• Nie Znaleziono Wyników

Skład chemiczny obornika i gnojówki z woj. krakowskiego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Skład chemiczny obornika i gnojówki z woj. krakowskiego"

Copied!
10
0
0

Pełen tekst

(1)

T A D E U SZ L IT Y Ń SK I, K A ZIM IER Z M A ZU R

SKŁAD CHEMICZNY OBORNIKA I GNOJÓW KI Z W OJ. KRAKOW SKIEGO

K atedra C hem ii R olnej W SR w K rakow ie, k iero w n ik — prof. dr T. L ity ń sk i

O bornik i gnojów ka n ie m ają już dziś tej su prem acji n a d naw ozam i m ineralnym i, jak ą m iały do niedaw na, m im o że n ie p rzestały być po­ w ażnym źródłem składników pokarm ow ych i m ate rii organicznej do utrzy m an ia żyzności gleby. Jeszcze w ro k u 1980 ок. 1/з w szystkich skład­ ników pokarm ow ych, jak ie będzie m iało nasze rolnictw o do dyspozycji, znajdow ać się będzie pod postacią ob o rn ika i gnojów ki [13]. Dlatego w szelkie prace nad sta ra n n y m przechow yw aniem obornika i gnojówki są ciągle aktualne.

Wobec znaczenia, jak ie o bornik i gnojów ka m iały w latach ubie­ głych, zdaw ałoby się, że skład chem iczny obu ty ch naw ozów je st nam dokładnie znany i że dysponujem y dostatecznie duży m m ateriałem a n a ­ litycznym , pozw alającym n a dokładne obliczenie ich udziału w bilansie naw ozow ym naszego k raju . Tym czasem okazu je się, że tak n ie je st i że p rzy dokonyw aniu tego rodzaju obliczeń opierać się m usim y ciągle na stosunkow o szczupłym m ate ria le dośw iadczalnym .

I ta k w śród fachow ej lite ra tu ry rolniczej m iędzyw ojennej m am y je ­ dy n ie dw ie pu b likacje: K o s i ń s k i e g o [8], podającego w yniki analiz

10 oborników , oraz o p a rtą n a badaniach T r z c i ń s k i e g o [17, 18] i in ­ nych publikację G ó r s k i e g o i C h m i e l e w s k i e g o [4] dotyczącą składu chem icznego 48 oborników pochodzących z m ajątk ó w zakładów dośw iadczalnych. W ynika z nich, że obornik zaw iera przeciętnie 0,48% N, 0,26% P 20 5, 0,60% K 20 .

W latach pow ojennych rozszerzono te b ad an ia n ie tylko n a oborniki produkow ane w zakładach dośw iadczalnych i gospodarstw ach p aństw o­ wych, ale i na pochodzące z gospodarstw indyw idualnych, z uw agi n a ogrom ną przew agę w naszym k ra ju m ałych gospodarstw . W ty m za­ k resie znaleźć m ożna w bibliografii naukow ej 3 p ublikacje: H a n n o

(2)

-84 T. L ityń sk i, К . M azur

w e г a i К w a s a [6], R o s z y k a i T r y b a ł y [15] oraz K o t e r a i I g n a t i u k a [9].

Z publikacji pierw szej opartej na analizach 200 oborników pocho­ dzących z całego k raju, w ykonanych w stacjach chem iczno-rolniczych IUNG, w y n ik a przeciętn y skład oborników z zakładów dośw iadczalnych: 0,61% N, 0,35% P 20 5 i 0,74% K 20 , a dla oborników z gospodarstw in d y ­ w idualnych (39 próbek): 0,40% N, 0,23% P 20 5, 0,54% K 20 . J a k widać, pierw sze z nich są zasobniejsze od drugich, co w yn ika z lepszego k a r­ m ienia zw ierząt, staranniejszego przechow yw ania naw ozu itp.

P u b lik acja d ru g a [15] dotyczy 40 oborników z woj. wrocław skiego, pochodzących w większości z dużych gospodarstw rolnych (zakłady do­ świadczalne, PGR, spółdzielnie produkcyjne). Tylko 4 próbki pobrano z gospodarstw chłopskich. Skład chem iczny badanego ob ornika w ynosił przeciętnie: 0,47% N, 0,33% P 20 5 i 0,81% K 20 , przy znacznych w ah a­ niach w zaw artości tych składników . I w tych badaniach stw ierdzono gorszą jakość obornika z gospodarstw indyw idualnych.

