Scenariusz zajęć
I etap edukacyjny, edukacja wczesnoszkolna
Temat: Czy samoocena jest trudna?
Treści kształcenia:
Uczeń:
1) Doskonali samodzielne i odpowiedzialne działanie; dokonuje samokontroli i samooceny – treści rozszerzające,
2) Odróżnia dobro od zła, stara się być sprawiedliwym i prawdomównym: nie krzywdzi innych, pomaga słabszym i potrzebującym – edukacja społeczna (5.2),
3) Uważnie słucha wypowiedzi i korzysta z przekazywanych informacji – edukacja polonistyczna (1.1a),
4) Uczestniczy w rozmowach, także inspirowanych literaturą: zadaje pytania, udziela odpowiedzi, prezentuje własne zdanie i formułuje wnioski; poszerza zakres słownictwa i struktur składniowych – edukacja polonistyczna (1.3c),
5) Rozumie pojęcia: wyraz, głoska, litera, sylaba, zdanie; dostrzega różnicę między literą i głoską; dzieli wyrazy na sylaby; oddziela wyrazy w zdaniu, zdania w tekście – edukacja polonistyczna (1.3e),
6) Pisze czytelnie i estetycznie, dba o poprawność gramatyczną, ortograficzną oraz interpunkcyjną – edukacja polonistyczna (1.3f).
Cele operacyjne:
Uczeń:
● Samodzielnie i odpowiedzialnie działa,
● Kontroluje się,
● Dokonuje samooceny,
● Odróżnia dobre działanie od złego,
● Udziela potrzebującym pomocy,
● Uważnie słucha i korzysta z przekazywanych informacji,
● Uczestniczy w rozmowach inspirowanych poezją,
● Udziela odpowiedzi na pytania,
● Formułuje wnioski,
● Odróżnia głoskę od litery,
● Posługuje się pojęciami: sylaba, wyraz, zdanie,
● Pisze czytelnie, estetycznie i poprawnie.
Nabywane umiejętności:
Uczeń:
● Samodzielnie i odpowiedzialnie działa,
● Kontroluje się,
● Zna swoje mocne i słabe strony,
● Udziela pomocy potrzebującym,
● Uważnie słucha,
● Prowadzi rozmowę,
● Prezentuje własne zdanie,
● Czyta i pisze.
1
Środki dydaktyczne:
● Zasoby multimedialne: nagranie wiersza Jana Brzechwy pt. Kwoka, karty pracy (Czy ta kwoka, proszę pana, była dobrze wychowana? oraz Do dzieła! – karta zadań i Sprawdź się! – karta sprawdzająca),
● Niewielkie kartki dla każdej pary,
● Flamastry, pióra, magnesy do tablicy magnetycznej,
● Tablica interaktywna/komputer z głośnikami.
Metody nauczania:
● Praktyczne: przewodniego tekstu, ćwiczeń przedmiotowych,
● Problemowe: aktywizujące – dyskusja dydaktyczna, zabawa dydaktyczna,
● Programowana: z użyciem komputera.
Formy pracy:
● Indywidualna jednolita,
● W parach jednolita,
● Zbiorowa.
Przebieg zajęć:
1. Przywitanie dzieci i zaproszenie do zabawy skojarzeniowej.
Uczniowie stoją w kręgu i na hasło „kwoka” podają skojarzenia do tego wyrazu.
2. Uczniowie siadają w wygodnej pozycji i słuchają wiersza Jana Brzechwy pt. Kwoka.
Jeśli będzie potrzeba – słuchanie wiersza można powtórzyć. Dzieciom z trudnościami słuchowymi (obniżona percepcja słuchowa, niedosłuch) lub z problemami ze skupieniem się można wręczyć wydruk z wierszem, tak aby w trakcie odtwarzania materiału mogły w razie potrzeby jednocześnie śledzić tekst.
3. Rozmowa ukierunkowana treścią wiersza i pytaniami:
● Dlaczego kwoka postanowiła zaprosić gości?
● Czy kwoka była dobrze wychowana? Uzasadnij swoją wypowiedź.
● Co to znaczy, że „kwoka traktowała świat z wysoka”?
● Jak kwoka oceniała siebie?
● Co znaczy słowo „samoocena”?
● Jaka jeszcze może być ocena?
4. Ocena bohaterki wiersza – karta pracy Czy ta kwoka, proszę pana, była dobrze wychowana?.
Dzieci pracują w parach. Uczniowie o większych zdolnościach językowych wspierają osoby z deficytem – gorzej czytające i piszące. Zadanie polega na wpisaniu w odpowiednie rubryki tabeli określeń kwoki. Niektóre wyrażają sądy kwoki o sobie samej, inne dają obraz tego, jaka była naprawdę.
5. Zabawa ruchowa Kwoka.
Uczniowie ustawiają się za nauczycielem w grupce i naśladują jego ruchy, np. kury:
machanie skrzydłami, grzebanie w ziemi itp.
6. Zadanie problemowe: „Co kwoka powinna zmienić w swoim postępowaniu, żeby była 2
lepsza?” – praca w tych samych parach.
Najpierw nauczyciel rozdaje parom niewielkie kartki. Zadaniem uczniów jest zredagowanie dwóch rad dla kwoki i wpisanie każdej na oddzielnej kartce. Potem prowadzący zapisuje na środku tablicy: „Rady dla kwoki”. Uczniowie podchodzą do tablicy i przypinają swoje rady.
Następuje odczytanie wszystkich propozycji. Dzieci wspólnie ustalają, które z rad są najtrafniejsze.
7. Rozmowa ukierunkowana pytaniem:
„Jak sądzicie, czy łatwo dokonać samooceny? Uzasadnij swoją wypowiedź”.
8. Samokontrola i samoocena – karta pracy Do dzieła! i karta sprawdzająca Sprawdź się!.
Praca indywidualna. Nauczyciel najpierw rozdaje tylko kartkę z zadaniami, a po ich wykonaniu uczniowie otrzymują kartę sprawdzającą, dzięki której sami mogą poprawić swoje błędy.
9. Podsumowanie zajęć.
Nauczyciel rozpoczyna zdanie, a każdy uczeń je kończy:
● Potrafię…
● Jestem najlepsza/najlepszy…
● Mam trudności z…
● Z czego dziś jesteś zadowolona/zadowolony?
Uwagi:
Tekst wiersza J. Brzechwy pt. Kwoka, do wydrukowania dla uczniów z trudnościami słuchowymi (obniżona percepcja słuchowa, niedosłuch) lub z problemami z koncentracją.
Jan Brzechwa Kwoka Proszę pana, pewna kwoka Traktowała świat z wysoka I mówiła z przekonaniem:
„Grunt to dobre wychowanie!”
Zaprosiła raz więc gości, By nauczyć ich grzeczności.
Pierwszy osioł wszedł, lecz przy tym W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
„Widział kto takiego osła?!”
Przyszła krowa. Tuż za progiem Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka gniewna i surowa Zawołała: „A to krowa!”
Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
„Co też pani tu wyczynia?
Tak nabłocić! A to świnia!”
Przyszedł baran. Chciał na grzędzie Siąść cichutko w drugim rzędzie, Grzęda pękła. Kwoka wściekła Coś o łbie baranim rzekła I dodała: „Próżne słowa,
3
Takich nikt już nie wychowa, Trudno... Wszyscy się wynoście!”
No i poszli sobie goście.
Czy ta kwoka, proszę pana, Była dobrze wychowana?
4
