• Nie Znaleziono Wyników

ENERGETYCZNIE OPTYMALNY ROZKŁAD ZMODULOWANYCH SYGNAŁÓW PRĄDU W ZŁOŻONEJ LINIOWEJ SIECI ELEKTRYCZNEJ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ENERGETYCZNIE OPTYMALNY ROZKŁAD ZMODULOWANYCH SYGNAŁÓW PRĄDU W ZŁOŻONEJ LINIOWEJ SIECI ELEKTRYCZNEJ"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

DOI 10.21008/j.1897-0737.2017.90.0024

__________________________________________

* Politechnika Krakowska.

Maciej SIWCZYŃSKI*

Andrzej DRWAL*

Sławomir ŻABA*

ENERGETYCZNIE OPTYMALNY ROZKŁAD ZMODULOWANYCH SYGNAŁÓW PRĄDU W ZŁOŻONEJ LINIOWEJ SIECI ELEKTRYCZNEJ

W złożonej sieci RLC oprócz rozpływu prądów wynikającego ze zwykłych praw Kirchhoffa, można otrzymać też inne rozkłady prądów wynikające z założonych kryte- riów optymalizacyjnych. W publikacji [5] rozpatrzono rozkład, który spełnia warunek minimum strat energii wewnątrz sieci, nazywając go rozkładem energetycznie optymal- nym. Rozkład optymalny nie jest osiągalny samoistnie, ale aby go wywołać potrzebne jest sterowanie wektorem źródeł napięciowych, prądowo zależnych wprowadzonego do zbioru oczek złożonej sieci typu RLC. Niniejsze opracowanie jest rozszerzeniem pracy [5] na przypadek, gdy sygnały wejściowe sieci elektrycznej są okresowe, zmodulowane.

Przedstawiono kluczowy aspekt, dla opisanego w artykule rodzaju modulacji, tzw. roz- szczepienia modulacyjnego operatora różniczkowania, uwzględniający poprawkę (zabu- rzenie) modulacyjną. Uzasadniając wprowadzenie czasowo zależnej poprawki modula- cyjnej posłużono się wyprowadzeniem częstotliwościowym Wprowadzenie ww rozsz- czepienia do operatorów sterowania optymalizującego, pozwala uzyskać poprawki modulacyjne, które umożliwiają wyznaczenie optymalnego rozkładu prądów w sieci, gdy zewnętrzny wektor zasilający jest okresowy, zmodulowany.

SŁOWA KLUCZOWE: zasada minimum strat energetycznych, sterowanie optymalne i suboptymalne, sygnały okresowe i zmodulowane, rozszczepienie modulacyjne opera- tora różniczkowania

1. WSTĘP. OPTIMUM ENERGETYCZNE I STEROWANIE

W obwodach prądu stałego obowiązuje zasada minimum energii, zgodnie z którą rozpływ prądów w złożonej sieci jest taki, że całkowite straty energii są minimalne [1, 2]. Jednak zasada ta na ogół nie działa już w obwodzie prądu sinusoidalnie zmiennego [3]. W artykule [4] wykazano że w obwodach z sygna- łami należącymi do liniowej przestrzeni L1–impulsów występujący tam rozpływ prądów także nie spełnia zasady minimum strat energii.

(2)

W pracy [5] wykazano, że w złożonej sieci RLC oprócz rozpływu prądów wynikającego ze zwykłych praw Kirchhoffa zwanego „dzielnikiem prądu”, za pomocą odpowiednich sterowań można otrzymać też inne rozkłady prądów wynikające z pewnych kryteriów optymalizacyjnych. Rozpatrzono tam rozkład, który spełnia warunek minimum strat energii wewnątrz sieci nazywając go roz- kładem energetycznie optymalnym.

i

Rys. 1. Złożona sieć z dopływem wieloprądowym; i – wewnętrzny wektor prądów oczkowych;

i0 zewnętrzny wektor prądowy

Na rys. 1. przedstawiono sieć RLC z zadanym dopływem w postaci wektora sygnałów prądowych i0. Rozpływ prądów oczkowych wewnątrz sieci określa wektor sygnałów prądowych i. Sieć scharakteryzowana jest tzw. macierzą opera- torów wewnętrznych Z(s), oraz macierzą tzw. operatorów kontaktowych Z0(s).

Równania operatorowe sieci przyjmują postać:

0 0 00 T 0

0 0

u i Z i Z

0 i Z Zi

(1)

Strukturę układu równań (1) ilustruje rys. 2. Na rysunku tym podane są rozmiary macierzy i wektorów.

