Spis zawartości dokumentacji

(1)

Spis zawartości dokumentacji

1.0. Podstawa opracowania... 4

2.0. Zakres opracowania ... 4

2.1. Zasilanie ... 4

2.2. Tablice rozdzielcze ... 5

2.3. Instalacja oświetlenia ... 7

2.4. Instalacja gniazd 230 V i 400 V ... 8

2.5. Instalacja dzwonkowa ... 9

2.6. Instalacja oświetlenia i gniazd w pomieszczeniach technicznych ... 9

2.7. Instalacja sygnalizacji przyzywowej ... 9

2.8. Sieć komputerowa w pomieszczeniach usługowych ... 10

2.9. System CCTV IP ... 10

2.10. Instalacja systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN) ... 14

2.11. Instalacja oddymiania ... 14

2.12. Przystosowanie mieszkań i budynku do sieci Internetowej, instalacji telefonicznej oraz do instalacji TV kablowej, instalacji TV, R, TV SAT ... 15

2.13. Zasilanie windy ... 17

2.14. Instalacja domofonu ... 17

2.15. Kanalizacja teletechniczna ... 17

2.16. Układanie kabli nn-0,4 kV ... 18

2.17. Instalacja odgromowa ... 18

2.18. Ochrona od porażeń ... 18

3.0. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ... 19

3.1. Zagospodarowanie placu budowy ... 19

3.2. Roboty ziemne oraz maszyny i urządzenia na placu budowy ... 19

3.3. Instruktaż pracowników przed przystąpieniem do realizacji robót szczególnie niebezpiecznych ... 20

3.4. Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom wynikającym z wykonania robót budowlanych ... 21

4.0. Uwagi końcowe ... 22

5.0. Oświadczenie projektanta i sprawdzającego oraz zaświadczenia o przynależności do Izby Inżynierów Budownictwa ... 23

6.0. Rysunki techniczne ... 30

E-01 Projekt zagospodarowania terenu skala: 1:500

E-02 Instalacje elektryczne – schemat oświetlenia zewnętrznego skala: szkic E-03 Instalacje elektryczne – rzut parteru – oświetlenie, SWiN skala: 1:100 E-04 Instalacje elektryczne – rzut parteru – gniazda skala: 1:100 E-05 Instalacje elektryczne – rzut I piętra – oświetlenie, SWiN skala: 1:100 E-06 Instalacje elektryczne – rzut I piętra – gniazda skala: 1:100 E-07 Instalacje elektryczne – rzut II piętra – oświetlenie, SWiN skala: 1:100 E-08 Instalacje elektryczne – rzut II piętra – gniazda skala: 1:100 E-09 Instalacje elektryczne – schemat instalacji SWiN skala: szkic

E-10 Instalacje elektryczne – schemat zasilania skala: szkic

(2)

E-11 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TG” skala: szkic E-12 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TA” skala: szkic E-13 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TK” skala: szkic E-14 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TPK” skala: szkic E-15 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TU1” skala: szkic E-16 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TU2” skala: szkic E-17 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TU3” skala: szkic E-18 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TM1” skala: szkic E-19 Instalacje elektryczne – schemat rozdzielnicy „TM2” skala: szkic

E-20 Instalacja odgromowa – rzut dachu skala: 1:100

(3)

OPIS TECHNICZNY

1.0. Podstawa opracowania

Dokumentację opracowano na podstawie:

 zlecenia Inwestora;

 uzgodnienia z Inwestorem;

 obowiązujących norm i przepisów w szczególności:

Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Wodnej z dn. 6 listopada 2012 r.

PN-HD 60364-4-41:2009 Instalacje elektryczne niskiego napięcia. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa - Ochrona przed porażeniem elektrycznym.

PN-HD 60364-4-43:2012 Instalacje elektryczne niskiego napięcia. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa - Ochrona przed prądem przetężeniowym.

N SEP-E-004 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.

N SEP-E-001 Sieci elektroenergetyczne niskiego napięcia. Ochrona przeciwporażeniowa.

PN-IEC 60364-5-52:2002 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych - Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego - Oprzewodowanie.

PN-IEC 60364-5-53:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych - Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego - Aparatura rozdzielcza i sterownicza.

PN-HD 60364-5-54:2011 Instalacje elektryczne niskiego napięcia - Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego - Układy uziemiające i przewody ochronne.

PN-EN 61140:2005 Ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym - Wspólne aspekty instalacji i urządzeń.

Obowiązujące w Polsce przepisy państwowe i dyrektywy Unii Europejskiej w zakresie budownictwa, eksploatacji obiektów budowlanych, certyfikacji, etc.

2.0. Zakres opracowania

Niniejszy projekt obejmuje swym zakresem:

 instalację gniazd 230 V;

 instalację gniazd 400 V;

 instalację oświetleniową;

 instalację oświetlenia ewakuacji;

 instalację oddymiania;

 instalację systemu CCTV;

 instalację systemu SWiN (część usługowa);

 instalacje RTV, IT;

 instalacja przyzywowa i przygotowanie do montażu instalacji przyzywowej;

 instalację ochrony od porażeń;

 instalację odgromową.

2.1. Zasilanie

Zaprojektowany obiekt zostanie zasilony zgodnie z warunkami przyłączenia z zaprojektowanych złącz kablowych (wg odrębnego opracowania Enea Operator Sp. z o.o. WP nr 37431/2018/OD1/ZR6). Wg powyższych warunków przyłączenia przy budynku zostaną zabudowane dwa złącza SK3 (nr 1 i nr 2). Ze złącza SK3 nr 1 zostanie zasilona tablica główna budynku „TG” kablem typu YKXS 4x70 mm². Ze złącza kablowego SK3 nr 2 zostanie zasilona tablica zasilająca obwody administracji i lokali użytkowych, kablem typu YKXS 4x25 mm².

Obydwa kable należy wprowadzić do zacisków aparatów wyposażonych w wyzwalacze wzrostowe pełniące rolę wyłączników przeciwpożarowych. Przy wejściu do budynku zaprojektowano zabudowę ręcznego

(4)

ostrzegacza pożarowego (podtynkowy, kolor czerwony z szybką i przyciskiem), wyposażonego w 2 łączniki zwierne. Zbicie szybki ostrzegacza i wciśnięcie przycisku, będzie powodowało pozbawienie budynku zasilania.

Na terenie obiektu zaprojektowano tablice rozdzielcze:

 TG - główna tablica rozdzielcza obiektu (zlokalizowana w wiatrołapie);

 TL01÷14 - tablice licznikowe mieszkaniowe (zlokalizowana w wiatrołapie);

 TM1÷2 - tablice mieszkaniowe;

 TATPK - główna tablica rozdzielcza administracji i części usługowej (zlokalizowana w wiatrołapie);

 TLTA - tablica licznikowa administracji (zlokalizowana w wiatrołapie);

 TLTPK - tablica licznikowa części usługowej (zlokalizowana w wiatrołapie);

 TA - tablica rozdzielcza administracji (pomieszczenie konserwatora);

 TPK - tablica rozdzielcza części użytkowej (pomieszczenie konserwatora);

 TU1÷3 - tablice rozdzielcze części usługowej.

Zaprojektowane tablice rozdzielcze zasilone kablami/przewodami o przekrojach żył dobranych do obciążenia i wg obowiązującej normy. Wytrzymałość izolacji dla kabli YKY - 1 kV, dla przewodów YDY - 750 V.

Główne trasy kablowe należy układać na korytkach kablowych.

2.2. Tablice rozdzielcze 2.2.1. Tablica rozdzielcza „TG”

Zaprojektowaną tablicę rozdzielczą „TG” należy zabudować w miejscu wskazanym na załączonym do niniejszego opracowania rysunku (wiatrołap). Należy wykorzystać gotową, natynkową obudowę rozdzielczą, wykonaną ze stali o wymiarach 600x800x300 [mm] szerokość/wysokość/głębokość przystosowaną do montażu aparatury modułowej na standardowej szynie TH35, wyposażoną w drzwiczki pełne, zabezpieczone zamkiem.

Wewnątrz tablicy rozdzielczej należy zabudować ogranicznik przepięć klasy „TI+TII/dawna B+C”, wyłącznik główny na prąd 125 A doposażony w wyzwalacz wzrostowy współpracujący z głównym wyłącznikiem przeciw pożarowym zlokalizowanym w wiatrołapie. Dodatkowo w tablicy należy zabudować zabezpieczenia zaprojektowanych WLZ-tów – rozłączniki bezpiecznikowe o znamionowym prądzie cieplnym 125 A z wkładkami bezpiecznikowymi 100 A.

W tablicy rozdzielczej „TG” następuje rozdział sieci z „TN-C” na „TN-C-S” – poprzez rozdział szyny

„PEN” na „PE” i „N”, punk rozdziału w tablicy uziemić. Należy wyprowadzić bednarkę FeZn 25x4 mm i połączyć ją (spawanie) z uziomem otokowym instalacji odgromowej. Bednarkę w miejscach przejścia z jednego środowiska do drugiego (grunt – powietrze, itp.) należy zabezpieczyć tak aby nie występowała możliwość migracji wody na odległość około 20 cm od miejsca przejścia. Wartość uziemienia R≤ 10Ω ze względu na zastosowanie ochrony przepięciowej. Od tego momentu cała instalacja obiektu wykonana w układzie „TN-S”.

Schemat tablicy rozdzielczej dołączono do niniejszego opracowania.

