INDYWIDUALIZACJA PROCESU NAUCZANIA I WYCHOWANIA
UCZNIÓW KLAS I-III SZKOŁY PODSTAWOWEJ w kontekście
podstawy programowej kształcenia ogólnego
mgr Jadwiga Króliczek –
Kierownik Oddziału Wychowania i Rozwoju Dzieci i Młodzieży
według potrzeb
na miarę…
Indywidualnie, czyli…
jak?
niejednakowo
Mp900403656.jpg
Indywidualizacja to
uwzględnienie w systemie dydaktyczno-
wychowawczym różnic indywidualnych między uczniami i stosowanie takich zabiegów
pedagogicznych, które (przy uwzględnieniu owych różnic) sprzyjają maksymalnemu rozwojowi
osobowości uczących się.
T. Lewowicki, Indywidualizacja kształcenia. Dydaktyka różnicowa. Warszawa 1997.
Podstawy prawne:
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty
(tj. Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 z późn. zm.)
Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela
(tj. Dz. U. z 2006 r. nr 97, poz. 674 z późn. zm.)
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. nr 4, poz. 17)
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. nr 228, poz. 1487)
Ustawa o systemie oświaty
System oświaty zapewnia w szczególności:
1) realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju;
2) dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych uczniów, a także możliwość
korzystania z pomocy psychologiczno-pedagogicznej i specjalnych form pracy dydaktycznej;
3) możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół przez dzieci i młodzież niepełnosprawną oraz niedostosowaną
społecznie, zgodnie z indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz predyspozycjami;
4) opiekę nad uczniami niepełnosprawnymi przez umożliwianie realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych;
5) opiekę nad uczniami szczególnie uzdolnionymi poprzez umożliwianie realizowania indywidualnych programów
nauczania oraz ukończenia szkoły każdego typu w skróconym czasie;
Ustawa Karta Nauczyciela
Nauczyciel obowiązany jest:
- wspierać każdego ucznia w jego rozwoju,
- w ramach czasu pracy, oraz ustalonego wynagrodzenia
nauczyciel obowiązany jest realizować inne zajęcia i czynności wynikające z zadań statutowych szkoły, w tym zajęcia
opiekuńcze i wychowawcze uwzględniające potrzeby i zainteresowania uczniów.
PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZKÓŁ PODSTAWOWYCH
Szkoła oraz poszczególni nauczyciele podejmują działania mające na celu zindywidualizowane wspomaganie
rozwoju każdego ucznia, stosownie do jego potrzeb i możliwości.
Każde dziecko jest uzdolnione. Nauczyciel ma odkryć te uzdolnienia i je rozwijać.
PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZKÓŁ PODSTAWOWYCH
Zadaniem szkoły jest realizowanie
programu nauczania skoncentrowanego na dziecku, na jego indywidualnym tempie rozwoju i możliwościach uczenia się.
PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZKÓŁ PODSTAWOWYCH
Odpowiednio do istniejących potrzeb szkoła organizuje:
1) zajęcia opiekuńcze zapewniające dzieciom interesujące spędzanie czasu, przyjazną atmosferę i bezpieczeństwo;
2) zajęcia zwiększające szanse edukacyjne uczniów zdolnych oraz uczniów mających trudności w nauce.
Z komentarza prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej do podstawy programowej edukacji wczesnoszkolnej :
„(...) Edukacja szkolna jest wielkim dobrodziejstwem pod
warunkiem, że dzieci potrafią sprostać stawianym im wymaganiom i korzystać z nauki organizowanej według szkolnych metod.
Jeśli nie są gotowe do podjęcia nauki, źle im się widzie od pierwszego dnia pobytu w szkole.
Problem w tym, że w każdej grupie pierwszoklasistów występują znaczne różnice indywidualne w rozwoju
umysłowym /sięgające nawet do 4 lat rozwoju umysłowego/
Dla uczniów zbyt dziecinnych wszystko jest za trudne i dzieje się za szybko.
Dla dzieci o znakomitych możliwościach umysłowych nauka szkolna jest
mało interesująca. Muszą bowiem
uczyć się tego, co już dawno potrafią.”
„Indywidualne spojrzenie na każdego ucznia pozwala z nim efektywnie pracować.”
„Indywidualizacja pracy z dzieckiem to normalna, powszechna praktyka szkoły.”
„Indywidualne podejście do potrzeb każdego ucznia należy do
statutowych zadań szkoły, do których realizacji jest ona prawnie zobowiązana.”
Z wstąpienia Emilii Wojdyły, zastępcy dyrektora Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych MEN: „Przypomnienie założeń projektu:
Indywidualizacja procesu....” Warszawa, ORE 29 X 2010 r.
