1
W tym numerze:
❖ Aktualności str. 2 – 5
❖ Akcje charytatywne str.7
❖ Mali dziennikarze- wywiad z logopedą Panią Edytą Skrok str. 8
❖ Kącik rodzica str. 10
❖ Przepis szefa kuchni str. 14
❖ Kącik przedszkolaka str. 15
❖ Złote myśli przedszkolaków str. 17
Witamy w kolejnym, zimowym numerze naszej gazetki
przedszkolnej.
Wszystkim Dzieciom, Rodzicom oraz Sympatykom Naszego Przedszkolaskładamy najserdeczniejsze życzenia radosnych, pełnych magii, rodzinnego ciepła i miłości Świąt Bożego Narodzenia.
Niech zdrowie i szczęście nie opuszczają Was w Nowym Roku. Oby każdego dnia spełniały się Wasze najskrytsze marzenia i plany.
Dyrekcja, Nauczyciele oraz Pracownicy przedszkola
2
Szkoła do hymnu
Samorządowe Przedszkole w Jastrzębi po raz kolejny wzięło udział w corocznej edycji akcji Ministerstwa Edukacji i Nauki „Szkoła do hymnu”.
Tak jak w latach ubiegłych cała społeczność przedszkolna odśpiewała hymn.
Przedszkolaki godnie upamiętnili odzyskanie niepodległości, aby jeszcze bardziej podkreślić znaczenie tego dnia dzieci przygotowały wystąpienia, podczas, których recytowały wiersze, a także śpiewały patriotyczne piosenki.
3
Pasowanie
Pasowanie na przedszkolaka to szczególna uroczystość w Samorządowym Przedszkolu w Jastrzębi. Tego dnia mali artyści zaprezentowali przygotowane wierszyki i piosenki. Po części artystycznej nastąpił najważniejszy dla
przedszkolaków moment – akt pasowania, czyli dotknięcie ramienia każdego dziecka ogromną kredką przez Panią Dyrektor.
Dla przedszkolaków był to szczególny i bardzo ważny moment, zaś dla rodziców
ogromny powód do dumy.
4
Dzień Pluszowego Misia
25 listopada przypada niezwykle ważne święto dla przedszkolaków – Dzień
Pluszowego Misia. W tym dniu w przedszkolu dzieci poznały historię Pluszowego Misia. Do celebracji tego dnia dołączyła również gminna biblioteka, w której przygotowano mnóstwo atrakcji dla przedszkolaków.
W trakcie spotkania w bibliotece dzieci miały okazję zobaczyć bogatą kolekcję książek, w których głównym bohaterem jest Pluszowy Miś, który niewątpliwie jest ulubioną postacią dzieci. Oprócz oglądania i wysłuchania fragmentów książek przedszkolaki rozwiązywały zagadki, a także miały możliwość skorzystania z misiowej fotobudki.
5
Mikołajki
Dnia 6 grudnia jak co roku Nasze przedszkole odwiedził Święty Mikołaj.
Długo wyczekiwany gość wywołał uśmiech na twarzach dzieci. Miło spędzony czas uświetniły wspólne zdjęcia, po czym Święty Mikołaj obdarzył każde dziecko prezentem i obiecał, że za rok także nie zapomni o Naszym przedszkolu.
6
Teatr pantomimy "Święta
w Aniołowie" w wykonaniu
dzieci z grupy "Piratów"
7
Zielony Mikołaj jest to akcja społeczna skierowana do dzieci w szpitalach
i Domach Dziecka, aby i na ich twarzach pojawił się uśmiech.
Akcja polegała na zbieraniu
artykułów spożywczych, słodyczy,
książek, kosmetyków i środków chemicznych.
Łączymy siły ! Mikołajkowa Paka dla Zwierzaka to akcja charytatywna,
w której udział wzięło Nasze przedszkole.
Akcja polegała na zebraniu karmy i innych tekstyliów typu koce, kołdry czy kuwety. Wszystkie zebrane materiały zostały
przekazane do schroniska dla zwierząt.
8
„Bez odpowiedniej stymulacji, mowa dziecka narażona jest na opóźnienia.”
W zimowym numerze gazetki przedszkolnej obszerny wywiad z logopedą Edytą Skrok.
Odpowiemy na najważniejsze pytania nurtujące rodziców odnośnie rozwoju mowy dziecka.
Podpowiemy jak w domu wspomóc rozwój mowy jakie zabawy i zabawki będą w tym pomocne. Z czego mogą wynikać opóźnienia w rozwoju mowy, co może niepokoić rodziców.
Czym zajmuje się logopeda?