2.2.2. Tablice licznikowe „TL01”÷ „TL14”

W wiatrołapie zaprojektowano zabudowę tablic licznikowych. Tablice natynkowe, wyposażone w zamek patentowy i okienko. Wymiary 540x310x120 [mm] wysokość/szerokość/głębokość. W tablicach należy zabudować zabezpieczenia przedlicznikowe – wyłączniki nadprądowe 3x20 A – przystosowane do plombowania.

Szafki zostaną zasilone kablami YKYżo 5x10 mm² z tablicy „TG” poprzez bloki zasilające (bloki zabudować w tablicy „TG”) umożliwiające podłączenie żyły wejściowej 35 mm², odpływ 10 mm².

2.2.3. Tablice rozdzielcze „TM1” i „TM2”

Zaprojektowane tablice rozdzielcze „TM1” i „TM2” należy zabudować w wskazanych lokalach mieszkalnych w miejscach wskazanych na załączonych do niniejszego opracowania rysunkach. Należy wykorzystać gotowe, obudowy rozdzielcze, przystosowane do montażu aparatury modułowej na standardowej szynie TH35.

Wyposażenie tablic rozdzielczych według dołączonych do niniejszego opracowania schematów (zgodnie Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dz. U. nr 735 z 2002 r. poz. 690P) oraz zabezpieczenia poszczególnych obwodów (wyłączniki nadprądowe).

(5)

Zgodnie z powyższym rozporządzeniem należy wyodrębnić co najmniej po jednym oddzielnym obwodzie: oświetlenia oraz gniazd wtyczkowych 230 V i 400 V.

2.2.4. Tablica rozdzielcza „TATPK”

Zaprojektowaną tablicę rozdzielczą „TATPK” należy zabudować w miejscu wskazanym na załączonym do niniejszego opracowania rysunku (wiatrołap). Należy wykorzystać gotową, natynkową obudowę rozdzielczą, wykonaną ze stali o wymiarach 300x300x200 [mm] szerokość/wysokość/głębokość przystosowaną do montażu aparatury modułowej na standardowej szynie TH35, wyposażoną w drzwiczki pełne, zabezpieczone zamkiem.

Wewnątrz tablicy rozdzielczej należy zabudować, wyłącznik rozłącznik na prąd 63 A doposażony w wyzwalacz wzrostowy współpracujący z głównym wyłącznikiem przeciw pożarowym zlokalizowanym w wiatrołapie. Dodatkowo w tablicy należy zabudować zabezpieczenia zaprojektowanych WLZ-tów – rozłączniki bezpiecznikowe o znamionowym prądzie cieplnym 125 A z wkładkami bezpiecznikowymi 32 A.

W tablicy rozdzielczej „TATPK” następuje rozdział sieci z „TN-C” na „TN-C-S” – poprzez rozdział szyny

„PEN” na „PE” i „N”, punk rozdziału w tablicy uziemić. Należy wyprowadzić bednarkę FeZn 25x4 mm i połączyć ją (spawanie) z uziomem otokowym instalacji odgromowej. Bednarkę w miejscach przejścia z jednego środowiska do drugiego (grunt – powietrze, itp.) należy zabezpieczyć tak aby nie występowała możliwość migracji wody na odległość około 20 cm od miejsca przejścia. Wartość uziemienia R ≤ 10Ω ze względu na zastosowanie ochrony przepięciowej. Od tego momentu cała instalacja obiektu wykonana w układzie „TN-S”.

2.2.5. Tablice licznikowe „TLTA” i „TLTPK”

W wiatrołapie zaprojektowano zabudowę tablic licznikowych. Tablice natynkowe, wyposażone w zamek patentowy i okienko. Wymiary 540x310x120 [mm] wysokość/szerokość/głębokość. W tablicach należy zabudować zabezpieczenia przedlicznikowe – wyłączniki nadprądowe 3x20 A – przystosowane do plombowania.

Szafki zostaną zasilone kablami YKYżo 5x10 mm² z tablicy „TATPK” poprzez rozłączniki bezpiecznikowe o znamionowym prądzie cieplnym 125 A z wkładkami bezpiecznikowymi 32 A, kablami YKYżo 5x10 mm².

2.2.6. Tablica rozdzielcza „TA” (obwody administracyjne)

Zaprojektowaną tablicę rozdzielczą „TA” należy zabudować w miejscu wskazanym na załączonym do niniejszego opracowania rysunku (pomieszczenie konserwatora). Tablicę rozdzielczą należy zabudować tak, aby górna krawędź znajdowała się na wysokości około 1.80 m liczonej od poziomu posadzki do środka tablicy rozdzielczej. Należy wykorzystać gotową, obudowę rozdzielczą, przystosowana do montażu aparatury modułowej na standardowej szynie TH35, wyposażoną w drzwiczki pełne, zabezpieczone zamkiem.

Wewnątrz tablicy rozdzielczej należy zabudować rozłącznik izolacyjny, wyłączniki różnicowo-prądowe z członem różnicowym o czułości 30 mA (zgodnie Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dz. U. nr 735 z 2002 r. poz. 690P) oraz zabezpieczenia poszczególnych obwodów (wyłączniki nadprądowe). W tablicy

„TA“ należy również zabudować układ sterowania oświetleniem zewnętrznym poprzez programator cyfrowy.

2.2.7. Tablica rozdzielcza „TPK” (obwody części usługowej)

Zaprojektowaną tablicę rozdzielczą „TPK” należy zabudować w miejscu wskazanym na załączonym do niniejszego opracowania rysunku (pomieszczenie konserwatora). Tablicę rozdzielczą należy zabudować tak, aby górna krawędź znajdowała się na wysokości około 1.80 m liczonej od poziomu posadzki do środka tablicy rozdzielczej. Należy wykorzystać gotową, obudowę rozdzielczą, przystosowana do montażu aparatury modułowej na standardowej szynie TH35, wyposażoną w drzwiczki pełne, zabezpieczone zamkiem.

Wewnątrz tablicy rozdzielczej należy zabudować wyłączniki nadprądowe z członem różnicowym o czułości 30 mA (zgodnie Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.

w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dz. U. nr 735 z 2002 r. poz. 690P) oraz zabezpieczenia kabli zasilających tablice części usługowej – „TU1“, „TU2“ i „TU3“

(wyłączniki nadprądowe).

(6)

2.2.8. Tablice rozdzielcze „TU1“, „TU2“ i „TU3“

Zaprojektowane tablice rozdzielcze „TU” należy zabudować w miejscach wskazanych na załączonym do niniejszego opracowania rysunku. Tablice rozdzielcze należy zabudować tak, aby górna krawędź znajdowała się na wysokości około 1.80 m liczonej od poziomu posadzki do środka tablicy rozdzielczej. Należy wykorzystać gotowe, obudowy rozdzielcze, przystosowane do montażu aparatury modułowej na standardowej szynie TH35, wyposażone w drzwiczki pełne lub transparentne (do ostatecznej decyzji przez Inwestora).

Wewnątrz tablic rozdzielczych należy zabudować rozłącznik izolacyjny, wyłączniki różnicowo-prądowe z członem różnicowym o czułości 30 mA (zgodnie Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dz. U. nr 735 z 2002 r. poz. 690P) oraz zabezpieczenia poszczególnych obwodów (wyłączniki nadprądowe).

2.3. Instalacja oświetlenia 2.3.1. Oświetlenie podstawowe

Instalację oświetleniową należy wykonać przewodami typu YDYżo/YDYpżo 4x1,5 mm², YDYżo/YDYpżo 3x1,5 mm², YDYżo/YDYpżo 3x2,5 mm² układanymi w całości pod tynkiem, równolegle do krawędzi ścian. Dopuszcza się wykonanie instalacji wtynkowej pod warunkiem pokrycia przewodów warstwą tynku grubości minimum 5 mm. Przy prowadzeniu instalacji w warstwach docieplających, w elementach o konstrukcji lekkiej wypełnianych np. wełną mineralną oraz na stropodachach stosować osłony z rurek PCV.

Łączniki oświetleniowe montować na wysokości 1.40 m mierzonej od powierzchni wykończonej podłogi do środka puszki montażowej (ostateczna wysokość do ustalenia z Inwestorem). Standard i kolorystykę osprzętu łączeniowego, należy uzgodnić z Inwestorem w trakcie realizacji.

W wyznaczonych pomieszczeniach sterowanie oświetleniem poprzez czujki ruchu.

Przewody układać równolegle do krawędzi ścian. Instalacje wykonać zgodnie z wymogami PN-HD 60364-4-41:2009 oraz PN-IEC 60364-4-482:1999 tj. w sieci typu „TN-S”.

Lokalizację poszczególnych opraw oświetleniowych przedstawiono na rysunkach dołączonych do niniejszego opracowania.

2.3.2. Oświetlenie ewakuacyjne

Oświetlenie awaryjne zaprojektowano z wykorzystaniem wydzielonych opraw wyposażonych w moduły awaryjne o podtrzymaniu oświetlenia minimum 1 h.

2.3.3. Oświetlenie zewnętrzne

Na terenie zewnętrznym zaprojektowano oświetlenie w postaci słupów oświetleniowych aluminiowych anodowanych o wysokości 5 m, zabudowanych na fundamentach betonowych. Na słupach zaprojektowano zabudowanie opraw oświetleniowych ze źródłami światła LED.

Projektowane oświetlenie zewnętrzne zasilane z tablicy rozdzielczej „TA”. Instalację oświetlenia zewnętrznego zaprojektowano w systemie TN-C-S. Wraz z kablem oświetleniowym YAKXS 4x16 mm² zostanie ułożona bednarka FeZn 25x4 mm².

W tablicy rozdzielczej „TA” zaprojektowano układ sterowania oświetleniem zewnętrznym realizowanym za pomocą zegara astronomicznego.

