Sygn. akt I Ca 3/10
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 18 stycznia 2010 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący:
Sędziowie:
Protokolant:
SSA w SO Jerzy Kawałek ( spraw.) SSA w SO Wojciech Misiuda SSO Tadeusz Strzyż
Ewa Bednarz
po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2010 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku S|
z udziałem i o wpis hipoteki przymusowej zwykłej w Kw |
na skutek apelacji uczestników
od postanowienia Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 29 maja 2009 r., sygn. akt |
oddala apelację.
Sygn. akt I Ca 3/10
Uzasadnienie
postanowienia z dnia 18 stycznia 2010r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie w VII Wydziale Ksiąg Wieczystych postanowieniem z dnia 29 maja 2009 r., utrzymał w mocy dokonany przez Referendarza Sądowego w dziale IV księgi wieczystej nr wpis hipoteki przymusowej zwykłej w kwocie 49.563,30 zł (pkt I) oraz orzekł o kosztach postępowania (pkt II).
W uzasadnieniu wydanego orzeczenia Sąd Rejonowy wskazał, że Księga wieczysta nr prowadzona jest dla nieruchomości położonej w Rzeszowie oznaczonej jako działka nr 352/3 obr. 220 Rzeszów - Załęże o pow. 0,2728 ha. W dziale II prawo własności wpisane jest na rzecz A ^ ^ m Vv^H i G ^ W ^ H n a zasadzie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Jak dalej wskazał Sąd Rejonowy wpisem z dnia 17 września 2008 r. w dziale IV wpisana została hipoteka przymusowa zwykła w wysokości 49.563,30 zł na rzecz Z ^ ^ H I I ^ ^ ^ ^ ^ H S ^ I ^ ^ H O ^ ^ H w R ^ ^ ^ ^ l celem zabezpieczenia spłaty należności objętej tytułem wykonawczym z dnia 29 maja 2008 r., nr H- 312/2008.
Sąd Rejonowy powołując się na przepis art. 109 ust.l ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, zgodnie z którym wierzyciel, którego wierzytelność jest stwierdzona tytułem wykonawczym, określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym może na podstawie tego tytułu uzyskać hipotekę na wszystkich nieruchomościach dłużnika. Podstawą wpisu hipoteki przymusowej może być wyłącznie tytuł wykonawczy stwierdzający wierzytelność podlegającą zabezpieczeniu.
Jak dalej wskazał Sąd Rejonowy, mimo tego, iż aktem notarialnym z dnia 13 kwietnia 2007 r., rep. A nr 883 z 2007 r. / t ^ ^ H i G ^ ^ H u s t a n o w i l i rozdzielność majątkową, to i tak w księdze wieczystej w dziale II nadal jako współwłaściciele na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej wpisani są obydwoje małżonkowie, a ponadto zaległość z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne dotyczy okresu poprzedzającego ustanowienie rozdzielności majątkowej.
W dalszej części uzasadnienia, Sąd Rejonowy powołał się na stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale z dnia 29 kwietnia 2008 r. III CZP 17/08 (Lex nr 369673), i przyjął, że nie stanowiła przeszkody wpisu okoliczność, iż w dziale II powołanej księgi wieczystej zamieszczona została w dniu 10 października 2008 r. wzmianka o wniosku dotyczącym zmiany prawa własności, gdyż wniosek o dokonanie wpisu hipoteki został złożony wcześniej.
Od powyższego postanowienia uczestnik W ^ B i U ^ H wnieśli oddzielne apelacje domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i wykreślenia z księgi wieczystej bezprawnie i bezpodstawnie dokonanego - ich zdaniem - wpisu na rzecz
S ^ ^ ^ ^ z dnia 17 września 2008 r.
Skarżący zarzucili, że:
- dokonany na rzecz ZUS w R ^ ^ ^ H wpis został uczyniony z rażącym naruszeniem prawa, tj. w sytuacji, gdy wpis ten był niedopuszczalny z powodu wcześniej złożonego wniosku z dnia 9 listopada 2006r., który to wniosek nie został oddalony a dotyczył tego samego roszczenia co wniosek w sprawie ^ ^ H H H H H -
- postępowanie w sprawie ^ ^ m ^ m b y ł o prowadzone przez nieuprawniony organ, tj. z naruszeniem przepisu art. 19 § 4 ustawy o postępowaniu przed sądami admini strać yj nymi,
- zaskarżone postanowienie dotyczy równocześnie dwóch postępowań, tj., H H H i m ^ B ^ ^ B które to postępowania nie zostały połączone i nie jest wiadomo, której skargi postępowanie dotyczy.
Wnioskodawca ^ H ^ ^ l ^ l ^ ^ ^ H ^ H ^ H H w R ^ ^ ^ H złożył odpowiedź na apelacje uczestników domagając się ich oddalenia i zasądzenia kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Obydwie wniesione apelacje nie zasługują na uwzględnienie.
Wydane przez Sąd Rejonowy orzeczenie jest prawidłowe i brak podstaw do jego uchylenia, bądź zmiany zgodnie z żądaniem skarżących.
