• Nie Znaleziono Wyników

Sesja V Płytki

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Sesja V Płytki"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Kardiologia Polska 2005; 63: 4 (supl. 2)

P³ytki

S 374

SESJA V

PIĄTEK 21.10, 16.30–17.30 PŁYTKI

23

Wpływ średniej objętości płytki (MPV) na biochemiczną oporność na klopidogrel

M

Maatteeuusszz ŒŒppiieewwaakk,, RReennaattaa GG³³óówwcczzyyññsskkaa,, ££uukkaasszz AA.. MMaa³³eekk,, K

Krrzzyysszzttooff JJ.. FFiilliippiiaakk,, MMaarriiaa ZZaawwaaddzzkkaa--BByyœœkkoo,, M

Maarrcciinn GGrraabboowwsskkii,, MMoonniikkaa SSzzppoottaaññsskkaa,, MMaarreekk RRoossiiaakk,, G

Grrzzeeggoorrzz OOppoollsskkii

I Katedra i Klinika Kardiologii, Akademia Medyczna, Warszawa W

Wssttêêpp:: Wartoœæ MPV (mean platelet volume) mo¿e mieæ wp³yw na rokowanie pacjentów z ostrym zespo³em wieñco- wym (OZW) i skutecznoœæ leków przeciwp³ytkowych z grupy antagonistów receptora GP IIb/IIIa. Nieznany jest wp³yw MPV na leczenie klopidogrelem.

C

Ceell:: Okreœlenie wp³ywu MPV na odpowiedŸ na leczenie klopidogrelem.

M

Meettooddyy:: Badaniem objêto grupê 51 pacjentów z OZW le- czonych klopidogrelem w dawce inicjuj¹cej 300 mg lub 600 mg oraz dawk¹ podtrzymuj¹c¹ wynosz¹c¹ 75 mg/d.

U ka¿dego pacjenta miêdzy 5. a 9. dob¹ leczenia oceniano funkcjê p³ytek po stymulacji ADP za pomoc¹ aparatu PFA-100.

MPV mierzono przy przyjêciu. Pacjentów otrzymuj¹cych anta- gonistów receptora GP IIb/IIIa wy³¹czono z badania.

W

Wyynniikkii:: Badana grupa liczy³a 32 mê¿czyzn i 19 kobiet w wieku 35–85 lat. U 10 (19,6%) pacjentów zaobserwowano biochemiczn¹ opornoœæ na lek mierzon¹ czasem do powsta- nia czopu pierwotnego (closure time, CT) – CADP-CT<133 s. Nie zaobserwowano ró¿nic demograficznych pomiêdzy pacjenta- mi z klopidogreloopornoœci¹ i bez. Œrednie wartoœci MPV by³y podobne w obu badanych grupach. Nie zaobserwowano ró¿- nic pomiêdzy wynikami w podgrupach dzielonych wed³ug œredniej, mediany, tercyli i kwartyli wartoœci MPV. MPV nie ko- relowa³o z CADP-CT.

W

Wnniioosskkii:: MPV przy przyjêciu nie wp³ywa na odpowiedŸ biochemiczn¹ na klopidogrel ocenian¹ przy u¿yciu aparatu PFA-100. Konieczne s¹ wiêksze badania, aby potwierdziæ otrzymane rezultaty.

24

Dawka inicjująca klopidogrelu a oporność biochemiczna na lek

££uukkaasszz AA.. MMaa³³eekk,, RReennaattaa GG³³óówwcczzyyññsskkaa,, MMaatteeuusszz ŒŒppiieewwaakk,, K

Krrzzyysszzttooff JJ.. FFiilliippiiaakk,, MMaarriiaa ZZaawwaaddzzkkaa--BByyœœkkoo,, M

Maarrcciinn GGrraabboowwsskkii,, MMoonniikkaa SSzzppoottaaññsskkaa,, MMaarreekk RRoossiiaakk,, G

Grrzzeeggoorrzz OOppoollsskkii

I Katedra i Klinika Kardiologii, Akademia Medyczna, Warszawa W

Wssttêêpp:: OdpowiedŸ biochemiczna i kliniczna na klopido- grel mo¿e byæ os³abiona ze wzglêdu na wystêpowanie oporno- œci na lek dotycz¹cej nawet 25% populacji. Jednoczeœnie w œwietle najnowszych wytycznych Europejskiego Towarzy- stwa Kardiologicznego dawka nasycaj¹ca 600 mg klopidogre- lu ma przewagê nad dotychczas stosowan¹, dodatkowo redu- kuj¹c czêstoœæ negatywnych zdarzeñ sercowo-naczyniowych.

C

Ceell:: Badanie jest prób¹ okreœlenia, czy zastosowanie wy- sokiej dawki inicjuj¹cej terapiê klopidogrelem jest zwi¹zane z bardziej efektywn¹ blokad¹ aktywnoœci p³ytek po osi¹gniê- ciu przez lek stanu stacjonarnego.

