• Nie Znaleziono Wyników

The use of positron emission therapy (PET) in the diagnosis of large vessel vasculitis – a review of the current research

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "The use of positron emission therapy (PET) in the diagnosis of large vessel vasculitis – a review of the current research"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Zastosowanie pozytronowej tomografii emisyjnej (PET) w diagnostyce zapaleñ du¿ych naczyñ

– przegl¹d dotychczasowych badañ

The use of positron emission therapy (PET) in the diagnosis of large vessel vasculitis – a review of the current research

B

Beeaattaa NNoowwaakk,, JJaacceekk SSzzeecchhiiññsskkii

Zak³ad Reumatologii Akademii Medycznej we Wroc³awiu, kierownik prof. dr hab. med. Jacek Szechiñski

S

S³³oowwaa kklluucczzoowwee:: PET (pozytronowa tomografia emisyjna), zapalenie du¿ych naczyñ, choroba Takayasu, olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic.

K

Keeyy wwoorrddss:: PET (positron emission tomography), large vessel vasculitis, Takayasu’s arteritis, giant cell arteritis.

S t r e s z c z e n i e

Pozytronowa tomografia emisyjna (PET) jest uznan¹ metod¹ dia- gnostyki i monitorowania chorób nowotworowych na podstawie aktywnoœci metabolicznej tkanek. Wydaje siê jednak, ¿e tak¿e pa- cjenci cierpi¹cy na choroby nienowotworowe, takie jak choroby zapalne i infekcje, mog¹ skorzystaæ z osi¹gniêæ tej nieinwazyjnej metody diagnostyki obrazowej. Zapalenia naczyñ, a w szczególno- œci zapalenia du¿ych naczyñ mog¹ potencjalnie rozszerzyæ zakres wskazañ do stosowania PET. Celem tego artyku³u jest ukazanie mo¿liwoœci zastosowania PET w diagnostyce zapaleñ naczyñ na podstawie dotychczas opublikowanych wyników badañ.

S u m m a r y

Positron emission tomography (PET) as a way of metabolic imaging plays a major role in the diagnostic process and the monitoring of neoplasmatic diseases. However, it seems that many patients suffering from non-malignant diseases such as inflammatory and infectious diseases, may also benefit from the new achievements of this non-invasive diagnostic method. Large vessels vasculitis such as Takayasu’s arteritis and giant cell arteritis may potentially extend the field of PET indications. The aim of the present article is to present the potential role of the PET in the management of large vessel vasculitis on the basis of the current literature data.

Wstêp

Pozytronowa tomografia emisyjna (PET) jest metod¹ diagnostyki obrazowej znan¹ od ponad 20 lat, lecz do- piero ostatnio uzyska³a ona szerok¹ akceptacjê ze stro- ny klinicystów. W pocz¹tkowym okresie badañ nad mo¿- liwoœciami obrazowania aktywnoœci metabolicznej tka- nek za pomoc¹ pozytronowej tomografii emisyjnej z wy- korzystaniem 18-fluorodeoksyglukozy (FDG PET) skupia- no siê przede wszystkim na obrazowaniu miêœnia serco- wego i tkanki mózgowej. W zwi¹zku z faktem, ¿e w dia- gnostyce tych narz¹dów stosowano ju¿ inne, tañsze,

a nie mniej skuteczne metody diagnostyczne, PET nie znalaz³a wielu zwolenników. Lata 90. zmieni³y podejœcie do FDG PET, ukazuj¹c mo¿liwoœci, jakie ta nieinwazyjna metoda diagnostyki obrazowej otwiera przed onkologa- mi. Dzisiaj podstawowe wskazanie do zastosowania FDG PET to ocena stopnia zaawansowania niektórych chorób nowotworowych przed wdro¿eniem jakiejkol- wiek terapii oraz poszukiwanie wznowy po zakoñczeniu leczenia [6, 8]. Poniewa¿ FDG – znacznik stosowany w FDG PET – zachowuje siê w tkankach jak naturalna cz¹steczka glukozy, mo¿na rozszerzyæ zastosowanie PET poza onkologiê. Stwierdzono, ¿e aktywowane komórki

Adres do korespondencji:

lek. Beata Nowak, Zak³ad Reumatologii, Akademia Medyczna, ul. Wiœniowa 36a, 53-137 Wroc³aw P

Prraaccaa wwpp³³yynê³³aa:: 15.06.2004 r.

