O przygotowywaniu prac dyplomowych
i prezentacji
J. Pamin
Katedra Technologii Informatycznych w Inżynierii WIL PK
Kraków, 2019
Zakres prezentacji
Procedura dyplomowania
JAK PISAĆ PRACĘ DYPLOMOWĄ?
Uwaga plagiat!
JAK PRZEDSTAWIĆ DOBRĄ PREZENTACJĘ?
Powtórka z logiki
Procedura dyplomowania
Wytyczne formalne można znaleźć na stronach www.wil.pk.edu.pl i www.cce.pk.edu.pl
Karta tematu
Strona tytułowa
Akademicki System Archiwizacji Prac ASAP Egzamin inżynierski i obrona pracy
Por. Poradnik Samorządu Studentów PW
http://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/1524/PoradnikPisaniaPracyDyplomowej.pdf
Karta tematu
Studenci powinni
dokonać wyboru tematu pracy dyplomowej
najpóźniej do końca semestru szóstego.
Należy wypełnić formularz wyboru tytułu pracy i
zatwierdzić jego tłumaczenie.
Promotor składa w
Katedrze wypełnioną kartę tematu dyplomu.
Studenci załączają kartę do egzemplarza pracy
dyplomowej składanego w Katedrze.
Strona tytułowa
Nazwa uczelni i jednostki
Kierunek, profil dypl.
Imię i nazwisko autora
Tytuł pracy (w j. pol. i ang.)
Imię i nazwisko opiekuna
Ocena pracy
Miejsce, rok
System ASAP
Procedura sprawdzenia tekstu pracy dyplomowej jest podana na stronie WWW WIL i antyplagiat.pk.edu.pl
Student po akceptacji pracy przez promotora ładuje plik PDF do systemu ASAP (potrzebne są informacje
dodatkowe, np. streszczenie) i oświadcza, że pracę wykonał samodzielnie (tytuł po ang. jest akceptowany)
Promotor zatwierdza, a dokument jest wysyłany do sprawdzenia w systemie antyplagiatowym
Promotor ocenia tzw. raport podobieństwa i oświadcza, że praca nie narusza prawa autorskiego
Równolegle recenzent zapoznaje się z pracą, ustala z promotorem ocenę i przygotowuje opinię, udostępniając ją Studentowi
JAK PISAĆ PRACĘ DYPLOMOWĄ?
Maria Węglińska, Jak pisać pracę magisterską, Poradnik dla studentów, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2004
Poradnik zawiera:
Wybrane definicje podstawowych pojęć, zwłaszcza metodologicznych (metoda, technika, narzędzia
badawcze) – pomoc na etapie konceptualizacji
Struktura pracy magisterskiej – konstrukcja całości i poszczególnych części
Zestaw wyrażeń i zwrotów
Pojęcia związane z metodologią
Tytuł pracy (zwięzły, trafny, jednoznaczny, językowo poprawny, zgodny z treścią pracy)
Cel pracy (poznawczy, teoretyczny, praktyczny)
Problem (zadanie wymagające rozwiązania)
Problematyka (całokształt zagadnień, ogół problematyki dotyczącej jakiejś dziedziny)
Techniki badawcze
Narzędzia badawcze
Typowa struktura pracy
Strona tytułowa
Spis treści
Wstęp, zawartość pracy, założenia
Część teoretyczna (problematyka, stan wiedzy)
Hipotezy, metodologia i organizacja badań, modele
Prezentacja i analiza wyników badań (rysunki, tabele), wnioski szczegółowe
Zakończenie pracy (wnioski poznawcze i praktyczne)
Bibliografia
Streszczenie
Załączniki (dodatki)
Zakończenie pracy
Ustosunkowanie się autora do całości,
przypomnienie zamierzeń, opis stopnia ich realizacji, wskazanie na plany
Nawiązanie do literatury, problematyki głównej, problemów szczegółowych, do celu, do
zastosowanej metodologii, techniki, narzędzi badawczych
Sformułowanie ustaleń („Istnieje zależność między...”)
