Orzecznictwo Sądu Najwyższego w sprawach adwokackich

Orzecznictwo Sądu Najwyższego w

sprawach adwokackich

Palestra 13/2(134), 110-112

1969

O n Z E C Z H I I C T W O S Ą D U N A J W Y Ż S Z E G O W S P R A W A C H A D W O K A C K I C H

WYROK SĄDU NAJWYŻSZEGO z dnia 19 października 1968 roku

(RAD 28/67) Udział adwokata w spółce, która b y ­

ła tworem fikcyjnym , a utworzona zo­ stała w celu uzyskania kredytu ban­ kow ego nie udzielanego spółkom cy­ w iln ym , może być poczytyw any za

czyn, który ogranicza niezależność ad­ w ok ata i podrywa do niego zaufanie,

a nadto m usi się spotkać z ujem ną -oceną, jako działanie sprzeczne z pra­ w em .

Sąd N ajw yższy w W arszawie po rozpoznaniu spraw y dyscyplinarnej ad­ w ok ata K.T., na skutek rew izji nad­ zw yczajnej założonej przez Prezydium N aczelnej Rady Adw okackiej od orze­ czenia W yższej K om isji D yscyplinar­ nej w W. z dnia 1 k w ietnia 1967 r. W KD 74/66,

u c h y l i ł zaskarżone orzeczenie i spraw ę p r z e k a z a ł W yższej K o­ m isji D yscyplinarnej do ponownego rozpoznania.

Z u z a s a d n i e n i a :

A dw okat K.T. stanął pod zarzutem, ż e w okresie od lata 1961 r. do sierp­ nia 1962 r. w e w si K., najpierw jako pełnom ocnik sw ej córki, a następnie od 15 k w ietnia 1962 r. rów nież osobiś­ cie, zajm ował się zarobkowo hodowlą w spółce pod nazwą „Zespół Hodowli Drobiu A .”, przez co dopuścił się po­

stępow ania sprzecznego z zasadami godności zawodu. Za pow yższy czyn W ojewódzka K om isja Dyscyplinarna w ym ierzyła obw inionem u karę nagany.

W yższa K om isja D yscyplinarna, roz­ poznając w dniu 1 k w ietnia 1967 r. od­ w ołan ie Prokuratora W ojewódzkiego

dla m. st. W arszawy oraz obwinionego, orzeczenie W ojewódzkiej K om isji D y­ scyplinarnej uchyliła i obwinionego uniew inniła. Orzeczenie sw e W yższa K om isja D yscyplinarna uzasadniła tym, że prowadzona przez obwinionego za­ robkowo hodow la kaczek i brojlerów może być łączona z zawodem adwoka­ ta, skoro nie ogranicza jego n iezależ­ ności ani nie podrywa do niego zau­ fania.

Od tego orzeczenia założyło rew izję nadzwyczajną Prezydium Naczelnej Rady A dw okackiej, wnosząc o u chy­ lenie zaskarżonego orzeczenia i prze­ kazanie spraw y Wyższej K om isji D ys­ cyplinarnej do ponownego rozpoznania z powodu naruszenia art. 93 ust. 1 u. o u.a., a także oczywistej niesłuszności tego orzeczenia.

Sąd N ajw yższy zważył, co nastę­ puje:

W yższa Kom isja Dyscyplinarna w uzasadnieniu sw ego orzeczenia rozwa­ żała podstaw ow e dla rozstrzygnięcia spraw y zagadnienie, czy i w jakim za­ kresie poza pracą zawodową dopusz­ czalna jest działalność zarobkowa ad­ w okata oraz w jakich w ypadkach dzia­ łalność ta jest zabroniona i kolidująca z w ykonyw anym zawodem, i doszła ostatecznie do przekonania, że adwokat w P aństw ie Ludowym powinien dbać o godność zawodu i w łaściw ą postaw ę społeczną, a praca, która nie koliduje z tym zawodem i nie jest przez w sp ół­ obyw ateli ujem nie oceniana, nie może być przyczyną postępowania dyscyp li­ narnego przeciwko niem u, zajm owanie się zaś hodowlą drobiu w celach za­

N r 2 (134) O rzeczn ictw o SN tu sp r a w a c h adiuokacktch ₁₁₁

robkowych sam o przez się nie może b yć uznane za czyn dyskrym inujący

adwokata.