(2)

zapalne (makrofagi, fibroblasty, a tak¿e limfocyty i gra- nulocyty obojêtnoch³onne) wykazuj¹ wzmo¿ony wy- chwyt 18-FDG [10].

Pod koniec lat 90. XX w. i na pocz¹tku nowego stule- cia pojawi³y siê liczne prace, wskazuj¹ce na mo¿liwoœæ wykorzystania FDG PET tak¿e w innych dziedzinach me- dycyny – w diagnostyce chorób zapalnych, takich jak sar- koidoza [12], w poszukiwaniu ognisk infekcji w przypad- ku gruŸlicy, aspergiliozy oraz w diagnostyce gor¹czek o nieznanej etiologii [11]. Prowadzono tak¿e badania nad przydatnoœci¹ FDG PET w neurologii do oceny chorób otêpiennych (w tym oceny zaawansowania choroby Al- zheimera oraz ró¿nicownia przyczyn otêpienia) [8], jak równie¿ zajêcia oœrodkowego uk³adu nerwowego w przebiegu tocznia rumieniowatego uk³adowego [20].

Ostatnio wiele prac wskazuje na mo¿liwoœæ wykorzysta- nia FDG PET w diagnostyce i monitorowaniu zapaleñ na- czyñ, a w szczególnoœci olbrzymiokomórkowego zapale- nia naczyñ i choroby Takayasu [1, 2].

Celem tego artyku³u jest przedstawienie mo¿liwoœci, jakie daje FDG PET w diagnostyce i monitorowaniu le- czenia zapaleñ naczyñ na podstawie dotychczasowych badañ. Przedstawione rozwa¿ania ograniczaj¹ siê do za- stosowania PET w diagnostyce zapaleñ du¿ych naczyñ, poniewa¿ Brodman i wsp. zauwa¿yli, ¿e PET pozwala na uwidocznienie zapalenia têtnic tylko w przypadku na- czyñ o œrednicy wiêkszej ni¿ 4 mm [5].

Zapalenia naczyñ

Uk³adowe zapalenia naczyñ s¹ heterogenn¹ grup¹ chorób zaliczanych do uk³adowych chorób tkanki ³¹cz- nej, w których – w zale¿noœci od rozmiaru zajêtych na- czyñ têtniczych, a nawet ¿ylnych, oraz zmian morfolo- gicznych – dochodzi do ró¿nych objawów klinicznych przejawiaj¹cych siê zajêciem skóry, narz¹du ruchu, na-

rz¹dów wewnêtrznych i uk³adu nerwowego [14]. Klasyfi- kacja ustalona na konferencji w Chapel-Hill w 1994 r. za g³ówne kryterium podzia³u przyjê³a rozmiar zajêtych procesem zapalnym naczyñ krwionoœnych (tab. I).

Pierwsz¹ manifestacj¹ uk³adowego zapalenia naczyñ bardzo czêsto s¹ niecharakterystyczne objawy, takie jak utrzymuj¹ca siê gor¹czka czy te¿ izolowane podwy¿sze- nie wartoœci parametrów zapalnych. W pocz¹tkowym okresie choroby stosunkowo czêsto zdarzaj¹ siê fa³szy- wie ujemne wyniki badañ histopatologicznych, a badania angiograficzne w pocz¹tkowym okresie choroby Takaya- su mog¹ nie wykazywaæ zmian patologicznych.

W zapaleniach du¿ych naczyñ zmiany zlokalizowane s¹ g³ównie w zakresie aorty i jej du¿ych odga³êzieñ, ze sk³onnoœci¹ do zajmowania pozaczaszkowych odga³ê- zieñ têtnicy szyjnej (a w szczególnoœci têtnic skronio- wych) w przypadku olbrzymiokomórkowego zapalenia têtnic. Olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic dotyczy g³ównie pacjentów po 50. roku ¿ycia z towarzysz¹c¹ po- limialgi¹, w przeciwieñstwie do choroby Takayasu, która dotyczy pacjentów m³odszych (przed 50. rokiem ¿ycia).

FDG PET w diagnostyce zapaleñ naczyñ

Od 1999 r. pojawiaj¹ siê doniesienia o zwiêkszonym wychwycie FDG w du¿ych naczyniach szyjnych i klatki piersiowej w przebiegu olbrzymiokomórkowego zapale- nia têtnic oraz choroby Takayasu (tab. II).