Logopeda to osoba, która wspiera rozwój mowy dziecka oraz zajmuje się korygowaniem wad wymowy.
Jak wygląda terapia logopedyczna?
Terapia logopedyczna jest wspólnym działaniem logopedy, dziecka i rodzica. Rozpoczyna się od diagnozy dziecka. Następnie na podstawie wyników, wywiadu z rodzicem określą się problem. Czasem wymagana jest szersza diagnostyka, np.
badanie słuchu, konsultacja ortodontyczna lub laryngologiczna. Po zebraniu informacji logopeda rozpoczyna terapię, która jest dostosowana do konkretnego dziecka i zależy od problemu, z którym ono się zmaga.
Kiedy wybrać się z dzieckiem do logopedy?
Do logopedy należy się wybrać zawsze wtedy, kiedy nas coś niepokoi. Logopeda pracuje nie tylko z dziećmi w wieku przedszkolnym i szkolnym, ale także z dużo młodszymi. Sprawdza, czy dziecko prawidłowo ssie pierś, czy narządy artykulacyjne są dobrze zbudowane i przede wszystkim określa, jaki jest poziom komunikacyjny dziecka na danym etapie rozwoju. Jeśli dziecko około 2 roku życia nie mówi lub mówi niewiele, z pewnością warto to skonsultować z logopedą.
Co może świadczyć o tym, że coś jest nie tak?
Z pewnością są symptomy, że coś jest nie w porządku z mową dziecka. Rodzic na pewno to zauważy, że dziecko np. nie gaworzy, śpi z otwartą buzią, je tylko zblendowane jedzenie, choć
9 powinno już gryźć, nie naśladuje dźwięków otoczenia itp.
W procesie mówienia nie chodzi tylko o wypowiadanie słów, ale o cały szereg umiejętności, które powinno posiadać dziecko, by prawidłowo się komunikować z otoczeniem.
Kiedy dziecko powinno zacząć mówić?
Każde dziecko rozwija się indywidualnie. Jednak są normy wskazujące na czas
opanowania przez dziecko kolejnych umiejętności. Przyjmuje się, że pierwsze słowa powinny się pojawić, kiedy dziecko stawia pierwsze kroki, czyli około roku. Oczywiście, mogą to być sylaby, np. ba, ma itp.
A co jeśli dwulatek nie mówi?
Jeśli dwulatek nie mówi, to jeszcze nie jest powód do paniki, ale powód do niepokoju i przyjrzenia się, co się dzieje. Mitem jest, że dziewczynki mówią wcześniej niż chłopcy i że dziecko ma czas na "rozgadanie się". Warto już na tym etapie skonsultować się ze specjalistą, by wesprzeć dziecko i wyeliminować ewentualne przyczyny trudności.
Jak powinna wyglądać odpowiednia stymulacja mowy dziecka?
Odpowiednia stymulacja to spędzanie z dzieckiem czasu, mówienie do niego już od pierwszych chwil życia. Czytanie, śpiewanie, opowiadanie o otaczającym świecie, angażowanie do wspólnych działań. Oczywiście, wszystko musi być dostosowane do wieku dziecka. Inaczej komunikujemy się z dwulatkiem, a inaczej z pięciolatkiem.
Jak rodzic może wspomagać rozwój mowy dziecka w domu?
Rodzic jest najważniejszą osobą w życiu dziecka i od początku wpływa na jego rozwój komunikacyjny. Mówienie, śpiewanie, czytanie, wspólna zabawa, spędzanie czasu i wykonywanie razem różnych czynności np. w kuchni - takie działania warto podejmować. Dzieci obserwują, słuchają i naśladują. To najlepsze, co można zaproponować. Pamiętajmy, że zabawki
elektroniczne, telewizor, telefon, tablet itp. nie wpływają pozytywnie na mowę dziecka, wręcz do 2 roku życia należy ich unikać lub ograniczyć do minimum. Zbyt dużo bodźców nie sprzyja rozwojowi małego człowieka, nie tylko pod względem komunikacyjnym. Podsumowując,
"rozmawianie" z dzieckiem prostym i poprawnym językiem, bez spieszczeń, ograniczanie dostępu do mediów i zabawek interaktywnych pomoże mu w opanowaniu mowy.
Dziękujemy za udzielenie wywiadu i podzielenie się z nami cennymi radami.
Życzymy sukcesów w życiu zawodowym oraz prywatnym.
mgr Edyta Skrok- polonista, logopeda. Ukończyła filologię polską na UMCS w Lublinie, a także studia podyplomowe z logopedii. Przez wiele lat pracowała jako nauczyciel języka polskiego w Publicznym Gimnazjum w Jastrzębi.
10
INTEGRACJA SENSORYCZNA
Proces powstawania integracji sensorycznej rozpoczyna się już w okresie płodowym.
Jednak najintensywniej przebiega w pierwszych 3 latach życia dziecka i trwa do około 7 roku życia. Dzięki integracji sensorycznej możemy prawidłowo odbierać oraz interpretować bodźce zmysłowe. W ten sposób wiemy jak reagować adekwatnie do zaistniałej sytuacji. Jednak są przypadki, w których proces rozwoju integracji sensorycznej nie przebiega w prawidłowy sposób.
Wtedy pojawiają się różne problemy w funkcjonowaniu raz zachowaniu dziecka. Zaburzenia integracji sensorycznej: Rodzice bacznie obserwują swoje dzieci, szczególnie na etapie wczesnego rozwoju. Warto jest więc wiedzieć, jakie objawy niosą ze sobą zaburzenia integracji sensorycznej.
Każdy rodzic czeka na moment, w którym pociecha wypowie swoje pierwsze słowo. Opóźnienie rozwoju mowy jest właśnie jednym z objawów zaburzeń integracji sensorycznej. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą wynikać z uszkodzenia narządów zmysłów, to jest narządu wzroku, słuchu, dotyku, smaku, węchu czy zapachu. Jeżeli u dziecka wystąpi zaburzenie procesu integracji sensorycznej układów zmysłów, to jednocześnie pojawią się problemy w uczeniu, zachowaniu i rozwoju psychoruchowym dziecka.
Objawy dysfunkcji integracji sensorycznej najczęściej manifestują się:
❖ wzmożoną lub obniżoną wrażliwością na bodźce,
❖ niewłaściwym poziomem uwagi,
❖ obniżonym poziomem koordynacji ruchowej,
❖ opóźnionym rozwojem mowy,
❖ nieprawidłowym poziomem aktywności ruchowej,
❖ trudnościami w zachowaniu
Nieprawidłowością w rozwoju dziecka może być nadmierna bądź zbyt mała wrażliwość na bodźce sensoryczne. W przypadku nadmiernej wrażliwości dziecko może źle reagować na hałasy (nawet płaczem) nie przepada również za myciem włosów, czy ma awersje do niektórych rodzajów ubrań lub jedzenia. W drugim przypadku maluch może lekceważyć i nie reagować ból czy zimno. Warto również zaobserwować czy dziecko potrafi skupić się przez dłuższy czas na jednej czynności. Niewłaściwy poziom koncentracji to także objaw zaburzeń integracji sensorycznej. Może wystąpić też nieprawidłowy poziom aktywności ruchowej. W tym przypadku możemy spotkać się z nadruchliwością, która objawia się bieganiem, wierceniem się, a także niechęcią ze strony dziecka do jakichkolwiek aktywności fizycznych – maluch szybko się męczy.
Zaburzenia integracji sensorycznej to również obniżony poziom koordynacji ruchowej. Wynikiem
11 tej nieprawidłowości są sytuacje, w których nasze dziecko ma problemy z utrzymaniem równowagi, często się potyka. Występują również problemy z łapaniem i rzucaniem piłki, używaniem nożyczek, a nawet ubieraniem się. U starszych dzieci mogą pojawić się problemy z wykonywaniem ćwiczeń na lekcjach WF-u. U dziecka mogą też pojawić się trudności w zachowaniu. Rezultatem tego są problemy z przystosowaniem się do nowej sytuacji, a dziecko może reagować na nie agresywnie bądź w ogóle się wycofuje. Warto też obserwować, czy maluch stale dotyka różne przedmioty, wkłada je do ust. Może obgryzać paznokcie, rękawy czy długopisy – to także objawy zaburzeń integracji sensorycznej.
Wybrane objawy dysfunkcji integracji sensorycznej:
❖ jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem
❖ ma trudności z samodzielnym piciem, żuciem i przełykaniem pokarmów (preferuje dania papkowate),
❖ źle toleruje wykonywanie przy nim czynności pielęgnacyjnych i higienicznych, takich jak:
obcinanie włosów, paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie, czyszczenie nosa, uszu itp.
❖ wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie
❖ ma problemy z samodzielnym myciem się, ubieraniem, zwłaszcza zapinaniem guzików i sznurowaniem butów
❖ ma słabą równowagę: potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy zadrapanie,
❖ podczas dłuższego siedzenia ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku, itp.
❖ jest nadruchliwe, nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu
❖ trudno się koncentruje, a łatwo rozprasza
❖ jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża
❖ bywa uparte, negatywistyczne
❖ w porównaniu do innych dzieci czy wymogów sytuacji porusza się zbyt szybko lub za wolno
❖ Nabywanie nowych umiejętności ruchowych sprawia mu trudność, np. jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki, pływanie
❖ Wchodząc/schodząc po schodach częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi
❖ nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci
❖ niewłaściwie czy wręcz dziwacznie trzyma różne przedmioty codziennego użytku, np. nożyczki, sztućce czy przybory do pisania
❖ unika dziecięcego baraszkowania z rodzicami lub rodzeństwem
❖ uwielbia ruch, poszukuje go, dąży do niego. Jest stale w ruchu – biega, podskakuje, często zmienia pozycję ciała
❖ przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłoża, np. wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiąść na wysokim stołku
❖ w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zdobyć orientację w otoczeniu
❖ często myli stronę prawą i lewą, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni, podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać, jest zdezorientowane, ma słabe wyczucie odległości
12
❖ nie ma dominacji jednej ręki
❖ ma trudności z czytaniem i pisaniem, częściej niż inne dzieci w jego wieku myli, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy
❖ ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem, itp.
❖ sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy
❖ nie lubi karuzeli, huśtawki, lub przeciwnie – uwielbia to Zaburzenia integracji sensorycznej – dotyk:
Problemy modulacji sensorycznej w kontekście dotyku objawiają się nadreaktywnością, podreaktywnością i poszukiwaniem wrażeń sensorycznych. Dziecko nadreaktywne unika dotyku z innymi osobami, a także rzeczami, przedmiotami czy ubraniami. Dziecko podreaktywne natomiast często nawet nie zauważa, że zostało dotknięte. Dziecko, które poszukuje wrażeń sensorycznych,
szuka dotyku ocierając się o ściany czy meble, a także celowo wpadając na inne osoby.
W przypadku dyskryminacji sensorycznej dziecko może nie rozpoznawać, która część ciała została dotknięta. Dziecko nie posiada świadomości swojego ciała lub świadomość ta jest nieprawidłowa. Ponadto nie potrafi rozpoznać i nazwać przedmiotu tylko na podstawie zmysłu dotyku. Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej mają problemy z prawidłowym trzymaniem sztućców, zapinaniem guzików czy zasuwaniem zamków w kurtce. Nie potrafią też prawidłowo określić skali bólu.
Zaburzenia integracji sensorycznej – wzrok:
Dziecko nadreaktywne ekscytuje się, kiedy w zasięgu jego wzroku pojawia się dużo przedmiotów.
Nie może się skupić, ale jednocześnie jest czujne i stale pozostaje w stanie gotowości. Dziecko podreaktywne natomiast często ignoruje różne przedmioty, które pojawiają się w polu jego widzenia. Przez co zwyczajnie nie zauważa różnych przeszkód i potyka się o nie. Nierzadko wpatruje się przez długi czas w daną rzecz czy osobę, przez co można odnieść wrażenie, że nie zauważa tego obiektu. Dziecko, które poszukuje wrażeń sensorycznych, skupia się na przedmiotach, które błyszczą, poruszają się lub w inny sposób wyróżniają z otoczenia.
Dyskryminacja sensoryczna przejawia się tym, że dziecko nie dostrzega różnic i podobieństw między obrazkami czy twarzami. Ma problemy z określeniem położenia przedmiotów względem siebie, dlatego często na nie przypadkowo wpada.
Zaburzenia integracji sensorycznej – słuch:
Dziecko nadreaktywne narzeka na dźwięki i hałasy, które nie przeszkadzają innym osobom.
Zatyka uszy, odcina się od dźwięków, mogą mu przeszkadzać odgłosy pracującej suszarki czy odkurzacza. Dziecko podreaktywne ignoruje dźwięki i głosy, ale nierzadko dotyczy to tez wyjątkowo głośnych dźwięków muzyki czy innych hałasów. Dziecko, które poszukuje wrażeń sensorycznych, lubi przebywać w miejscach pełnych dźwięków. Dyskryminacja sensoryczna polega na tym, że dziecko nie odróżnia różnic między dźwiękami. Często dotyczy to spółgłosek, które kończą wyrazy. Dlatego dziecko może nie rozumieć komunikatów do niego kierowanych, zwłaszcza, gdy wokół panuje gwar lub rozpraszają go inne hałasy, np. dochodzące zza ruchliwej ulicy. W jaki sposób można wychwycić nieprawidłowości w rozwoju integracji sensorycznej?
