• Nie Znaleziono Wyników

[Wspomnienie o prof. dr hab. inż. Stanisławie Ochęduszce]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "[Wspomnienie o prof. dr hab. inż. Stanisławie Ochęduszce]"

Copied!
10
0
0

Pełen tekst

(1)

Seria: ENERGETYKA z. 34 Nr kol. 279

Prof. dr hab. inż. Stanisław Ochęduszko Dr h. c. Politechniki Śląskiej

1899-1969

W dniu 17.XII.1969 r. zmarł profesor Stanisław Ochęduszko, wybitny uczony, nauczyciel i wychowawca młodzieży akademickiej)

licznej rzeszy inżynierów i dużego grona pracowników naukowych.

(2)

4

Prof. dr inż. Stanisław Ochęduszko nrodził się w dniu 29 kwietnia 1899 r. w Lesku w zaborze austriackim,« rodzinie nau­

czycielskiej« Wykształcenie podstawowe zdobył w Lesku, szkołę średnią ukończył w Sanoku.

Mimo zainteresowania studiami technicznymi, studia wyższe rozpoczął w 1917 roku na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskie­

go, co umożliwiło mu przebywanie do końca wojny w rodzinnym Lesku« Dopiero w 1921 roku rozpoczął studia na Wydziale Mecha­

nicznym Politechniki Dworskiej« Podczas tych studiów został za­

angażowany przez prof. Witkiewicza w roku 1925 na stanowisko zastępcy asystenta w Katedrze Pomiarów Maszyn«

Po zakończeniu studiów S. Ochęduszko przeszedł w roku 1928 do Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Politechniki Lwowskiej, gdzie do roku 193^- pełnił obowiązki adiunkta« W tym czasie uzyskał stypendia naukowe, które pozwoliły mu na odbycie studiów za­

granicznych« Po półrocznym pobycie w Zurychu i 1,5 -rocznych sta­

diach w Monachium u prof. Nusselta, uzyskał stopień doktora nauk technicznych, nostryfikowany we Lwowie w roku 1936« W tym samym roku uzyskał habilitację na Wydziale Mechanicznym Poli­

techniki Lwowskiej«

W latach od 1934- do 1937 był zastępcą profesora w Katedrze Teorii Maszyn Cieplnych« Po uzyskaniu nominacji na profesora nadzwyczajnego w roku 1937 kierował tą katedrą do roku 1941«

W czasie Okupacji prof« Ochęduszko uczył w szkole rzemieślni­

czej, a następnie wykładał na tzw« "Państwowych Technicznych Kursach Zawodowych". Pod tą nazwą były w warunkach okupacji

prowadzone wyższe studia techniczne«

Po wyzwoleniu w latach od 1944 do 1946 kierował Katedrą Ter­

modynamiki i Techniki Cieplnej w Lwowskim Instytucie Politech­

nicznym. W lipcu 1946 przyjechał do Gliwic i tu podjął trud kształcenia młodzieży na Politechnice śląskiej«

(3)

23 lata kierował Katedrą Teorii Haszyn Cieplnych Politechniki śląskiej. T pierwszych latach powojennych był równocześnie kie­

rownikiem Katedry Pomiarów Haszyn Cieplnych i prowadził wykła­

dy w Politechnice Wrocławskiej. Był pierwszyn dziekanem utwo­

rzonego z Jego inicjatywy^Wydziału Meehaniczno-Energetycznego.

T latach od 1936 do 1939 piastował godność Rektora Politechni­

ki śląskiej. W roku 1960 został powołany w poczet członków ko- respondentów Polskiej Akademii Hauk.

Okres działalności profesora Stanisława Ochęduszki na Poli­

technice śląskiej stanowi najdłu&szy i najbardziej owocny od­

cinek Jego 4-3-letniej pracy naukowo-dydaktycznej. Politechnika śląska powstawała od podstaw opierając się na przystosowanych budynkach oraz na inicjatywie i doświadczeniu profesorów przy­

byłych z istniejących wcześniej ośrodków akademickich. Profe- ąor Ochęduszko organizował od podstaw Katedrę Teorii Haszyn Cieplnych i Katedrę Pomiarów Haszyn Cieplnych. Skupił wokół sie­

bie zespół młodych pracowników nauki, którym przekazywał swą wiedzę i doświadczenia. Podjął pracę nad organizacją niezbęd­

nych laboratoriów. Szczególnie gorąco zajął się zorganizowa­

niem i rozwojem ruchowo-energetycznego kierunku studiów.Specjar liści tego kierunku byli niezbędnie potrzebni do kierowania procesami cieplnymi w zakładach przemysłowych oraz do projek­

towania i badania tych procesów w biurach projektowych i in­

stytutach naukowych. Absolwenci tej specjalności wykonali z i»

nicjatywy profesora Ochęduszki kilkaset prac dyplomowych w za­

kładach przemysłowych, gdzie rozwiązywali zagadnienia powie­

rzane dziś instytutom lub wyspecjalizowanym przedsiębiorstwom naukowo-badawczym. Kierując tymi pracami nawiązał prof. Ochę- duszko ścisły kontakt z przemysłem i wprowadził do dydaktyki