W jednej ze swoich prac Blockmans i wsp. [4] na gru- pie 25 pacjentów zaobserwowali, ¿e w przebiegu olbrzy- miokomórkowego zapalenia têtnic i polimialgii reuma- tycznej dosz³o do wzrost wychwytu FDG w naczyniach klatki piersiowej u 56% badanych – by³ to wynik zna- miennie wy¿szy ni¿ w 44-osobowej grupie kontrolnej, R

Roozzmmiiaarr zzaajjêêttyycchh nnaacczzyyññ TTyypp zzaappaalleenniiaa nnaacczzyyññ ((vvaassccuulliittiiss))

du¿e naczynia olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic (zapalenie têtnicy skroniowej) choroba Takayasu

naczynia œredniej wielkoœci guzkowe zapalenie têtnic choroba Kawasaki

pierwotne zapalenie naczyñ centralnego uk³adu nerwowego (primary CNS vasculitis) choroba Buergera (thromboangitis obliterans)

ma³e naczynia ziarniniak Wegenera

zespó³ Churga-Strauss

mikroskopowe zapalenie naczyñ plamica Schonleina-Henocha samoistna krioglobulinemia

leukoklastyczne zapalenie naczyñ skóry Tabela I. Klasyfikacja zapaleñ naczyñ (Chapell-Hill, 1992)

(3)

w której tylko u jednego pacjenta (2%) obserwowano wzrost wychwytu znacznika w obszarze klatki piersio- wej. Wzrost wychwytu FDG przez œcianê naczyñ koñczyn dolnych (grupa badana 64%, grupa kontrolna 23%) wy- kazywa³ zdecydowanie mniejsz¹ swoistoœæ dla zapaleñ naczyñ ni¿ wychwyt w naczyniach klatki piersiowej.

W opublikowanej w 1999 r. pracy Hara i wsp. [9] jako pierwsi zauwa¿yli, ¿e we wczesnej fazie choroby Takayasu w zmienionych zapalnie naczyniach dochodzi do akumu- lacji FDG, i na tej podstawie wskazali na potencjalne mo¿liwoœci wykorzystania FDG PET we wczesnej diagno- styce tej choroby. W badaniu FDG PET, wykonanym u 20- letniej chorej, zaobserwowali oni wzmo¿ony wychwyt FDG w œcianie aorty, w pniu ramienno-g³owowym, têtni- cach szyjnych, podobojczykowych oraz w têtnicach p³uc- nych. Pomimo zwiêkszonego wychwytu FDG w tych na- czyniach badanie tomografii komputerowej nie wykaza-

³o istotnego hemodynamicznie zwê¿enia ich œwiat³a – zaobserwowano tylko zgrubienie œcian têtnic i poszerze- nie g³ównego pnia têtnicy p³ucnej. Wykonany arterio- gram wykaza³ tylko dyskretne zwê¿enie œwiat³a têtnic szyjnych oraz prawej têtnicy podobojczykowej. Na pod- stawie swojej obserwacji autorzy sugerowali, ¿e wykry- cie za pomoc¹ PET wczesnych zmian (niewykrywalnych dotychczas stosowanymi metodami, takimi jak TK i arte- riografia) pozwoli³oby na wczeœniejsze rozpoczêcie lecze- nia, które mog³oby zapobiec dalszej progresji choroby,

a w konsekwencji uchroniæ chorego przed jej nastêp- stwami, takimi jak zamkniêcie œwiat³a naczynia na sku- tek przewlek³ego procesu zapalnego. W 2003 r. podobne spostrze¿enia opublikowali Meller i wsp. [15], którzy opi- sali wzrost wychwytu FDG w œcianach naczyñ (aorty, pnia ramienno-g³owowego, têtnic szyjnych, prawej têtni- cy podobojczykowej oraz têtnic biodrowych wspólnych) u 5 chorych z wczesnym zapaleniem naczyñ (prawdopo- dobnie olbrzymiokomórkowym zapaleniem têtnic). Tylko 32% z obserwowanych 28 obszarów naczyniowych wy- kazywa³o zmiany w rezonansie magnetycznym. W kolej- nej pracy ci sami autorzy [16] zauwa¿yli, ¿e FDG PET jest bardziej czu³¹ metod¹ wykrywania wczesnej postaci oraz monitorowania leczenia immunosupresyjnego ol- brzymiokomórkowego zapalenia têtnic i choroby Takaya- su ni¿ MRI. Zaobserwowali oni, ¿e w przebiegu leczenia immunosupresyjnego dosz³o do normalizacji wychwytu FDG w 80% badanych obszarów naczyniowych. W grupie 18 pacjentów Webb i wsp. [19] wykazali, ze FDG PET jest wa¿nym narzêdziem diagnostycznym, pozwalaj¹cym na wczesne wykrycie i ocenê aktywnoœci choroby Takayasu.