P u b likacja trzecia [9] p odaje skład chem iczny oborników pochodzą­ cych z woj. białostockiego, pobran y ch głów nie z gospodarstw in d y w id u ­ alnych (33 próbki), a w m ałej tylko części z gospodarstw państw ow ych (9 próbek). P rzeciętn y skład chem iczny ty ch oborników przy zaw artości 75% wody w ynosił: 0,42% N (0,10-0,93%), 0,29% P 20 5 (0,07-1,34%) i 0,90% K 20 (0,31-1,71%). J a k widać, b y ł on zibliżony do składu chem icznego obornika z woj. wrocław skiego.

We w szystkich ty ch pracach stw ierdzić m ożna szczególnie dużą am plitud ę w ahań w procentow ej zaw artości trzech podstaw ow ych skład­ ników pokarm ow ych. F ak t ten, podkreślany rów nież w litera tu rz e obcej

[7, 16], tłum aczyć m ożna w pływ em w ielu czynników, ja k pochodzenie obornika od określonych gatunków zw ierząt, sposób żyw ienia zw ierząt, wielkość gospodarstw a, technika przechow yw ania obornika, in ten sy w ­ ność naw ożenia m ineralnego itp.

O kazuje się jednak, że w ah an ia te m ają m iejsce i w oborniku po­ chodzącym z tego samego gospodarstw a, jak to w ykazał K u s z e l e w - s k i [10, 11, 12] w swoich 5-letnich dośw iadczeniach prow adzonych w RZD Krobów. S tw ierdził on, że w ah an ia w zaw artości azotu w obor­ n iku przekroczyły 51% (0,35-0,53%), w zaw artości fosforu — 50% (0,20-0,30%) i w zaw artości potasu — 48% (0,46-0,68%).

J a k w ynika z podanego przeglądu prac zajm ujący ch się składem chem icznym obornika, dotychczasow y m ate ria ł dośw iadczalny jest r a ­ czej fragm entaryczny . Szczególnie słabo zbadany był dotąd obornik z gospodarstw indyw idualnych, m im o że ogrom na większość tego n a ­ wozu produkow ana jest w naszym k ra ju w łaśnie w ty m sektorze go­

(3)

spodarki rolnej. Dlatego p rzyjm ow aną w naszej litera tu rz e podręczniko­ wej zaw artość 0,5% N, 0,25% P 20 5 i 0,6% K 20 w o borniku traktow ać należy jedynie jako przybliżoną i o rie n tac y jn ą do czasu przeprow adze­ nia system atycznych analiz w edług jednolitego schem atu dla całego k raju .

N iew iele jest rów nież w naszej lite ra tu rz e publikacji zajm ujących się składem chem icznym gnojówki. Poza analizam i 27 próbek gnojów ki z woj. w rocław skiego [15], k tó ra zaw ierała przeciętnie 0,13% N, i 0,54% K 20 , nieco wiadom ości o jej składzie chem icznym znaleźć m ożna w p ra ­ cach B o g u s z e w s k i e g o i w spółpracow ników [1, 2. 3], k tó rzy pro­ w adzili badania n ad w artością tego naw ozu. Stosunkow o w ysoka zaw ar­ tość azotu i potasu w używ an y ch do dośw iadczeń gnojów kach (np. średnio z 27 prób ek — 0,37% N i 0,96% K 20 [2]) w y nik a stąd, że naw óz ten pochodził z zakładów dośw iadczalnych, gdzie — jak m ożna sądzić — był w łaściw ie przechow yw any.

Z obszernych badań M a ć k o w i a k a [14], op arty ch n a analizach 690 p ró bek gnojów ki z 230 gospodarstw (w ty m ze 172 gospodarstw indyw idualnych), w ynika, że skład chem iczny tego naw ozu zależy od w ielu czynników , takich ja k popraw ne przechow yw anie, rodzaj zw ie­ rząt, częstotliw ość opróżniania zbiorników itp.

P raca n in iejsza jest próbą w ypełnienia pew nej luki w badaniach nad składem chem icznym obornika i gnojówki. Dotyczy ona tere n u woj. k ra ­ kowskiego. A nalizy zostały w y k onane przez pracow ników K ated ry C hem ii Rolnej W SR i S tacji Chem iczno-Rolniczej w K rakow ie. B adania te były jed ny m z fragm entó w prac prow adzonych przez Zespół Naw o­ zowy R ady N aukow o-Technicznej p rzy P rezyd ium W RN w K rakow ie n ad bilansem naw ozow ym woj. krakow skiego.