Zaprojektowano oprawy ze źródłem światła LED charakteryzujące się:

 temperatura barwowa światła 3500 K;

 współczynnik oddawania barw CRI >80;

 liczba diod 12;

 prąd zasilania 960 mA;

 moc diod LED 36 W;

 strumień świetlny diod LED 4600 lm;

 strumień świetlny oprawy 4300 lm;

 efektywność świetlna oprawy 110 lm/W

 stopień ochrony dla układu optycznego i zasilacza IP66;

(7)

 czas pracy diod >50000 h;

 gwarancja 5 lat.

Do połączeń w słupach od złącza słupowego do opraw ułożyć przewody YDY 3x2,5 mm².

Przy skrzyżowaniu projektowanego kabla oświetleniowego z urządzeniami podziemnymi kabel należy osłonić rurami ochronnymi ø50 mm.

Słupy oświetleniowe należy mocować do fundamentów, wewnątrz których zakotwione będą śruby mocujące słup. Słupy powinny stać pionowo z tym, że dopuszczalne odchylenie y wierzchołka słupa w każdym kierunku od osi pionowej przechodzącej przez środek ciężkości najniższego przekroju nadziemnego słupa wynosi:

y < (h/150) < 5/150 < 0,03 m dla projektowanego słupa h = 5 m gdzie h - nadziemna wysokość słupa.

Przed ustawieniem słupa należy sprawdzić stan połączenia metalicznego między rurą wierzchołkową, a ramą wnęki słupa oraz ciągłość połączenia przewodów.

Drzwiczki należy zabezpieczyć przed korozją. Wnęka powinna być umieszczona tak, aby jej oś tworzyła kąt 45° z linią równoległą do kierunku ruchu. Wnęka powinna być usytuowana od strony przeciwnej od kierunku najazdu na zewnątrz od ulicy. Zaleca się, aby dolna krawędź wnęki była usytuowana nie niżej niż 0,5 m od powierzchni chodnika lub gruntu. Słupy w miejscu montażu wysięgnika należy uszczelnić przed wnikaniem wody do jego wnętrza. Dodatkowo należy w sposób czytelny opisać tabliczkę w słupach.

Oprawy na słupach należy montować po ustawieniu słupów. Oprawy na słupie należy montować w sposób trwały, np. poprzez skręcenie na śruby z podkładkami sprężystymi lub w podobny sposób równorzędny pod względem mechanicznym, umożliwiający wymianę oprawy. Przewody zasilające powinny być przyłączone do zacisków przyłączeniowych oprawy albo bezpośrednio do zacisków opraw. Przewód neutralny PN powinien mieć połączenie z częścią boczną trzonka lampy, natomiast przewód fazowy ze stykiem środkowym. Należy dokonać sprawdzenia rzeczywistego rozkładu oświetlenia dokonując pomiarów światłości przed wykonaniem prac jak i po ich wykonaniu.

2.4. Instalacja gniazd 230 V i 400 V

2.4.1. Instalacja gniazd wtyczkowych 230 V

Instalację gniazd wtyczkowych 230 V należy wykonać jako podtynkową przewodami typu YDYżo/YDYpżo 3x2,5 mm² układanymi w całości pod tynkiem, równolegle do krawędzi ścian. Dopuszcza się wykonanie instalacji wtynkowej pod warunkiem pokrycia przewodów warstwą tynku grubości minimum 5 mm.

Przy prowadzeniu instalacji w warstwach docieplających, w elementach o konstrukcji lekkiej wypełnianych np.

wełną mineralną oraz na stropodachach stosować osłony z rurek PCV. Stosować przewody o wytrzymałości izolacji minimum 750 V.

Gniazda wtyczkowe montować na wysokościach:

 pokoje, korytarze, biura, pomieszczenia usługowe 0.3 m;

 toalety 1.4 m;

 kuchnie 1.2 m;

 pomieszczenia techniczne 1.4 m.

Wysokości mierzone od poziomu wykończonej posadzki do środka puszki. Standard i kolorystykę osprzętu uzgodnić z Inwestorem w czasie wykonawstwa.

Instalacje wykonać zgodnie z wymogami PN-HD 60364-4-41:2009 oraz PN-IEC 60364-4-482:1999 tj.

w sieci typu „TN-S”.

Lokalizację poszczególnych gniazd wtyczkowych przedstawiono na rysunkach dołączonych do niniejszego opracowania.

2.4.2. Instalacja zasilania kuchenki elektrycznej

Instalację 400 V należy wykonać jako podtynkową przewodami typu YDYżo/YDYpżo 5x4 mm² układanymi w całości pod tynkiem, równolegle do krawędzi ścian. Dopuszcza się wykonanie instalacji wtynkowej pod warunkiem pokrycia przewodu warstwą tynku grubości minimum 5 mm. Przy prowadzeniu instalacji w warstwach docieplających, w elementach o konstrukcji lekkiej wypełnianych np. wełna mineralna oraz na stropodachach stosować osłony z rurek PCV.

(8)

2.5. Instalacja dzwonkowa

Zasilanie tzw. „dzwonków” należy doprowadzić z instalacji oświetleniowej, dzwonki na napięcie 230 V.

2.6. Instalacja oświetlenia i gniazd w pomieszczeniach technicznych

Instalację oświetlenia i gniazd w pomieszczeniach technicznych należy wykonać analogicznie jak w pozostałej części budynku. Instalację oświetleniową należy wykonać przewodami typu YDYżo/YDYpżo 4x1,5 mm², YDYżo/YDYpżo 3x1,5 mm² układanymi w całości pod tynkiem, równolegle do krawędzi ścian.

Łączniki oświetleniowe montować na wysokości 1.40 m mierzonej od powierzchni wykończonej podłogi do środka puszki montażowej (ostateczna wysokość do ustalenia z Inwestorem). Standard i kolorystykę osprzętu łączeniowego, należy uzgodnić z Inwestorem w trakcie realizacji.

Instalację gniazd wtyczkowych 230 V należy wykonać jako podtynkową przewodami typu YDYżo/YDYpżo 3x2,5 mm² układanymi w całości pod tynkiem, równolegle do krawędzi ścian.

Dopuszcza się wykonanie instalacji wtynkowej pod warunkiem pokrycia przewodów warstwą tynku grubości minimum 5 mm. Przy prowadzeniu instalacji w warstwach docieplających, w elementach o konstrukcji lekkiej wypełnianych np. wełną mineralną oraz na stropodachach stosować osłony z rurek PCV. Stosować przewody o wytrzymałości izolacji minimum 750 V.

2.7. Instalacja sygnalizacji przyzywowej

Wszystkie mieszkania zostały przystosowane do zabudowy systemów przyzywowych. Mieszkania wskazane na rysunkach zostaną na etapie wykonastwa wyposażone w system przyzywowy charakteryzujący się:

 będzie zapewniał sygnalizację optyczno-akustyczną alarmu wezwania;

 urządzenia pracują na bezpiecznym napięciu zasilania 12 VDC;

 zapewnić podtrzymanie zasilania systemu na czas minimum 24 h w trybie czuwania;

 posiadać wbudowany przekaźnik w centrali do wysterowania zewnętrznego urządzenia

W razie konieczności najemca /lokator/Inwestor zainstaluje przyciski przyzywowe które za pomocą instalacji telefonicznej lub dialera GSM (lok. skrzynka ST) wezwą pomoc.

System będzie składał się z:

 Kontrolera głównego (centralka systemu przywoławczego), sterującego wszystkimi wezwaniami w systemie. Informuje o wystąpieniu wezwania przez zapalenie diody odpowiadającej odpowiedniej strefie, oraz przez włączenie buczka. Kontroler będzie obsługiwał 3 strefy (2x pokoje i toaleta).

Kontroler wyposażony w zasilacz 12 VDC zasilający wszystkie pozostałe elementy systemu.

 Cięgno sufitowe zabudowane w toalecie – sufitowy włącznik alarmu zlokalizowane przy ubikacji i umywalce. Włącznik pociągowy musi być wyposażony w linki antybakteryjne, sprowadzone do 15 cm nad poziom posadzki. Na linkach zostaną zamocowane na 2 różnych wysokościach uchwyty w kształcie trójkąta umożliwiające łatwą aktywację alarmu. Cięgno sufitowe po zrealizowaniu wezwania zapala dobrze widoczną na zewnątrz, czerwoną diodę wewnątrz obudowy, która zapewnia osobę niepełnosprawną o zrealizowaniu wezwania w systemie. Dioda sygnalizuje wezwanie, do momentu jego skasowania. Cięgno montowane jest natynkowo i zamykane jest przez przekręcenie wierzchniej części obudowy. Sznurek ma długość około 3000 mm, może być skrócony w zależności od wysokości montażu.

 Sygnalizator nad drzwiami wejściowymi do toalety jak i pokoi po stronie zewnętrznej, zostanie zainstalowany jednokolorowy sygnalizator optyczno-akustyczny. Sygnalizator włącza się przy aktywnym wezwaniu, zapalając diodę oraz buczek, pozostaje włączony do momentu skasowania wezwania. Sygnalizator ma mieć możliwość montażu podtynkowego lub natynkowego, dzięki odpowiedniej obudowie.

(9)

 Kasownik zabudowany obok drzwi wejściowych do toalety. Ma on odpowiadać za skasowanie wezwania i powinien stanowić jedyną możliwość skasowania wezwania – jest to dyktowane ogólnym wymogiem dotyczącym systemów przywoławczych: udzielenia pomocy i skasowania wezwania na miejscu. Kasownik ma być wyposażony w sygnalizator dźwiękowy, potwierdzający aktywne wezwanie, oraz opis w języku Braill’a. Kasownik ma mieć możliwość montażu podtynkowego lub natynkowego, dzięki odpowiedniej obudowie.

