyński oraz dr Paweł Uruski. Z każdym miesiącem, mimo chwilowych wątpliwości, krok po kroku projekt nabierał realnych kształtów, aż do dnia 7 stycznia 2020 roku. Od tej daty rozpoczyna się nowy rozdział nie tylko dla Uniwer- sytetu Medycznego, ale i całego Pozna- nia oraz Wielkopolski. Drogę do sukce- su wspierało wiele życzliwych osób. Nie sposób wymienić wszystkich nazwisk.

Nie można jednak pominąć szczegól- nie tych spoza naszej społeczności aka- demickiej. To, m.in. posłowie Tadeusz Dziuba, Bartłomiej Wróblewski i Piotr Uruski, Minister Jerzy Kwieciński, v-ce Minister Zdrowia Sławomir Gadomski, Panie Dyrektor z Ministerstwa Zdro- wia — Joanna Adasik i Katarzyna Przybylska, Prezydent Miasta Pozna- nia Jacek Jaśkowiak wraz z zastępcami

— Jędrzejem Solarskim i Bartoszem Gussem, Dyrektor WOW NFZ mec.

Agnieszka Pachciarz. Ale szczególną rolę w pozyskaniu środków odegrała

Minister Jadwiga Emilewicz, „świeżo upieczona” posłanka z Poznania, któ- ra na ostatniej prostej wspierała sku- tecznie Rektora Andrzeja Tykarskiego w batalii o fi nansowanie projektu.

Bliżej niesprecyzowany dzień między 1972 a 1981 rokiem. Prof.

Roman Góral, ówczesny Rektor Aka- demii Medycznej, zleca przygotowanie koncepcji budowy szpitala, który ma powstać na tyłach Szpitala Klinicznego im. Heliodora Święcickiego. Koncepcja nowego szpitala doczekała się nawet modelu obiektu, który w niewyjaśnio- nych okolicznościach ginie kilkanaście lat później. Idea szczęśliwie przetrwa- ła. Nie byłoby dziś początku tej wielkiej inwestycji bez wielu wcześniejszych po- mysłów. Doprowadziły one do projektu Centralnego Zintegrowanego Szpitala Klinicznego wdrożonego w życie przez Władze Uczelni tej kadencji. Idea, któ- ra ewoluowała latami, ostatecznie prze- biła się nie tylko do świadomości wielu osób, ale i stała się dobrym projektem.

Jak twierdził Arystoteles — bonum est, quod omnia appetunt.

■

Rafał Staszewski Dyrektor Generalny

Na kanwie jubileuszy 100-lecia Wydziału Lekarskiego i 45-lecia Wydziału Nauk

o Zdrowiu

R

ozpoczynający się 2020 rok jest dla naszego Uniwersytetu szcze- gólny, i to pod kilkoma względami.

Z jednej bowiem strony będziemy świę- tować 100-lecie utworzenia Wydziału Lekarskiego na Uniwersytecie Poznań- skim oraz 45-lecie powołania do życia Wydziału Pielęgniarskiego na Akade- mii Medycznej, z drugiej strony w życiu Uczelni będą miały miejsce ważne wy- darzenia — zostaną wybrane nowe wła- dze Uniwersytetu Medycznego na ka- dencję 2020–2024, a także rozpocznie się budowa Centralnego Zintegrowane- go Szpitala Klinicznego, bez wątpienia inwestycji na miarę stulecia akademic- kich studiów medycznych w Poznaniu.

Na kanwie tych wydarzeń nasuwają się pewne refl eksje, można by rzec natury historiozofi cznej. Otóż pierwsza refl ek- sja dotyczy genezy obydwu fakultetów.

Jak wiadomo Wydział Lekarski rodził się w bólach. Pierwszy rektor Wszechni- cy Piastowskiej, prof. Heliodor Święcicki, skądinąd ginekolog i położnik, wymarzył

▲ Koncepcja architektoniczna Centralnego Zintegrowanego Szpitala Klinicznego

FAKTY UMP 1/2020 4

sobie Uniwersytet, który będzie posiadał wszystkie klasyczne wydziały, łącznie z Wydziałem Lekarskim. Okazało się jednak szybko, że są studenci chętni stu- diować medycynę, ale brakuje w grodzie nad Wartą profesorów, laboratoriów, a także wystarczającej bazy klinicznej.

Szczęśliwym zbiegiem okoliczności rek- tor Święcicki odnowił dawną znajomość z prof. Adamem Wrzoskiem, który, będąc szefem sekcji nauki i szkół akademickich w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie, najlepiej wiedział, skąd w odrodzonej Polsce można pozyskać wolne siły na- ukowe. Ponadto prof. Wrzosek przyjął propozycję, pod pewnymi warunkami, objęcia funkcji organizatora i pierwsze- go dziekana Wydziału Lekarskiego, któ- rego Rada zebrała się po raz pierwszy 19 listopada 1920 r. Jak kruchy jednak był to byt, może świadczyć sytuacja kry- zysowa w połowie lat dwudziestych, gdy ze względów ekonomiczno-organizacyj- nych pojawił się pomysł zawieszenia Wy- działu Lekarskiego w Poznaniu. Jednak w wyniku protestów poznańskich profe- sorów i studentów projekt ten na szczę- ście upadł. Nie bez kłopotów rodził się też, 55 lat później, Wydział Pielęgniar- ski w Poznaniu. Wprawdzie już prof.

Święcicki myślał o kształceniu zawodo- wych pielęgniarek, ale dopiero w latach 70. ubiegłego wieku dojrzała koncepcja, by uruchomić ich edukowanie na po- ziomie uniwersyteckim. I w tym przy- padku był duży opór, przede wszystkim części środowiska akademickiego, które nie widziało potrzeby kształcenia pie- lęgniarek na poziomie wyższym. Tylko dzięki determinacji ówczesnego rektora poznańskiej Akademii Medycznej prof.

Romana Górala udało się 10 czerwca 1975 r. powołać Wydział Pielęgniarski w Poznaniu.

Inną refl eksją, która jawi się z kolei w kontekście rozbudowującego się od 15 lat kampusu Uniwersytetu Medycznego w obrębie ulic Marcelińskiej, Bukow- skiej i Przybyszewskiego jest spostrze- żenie, iż właściwie dopiero współcze- śnie realizowane są śmiałe plany urba- nistyczne, wysuwane bez mała prawie 100 lat temu. Już Heliodor Święcicki wysunął koncepcję budowy „kampusu medycznego”, łącznie z oddziałem far- maceutycznym na terenie dzisiejszego Szpitala Ortopedycznego, co okazało się idée fi xe. Podobnie pierwszy rektor pla- nował, jeszcze przed śmiercią w 1923 r., pozyskanie dla potrzeb klinicznych Szpi- tala Diakonisek przy ul. Przybyszew- skiego, co jednak dokonało się dopiero po II wojnie światowej. Właściwie przez kilkadziesiąt lat Wydział Lekarski, a po- tem Akademia Medyczna funkcjonowa- ły zasadniczo w budynkach dydaktycz- nych, które pozyskali medycy w okre- sie międzywojennym. Najpierw było to Collegium Medicum (dzisiaj Collegium Maius) przy ul. Fredry 10, później Colle- gium Anatomicum, przy ul. Święcickie- go 6, wybudowane pierwotnie w 1929 r.

jako Pałac Sztuki na Powszechną Wy- stawę Krajową. Niemniej myślano już w latach dwudziestych ubiegłego wie- ku o budowie nowoczesnej bazy kli- niczno-dydaktycznej na Grunwaldzie, w rejonie ul. Bukowskiej oraz ówczesnej drogi Na Marcelin. Do koncepcji przed- wojennych powrócono w latach pięć- dziesiątych i sześćdziesiątych, zabezpie- czając dla potrzeb Akademii Medycznej, w planie przestrzennego zagospodaro- wania miasta, tereny w pobliżu szpita- la Ginekologiczno-Położniczego przy ul. Polnej i szpitala im. H. Święcickiego przy ul. Przybyszewskiego. Oczywiście na realizację tych pięknych planów nie było wówczas wystarczających środków,

ale z perspektywy dzisiejszej należy do- cenić starania naszych poprzedników.

Z okazji nadchodzących jubileuszy nasuwa się jeszcze jedna refl eksja. Otóż Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, jak każda instytucja, to nie tylko infrastruk- tura, ale również, a może przede wszyst- kim — ludzie. Warto przywołać kilka postaci, właściwie wspaniałych osobo- wości, których koncepcje pozostawiły głęboki ślad w rozwoju akademickiej medycyny w Poznaniu. Obok już wspo- mnianych zasług rektorów — Heliodora Święcickiego i Romana Górala oraz dzie- kana Adama Wrzoska, należy wyekspo- nować działania prof. Antoniego Horsta, który jako dziekan, a później w latach 1956–1959 rektor, nie tylko wyprowa- dził Akademię Medyczną z okresu stali- nizmu, ale zarysował długofalowy plan jej rozbudowy na terenach, gdzie dzisiaj buduje się nasz kampus. Także nie moż- na pominąć prof. Wiktora Degi, rektora w latach 1959–1962, którego koncepcja kompleksowej rehabilitacji uczyniła z po- znańskiej kliniki ortopedycznej czołowy w Europie ośrodek leczenia osób z cho- robami narządów ruchu. Bez osobowo- ści rektorów lat osiemdziesiątych — prof.