B A D A N IA W Ł A SN E

P ró bk i obornika i gnojów ki pobierano w yłącznie w gospodarstw ach indyw idualnych. Ogółem pobrano 301 pró b ek o bornika ze 166 gospo­ d a rstw i 116 p róbek gnojów ki z 74 gospodarstw 12 w yb ran y ch pow ia­ tów rep re z en ta ty w n y ch d la w ojew ództw a, jeśli chodzi o gospodarkę ty ­ m i naw ozam i. P róbki o bornika pobierano z gnojow ni o przeciętnym sta n ie zagospodarow ania, a p róbki gnojów ki z tych gospodarstw , w któ­ ry ch pobierano obornik, brano, jeśli dysponow ały zbiornikam i n a gno­ jówkę. T echnika p ob ieran ia próbek obornika i gnojów ki zapew niała uzyskanie przeciętnego m ate ria łu z gnojow ni i zbiorników na gnojówkę.

(4)

8 6 T. L ityń sk i, К. M azur

O B O R N IK

O bornik pobierano z całego p ro filu stosu gnojow ni odcinając ścianę ok. 30 cm grubości. Poprzez pró b y pośrednie przygotow yw ano ok. 2-ki- logram ow ą próbkę przeznaczoną do analizy, k tó rą zw ilżano ściśle o k re­ śloną ilością 10-procentow ego kw asu winowego i um ieszczano w szczel­ nie zam kn iętym słoju, uprzednio w y tarow anym . A nalizy w ykonyw ano w m ateriale pow ietrznie suchym , drobno zm ielonym . U zyskane w yniki przeliczano na świeżą i suchą m asę (tab. 1). Azot oznaczano m etodą K jeldahla w m odyfikacji F orstera, d o dając w czasie sp alan ia Zn i Se. Fosfor oznaczano m etodą kolo ry m etryczn ą (niebieską), a potas — na fotom etrze płom ieniow ym po spaleniu obornika kw asem siarkow ym i perhydrolem .

T a b e l a 1 P r z e c ię tn a zaw artość składników pokarmowych w oborniku w gospodarstw ach c h ło p sk ic h

woj. krakow skiego /1 6 6 gospodarstw , 301 p ró b /

average co n te n t o f n u t r ie n t s in farmyard manure in ind yw idual farms /1 6 6 farm s, 301 sa m p les/ Obornik Farmyard manure Sucha masa Dry m atter N P2°5 к2о % waha­ n ia f lu c t u a ­ t i o n s % waha­ n ia f lu c t u a ­ t i o n s % waha­ n ia f lu c t u a ­ t i o n s % waha­ n ia f l u c t u a ­ t i o n s ów ieży Fresh 2 5 Д 7 1 3 ,5 - 3 8 ,8 0 ,3 7 0 ,0 8 - 0 ,8 2 0 ,2 3 0 ,0 7 - 0 ,5 8 0 ,5 1 0 ,1 0 - 1 ,1 4 W suchej masie Dry m attor - -1 ,4 8 0 ,3 6 - 3 ,3 6 0 ,9 2 0 ,4 0 - 1 ,9 2 2 ,0 4 0 ,6 8 - 4 ,8 8

O bornik do analiz pobierano w trzech term in ach : jesienią (X-XI) 1965 r., na w iosnę (III) 1966 r. i w k w ie tn iu 1967 r. W poszczególnych term in ach pobrano kolejno: 97, 151 i 53 próbki obornika. P róbki obor­ n ik a zimowego (na wiosnę) starano się pobierać, jeśli to było m ożliw e w tych sam ych gospodarstw ach, w k tó ry ch pobierano próbki obornika letniego (jesienią 1965 r.).

J a k w ykazały analizy, obo rnik pobieran y w różnych term in ach w y ­ kazyw ał pew ne różnice zarów no w zaw artości suchej m asy, jak i skład­ ników m ineralnych. Ogólnie m ożna stw ierdzić, że obornik zim owy był p rzeciętnie uboższy w składniki pokarm ow e i zaw ierał m niej suchej m a­ sy niż o bo rn ik letn i (pobierany jesienią 1965 r.).

R ów nocześnie w idać duże w ah an ia w składzie chem icznym obornika (tab. 2). P onad 70% pró b ek obo rn ik a zaw ierało od 20,1 do 30,0% suchej m asy. Liczba p ró b ek w przedziałach poniżej 20% i powyżej 30% suchej m asy b yła zbliżona do siebie.