Dzielnik prądu i rozkład energetycznie optymalny opisują odpowiednio dwa macierzowo – podobne operatorowe układy równań zwane tu (Z, R; Z0, R0) (2) i (3) w postaci:

0 i Z i

Z ( s ) 

0

( s )

0

(2)

0

i R i

R ( s ) 

0

( s )

0

(3) gdzie macierzowe operatory typu impedancyjnego sieci Z(s) i R(s) oraz Z0(s) i R0(s) są powiązane w ten sposób, że:

(3)

) ( ) ( )

( s R s X s

Z  

(4)

przy czym

) ( ) ( );

( )

( s R s X s X s

R     

(5)

co sprawia, że rozkład (4) na część hermitowską i antyhermitowską jest jedno- znaczny:

)]

( ) ( 2[ ) 1 (

; )]

( ) ( 2[ ) 1

(sZ sZs X sZ sZs

R (6)

Rys. 2. Schemat układu równań (1): 1 – macierz operatorów wewnętrznych, 2 – macierz operato- rów kontaktowych, 3 – macierz operatorów zewnętrznych, 0 – wektor (lub operator) zerowy

s

d/dt, T – znak transpozycji

W ten sposób układy równań: (2) – typu (Z, Z0) i (3) – typu (R, R0) są macie- rzowo identyczne, ale operatorowo układ (3) jest hermitowską odmianą układu równań (2).

Rozwiązaniami układów równań (2) i (3) są: wektor prądów oczkowych dzielnika prądu

0 0( ) )]

(

[Z Z i

idzs 1 s (7) i energetycznie optymalny rozkład prądów oczkowych jako wektor

0 0

1 ( )

)]

(

[R R i

iopts s (8) Rozkład optymalny nie jest osiągalny samoistnie, jak rozkład dzielnika prą- du, ale aby go wywołać potrzebne jest sterowanie optymalne zrealizowane za pomocą operatora sterowania Xst(s), który wytworzy odpowiednio rozłożony w oczkach wewnętrznych sieci sygnał napięcia źródłowego:

(4)

0 st

st X i

e(s) (9)

gdzie [5]:

) ( ) ( )]

( )[

( )

(s s s 1 0 s 0 s

st X R R X

X  (10)

Tak więc, Xst(s) jest antyhermitowskim operatorem macierzowym przetwa- rzającym wektor-sygnał i0 w wektor-sygnał napięć est, tj.:

) ( )

( s

st

s

st

X

X   

Dla sieci prądu stałego rozkłady idz i iopt pokrywają się, gdyż pokrywają się operatory-macierze Z(s) i R(s) dla s = 0 i jest to zgodne z zasadą, że w obwo- dach prądu stałego rozkład prądów jest taki, że całkowite straty energii są mini- malne [1, 2]. Okazuje się jednak, że rozkłady te mogą się pokryć bez sterowania także wtedy, gdy znika operator odchylenia:

) ( )]

( [ ) ( )]

( [ )

(s R s 1R0 s Z s 1Z0 s

Δ (11)

który związany jest z operatorem sterowania optymalnego wzorem:

) ( ) ( )

( s s s

st

Z Δ

X

(12)

Z wyrażeń (10) i (12) wynika następujące twierdzenie o równoważności:

s

st

dego z ka dla lub

0 0 1

0 0 1

 

R X RX 0

X

X R XR 0

Δ

(13)

Sieci spełniające warunek (13) osiągają energetycznie optymalny rozdział prądu i0 w sieci bez udziału sterowania. W pracy [5] nazwano je dlatego sieciami natu- ralnie energetycznie optymalnymi.

Jak pokazuje wzór (10), do wyznaczenia kluczowego operatora sterowania Xst(s) trzeba wykonać skomplikowaną operację odwrócenia dyspersyjnego (za- leżnego od s) operatora macierzowego R(s). Można tego uniknąć stosując tzw.

sterowanie suboptymalne, zdefiniowane za pomocą operatora [6]:

 

0

sub sub R(s) X (s) i

e    (14)

gdzie:

) ( ' ) ' )(

( ) (

ΔR sR s R 1R0R0 s (15) jest tzw. różnicowym operatorem rezystancji niedopasowania oraz:

) ( ' ) ' )(

( )

(s s 1 0 0 s

sub X R R X

X  (16)

jest operatorem sterowania suboptymalnego. Niezależny od s operator macie- rzowy R’ ma zastąpić dyspersyjny operator R(s). Na skutek takiego uproszcze- nia pełny operator sterowania [ΔR(s) + Xsub(s)] przestaje być antyhermitowskim co sprawia, że utracona jest energetyczna właściwość operatorów antyhermitow- skich, mianowicie cecha energetycznej obojętności [5]. Ważny staje się zatem problem odpowiedniego doboru operatora R’, a więc i sterowania suboptymal-

(5)

nego. Jedną z możliwości rozwiązania tej kwestii jest rozkład macierzowej funkcji wymiernej w szereg potęgowy względem s lub s–1 [7].