M

Maatteerriiaa³³ ii mmeettooddyy:: Badaniem objêto 51 pacjentów hospita- lizowanych z powodu ostrego zespo³u wieñcowego, leczonych klopidogrelem. 22 pacjentów otrzyma³o 300 mg leku jako daw- kê inicjuj¹c¹, a 29 pacjentów dawkê 600 mg. U wszystkich cho- rych kontynuowano terapiê w postaci dawki podtrzymuj¹cej wynosz¹cej 75 mg. Funkcjê p³ytek oceniano miêdzy 5. a 9. do- b¹ terapii po osi¹gniêciu przez lek stanu stacjonarnego w suro- wicy krwi. Do tego celu zastosowano urz¹dzenie PFA-100 imitu- j¹ce w warunkach in vitro czas krwawienia po stymulacji ADP.

W

Wyynniikkii:: Obie badane grupy nie ró¿ni³y siê pod k¹tem podsta- wowych parametrów demograficznych i klinicznych. Nie zaobser- wowano istotnej statystycznie ró¿nicy miêdzy czêstoœci¹ wystê- powania zmniejszonej odpowiedzi na lek a dawk¹ inicjuj¹c¹ klo- pidogrelu (18,2 % przy dawce 300 mg i 20,7 % dla dawki 600 mg).

W

Wnniioosskkii:: Ogólna czêstoœæ wystêpowania opornoœci na klo- pidogrel w badanej populacji nie odbiega od wyników uzyska- nych w innych badaniach. Dawka inicjuj¹ca 600 mg klopido- grelu nie wp³ywa na prze³amanie opornoœci biochemicznej na lek po osi¹gniêciu przez niego stanu stacjonarnego. Kolejne badania powinny wskazaæ inne sposoby redukcji problemu klopidogreloopornoœci przez np. zró¿nicowanie dawek pod- trzymuj¹cych terapiê.

(2)

Kardiologia Polska 2005; 63: 4 (supl. 2)

P³ytki S 375

25

Oporność na klopidogrel i/lub kwas acetylosalicylowy u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym

M

Maatteeuusszz ŒŒppiieewwaakk,, ££uukkaasszz AA.. MMaa³³eekk,, RReennaattaa GG³³óówwcczzyyññsskkaa,, K

Krrzzyysszzttooff JJ.. FFiilliippiiaakk,, MMaarriiaa ZZaawwaaddzzkkaa--BByyœœkkoo,, MMaarrcciinn G

Grraabboowwsskkii,, MMoonniikkaa SSzzppoottaaññsskkaa,, MMaarreekk RRoossiiaakk,, G

Grrzzeeggoorrzz OOppoollsskkii

I Katedra i Klinika Kardiologii, Akademia Medyczna, Warszawa

W

Wssttêêpp:: Problem opornoœci na leczenie przeciwp³ytkowe mo¿e obni¿aæ korzystne efekty wynikaj¹ce z takiego postêpo- wania. Standardowo u¿ywanymi lekami w OZW posiadaj¹cy- mi udowodnion¹ skutecznoœæ s¹ kwas acetylosalicylowy (ASA) i klopidogrel.

C

Ceell:: Okreœlenie czêstoœci wystêpowania zjawiska bioche- micznej opornoœci na klopidogrel (CR) i/lub ASA (AR) u osób z OZW.

M

Meettooddyy:: Badaniem objêto grupê 51 osób z OZW (32 mê¿- czyzn i 19 kobiet w wieku 35–85 lat). Pacjenci leczeni antago- nistami receptora GP IIb/IIIa zostali wykluczeni z badania.

OpornoϾ definiowano jako czas do powstania czopu pierwot- nego (ang. closure time, CT) РCADP-CT<133 s w przypadku CR oraz CEPI-CT<193 s dla ASA.

W

Wyynniikkii:: Zidentyfikowano 15 osób (29,4%) opornych, w tym 10 CR i 5 AR. Grupa z biochemiczn¹ opornoœci¹ CR i/lub AR mia³a istotnie wy¿sze stê¿enia cholesterolu HDL (52,8 mg% vs 40,9 mg%; p=0,0316). W analizie jednoczynnikowej zaobserwowano trend w kierunku statystycznie czêstszego wystêpowania w wywiadzie PTCA (p=0,054) oraz udaru mó- zgu (p=0,08), a tak¿e zwi¹zku wy¿szych stê¿eñ mocznika z opornoœci¹ (p=0,0501). W analizie wieloczynnikowej jedy- nym istotnym czynnikiem by³o stê¿enie HDL (odds ratio [OR]

1,058; 95% confidence interval [95%CI] 1,01–1,109; p=0,0180).