 Przycisk przywoławczo-odwoławczy zabudowany w pokoju przy łóżku na ścianie z międzynarodowym oznaczeniem „CALL”. Przycisk pozwala zarówno na wezwanie jak i skasowanie wezwania. Przycisk wyposażony w złącze „JACK” umożliwiające wpięcie manipulatora wielokrotnego użytku, którego wyrwanie nie spowoduje uszkodzenia żadnego z elementów, a jednocześnie zostanie wysłany sygnał do centrali o potrzebie pomocy. Przycisk w kolorze czerwonym, pozwala na realizację wezwania standardowego. Przycisk ma mieć możliwość montażu podtynkowego lub natynkowego, dzięki odpowiedniej obudowie. Przycisk ma diodę potwierdzającą.

Każdy z elementów strefy: 2x pokoje (3x przycisk przywoławczo-odwoławczy zabudowany przy łóżku, sygnalizator nad drzwiami), toaleta (2x cięgno sufitowe, sygnalizator nad drzwiami, kasownik zabudowany obok drzwi do toalety) należy połączyć szeregowo przewodem (osobny obwód dla każdej strefy) OMY 3x1,5 mm².

Pozostałe mieszkania, należy przygotować do zabudowania systemu przywoławczego indywidualnie przez mieszkańców. W tym celu należy w wskazanych miejscach zabudować puszki elektroinstalacyjne i rozprowadzić przewód typu OMY 3x1,5 mm². Pozostawić zapas przewodów w puszkach, umożliwiający podłączenie elementów systemu przywoławczego.

2.8. Sieć komputerowa w pomieszczeniach usługowych

Punkt dystrybucji okablowania strukturalnego wykonać w naściennej szafie 19“/42U ze szklanymi drzwiami w przedniej części.

W szafie umieścić 16 portowy swich 19“ oraz listwę rozdziału napięcią w standardzie 19", 5 gniazd z wyłącznikiem oraz półkę samonośną.

Przy montażu należy pamiętać o wykonaniu podłączenia szafy przewodem LgY 6 mm² do szyny wyrównawczej w celu zapewnienia ciągłości uziemienia.

Instalację strukturalną sieci LAN należy wykonać za pomocą przewodu MMC U/UTP kat. 6 250 MHz LSZH kategorii 6 o maksymalnej częstotliwości transmisji 250 MHz. Przewody należy układać w ścianach pod tynkiem, w rurkach elektroinstalacyjnych karbowanych ø32. Należy pamiętać o zachowaniu minimalnych promieni gięcia zgodnie z kartą katalogową zakupionego przewodu. Instalację dopuszcza się do użytku po przedstawieniu protokołu z wynikami badań.

Poszczególne linie okablowania strukturalnego należy zakończyć gniazdami komputerowymi typu RJ45 kategorii 6, 8-pinowymi nieekranowanymi (w każdym gnieździe należy zabudować dwa punkty dostępowe RJ45). Podłączenie musi być zgodne z wytycznymi dla połączenia „prostego”.

Przewody układać w korytkach kablowych ułożonych wraz z korytkiem „silnoprądowym”

(odseparowanymi przegrodą).

2.9. System CCTV IP

Zaprojektowano system w oparciu o technologię IP, obraz będzie nagrywany przez rejestrator IP.

System będzie się składał z:

 5 kamer zewnętrznych typu bullet;

 7 kamer wewnętrznych kopułkowych;

 rejestratora z wbudowanym switchem PoE i monitorem 24”.

Rejestracja

Zaprojektowano 16-kanałowy rejestrator sieciowy z przełącznikiem PoE:

 obsługa do 16 kanałów i 12 MP;

 obsługa kodeków H.265, H.264, MJPEG;

 obsługa funkcji WiseStream;

 rejestracja wysokiej jakości obrazu z kamer sieciowych z szybkością 180 Mb/s;

 podłączanie typu Plug & Play przez 16 portów PoE/PoE+;

(10)

 maksymalnie 4 dyski twarde, obsługa dysków e-SATA;

 lokalny monitor HDMI/VGA.

Rejestrator doposażono w dyski zapewniające zapis materiału przez 14 dni przy zastosowaniu kodeka H.264 przy rozdzielczości 2688x1520 przy 12 kl/s dla detekcji na poziomie 30%.

Dla prawidłowego wyświetlania obrazu przewidziano monitor 24/7 TKH 24’’ 16/9 LCD HDMI/VGA.

Cechy monitora:

 zaprojektowany z myślą o pracy 24/7;

 płaski kineskop o przekątnej obrazu 23,6” (61 cm);

 panel podświetlany diodami LED;

 wbudowany głośnik;

 1x HDMI, 1x VGA.

Parametry techniczne:

 rozmiar panelu LCD przekątna 23,6” AM-TFT z funkcją przeciwoświetlenia LED;

 rozdzielczość wyświetlacza 1920x1080;

 format obrazu 16:9;

 standard wideo PAL/NTSC;

 wejścia wideo 1x HDMI, 1x VGA;

 jasność 2250 cd/m;

 współczynnik kontrastu 10000:1;

 liczba kolorów 16,7 mln;

 kąt widzenia 170°(H) ~ 160°(V);

 czas reakcji 5 ms;

 wejścia audio 1 wtyk audio typu „JACK”;

 wyjście głośników 2x 2 W;

 OSD tak, wielojęzyczny;

 MTBF w temperaturze 25°C > 50000 godzin;

 temperatura pracy o 0°C ~ +40°C;

 wilgotność 10% ~ 90% bez skroplenia;

 temperatura przechowywania -10°C do +60°C;

 odpowiedni do VESA 100;

 obudowa plastik;

 napięcie zasilania 12 VDC, (100~240 VAC, 50/60 Hz).

Dla obserwacji terenu na zewnątrz zastosowano kamery tubowe 4 MP IP z funkcją IR.

Najważniejsze cechy:

 1/3" przetwornik typu CMOS;

 obiektyw elektryczny 2,8 do 12 mm;

 4 MP przy 20 kl./s (2688x1520);

 2 MP przy przepływności 25/30 kl./s;

 dwa strumienie H.264/H.264 lub H.264/MJPEG;

 detekcja przekroczenia linii oraz wtargnięcia;

 3D DNR;

 120 dB WDR;

 obsługa wbudowanej pamięci 128 GB;

 IP67;

 12 Vdc / 802.3af PoE;

Specyfikacja techniczna:

Kamera

 sensor obrazu przetwornik 1/3" typu CMOS;

 minimalne naświetlenie 0,1 lux kolor, 0,01 lux (cz/b), 0 lux z podświetleniem IR;

 szybkość migawki 1/3 s do 1/10 000 s;

 migawka powolna obsługuje obiektyw elektrycznie sterowany 2,8 do 12 mm, F1.4;

 poziome pole widzenia 112° ~ 33.8°;

(11)

 automatyczna przysłona zasilana prądem DC;

 dzień/noc filtr IR-cut z automatycznym włącznikiem;

 podświetlanie IR 42 el., 850 nm;

 odległość skuteczna podświetlania IR do 30 m;

 WDR 120 dB;

 udoskonalenie obrazu zaawansowane DNR/ROI/BLC;

 ustawienia obrazu tryb obracania, nasycenie, jasność, kontrast, kolor oraz ostrość regulowane są z poziomu oprogramowania klienckiego lub przeglądarki internetowej;

 korekcja odkształceń obrazu obsługuje balans bieli ręczny, AWB1, AWB2, blokada WB, lampa fluorescencyjna, lampa żarowa, ciepła barwa światła, światło naturalne.

Wideo:

 algorytm(y) kompresji H.264, MJPEG, H.264i;

 typ H.264 profil główny;

 przepustowość wideo 32 Kb/s ÷ 16 Mb/s;

 maksymalna rozdzielczość 2688x1520;

 przepływność główna: 2688x1520 (20/20 fps), 2304x1296 (20/20 fps), 1920 x 1080 (25/30 fps), 1280x720 (25/30 fps) podrzędna: 1280x720 (25/30 fps), 640x480 (25/30 fps), 352x288 (25/30 fps), 320x240 (25/30 fps);

 położenie odwrócone normalne, flip, odbicie lustrzane, tryb pionowy, 180 stopni;

 warstwa tekst/wideo łańcuch tekstowy (28 znaków), napisy (1 linia o długości 44 znaków);

 strumieniowanie wideo strumień podwójny H.264 + H.264 lub H.264 + MJPEG.

Parametry dźwiękowe:

 interfejs dźwiękowy 1-ch 3,5 mm wejścia audio/wyjście audio;

 Wejścia/Wyjścia dźwiękowe obsługa podwójnej ścieżki audio w stereo;

 kompresja audio G.711/G.722.1/G.726/MP2L2;

 przepustowość dźwiękowa - 64 Kb/s (G.711)/16 Kb/s (G.722.1)/16 Kb/s (G.726)/32-128 KB/s (MP2L2);

 filtrowanie szumów z otoczenia.

Zestaw funkcji inteligentnych:

 wykrycie przekroczenia linii - przekroczenie wstępnie określonej linii wirtualnej;

 wykrycie wtargnięcia - wtargnięcie na wstępnie określony obszar wirtualny;

 detekcja ruchu - 8 zdefiniowanych przez użytkownika, prostokątna maska, nastawne poziomy wykrycia, czułość oraz interwały czasowe;

 sygnalizacja sabotażu wł./wył./zaprogramowana.