(5)

/p r z y 255& su ch ej masy/

Content o f n u tr ie n ts In farmyard manure from p a r tic u la r c o u n t ie s o f th e Kraków p rovince / a t dry m atter co n te n t 25%/ Powiat County I l o ś ć próbek Number o f sam ples Sucha masa Dry m atter N p2°5 к2о

min. max. śre d n io

average min. max.

ś r e d n io

average min,. max.

ś re d n io

average min. max.

ś re d n io average Brzesko 28 1 9 ,0 3 7 ,3 2 6 ,8 6 0 ,1 6 0 ,5 2 0 ,3 8 0 ,1 2 0 ,3 5 0 ,2 1 0 ,2 1 . 0 ,8 7 0 ,5 2 Dąbrowa Tarn. 22 1 5 .9 3 5 ,7 2 5 ,1 8 0 ,1 7 0 ,6 8 0 ,3 7 0 ,1 1 0 ,3 8 0 ,2 3 0 ,2 2 0 ,9 6 0 ,6 0 Kraków 18 2 1 ,5 3 3 ,4 2 6 ,8 2 0 ,1 5 0 ,5 9 0 ,3 4 0 ,1 4 0 ,4 0 0 ,2 4 0 ,2 2 0 ,7 2 0 ,4 7 Limanowa 30 1 9 ,6 3 5 ,0 2 5 ,0 7 0 ,1 6 0,72 0 ,3 7 0 ,1 1 0 ,4 6 0 ,2 1 0 ,2 9 0 ,8 8 0 ,4 8 lliechów 26 2 1 ,1 3 8 ,0 2 6 ,9 9 0 ,1 6 0 ,5 2 0 ,3 3 0 ,1 2 0 ,3 0 0 ,2 1 0 ,2 5 0 ,7 5 0 ,4 4 Nowy Sącz 28 1 6 ,8 3 1 ,7 2 3 ,2 6 0 ,1 4 0 ,6 8 0 ,4 0 0 ,1 4 0 ,4 8 0 ,2 6 0 ,2 5 0 ,8 2 0 ,5 3 Nowy Targ 27 2 2 ,1 3 1 ,4 2 5 ,7 8 0 ,1 8 0 ,6 9 0 ,3 8 0 ,1 5 0 ,4 0 0,25 0 ,51 0 ,8 7 0 ,5 2 O lkusz 31 1 4 ,1 3 7 ,3 2 4 ,7 6 0 ,2 0 0 ,5 8 0 ,3 7 0 ,1 0 0 ,4 6 0 ,2 3 0 ,1 8 1 ,0 1 0 ,5 2 Proszow ice 22 1 7 ,2 3 8 ,8 2 7 ,3 9 0 ,2 2 0 ,5 5 0 ,3 6 0 ,1 4 0 ,3 3 0 ,2 2 0 ,3 0 1 ,0 1 0 ,5 3 Tarnów 24 1 3 ,5 3 8 ,0 2 0 ,1 0 0 ,2 5 0 ,5 0 0 ,4 1 0 ,1 0 0 ,4 0 0 ,2 2 0 ,1 7 1 ,2 2 0 ,5 7 Wadowice 16 2 2 ,0 32,2 2 4 ,7 3 0 ,2 1 0 ,6 4 0 ,3 8 0 ,1 8 0 ,4 2 0 ,2 8 0 ,2 0 0 ,8 1 0 ,5 5 żyw iec 29 1 5 ,5 3 5 ,4 2 5 ,4 9 0 ,0 9 0 ,8 4 0 ,3 9 0 ,1 1 0 ,4 8 0 ,2 5 0 ,2 4 0 ,7 3 0 ,4 4 Województwo P rovin ce 301 1 3 ,5 3 8 ,8 2 5 ,1 7 0 ,0 9 0 ,8 4 0 ,3 8 0 ,1 0 0 ,4 8 0 ,2 3 0 ,1 7 1 ,2 2 0 ,5 2 00 -a S k ła d c h e m ic z n y oborn ika w w o j. k r a k o w s k im

(6)

8 8 T. L ityń sk i, К . M azur

W zaw artości azotu stw ierdzono w iększe odchylenia od średniej. W przedziale 0,31-0,50% N mieściło się praw ie 64% w szystkich p ró ­ bek, ale procent p ró bek o zaw artości niższej niż 0,3% N był praw ie dw u k ro tn ie w iększy (24%) od liczby próbek obornika w przedziale po­ wyżej 0,5% N.