„Nauczanie zindywidualizowane to edukacja nastawiona na każde dziecko. Edukacja ta w swoich założeniach opiera się na dwóch konstytutywnych elementach:
diagnozie potencjału i potrzeb dziecka oraz
na optymalnym dostosowaniu opieki i wsparcia”.
M. Lorek, K. Sośniak, Ja i my. Program nauczania wraz z indywidualizacją procesu kształcenia i wychowania uczniów klas I-III. Katowice 2010.
Warunki realizacji zajęć, określone w podstawie programowej, sprzyjające indywidualizacji pracy z uczniem
• znajomość podstawy programowej wychowania przedszkolnego,
• adaptacja dzieci do warunków szkolnych,
• sala lekcyjna podzielona na dwie części: edukacyjną i rekreacyjną,
• zespoły klasowe nie większe niż 26 osób,
• edukacja realizowana w formie kształcenia zintegrowanego przez jednego nauczyciela,
• realizm pedagogiczny w programach nauczania uwzględniający możliwości umysłowe dzieci /podstawa zawiera zakres umiejętności i wiadomości dla przeciętnego ucznia/
• poszukiwanie i rozwijanie zadatków uzdolnień
/niepielęgnowane marnieją i nie sposób tego naprawić w następnych latach/,
• przywrócenie właściwych proporcji w procesie
kształcenia, przeciwdziałanie tendencji „przerabiania zeszytów ćwiczeń”/korzystanie z zeszytów ćwiczeń to najwyżej ¼ czasu przeznaczonego na edukację
matematyczną i ½ na edukację polonistyczną/,
• organizacja zajęć zwiększających szanse edukacyjne
Za działalność szkoły odpowiada organ prowadzący szkołę:
• zapewnia warunki działania szkoły, w tym bezpieczne i higieniczne warunki nauki, wychowania i opieki,
• wyposażenie szkoły w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania.
Nadzór pedagogiczny /minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w imieniu wojewody - kurator oświaty, dyrektor szkoły oraz inni
nauczyciele zajmujący stanowiska kierownicze/:
• ocenia stan i warunki działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkół,
• analizuje i ocenia efekty działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkół.
Dla kogo? Co? Jak?
potrzeby program proces
Projekty systemowe w zakresie
indywidualizacji nauczania w klasach I-III
szkoły podstawowej
DO CELÓW PROJEKTU NALEŻY:
• zapewnienie każdemu dziecku realizującemu I etap edukacyjny oferty edukacyjno - wychowawczo - profilaktycznej, zgodnej z jego indywidualnymi potrzebami możliwościami edukacyjnymi i rozwojowymi;
• zwiększenie stopnia i zakresu wykorzystania w szkole aktywizujących metod nauczania;
• zwiększenie dostępności i podniesienie jakości wsparcia i pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dzieciom, w szczególności dzieciom o specjalnych potrzebach edukacyjnych;
• podniesienie jakości pomocy udzielanej przez szkołę rodzicom dzieci uczących się na I etapie edukacyjnym oraz zintensyfikowanie współpracy i zaangażowania rodziców w życie szkoły.
GRUPY DOCELOWE:
» uczniowie klas I-III.
» Projekt zakłada zindywidualizowanie procesu nauczania i wychowania uczniów klas I-III szkoły podstawowej, w szczególności, w kontekście wdrażania nowej podstawy programowej kształcenia ogólnego.
W projekcie przewidziane jest osiągnięcie niżej wymienionych STANDARDÓW.
Warunkiem koniecznym uczestnictwa w projekcie jest
osiągnięcie przez każdą ze szkół przystępujących do
projektu standardów I, II i III.
Standard I:
W szkole działa zespół nauczycieli odpowiedzialnych za
opracowanie, wdrożenie i realizację działań ukierunkowanych na indywidualizację procesu nauczania i wychowania uczniów klas I–III w kontekście nowej reformy programowej kształcenia ogólnego na I etapie edukacyjnym:
• zespół przeprowadza rozpoznanie potrzeb, opracowuje/modyfikuje programy nauczania;
• zespół monitoruje realizację programów i ocenia skuteczność oddziaływań;
• w skład zespołu wchodzą nauczyciele edukacji
wczesnoszkolnej oraz inni nauczyciele pracujący bezpośrednio z uczniami klas I–III.
Standard II:
• Nauczyciele realizują opracowany program, w tym indywidualizują pracę z uczniem.
• Programy opisują wykorzystywane metody i formy pracy w odniesieniu do indywidualnych potrzeb edukacyjnych.
Standard III:
Nauczyciele posiadają kompetencje i kwalifikacje do
prowadzenia zindywidualizowanych zajęć z uczniami, w tym ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz wykorzystują w pracy aktywizujące metody nauczania.