Magazyn danych:

 magazyn wbudowany - wbudowane gniazdo SD/SDHC/SDXC, pojemność do 128 GB;

 magazynowanie sieciowe NAS.

Dla obserwacji pomieszczeń w budynku zaprojektowano kamery kopułkowe 4MP z funkcją IR.

Cechy:

 1/3" przetwornik typu CMOS;

 obiektyw elektryczny 2,8 do 12 mm;

 4 MP przy 20 kl./s (2688x1520);

 2 MP przy 25/30 kl./s;

 dwa strumienie H.264/H.264 lub H.264/MJPEG;

 detekcja przekroczenia linii oraz wtargnięcia;

 3D DNR;

 120 dB WDR;

 obsługa wbudowanej pamięci 128 GB;

 IP66/IK10;

 12 Vdc / 802.3af PoE.

(12)

Specyfikacja techniczna:

Kamera

 sensor obrazu przetwornik 1/3" typu CMOS;

 minimalne naświetlenie 0,1 lux kolor, 0,01 lux (cz/b), 0 lux z podświetleniem IR;

 szybkość migawki 1/3 s do 1/10 000 s;

 migawka powolna obsługuje obiektyw elektrycznie sterowany 2,8 do 12 mm, F1.4;

 poziome pole widzenia 91.2° ~ 28.3°;

 automatyczna przysłona zasilana prądem DC;

 tryb dzień/noc filtr wymienny IR-cut;

 podświetlanie IR 24 el., 850 nm;

 odległość skuteczna podświetlania IR do 30 m;

 WDR 120 dB;

 udoskonalenie obrazu 3D DNR/ROI/BLC;

 ustawienia obrazu, tryb obracania, nasycenie, jasność, kontrast oraz ostrość regulowane są z poziomu oprogramowania klienckiego lub przeglądarki internetowej;

 korekcja odkształceń obrazu obsługuje balans bieli ręczny, AWB1, AWB2, blokada WB, lampa fluorescencyjna, lampa żarowa, ciepła barwa światła, światło naturalne.

Wideo:

 algorytm(y) kompresji H.264, MJPEG, H.264i;

 typ H.264 profil główny;

 ilość klatek: główny strumień: 32 Kbps - 16384 Kbps, pomocniczy strumień: 32 Kbps - 8192 Kbps;

 maksymalna rozdzielczość 2688x1520;

 częstotliwość wyświetlanych klatek - główna: 2688x1520 (20/20 fps), 2304x1296 (20/20 fps), 1920x1080 (25/30 fps), 1280x720 (25/30 fps), podrzędna: 1280x720 (25/30 fps), 640x480 (25/30 fps), 352x288 (25/30 fps), 320x240 (25/30 fps);

 położenie odwrócone normalne, flip, odbicie lustrzane, tryb pionowy, 180 stopni;

 warstwa tekst/wideo - łańcuch tekstowy (28 znaków), linia napisów (1 linia o długości 44 znaków);

 strumieniowanie wideo strumień podwójny H.264 + H.264 lub H.264 + MJPEG.

Parametry dźwiękowe:

 interfejs dźwiękowy 1-ch 3,5 mm wejścia audio (mic in/line in)/wyjście audio;

 Wejścia/Wyjścia dźwiękowe obsługa podwójnej ścieżki audio w stereo;

 kompresja audio G.711/G.722.1/G.726/MP2L2;

 przepustowość dźwiękowa - 64 Kb/s (G.711)/16 Kb/s (G.722.1)/16 Kb/s (G.726)/32-128 KB/s (MP2L2);

 filtrowanie szumów z otoczenia.

Zestaw funkcji inteligentnych

 wykrycie przekroczenia linii - przekroczenie wstępnie określonej linii wirtualnej;

 wykrycie wtargnięcia - wtargnięcie i szwendanie się w predefiniowanej strefie;

 detekcja ruchu - 8 zdefiniowanych przez użytkownika, prostokątna maska, nastawne poziomy wykrycia, czułość oraz interwały czasowe;

 sygnalizacja sabotażu wł./wył./zaprogramowana.

Magazyn danych:

 magazyn wbudowany wbudowane gniazdo SD/SDHC/SDXC, pojemność do 128 GB;

 magazynowanie sieciowe NAS.

Sieć:

 interfejsy 10/100 Mb Ethernet (RJ-45);

 protokoły: TCP/IP, UDP, ICMP, HTTP, HTTPS, FTP, DHCP, DNS, DDNS, RTP, RTSP, RTCP, PPPoE, NTP, UPnP, SMTP, SNMP, IGMP, 802.1X, QoS, IPv6, Bonjour;

 standardy ONVIF (profile S, profile G), PSIA, CGI, ISAPI;

 bezpieczeństwo autoryzacja użytkownika, znak wodny, filtr adresów IP, dostęp anonimowy.

(13)

Zasilanie:

 pobór mocy max. 5,5 W;

 zasilanie 12 VDC/802.3af PoE.

Środowisko:

 temperatura robocza -30°C do 60°C;

 wilgotność względna 95% lub mniej (bez skroplenia);

 klasa szczelności IP66.

2.10. Instalacja systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN) 2.10.1. Centralka alarmowa

Zaprojektowano system składający się z centralki alarmowej zlokalizowanej w biurze kierownika na parterze. Centralka zasilana z wydzielonego obwodu tablicy rozdzielczej "TU1". Centralka zabudowana w obudowie metalowej zamontowanej na ścianie na wysokości około 2.0 m. Obudowę należy uziemić. Jako zasilanie rezerwowe należy zastosować akumulator bezobsługowy 12 V umieszczony w obudowie centrali.

2.10.2. Manipulatory

W wyznaczonych miejscach zaprojektowano zabudowanie manipulatorów LCD. Transmisja pomiędzy centralą a manipulatorami odbywać się będzie przewodem YTKSY 6x0,5 mm².

2.10.3. Czujki

Zaprojektowano zabudowanie czujek cyfrowych pasywnych, które należy montować bezpośrednio do ścian lub na dołączonym uchwycie. Przed zamontowaniem obudowy należy wyjąć płytkę z elektroniką i wyłamać odpowiednie przepusty pod wkręty i kabel na tylnej ściance obudowy.

Dodatkowo w wyznaczonych miejscach należy pod biurkami zabudować przyciski chwilowe pełniące rolę awaryjnego załączenia alarmu. Przyciski należy tak zabezpieczyć aby wykluczyć przypadkowe załączenie alarmu.

2.10.4. Sygnalizatory wewnętrzne i zewnętrzne

Zaprojektowano zabudowę sygnalizatorów zarówno wewnątrz obiektu jak i na zewnątrz. Miejsca lokalizacji sygnalizacji wskazano na załączonych rysunkach. Sygnalizatory montowane na płaskim podłożu i w możliwie niedostępnym miejscu tak, aby zminimalizować ryzyko sabotażu.

2.10.5. Uruchomienie systemu

Po prawidłowym zamontowaniu sytemu należy odpowiednio zaprogramować i uruchomić. Po uruchomieniu należy przeprowadzić szkolenie osób odpowiedzialnych za obsługę sytemu.

Wszystkie urządzenia wchodzące w skład systemu sygnalizacji włamania powinny być zabezpieczone antysabotażowo, aby każdorazowa nieuprawniona próba ingerencji w urządzenia i okablowanie wchodzące w skład systemu powinna wywołać alarm.

2.11. Instalacja oddymiania

Oddymianie będzie realizowane poprzez okna dymowe a napowietrzanie poprzez otwarcie drzwi z napędem podłączonym do systemu oddymiania.

Wyzwalanie systemu oddymiania będzie realizowane na dwa sposoby – ręcznie i automatycznie.

Ręczne wyzwalanie będzie następowało poprzez rozbicie szybki i wciśnięcie przycisku „Alarm”

w przyciskach oddymiania (ręczne ostrzegacze przeciw pożarowe) zlokalizowana na poszczególnych kondygnacjach klatki schodowej (wysokość zabudowania przycisków około 140 cm nad poziomem ukończonej posadzki).

Dodatkowo system zaopatrzony jest w przyciski przewietrzania (II piętro klatki schodowej).

(14)

Zasilanie okien dymowych i drzwi z centralek należy doprowadzić przewodami HDGs 3x2,5 mm². Przyciski ręcznych ostrzegaczy pożarowych (ROP) należy z centralki połączyć przewodami YnTKSYekw 4x2x0,8 mm².

Przyciski przewietrzania (PP) należy do centralki podłączyć przewodami YnTKSY 2x2x0,8 mm². Zaprojektowane optyczne czujki należy połączyć przewodami YnTKSYekw 1x2x0,8 mm².

2.12. Przystosowanie mieszkań i budynku do sieci Internetowej, instalacji telefonicznej oraz do instalacji TV kablowej, instalacji TV, R, TV SAT

2.12.1. Założenia

W budynku pomieszczenie konserwatora będzie służyło jako punkt styku z siecią publiczną i będzie zapewniać równorzędny dostęp dla różnych operatorów telekomunikacyjnych.

Do szafy telekomunikacyjnynej należy doprowadzić z każdego mieszkania po dwa jednomodowe włókna światłowodowe (np. światłowód typu DUPLEX), dwa przewody parowe symetryczne (skrętka komputerowa) oraz dwa kable koncentryczne. Urządzenia aktywne oraz urządzenia operatorów poza zakresem niniejszego opracowania.

W każdym mieszkaniu należy zamontować skrzynkę telekomunikacyjną zgodnie z rzutami kondygnacji do wprowadzania i podłączenia sygnałów z wprowadzonego okablowania.