N ajm niejsze zróżnicow anie stw ierdzono w zaw artości fosforu w obor­ niku. Około 40% prób ek zaw ierało od 0,1 do 0,2% tego składnika, a w przedziale 0,21-0,30% P 20 5 m ieściło się ponad 45% próbek.

Ponad 58% analizow anych prób ek obornika m ieściło się w szerokim przedziale zaw artości od 0,31 do 0,60% K 20 . Bardzo n iską zaw artość po­ tasu, poniżej 0,2% K 20 , m iały tylko 4 próbki (1,3% całości), n ato m iast zaw artość wysoką, ponad 0.7% K 20 , stw ierdzono w ok. 15% próbek.

R easum ując m ożna powiedzieć, że procentow a zaw artość N w e w szystkich próbkach obornika m ieści się w granicach od 0,09 do 0,84%, zaw artość P 20 5 w granicach od 0,10 do 0,48%, a K 20 w a h a się od 0,17 do 1,22%. Zależność m iędzy liczbą prób ek a procentow ą zaw artością w nich składników przedstaw iono n a rys. 1.

Rys. 1. Z ależn ość m ięd zy zaw artością sk ła d ­ n ik ó w p ok arm ow ych a ogólną liczbą b a d a ­

nych próbek

R elation sh ip b e tw e e n n u trien t con ten t and total num ber of an alyzed farm yard m anure

sam ples

GNOJÓWKA

P róbki gnojów ki do analiz pobierano w dwóch term inach z reguły z tych sam ych zbiorników : w jesieni (X) 1965 r. i na w iosnę (III) 1966 r. Ogółem pobrano 116 próbek, k tó re w szczelnie zam kniętych bu telk ach przew ożono do lab orato riu m i z zasady w n a stęp n y m dniu analizow ano. We w szystkich próbkach oznaczano azot i potas, a tylko w n iek tó ry ch rów nież fosfor (21 próbek). W szystkie składniki oznaczano w roztw orze uzyskanym przez spalenie gnojów ki H 2S 0 4, z dodatkiem selenu i w koń­ cowej fazie spalania — H 20 2.

W analizow anych gnojów kach stw ierdzono duże w ahan ia w z aw arto ­ ści składników i w ciężarze w łaściw ym . G nojów ka w iosenna zaw ierała przeciętnie m niej azotu, chociaż w odniesieniu do poszczególnych po­ w iatów nie było to regułą.

(7)

M inim alne, maksymalne o ra z p r z e c i ę t n e w y n ik i a n a l i z y gnojów ki z p o s z c z e g ó ln y c h pow iatów w o j. k rak o w sk ieg o M inim al, maximal and a v e ra g e r e s u l t 3 o f l i q u i d manure a n a l y s e s fro-a p a r t i c u l a r c o u n t i e s o f t h e Kraków p ro v in c e

I l o ś ć C ię ż a r w łaściw y W proco]a t ach watowych - I n w e ig h t - %

P o w ia t p ró b ek 5 P 0 k2o C ounty Number o f sam pleu 2 5 min. max b re d n io