Nie zaobserwowano innych istotnych statystycznie ró¿nic miedzy parametrami biochemicznymi i klinicznymi. W gru- pach z wywiadem PTCA oraz udaru mózgu zaobserwowano trend w kierunku wy¿szych wartoœci mocznika i HDL.

W

Wnniioosskkii:: Opornoœæ biochemiczna na CR i/lub ASA jest istotnym problemem. U osób po przebytym udarze mózgu oraz PTCA zjawisko opornoœci prawdopodobnie wystêpuje czêœciej. Wysoki poziom HDL mo¿e wynikaæ z zastosowanego leczenia zwi¹zanego z bardziej obci¹¿aj¹cym wywiadem i tym samym mieæ istotny zwi¹zek z czêstszym wystêpowaniem opornoœci w tej grupie. Konieczne s¹ wiêksze badania w celu oceny wyników.

26

A comparison of different methods of platelet activation assessment in patients with left ventricular dysfunction

M

M.. MMaarrcchheell,, MM.. PPoossttuullaa,, KK.. JJ.. FFiilliippiiaakk,, MM.. BBaannaass,, AA.. SSeerraaffiinn,, E

E.. TTrrzzeeppllaa,, DD.. BBoobbiilleewwiicczz,, BB.. TTaarrcchhaallsskkaa--KKrryyññsskkaa,, GG.. OOppoollsskkii

1stDepartment of Cardiology, Department of Experimental and Clinical Pharmacology, Department of Laboratory Diagnostics, Medical University, Warsaw

B

Baacckkggrroouunndd:: Heart failure is a highly prevalent disease, associated with a substantially increased risk of thromboem- bolic events, not only in severe but even in mild to moderate stages. This can partly be attributed to the state of the plate- let hyperreactivity. There is no single simple method of asses- sing the platelet function. The aim of our study was to com- pare different methods of platelet activation in patients with left ventricular systolic dysfunction and heart failure.

M

Meetthhooddss:: We compared platelet activation in 44 patients with left ventricular systolic dysfunction (LVSD) and in 47 pa- tients with heart failure (HF). All patients suffered from my- ocardial infarction and took aspirin and no other antiplatelet drug. The mean age was 67±8.5 and mean BNP level 137±128 ng/ml. The ability of the platelets to adhere and aggregate was monitored with the use of the platelet function analyser (PFA-100); the collagen/epinephrine closure time (CEPI) or col- lagen/ADP closure time (CADP), mean platelet volume (MPV) and mean platelet component (MPC) on the Advia120 Hema- tology System.

R

Reessuullttss:: There were significant differences between the two groups (LVSD and HF) in the dose of aspirin (77.5±7.3 vs 89.7±27.9; p=0.007), the history of PCI (25% vs 47%; p<0.02), uric acid plasma levels (5.7±1.3 vs 6.4±1.7; p<0.05), fibrinogen (367±77 vs 424±103; p=0.005), and CRP (2.5±2.8 vs 4.8±2.9).

We did not find any significant differences between the pla- telet activation parmeters. CEPI: 212±80 vs 200±88; CADP 97±23 vs 95±36; MPV 8.6±0.9 vs 8.3±0.9. The only platelet pa- rameter which was significantly different was MPC (25.1±1.5 vs 27.0±1.2; p <0.01). The positive correlation (r=0.39) betwe- en CEPI and CADP in the whole group of 91 patients was the only correlation between the platelet parameters we found.

C

Coonncclluussiioonnss:: There is a lack of correlation between diffe- rent platelet parameters in patients with systolic dysfunction.

The only platelet parameter which was significantly different between patients with left ventricular systolic dysfunction and heart failure was the mean platelet component (MPC).

(3)

Kardiologia Polska 2005; 63: 4 (supl. 2)