Wszystkie elementy instalacji muszą spełniać wymagania Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Wodnej z dn. 6 listopada 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Miejsca dostępne dla ludzi, gdzie znajdują się zakończenia włókien światłowodowych należy oznakować ostrzegając o niewidzialnym promieniowaniu optycznym.

Szafę telekomunikacji zasilić z tablicy rozdzielczej administracji „TA”. Szafę należy uziemić. Od szafki należy rozprowadzić okablowanie do poszczególnych abonamentów. Do każdego mieszkania:

 2x kabel światłowodowy;

 2x kabel koncentryczny;

 2x MMC U/UTP kat. 5.

Budynek należy przystosować do odbioru Telewizji naziemnej, Radia i TV SAT i TV kablowej.

Na dachu budynku należy zamontować anteny do odbioru Radia Telewizji oraz dwie anteny dla TV SAT. Sygnał poprzez odpowiednie wzmacniacze należy doprowadzić do mieszkań.

2.12.2. Instalacja antenowa zbiorowej TV naziemnej

Na dachu budynku należy zainstalować system anten:

 antena DVB-T do odbioru sygnału w zakresie częstotliwości 470-790 MHz: antena T-urbo-T 30, T- urbo-T 20;

 antena DVB-T do odbioru sygnału w zakresie częstotliwości 174-230 MHz: antena T-urboT VHF;

 antena pasmowa UKF do odbioru sygnałów radiowych w zakresie częstotliwości 87,5-108MHz: antena T-urboT FM;

 anteny posiadają impedancję wyjściową 75Ω.

Anteny montować na stałe na systemowych konstrukcjach stojących na stropodachu obiektu. Jako konstrukcję nośną anten wykorzystać maszt. Konstrukcje wsporcze winny zapewnić bezpieczną eksploatację w II strefie wiatrowej.

Anteny chronić przed wyładowaniami atmosferycznymi.

Okablowanie z anten DVB-T (polaryzacja pionowa, pozioma oraz UKF) należy wykonać przewodem ekranowanym, żelowanym odpornym na promieniowanie UV (TT-113 Cu PE GEL). Magistralę (między antenami, a wzmacniaczem oraz wzmacniaczem a multiswitchami) układać przewodem TT-113 Cu TRISHIELD.

Na dachu układać przewód odporny na działanie promieniowania UV i warunków zewnętrznych do skrzynki przeciwprzepięciowej na ostatniej kondygnacji.

Od multiswitcha do skrzynek telekomunikacyjnych w mieszkaniach oraz dalej do gniazd abonenckich układać przewód RG6 w kl. A - TT-113 Cu TRISHIELD. Stosować multiswitche typu FM+DVB-T+SAT serii T- urbo-T. Montować gniazda telewizyjne końcowe RTV/SAT o tłumienności 2 dB. Montaż gniazd i prowadzenie przewodów w mieszkaniach koordynować z branżą elektryczną.

(15)

2.12.3. Instalacja antenowa zbiorowej TV satelitarnej DVB-S

Na dachu budynku należy zainstalować system anten umożliwiający odbiór sygnału satelitarnego z co najmniej dwóch satelitów:

 antena TV SAT z dwoma konwerterami typu Quattro (o paśmie przenoszenia min.10,7-12,75 GHz), impedancję wyjściową 75Ω. Średnica czaszy min. 1.2 m. Zysk ok. 40 dB dla f = 12,75 GHz;

 anteny mają możliwość odbioru sygnału z co najmniej dwóch satelitów;

 zamiennie można stosować anteny pojedyncze lub podwójne o różnych polaryzacjach.

Anteny montować na stałe na systemowych konstrukcjach stojących na stropodachu obiektu. Jako konstrukcję nośną anten wykorzystać maszt. Konstrukcje wsporcze winny zapewnić bezpieczną eksploatację w II strefie wiatrowej.

Anteny chronić przed wyładowaniami atmosferycznymi.

Okablowanie od anten DVB-S (łącznie 8 przewodów z dwóch konwerterów Quatro) należy wykonać przewodem ekranowanym, żelowanym odpornym na promieniowanie UV (TT-113 Cu PE GEL) aż do wzmacniacza TV SAT zlokalizowanego w pomieszczeniu konserwatora w skrzynce telekomunikacyjnej AIZ.

Od wzmacniacza do multiswitchy w skrzynkach telekomunikacyjnych, układać przewody magistralne typu TT-113 Cu TRISHIELD. Na dachu układać przewód odporny na działanie promieniowania UV do skrzynki przeciwprzepięciowej na ostatniej kondygnacji.

Od multiswitcha do skrzynek telekomunikacyjnych w mieszkaniach oraz dalej do gniazd abonenckich układać przewód RG6 w kl. A - TT-113 Cu TRISHIELD. Stosować multiswitche typu FM+DVB-T+SAT. Montować gniazda telewizyjne końcowe RTV/SAT o tłumienności 2 dB. Montaż gniazd i prowadzenie przewodów w mieszkaniach koordynować z branżą elektryczną.

2.12.4. Instalacja TV kablowej

W ramach Instalacji TV kablowej zaprojektowano ułożenie przewodów typu RG6 kat A (ze względu na przesył przez operatorów różnych sygnałów, wykorzystujących pasmo kanału zwrotnego 5-65 MHz zaleca się stosować kable tzw. Trishield (TT-113 Cu TRISHIELD). Kable TV kablowej rozszywać na patchpanelach typu F 24. Zakłada się, że do wszystkich patchpaneli TV kablowej w szafach telekomunikacyjnych operatorzy doprowadzą swoje sygnały o odpowiednich parametrach.

W trakcie układania instalacji należy zgodnie z danymi kart katalogowych przewodów i światłowodów zachować wymagane promienie gięcia.

2.12.5. Badania, pomiary 2.12.5.1. Instalacja RTV

Po wykonaniu instalacji RTV należy wykonać pomiary wymaganych poziomów sygnałów we wszystkich lokalach mieszkalnych. Pomiary należy zakończyć protokołem.

2.12.5.2. Metody i zasady pomiarów okablowania strukturalnego

Podczas wykonywania okablowania należy sprawdzić instalację pod względem zgodności montażu i ciągłości kabli. Do tego celu należy wykorzystać tester okablowania, który pozwala na wykrycie usterek, takich jak niewłaściwe połączenia oraz brak przejść. Przy odbiorze instalacji okablowania należy wykonać bardziej szczegółowe testy, mające na celu sprawdzenie dodatkowych parametrów okablowania zgodnie z przyjętymi standardami i normami. W sieciach pracujących z prędkością do 100 MB/s wykorzystywane do transmisji są tylko dwie pary przewodów. Należy przeprowadzić pomiar takich parametrów, jak:

 przesłuch zbliżny (NEXT - Near End Crosstalk) - pomiar przesłuchu zbliżnego NEXT polega na pomiarze poziomu sygnału zaindukowanego w jednej parze przewodów, od sygnału pochodzącego z dowolnej z trzech pozostałych par w kablu czteroparowym. Miarą parametru NEXT jest różnica mocy sygnału przesyłanego w parze zakłócającej i sygnału wytworzonego w parze zakłócanej. Im większa jest wartość bezwzględna NEXT, tym lepsza jest odporność na zakłócenia pochodzące od sygnałów w innych parach kabla. Wartość parametru NEXT jest silnie zależna od częstotliwości. W związku z tym należy dokonać pomiaru w paśmie częstotliwości od 1 do 100 MHz. Tłumienie (Attenuation) - określa,

(16)

o ile zmniejszy się moc sygnału w danej parze przewodów po przejściu przez cały tor kablowy.

Parametr ten jest ściśle zależny od częstotliwości i pomiaru dokonuje się w paśmie od 1 do 100 MHz.

 mapa połączeń (Wire map) - określa, w jakiej sekwencji ułożone są w złączu lub gnieździe poszczególne pary przewodów. Najczęściej spotykanymi sekwencjami są EIA-568A i EIA-568B.

Parametr ten służy do wykrycia błędów instalacyjnych, takich jak:

 zamienione pary (crossed pairs);

 zamienione poszczególne przewody (split pairs);

 zamienione przewody w parze (reversed pairs).

 długość (Length) - określa długość mierzonego toru transmisyjnego. Długość toru transmisyjnego na ogół jest większa od długości kabla, ponieważ pary są ze sobą skręcone, a dodatkowo wszystkie pary są skręcone wokół wspólnej osi. Rzeczywistą długość toru transmisyjnego wyznacza się poprzez pomiar czasu propagacji impulsu elektrycznego lub świetlnego przy znanej prędkości propagacji w danym typie kabla. Wartości dopuszczalne poszczególnych parametrów wyspecyfikowane są w odpowiednich normach (np. EN 50173, TIA/EIA-568A).

2.12.5.3. Sieć światłowodowa

Dla instalacji wykonanej światłowodami należy wykonać następujące pomiary:

 pomiary parametrów transmisji włókien optycznych metodą reflektometryczną (dla 3 długości fali);

 pomiary tłumienności torów metodą transmisyjną;

 pomiar feflektancji złączy optycznych;

 pomiar dyspersji chromatycznej.

Pełny zakres pomiarów należy przeprowadzić dla każdego włókna optycznego.

Po skończonych pracach instalacyjnych wykonawca zobowiązany jest do wykonania pomiarów instalacji światłowodowej, komputerowej (UTP) oraz instalacji RTV.