(4)

6

oraz pracy naukowej zagadnienia praktyczne wynikające z po­

trzeb przemysłu.

Rozwijając ruchowo-energetyczny kierunek studiów doprowa­

dził prof. Ochęduszko do utworzenia Wydziału Mechaniczno-Ener- getycznego Politechniki Śląskiej, kształcącego oprócz energe­

tyków cieplnych równiei konstruktorów aaszyn i urządzeń ener­

getycznych, konstruktorów aparatury przemysłu chemicznego i specjalistów energetyki jądrowej.

Prof. Ochęduszko dużo pracy i wysiłku poświęcił przygotowa­

niu podręczników i skryptów dla młodzieży studiującej .Już w ro->

ku 1 9 ^ biorąc pod uwagę najpilniejsze potrzeby, opublikował 3 tłumaczenia podręczników niemieckich. Przez kilka lat przygo­

towywał do druku 3-tomowe dzieło pt.: "Teoria maszyn cieplnych"

którego druk ukończono w roku 1955. Był współautorem obszer­

nego zbioru zadań z termodynamiki technicznej wydanego drukiem w roku 1960. W roku 1964- wydał książkę pt.: "Termodynamika Sto­

sowana", wznowioną w roku 1967.

W pracy dydaktyczno-wychowawczej prof. Ochęduszkę cechowała duża żyezliwość dla młodzieży akademickiej połączona ze sta­

wianiem jej dużych wymagań wynikających z dążenia do przekaza­

nia uczniom jak największych zasobów wiedzy i do zaszczepie­

nia im zasad pracowitości, systematyczności i obowiązkowości.

Był znany jako znakomity wykładowca, obdarzony talentem przy­

stępnego przekazywania trudnej wiedzy termodynamicznej. Mło­

dzież akademicka zawsze wysoko ceniła Profesora i dawała nie­

jednokrotnie temu wyraz. Również uczniowie, którzy dawno już opuścili mury uczelni szczycą się tym, że byli Jego wychowan­

kami, gdyż przekonali się, że zostali znakomicie przygotowani do wykonywania swego zawodu.

(5)

Wytężona praca dydaktyczno-wychowawcza i organizacyjna nie przeszkodziła Profesorowi Ochęduszce rozwijać ożywionej dzia­

łalności naukowej. Opublikował On ponad ?0 oryginalnych prae naukowych, W pracach tych zajmował się głównie zagadnieniami bilansowania energii, problemami zastosowań technicznych dru­

giej zasady termodynamiki i zagadnieniami z dziedziny spala­

nia, Liczne publikacje poświęcił prof. Ochęduszko sprawie wdra­

żania międzynarodowego układu jednostek miar SI i sprawie po­

prawnego nazewnictwa technicznego.

Prof. Ochęduszko szczególnie zasłużył się dla rozwoju kadry naukowej, czego dowodem jest liczba 16 promowanych przez niego doktorów nauk technicznych. Spośród nich, trzech posiada już tytuły profesora a siedmiu tytuły docenta. Uczniowie profeso­

ra Ochęduszki działają dziś niemal we wszystkich polskich u- czelniach technicznych. Najliczniejsza grupa wychowanków Profe­

sora i wychowanków Jego wychowanków pracuje w Politechnice Ślą­

skiej. Dzięki umiejętności budzenia zainteresowań naukowych i dzięki przykładowi systematycznej wytężonej pracy.stworzył Pro­

fesor Ochęduszko śląską szkołę termodynamiki.

T uznaniu zasług dla nauki i Polski Ludowej prof. Stanisław Ochęduszko został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odro­

dzenia Polski. Za dzieło pt.: "Teoria maszyn cieplnych" uzy­

skał nagrodę państwową oraz honorową nagrodę PTT. Dwukrotnie u- zyskał nagrodę indywidualną I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyż­

szego , za szczególne osiągnięcia w dziedzinie dydaktycsnonry- chowawczej, organizacji procesu dydaktycznego oraz prac związa­

nych z kształceniem młodej kadry naukowej.

