Tadeusz Różewicz Rzeź chłopców
Dzieci wołały: Mamusiu!
ja przecież byłem grzeczny!
Ciemno! Ciemno!
Widzicie ich Idą na dno Widzicie małe stopy poszli na dno Czy widzicie ten ślad
drobne nóżki tu i tam W kieszeniach pełno sznurów i kamyków i małe koniki z drutu Wielka równina zamknięta jak figura geometryczna i drzewo z czarnego dymu pionowe
martwe drzewo
bez gwiazdy w koronie.
W 1948 roku Tadeusz Różewicz napisał wiersz pt. „Rzeź chłopców”. Do jakiego wydarzenia już w tytule nawiązuje poeta? Jaki król wtedy panował?
W jakim celu nawiązuje do tego wydarzenia?
Tak brzmi proroctwo Jeremiasza: „W Roma głos się rozlega, biadanie i gorzki płacz: Rachel po dzieciach swych szlocha, pocieszyć się nie da, bo ich już nie ma”. W jaki sposób T.
Różewicz nawiązuje do tego proroctwa w swoim wierszu?
Co symbolizuje ciemność w tym wierszu?
W jakim celu T. Różewicz używa zdrobnień: „Mamusiu, nóżki, sznurki, kamyki, koniki”;
podkreśla niedorosłość: „chłopcy, dzieci, grzeczność”; uparcie sugeruje małość: „małe stópki, drobne nóżki, małe koniki z drutu”?
Zwróć uwagę na czwartą cząstkę wiersza. Gwiazda Dawida to godło Izraela. Dlaczego drzewo z wiersza Różewicza nie ma gwiazdy w koronie?
W jaki sposób funkcjonuje w tym wierszu relacja kaci – oprawcy?
Co to znaczy, że poeta łamie kategorię czasu bezwzględnego: przeszłość staje się teraźniejszością?
Skomentuj słowa Zygmunta Baumana:
„Najbardziej przerażającą informacją wyniesioną przez Holocaust i to, czego dowiedzieliśmy się o jego wykonawcach, jest nie przypuszczenie, że „to” mogłoby się przydarzyć również nam, ale że również my moglibyśmy tego dokonać.”
