DEPRESJA WŚRÓD DZIECI
mgr Emilia Opolska
mgr Hubert Sutkowski
„Są dzieci, które są nieszczęśliwe, Które mówią mało o swoich sprawach,
Które są bardzo nerwowe, Efekty ich nauki są znikome, Jedzą i śpią mało…”
________________________________________________________________________________________
DEPRESJA
Depresja jest chorobą, która objawia się w różny sposób i często są to objawy bardzo podobne, do tych występujących u dorosłych.
Do szczególnych objawów depresji, które zwykle
pojawiają się u dzieci możemy zaliczyć m.in. smutek,
przygnębienie, obniżenie nastroju, płaczliwość, ale
także odwrotnie: nadmierną drażliwość, złość,
wrogość w stosunku do innych.
„MASKI” DEPRESJI
W obrazie klinicznym depresja przypominać może inne zaburzenia tzw. maski depresji, co za tym idzie rodzice niejednokrotnie mogą być przekonani, że ich dziecko przeżywa okres buntu lub doświadcza problemów somatycznych, tymczasem za objawami tymi może kryć się depresja.
Najczęściej objawia się zaburzeniami zachowania, problemami w uczeniu się czy niepowodzeniami szkolnymi.
_____________________________________________________________________________________
SYMPTOMY DEPRESJI
• Melancholijny nastrój – przejawy smutku, samotności, nieszczęścia, zły humor, złość
• Zaburzenia własnego obrazu - uczucie bezużyteczności, brzydoty, poczucie winy, a nawet pragnienie śmierci
• Zachowania agresywne – trudności w relacjach z innymi, kłótliwość, wrogość, mały szacunek dla autorytetu
• Zaburzenia snu – niespokojny sen, chwile bezsenności, trudności z przebudzeniem się i porannym wstawaniem
• Pogorszenie wyników szkolnych – słaba koncentracja uwagi, słaba pamięć, mniejsze przykładanie się do zajęć, utrata zainteresowania nauką
• Zmniejszona socjalizacja – izolowanie się, mniejsze uczestnictwo w życiu grupy, wycofanie ze społeczności
• Dolegliwości somatyczne – bóle głowy, bóle brzucha, mięśni, zaburzenia apetytu i zmiany wagi
• Utrata energii - utrata zainteresowania sportem i rozrywką, niechęć do wysiłku fizycznego i umysłowego
______________________________________________________________________________________
CO ZROBIĆ?
Utrzymujące się symptomy powinny być sygnałem do poszukiwania pomocy
⮚U wychowawcy, pedagoga lub psychologa szkolnego
⮚U lekarza rodzinnego
⮚W Poradnii Psychologiczno – Pedagogicznej
⮚U lekarza specjalisty - psychiatry
POMOC
PSYCHOTERAPIA RODZINNA FARMAKOLOGIA
________________________________________________________________________________________
RELACJE RODZINNE JAKO ZABEZPIECZENIE
Rodzina jest jednym z miejsc kształtowania się osobowości dziecka (obok szkoły i grupy rówieśniczej)
• Jest miejscem uczenia się relacji z innymi oraz pokazywanie modelowych
• Jest obszarem spotkania się różnych ludzi, którzy okazują swoje wnętrze, wzajemny szacunek, wspierają się,
JAK RODZINA MOŻE POMÓC DZIECKU?
• Uświadamiać mu jego wartość
• Dać odczuć satysfakcję ze spotkań z innymi
• Okazywać szacunek dla jego indywidualności
• Kształtować szacunek wobec innych
• Udzielać wsparcia, wyznaczać jasne granice i wzorce zachowania się
• Pomoc w przezwyciężaniu porażek
________________________________________________________________________________________
ZMIEJSZANIE STRESU U DZIECI
• Postaw się na miejscu dziecka – zrozum jego pozycję, odczucia
• Obserwuj symptomy– bóle brzucha, głowy, zmęczenie, agresję, zachowania trudne, utratę apetytu, zaburzenia snu
• Zwolnij– zadbaj o rozkład aktywności umożliwiający zarówno naukę i odpoczynek
• Czas na relaks – wspólną zabawę, nauka technik
• Okazuj uczucia – zarówno radości, szczęścia oraz złości, smutku, żalu
• Rozmawiaj – opisuj swoje uczucia, przeżycia
• Kontakty z innymi – zapewnij możliwość spotkań z rówieśnikami oraz innymi ludźmi
• Zdrowe odżywianie – wspomagaj rozwój poprzez dostarczenie dobrych składników; zrezygnuj z cukrów i niezdrowego jedzenia
• Śmiej się – dziel się humorem, doświadczanym szczęściem
________________________________________________________________________________________
Bibliografia:
„Depresja u dzieci i młodzieży” Jose Collados Zorraquino, Kraków 2002