Zasłużonym wyrazem uznania władz Politechniki śląskiej dla wkładu profesora Ochęduszki w dzieło rozwoju naszej Uczelni,dla jego osiągnięć w dziedzinie dydaktyczno-wrychowawczej.naukowej,

(6)

8

organizacyjnej i na polu kształcenia kadr naukowych było nada­

nie mu w dniu 1.X.1969 r. zaszczytnego tytułu doktora honoris causa Politechniki śląskiej*

śmierć profesora Ochęduszki napełniła głębokim smutkiem licz­

nych Jego uczniów, współpracowników i przyjaciół. Oby jego w y ­ tężona i owocna działalność znalazła licznych kontynuatorów.

Jan Szargut i Józef Folwarczny

(7)

WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE

Prof. dra inż. Stanisława Ochęduszki

Książki

1. Teoria Maszyn Cieplnych - w trzech tomach FWT, cz. 1,1 wyd.

1953, 2 wyd. 1957, cz. II, 1 wyd. 1953, 2 wyd. 1961, cz.

III 1955.

2. Termodynamika stosowana, podręcznik akademicki, WNT, 1 w y d 1964, 2 wyd. 1967.

3. Zbiór zadań z termodynamiki technicznej (współautorzy J.

Szargut, A. Guzik, H. Górniak, Sł. Wilk), PWN, 1 wyd.1960, 2 wyd. 1968.

4. Zastosowanie międzynarodowego układu jednostek miar w ener­

getyce cieplnej (współautorzy: W. Gundlach. H. Górniak)PWN, 1 wyd. 1966, 2 wyd, 1968.

Artykuły naukowe

1. "Wpływ warunków pomiarowych na ciepło spalania gazów"

Czasopismo techniczne, 1933,

2. "Wartość opałowa gazów z teoretycznego punktu widzenia", Czasopismo techniczne, 1933,

3. "Krytyka kompensacji w analizatorach gazów", Czasopismo Techniczne, 1933,

4. "Kwadrat Buntego, przyczynek do kontroli spalania, Czasopismo techniczne, 1934,

5. "Pomiary ciepła spalania gazu ziemnego w Borysławiu"

(współautorzy: dr Jurkiewicz i inż. Rosner) Przemysł Naftowy, 1934,

6. "Z teorii palników gazowych", Życie Techniczne, 1934, 7. "Der Zund-und Verbrennungsvorgang der mittels Druckluft

Zerstriubten Treib&le im Dieselmotor"

(praca'doktorska), Monachium, 1935,

(8)

10

8. "Nowa charakterystyka kotła", Czasopismo Techniczne, 1933*

9. "Pomiar wydatku sprężarki metodą napełniania zbiornika"

(praca habilitacyjna, Czasopismo Techniczne 1936,)

10. "Sposoby oznaczenia czasu spalenia się oleju w silniku Die- sela",

Przegląd Mechaniczny, 1936»

11. "Osobliwości termodynamiczne przy wysokich ciśnieniach"

Czasopismo Techniczne, 1936,

12. "Krytyka metod oznaczania wilgoci paliw stałych"

(współautorzy: Błaszkiewicz, Jarema), Przegląd Technicz­

ny, 1937,

13. "Przemysłowe atmosferyczne palniki gazowe",

(Współautor: inż. Ines, Czasopismo Techniczne, 1939, 14. "Przepływomierze pływakowe typu "Rota",

Prace Gł.Inst.Met. 1951,

15. "Badania kalorymetryczne gazu ziemnego"

(współautor: inż. Żwirski) Nafta, 1951, 16. "Bilanse energetyczne reakcji chemicznych"

(współautor: J. Szargut), Przegląd Mechaniczny 1952, 17. "Metody wyznaczania stosunku niecałkowitego spalania"

(współautor: J. Szargut), Energetyka Przemysłowa 1953, 18. "Sprawność ekonomiczna siłowni powietrznej"

(współautor: J. Folwarczny) Energetyka 1956,

19. "Nowe ujęcie zagadnienia adiabatycznego przepływu gazu w przewodzie rurowym.",

(współautor: J. Folwarczny), Sbornik...,tom III, Praha, 1958,

20. "Termodynamiczny sens tzw. depresji cieplnej w aerologii górniczej"

Ar.Bud.Masz. PAN, 1959,

21. "Wypływ adiabatyczny płynu ze zbiornika", Sprawozd. z pos.

Komisji PANu w Krakowie, 1960, 22. "Izolacja cieplna w przemyśle",

Energetyka Przemysłowa, 1960 i 1961 (współautor: J. Si­

kora) ,

23. ”W Obronie II zasady termodynamiki"

Energetyka Przemysłowa, 1962 (współautor J. Sikora),

(9)

24. "Zmierzch kalorii i grama-siły"

Gosp. Pal. i Energ., 1963 (współautor: H. Górhiak), 23. "Ocena termodynamiczna przenośników ciepła",

Archiwum Budowy Maszyn, PAN, 1964 r.

26. "Bilansowanie procesów cieplnych w silnikach spalinowych", CBKSS, Biuletyn Informacyjny, nr 8, 1965 r.

27. "Zastosowanie międzynarodowego układu jednostek miarwtech- nice cieplnej",

Normalizacja, nr 7/8, 1965 r.

28. "Racjonalne metody badania procesów technologicznych pod względem termodynamicznym"

Materiały Konferencji Energet. SEP, Bydgoszcz, 1965 r.

29. "OCHĘDUSZKO, W ILK : Cykl artykułów pt.: "Teoretyczne pod­

stawy gospodarki cieplnej w przemyśle"

- opublikowany w miesięczniku

Gospodarka Paliwami i Energią w numerach: 7,8,9/1964 r.

14-12/1965 r. 14-5, 7,8,11,12/1966 r., 1 ,3,9,10,11/196?r.

30. "Wpływ dysocjacji gazów na pracę silników spalinowych", Silniki Spalinowe, nr 2/1966 r.

Tłumaczenia

1. "Termodynamika techniczna" (W. NUSSELT: Technische Thermo­

dynamik, cz. I), Komisja Wydawnicza Bratniej Pomocy Pol.

51., 1948,

2. "Teoria maszyn cieplnych" (W. NUSSELTt Technische Thermody­

namik, cz. II), Komisja Wyd.Brat.Pom.Pol.5l., 1948,

3. "Gospodarka cieplna w siłowniach parowych, wytyczne oszczęd1 nościowe", (R. BOY: Mehr Dampf-weniger Kohle),Min.Przem.

i Handlu, Dep. Kadr, Szkol. Zawodowe, 1948,

4. "Zbiór zadań i obliczeń z przepływu ciepła", WNT, 1965 r.

(tłum. z jęz. rosyjskiego).

Artykuły dotyczące zagadnień dydaktycznych i organizacyjnych 1. "Kierunek rozwoju Politechniki śląskiej im. W. Pstrowskiego

w Gliwicach", Ż.Sz.W. 1958, (współautor: prof. Janusz),

(10)

12

2. "Sesja egzaminacyjna w technicznej szkole akademickiej", Ż.S.W., 1958, (współautor prof. Janusz),

3. "Oświecona tyrania jako metoda pedagogiczno-dydaktyczna w uczelni wyższej", Ż.S.W., 1959, (współautor: prof.Januss).

4. "Organizacja laboratoriów cieplnych w Politechnice Śląskiej", Z.S.W., 1961 (współautor: inż. Pitułko).

5. "Rola termodynamiki w technice", Nauka Polska, PAN, 1960.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Następnie dla wyznaczonej funkcji gęstości długości pęknięcia w funkcji liczby cykli obciążenia niezawodność elementu konstrukcji można wyznaczyć z zależności:. (

Warunkiem koniecznym uzyskania poprawnej postaci deformacji modelu numerycznego jest zatem zachowanie zgodności pomiędzy zmianami kombinacji parametrów stanu zachodzącymi

Przez wiele lat współpracował z Zakładem Hodowli Bydła i Koni Instytutu Zootechniki w Balicach w zakresie wykorzystania metody po- zyskiwania i przenoszenia zarodków w

Aktywność naukowa i nieprzeciętne zdolności Profesora uwidoczniły się już w trakcie studiów – będąc studentem działał w Studenckim Kole Naukowym

Podstawą do opracowania recenzji dorobku naukowego, dydaktycznego i organiza- cyjnego oraz osiągnięcia habilitacyjnego dr inż. Pawła GŁUSZCZA było pismo dr hab.

Zbigniewa Golińskiego, Teresy Kostkiewiczowej, Krystyny Stasiewicz, Wydawnictwo DIG, Warszawa 2001, s.. W ogrodzie wolności [w:] Wyobraźnia

The test has been performed in three sequences (Figure 7): phase I) three centrifuge acceleration cycles (N=20g); phase II) overloading of the granular mattress (Q=80kPa) and;

Celem rozprawy jest bowiem opracowanie metodyki, zapisanej w formie procedury, wspomagającej budowę systemu informatycznego, przeznaczonego do automatyzacji procesu