Adwokat podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępow anie sprzeczne z prawem , interesem mas pracujących, z zasadami słuszności lub godności bądź za naruszenie sw ych o- bow iązków zawodowych. Podjęcie przez adwokata zajęcia ubocznego nie jest zabronione, z tym tylko zastrze­ żeniem , że adwokat w ykonujący za­ w ód w zespole ma obowiązek — sto­ sow nie do § 35 rozp. Min. Spraw, z dnia 28.XII.1963 r. w spraw ie zespołów adwokackich — zawiadom ić o tym k ie­ row nika zespołu i w skazać w ysokość uzyskiw anych z tego tytułu stałych dochodów. Poragraf 8 Zbioru zasad etyk i adwokackiej i godności zawodu w ym ien ia zajęcia, których nie wolno łączyć z zawodem adwokata, zalicza­ jąc do nich takie, które ograniczałyby niezależność adwokata lub podrywały do niego zaufanie.

Sąd N ajw yższy podziela zajęte przez W yższą K om isję D yscyplinarną stano­ w isko, że prow adzenie hodow li drobiu w celach zarobkowych nie może być uznane samo przez się za czyn dyskry­ m inujący adwokata. Zaskarżone orze­ czenie nie uw zględnia jednak, że za­ równo akt oskarżenia, jak i przypisa­ ny obwinionem u czyn przez W oje­ wódzką K om isję D yscyplinarną nie ograniczają się tylko do faktu prow a­ dzenia przez obwinionego hodowli w celach zarobkowych, ale zarzucają mu nadto branie udziału w spółce pod

nazwą: Zespół Hodowli Drobiu A .”, która w ed łu g ustaleń W ojewódzkiej K om isji D yscyplinarnej w założeniu sw ym była tworem fikcyjnym , utw o­ rzona zaś została w celu uzyskania kredytu bankowego nie udzielanego spółkom cyw ilnym .

Z m ateriału dowodow ego w sprawie i z ustaleń W ojewódzkiej K om isji D y­ scyplinarnej w ynika, że obwiniony w szed ł w poczet członków tego Zespo­ łu i w skład jego Zarządu, takie zaś postępow anie obwinionego m ogłoby być poczytane za czyn, który ogranicza n ie­ zależność adwokata i podrywa do n ie­ go zaufanie; nadto postępow anie takie m usiałoby się spotkać z ujem ną oce­ ną, jako działanie sprzeczne z prawem, które rów nocześnie nie m ogłoby być uspraw iedliw ione dążeniem do ratow a­ nia interesów córki, zagrożonych n ie­ w łaściw ym postępow aniem w spólni­ ków.

W prawdzie W yższa Kom isja D yscy­ plinarna stwierdziła, że podjęcie się przez adwokata hodow li w celach za­ robkowych m ogłoby być zaliczone — przy istnieniu odpowiednich przesła­ nek — do uchybień przeciwko godnoś­ ci zawodu adwokackiego, jednakże sta­ nowiska sw ego na tle rozpoznawanej spraw y bliżej nie uzasadniła, pom ija­ jąc w swoich rozważaniach te u stale­ nia W ojewódzkiej K om isji D yscyp li­ narnej, które przem awiają za ujemną oceną postępowania obwinionego, co pociąga za sobą uchylenie zaskarżone­ go orzeczenia i przekazanie spraw y do ponownego rozpoznania.

WYROK SĄDU NAJWYŻSZEGO z dnia 26 października 1968 roku

(RAD 19/68) Likw idacja kosztów za staw ien nic­

tw o na rozprawie, na której adwokat nie był obecny, jest sprzeczne nie tylko z przepisem § 60 regulam inu zespołów

adwokackich z dnia 26 czerwca 1965 r.> ale także z godnością adwokata, oraz podrywa zaufanie klienta i dobre im ię adwokatury.

112 O r ze c z n ic tw o S N w sp r a w a c h a d w o k a c k ic h N r 2 (134>

Sąd N ajw yższy w W arszawie, na posiedzeniu jaw nym w dniu 26.X. 1968 r., uw zględniając rew izję nad­ zw yczajną M inistra Spraw iedliw ości od prawomocnego orzeczenia W ojewódz­ kiej K om isji D yscyplinarnej Izby Ad­ w okackiej w Y z dnia 30.XII.1967 r. na niekorzyść adw. CD, na zasadzie art. 103 i 104 ustaw y o ustroju adw o­ katury.

1. u c h y l i ł orzeczenie o karze łącznej nagany;

2. z m i e n i ł zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że obok w ym ierzo­ nej adw okatow i CD kary nagany

skazał go za przypisany mu czyn opisany pod pkt „b” aktu oskar­ żenia na dodatkow ą karę p ie­ niężną w kw ocie 1 000 zł;

3. w y m i e r z y ł adwokatowi CD nową karę łączną nagany i do­ datkową karę pieniężną w k w o­ cie zł 1 000 oraz

4. nakazał pobrać od obwinionego na rzecz W ojewódzkiej Izby A d­ w okackiej w X koszty postępo­ w ania w form ie zryczałtowanej opłaty 1 200 zł za w szystk ie in­ stancje.

Z u z a s a d n i e n i a :

Orzeczeniem W ojewódzkiej K om isji D yscyplinarnej z Y z dnia 30 grudnia 1967 r. adw okat CD został uznany za w innego tego, że w dniu 10 lutego 1966 r. nie zastąpił LM na rozprawie przed Sądem Pow iatqw ym w Z, a m i­ mo to przedstaw ił do realizacji d ele­ gację służbow ą i pobrał z kasy zespołu odpowiednią kwotę.

Za przytoczone przew inienie w ym ie­ rzono obwinionem u karę dyscyplinarną nagany.

Pow yższe orzeczenie zaskarżył rew i­ zją nadzwyczajną na niekorzyść adw o­ kata CD M inister Spraw iedliw ości, za­ rzucając oczyw istą niesłuszność p ole­ gającą na w ym ierzeniu obwinionem u

adw. AB niew spółm iernie niskiej kary w stosunku do stopnia jego w in y i okoliczności sprawy, i w nosił o zmianę- orzeczenia w części dotyczącej w y m ia ­ ru kary i w ym ierzenie adw okatow i AB obok kary nagany również k ary pieniężnej.

R ew izja nadzwyczajna M inistra Spraw iedliw ości jest zasadna.

W ymierzona obwinionem u kara na­ gany za przepisane mu p rzew inienie opisane pod punktem „b” aktu oskar­ żenia jest niew spółm iernie łagodna w stosunku do stopnia jego przew inienia, jeżeli się w eźm ie pod uwagę, że n ie zastąpił on na rozprawie LM, pozba­ w iając ją fachowej pomocy p raw nej,

i że m imo to pobrał z kasy zespołu na jej rachunek koszty przejazdu i d iety.

Słusznie podniosła W ojewódzka K o­ m isja D yscyplinarna w Y, że lik w id a­ cja kosztów za staw iennictw o na roz­ prawie, na której adwokat nie b y ł obecny, jest sprzeczna nie tylko z przepisem § CO regulam inu zespołów adwokackich z dnia 26 czerwca 1965 r., ale także z godnością adwokata, oraz podrywa zaufanie klienta i dobre im ię adwokatury.

N ie m ożna jednak, jak to uczyniła W ojewódzka K om isja Dyscyplinarna w Y, tłum aczyć przew inienie adw. CD błędem z jego strony na skutek n ie­ znajom ości przepisów, i to takich, które bezpośrednio dotyczą jego pracy zaw odowej. Skoro adw. CD działał z chęci osiągnięcia bezprawnie — kosz­ tem klienta — korzyści m ajątkow ej, to w ym ierzenie mu kary pieniężnej obok kary nagany jest uzasadnione, tym bardziej że obw iniony w stosunkow o krótkim okresie dopuścił się 3 pow aż­ nych przew inień dyscyplinarnych.

W związku z powyższym Sąd N aj­ w yższy orzekł jak w sentencji w yroku, p ostanaw iając o kosztach postępow ania zgodnie z przepisem § 54 o postępo­ w aniu dyscyplinarnym .