2.13. Zasilanie windy

Zasilanie projektowanej windy wykonać z tablicy administracyjnej „TA” przewodem YDYżo 5x6 mm² i wprowadzić na II piętro (tablica zasilająca dźwig dostarczana przez dostawcę windy). Dla potrzeb monitoringu windy zaprojektowano się ułożenie przewodu UTP 4x2x0,5 mm² kat. 5e od łączówki telefonicznej. Konstrukcję prowadnicy dźwigu połączyć bednarką FeZn 25x4 mm z uziomem otokowym budynku.

2.14. Instalacja domofonu

W projektowanym budynku mieszkalnym projektuje się domofonowy system cyfrowy. Przy wejściau do klatki schodowej zaprojektowano panel frontowy z podświetleniem LED, z przeglądarką nazwisk, z wbudowanym zamkiem kodowym, oraz sterowaniem ryglem wyposażony w zasilacz 12 VDC 2 A.

W przedpokoju mieszkania zaprojektowano zabudowę aparat unifonu. Całość instalacji wykonać w oparciu o dane katalogowe producenta systemu.

2.15. Kanalizacja teletechniczna

Trasę kanalizacji teletechnicznej jak i miejsce usadowienia studni SKR-1 pokazano na załączonym do niniejszego opracowania planie zagospodarowania terenu.

Dla zapewnienia długotrwałej sprawności i funkcjonalności rury kanalizacji teletechnicznej powinny być szczelne w każdym punkcie, niedostępne dla zanieczyszczeń stałych i płynnych zarówno w czasie budowy jak i eksploatacji. Do uszczelnienia końców rur należy stosować piankę uszczelniającą PU.

Zaprojektowaną kanalizację jednootworową układać w wykopie o szerokości do 1 m na takiej głębokości aby najmniejsza odległość od poziomu nawierzchni do górnej powierzchni rury wynosiła minimum 0,7 m.

Kanalizację i studnie układać z uwzględnieniem istniejących rzędnych wysokości terenu oraz z uwzględnieniem projektowanych rzędnych wysokości terenu.

Przed ułożeniem rur kanalizacji teletechnicznej dno rowu kablowego należy oczyścić z kamieni i innych przedmiotów oraz starannie wyrównać.

(17)

Rury układane w wykopie zasypać najpierw warstwą piasku lub miałkiej ziemi o grubości co najmniej 10 cm nad powierzchnią rur. W połowie głębokości układanej kanalizacji ułożyć taśmę ostrzegawczą z przewodem sygnalizacyjnym.

Zbliżenia i skrzyżowania kanalizacji teletechnicznej z innymi sieciami i obiektami budowlanymi należy wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami. Na odcinkach zbliżeń i skrzyżowań zaprojektowanej kanalizacji z innymi obiektami budowlanymi należy zastosować zabezpieczenia specjalne lub szczególne zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. (Dz. U. Nr 219 poz. 1864).

2.16. Układanie kabli nn-0,4 kV

Projektowany kabel 0,4 kV należy ułożyć w wykopie na głębokości 0,7 m (mierzonej od powierzchni ziemi do zewnętrznej powierzchni kabla górnej warstwy).

Kabel układać na 10 cm podsypce z piasku, układany linią falistą z zapasem (3% długości wykopu) wystarczającym do skompensowania możliwych przesunięć gruntu. Na kabel nasypać kolejną 10 cm warstwę piasku i 15 cm warstwę ziemi rodzimej. Następnie w wykopie ułożyć folię koloru niebieskiego o grubości co najmniej 0,5 mm i szerokości 25 cm. Na końcach kabla pozostawić zapas co najmniej 2 m.

Przed zasypaniem kabla w odstępach nie większych niż 10 m oraz przy wejściach do rur ochronnych należy umocować na kablu opaski opisowe zawierające dane tj.: typ kabla, przekrój, długość, oznaczenie trasy kabla – skąd - dokąd, rok ułożenia i wykonawca.

Skrzyżowanie projektowanych kabli 0,4 kV z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem terenu należy wykonać w przepuście ochronnym zgodnie z załączonymi rysunkami. Rury ochronne należy uszczelnić przed zamuleniem poprzez założenie na końce rur nakładek uszczelniających np. firmy „AROT” – typu „E”.

2.17. Instalacja odgromowa

Zgodnie z obowiązującymi przepisami budynek powinien być wyposażony w instalację odgromową. Na dachu budynku należy wykonać zwody poziome drutem FeZn ø8 mm. Wszystkie wystające ponad dach elementy (kominy, itp.) należy chronić za pomocą zwodów pionowych wykonanych z drutu FeZn ø8 mm odseparowanych od chronionych elementów. Zwody pionowe połączyć z zwodami poziomymi. Zamocowanie zwodów powinno być trwałe. Należy unikać prowadzenia zwodów nad wylotami kominów.

Przewody odprowadzające od zwodów poziomych do złączy kontrolnych wykonać należy za pomocą drutu ocynkowanego ø8 mm ułożonymi w rurkach PCV w całości w elewacji i wprowadzić do złączy kontrolno- pomiarowych. Złącza kontrolno-pomiarowe umieszczać w skrzynkach probierczych na wysokości nie większej niż 1,5 m nad poziomem gruntu (ostateczną wysokość uzgodnić z Inwestorem) i połączyć do uziomu otokowego wykonanego z bednarki FeZn 30x4 mm.

Bednarkę należy zakopać na głębokości minimum 0,5 m i w odległości od fundamentów budynku co najmniej 1,0 m. Skrzyżowania otoku z chodnikami, elementami uziemienia podziemnego wykonać izolując uziom papą i asfaltem a następnie naciągnąć rurę osłonową Arot ø75 mm.

Przy odbiorze końcowym należy wykonać pomiary wartości uziemień (R ≤ 10Ω) w złączach kontrolnych i przedstawić stosowne protokoły. W przypadku nie spełnienia warunku R ≤ 10Ω należy zastosować uziomy pogrążane.

Wszystkie połączenia bednarki w wykopie wykonać jako spawane. Miejsca połączeń należy zabezpieczyć przed korozją przy pomocy farby antykorozyjnej podkładowej a następnie asfaltowej. Wszystkie połączenia skręcane śrubowe muszą być zabezpieczone przed korozją za pomocą wazeliny technicznej bezkwasowej.

2.18. Ochrona od porażeń

Podstawowa ochrona przed porażeniem zrealizowana jest w instalacji poprzez izolację oraz osłony izolacyjne. Jako dodatkowy środek ochrony przed porażeniem projektuje się szybkie wyłączenie zasilania.

Z przewodem ochronnym „PE” należy połączyć kołki ochronne „PE” gniazd wtyczkowych, metalowe konstrukcje wsporcze i osłonę tablicy rozdzielczej, metalowe osłony sprzętu instalacyjnego.

Zgodnie z PN-HD 60364-4-41:2009 wszystkie obwody instalacji elektrycznych wewnątrz projektowanego budynku należy zabezpieczyć wyłącznikiem różnicowoprądowym klasy (AC) o prądzie wyzwalającym 30 mA.

W kanale technicznym biegnącym wzdłuż całego budynku, na suficie należy ułożyć szynę wyrównawczą bednarkę FeZn 25x4 mm n/t do której należy przyłączyć:

(18)

 wszystkie metalowe rurociągi instalacji sanitarnych;

 urządzenia węzła cieplnego;

 punkt zerowy złącza kablowego.

Szynę wyrównawczą należy połączyć z uziomem otokowym. Szynę pomalować w żółto-zielone pasy.

W poszczególnych pomieszczeniach sanitarnych projektuje się miejscową szynę wyrównawczą do której należy podłączyć wszystkie części przewodzące dostępne z częściami przewodzącymi obcymi oraz szynę

„PE” w rozdzielnicy głównej w celu ograniczenia napięcia dotykowego (ekwipotencjalizacja). Przewody wyrównawcze należy stosować o przekroju minimum 4 mm² układane pod tynkiem.

Po zakończeniu robót elektrycznych i budowlanych, dokonać pomiaru skuteczności ochrony przeciwporażeniowej i badania wyłączników różnicowoprądowych przyrządami posiadającymi odpowiednie atesty.

3.0. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23.06.2002 r. (Dz. U. nr 120 poz. 1126)

„W sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia”, podaje informację, które winny być zawarte w planie BIOZ.

3.1. Zagospodarowanie placu budowy

Miejsce prowadzenia robót budowlanych dla przedmiotowej inwestycji stwarza szczególnie wysokie ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, gdyż roboty prowadzone będą w pobliżu przewodów linii elektroenergetycznych, gazowych, wodociągowych. Zagospodarowanie terenu budowy wykonuje się przed rozpoczęciem robót budowlanych, co najmniej w zakresie:

a) ogrodzenia terenu i wyznaczenia stref niebezpiecznych;

b) wykonania dróg, wyjść i przejść dla pieszych;

c) zapewnienia oświetlenia naturalnego i sztucznego;

d) urządzenia składowisk materiałów i wyrobów.

Teren budowy lub robót powinien być w miarę potrzeby ogrodzony lub skutecznie zabezpieczony przed osobami postronnymi. Dla pojazdów używanych w trakcie wykonywania robót budowlanych należy wyznaczyć i oznakować miejsca postojowe na terenie budowy. Szerokość dróg komunikacyjnych na placu budowy lub robót powinna być dostosowana do używanych środków transportowych.

Drogi i ciągi piesze na placu budowy powinny być utrzymane we właściwym stanie technicznym. Nie wolno na nich składować materiałów, sprzętu lub innych przedmiotów. Drogi komunikacyjne dla wózków i taczek oraz pochylnie, po których dokonuje się ręcznego przenoszenia ciężarów nie powinny mieć spadków większych niż 10%.