2. SYGNAŁY ZMODULOWANE W OBWODZIE ELEKTRYCZNYM. ROZSZCZEPIENIE MODULACYJNE

OPERATORA RÓŻNICZKOWANIA

Wprowadzenie modulacji do rachunku operatorowego ma na celu przybliże- nie opisu zjawisk energetycznych w modulowanych stanach nieustalonych, tj.

przejścia z jednego periodycznego stanu w drugi za pomocą tzw. „poprawki modulacyjnej” [8].

Uzasadniając wprowadzenie czasowo zależnej poprawki modulacyjnej po- służono się wyprowadzeniem częstotliwościowym.

Rys. 3. Przechodzenie sygnału zmodulowanego przez układ liniowy, czasowo niezmienniczy o transmitancji H(s)

Na rysunku 3 przedstawiono działanie sygnału sinusoidalnego, monoharmo- nicznego na układ H(s), gdzie: x(t), y(t) – sygnał wejściowy (wyjściowy), X(t), Y(t) – amplituda sygnału wejściowego (wyjściowego) zależna od czasu, ejωt – sygnał nośny (sinusoida).

W powyższym przypadku wyznaczenie transformaty Laplace’a sygnału wej- ściowego x(t) oraz wyjściowego y(t) przebiega analogicznie według wzoru:

( )

x( ) ( ) ( ) ( )

( ) ( )

j t j t st

s j t

s X t e s X t e e dt

X t e dt X s j





 

   

  

gdzie zamieniając zmienne s–jωs (ss+jω) otrzymuje się:

( ) ( ) ( )

( ) ( ) ( )

( ) ( ) ( )

y s H s x s

Y s j H s X s j Y s H s j X s

 

    

  

(17)

Dzięki temu modulacja sygnałów wejściowego i wyjściowego zostaje „przenie- siona” na transmitancję opisującą układ.

Rozwijając (17) w szereg potęgowy względem s, pomijając dalsze wyrazy otrzymuje się:

(6)

(s ) ( ) dH ( ) dH

H j H j s H j j s

dj d

    

(18)

Dla sygnału wieloharmonicznie zmodulowanego sygnały wejścia x(t) i wyj- ścia y(t) mają postać:

( ) ( )

( ) ( )

jn t jn

n

jn t jn

n

x t X t e

y t Y t e





 

 

 

 

gdzie: Xjnω(t), Yjnω(t) – widma chwilowe n–tej harmonicznej, zatem zależność opisująca układ ma postać:

( ) ( ) ( )

jn jn

Y sH sjn

X s (19)

Działanie operatora H(s) na sygnał wieloharmonicznie zmodulowany, zgod- nie z (18), przedstawia się następująco:

( ) ( )

( )

H s jn H jn dH s

djn H jn j dH s

dn

   

 

zatem wyrażenie (19) przedstawia się jako:

( ) ( ) ( )

jn jn

Y s H jn j dH s X s

dn

 

   

 

Uogólniając rozważanie na sygnały nieokresowe, tj. sygnały wejściowe x(t) i wyjściowe y(t) postaci:

( ) 1 ( , )

2

( ) 1 ( , )

2

j

st

j j

st

j

x t X s t e ds

j

y t Y s t e ds

j

 

 

 



 



gdzie: X s t( , ), Y s t( , ) – chwilowe widma ciągłe, otrzymuje się:

( , ) ( ) dH d ( , )

Y s t H s X s t

ds dt

 

   

 

Dzięki wyprowadzeniu i wykazaniu słuszności teorii częstotliwościowej mo- dulacji można wprowadzić modulację czasowo zależną („rozszczepienie” modu- lacyjne), tj:

(7)

d

d dt

d dt

d   (20)

albo w symbolice zespolonej

 s s

gdzie zachodzi silna nierówność

| |  | s |

oraz

s d

dt

– operator różnicz- kowania sygnału, t

0,T

,

d d

– pochodna obwiedniowa, zaburzenie modulacyjne, poprawka modulacyjna.