a v erag e min max ś r e d n io a v erag e

mi n max- ś r e d n io

av erag e min max

ś r e d n io a v e ra g e B rzesk o 8 1 ,0 0 5 1,023 1 ,0 1 5 0 ,1 1 0 ,6 7 0 ,2 5 _ _ - 0 ,3 * 1 ,3 7 0 ,7 3 Dąbrowa T a rn . 8 1 ,0 0 3 1 ,0 2 5 1 ,0 1 6 0 ,0 6 0 ,7 0 0 ,2 4 0 ,0 0 6 0 ,0 3 3 0 ,0 1 4 0 ,2 0 0 ,8 8 0 ,5 7 Kraków 8 1 ,0 0 5 1 ,0 3 6 1 ,0 1 9 0 ,0 7 0 ,8 3 0 ,4 2 - - - 0 ,2 5 1 ,6 7 0 ,7 0 Limanowa 11 1 ,0 1 0 1 .0 3 3 1 ,0 2 0 0 ,0 9 0 ,6 8 0 ,3 1 - - - 0 ,3 0 1 ,6 3 0 ,9 1 Miechów 10 1 ,0 1 0 1 ,0 3 5 1 ,0 2 2 0 ,1 3 0 ,6 3 0 ,3 6 - - - 0 ,2 7 1 ,4 5 0 ,8 6 Howy S ą c z 15 1 ,0 1 2 1,052 1 ,0 2 5 0 ,0 4 0 ,7 0 0 ,2 3 0 ,0 1 7 0 ,0 4 2 0 ,0 2 8 0 ,2 0 1 ,3 8 0 ,6 5 Howy T arg 15 1 ,0 0 2 1,031 1 ,0 1 4 0 ,0 1 0 ,5 7 0 ,2 6 - - - 0 ,1 5 1 ,8 2 0,72 O lk u sz 7 1 ,0 1 4 1 ,0 4 5 1 ,0 2 5 0 ,0 6 0 ,4 9 0 ,2 8 - - - 0 ,3 9 1 .7 3 1 ,0 2 P ro sz o w ic e 5 1 ,0 1 0 1 ,0 4 3 1 ,0 2 6 0 ,1 2 0 ,6 2 0 ,3 9 0 ,0 2 8 0 ,0 2 8 0 ,0 2 8 0 ,3 1 1 ,8 9 0 ,9 7 Tarnów 11 1 ,0 1 0 1,032 1 ,0 1 8 0 ,0 6 0 ,5 1 0 ,2 3 0 ,0 0 5 0 ,0 3 5 0 ,0 1 5 0 ,3 ^ 1 ,4 5 0 ,7 5 Wadowice 8 1 ,0 1 7 1 ,0 2 2 1 ,0 2 0 0 ,1 5 0 ,5 2 0 ,2 7 - - - 0 ,3 9 1 ,0 0 0 ,6 9 Żywiec 10 1 ,0 1 4 1 ,0 3 7 1 ,0 2 6 0 ,1 4 0 ,5 8 0 ,4 1 - - - 0 ,4 7 1 ,4 9 1 ,0 4 Województwo P ro v in c e 115 1 ,0 0 2 1 ,0 5 2 1 ,0 2 0 0 ,0 1 0 ,8 3 0 ,3 0 0 ,0 0 5 0 ,0 4 2 0 ,0 1 7 * 0 ,1 5 1 ,8 9 0 ,7 9 * ô re d n io X 21 p ró b e k Mean f o r 21 sam p les

00 со S k ła d c h e m ic z n y obor nika w w o j. k r a k o w s k im

(8)

90 T. L ityń sk i, К. M azur

Na podstaw ie analizy 116 p róbek obliczono n a stęp u jący przeciętn y sk ład gnojów ki: 0,30% N (przy w ah an iach od 0,01 do 0,83%) i 0,79% K 20 (0,15-1,89%) przy przeciętn y m ciężarze w łaściw ym rów nym 1,020 (tab. 3).

Ponad 41% pró b ek zaw ierało m niej niż 0,2% N, a tylko w ok. 24% pró bek zaw artość tego składnika przekroczyła 0,4%. Liczby te świadczą o znacznych stra ta c h azotu, w ynik ający ch praw dopodobnie ze złej k o n ­ serw acji gnojówki. P otw ierdzeniem tego w niosku m oże być stosunkow o w ysoka zaw artość potasu w analizow anych próbkach. W yliczono, że po­ n ad 42% p rób ek zaw ierało w ięcej niż 0,8 K 20 , a w przedziale do 0,4% K 20 było tylko 19.8% ogólnej liczby próbek.

Q5 W 1,5

Drccsnt skfadników - Percent of efements (//, H2 O)

R ys. 2. P ro cen to w y ud ział (sum acja) próbek g n ojów k i w poszczególn ych przedziałach

za w artości azotu i potasu Proportion (in totalized p er­ cent) of liquid m anure sa m ­ p les in p articular in terv a ls of

nitrogen and potassiu m content

P rzeciętna (z 21 próbek) zaw artość fosforu w analizow anej gnojów ce w ynosiła 0,017% P 20 5, p rzy w ahaniach od 0,005 do 0,042% (tab. 3).

Bardzo wysokie zaw artości azotu (ponad 0,60% do m aksym alnej za­

w artości 0,83%) i p otasu (ponad 1,40%, m aksym alnie 1,89 K2O) w b ad a­

nej gnojówce stw ierdzono w ok. 10% ogólnej liczby próbek (rys. 2).

LIT E R A TU R A

[1] B o g u s z e w s k i W.: S k ład ch em iczny, p rzech o w y w a n ie i w y k o rzy sta n ie g n o ­ jó w k i. P race D ziału Ż y w ien ia R oślin i N a w o żen ia IU N G (1951-1955), z. 1, 1956, s. 67.

[2] B o g u s z e w s k i W. , M a ć k o w i a k C.: N a w o żen ie gn ojów k ą trw a ły ch u ż y t­ k ów zielon ych . P am . puł., z. 14, 1964, s. 71.