Przejścia i strefy niebezpieczne powinny być oświetlone i oznakowane znakami ostrzegawczymi lub znakami zakazu.

Nie jest dopuszczalne sytuowanie stanowisk pracy, składowisk wyrobów i materiałów lub maszyn i urządzeń budowlanych bezpośrednio pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi lub w odległości liczonej w poziomie od skrajnych przewodów, mniejszej niż:

a) 3,0 m – dla linii o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1 kV;

b) 5,0 m – dla linii i napięciu znamionowym powyżej 1 kV, lecz nieprzekraczającym 15 kV;

c) 10,0 m – dla linii o napięciu znamionowym powyżej 15 kV, lecz nieprzekraczającym 30 kV;

d) 15,0 m – dla linii o napięciu znamionowym powyżej 30 kV, lecz nieprzekraczającym 110 kV;

e) 30,0 m – dla linii o napięciu znamionowym powyżej 110 kV.

Opieranie składowanych materiałów lub wyrobów o płoty, słupy napowietrznych linii elektroenergetycznych, konstrukcje wsporcze sieci trakcyjnej lub ściany obiektu budowlanego jest zabronione.

3.2. Roboty ziemne oraz maszyny i urządzenia na placu budowy Zagrożenia występujące przy wykonywaniu robót ziemnych:

 upadek pracownika lub osoby postronnej do wykopu (brak wygrodzenia wykopu balustradami, brak przykrycia wykopu);

 zasypanie pracownika w wykopie wąskoprzestrzennym (brak zabezpieczenia ścian wykopu przed obsunięciem się, obciążenie klina naturalnego odłamu gruntu urobkiem pochodzącym z wykopu).

(19)

Roboty ziemne powinny być prowadzone na podstawie projektu określającego położenie instalacji i urządzeń podziemnych, mogących znaleźć się w zasięgu prowadzonych robót. Wykonywanie robót ziemnych w bezpośrednim sąsiedztwie sieci, takich jak:

 elektroenergetyczne;

 gazowe;

 telekomunikacyjne;

 wodociągowe i kanalizacyjne,

powinno być poprzedzone określeniem przez kierownika budowy bezpiecznej odległości w jakiej mogą być one wykonywane od istniejącej sieci i sposobu wykonywania tych robót. W czasie wykonywania robót ziemnych miejsca niebezpieczne należy ogrodzić i umieścić napisy ostrzegawcze.

W czasie wykonywania wykopów w miejscach dostępnych dla osób niezatrudnionych przy tych robotach, należy wokół wykopów pozostawionych na czas zmroku i w nocy ustawić balustrady zaopatrzone w światło ostrzegawcze koloru czerwonego. Poręcze balustrad powinny znajdować się na wysokości 1,10 m nad terenem i w odległości nie mniejszej niż 1,0 m od krawędzi wykopu.

Wykopy o ścianach pionowych nieumocnionych, bez rozparcia lub podparcia mogą być wykonywane tylko do głębokości 1,0 m w gruntach zwartych, w przypadku gdy teren przy wykopie nie jest obciążony w pasie o szerokości równej głębokości wykopu.

Należy również ustalić rodzaje prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu zapewnienia asekuracji, ze względu na możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego.

Składowanie urobku, materiałów i wyrobów jest zabronione:

 w odległości mniejszej niż 0,60 m od krawędzi wykopu, jeżeli ściany wykopu są obudowane oraz jeżeli obciążenie urobku jest przewidziane w doborze obudowy;

 w strefie klina naturalnego odłamu gruntu, jeżeli ściany wykopu nie są obudowane.

Ruch środków transportowych obok wykopów powinien odbywać się poza granicą klina naturalnego odłamu gruntu. W czasie wykonywania robót ziemnych nie powinno dopuszczać się do tworzenia nawisów gruntu.

Przebywanie osób pomiędzy ścianą wykopu a koparką, nawet w czasie postoju jest zabronione.

Maszyny i inne urządzenia techniczne oraz narzędzia zmechanizowane powinny być montowane, eksploatowane i obsługiwane zgodnie z instrukcją producenta oraz spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących systemu oceny zgodności. Maszyny i inne urządzenia techniczne, podlegające dozorowi technicznemu, mogą być używane na terenie budowy tylko wówczas, jeżeli wystawiono dokumenty uprawniające do ich eksploatacji. Wykonawca, użytkujący maszyny i inne urządzenia techniczne, niepodlegające dozorowi technicznemu, powinien udostępnić organom kontroli dokumentację techniczno- ruchową lub instrukcję obsługi tych maszyn lub urządzeń. Operatorzy lub maszyniści żurawi, maszyn budowlanych, kierowcy wózków i innych maszyn o napędzie silnikowym powinni posiadać wymagane kwalifikacje.

3.3. Instruktaż pracowników przed przystąpieniem do realizacji robót szczególnie niebezpiecznych

Szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, przeprowadza się jako:

 szkolenie wstępne;

 szkolenie okresowe.

Szkolenia te przeprowadzane są w oparciu o programy poszczególnych rodzajów szkolenia. Szkolenia wstępne ogólne (instruktaż ogólny) przechodzą wszyscy nowo zatrudniani pracownicy przed dopuszczeniem do wykonywania pracy. Obejmuje ono zapoznanie pracowników z podstawowymi przepisami bhp zawartymi w Kodeksie Pracy, w układach zbiorowych pracy i regulaminach pracy, zasadami bhp obowiązującymi w danym zakładzie pracy oraz zasadami udzielania pierwszej pomocy. Szkolenie wstępne na stanowisku pracy (instruktaż stanowiskowy) powinien zapoznać pracowników z zagrożeniami występującymi na określonym stanowisku pracy, sposobami ochrony przed zagrożeniami, oraz metodami bezpiecznego wykonywania pracy na tym stanowisku.

Pracownicy przed przystąpieniem do pracy, powinni być zapoznani z ryzykiem zawodowym związanym z pracą na danym stanowisku pracy. Fakt odbycia przez pracownika szkolenia wstępnego ogólnego, szkolenia wstępnego na stanowisku pracy oraz zapoznania z ryzykiem zawodowym, powinien być potwierdzony przez pracownika na piśmie oraz odnotowany w aktach osobowych pracownika.

(20)

Szkolenia wstępne podstawowe w zakresie bhp, powinny być przeprowadzone w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy od rozpoczęcia pracy na określonym stanowisku pracy. Szkolenia okresowe w zakresie bhp dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, powinny być przeprowadzane w formie instruktażu nie rzadziej niż raz na 3 lata, a na stanowiskach pracy, na których występują szczególne zagrożenia dla zdrowia lub życia oraz zagrożenia wypadkowe – nie rzadziej niż raz w roku.

Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach operatorów maszyn o napędzie silnikowym powinni posiadać wymagane kwalifikacje.

Na placu budowy powinny być udostępnione pracownikom do stałego korzystania, aktualne instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące:

 wykonywania prac związanych z zagrożeniami wypadkowymi lub zagrożeniami zdrowia pracowników;

 obsługi maszyn i innych urządzeń technicznych;

 postępowania z materiałami szkodliwymi dla zdrowia i niebezpiecznymi;

 udzielania pierwszej pomocy.

W/w instrukcje powinny określać czynności do wykonywania przed rozpoczęciem danej pracy, zasady i sposoby bezpiecznego wykonywania danej pracy, czynności do wykonywania po jej zakończeniu oraz zasady postępowania w sytuacjach awaryjnych stwarzających zagrożenia dla życia lub zdrowia pracowników.

Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad BHP. Bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy na stanowiskach pracy sprawują odpowiednio kierownik budowy (kierownik robót) oraz mistrz budowlany, stosownie do zakresu obowiązków.

3.4. Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom wynikającym z wykonania robót budowlanych

Nieprzestrzeganie przepisów bhp na placu budowy prowadzi do powstania bezpośrednich zagrożeń dla życia lub zdrowia pracowników.

PRZYCZYNY ORGANIZACYJNE POWSTANIA WYPDADKÓW PRZY PRACY a) niewłaściwa ogólna organizacja pracy;

b) nieprawidłowy podział pracy lub rozplanowanie zadań;

c) niewłaściwe polecenia przełożonych;

d) brak nadzoru;

e) brak instrukcji posługiwania się czynnikiem materialnym;

f) tolerowanie przez nadzór odstępstw od zasad bezpieczeństwa pracy;

g) brak lub niewłaściwe przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa pracy i ergonomii;

h) dopuszczenie do pracy człowieka z przeciwwskazaniami lub bez badań lekarskich;

i) niewłaściwe usytuowanie urządzeń na stanowiskach pracy;

j) nieodpowiednie przejścia i dojścia;

k) brak środków ochrony indywidualnej lub niewłaściwy ich dobór.

PRZYCZYNY TECHNICZNE POWSTANIA WYPADKÓW PRZY PRACY

a) wady konstrukcyjne czynnika materialnego będące źródłem zagrożenia;

b) niewłaściwa stateczność czynnika materialnego;

c) brak lub niewłaściwe urządzenia zabezpieczające;

d) brak środków ochrony zbiorowej lub niewłaściwy ich dobór;

e) brak lub niewłaściwa sygnalizacja zagrożeń;

f) niedostosowanie czynnika materialnego do transportu, konserwacji lub napraw;

g) zastosowanie materiałów zastępczych;

h) niedotrzymanie wymaganych parametrów technicznych;

i) ukryte wady materiałowe czynnika materialnego;

j) nadmierna eksploatacja czynnika materialnego;

k) niedostateczna konserwacja czynnika materialnego;

l) niewłaściwe naprawy i remonty czynnika materialnego.

Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana: