• Nie Znaleziono Wyników

O otwornicach w iłach warwowych ze Strawczynka koło Kielc

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "O otwornicach w iłach warwowych ze Strawczynka koło Kielc"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Ewa ODRZYWOLSKA-BIEŃKOWA, Hanna SENKOWICZOWA

o otwornicach

W

iłach warwowych ze Strawczynka koło Kielc

(Komunikat)

W Strawczynku położonym około 15 km na północny zachód od Kielc w szybikach i wierceniach wykonanych tu w celu poszukiwania barytu napotkano cienkie wkładki iłów warwowych. Spoczywają one bądź to wprost na ilastych zwietrzelinach tych osadów, bądź też na piaskach

czwartorzędowych. Według J. Czarnockiego (1958) iły warwowe w nie- których szybikach spoczywały na iłach plioceńskich.

Iły warwowe ze Strawczynka składają się z cienkich warstewek jas- no- i ciemnobrązowych lub 'beżowych, miejscami mają zabaI1Wienie

różowawe. Są w nich cienkie wkładki żelaziste i manganowe. Szczegól- nie dużo manganu znajduje się we wkładkach ciemniejszych. Miąższość

iłów warwowych stwierdzona obecnie jest niewielka i waha się od 40 cm do 2 m. Z zestawienia wszystkich wykonanych tu wierceń wynika jed- nak, że pierwotnie miąższość ta była większa, bowiem w południowej części Strawczynka iły warwowe występują na poziomie 259 m n.p.m., a nieco dalej ku północy spotyka się je już -na poziomie 267 m n;p.n1.

W iłach warwowych nie napotkano szczątków makrofauny, a proble- matyczne ślady flory stwierdzono tylko w jednym wierceniu. Analiza

pyłkowa wykazała obecność jedynie kilku zniszczonych ziarn pyłku.

Według Z. Kopikowej to pyłki roślin znanych z czwartorzędu (sosna, olcha, ·brzoza i inne), natomiast jedno ze znalezionych ziarn należy do Pollentis cingulum R. ;p o

t.

znanego z osadów trzeciorzędowycl;t.

Badania mikrofaunistyczne wykazały natomiast dużą iloŚĆ otwornic

zwłaszcza trzeciorzędowych, które opracowała-E. Odrzywolska-Bieńkowa

oraz kredowych, oznaczonych przez E. Biedową.

Z mikrofauny kredowej napotkano tu: Globotruncana ~., G. arca C u s h., Haplophragmium sp., Cibicidoides aktualagayensis (V a s 5.), Glo- botrucana lapparenti bulloides V

o

g 1 e r.

Formy paleoceńskie występują tylko w pojedynczych egzemplarzach.

to: Cibicidoides favorabilis V a s s. i C. lectus Va s s.

Najliczniej reprezentowane otwornice mioceńskie (30 gatunków):

Elphidium crispum _ (L.), Cibicides sp., C. -pseudoungerianus (C u s h.), C. lobatulus (Wal k. et J a c.), Textularia sp., Elphidium fichtelianum

Kwartalnik Geologiczny, t. 12, nr 3, 1988 r.

(2)

o

otwornicach w;iŁach :warwowych 625 (d'O r Ib.), E. maceIlum (F i c h t. et M 011), E. angulatum E g g., Nonion sp., Discorbis sp., D. globularis d'O rb., Nonion soldanii (d'O rb.), Poro- sononion subgranosum (E g g.), Cassidulina crassa d'O rb., C. margareta p i s h V., C. sp., C. punctata R e u s s, Anomalina sp., Asterigerina sp., . Globigerinella sp., Globigerma trilocularis d'O rb., G. bulloides d'O rb., Anomali'iwides dividens Ł u c z'k., Epistomina 'elegans d'O rb., Outtulina problema d'O rb., Articulina' articulmoides G er k e et I s s., Pullenia quinqueloba R e u ,s s, Eponides omnivagus u c zk.), Sigmoilin,a tenuis (Czj.) oraz Bulimma sp.

Obok otwornic napotkano tu pokruszone mszywioły, kolce jeżowców, igły gąbek, otolity oraz drobne ślimaki podobne do Hydrobia sp. i małe

Terebratula sp.