P³ytki

S 376

27

1-metylnikotynamid (MNA

+

) hamuje formowanie zakrzepu w tętnicy szyjnej szczura z nadciśnieniem

naczyniowo-nerkowym

A

Annddrrzzeejj MMooggiieellnniicckkii,, KKaarrooll KKrraammkkoowwsskkii,, W

W³³ooddzziimmiieerrzz BBuucczzkkoo

Zak³ad Farmakodynamiki, Akademia Medyczna, Bia³ystok

Jak wskazuje przyk³ad ASA, leki hamuj¹ce tworzenie za- krzepów têtniczych mog¹ byæ potencjalnie skuteczne w profi- laktyce oraz leczeniu zawa³u miêœnia sercowego czy udaru mózgu. Jedn¹ z substancji, która mo¿e modyfikowaæ ten proces, jest nikotynamid i jego pochodne. Wskazuj¹ na to badania eksperymentalne, w których wykazano, ¿e nikoty- namid mo¿e blokowaæ ekspresjê czynnika tkankowego na monocytach [1], a jego pochodna 1,2-bis (nikotynamido) pro- pan (AVS) hamuje zale¿n¹ od aktywnoœci p³ytek zakrzepicê têtnicz¹ u myszy [2]. Potencjalnie aktywnym zwi¹zkiem wy- daje siê byæ metabolit nikotynamidu – MNA+, wykazuj¹cy dzia³anie przeciwzapalne i cytoprotekcyjne [3]. Bior¹c po- wy¿sze pod uwagê, celem pracy by³a ocena wp³ywu nikoty- namidu i jego pochodnej: MNA+ na formowanie zakrzepu w doœwiadczalnym modelu zakrzepicy têtniczej stymulowa- nej pr¹dem elektrycznym w têtnicy szyjnej szczura z nadci- œnieniem naczyniowo-nerkowym (2K-1C).

Badania przeprowadzono na szczurach z doœwiadczalnie wywo³anym nadciœnieniem têtniczym pochodzenia nerkowe- go (2K-1C), u których indukowano zakrzepicê têtnicz¹ zgodnie z metod¹ opisan¹ przez Schumachera i wsp. (Thromb Ha- emost 1993). MNA+podany w dawce 3, 10 i 30 mg/kg i. v. 5 min przed stymulacj¹ zakrzepicy têtniczej w sposób zale¿ny od dawki zmniejszy³ masê zakrzepu têtniczego szczura 2K-1C.

Efektu przeciwzakrzepowego nie zaobserwowano po podaniu nikotynamidu (30 mg/kg i.v.). Równie¿ 10-dniowe doustne po- danie MNA+(100 mg/kg) w przeciwieñstwie do nikotynamidu zahamowa³o formowanie zakrzepu w têtnicy szyjnej szczura.

WyraŸny efekt przeciwzakrzepowy MNA+korelowa³ z zabloko- waniem aktywnoœci p³ytek krwi. Ponadto korzystne dzia³anie MNA+ znoszone by³o czêœciowo przez L-NAME i ca³kowicie przez INDO oraz rofekoksyb.

Nasze badania wskazuj¹, ¿e MNA+, ale nie nikotynamid, wykazuje przeciwzakrzepowe dzia³anie w zale¿nym od p³ytek krwi modelu zakrzepicy têtniczej stymulowanej pr¹dem w têt- nicy szyjnej szczura 2K-1C. Mechanizm dzia³ania zwi¹zany jest z zale¿nym od PGI2zahamowaniem aktywnoœci p³ytek. Wyda- je siê, ¿e MNA+mo¿e wywieraæ potencjalne korzystne dzia³a- nie terapeutyczne w profilaktyce i leczeniu schorzeñ uk³adu kr¹¿enia, którym towarzysz¹ zaburzenia zakrzepowo-zatorowe.

P

Piiœœmmiieennnniiccttwwoo

1. Ungerstedt JS, Heimersson K, Soderstrom T, et al. Nicotinami- de inhibits endotoxin-induced monocyte tissue factor expres- sion. J Thromb Haemost 2003; 1: 2554-60.

2. Mizukami M, Aono J, Sakai K, et al. Experimental myocardial infarction: effects of a lipid peroxide, 13-hydroperoxy linoleic acid on coronary circulation in rats. Arzneimittelforschung 1984; 34: 569-71.

3. Gêbicki J, Sysa-Jedrzejowska A, Adamus J, et al. 1-Methylnico- tinamide: a potent anti-inflammatory agent of vitamin origin.

Pol J Pharmacol 2003; 55: 109-12.

Cytaty

Powiązane dokumenty

ACEI — angiotensin receptor enzyme inhibitor; CABG — coronary artery bypass grafting; CCS — Canadian Cardiovascular Society; eGFR — estimated glomerular filtration rate; hsCRP

The relationship between post-procedural platelet count and left ventricular aneurysm in patients with acute anterior ST-segment elevation myocardial infarction following

Study results show that as far as first hy- pothesis is concerned, patients before periodontal intervention, high values of MPV parameter have shown correlation with high values

Hence the aim of this study was to investigate the baseline platelet volume indices (MPV and platelet distribu- tion width [PDW]) in IE patients who developed embolic events in

The aim of the study was to evaluate the effect of L-citrulline supplementation on functional class, ejection fraction and peripheral blood flow in patients with systolic

The aim of our study was to assess skin mi- crocirculation using laser Doppler flowmetry (LDF), and to establish whether a relation exists between microcirculatory parameters

Restrictive mitral flow pattern in patients with systolic heart failure is associated with higher heart rate at rest, worse exercise capacity, lo- wer peak oxygen consumption and

In patients with heart failure and left ventricu- lar systolic dysfunction with impaired glucose to- lerance left ventricular diastolic dysfunction is more advanced and the