[3] B o g u s z e w s k i W. , M a ć k o w i a k C., P a r o w s k i T.: W artość n a w o zo ­ w a gn ojów k i. Pam . puł., z. 10, 1963, s. 309.

[4] G ó r s k i M., C h m i e l e w s k i H.: D zia ła n ie obornika w św ie tle d ośw iad czeń polow ych . P u ła w y 1938.

[51 G ó r s k i M., K u s z e l e w s k i L.: O bornik i gnojów ka. N aw ozy i naw ożen ie. N a w o zy organiczne. PW R iL, W arszaw a 1967.

(9)

[6] H a n n o w e r P., K w a s W.: S k ład ch em iczn y obornika na p o d sta w ie analiz w y k o n a n y ch w stacjach ch em iczn o -ro ln iczy ch IU N G . P race D ziału Ż y w ien ia R oślin i N a w o żen ia (1951-1955), z. 1, 1956, s. 38.

[7] J o u i s E., H a n g a r d B.: E n q u ête sur la com p osition des fu m iers français. A nn. A gronom iques, Ser. A, 6, 1957, s. 903.

[8] K o s i ń s k i I.: W p ływ obornika, n aw ozów m in era ln y ch i zielo n y ch na p ro ­ dukcję roślin okopow ych. W arszaw a 1917 (odbitka z G azety C ukrow niczej). [9] К o t e r M., I g n a t i u k S.: Z aw artość azotu, fosforu i potasu i ro zp u szcza l­

nego w ę g la w oborniku z w o jew ó d ztw a b iałostock iego. Zesz. nauk. W SR Olsz., 18, z. 1, 1964, s. 105.

[10] K u s z e l e w s k i L.: S tu d ia nad sto so w a n iem obornika. Cz. II. Rocz. N auk roi., 81-A -3, 1960, s. 517.

[11] K u s z e l e w s k i L.: S tu d ia nad sto so w a n iem obornika. Cz. III. Rocz. N auk roi., 87-A -2, 1963, s. 251.

[12] K u s z e l e w s k i L.: S tu d ia nad sto so w a n iem obornika. Cz. IV, Rocz. N auk roi., 86-A -4, 1962, s. 543.

[13] K u s z e l e w s k i L.: Z n aczen ie n aw ozów organicznych i ich u d ział w n a w o ­ żen iu w n ajb liższym 20-leciu. A k tu a ln e zagad n ien ia n aw ożen ia m in eraln ego. Cz. II, W arszaw a 1962.

[14] M a ć k o w i a k C.: S k ład ch em iczn y gn o jó w k i w p rak tyce roln iczej w z a le ż ­ n ości od rodzaju zw ierząt, pory roku i w aru n k ów p rzech ow yw an ia. Pam . puł., z. 2, 1961, s. 105.

[15] R o s z y k E., T r y b a ł a M.: S kład ch em iczn y obornika i g n ojów k i z terenu D oln ego Ś ląska. Zesz. nauk. W SR W rocł., 12, Roi., 3, 1958, s. 67.

[16] S a u e r l a n d t W., B e r w e c k e H.: U n tersu ch u n gen über den N ä h rsto ff - u nd K o h len sto ffg eh a lt des Stalld ü n gers. Z. f. P flan zen ern. D üng. u. Bod., t. 56, 1952, s. 204.

[17] T r z c i ń s k i W.: B adania nad p rzech o w y w a n iem obornika. Rocz. N au k ogrod., t. 2, 1935, s. 207.

[18] T r z c i ń s k i W.: B adania nad p rzech o w y w a n iem obornika. Rocz. N auk roi., t. 33, 1934, s. 383. Т. ЛИТЫ Н ЬСКИ, К. МАЗУР Х И М И Ч Е С К И Й СОСТАВ Н А В О З А И Н А В О ЗН О Й Ж И Ж Е В К Р А К О В С К О М ВО ЕВО ДС ТВЕ К а ф ед р а А грохимии В ы сш ей С ельскохозяйствен ной Ш колы Р е з ю м е П ров еден хим ич еский ан ал и з 301 образцов н ав оза и з 166 х озя й ств и 116 образцов нав озн ой ж и ж и и з 74 х озя й ств в 12 р ай он ах р еп р езен тати вн ы х д л я К р аков ского воеводства. С редний д л я всего воеводства хим и ч еск и й состав св еж его н ав оза ок азал ся следую щ им : 25,17% сухого вещ ества, 0,37% N, 0,23% Р20 5, 0,51% К 20 (таб. 1) У ст а ­ новлен о наличи е вы сок и х к олебаний к ак в со д ер ж а н и и сухого вещ ества, так и м инеральны х элем ентов (NPK), а т а к ж е в н ав озе и з отдель н ы х районов (таб. 2). По сравнении со средним дл я П ольш и составом н ав оза (при с о д е р ж а -.