Jerzego Wójtowicza i prof. Antoniego Pruszewicza — i ich koncepcji rozwoju Uczelni, przejście z okresu ograniczonej niepodległości do czasu pełnej suweren- ności byłoby o wiele trudniejsze. Wresz- cie należy przywołać osoby dwojga profe- sorów, którzy odeszli w ostatnich latach.

Niewątpliwie złotymi zgłoskami zapisały się w dziejach naszej Uczelni dokona- nia — prof. Laury Wołowickiej oraz prof.

Jacka Łuczaka. Obydwoje byli anestezjo- logami, ale prof. Wołowicka, jako dzie- kan Wydziału Pielęgniarskiego nie tylko przekształciła go w Wydział Nauk o Zdro- wiu, ale wyprowadziła fakultet na szero- kie wody naukowe. Z kolei prof. Łuczak to z jednej strony historyczny dziekan Wy- działu Lekarskiego w czasach Solidar- ności, z drugiej strony charyzmatyczny twórca czołowego ośrodka nowoczesnej opieki paliatywnej w Polsce. Oczywiście osobowości, które przyczyniły się do roz- woju akademickiej medycyny w Pozna- niu było więcej. Jesteśmy przekonani, że planowane obchody 100-lecia Wydziału Lekarskiego i 45-lecia Wydziału Nauk o Zdrowiu będą doskonałą okazją do ich przypomnienia i upamiętnienia.

■

Prof. dr hab. Małgorzata Kotwicka dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Prof. dr hab. Ewa Wender-Ożegowska prorektor ds. Organizacji i Współpracy z Zagranicą Prof. dr hab. Michał Musielak prorektor ds. Promocji i Współpracy z Regionem

▲ Pierwszy rektor Wszechnicy Piastowskiej,

prof. Heliodor Święcicki ▲ Pierwszy dziekan Wydziału Lekarskiego, prof. Adam Wrzosek

FAKTY UMP 1/2020 5

XVIII Forum Szpitali

W dniach 17–18 października 2019 r. w Hotelu Andersia odbyło się XVIII Forum Szpitali. Po raz pierwszy w nowej formule, oprócz standardowych obrad, zorganizowane zostały warsztaty dla kierowników aptek szpitali, kierowników działów rozliczeń i działów organizacji oraz dyrektorów medycznych.

O

brady pierwszego dnia Forum Szpitali rozpoczął dr hab. med.

Szczepan Cofta (Dyrektor Szpitala Kli- nicznego Przemienienia Pańskiego UM w Poznaniu, Przewod-

niczący Polskiej Unii Szpitali Klinicznych), który wspólnie ze Sta- nisławem Szczepania- kiem (Z-ca Dyrekto- ra Szpitala Kliniczne- go im. H. Święcickie- go w Poznaniu) nakre- ślił diagnozę obecnych problemów szpitali klinicznych w kontek- ście funkcjonowania w tzw. sieci szpitali.

Diagnoza poparta zo- stała raportem PUSK na temat kondycji fi - nansowej szpitali kli- nicznych. W obra- dach uczestniczył Ja- nusz Cieszyński — Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdro-

wia, który odniósł się do prezento- wanych problemów, a dzięki udziało- wi podczas całego Forum Piotra Gry- zy możliwa była polemika z byłym Mi- nistrem Zdrowia, jednocześnie „archi- tektem” i współtwórcą tzw. sieci szpi- tali. Podczas kolejnych sesji poruszane zostały tematy m.in. przyszłości opie- ki zdrowotnej w obliczu digitalizacji (prof. dr hab. Katarzyna Kolasa, Aka- demia Leona Koźmińskiego w Warsza- wie), a także nie zabrakło stałego ele- mentu — prezentowania dobrych prak- tyk w szpitalach klinicznych. Swoje prezentacje przedstawili Marcin Sygut (Dyrektor SPSK nr 2 PUM w Szczeci- nie) w kontekście wdrażania w szpitalu programów naprawczych dla poszcze- gólnych oddziałów. Dyrektor Robert Krawczyk (Uniwersyteckie Centrum Kliniczne WUM Warszawa) wspólnie

z Maciejem Zabelskim (z-ca Dyrekto- ra UCK WUM Warszawa) przedstawili zebranym działania podjęte w ramach konsolidacji szpitali klinicznych War- szawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Anna Szymczak (Audytor wewnętrzy Szpital Uniwersytecki w Zielonej Gó- rze) poruszyła natomiast kwestię dra- stycznego wzrostu kosztów usług out- sourcingowych, które prognozowane są na rok 2020.

Drugi dzień obrad rozpoczęła pre- zentacja wyników ankiet dotyczących prowadzenia badań klinicznych w szpi- talach członkowskich Polskiej Unii Szpitali Klinicznych. Wyniki ankiet wraz z celnym komentarzem zapre- zentowała Mariola Dwornikowska-Dą- browska (Z-ca Dyrektora Uniwersytec- kiego Szpitala Klinicznego we Wrocła- wiu). Następnie temat badań nauko- wych w szpitalach kontynuował przed- stawiciel Agencji Badań Medycznych Krzysztof Górski, a także Prorektor ds.

Nauki i Rozwoju UM w Poznaniu prof.

dr hab. Michał Nowicki. Wśród poru- szanych podczas II dnia obrad znalazły się również refl eksje związane z tzw.

siecią szpitali. Podczas tego panelu członkowie Polskiej Unii Szpitali Kli- nicznych dzielili się swoimi spostrze- żeniami, a Piotr Gryza (były Minister Zdrowia, współtwórca założeń Podsta- wowego Szpitalnego Systemu Zabez- pieczenia Świadczeń Opieki Zdrowot- nej) konfrontował się z opiniami zebra- nych oraz podzielił się swoimi uwagami na temat „sieci” po kilkunastu miesią- cach po wprowadzeniu systemu. Swoje miejsce w Forum Szpitali znalazł rów- nież temat zarządzania zasobami ludz- kimi. W kontekście działań związanych z kadrami medycznymi swoją prezenta- cję przedstawiła Małgorzata Zadorożna (p.o. Dyrektora Departamentu Kwalifi -

kacji Medycznych i Nauki Ministerstwa Zdrowia), a temat specjalizacji w szpi- talach klinicznych zaprezentował prof.

dr hab. n. med. Wojciech Bik (Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomo- wego w Warszawie). O kwestii obro- ny dobrego imienia podmiotów leczni- czych mówiła prof. UM Monika Urba- niak (Uniwersytet Medyczny im. K.

Marcinkowskiego w Poznaniu). W kon- tekście racjonalnego zarządzania szpi- talami klinicznymi kwestię etatyzacji pielęgniarstwa w obliczu wprowadzo- nych norm zatrudnienia na łóżko szpi- talne zaprezentowała Violetta Matecka (Pełnomocnik ds. systemu zarządzania jakością Szpitala Klinicznego Przemie- nienia Pańskiego UM w Poznaniu).

Wprowadzone w tym roku sesje warsztatowe cieszyły się sporym zain- teresowaniem. Podczas warsztatów dla kierowników aptek szpitalnych mo- derowanych przez dr n. farm. Hannę Jankowiak-Gracz farmaceuci wysłu-

chali interesującego wykładu dr Anny Rogali, dotyczącego skutecznego bu- dowania wizerunku farmaceuty szpi- talnego, a także mieli okazję podysku- tować na temat blasków i cieni farma- cji szpitalnej. Warsztaty dla kierowni- ków działów rozliczeń zorganizowane zostały przy współpracy z WOW NFZ, moderowane przez Annę Łukaszewską

— Kierownika Działu Kontraktowania i Rozliczeń GPSK w Poznaniu, a warsz- taty dla dyrektorów medycznych zor- ganizowane zostały przy współpra- cy z Wielkopolską Izbą Lekarską przy wsparciu dr. Marcina Karolewskie- go. Płynące od uczestników warszta- tów opinie wskazują, iż formuła warsz- tatowa powinna być kontynuowana w kolejnych latach.

Agata Michalak

▲ Uczestnicy XVIII Forum Szpitali

W SKRÓCIE • FAKTY UMP 1/2020 6

Uniwersytet Medyczny im.

Karola Marcinkowskiego w Poznaniu podpisał w grudniu 2019 r. dwie umowy na realizację kluczowych projektów programów profi laktycznych w ramach

Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014–2020.

P

rojekty dotyczą wsparcia systemu opieki zdrowotnej w zakresie on- kologii płuc oraz zdrowia psychiczne- go dzieci i młodzieży. Łączna wartość otrzymanego dofi nansowania wynio- sła 6 322 876,00 zł.

■

Zespół pracowników

i wolontariuszy Hospicjum Palium został uhonorowany wyjątkową nagrodą przyznawaną corocznie przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego.