W opisanym przez nich badaniu PET osi¹gnê³a 92% czu-

³oœci i 100% specyficznoœci w ocenie zajêcia naczyñ u pa- cjentów z chorob¹ Takayasu. Na istotn¹ rolê PET w niein- wazyjnym monitorowaniu przebiegu choroby wskazuj¹ w swojej pracy tak¿e Malik i wsp. [13], którzy opisali przy- padek chorego, u którego w przebiegu choroby Takayasu A

Auuttoorrzzyy PPoozzyyccjjaa RRookk LLiicczzbbaa TTyypp zzaappaalleenniiaa nnaacczzyyññ p

piiœœmmiieennnniiccttwwaa ppaaccjjeennttóóww

Hara i wsp. 9 1999 1 choroba Takayasu

Blockmans i wsp. 3 1999 11 polimialgia reumatyczna i olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic

De Winter i wsp. 7 2000 1 olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic

Blockmans i wsp. 4 2000 25 polimialgia reumatyczna i olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic

Turlakow i wsp. 18 2001 1 olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic

Meller i wsp. 15 2003 5 wczesna postaæ zapalenia têtnic (prawdopodobnie

olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic)

Meller i wsp. 16 2003 15 choroba Takayasu i olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic Bleeker-Rovers i wsp. 2 2003 22 olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic, polimialgia reumatyczna,

guzkowe zapalenie têtnic, choroba Takayasu, zespó³ Churga-Strauss, ziarniniak Wegenera, zapalenie naczyñ skóry

Rupp i wsp. 17 2003 1 olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic

Malik i wsp. 13 2003 1 choroba Takayasu

Webb i wsp. 19 2004 18 choroba Takayasu

Brodman i wsp. 5 2004 22 olbrzymiokomórkowe zapalenie têtnic

Tabela II. Zastosowanie PET w diagnostyce zapaleñ naczyñ – przegl¹d danych literaturowych

(4)

dosz³o do zwê¿enia LAD, ga³êzi miêdzykomorowej przed- niej, a badanie PET zosta³o wykorzystane do oceny trwa-

³oœci uzyskanej remisji.

Celem pracy Bleekr-Rovers i wsp. [2] by³a ocena przy- datnoœci PET w diagnostyce ró¿nych typów zapaleñ na- czyñ. Przebadali oni 22 chorych z podejrzeniem zapalenia naczyñ lub z gor¹czk¹ o niewyjaœnionej etiologii. W wyni- ku przeprowadzonego postêpowania diagnostycznego rozpoznano zapalenie naczyñ u 14 chorych (u 3 – olbrzy- miokomórkowe zapalenie têtnic, u 2 – polimialgiê reuma- tyczn¹, u 3 – guzkowe zapalenie têtnic, u 1 – chorobê Ta- kayasu, u 1 – zespó³ Churga-Strauss, u 1 – ziarniniaka We- genera, a tak¿e u 1 – zapalenie naczyñ skóry). W wykona- nej za pomoc¹ PET ocenie obszarów naczyniowych uzy- skano 10 wyników prawdziwie pozytywnych, 14 prawdzi- wie negatywnych i 3 fa³szywie negatywne. Na tej podsta- wie autorzy artyku³u wskazuj¹ na FDG PET jako na narzê- dzie diagnostyczne, które w przysz³oœci mo¿e byæ stan- dardowo wykorzystywane w diagnostyce zapaleñ naczyñ.

Omawiaj¹c znaczenie PET w diagnostyce zapaleñ naczyñ, nie mo¿na pomin¹æ badañ Brodmanna i wsp. [5], którzy obserwowali 22 pacjentów ze zdiagnozowanym olbrzy- miokomórkowym zapaleniem têtnic i zmianami naczy- niowymi udokumentowanymi w badaniu ultrasonogra- ficznym. Chorzy zostali podzieleni na 3 grupy, w zale¿no- œci od lokalizacji zmian naczyniowych obserwowanych w obrazie USG: 6 chorych z zajêciem du¿ych têtnic i têt- nic skroniowych, 5 z zajêciem tylko du¿ych têtnic i 11 ze zmianami ograniczonymi do têtnic skroniowych. Autorzy zauwa¿yli, ¿e w grupie chorych, u których zmiany by³y ograniczone tylko do têtnic skroniowych, badanie pozy- tronow¹ tomografi¹ emisyjn¹ dawa³o wyniki fa³szywie ujemne. Na podstawie poczynionych obserwacji stwier- dzili, ¿e PET – chocia¿ jest metod¹ bardzo czu³¹ – w dia- gnostyce olbrzymiokomórkowego zapalenia naczyñ nie mo¿e zast¹piæ tradycyjnej biopsji têtnicy skroniowej oraz

¿e PET nadaje siê do obrazowania zmian zapalnych tylko w naczyniach o œrednicy wiêkszej ni¿ 4 mm.

Podsumowanie

Choroby nowotworowe s¹ wci¹¿ g³ównym wskaza- niem do diagnostyki metod¹ pozytronowej tomografii emisyjnej i obecnie PET nie mo¿e jeszcze wejœæ do ruty- nowej diagnostyki zapaleñ naczyñ. Jednak na podstawie dotychczas opublikowanych wyników badañ wydaje siê,

¿e w przysz³oœci wskazania do zastosowania tego bada- nia mog¹ zostaæ poszerzone o choroby zapalne i infek- cyjne. Potencjalnymi wskazaniami do diagnostyki z wy- korzystaniem PET w reumatologii mog¹ byæ [1]:

•gor¹czka o niewyjaœnionej etiologii, w przypadku któ- rej wzmo¿ony wychwyt FDG w rejonach du¿ych têtnic móg³by sugerowaæ diagnozê zapalenia du¿ych naczyñ,

•podejrzenie olbrzymiokomórkowego zapalenia têtnic z ujemn¹ biopsj¹ têtnicy skroniowej – obecnoœæ zmian wychwytu FDG w du¿ych naczyniach poza- czaszkowych by³aby argumentem za rozpoznaniem zapalenia du¿ych naczyñ,

•podejrzenie wczesnej postaci choroby Takayasu, gdy¿

zmiany w PET wyprzedzaj¹ zmiany w MRI,

•monitorowanie aktywnoœci procesu zapalnego u pa- cjentów z zapaleniem naczyñ w trakcie leczenia im- munosupresyjnego.

Zanim jednak PET stanie siê badaniem wykonywa- nym rutynowo, potrzebne s¹ dalsze wielooœrodkowe ba- dania, które pozwol¹ na uœciœlenie wskazañ do jego sto- sowania oraz pomog¹ w zrozumieniu procesów zapal- nych zachodz¹cych w przebiegu zapaleñ naczyñ.

P

Piiœœmmiieennnniiccttwwoo

1. Belhocine T., Blockmans D., Hustinx R. et al.: Imaging of large vessel vasculitis with (18) FDG PET: illusion or reality? A critical review of the literature data. Eur. J. Nucl. Med. Mol. Imaging.

(Germany), 2003, 30, 1305-1313.

2. Bleeker-Rovers C.P., Bredie S.J., van der Meer J.W. et al.: Fluorine 18 fluorodeoxyglucose positron emission tomography in the diagnosis and follow-up of three patients with vasculitis. Am. J.

Med. (Unitet States), 2004, 116, 50-53.

3. Blockmans D., Maes A., Stroobants S. et al.: New arguments for a vasculitis nature of polymyalgia rheumatica using positron emission tomography. Rheumatology (Oxford), 1999, 38, 444.

4. Blockmans D., Stroobants S., Maes A. et al.: Positron emission tomography in giant cell arteritis and polymialgia rheumatica:

evidence for inflammation of the aortic arch. Am. J. Med. 2000, 108, 246.

5. Brodmann M., Lipp R.W., Passath A. et al.: The role of 2-18- -fluoro-2-deoxy-D-glucose positron emission tomography in the diagnosis of giant cell arteritis of the temporal arteries.

Rheumalogy (Oxford), 2004, 43, 241.

6. Delbeke D.: Oncological applications of FDG PET Imaging. J.

Nucl. Med., 1999, 40, 1706.

7. De Winter F., Petrovic M., Van de Wiele C. et al.: Imaging of giant cell arteritis: evidence of splenic involvement using FDG positron emission tomography. Clin. Nucl. Med., 2000, 25, 633.

8. Groch M.W.: New Perspectives on PET. 2002 Mid-Winter Educational Symposium, Society of Nuclear Medicine.

9. Hara M., Goodman P.C., Leder R.A.: FDG-PET finding in early phase Takayasu arteritis. J. Comput. Assist. Tomogr., 1999, 23, 16.

10. Ishimori T., Saga T., Mamede M. et al.: Increased 18F-FDG uptake in a odel of inflammation: concanavalin A-mediated lymphocyte activation. J. Nucl. Med., 2002, 43, 658.

11. Jadvar H.: PET Guiding Infection management Decisions. 49th Annual Meeting of the Society of Nuclear Medicine.

12. Lewis P.J., Salama A.: Uptake of fluorine-18-fluorodeoxyglucose in sarcoidosis. J. Nucl. Med., 1994, 35, 1647.

13. Malik I.S., Harare O., Al-Nahhas A.: Takayasu’s arteritis:

management of left main stem stenosis. Heart, 2003, 89: 9.

(5)

14. Ma³dyk H., Fiedorowicz-Fabrycy I.: Uk³adowe zapalenie naczyñ.

Standardy medyczne, 2004, 1378.

15. Meller J., Grabbe E., Becker W.: Value of F-18 FDG hybrid camera PET and MRI in early Takayasu aortitis. Eur. Radiol., 2003, 13, 400.

16. Meller J., Strutz F., Siefker U.: Early diagnosis and follow-up of aortitis with [18F]FDG PET and MRI. Eur. J. Nucl. Med., 2003, 30, 730.

17. Rupp J., Reincke B., Schaff B. et al.: PET-Diagnostik bei einer Patientin mit Lungenrundherd unklarer Dignitat: Riesenzellarteritis als Ursache der B-Symptomatik. Pneumologie, 2003, 57, 383.

18. Turlakow A., Yeung H.W., Pui J. et al.: Fludeoxyglucose positron emission tomography in the diagnosis of giant cell arteritis.

Arch. Intern. Med., 2001, 161, 1003.

19. Webb M., Chambers A., Al-Nahhas A. et al.: The role of (18) F- FDG PET in characterising disease activity in Takaysu arteritis.

Eur. J. Nucl. Med. Mol. Imaging, 2004, S1619.

20. Weiner S.M., Otte A., Schumacher M. et al.: Diagnosis and monitoring of central nervous system involvement in systemic lupus erythematosus: value of F-18fluorodeoxyglucose PET. Ann.

Rheum. Dis., 2000, 59, 377.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Physical examination revealed a weak pulse on the upper extremities, difficulty to measure blood pres- sure, tumor of the neck, painful in palpation, erythema of the face

The efficacy and success of PDT in the treatment of onychomycosis exhibit a clear correlation with the method of nail plate preparation prior to therapy: the better the rate

double-blind study that focused on isolated sys- tolic hypertension (ISH); before the SHEP study, justification of ISH treatment was not clear, as it was often considered a

The histopathological report revealed the papillary tumour from the front wall to be a high-grade non-mus- cle-invasive bladder cancer (G2) without lamina propria in- filtration,

Badanie FDG-PET/CT jest przydatną metodą przedope- racyjnej oceny stopnia zaawansowania raka żołądka i stwarza szansę na poprawienie jakości kwalifikacji do leczenia

Przedstawiony przypadek po- twierdza przydatność badania PET/CT w diagnostyce wznowy guzów podście- liskowych przewodu pokarmowego po leczeniu operacyjnym oraz w

In the study group of 82 patients with solitary pulmonary lesions, a high sensitivity of PET-CT for predicting neoplastic character of lesion was found (95%), with a relatively

Cel: Ocena przydatności pozytonowej emisyjnej tomografii komputerowej (positron emission tomography/computed tomography – PET/CT) z wykorzystaniem 18-fluorodeoksyglu- kozy (FDG)