Sygnał zmodulowany można traktować jako sygnał 2–D. Okresowy (o okre- sie T) sygnał zmodulowany zilustrowano na rys. 4.

) , (t x

0

) , (

czas unoszenia („długi”)

T

t[o,T)

czas nośny („krótki”) T

T T

Rys. 4. Ilustracja przebiegu sygnału zmodulowanego jako sygnału 2–D x(t,)

Dwie zmienne niezależne sygnału nazywane będą: t – czasem nośnym,

– czasem unoszenia. Gdy zmienność sygnału względem czasu unoszenia jest znacznie mniejsza niż jego zmienność czasie nośnym, operator różniczkowania ulega „rozszczepieniu” (20) – oczywiście dla

| |  | s |

.

Jeżeli rozpatruje się dwójnik elektryczny, na którego zaciskach występują sygnały zmodulowane napięcia u(t, ) i prądu i(t, ) powiązane operatorem im- pedancyjnym Z(s) to

ds

s dZ Z s

Z s

Z( ) (  ) ( ) (21)

jest wystarczającą transformacją operatora impedancji i wówczas uprawniony jest zapis:

d i d ds s dZ Z

u

 

 

 ( )

(22)

(8)

Realizacja zapisu (22) bezpośrednio w dziedzinie czasu odbywa się z udzia- łem splotu cyklicznego:

' ) , ' ( ) ' ( '

) , ' ( ) ' ( ) , (

0 0

dt t d i t d ds t dt dZ t i t t Z t

u

T T

(23)

gdzie: ( ); (t) ds t dZ

Z – odpowiednio cykliczne funkcje impulsowe operatorów

)

(s Z

i

ds

dZ ;

( t t ' )

– działanie odejmowania modulo T, tj:

 

 

 ' , ' [ 0 , )

) , 0 [ ' ,

' '

T t t gdy T t t

T t t gdy t t t

t

dla

t  [ T 0 , )

i

t  ' [ 0 , T )

.

Natomiast realizacja zapisu (22) w dziedzinie częstotliwości ma postać:

d

jn dI djn jn dZ

I jn Z jn

u ( , )

) , ( ) ( ) ,

(  

(24)

albo w innym zapisie:

d

s dI ds s dZ I s Z s

u ( , )

) , ( ) ( ) ,

(   dla

s  j

;

gdzie:

s j

I s

s j

s

u ( , )

, ( , )

– czasowo zmienne widma sygnałów napięcia i prądu (widma chwilowe);

T

2

3. OPTIMUM ENERGETYCZNE SIECI RLC I STEROWANIE PRZY SYGNAŁACH T-OKRESOWYCH, ZMODULOWANYCH

Wyniki uzyskane we wprowadzeniu do niniejszej pracy wskazują, że decydu- jącą rolę przy rozdziale wektora prądów zewnętrznych na sieć odgrywają dwa operatory: operator optymalizujący określony we wzorze (8) i operator sterowa- nia, którego definicja zawiera się we wzorach (9) i (10).

Wprowadzając w nich rozszczepienie modulacyjne (20) zmiennej niezależnej otrzymuje się odpowiednie poprawki modulacyjne, które umożliwiają wyzna- czenie rozkładu prądów, w sytuacji gdy wektor prądów zewnętrznych jest okre- sowy, zmodulowany.

Zniekształcenie operatora optymalizującego przebiega następująco:



 

 



 

 

ds d ds

d 0

0

1 R

R R R R

R 1 0

(9)

a pomijając drugą potęgę wolnozmiennego operatora różniczkowania

, otrzymuje się:

 

 

0 1 1

0 1 0

1

R R R R

R R R R

R ds

d ds d

0

(25)

Drugi składnik w wyrażeniu (25) stanowi właśnie wspomnianą poprawkę modulacyjną w operatorze optymalizacyjnym.

Natomiast operator sterowania

X

st

(s )

transformuje się następująco z uwzględnieniem tych samych zasad co przy transformacji operatora optymalizu- jącego:





  

 

 



 

 



 

 



 

 

ds d ds

d ds

d ds d

ds d ds

d ds

d ds

s d

st

0 0 1 0

1 0

1 0

0 1

0 0 0

0 1

˛ )

) )

) (

R X XR R

RR XR R

X R XR

X X R R

R R X X

X

(26)

Przykład

Na rys. 5 przedstawiono sieć złożoną z dwóch równoległych dwójników opi- sanych operatorami impedancyjnymi Z1(s) i Z2(s), które w rozkładach na części hermitowską i skośnie-hermitowską dają:

) s ( X ) s ( R ) s ( Z );

s ( X ) s ( R ) s (

Z

1

1

1 2

2

2

Wektor prądów zewnętrznych ma pojedynczą współrzędną – sygnał okreso- wy zmodulowany i01(t,τ), tj.: i01(t+T,τ)= i01(t,τ).