Nauczyciele doskonalą swoje umiejętności zawodowe
w zależności od potrzeb, wynikających z przeprowadzonego w szkole wstępnego rozpoznania i zaplanowanych do realizacji zajęć wspierających uczniów.
Standard IV:
Szkoła posiada pomieszczenia dydaktyczne dla klas I-III, wyposażone zgodnie z założeniami nowej podstawy programowej kształcenia ogólnego na
I etapie edukacyjnym oraz z zasadami indywidualizacji procesu nauczania i wychowania.
Szkoła doposaża swoją bazę dydaktyczną w sprzęt specjalistyczny (np.: oprogramowanie, pakiety do
diagnozowania i korygowania dysfunkcji i dysharmonii rozwojowych, takich jak: wady wymowy, dysleksja, wady postawy, zaburzenia koordynacji ruchowej).
Planowane elementy doposażenia szkoły odpowiadają
rozpoznanym potrzebom i zaplanowanym zajęciom dodatkowym.
Ś R O D K I z POKL
Standard V:
Szkoła realizuje ofertę zajęć dodatkowych, wspierających indywidualizację procesu dydaktycznego, opracowaną przez zespół nauczycieli.
Szkoła organizuje dla uczniów, w zależności od rozpoznanych potrzeb:
• zajęcia dla dzieci ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu, w tym także zagrożonych ryzykiem dysleksji;
• zajęcia dla dzieci z trudnościami w zdobywaniu umiejętności matematycznych;
• zajęcia logopedyczne dla dzieci z zaburzeniami rozwoju mowy;
• zajęcia socjoterapeutyczne i psychoedukacyjne dla dzieci z zaburzeniami komunikacji społecznej;
• gimnastykę korekcyjną dla dzieci z wadami postawy;
• specjalistyczne zajęcia terapeutyczne (np.: hipoterapia, muzykoterapia, dogoterapia) dla dzieci niepełnosprawnych;
• zajęcia rozwijające zainteresowania uczniów szczególnie uzdolnionych ze szczególnym uwzględnieniem nauk matematyczno-przyrodniczych (np.:
prowadzenie obserwacji przyrodniczych).
Ś R O D K I z PO KL
Projekt, a zasady udzielania pomocy
psychologiczno-pedagogicznej
OBOWIĄZEK
• Diagnoza – rozpoznanie potrzeb – plan działań Diagnozę prowadzą nauczyciele i specjaliści zatrudnieni w szkole
• Dyrektor organizuje pomoc p-p /ustala zakres i formy jej udzielania – Zespół - plan działań wspierających .
• Formy pomocy p-p
• Nauczyciele posiadają kwalifikacje i otrzymują
wsparcie merytoryczne z ppp oraz odn
MOŻLIWOŚCI
• Diagnoza – rozpoznanie potrzeb - szkolny program wspierania uczniów
• Diagnozę prowadzi Zespół nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, pedagog szkolny itp.
• Dyrektor zgłasza szkołę do projektu /wypełnia formularz zgłoszenia –
szkolny program wspierania uczniów
• Oferta zajęć dodatkowych, wspierających indywidualizację procesu dydaktycznego
• Nauczyciele doskonalili swoje
kwalifikacje i posiadają kompetencje niezbędne do realizacji zajęć
wspierających
Szkoła indywidualizująca proces nauczania potrafi umiejętnie gospodarować potencjałem
i korzystać z różnorodności swoich uczniów.
Dziękuję za uwagę.
6. 1. W szkole pomoc psychologiczno- pedagogiczna jest udzielana uczniom w formie:
1) klas terapeutycznych;
2) zajęć rozwijających uzdolnienia;
3) zajęć dydaktyczno- wyrównawczych;
4) zajęć specjalistycznych:
korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych,
socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;
5) (...)
6) porad i konsultacji.
Szkoła organizuje dla uczniów, w zależności od rozpoznanych potrzeb:
• zajęcia dla dzieci ze specyficznymi
trudnościami w czytaniu i pisaniu, w tym także zagrożonych ryzykiem dysleksji;
• zajęcia dla dzieci z trudnościami w zdobywaniu umiejętności
matematycznych;
• zajęcia logopedyczne dla dzieci z zaburzeniami rozwoju mowy;
• zajęcia socjoterapeutyczne i psychoedukacyjne dla dzieci
z zaburzeniami komunikacji społecznej;
• gimnastykę korekcyjną dla dzieci z wadami postawy;
• specjalistyczne zajęcia terapeutyczne (np.: hipoterapia, muzykoterapia,
dogoterapia) dla dzieci niepełnosprawnych;
• zajęcia rozwijające zainteresowania uczniów szczególnie uzdolnionych ze szczególnym uwzględnieniem nauk matematyczno-przyrodniczych (np.:
prowadzenie obserwacji przyrodniczych).