• Nie Znaleziono Wyników

WSPOMNIENIE POŚMIERTNE<br> Profesor zw. dr hab. n. med. Zofia Olszewska<br> (1923–2017)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "WSPOMNIENIE POŚMIERTNE<br> Profesor zw. dr hab. n. med. Zofia Olszewska<br> (1923–2017)"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny 2017/2

154

W

spomnienie pośmiertne

Profesor zw. dr hab. n. med. Zofia Olszewska (1923–2017)

Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2017, 104, 154

10 lutego 2017 r. zmarła prof. Zofia Olszewska.

Profesor zw. dr hab. n. med. Zofia Olszewska urodziła się 21 marca 1923 r.

w Chęcinach. Do wybuchu II wojny światowej mieszkała w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie ukończyła szkołę powszechną i gimnazjum. Egzamin doj- rzałości zdała na tajnych kompletach.

W 1945 r. została przyjęta na Wydział Lekarski Uniwersytetu Łódzkiego. Dy- plom lekarza uzyskała w 1951 r. Od

1950 do 1993 r. prof. Olszewska nieprzerwanie praco- wała w Klinice Dermatologii i Wenerologii Akademii Medycznej w Łodzi kolejno na stanowisku asystenta, adiunkta, docenta i profesora. Detaszowana do Szpi- tala im. dr. Wł. Biegańskiego w Łodzi w 1977 r. objęła funkcję ordynatora Oddziału Dermatologicznego.

Odbyła staże w Klinice Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie oraz w Klinice Dermatologicznej Uniwersytetu Humboldta.

Profesor Olszewska była wybitnym naukowcem i znakomitym lekarzem. Główne kierunki Jej badań to: odczynowość skóry, metabolizm metali ślado- wych w wybranych schorzeniach skóry, patogeneza i leczenie twardziny układowej lekami immunosu- presyjnymi, leczenie immunosupresyjne oraz immu- nomodulujące wybranych dermatoz, gruźlica skóry.

Opublikowała 94 prace oryginalne, była współautor- ką sześciu książek i dwóch skryptów. Pasją Profesor było nauczanie, była znakomitym nauczycielem.

Troje lekarzy uzyskało pod Jej kierun- kiem stopień doktora nauk medycznych.

Była opiekunem specjalizacji I i II stopnia z dermatologii i wenerologii 14 lekarzy.

W roku akademickim 1987/1988 została uznana przez studentów IV roku Wydzia- łu Lekarskiego za najlepszego nauczyciela akademickiego. Recenzowała prace habi- litacyjne.

Od 1952 r. prof. Olszewska była człon- kiem Polskiego Towarzystwa Dermato- logicznego. Pełniła funkcje wiceprezesa i prezesa Oddziału Łódzkiego PTD. W latach 1988–

1993 była przewodniczącą Rady Naukowej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Łodzi.

Została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Or- deru Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, tytułem Za- służonego Nauczyciela PRL, Honorową Odznaką Miasta Łodzi.

Na Oddziale Dermatologicznym w Szpitalu im.

Wł. Biegańskiego prof. Olszewska stworzyła atmos- ferę domu rodzinnego. Była naszym nauczycielem, opiekunką i przyjacielem. Po przejściu na emeryturę nadal pracowała w Specjalistycznych Gabinetach Le- karskich DERMED w Łodzi.

Do końca mieliśmy kontakt z Panią Profesor, szczególnie pamiętamy spotkanie 15 maja, w dniu Jej imienin. Nie odchodzi, kto pozostaje w pamięci – prof. Zofia Olszewska pozostanie w naszych sercach na zawsze.

Cześć Jej pamięci!

Radzisław Dąbkowski

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jej aktywność na forum międzynarodowym wyrażała się także jej znaczącą rolą w założeniu International Family Therapy Association IFTA i European Family Therapy

Była wykładowcą dla studentów i na kursach specjalizacyj- nych lekarzy, konsultantem wojewódzkim w dziedzinie onkologii klinicznej, członkiem narządowych zespołów lecz- niczych

Poza pracą kliniczną i kształceniem młodzieży dr Kowalska prowadziła z ogromnym zaangażowa- niem bardzo szeroką działalność w zakresie zwal- czania chorób

Profesor Jerzy Bowszyc był oddanym nauczy- cielem akademickim – pod jego kierunkiem 6 osób uzyskało tytuł doktora habilitowanego (Jerzy Zabel, Wojciech Silny, Barbara

W Klinice zajął się badaniami nad rolą odczynowości komórkowej w chorobach tkanki łącznej, których podsu- mowaniem była praca doktorska na temat zjawisk immunologicznych

Gdy powstał Instytut Wenerologii na tere- nie Kliniki Dermatologicznej w 1980 roku, rozpoczę- ła działalność wenerologiczną jako zastępca dyrek- tora, w 1996 roku została

Natychmiast po uzyskaniu dyplomu lekarza podjęła pracę w warszawskiej Klinice Dermatologicznej, początkowo jako asystent, a od 1963 roku, po obronie pracy doktorskiej pt..

Roman Drews wrócił do Poznania i energicznie zajął się od- budową Kliniki Chirurgicznej prof.. W