• Nie Znaleziono Wyników

WYZNACZANIE CZĘSTOTLIWOŚCI DŹWIĘKU W POWIETRZU ZA POMOCĄ RURY REZONANSOWEJ. Cele ćwiczenia:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "WYZNACZANIE CZĘSTOTLIWOŚCI DŹWIĘKU W POWIETRZU ZA POMOCĄ RURY REZONANSOWEJ. Cele ćwiczenia:"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

1

WYZNACZANIE CZĘSTOTLIWOŚCI DŹWIĘKU W POWIETRZU ZA POMOCĄ RURY REZONANSOWEJ.

Cele ćwiczenia:

1. Wyznaczenie częstotliwości drgań generatora z wykorzystaniem rury rezonansowej (rys. 1.).

2. Optymalizacja pomiarów w zależności od wysokości dźwięku.

Spis przyrządów

:

Rura rezonansowa, dzielnik zasilający, generator, mikrofon z miernikiem natężenia dźwięku, czujnik mikrofonowy, oscyloskop, woltomierz, woltomierz cyfrowy.

Zagadnienia:

1. Ruch falowy i wielkości go charakteryzujące, równanie ruchu falowego.

2. Podział fal ze względu na kierunek drgań.

3. Zależność prędkości fali dźwiękowej w powietrzu od temperatury, wzór Laplace’a.

4. Interferencja fal, fale stojące, rezonans akustyczny.

Literatura:

1. Sz. Szczeniowski – Fizyka doświadczalna t. 1: Mechanika i akustyka. PWN, Warszawa 1980

2. T. Dryński – Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. PWN, Warszawa 1978 3. D. Halliday, R. Resnick – Fizyka t. 2, PWN Warszawa 1984.

4. B. Jaworski, A. Dietłaf – Kurs fizyki , t.3, PWN, Warszawa 1984.

5. H. Szydłowski – Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa 1997.

6. F.C Crawford – Fale. PWN, Warszawa 1973.

7. J.M Massalski – Fizyka dla inżynierów, cz.2, WNT, Warszawa 1975.

8. I Pracownia Fizyczna. pod red. Cz. Kajtocha, Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2007

(2)

2

WYZNACZANIE CZĘSTOTLIWOŚCI DŹWIĘKU W POWIETRZU ZA POMOCĄ RURY REZONANSOWEJ.

Rys. 1 Rura rezonansowa

Wykonanie pomiarów

I. Pomiary dla częstotliwości z zakresu 400 - 900Hz

Rys. 2 Układ do badania stanów rezonansowych, przy zmianie odległości między tłokiem a zaślepionym końcem tuby.

1 - tuba rezonansowa, 2 - tłok, 3 - mikrofon, 4 - woltomierz, 5 - oscyloskop.

1. Zmontować rurę rezonansową jak na rysunku 2. W pobliżu pokrywy

z głośnikiem ustawić mikrofon, podłączony do woltomierza, mierzącego natężenie dźwięku.

2. Przy ustalonej częstotliwości drgań generatora akustycznego (z zakresu 400 - 900Hz) przesuwać tłok, obserwując wskazania miernika i odczytując na skali wartości l1, l2, l3,..itd. , odpowiadające kolejnym wzmocnieniom dźwięku

(3)

3

(maksymalne wychylenie wskazówki miernika). Pomiary powtórzyć co najmniej trzykrotnie.

3. Wykonać pomiary dla kilku innych częstotliwości, uzgodnionych z prowadzącym zajęcia.

4. Zanotować temperaturę otoczenia, dokładność termometru T, oraz dokładność częstościomierza f.

5. Obliczyć częstotliwość drgań generatora korzystając ze wzoru:

l t f u

2

01 

(1)

gdzie:

 

0,004[K-1 ] - współczynnik rozszerzalności objętościowej gazu w 0oC uo = 331,4 m/s - prędkość rozchodzenia się dźwięku w powietrzu

w temperaturze 0oC.

l = ln –lm - odległość między dwoma sąsiednimi wzmocnieniami

2

l  - długość fali dźwiękowej w powietrzu

l

t , f u

2 004 0

01 

 (2)

6. Obliczyć niepewność względną pomiaru. Porównać wynik ze wskazaniem generatora.

II. Pomiar dla częstotliwości zakresu 1- 15kHz

Rys. 3. Układ do badania stanów rezonansowych w tubie obustronnie zamkniętej . 1 - czujnik mikrofonowy, 2 - tuba rezonansowa, 3 - generator, 4 - woltomierz cyfrowy, 5 - dzielnik zasilający, 6 - oscyloskop.

(4)

4

1. Sprawdzić zgodność połączeń układu z rysunkiem 3.

2. Włączyć generator, oscyloskop i woltomierz.

3. Przy ustalonej częstotliwości drgań generatora akustycznego (z zakresu 1kHz- 15kHz) przesuwać pręt czujnika mikrofonowego, odczytując na skali

wartości l1, l2, l3,..itd. , odpowiadające kolejnym osłabieniom dźwięku (minimalna wartość napięcia na woltomierzu i minimalna amplituda na ekranie oscyloskopu). Pomiary powtórzyć co najmniej trzykrotnie.

4. Wykonać pomiary dla kilku innych częstotliwości, uzgodnionych z prowadzącym zajęcia.

5. Obliczyć częstotliwość drgań generatora korzystając ze wzoru (2) oraz niepewność względną pomiaru. Porównać wynik ze wskazaniem

generatora.

Tabela I

Wyznaczanie częstotliwości drgań generatora.

u0 [ms-1] t [oC]

t [oC]

fi generatora [Hz] l = ln – lm [m] lśr. [m] l [m] f [Hz] f [Hz]

l = ln – lm - odległość między dwoma sąsiednimi wzmocnieniami lub osłabieniami dźwięku.

 - niepewności pomiarowe.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Częstotliwości własne słupa powietrza zawartego w rurze R określają warunki powstania w nim fali stojącej podłużnej (na rysunku symbolicznie zaznaczono węzły

Posypujemy pręt rozdrobnioną kalafonią i pocieramy go szmatką do uzyskania drgań korka, który ułoży się w miejscach odpowiadających węzłom fali stojącej (staramy

1/2 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU W CIAŁACH STAŁYCH ZA POMOCĄ RURY KUNDTA.. WYZNACZANIE CZĘSTOTLIWOŚCI DŹWIĘKU METODĄ

Ucho ludzkie jest najczulsze na fale dźwiękowe o częstotliwościach zawierających się w przedziale 8003000 Hz.. Podłużne fale mechaniczne o

Jeśli fale rozchodzą się w ośrodku o skończonych rozmiarach, to odbijają się one od granic takiego ośrodka, a po odbiciu poruszają się w kierunku przeciwnym niż

De Z ayas określa bow iem ziem ie utracone przez N iem cy w następstw ie drugiej w ojny św iatowej jako „starodaw ne niem ieckie prow incje” (s. 17-18),

k-kolorowaniem grafu G nazywamy takie przyporządkowanie wierzchołkom kolorów spośród k kolorów, że każde wierzchołki połączone krawędzią mają różne kolory..

Przy określonej częstości f wytwarzamy w rurze falę stojącą, zmieniając poziom wody, poprzez podnoszenie bądź opuszczanie naczynia z wodą znajdującego się obok aż do chwili