(10)

92 T. L ityński, К . M azur нии 25% сухого вещ ества), навоз из К раковского воеводства бедн ее всеми 3 минеральны ми элем ентам и (NPK). А н ал и з навозной ж и ж и вы явили следую щ ий средний состав: 0,30% N и 0,79% К 20 при ср едн ем удельн ом весе 1,020 (таб. 3). По сравнению с хи м и ч ес­ ким составом, цитируемы м по отечественной литературе, н ав озная ж и ж а из К раковского воеводства в среднем бедн ее по содер ж ан и ю азота и средн е о бес­ печен а калием. Т. LITYŃSKI, К. MAZUR

CHEM ICAL C O M PO SITIO N OF THE FA R M Y A R D M A N U R E A N D LIQ U ID M A N U R E OF THE CRACOW PRO VINC E

D ep artm en t of A gricultural C hem istry, College of A griculture in Cracow

S u m m a r y

C hem ical an alyses of 301 farm yard m anure sam p les from 166 farm s and 116 liq u id m an u re sam p les from 74 farm s taken from 12 separate counties, rep resen tative for th e C racow province, h a v e been carried out.

T he ch em ical com position of fresh farm yard m anure, a verage for th e w h o le of the provin ce, w as as fo llo w s: 25,17% dry m atter, 0,37% N, 0,23% P2O5 and 0,51% K 20 (Table 1). C onsiderable o scilla tio n in con ten t both of dry m a tter and m in eral elem en ts (NPK) as w e ll as in ch em ical com position of farm yard m an u re from sep arate cou n ties h a v e b een fou n d (Table 2). A s com pared w ith average farm yard m an u re com position (at 25% co n ten t of dry m ass) cited in our P o lish sc ie n tific literature, th e farm yard m anures from the C racow p rovin ce are poorer in a ll three m in era l elem en ts (NPK).

The liq u id m anure a n alyses sh ow ed their a verage com position as fo llo w s: 0,30% N and 0,79% K20 , at a verage sp ecific g r a v ity 1,020. T he tab le 3 sh o w es m in im u m , m a x im u m and a verage resu lts of liq u id m an u re a n a ly ses from sep arate counties. A s com pared w ith ch em ical com p osition cited in our P o lish literatu re, th e liq u id m anure from th e C racow p rovin ce is, on th e average, poorer in nitrogen and a little richer in potassium .

A d r e s W p ł y n ę ł o do P T G w c z e r w c u 1970 r. prof. dr hah. T a d e u s z L i t y ń s k i

K a t e d r a C h e m i i R o ln ej W S R K r a k ó w , M i c k ie w ic z a 21

Cytaty

Powiązane dokumenty

Analizując odczyn wód badanych zbiorników w układzie przestrzen- nym stwierdza się brak zbiorników acidotroficznych w rejonie Tuplic, wzrost ich liczebności w

Abso| went studiów I stopnia fizyki jest przygorowany do pracy w laboratoriach fizycznych badawczych i diagnostycznych oraz obstugi i nadzoru urzqdzeń, których

Kinetochory zawieraja specjalne białka łączące się z DNA

Podstawowy skład chemiczny – zawar- tość wody, tłuszczu oraz białka w obu badanych pasztetach nie była istotnie zróżnicowana staty- stycznie (tab.. Najprawdopodobniej

The effect of inert media (rockwool, perlite, expanded clay) and two levels of nutrient solution (EC-2.3 and EC-2.8) on the yield and mineral composition of greenhouse

W przypadku dodatku do żywności orzeszków ziemnych pojawia się problem, albowiem arachidy są zaliczane do rodziny botanicznej roślin strączkowych, natomiast jako dodatek do

Wojewódzki Konkurs Języka Niemieckiego dla uczniów szkół podstawowych województwa opolskiego Finał 07.02.2020 klucz.. Część I HV ROZUMIENIE ZE SŁUCHU

Podczas palenia tytoniu w zależności od warunków i miejsca powstawania dymu, a także miejsca opuszczania papierosa wyróżnia się główny strumień dymu (GS) i boczny