Rys. 5. Rozdział optymalny sygnału prądu 01 na dwie równoległe gałęzie: a) obwód bez sterowa- nia, b) obwód z udziałem sterowania

Z kolei na rys. 6 pokazano schemat struktury układu równań sieci (Z, R; Z0, R0), w którym macierze składowe R(s), R0(s) oraz X(s), X0(s) przyjmują postać jednowymiarową jak na rys. 6.

(10)

Rys. 6. Schemat struktury układu równań (Z, R; Z0, R0) dla obwodu elektrycznego z rys. 5

Zatem jednowymiarowe operatory: optymalizujący i sterowania mają postać:

 

d

d ds

R d(R ds

dR2 1 2





 

 

) s ( R ) s ( R

) s ( R ) )

s ( R ) s ( ) R s ( R ) s ( R

) s ( R

2 1

1 2 2 1

2 1

2 0

1R R

d

d ds dX ) s ( R ) s ( R

) s ( R ds

) X d(X

) s ( R ) s ( R

) s ( R ds

) R d(R ds dR ) s ( R ) s ( R

) s ( X ) s ( X

) s ( X ) s ( ) R s ( R ) s ( R

) s ( X ) s ( X X

2 2

1 2 2

1

2 1

2 2

1 2

2 1

2 1

2 2

2 1

2 1

st



 

 







 

 

 

 

W szczególności, gdy dwójniki 1, 2 są układami szeregowymi RL, tj. gdy:

2 , 1 2 , 1 2 ,

1 (s) r sL

Z  

operator optymalizujący przyjmuje bezdyspersyjną postać

2 1

2

r r

r

 , a operator sterowania:



 

 

 





 

 

 

d

d dt

d d

d

2 1

1 2 2 1 2

2 2 1

2 1 2 2 1

2 1

r r

r L r L L

r r r

L sL L

r r

L sL

Przykładowo, wtedy działanie operatora sterowania na sygnał prądu ze- wnętrznego zachodzi następująco:



 

 

 

d

τ) (t, di dt

τ) (t, τ) di

(t,

i01 01 01

2 1

1 2 2 1

opt r r

r L r X L

4. WNIOSKI

Niniejsze opracowanie jest rozszerzeniem publikacji [5] i [7] na przypadek, gdy sygnały wejściowe w sieci elektrycznej są okresowe, zmodulowane, tj. są funkcjami 2–D takimi, że x(t+T,τ)= x(t,τ). Wówczas każdy liniowy, czasowo-

(11)

niezmienniczy operator H(s) zniekształca się zgodnie z przybliżonym rozwinię- ciem Taylora:

d d dt

d

ds d

; s

) H s ( H ) s ( H ) s ( H

(27)

Drugi składnik w rozwinięciu (27) operatora H(s) jest tzw. poprawką modula- cyjną. Rozwinięcie to jest dostatecznie dokładne dla „powolnych” modulacji.

Przy modulacjach „szybszych” w rozkładzie (27) należy uwzględnić wyższe rzędy operatora σ odpowiedniego szeregu Taylora [9]:

H ...

! 3 1 H

2 1 ) H

s ( H ) s (

H 

 

23

3

3

2 2

ds d ds

d ds

d

Jak wykazano w pracy [7] korzystne jest rozwinięcie operatorów impedancji w szeregi potęgowe operatorów wielokrotnie różniczkujących:

 

1 n

n 2 1 n

n n

2

ns s( s )

) s

( r r L L

Z (28)

W rozwinięciu (28) widoczne są: parzysty składnik – operator R(s) i nieparzysty – X(s). Składniki te doznają zniekształceń modulacyjnych:

d d d

d



 

  



 



n 2 1

n

n 1

n

1 n 2 n

s ) 1 n 2 ( )

s ( ) s (

s n 2 )

s ( ) s (

L L

X X

R

R

r

(29)

Rozwinięcia (29) stanowią z kolei podstawę do wyznaczenia poprawek mo- dulacyjnych operatorów: optymalizacyjnego i sterowania.