W

yróżnienie za czynienie dobra z rąk Marszałka Województwa

6 mln zł na profi laktykę

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego

► Umowę podpisali: Wiceminister Zdrowia Sławomir Gadomski i Dyrektor Generalny dr Rafał Staszewski

▼ Marszałek Województwa Marek Woźniak wręcza nagrodę Zespołowi Hospicjum Palium Wielkopolskiego Marka Woźniaka w obecności reprezentującego JM Rek- tora prof. dra hab. Michała Musiela- ka Prorektora ds. Promocji i Współpra- cy z Regionem odebrali: ordynator od- działu Opieki Paliatywnej dr hab. Ma- ciej Sopata, pielęgniarka oddziałowa Elżbieta Tomaszewska oraz koordy- natorka wolontariatu Hospicjum Pa- lium Barbara Grochal. Kapituła nagro-

dy podkreśliła w swym uzasadnieniu przede wszystkim roztaczanie opieki nad chorym, jego rodziną oraz wyjątko- wą troskę o godne traktowanie chorych i umierających.

Nagroda im. Ryszarda Kapuściń- skiego przyznawana jest od 2007 roku, a jednym z jej laureatów był w przeszło- ści prof. dr hab. Jacek Łuczak, twórca i założyciel Hospicjum Palium.

■

DB

W SKRÓCIE • FAKTY UMP 1/2020 7

Profi laktyka

ukryta w sztuce

Niecodzienny charakter sztuki teatralnej przybrała konferencja pn. „Dla ludzi z doświadczeniem — to jest czas dla Seniorów!”, która odbyła się 27 listopada 2019 r.

w Centrum Kongresowo-Dydaktycznym Uniwersytetu Medycznego.

W

ydarzenie zorganizowane przez Urząd Marszałkowski Wo- jewództwa Wielkopolskiego, Komendę Wojewódzką Policji w Poznaniu, Fundację Santander Bank Polska i Uniwersytet Me- dyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu honorowym pa- tronatem objął Marszałek Województwa Wielkopolskiego Marek Woźniak. W imieniu gospodarza miejsca gości przywitał reprezen- tujący JM Rektora prof. dr hab. Michał Musielak Prorektor ds. Pro- mocji i Współpracy z Regionem. W rolach głównych przed zgroma- dzonymi seniorami z Poznania i Wielkopolski wystąpili znakomi- ci aktorzy Teatru Nowego w Poznaniu — Michał Grudziński i Seba- stian Grek wraz z reprezentantami Komendy Wojewódzkiej Poli- cji w Poznaniu, Komendy Wojewódzkiej Straży Pożarnej w Pozna- niu, Fundacji Santander Bank Polska, Skody Auto Lab, Uniwersy- tetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w oso- bach prof. dr hab. Katarzyny Wieczorowskiej-Tobis — pełnomocni- ka Rektora ds. Medycznego Uniwersytetu Trzeciego Wieku i dr n.

farm. Agnieszki Neumann-Podczaskiej z Katedry i Kliniki Medycy- ny Paliatywnej, Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Poznaniu, Okręgowej Rady Adwokackiej w Poznaniu i Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu. W ramach przygotowanego przedstawienia teatralnego pokazywano jak wystrzegać się róż- nych zagrożeń, jak unikać niebezpiecznych sytuacji i dbać o swo- je zdrowie. Po zakończonym przedstawieniu seniorzy mieli okazję skorzystać z przygotowanych stoisk profi laktycznych.

To wyjątkowe wydarzenie wpisało się w realizowaną w naszej Uczelni II edycję Medycznego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Te- goroczny nabór zgromadził 90 słuchaczy, którym w trakcie comie- sięcznych spotkań, zaprezentowane zostaną istotne dla seniorów zagadnienia takie jak np. jak powinna wyglądać dobra starość, najczęstsze choroby wieku senioralnego: cukrzyca, nadciśnienie, leczenie bólu i najczęściej popełniane błędy przy samoleczeniu, najczęstsze problemy lekowe oraz zagadnienia dietoprofi laktyki i dietoterapii, a także rola neurologopedii w kreowaniu dobrej sta- rości.

■

DB

▲ Aktorzy Michał Grudziński i Sebastian Grek

▲ Prowadzący Konferencję Dominika Bazan z naszego Uniwersytetu i komisarz Szymon Witczak z Wydziału Prewencji Komendy Wojewódzkiej w Poznaniu

▲ Prof. dr hab. Katarzyna Wieczorowska-Tobis — kierownik Katedry i Kliniki Medycyny Paliatywnej naszego Uniwersytetu, została wybrana — jako jedyny przedstawiciel z Polski — do grona 17 ekspertów wchodzących w skład „Expert panel on effective ways of investing in health”, będącego jednym z organów doradczych Komisji Europejskiej. Kadencja panelu trwa 3 lata, a zadaniem ekspertów jest

opiniowanie efektywnego inwestowania w działania w zakresie polityki zdrowotnej ▲ Uczestnicy Konferencji

FAKTY UMP 1/2020 8

Podwójny jubileusz

W sobotę 12 października 2019 roku, w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu odbyło się Jubileuszowe Spotkanie Biorców i Dawców Szpiku z okazji 30-lecia pierwszego w Polsce Oddziału Transplantacji Szpiku Kliniki Onkologii,

Hematologii i Transplantologii Pediatrycznej UMP i 20-lecia Stowarzyszenia Wspierania Transplantacji Szpiku i Onkologii Dziecięcej — Dzieciaki Chojraki.

P

rzybyło wielu byłych pacjentów, często z całymi rodzinami, a na- wet z potomstwem. Wydarzenie uświet- nili przyjaciele, niezwykli ludzie, którzy od lat wspierają Klinikę i kibicują działa- niom Dzieciaków Chojraków. Z ogrom- ną przyjemnością gościliśmy Jędrzeja Solarskiego, Zastępcę Prezydenta Mia- sta Poznania, prof. Ryszarda Marcinia- ka, Prorektora ds. Studenckich i Dydak- tyki, prof. Macieja Cymersa, Prodzie- kana Wydziału Lekarskiego, prof. Jana Styczyńskiego, Krajowego Konsultan- ta w Dziedzinie Onkologii i Hematologii Dziecięcej. Swoją obecnością zaszczycili nas także kierownicy zaprzyjaźnionych klinik, instytucji oraz niezastąpiony per- sonel Oddziału Transplantacji Szpiku.

Oddział Transplantacji Szpiku, pierw- szy tego typu dziecięcy oddział w Pol- sce, był tworzony w latach 1986–1989 przez niżej podpisanego z inicjatywy i przy wsparciu profesor Urszuli Ra- dwańskiej. Jesienią 1989 r. Oddział był przygotowany do podjęcia działalno- ści i w dniu 1 grudnia 1989 r. przepro- wadzono w nim pierwszą allogeniczną transplantację szpiku. Biorcą szpiku był 17-letni pacjent w drugiej remisji ostrej białaczki limfoblastycznej, a dawczynią jego 16-letnia siostra. W chwili podjęcia działalności Oddział posiadał zaledwie jedno stanowisko transplantacyjne.

W wymienionych niżej latach mia- ły miejsce kolejne ważne wydarzenia, które złożyły się na 30-letnią historię Oddziału, a mianowicie:

w 1992 r. dzięki współpracy z profe- –

sorem Julianem Malickim, Dyrektorem WCO oraz Zespołem Zakładu Radiote- rapii tego Centrum, wdrożono trans- plantacje poprzedzone napromienia- niem całego ciała. Ta metoda do dnia dzisiejszego zapewnia najlepsze wyni- ki transplantacji u dzieci z ostrą bia- łaczką limfoblastyczną, która jest naj- częstszym nowotworem i najczęstszym

wskazaniem do transplantacji komórek krwiotwórczych u dzieci. Do 1998 r. Po- znań był jedynym w Polsce ośrodkiem, który dysponował taką możliwością;

w 1995 r. uruchomiono drugie stano- –

wisko przeszczepowe;

w 1998 r. wdrożono immunoterapię –

potransplantacyjnej wznowy białaczki przy użyciu infuzji limfocytów dawcy;

w 1998 r. utworzono Pracownię Leu- –

kaferezy, Pracownię Preparatyki Mate- riału Przeszczepowego wraz z Bankiem Komórek Krwiotwórczych. Wcześniej, przez blisko 10 lat, preparatyka mate- riału przeszczepowego odbywała się w Regionalnym Centrum Krwiodaw- stwa i Krwiolecznictwa w Poznaniu;

w 1999 r. rodzice dzieci leczonych –

w Oddziale TSK i lekarze z tego od- działu powołali do życia Stowarzysze- nie Wspierania Rozwoju Transplantacji Szpiku u Dzieci, obecnie Stowarzysze- nie Wspierania Transplantacji Szpiku i Onkologii Dziecięcej — Dzieciaki Choj- raki, którego głównym celem w tamtym czasie była budowa nowego Oddziału, ponieważ pierwszy Oddział był za ma- ły w stosunku do potrzeb i pracował w skrajnie trudnych warunkach, któ- re nie spełniały standardów ustalonych dla oddziałów transplantacji szpiku przez Ministerstwo Zdrowia w 1998 r.;

w 2000 r. po raz pierwszy w świe- –

cie w Oddziale zastosowano u dziecka przygotowanie do transplantacji opar- te na treosulfanie. Obecnie ta metoda, jako bezpieczniejsza i równie skutecz- na, w coraz większym zakresie wypie- ra inne stosowane dotąd u dzieci me- tody przygotowania do przeszczepie- nia; w tym samym wykonano pierwszą w Polsce transplantację krwi pępowi- nowej od rodzeństwa;

w 2001 r. zaczęto przeprowadzać –

transplantacje od dawców niespo- krewnionych oraz wdrożono trans- plantacje haploidentyczne poprzedzo- ne pozytywną immunoselekcją ko- mórek krwiotwórczych, co wymaga- ło utworzenia odpowiedniego zaplecza aparaturowego;

w 2004 r. w dniu 5 lipca ze środków –

Stowarzyszenia Dzieciaki Chojraki

rozpoczęto budowę nowego 8-mio sta- nowiskowego Oddziału TSK wraz ca- łym niezbędnym zapleczem ambulato- ryjnym i laboratoryjnym.

