Zawody. „Czym się Pan, Pani zajmuje?”. Czasowniki:
faire, savoir
1. Cele lekcji
a) Wiadomości Uczeń:- poznaje odmianę czasownika faire – robić, - poznaje odmianę czasownika savoir – umieć, - poznaje nazwy zawodów,
- poznaje nowe przymiotniki.
b) Umiejętności Uczeń:
- rozumie pytania dotyczące zawodu i umie na nie odpowiedzieć, - potrafi się wypowiedzieć na temat różnych zawodów,
- potrafi rozróżnić, kiedy używamy czasownika connaître, a kiedy savoir, - potrafi utworzyć rodzaj żeński zawodu,
- zna wyjątki, tzn. zawody posiadające wyłącznie rodzaj męski.
2. Metoda i forma pracy
Praca w parach – odgrywanie scenek, praca z tablicą, mówienie, pisanie, ćwiczenie ze słuchu.
3. Środki dydaktyczne
- tablica, - magnetofon,
- kaseta prononciation et mécanismes do podręcznika Campus 1, - małe kartki,
- 2 słowniki: polsko-francuski i francusko polski, - kserokopie z rysunkami ilustrującymi różne zawody, - zdjęcia z prasy, fotosy,
- kserokopie ćwiczeń gramatycznych i kompendium gramatyczne.
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel wita się w języku francuskim. Sprawdza obecność. Podaje temat lekcji i zagadnienia gramatyczne. Rozdaje rysunki przedstawiające osoby różnych zawodów.
Osobno kładzie kartki z nazwami zawodów. Prosi o ich dopasowanie. Na tablicy
powstaje mała lista: architecte, cuisinier, professeur, médecin, informaticien, secrétaire, journaliste, directeur, acteur, chauffeur.
b) Faza realizacyjna
1. Nauczyciel pokazuje na siebie i mówi: Je suis professeur. Następnie wskazuje na ucznia i mówi: Tu es étudiant/ élève. Pokazuje osobę na zdjęciu i mówi: Il est acteur. Wyjaśnia, iż wykonywany zawód podawany jest, podobnie jak
narodowość, bez rodzajnika.
2. Nauczyciel prosi, by każdy wypisał na kartce zawód, o którym marzył w dzieciństwie. Pomaga, jeśli zawód nie figuruje na liście z tablicy, ewentualnie prosi o skorzystanie ze słownika. Następnie prosi, by kilka osób odegrało w ciszy swój zawód, a klasa ma za zadanie odgadnąć. Nauczyciel pyta: Qu’est-ce
qu’il/elle fait?. Osoba zgadująca mówi: Il/elle est ... Uzupełniamy listę zawodów na tablicy. Nauczyciel wprowadza pytania dotyczące wykonywanego zawodu oraz odmianę czasownika faire.
3. Nauczyciel prosi, by uczniowie sami spróbowali utworzyć rodzaj żeński do podanej listy. Weryfikacja. Dzielimy zawody na 3 grupy. 1. grupa: zawody, które mają rodzaj żeński, np.: acteur – actrice, informaticien - informaticienne,
cuisinier – cuisinière. 2. grupa: architecte, journaliste, sécretaire, guide – ta sama pisownia dla rodzaju męskiego i żeńskiego. 3. grupa: zawody, które nie mają rodzaju żeńskiego: professeur médecin, écrivain. W tym wypadku można użyć zwrotu: femme médecin, femme écrivain itd.
4. Nauczyciel prosi o wypełnienie w zeszycie tabelki składającej się z 4 kolumn.
Uczniowie wpisują zawód (1. kolumna), a następnie swoją opinię na temat zawodu łatwy/ trudny (2. kolumna), interesujący/nudny (3. kolumna), przydatny/nieprzydatny (4. kolumna) . W ten sposób ćwiczą używanie przymiotników określających zawód. Un métier: facile/difficile,
intéressant/ennuyeux, utile/inutile. Uczniowie porównują rezultaty w parach, nauczyciel weryfikuje poprawność ćwiczenia.
5. Nauczyciel rozdaje ćwiczenia. (załącznik 1). Uczniowie pytają o znaczenie przymiotników, których nie rozumieją. Nauczyciel po wykonaniu ćwiczenia podaje informację, że pewne przymiotniki, np.: bon, joli, nouveau, występują przed rzeczownikiem, natomiast zasadą ogólną jest, iż przymiotnik występuje po rzeczowniku.
6. Ćwiczenie ze słuchu. Kaseta do podręcznika Campus 1, Unit 2.4, exercice 29.
Wykonują ten sam zawód. Jeśli wymieniony zawód jest rodzaju męskiego, uczeń
podaje rodzaj żeński zawodu. Jeśli zaś zawód jest rodzaju żeńskiego, podaje rodzaj męski.
7. Następnie nauczyciel wprowadza czasownik savoir, podaje odmianę. Upewnia się, czy uczniowie znają różnicę pomiędzy czasownikami connaître i savoir . Nauczyciel pokazuje zdjęcia różnych osób i pyta: Est-ce que vous connaissez Brad Pitt?, Est-ce que vous connaissez Georges Bush? Kiedy klasa odpowie, nauczyciel rozdaje dalsze pytania, w których brakuje czasowników i prosi, by wstawić odmieniony czasownik connaître lub savoir. Kolejne pytania: Est-ce que vous .... la profession de Brad Pitt?, Est-ce que vous ... où il travaille?, Est-ce que vous ... quel âge il a?, Est-ce que Brad Pitt ... la Pologne?, Est-ce qu’il ... parler polonais?
c) Faza podsumowująca
1. Nauczyciel wprowadza zwrot je voudrais être. Następnie prosi, by uczniowie porozmawiali w parach o tym, kim chcieliby być w przyszłości. Je voudrais être banquier. Jaki to zawód - dobry? Interesujący?
2. Nauczyciel podaje ćwiczenie. (Fiszka 14 Métiers, Vocabulaire illustré). Należy dopasować rysunek do nazwy zawodu.
3. Nauczyciel rozdaje klasie zdjęcia i prosi, by uczniowie zadawali sobie nawzajem pytania o osobę, zawód, narodowość . Qui est-ce? – C’est L. Kaczyński. Quel est son métier? Il est président. Est-ce que c’est un métier intéressant? Oui/non...
5. Bibliografia
1. Grégoire M., Grammaire progressive du français, niveau débutant, Clé International, Tours 2004.
2. Praca zbiorowa, Vocabulaire illustré, 350 exercices, niveau débutant, Hachette, Paris 1992.
6. Załączniki
a) Karta pracy ucznia załącznik 1
Ćwiczenie
Należy uzgodnić rodzaj rzeczownika będącego zawodem z przymiotnikiem, który go określa:
des actrices (célèbre) ...
des infirmières (intéressant) ...
une secrétaire (travailleur) ...
des médecins (ennuyeux) ...
une (bon) ... cuisinière des (joli) ... présentateurs la (nouveau) ... journaliste.
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Jeśli czas na to pozwoli, można stworzyć szersze kategorie różnych dziedzin życia i zapytać uczniów, do jakiej kategorii zaliczyliby znane im zawody. Médias: un présentateur, un journaliste, un redacteur .La banque: un comptable, un directeur financier, un banquier. Les professions artistiques: un écrivain, un peintre, un sculpteur.