Uczestnicy postępowania A ^ ^ H W ^ M i ^ ^ H we wniesionych apelacjach kwestionując podstawy prawne dokonania wpisu obciążającej ich nieruchomość hipoteki przymusowej, domagali się jej wykreślenia.
W pierwszej kolejności podkreślić należy, iż przewidziana w art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. z 200lr. Nr 124, poz. 1361 ze zm.) hipoteka przymusowa pełni rolę szczególnego rodzaju środka egzekucyjnego, którego celem jest zabezpieczenie realizacji stwierdzonej tytułem wykonawczym wierzytelności, przez obciążenie nieruchomości dłużnika hipoteką. Przymusowy charakter tego obciążenia wyraża się w tym, że podstawą i tytułem jego ustanowienia nie jest ani umowa, ani jednostronne oświadczenie woli właściciela nieruchomości, lecz sam tylko wniosek
wierzyciela i określony w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym tytuł wykonawczy stwierdzający wierzytelność, będący aktem władzy państwowej.
Podstawę wpisu hipoteki przymusowej zwykłej mogą stanowić tytuły wykonawcze wydane zarówno w sądowym, jak i administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym.
W niniejszej sprawie podstawę wpisu hipoteki przymusowej zwykłej stanowił wystawiony przez Dyrektora Z ^ ^ ^ Ę O ^ ^ B w R ^ ^ ^ ^ l tytuł wykonawczy H-310/2008. Przedstawiony przez wnioskodawcę tytuł wykonawczy odpowiadał wszystkim wymogom określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, tj. warunkom wskazanych w art. 27 § 1 -3 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, do których odsyła art. 35 § 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) oraz art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 23 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, (t.j.
Dz.U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585) i stanowił prawidłową podstawę dokonania zaskarżonego wpisu.
Nie zasługują też na uwzględnienie dalsze podniesione przez uczestników twierdzenia, a sprowadzające się do zarzutu, iż w sprawie nie było podstaw prawnych do dokonania zaskarżonego wpisu z uwagi na fakt ustanowienia przez strony w dniu 13 kwietnia 2007 r., rozdzielności majątkowej. Przede wszystkim okoliczność ta nie została ujawniona jeszcze w księdze wieczystej i w dziale II nadal jako współwłaściciel na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej wpisani są i G ^ ^ ^ l W-^H Ponadto, jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy, zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne dotyczą okresu poprzedzającego ustanowienie rozdzielności majątkowej. Sąd Okręgowy podkreśla również, że kognicja Sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym jest ustawowo zawężona do badania treści wniosku, treści i formy dołączonych do niego dokumentów oraz treści księgi wieczystej (art. 6268 § 2 kpc). Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 kwietnia 1948 r. (C.III. 205/48, PN 1948, nr 9-10, s. 302) wskazał, iż rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada
wyłącznie treść wniosku i dołączonych do niego dokumentów, nie może natomiast uwzględnić żadnych dalszych okoliczności z dokumentów tych nie wynikających.
Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy powołując się na stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale z dnia 29 kwietnia 2008 r. III CZP 17/08 (Lex nr 369673), przyjął także, że okoliczność, iż w dziale II powołanej księgi wieczystej zamieszczona została w dniu
10 października 2008r. wzmianka dotycząca zmiany prawa własności, nie stanowiła przeszkody dokonania zaskarżonego wpisu. Wniosek o wpis hipoteki przymusowej został złożony wcześniej, aniżeli dokonano przedmiotowej wzmianki, stąd też ujawniona zmiana prawa własności nie uzasadniała oddalenia złożonego wniosku.
Odnosząc się do dalszych twierdzeń skarżących, a sprowadzających się do kwestionowania prawidłowości doręczenia przedmiotowego tytułu wykonawczego, wskazać należy, iż kwestia ta z uwagi na ograniczony zakres kognicji Sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym również nie podlega badaniu. Jeżeli zaś, jak wynika z twierdzeń wnioskodawcy, uczestnicy nie odbierali wysyłanej do nich korespondencji, nie informując przy tym organów administracji o zmianie adresu, to po dokonaniu dwukrotnej awizacji, wnioskodawca był w pełni uprawniony do przyjęcia, iż przesyłka została skutecznie doręczona w myśl przepisów art. 44 kodeksu postępowania administracyjnego.
Końcowo odnosząc się do twierdzenia uczestniczki iż zaskarżone postanowienie posiada dwie sygnatury, wskazać należy, iż jak wynika z akt sprawy uczestniczka od zaskarżonego wpisu w różnych datach wniosła dwie oddzielne skargi.
Pierwsza została wniesiona w dniu 4 grudnia 2008 r. a kolejna w dniu 13 stycznia 2009 r.
Fakt ich początkowego oddzielnego zarejestrowania skutkował nadaniem im dwóch różnych kolejnych numerów dziennika ksiąg wieczystych. (§ 246 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej z dnia 12 grudnia 2003 r.).
Mając na uwadze, iż uczestnicy nie przedstawili okoliczności świadczących o braku podstaw do dokonania zaskarżonego wpisu, wniesiona apelacja, jako bezzasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc w zw. z 13 § 2 kpc.