w 2005 r. w marcu przeprowadzono –

pierwszą w Polsce transplantację krwi pępowinowej od dawcy niespokrew- nionego, a 10 listopada 2005 r., zatem w niespełna 15 miesięcy od rozpoczę- cia budowy, otwarty został nowy Od- dział TSK, który spełnia wszystkie eu- ropejskie i krajowe wymogi;

w 2006 r. u dziecka ze wznową zwo- –

jaka zarodkowego przeprowadzono, we współpracy z Centrum Onkologii w Gliwicach, pierwszą w Polsce trans- plantację poprzedzoną podaniem wy- sokiej terapeutycznej dawki 131I-MIBG (meta-jodo-benzylo-guanidyną znako- waną izotopem jodu 131);

w 2007 r. w celu poprawy skuteczno- –

ści i bezpieczeństwa transplantacji ha- ploidentycznych wdrożono immuno- deplecję limfocytów CD3/CD19;

w 2017 r. wdrożyliśmy laseroterapię –

zapalenia błon śluzowych jamy ustnej spowodowanego napromienianiem ca- łego ciała i megachemioterapią poprze- dzającą transplantację szpiku,

w 2017 r. niezwłocznie po urucho- –

mieniu przez Ministerstwo Zdrowia fi - nansowania fotoferezy pozaustrojowej u dzieci z chorobą przeszczep przeciw gospodarzowi oporną na kortykoste- roidy podjęliśmy te zabiegi, do których Oddział był przygotowany od wielu lat;

w 2018 r. w celu dalszej poprawy sku- –

teczności i bezpieczeństwa transplan- tacji haploidentycznych wdrożono im- munodeplecję limfocytów alfa-beta;

w 2019 r. podjęto przeszczepienia ha- –

ploidentyczne z potransplantacyjnym podaniem cyklofosfamidu;

Zarówno wdrożenie laseroterapii, jak i fotoferezy pozaustrojowej stało się możliwe dzięki środkom przekaza- nym na zakup odpowiedniej aparatury przez organizatorów i uczestników Ak- cji Tennis Art.

Do do końca 2019 r. w Oddziale prze- prowadzono ogółem 537 transplanta- cji, w tym 465 transplantacji allogenicz- nych, w tym 249 od rodzeństwa lub ro- dzica i 216 od dawcy niespokrewnione- go oraz 72 przeszczepienia autologiczne.

Jak już wspomniano Rodzice dzie- ci leczonych w Oddziale Transplantacji Szpiku i lekarze tego Oddziału powołu- jąc do życia w 1999 r., a zatem przed 20 laty, Stowarzyszenie Wspierania Trans- plantacji Szpiku i Onkologii Dziecięcej

— Dzieciaki Chojraki, skoncentrowa- li się początkowo na sprawie budowy i wyposażenia nowego Oddziału Trans- plantacji Szpiku i ten cel zrealizowa- li w krótkim czasie oddając do użytku piękny nowy Oddział w 2005 r. Obec- nie Stowarzyszenie nadal dba o to aby

▲ Profesor Jacek Wachowiak

FAKTY UMP 1/2020 9 utrzymać Oddział w jak najlepszym sta-

nie technicznym i jeżeli tylko zachodzi taka potrzeba, to doposaża Oddział oraz fi nansuje naprawy i prace remontowe.

W latach 2006–2009 Stowarzyszenie w zasadniczej części sfi nansowało re- mont i modernizację obu oddziałów on- kologicznych Kliniki, a także utworze- nie i wyposażenie Pracowni Cytofl uory- metrii, która odgrywa podstawową rolę w diagnostyce i monitowaniu leczenia w onkologii i hematologii dziecięcej.

W 2009 r., tj. w 10 rocznicę powsta- nia Stowarzyszenia, działający w nim rodzice i lekarze postanowili podjąć kolejne duże wyzwanie, zgodne z mot- tem przewodnim naszego Stowarzy- szenia, które mówi, że „dzieciom z cho- robą nowotworową chcemy zapewnić najlepsze leczenie, w najlepszych wa- runkach, najlepiej przy Mamie i Tacie”, a mianowicie zainicjowano działania, których celem jest budowa nowych dziecięcych oddziałów onkologicznych wraz z ich zapleczem, ponieważ obec- nie pomimo przeprowadzo-

nych remontów i moderni- zacji, warunki hospitaliza- cji dzieci i pobytu rodziców są bardzo trudne i znacz- nie odbiegają od obowiązu- jących obecnie europejskich i krajowych standardów.

Od podjęcia inicjatywy bu- dowy nowych dziecięcych oddziałów onkologicznych właśnie mija 10 lat, droga by- ła długa i skomplikowana, ale obecnie wszystko na to wska-

zuje, że budowa tych oddziałów roz- pocznie się wiosną 2020 roku i zakoń- czy nie później jak w 2022 r. Stało się to możliwe dzięki życzliwości i bezcenne- mu wsparciu wielu osób i instytucji.

Mianowicie, w 2013 r. Władze Uniwer- sytetu Medycznego w Poznaniu przy- dzieliły na ten cel działkę budowlaną na terenie Szpitala Klinicznego im. K. Jon- schera, na terenie którego działa Klinika Onkologii, Hematologii i Transplantolo- gii Pediatrycznej, co umożliwiło opra- cowanie projektu architektoniczno-bu- dowlanego i wykonawczego, który został w całości sfi nansowany przez Stowarzy- szenie i uzyskał wszystkiego nieodzow- ne zgody. Na tej podstawie, przy bezcen- nym wsparciu Zdzisława Podreza i Ka- roliny Michalak z Uniwersytetu Medycz- nego oraz Michała Pawłowskiego ze Sto- warzyszenia Dzieciaki Chojraki, opraco- wany został projekt pt. „Poprawa jakości opieki nad dziećmi i młodzieżą z choro- bą nowotworową w województwie wiel- kopolskim poprzez przebudowę i rozbu- dowę budynku Szpitala Klinicznego im.

Karola Jonschera w Poznaniu oraz po- przez zakup niezbędnego wyposażenia”.

Projekt ten w 2016 r. został uwzględniony

▲ Wizualizacja Kliniki Dzieciaków Chojraków

przez Wojewodę Wielkopolskiego jako je- den z trzech kluczowych priorytetów dla regionalnej polityki zdrowotnej, co z ko- lei pozwoliło Rektorowi Uniwersytetu Medycznego na skierowanie do Marszał- ka Województwa Wielkopolskiego wnio- sku o uwzględnienie projektu w ramach Wielkopolskiego Regionalnego Progra- mu Operacyjnego na lata 2014–2020, po czym Marszałek wystąpił do Komi- sji Europejskiej o ujęcie wspomniane- go projektu w ramach WRPO 2014+ ja- ko projektu pozakonkursowego, a Komi- sja Europejska w czerwcu 2018 r. pozy- tywnie rozpatrzyła wniosek, który rów- nież zaakceptowało Ministerstwo Zdro- wia. Obecnie wiemy że w 66 proc. budo- wa zostanie sfi nansowana ze środków europejskich, w 28 proc. z budżetu Pań- stwa, a po stronie Stowarzyszenia by- ło zapewnienie 5 proc. wkładu własnego i tu z wielką pomocą przyszła Fundacja DKMS, która podjęła się pokrycia w ca- łości wkładu własnego przekazując Uni- wersytetowi Medycznemu odpowiednią

darowiznę. W tym miejscu nie można nie wspomnieć także o pojedynku Pre- zydenta Jacka Jaśkowiaka z Przemysła- wem Saletą podczas Charytatywnej Ga- li Bokserskiej przeprowadzonej na rzecz budowy nowych oddziałów. Gala nie tyl- ko przyniosła pokaźną kwotę zebraną na ten cel, ale także zwróciła uwagę społe- czeństwa Poznania i Wielkopolski na po- trzebę budowy tych oddziałów.

Ponadto od chwili powstania Sto- warzyszenie na bieżąco fi nansuje za- kupy brakującej w Klinice aparatu- ry medycznej, wyposażenie sal cho- rych, a także zakupy nierefundowa- nych leków, badania diagnostyczne niefi nansowane przez NFZ, pobyt ro- dziców w hostelu oraz szkolenia facho- wego personelu medycznego Kliniki.

Ponadto, od ponad roku Stowarzysze- nie rozwija działalność wolontariacką oraz organizuje i fi nansuje warsztaty psychologiczne dla rodziców i warszta- ty dla personelu pielęgniarskiego.

Przez minione 20 lat działalność Stowarzyszenia i realizacja stawianych celów nie byłaby możliwa, gdyby nie ofi arność setek osób i instytucji, które zechciały nam pomóc i pomagają na-

dal, a którym należą się słowa najwięk- szej wdzięczności!

Podczas Spotkania Jubileuszowego osoby i instytucje, które w ostatnich la- tach szczególnie zasłużyły się dla Kli- niki i Stowarzyszenia zostały uhonoro- wane Medalem Dzieciaków Chojraków, a wśród nich Grzegorz Potrzebowski, Dy- rektor Departamentu Polityki Regional- nej Urzędu Marszałkowskiego za wspar- cie podczas starań o pozyskanie środ- ków na budowę nowych oddziałów onko- logicznych Kliniki i ich zaplecza, Funda- cja DKMS na ręce Prezes Ewy Magnuc- kiej-Bowkiewicz za dofi nansowania bu- dowy nowych oddziałów onkologicznych Kliniki, Akcja Charytatywna Tennis Art na ręce Waldemara Górki, której organi- zatorzy i uczestnicy rok rocznie od 14 lat wspierają Klinikę i leczone w niej dzie- ci, Danuta i Jan Lisowie za dar w posta- ci kilkunastu pomp infuzyjnych dla Kli- niki, a także Wielkopolskie Centrum On- kologii oraz Regionalne Centrum Krwio- dawstwa i Krwiolecznictwa w Poznaniu

za bezcenny udział w leczeniu wielu dzieci z chorobami no- wotworowymi. Podziękowa- nia otrzymali również orga- nizatorzy działań, dzięki któ- rym potrzeby dzieci leczonych w Klinice mogą być sprawniej realizowane, w tym Roga- Love, Wartą dla Chojraków, For Run-Grzegorz Urbań- czyk, Agencja ChiGo oraz Sztab WOŚP Poznań-Ławi- ca. W gronie uhonorowanych nie zabrakło również CK Za- mek, które wielokrotnie gościło i wspie- rało Stowarzyszenie Dzieciaki Chojraki w związku z realizacją wydarzeń organi- zowanych przez Stowarzyszenie, a także Komendy Miejskiej Straży Pożarnej, któ- ra od wielu lat pomaga Stowarzyszeniu.

Po części ofi cjalnej Jubileusz uświet- nił koncert zespołu Audiofeels, który wykonał światowe standardy w orygi- nalnych aranżacjach wokalnych, a na- stępnie, hołdując wieloletniej tradycji, zaproszono biorców i dawców szpiku wraz z rodzinami, lekarzy, pielęgniarki i przyjaciół Dzieciaków Chojraków do wspólnego zdjęcia. Ważnym elemen- tem jubileuszowego spotkania okazała się wystawa fotografi i, na której znala- zły się zdjęcia Moniki Ziętarskiej, Mar- ka Lapisa oraz z archiwum Stowarzy- szenia. Na zdjęciach łatwo można było dostrzec, że podczas każdego kolejne- go Jubileuszu grono jego uczestników jest coraz większe, co Zespołowi Od- działu TSK i Stowarzyszeniu Dzieciaki Chojraki sprawia ogromną radość, do- daje sił do dalszej pracy i jest powodem do dumy i satysfakcji.

■

Jacek Wachowiak

FAKTY UMP 1/2020 10

▲ Wojciech Jankowiak Wicemarszałek Województwa Wielkopolskiego

Centrum Technologicznie Wspomaganej Rehabilitacji

Tegoroczne spotkanie Świąteczno-Noworoczne, które 7 stycznia 2020 roku odbyło się w Ortopedyczno- -Rehabilitacyjnym Szpitalu Klinicznym im. Wiktora Degi było nie tylko okazją do podsumowania dokonań minionego roku, lecz także do uroczystego otwarcia nowo powstałego Centrum Technologicznie Wspomaganej Rehabilitacji.

W

uroczystości udział wzięli m.in.

Wojciech Jankowiak — Wice- marszałek Województwa Wielkopol- skiego, Jan Grabkowski — Starosta Po- znański i Jędrzej Solarski — Zastępca Prezydenta Miasta Poznania, Krzysztof Dzięcielak — Koordynator Programów w Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Re- gionalnej i Miejskiej Komisji Europej- skiej oraz ksiądz Arcybiskup Stanisław Gądecki Metropolita Poznański. Obec- ni byli też przedstawiciele władz po- znańskich uczelni wyższych: prof. dr hab. Michał Nowicki — Prorektor ds.

Nauki i Rozwoju naszego Uniwersyte- tu, Przewodniczący Rady Społecznej Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego Szpi- tala Klinicznego im. W. Degi, prof. dr hab. Jan Pikul — Rektor Uniwersyte- tu Przyrodniczego w Poznaniu, a także dyrektorzy poznańskich szpitali oraz innych jednostek ochrony zdrowia, przedstawiciele samorządów zawodów medycznych, służb mundurowych i ad- ministracji publicznej. Zebranych go-

regulujące nacisk chodu, a także eg- zoszkielet do odtwarzania wzorca cho- du. W projekcie wykorzystywana jest także kinezyterapia, ćwiczenia balan- sometryczne poprawiające równowagę i synergię ruchu oraz hydroterapia.

W Centrum znajduje się nowoczesna sala rehabilitacyjna, pokój badań me- dycznych, pomieszczenia dla lekarzy, pedagogów i psychologów, oraz „kącik”

w którym pacjenci mogą zrelaksować się i odpocząć. Wnętrza są przyjazne dla małych pacjentów, co wpływa na efek- tywność procesu rehabilitacji. Zostało ono zaprojektowane tak, aby spełnia- ło wszystkie wymogi wobec osób nie- pełnosprawnych. Jest winda, podjazdy oraz funkcjonalne szatnie i toalety.

Centrum Technologicznie Wspoma- ganej Rehabilitacji powstało dzięki re- alizacji przez Szpital innowacyjnego projektu rehabilitacji, pn. „Upowszech- nienie technologicznie wspomaganej diagnostyki funkcjonalnej i rehabili- tacji dzieci i młodych dorosłych z mó- zgowym porażeniem dziecięcym w wo- jewództwie wielkopolskim”, numer:

RPWP.07.02.02-30-0001/18. Projekt jest współfi nansowany z Europejskie- go Funduszu Społecznego w ramach Wielkopolskiego Regionalnego Progra- mu Operacyjnego na lata 2014–2020, którego Instytucją Zarządzającą jest Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego. Wartość projektu to 19 287 677,00 złotych, z czego poziom dofi nansowania wyniósł 18 287 677,00 złotych, a sam projekt trwać będzie trzy lata i adresowany jest do mieszkańców Województwa Wielkopolskiego.

Spotkanie świąteczno-noworoczne to także okazja do uhonorowania naj- bardziej zasłużonych dla Szpitala osób.

Laureatem Wyróżnienia „Laur Degi” zo- stał Bolesław Howorka, polonista, praw- nik i bibliotekoznawca, wieloletni dy- ści powitał, Dyrektor Przemysław Da-

roszewski. W swoim przemówieniu za- prezentował dokonania Szpitala w mi- nionym roku oraz przybliżył etapy po- wstawania Centrum Technologicznie Wspomaganej Rehabilitacji począwszy od podpisania umowy na dofi nansowa- nie realizacji projektu, poprzez wmu- rowanie kamienia węgielnego i kolejne etapy prac, a na oddaniu Centrum do użytku skończywszy. Wystąpienie za- kończył premierową prezentacją fi lmu poświęconego projektowi rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dzie- cięcym, na potrzeby którego powstało Centrum Technologicznie Wspomaga- nej Rehabilitacji.

Następnie głos zabrał prof. Marek Jóźwiak, Kierownik Projektu MPD, który zainteresował zgromadzonych prelekcją na temat technologicznie wspomaganej rehabilitacji z wykorzy- staniem wirtualnej rzeczywistości, wskazując na aktualne trendy i na kie- runki rozwoju tej dziedziny medycyny.

Nowo otwarte Centrum jest wypo- sażone w sprzęt medyczny umożliwia- jący stosowanie najnowocześniejszych metod w rehabilitacji zaburzeń chodu.

Jest to jedyne miejsce w Polsce posia- dające tak szeroki wachlarz urządzeń rehabilitacyjnych korzystających z ele- mentów wirtualnej rzeczywistości. Wy- korzystywane są m.in.: lokomat — po- zwalający wytrenować prędkość, dłu- gość kroku oraz zakresy ruchu w sta- wach biodrowych i kolanowych, sys- tem do rehabilitacji i reedukacji cho- du (GE-O) oraz bieżnie podwieszane,

▲ Dyrektor Szpitala Przemysław Daroszewski i Zastępca Prezydenta Miasta Poznania Jędrzej Solarski

▲ Starosta Jan Grabkowski

FAKTY UMP 1/2020 11 rektor Biblioteki Głównej Akademii Me- dycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, a w latach 1962–1972 Za- stępca Dyrektora ds. Administracyj- no-Ekonomicznych Szpitala Kliniczne- go Nr 4 Akademii Medycznej w Pozna- niu. Laudację na temat laureata wygłosił prof. dr hab. n. med. Leszek Romanow- ski, zaś członkowie Kapituły wręczyli statuetkę „Laur Degi” za wybitne zasłu- gi wniesione na rzecz Ortopedyczno-Re- habilitacyjnego Szpitala Klinicznego im.

W. Degi UM w Poznaniu. Jędrzej Solar- ski, Zastępca Prezydenta Miasta Pozna- nia otrzymał list okolicznościowy z po- dziękowaniami za współpracę i wspar- cie, którym otacza Szpital, bo dzięki za- angażowaniu i pomocy Pana Prezyden- ta Szpital uzyskał środki na najnowo- cześniejszy sprzęt medyczny, z którego mogą korzystać pacjenci. Okolicznościo- wy pin upamiętniający obchody 150- lecia Szpitala wraz z gratulacjami osią- gniętych celów, podziękowaniami za za- angażowanie w pracę na rzecz Szpita- la i życzeniami dalszych sukcesów z rąk Dyrektora otrzymali także Krzysztof Fi- lipowiak, Zastępca Dyrektora ds. Eko- nomicznych i Administracyjnych oraz prof. dr hab. med. Marek Jóźwiak. Spo- tkanie było też okazją do wręczenia Mag- dalenie Wilińskiej, Kierownikowi Sekcji Rozwoju i Promocji, wyróżnienia i me- dalu Młodego Pozytywisty przyznanego na wniosek Dyrektora Szpitala przez To- warzystwo im. Hipolita Cegielskiego.

Do uroczystego przecięcia wstę- gi Dyrektor Przemysław Daroszewski zaprosił prof. dr. hab. Michała Nowic- kiego, Prorektora ds. Nauki i Rozwoju Uniwersytetu Medycznego im. Karo- la Marcinkowskiego w Poznaniu oraz prof. Marka Jóźwiaka i Wojciecha Jan- kowiaka — Wicemarszałka Wojewódz- twa Wielkopolskiego. Poświęcenia no- wo otwartego Centrum dokonał Me- tropolita Poznański ksiądz Arcybiskup Stanisław Gądecki.

Dyrektor Przemysław Daroszewski odczytał listy nadesłane przez Jadwi- gę Emilewicz, Minister Rozwoju oraz przez Marlenę Maląg, Minister Ro- dziny, Pracy i Polityki Społecznej. Na- stępnie głos zabrali zaproszeni goście:

Wojciech Jankowiak — Wicemarsza- łek Województwa Wielkopolskiego, Krzysztof Dzięcielak — przedstawiciel Komisji Europejskiej, Jan Grabkowski

— Starosta Poznański oraz Jędrzej So- larski — Zastępca Prezydenta Miasta Poznania. Na zakończenie Dyrektor Przemysław Daroszewski zaprosił go- ści na pokazowe sesje działania sprzę- tu, w który wyposażone jest Centrum Technologicznie Wspomaganej Reha- bilitacji.

■

Ziemowit Maląg

▼ Sale ćwiczeń w otwartej placówce

▲ Uroczyste przecięcie wstęgi

▲ Uczestnicy uroczystego otwarcia

W SKRÓCIE • FAKTY UMP 1/2020 12

Studenci na żółto

Na sali operacyjnej wszystkie miejsca są z góry przydzielone, a procedury przestrzegane z żelazną konsekwencją. Czy jest miejsce dla studentów, którzy chcieliby w operacjach aktywniej uczestniczyć?

R

eformując proces dydaktyczny kładziemy nacisk na praktykę, te- go zresztą domagają się sami studenci.

Dlatego zastanawialiśmy się jak umoż- liwiać studentom uczestnictwo w ope- racjach tak, żeby oni odnosili jak naj- większe korzyści — mówi profesor Zbi- gniew Krasiński, Prorektor ds. Kadr i Kształcenia Podyplomowego, koor- dynator kształcenia chirurgicznego na naszej Uczelni — wiemy, że żeby zara- zić pasją chirurgiczną młodych ludzi trzeba im pokazać chirurgię „na żywo”.

Nie wystarczą same wykłady, oni mu- szą zderzyć się z realnymi problemami operacyjnymi, z atmosferą sali opera- cyjnej, muszą poczuć emocje, które to- warzyszą zespołom operacyjnym. Żeby osiągnąć ten cel zaczęliśmy od działań najprostszych: przygotowaliśmy spe-

cjalne stroje w kolorze żółtym prze- znaczone tylko dla studentów wcho- dzących na sale operacyjne.

— Do tej pory był to pewien problem ponieważ studenci używali strojów le- karskich bądź strojów jednorazowych.

Niewiele odróżniało ich od pracowni- ków zespołu operacyjnego. Nowe stro- je w kolorze żółtym przeznaczone tyl- ko dla studentów to będzie pewna no- wość, która mamy nadzieję, spodoba się także studentom — mówi profesor Jerzy Harasymczuk, koordynator na- uczania chirurgii V roku Wydziału Le- karskiego, nasz pomysł poparł i zaak- ceptował Prorektor ds. Studenckich i Dydaktycznych profesor Ryszard Marciniak, umożliwiając fi nansowa- nie tej inicjatywy. Planujemy zakup 240 strojów, każdy kosztuje 100 zło- tych. Pierwsze 21 sztuk trafi ło właśnie do Kliniki Chirurgii Ogólnej i Naczyń.

Kolejne, w najbliższym czasie, prze- każemy: Klinice Chirurgii Dziecięcej w SK im. K. Jonschera, klinikom chi- rurgicznym działającym w SK im. H.

Święcickiego oraz klinikom mieszczą- cym się w szpitalach miejskich im. F.

Raszei i im. J. Strusia. Żeby wyposażyć

w te stroje dla studentów wszystkie kli- niki chirurgiczne naszego Uniwersyte- tu potrzeba jeszcze ich jeszcze drugie tyle, czyli 120 sztuk.

— Chirurgia jest specjalnością trud- ną a zawód chirurga i praca na oddzia- łach chirurgicznych wiąże się z wiel- kim wysiłkiem. Wiedzą o tym studen- ci i nie zawsze decydują się na taki spo- sób na życie — mówi profesor Marcin Gabriel — my chcielibyśmy pokazać im tę specjalność jako misję, wyzwa- nie życiowe. To może zdarzyć się tylko na sali operacyjnej gdzie każdego dnia można potwierdzać sens swojej pracy.

Właśnie na tym nam najbardziej zale- ży, na przekazaniu wszystkich dostęp- nych najnowocześniejszych technik operacyjnych ale także na pokazaniu

„Genius loci” naszego zawodu.

Charakterystyczne żółte stroje bę- dą wyróżniać studentów uczestniczą- cych w operacjach, staną się ich zna- kiem rozpoznawczym i być może uła- twią decyzję, żeby w przyszłości przy- wdziać prawdziwy strój chirurga.

■

Helena Czechowska

▼ Stroje prezentują profesor Jerzy Harasymowicz, pielęgniarka oddziałowa Hanna Tomaszewska, profesor Marcin Gabriel, zastępca dyrektora ds. administracyjnych szpitala Anita Pikosz i profesor Zbigniew Krasiński

FAKTY UMP 1/2020 13

i reumatologii dziecięcej przygotowali subiektywne sprawozdania z Madry- tu i Atlanty, koncentrując się głównie na aspektach mogących znaleźć zasto- sowanie w warunkach polskich. Domi- nujące w programie naukowym pre- zentacje autorskie wzbogacane są za- wsze sesjami wspieranymi przez fi rmy farmaceutyczne i przedstawiają no- we kierunki w leczeniu chorych nie za- wsze dostępne w Polsce, lecz pokazują- ce perspektywy, których mamy prawo oczekiwać w najbliższym czasie. W pro- gramie znalazły się wykłady i sesje po- święcone aktualnym wskazaniom i no- wym formom podawania innowacyj- nych leków biologicznych i syntetycz- nych. Wykładowcy dzielący się swoimi doświadczeniami w praktyce klinicz- nej potwierdzili coraz lepszą dostęp- ność secukinumabu, inhibitora inter- leukiny 17 mającego zastosowanie w le- czeniu chorych z aktywnymi postacia- mi zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i łuszczycowego zapalenia stawów, a także dostępność nowej gru- py leków, tzw. inhibitorów kinaz JAK.

Inhibitory kinaz JAK, tofacitinib i ba- ricitinib na razie dostępne są w pro- gramach lekowych NFZ dla pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, lecz dowiedzieliśmy się podczas kon- ferencji o rychłej szansie ich zastoso- wania w łuszczycowym zapaleniu sta- wów oraz o badaniach klinicznych pro- wadzonych z chorymi na toczeń ru- mieniowaty układowy. Poza możliwo- ścią zapoznania lekarzy reumatologów z aktualnościami na temat leczenia in- nowacyjnego stanowiącego przełom w terapii chorób reumatycznych, w ra- mach obrad pojawia się możliwość wy- miany poglądów w gronie osób z więk- szym lub mniejszym doświadczeniem w zakresie terapii, zwłaszcza z zastoso- waniem leków biologicznych.

Konferencja z roku na rok cieszy się coraz większym zainteresowaniem wśród klinicystów wielu specjalności.

W tym roku wzięło w niej udział prawie 500 uczestników, poza reumatologami także specjalistów w zakresie chorób wewnętrznych, pediatrii, ortopedii, re- habilitacji i medycyny rodzinnej z całej Polski. Wykłady spotkały się z dużym zainteresowaniem, czego dowodem by- ła zarówno pełna sala wykładowa, jak i liczne pytania w kuluarach. Uczestni- cy otrzymali 8 punktów edukacyjnych.

Mamy nadzieję na podobne zaintereso- wanie następną konferencją, która od- będzie się prawdopodobnie w dniach 4–5 grudnia 2020 roku.

■

^WS

Konferencje EULAR i ACR, to naj- ważniejsze wydarzenia w światowej reumatologii organizowane corocznie w różnych miastach Europy i Stanów Zjednoczonych i gromadzące po około 15 tysięcy uczestników. W czasie kilku- dniowych obrad prezentowane są naj- nowsze i najbardziej interesujące do- niesienia dotyczące patogenezy, dia- gnostyki i leczenia chorób reumatycz- nych. Ideą spotkań w Poznaniu jest przeniesienie na polski grunt najgoręt- szych tematów przy założeniu, że nie- wielka grupa reumatologów ma moż- liwość uczestniczyć w spotkaniach za granicą. W czasie dwudniowych obrad Koleżanki i Koledzy reprezentujący wszystkie czołowe placówki działają- ce w dziedzinie reumatologii dorosłych

Nowe kierunki rozwoju reu-

matologii w świetle doniesień z konferencji Europejskiej Ligi Przeciwreumatycznej w Madry- cie (EULAR) i Amerykańskiego Towarzystwa Reumatologicznego w Atlancie (ACR) zostały zapre- zentowane uczestnikom podczas 8. Konferencji Post EULAR&ACR, która odbyła się w dniach 6 i 7 grudnia 2019 r. w Poznaniu.

P

atronat naukowy nad konferen- cją, podobnie jak w latach ubie- głych, sprawowała Katedra i Klini- ka Reumatologii i Rehabilitacji Orto- pedyczno-Rehabilitacyjnego Szpita- la Klinicznego UM im. Wiktora De- gi w Poznaniu pod przewodnictwem prof. dr. hab. n. med. Włodzimierza Samborskiego. Patronatem honoro- wym konferencję objął JM Rektor Uni- wersytetu Medycznego w Poznaniu, prof. dr hab. n. med. Andrzej Tykarski, a uroczyste otwarcie zaszczycili swo- ją obecnością między innymi przed- stawiciele władz Uczelni prof. dr hab.

Maria Iskra, Dziekan Wydziału Me- dycznego i dr hab. med. Maciej Cyme- rys, Prodziekan Wydziału Lekarskiego oraz prof. dr hab. Marek Brzosko, kon- sultant krajowy w dziedzinie reumato- logii i Prezes Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego.

Obrady otworzył prof. Włodzimierz Samborski razem z Januszem Micha- lakiem, Prezesem Wydawnictwa „Ter- media”, współorganizatorem tegorocz- nej poznańskiej konferencji. Następ- nie w skrócie naświetlił kluczowe mo- menty konferencji w Madrycie i Atlan- cie podczas tradycyjnego wykładu pt.

„EULAR and ACR Highlights”.

Konferencja Post EULAR&ACR

▲ Profesor Włodzimierz Samborski i Janusz Michalak, prezes Termedii

▼ Uczestnicy Konferencji

FAKTY UMP 1/2020 14

W holu Collegium Maius, 28 stycznia upamiętniono profesora Stanisława Kalandyka, twórcę pierwszej w Polsce Katedry Fizyki na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego oraz Dziekana Wydziału Lekarskiego w latach 1939–1940.

P

rofesor Stanisław Kalandyk, aresz- towany przez Niemców pod za- rzutem posiadania radiowego aparatu nadawczego, został rozstrzelany w no- cy z 28 na 29 stycznia 1940 roku na dziedzińcu Fortu VII. To właśnie w 80.

rocznicę tej męczeńskiej śmierci, złoże- niem kwiatów pod tablicą upamiętnia- jącą profesora rozpoczęto sesję nauko- wą poświęconą dokonaniom Stanisła- wa Kalandyka na tle problemów, z któ- rymi musieli borykać się twórcy Uni- wersytetu Poznańskiego.

Wybitną postać uczczono także w miejscu tragicznej śmierci poprzez złożenie kwiatów pod Ścianą Śmierci w Forcie VII.

Inicjatorami upamiętnienia posta- ci profesora Kalandyka byli pracowni- cy Katedry Biofi zyki Uniwersytetu Me- dycznego. Są oni spadkobiercami spu- ścizny naukowej i dydaktycznej utwo- rzonej przez profesora Kalandyka, pierwszej w Polsce i jedynej w okre- sie przedwojennym Katedry Fizyki na Wydziale Lekarskim.

Podczas sesji postać profesora Ka- landyka przybliżył profesor Leszek Ku- bisz, Kierownik Katedry Biofi zyki i Za- kładu Biofi zyki naszego Uniwersytetu.

O osiągnięciach fi zyki lat międzywojen- nych mówił profesor Henryk Drozdow- ski Przewodniczący Poznańskiego Od- działu Polskiego Towarzystwa Fizycz- nego z Wydziału Fizyki UAM. Profe- sor Anita Magowska kierownik Katedry i Zakładu Historii i Filozofi i Nauk omó- wiła niełatwe początki tworzenia Uni- wersytetu Poznańskiego, Wydziału Le- karskiego, zarówno w sensie material- nym jak i w kontekście relacji między- ludzkich, a także o roli profesora Adama Wrzoska w tym dziele. Kustosz Muzeum Martyrologii Wielkopolan — Fort VII, Przemysław Jurkiewicz wygłosił referat

Pamięci Profesora Stanisława Kalandyka

▲ Profesor Leszek Kubisz złożył kwiaty na dziedzińcu Fortu VII, w miejscu stracenia profesora Stanisława Kalandyka

▲ Prorektor, profesor Michał Musielak składa kwiaty pod pamiątkową tablicą

▼ Uczestnicy sesji naukowej pt. „Umysł politycznie niebezpieczny” —

profesor Stanisław Kalandyk jako ofi ara

„Intelligenzaktion”. Wiceprzewodniczą- cy Komisji Kultury i Nauki Rady Mia- sta Poznania dr Andrzej Rataj podniósł sprawę upamiętnienia postaci prof. Sta- nisława Kalandyka poprzez nadanie je- go imienia ulicy lub skweru w mieście.

Profesor Stanisław Kalandyk uro- dził się w 1885 roku w Kamieńcu Po- dolskim, tam też skończył gimnazjum.

Studiował na Wydziale Fizyczno-Ma- tematycznym Uniwersytetu w Kijo- wie. Tam także rozpoczął błyskotliwą karierę naukową — habilitację uzyskał w wieku 26 lat. Za namową profesora Wrzoska w 1921 roku przybył do Po- znania żeby objąć Katedrę Fizyki Le- karskiej na tworzonym właśnie Uni- wersytecie Poznańskim.

W roku 1922, w wieku 37 lat został profesorem. Był autorem wielu publi- kacji poświęconych głównie zagadnie- niom jonizacji w płomieniu, w eksplo- zjach oraz emisji termojonowej meta- li w atmosferze gazów. Był członkiem Komisji Matematyczno-Przyrodniczej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz brał czynny udział w pra- cach Polskiego Towarzystwa Fizyczne- go. Był wybitnym dydaktykiem, a z je- go „Podręcznika fi zyki dla medyków i biologów” korzystały kolejne roczniki studentów także po wojnie. Był odda- ny swojej pracy, bardzo dbał o studen- tów fundując tym uboższym prywatne

stypendia. Został wybrany dziekanem Wydziału Lekarskiego na rok 1939/40.

Funkcji tej nie zdążył objąć, a wybuch II wojny światowej, który przyniósł bezwzględne metody terroru stosowa- ne przez okupanta hitlerowskiego dla profesora Stanisława Kalandyka skoń- czył się tragiczną śmiercią.

Tablica umieszczona w holu Colle- gium Maius nie pozwoli o tym zapo- mnieć.

■

^hc

FAKTY UMP 1/2020 15

Uczymy się przez doświadczenie

3 grudnia 2019 roku na naszym Uniwersytecie odbyła się Konferencja Edukacyjno-Szkoleniowa pt.

„Uczymy się przez doświadczenie.

O przypadkach w psychoterapii”.

J

ej organizatorem była Katedra i Zakład Psychologii Klinicznej.

Do udziału w konferencji zaproszeni

byli psychoterapeuci, osoby szkolące się, psychologowie, lekarze i pedago- dzy, a także inne osoby zainteresowane zaproponowaną problematyką.

Wykład inauguracyjny wygłosił pro- fesor Leszek Teusz, literaturoznawca z Instytutu Filologii Polskiej Uniwer- sytetu im. Adama Mickiewicza w Po- znaniu. Mówił o pojęciu i idei doświad- czenia na przestrzeni wieków.

Dzielenie się doświadczeniami z pra- cy terapeutycznej, uczenie się od in- nych, poszerzanie spektrum samo- świadomości w oparciu o wykorzy- stywane metody i techniki, stanowią jedno z najskuteczniejszych narzędzi przyswajania wiedzy. Podczas konfe- rencji uznani psychoterapeuci i super- wizorzy podzielili się ze słuchaczami swoimi doświadczeniami z pracy z pa- cjentami. Analiza przypadków pozwo- liła na rozpoznanie skutecznych metod pracy z osobami w różnym wieku. Jed- nym z ważniejszych elementów spo- tkania była także dyskusja nad zjawi- skiem oporu w psychoterapii i skutecz- nymi sposobami rozwiązywania pro- blemów z nim związanych. Sesje tema- tyczne poświęcone były zaburzeniom psychicznym pojawiającym się na róż- nych etapach rozwoju człowieka (od autyzmu i zaburzeń rozwojowych po depresję wieku podeszłego). Konferen- cji towarzyszyły warsztaty prezentu-

▲ Profesor Ewa Mojs, kierownik Katedry i Zakładu Psychologii Klinicznej

▼ Goście Konferencji

▲ Profesor Leszek Teusz z Uniwersytetu im.

Adama Mickiewicza

jące określone metody i techniki tera- peutyczne, np. metoda dramy czy pra- ca z lękiem w sytuacji choroby.

Podjęta w ramach konferencji tema- tyka stanowi znaczący wkład w roz- wój i pogłębienie wiedzy z zakresu psy- choterapii, a spotkanie i wymiana do- świadczeń przyczyni się do większej integracji środowiska terapeutycznego w Polsce.

■

^hc

FAKTY UMP 1/2020 16

WKEF͕ϮϳtZ_E/ϮϬϭϵ

<KE&ZE:h<z:EKͳ^<K>E/Kt

E:EKt^tztE/ ^

tW/>%'E/Z^dt/

EhZK>K'/EzD/W^z,/dZzEzD

Wyzwania dla pielęgniarstwa neurologicznego

Najnowsze wyzwania

w pielęgniarstwie neurologicznym i psychiatrycznym to temat

Konferencji, która odbyła się 27 września 2019 roku. Problemem wiodącym Konferencji był udział pielęgniarek w farmakoterapii i nowoczesnych metodach leczenia w neurologii oraz

w nowym modelu środowiskowej opieki psychiatrycznej.

O

rganizatorami Konferencji by- ły Zakłady: Pielęgniarstwa Neu- rologicznego oraz Pielęgniarstwa Psy- chiatrycznego naszej Uczelni.

Wykłady poświęcone były między innymi problemom pielęgnacyjnym pacjentów neurologicznych przyjmu- jących leki psychotropowe, komuni- kowaniu się i postępowaniu z chory- mi z zaburzeniami zachowania i cho- rymi agresywnymi, leczeniu żywie- niowemu w chorobie Parkinsona, obja- wom ubocznym leków przeciwpsycho- tycznych i normotymicznych oraz wy- zwaniom dla pielęgniarstwa w środo- wiskowej opiece psychiatrycznej.

Współwystępowanie zaburzeń psy- chicznych w chorobach neurologicz- nych jest zjawiskiem częstym. Oce- nia się, że dotyczy 20–30 procent pa- cjentów. Poza depresją pojawiać się mogą urojenia, omamy, objawy lęko- we. Zaburzenia te wpływają negatyw- nie na stan chorych, utrudniają lecze- nie a przede wszystkim stanowią duży problem dla osób sprawujących opie- kę nad chorym. Niektórzy chorzy neu- rologicznie często reagują pobudze- niem psychoruchowym, złością, agre- sją. Stąd bardzo ważna jest znajomość zasad postępowania, technik psycho- logicznych pozwalających na opano- wanie napięcia u chorego. Pielęgniar- ki wyposażone w odpowiednią wie- dzę są tymi, które zarówno na oddzia- łach szpitalnych jak i w domu chore- go są „na pierwszej linii” rozwiązywa- nia tych problemów.

■

^hc

► Uczestnicy Konferencji

FAKTY UMP 1/2020 17

Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Szkoleniowa

„Wielopłaszczyznowe ujęcie estetyki twarzy” odbyła się 13 listopada 2019 roku w ramach obchodów 100-lecia akademickich studiów

medycznych. Pomysłodawcami wydarzenia, a zarazem

przewodniczącymi Komitetu Naukowego i Organizacyjnego byli prof. dr hab. n. med. Teresa Matthews-Brzozowska oraz prof.

dr hab. med. Zygmunt Adamski.

S

potkanie odbyło się w sali wy- kładowej im. Ludwika Rydygie- ra w Szpitalu Klinicznym im. Helio- dora Święcickiego. Patronatem konfe- rencję objęli Jego Magnifi cencja Rek- tor UMP prof. dr hab. Andrzej Tykar- ski, prof. dr hab. Zbigniew Krasiński jako były Dziekan dawnego Wydzia- łu Lekarskiego II, aktualnie Prorektor ds. Kadr i Kształcenia Podyplomowego UMP, oraz Dziekan Wydziału Medycz- nego prof. dr hab. Maria Iskra. Mode- ratorami spotkania byli dr hab. Justy- na Gornowicz-Porowska i lek. dent.

Oskar Komisarek, którzy bardzo ser- decznie przywitali władze Uczelni, za- proszonych gości i wszystkich uczest- ników. Konferencję otworzył Jego Ma- gnifi cencja Rektor UMP prof. dr hab.

Andrzej Tykarski. Otwarcie uświetnił występ Zespołu Trębaczy Myśliwskich

„Venator” Uniwersytetu Przyrodnicze- go w Poznaniu wspaniałym pokazem sygnałów myśliwskich.

Wykład inauguracyjny na temat Me- lanoma skin cancer: current state of diagnosis and treatment. Czerniak skóry: obecne poglądy diagnostyczne i lecznicze wygłosił prof. dr J.G.A.M.

de Visscher z Wolnego Uniwersyte- tu w Amsterdamie. Następnie w se- sjach tematycznych: Dermatologia es- tetyczna twarzy, Medycyna estetycz- na twarzy, Chirurgiczne aspekty este- tyki twarzy, wygłoszono 16 referatów, w tym 4 prezentacje gości zagranicz- nych. Konferencja miała także swo- ją część studencką, postery przez cały dzień wypełniały przestrzeń holu szpi- tala prezentując wyniki badań w dzie- dzinie dermatologii, kosmetologii, me- dycyny estetycznej i chirurgii szczę- kowo-twarzowej, ortopedii szczęko- wej i ortodoncji. Studenci mieli także możliwość prezentacji ustnej własnych osiągnięć o tej szeroko pojętej tematy- ce wielodyscyplinarności estetyki twa- rzy. Sesja plakatowa skupiała uwagę nie tylko uczestników konferencji, ale także lekarzy i pracowników szpitala, pacjentów i osoby odwiedzające. Wielu ze studentów odebrało nagrody i wy- różnienia.

Cieszymy się z tak dużej liczby uczest- ników — 180 lekarzy różnej specjalno- ści oraz lekarzy stomatologów, a tak- że znaczącej frekwencji podczas stu- denckiej sesji, liczyła ona 150 studen- tów z trzech wydziałów UMP.

Mamy nadzieję, że dla wszystkich uczestników konferencja była intere- sująca, bogata w różnorodność tema- tyczną związaną z estetyką twarzy.

Mamy też nadzieję na spotkanie Pań- stwa podczas kolejnej konferencji po- święconej estetyce twarzy za rok.

■

Teresa Matthews-Brzozowska Zygmunt Adamski

Wielopłaszczyznowe ujęcie estetyki twarzy

▲ Jury konkursowe: prof. dr hab. Jerzy Sokalski i dr hab. med. Dorota Jenerowicz

▲ Prof. dr hab. Zygmunt Adamski, dr hab. n.

med. Justyna Gornowicz-Porowska, dr hab. n. farm. Violetta Krajka-Kuźniak wraz z nagrodzoną studentką Anną Zabiszak

◄ Moderator konferencji lek. dent. Oskar Komisarek z grupą studentów