Należy bacznie obserwować:
1. rozwój ruchowy dziecka
13 2. reakcje na bodźce otaczające dziecko (zabawki, faktury ubrań, jedzenie, muzyka)
3. aktywność 4. uwagę 5. rozwój mowy
Każdy rodzic zaniepokojony rozwojem swojego dziecka powinien zgłosić się do pediatry bądź do psychologa dziecięcego celem przeprowadzenia ewentualnej diagnostyki zaburzeń SI.
Ćwiczenia przy zaburzeniach integracji sensorycznej: Zaburzenia integracji sensorycznej nie mijają samoczynnie. Dlatego w sytuacji, gdy rodzice zaobserwują u swojego dziecka objawy nieprawidłowej pracy układu nerwowego, powinni udać się do specjalisty. Lekarz określi, czy jest to związane z zaburzeniami, a następnie przygotuje odpowiedni harmonogram ćwiczeń. Terapia odbywa się w przygotowanym do niej pomieszczeniu. Polega na swego rodzaju zabawy terapeuty z dzieckiem. Celem zajęć jest polepszenie integracji między zmysłami w obrębie układu nerwowego.
Terapeuci zajmujący się tymi zaburzeniami mają bogatą wiedzę z zakresu neurobiologii.
Dzięki temu podczas pracy z dzieckiem stymulują jego zmysły i usprawniają obszary deficytowe.
Efektem ćwiczeń jest ograniczenie bądź całkowita eliminacja nadwrażliwości sensorycznej na niepożądane bodźce lub w przypadku obniżonej wrażliwości, zostaje ona pobudzona, dzięki dostarczaniu silnych sygnałów zmysłowych. Wykorzystywane są przedmioty o różnych fakturach, do wykonywania masażu, dziecko huśta się w hamaku, jeździ na deskorolce czy balansuje na kołysce. Na zajęciach jest bardzo istotna obecność rodzica, ponieważ jest on czynnym uczestnikiem terapii dziecka. Specjalista w czasie zajęć ma za zadanie obserwować reakcje dziecka i jakiekolwiek zmiany w jego zachowaniu. Jest to ważne, by terapeuta mógł dosto- sowywać program pracy z dzieckiem do/8 postępów, jakie czyni. Terapia jest dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta.
14
Świąteczne pierniczki
Składniki:
❖ 0,5 kg mąki
❖ 20 dag sztucznego miodu
❖ 1 czubata łyżeczka prawdziwego miodu
❖ 4 łyżeczki cukru
❖ 1 czubata łyżeczka sody oczyszczonej
❖ 0,5 kostki masła
❖ 3 duże jajka
❖ 1 opakowanie przyprawy do pierniczków
Sposób przygotowania:
Rozpuszczamy w garnku miód, przyprawę do pierników, masło, cukier, a następnie studzimy. Jajka dodajemy do mąki wymieszanej z sodą – mieszamy i dodajemy rozpuszczone masło z miodem. Zagniatamy ciasto.
Jeżeli ciasto jest rzadkie należy dosypać mąki. Chłodzimy kilka minut w lodówce.
Stolnicę posypujemy mąką i wałkujemy ciasto na grubość 0,5 cm. Wykrawamy pierniki i pieczemy około 15 minut w temperaturze 180 stopni.
Smacznego ☺
15
Zadanie 1.
Zadanie 2.
16
Zadanie 3.
17 Nauczycielka pyta dziecko:
W jakiej miejscowości mieszkasz?
Dziecko myśli, nie odpowiada.
Nauczycielka pyta ponownie: Gdzie jest Twój dom?
Na to dziecko: Daleko! Ty mnie nie znajdziesz!
Nauczyciel pyta dzieci: Czym zajmuje się strażak?
- Gasi pożary
Nauczyciel pyta dalej: Czym zajmuje się kucharz?
- Gotuje obiadki.
Nauczyciel pyta dalej o kolejny zawód, a czym zajmuje się
rolnik?
-Szuka żony ☺
Nauczyciel mówi do dziecka: Ty Jasiu
to chyba dostaniesz różdżkę od
Mikołaja.
Nauczyciel pyta: Jakie mamy symbole narodowe?
Dziecko: Nie wiem.
Nauczyciel pokazuje na Godło Polski i pyta: Co to jest?
Dziecko: yyyy… kurka.
☺ Nauczyciel pyta
dziecko: Jak ma na imię Twój tata?
Dziecko odpowiada:
Ojciec!
Gazetkę „KOLOROWE KREDKI” redagują nauczyciele Samorządowego Przedszkola w Jastrzębi:
Aleksandra Kierasińska, Magdalena Kłosowska, Patrycja Tarczyńska, Urszula Woźniak.