Mieszany charakter fauny, wśród której znajdują się formy kredowe,

paleoceńskie i mioceńskie, wskazuje na jej występowanie na wtórnym

złożu, chociaż stan jej zachowania jest przeważnie bardzo dobry. Sko- rupki zwykle całe, lśniące, nie porysowane, rzadko tylko zdarzają się . osobniki pokruszone. Tak dobre zachowanie delikatnych szczątków fauny otwom.icowej świadczy o specyfic2lllych warunkach, jakie musiały pano-

wać w czasie wymywania ich ze skał macierzystych i depozycji w za- stoisku czwartorzędowym.

O. Pazdro (1956), która opisuje występowanie trzeciorzędowych otwor;., nic w iłach warwowych koło Kwidzynia (W. Wawryk, 1956), przypusz- cza, że skorupki otwornic zostały delikatnie wymyte z okruchów skał przepełniających lodowiec, następnie zaś przeniesione wraz z grubszym

materiałem do Z'biornika,w którym zostały osadzone.

Charakter moreny występującej w okolicach Strawczynka pozwala

przyjąć, zgodnie z O. Pazdro, że mikrofauna napotkana tu w iłach war- wowych pochodzi również z głazów znajdujących się w, lodowcu. Obok licznego materiału mioceńskiego musiały tu być okruchy skał kredowych oraz paleoceńskich, na co wskazuje obecność charakterystycznej dla tych utworów mikrofauny.

Zespół mikrofauny mioceńskiej napotkany w iłach warwowych Straw- czynka rzuca pewne światło na miejsce, z którego pochodziły znajdujące się w lądolodzie okruchy skał mioceńskich, a tym samym na kierunek posuwania się tego lądolodu.

Jak wynika z podanego spisu form mioceńskich, brak jest w zespole otwornicowym gatunków z rodziny Miliolidae, z wyjątkiem jedynego przedstawiciela - Articulina articulmoides. Swiadczy to o pochodzeniu rozmywanych materiałów skalnych z osadów sarmatu rozwiniętego w fa- cji detrytycznej. W tej bowiem facji silne zapiaszczenie zbiornika sedy- mentacyjnego uniemożliwiało egzystencję miliolidom, ldóre natomiast bardzo dobrze rozwijały się w wodach spokojnych, gdzie grubszy mate-

riał detrytyczny nie docierał. Dlatego też miliolidy licznie reprezento- wane w osadach buhłowu rozwiniętego w facji iłów krakowieckich. Za

przynależnością rozmywanych u czoła lądolodu skał głównie do sarmatu przemawia jeszcze obecność znacznej ilości kolców jeżowców i szczątków mszywiołów, związanych ,przede wszystkim -z sarmatem detrytycznym,

jak również obecność elfidów występujących jeszcze w facji detrytycz- nej buhłowu.

(3)

626 Ewa OdNYlWolska-Bi~ńkowa, Hanna Sen!lrowiczowa

Na podstawie analizy mikrofauny nUoceńskiej m9żna. przypuszczać, że lądolód posuwał się na północnym przedpolu Gór Swiętokrzyskich od wschodu. Tego typu osady sarmatu detrytycznego, gdzie obok form sar- mackich występują jeszcze liczne relikty mikrofauny górnotortońskiej (duży udział elfidów), znane z okolicy Zawichosta (.Podgórze) oraz Dwikoz (Góry Wysokie). Jest to zgodne z poglądem J. Czarnockiego (1927), który uważał, że lądolód przedostał się na teren Gór Świętokrzy­

skich od wschodu ..

Wiek iłów warwowych ze Strawczynka nie jest dokładnie zdefinio- wany. Według informacji ustnej J. Łyczewskiej, dla której autorki

S7JCzerze wdzięczne za przejlIzenie rękopisu tej notatki i życzliwe uwagi,

one młodsze od moreny zlodowacenia krakowskiego, ale nie wyjaś­

nione jest, czy jest to już zlodowacenie środkowopolskie, czy też inter-

stadiał zlodowacenia krakowskiego. Materiały, jakimi dysponowałyśmy,

nie dostarczyły danych do wyjaśnienia tego zagadnienia.

Zakład IstraJtygl'Mii In,sty1iultu Geol·O®liCl1lll~oO

Warszawa, ul. Ra~owjleCka 4

Nadesłano dnia il6 grudnda .l967 r.

PISMmNNICTWO

. CZARNOCKI J. 1927) - O zlodowaceniach środkowej części Gór Świętokrzyskich.

Bosiedz. nauk. Państw. Inst. Geo!., nr 17, p. 18-21. Warszawa.