LITERATURA

[1] Desoer C. A.: The maximum power transfer theorem for n–ports. IEEE Trans., Vol. CT–20 (1979), 228–230.

[2] Rohrer R. A.: Optimal matching: A new approach to the matching problem for real invariant one port networks. IEEE Trans., Vol. CT–15 (1968), 118–124.

[3] Siwczyński M., Drwal A., Żaba S.: Minimalno – energetyczny rozkład sygnałów sinusoidalnych w obwodach elektrycznych, Wiadomości Elektrotechniczne , 9 (2014), 22–25.

[4] Siwczyński M., Drwal A., Żaba S.: Minimalno-energetyczny rozpływ prądowych sygnałów elektrycznych w przestrzeni liniowej L1 – impulsów. Przegląd Elektro- techniczny, R90 (2014), nr 12, 47–51.

[5] Siwczyński M., Drwal A., Żaba S.: Energetycznie optymalny rozdział prądu w złożonej liniowej sieci elektrycznej z impulsowymi lub okresowymi przebiegami

(12)

sygnałów napięciowych i prądowych. Sterowanie optymalne. Bull. of the Polish Acad. of Science, Techn. Scie. (2015) (przyjęty do druku).

[6] Siwczyński M., Drwal A., Żaba S.: Energetycznie optymalny rozdział prądu w złożonej liniowej sieci elektrycznej z impulsowymi lub okresowymi przebiegami sygnałów napięciowych i prądowych. Sterowanie suboptymalne. Bull. of the Polish Acad. of Science, Techn. Scie. (2015) (w recenzji).

[7] Siwczyński M., Drwal A., Żaba S.:Energetycznie optymalny rozdział prądu w sieci elektrycznej – sterowanie za pomocą układów rózniczkujących bądź całkujących.

Bull. of the Polish Acad. of Science, Techn. Scie. (2015) (w recenzji).

[8] Siwczyński M., Hawron K.: Rozkłady G, B operatorów dwójników elektrycznych i ich zaburzenia modulacyjne. Przegląd Elektrotechniczny, R91 (2015) , 10, 257–

261.

[9] Siwczyński M., Hawron K.: Rozkłady G, B operatorów immitancyjnych zaburzo- nych modulacyjnie – zaburzenia wyższego rzędu. Przegląd Elektrotechniczny, R91 (2015) , 9, 78–80.

ENERGY OPTIMAL DISTRIBUTION OF CURRENT MODULATED SIGNALS IN A COMPLEX LINEAR ELECTRICAL NETWORK

In a complex RLC network, apart from the currents flows arising from the normal laws of Kirchhoff, other distributions of current, resulting from certain optimization criteria may also be received. The article [5] examined the distribution that meets the condition of the minimum energy losses within the network, called the energy–optimal distribution. The optimal distribution is not reachable itself, but in order to trigger it off, it is necessary to introduce the control system in the current–dependent voltage sources vector, entered into a mesh set of a complex RLC network. This study is an extension of the article [5] for the case when the electrical input signals are periodic, modulated. It presented a crucial aspect of the type of modulation described in the article, so–called modulating fission of differentiation operator which takes into account the modulation amendment.

(Received: 27. 01. 2017, revised: 15. 02. 2017)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Projekt ustawy oraz załączo- ny do niego projekt rozporządzenia wykonawczego nie dają w istocie odpowiedzi na wszystkie pytania, bo wiele będzie zależało od zarządzeń prezesa

M imo to powinność samourzeczywistnienia nie przestaje być tylko szczególnym przypadkiem powinności moralnej działania, powinności afirmowania osobowej godności

Zmienna, której wartości w analizie traktuje się jako dane i nie próbuje wyjaśniać. Zakłada się, że zmienne niezależne determinują wartość zmiennych zależnych lub

Rzucamy monetą tak długo, aż nie pojawią się dwa orły lub dwie reszki z rzędu. Niech X oznacza liczbę

Zmienna losowa X przyjmuje wartości równe maksimum wyrzuconych oczek.. Wyz- naczyć rozkład zmiennej

Zmienna losowa X przyjmuje wartości równe sumie współrzędnych wylosowanego punktu2. Wyznaczyć rozkład zmiennej

Wybieramy z urny kolejno bez zwracania po jednej kuli aż do momentu wyciągnięcia po raz pierwszy kuli czarnej.. Ciągniemy losowo bez zwracania

-w niektórych roślinach w miękiszu gromadzą się substancje pokarmowe, dzięki czemu roślina może przetrwać