CZARNOCKI. J. (1958) - Wyniki badań geologicznych w okolicach Strawczyka No- wego w latach 1949-1951. Pr. In:st. Geol., 31, p. 37-63. Warszawa.

PAZDRO O. (1956) - O otwornicach w iłach warwowych okolic Kwiqzynia. Prz.

geol., 4, p. 265, nr 6. Warszawa.

WA WRYK W. (1956) - otwornice w pOlskich iłach warwowych. iPrz. geol., ł,

p. 264, nr 6. Wanzawa.

3Ba O,z:oKHBOJIbCKA-JiEHPKOBA, XaHIIa CEHKOBH1JOBA

o IIłOPAMEHUIlłEPAX B JlEHT~1JHLIX rJDłHAX CTPAB'llIHKA OKOJIO KEJlbU

Pe3IOMe

B JIeHTO'IHbIX rJIBHax CTpaB'IBlIKa OKOJIO KeJIb~ (CBeHTOItIIIBCKHe ropLI) 6LIJIH 06HapYlKemz clJop8MeHllcIJepLI MeJIOBOrO, naJIeO~eHÓBoro H MHO~eHOBoro B03paCTa. npOHCXOlK,ll;eHlle HX CBJI- 3aRO c p83MLIBaHHeM MeJIOBLIX H TpeTH'IHbIX nopo,n:, H8XO.n;HBillHXCJ! B MaTepHKOBOM JIb,n:e. CocTo MHKpocIJayJlld yK83LIBaeT ;Ha TO, 'ITO MarepHKoBLIii: JIe,n: npO,n:BHraJICJ! no ceBepHOMY npe.n;ropbIO·

CBeHTOKIIIHCKHX rop c BOCTOKa. CapMaTCKHe OTJIOlKeHBJ!, co,n:eplKam;u:e ailaJIOI'H'mYIO 06HaPY- lKeHllo:it B CTpilB'łBHKe rpynny clJayHLI, 3BJleraIOT B paitoHe 3aBHXOCTa. capMaTCKHe OTJIOlKeHHJ!

npe,n:cTaBJIeHLI 3,n:ecb ,n:eTpHTH'łHblM1I nopo,n:8MH.

(4)

Stlreszczenie 627 Ewa ODRJZYWOIJSKA-BIENKOWA, Hanna SENKOWICZOWA

FORAMINIFERS IN VARVED CLAYS AT STRAWCZYNEK, NEAR KIELCE

Summary

Cretaceous, Palaeocene and Miocene foraminifers have been found to occur in varved clays at strawczynek, near Kielce (Swi~tokrzyskie Mountains). They come from the washed-out Cretaceous and Tertiary rocks which have stuck in the continental glacier. The composition of microfauna illustrates that the con- tinental glacier has entered the northern foreland of the .Swi~tokrzyskie Moun- tains from the ea·st, since the Sarmatian deposits disclosing a fauna assemblage- analogous to that from Strawczynek, occur in the region of Zawichost. Here, the Sarmation deposits are developed in detrital facies.

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

Wyniki wartości średnich parametrów wytrzymałościowych wyznaczonych oddzielnie dla gruntów z warstw jasnych i ciemnych, iłów warwowych z doliny Strumienia

Natomiast za pomocą równania Langmuira, z dużym prawdopodobieństwem, można opisać sorpcję barwnika DB-74 na obu iłach zarówno naturalnych, jak i modyfi kowanych, barwnika

Rodzaj ten jest diagnostyczny dla podpoziomu Schilli, który zgodnie ze standardowym podziałem środkowego oksfor- du stosowanym w zachodniej Europie zaliczany jest do

W profilu okolic Krzeszowa wyst~ujllosady od dolIiego cenomanu do gornego turonu, tprzy czym cenoman reprezentuj~ piaskowce grubo- i drobnoziarni8te oraz mulOwce wapniste

powstanie sieoi szczelin. Wypełnianie szczelin septarii kalcytem i innymi nastę- powIało, ,zdaniem autora artykułu, nie tylko w stadiUlm późnej diagenezy, na cia

'Omawianych konkrecji jest baryt. Drugim dostrzeganym składnikiem występującym w ilości około 3% jest kwarc. W ilościach śladowych stwierdzono występowanie drobnych

Some countries have used the main international currencies (the dollar and the euro) in their exchange rate regimes.. In consequence, the number of coun- tries using the