Sformułowanie wniosków wynikających z ustaleń
Bibliografia
Uporządkowany według określonego kryterium
spis książek, artykułów, dokumentów (np. normy) z podaniem autora, tytułu, miejsca i roku wydania
[1] O.C. Zienkiewicz and R.L.Taylor, The Finite Element Method, Fourth Edition, McGraw-Hill, London 1989.
[2] de Borst, R. and Muehlhaus, H.-B., Gradient-dependent plasticity: Formulation and algorithmic aspects,
Int. J. Numer. Methods Engng, 35, p. 521-539, 1992.
Uwagi językowe i dyscyplina
Wybór formy czasowników:
1 os. – „ustaliliśmy” (rzadziej „ustaliłem”) Forma bezosobowa – „ustalono”
Wyrażenia i zwroty podkreślające porządek i
logiczność wypowiedzi („zajmę się najpierw...”, “z tego wynika, że...”)
Słownictwo wyrażające stosunek piszącego do
własnych wypowiedzi („według mojej opinii...”, „warto jeszcze dodać, że...”)
Uwaga: każdy rysunek (tabela) musi być wywołany w tekście, każdy symbol we wzorach opisany
Uwaga plagiat!
Definicja plagiatu nie jest jednoznaczna, ale sens plagiatu jako kradzieży cudzej własności
intelektualnej jest czytelny
Np. według Princeton University (patrz www.wikipedia.org):
plagiat to świadome użycie cudzego tekstu, idei lub innych materiałów (nie znanych powszechnie) bez podania źródła
Proszę przeczytać hasła PLAGIAT i PLAGIARISM w Wikipedii i nigdy nie zapominać o podaniu źródła wykorzystywanych materiałów
JAK PRZEDSTAWIĆ DOBRĄ PREZENTACJĘ?
J.W. Niemantsverdriet, How to give a successful
oral and poster presentation, EFCATS, Eindhoven, http://www.efcats.org
Uwaga widowni
Jak ułożyć swoją prezentację
10 kroków do udanej prezentacji
Wskazówki odnośnie slajdów
Dyscyplina czasowa
Uwaga widowni
Widownia czeka na motywację i tło
Dlaczego widownia przestaje słuchać
Referujący sądzi, że wszyscy wiedzą wiele o przedstawianym zagadnieniu
Układ prezentacji jest nieczytelny
Brak ilustracji, są niewłaściwe lub za szybko przedstawiane
Referujący używa skomplikowanego języka, żargonu lub skrótów
Referujący czyta, mówi monotonnie, za szybko lub za wolno
Pomyśl, kto stanowi widownię
Mów do widowni stojąc przodem lub bokiem do niej
Efektywna prezentacja
Przyciągaj uwagę, pozwól odpocząć
Jak ułożyć prezentację
Ogólna prezentacja problemu
Cel, przedmiot i metodyka badań
Model 1, wyniki i obserwacje
Model 2, wyniki i porównania
Wnioski, odkrycia, plany
10 kroków do udanej prezentacji
Zacznij wcześnie przygotowania
Sformułuj przesłanie prezentacji w 1 zdaniu
Wybierz i ułóż wyniki do pokazania
Dobrze przemyśl i przećwicz wstęp
Precyzyjnie sformułuj wnioski i zakończenie
Najważniejsze są dobre rysunki
Zaprojektuj wyraźne slajdy
Komunikuj, nie popisuj się
Czas i główne zasady
Zmierz swój czas, nie oszczędzaj na wstępie i wnioskach
Znaj bardzo dobrze język prezentacji
Nie wolno mówić dłużej niż przewidziany czas (nie ma gorszej rzeczy niż przerwanie referatu przez
przewodniczącego przed wnioskami)
Uświadom sobie jaką wiadomość chcesz
przekazać i zdecyduj, w jaki sposób najlepiej ją przekazać
Powtórka z logiki
B. Raphael and I.F.C. Smith,
Fundamentals of Computer-Aided Engineering, Wiley, Chichester, 2003
Podstawy logiki
Trzy typy wnioskowania: dedukcja, abdukcja, indukcja
Pręt o module Younga E, polu przekroju poprzecznego A i długości L, pod działaniem siły rozciągajacej P wykazuje wydłużenie u=PL/EA Dla danego pręta mamy:
dwa fakty P i u
jedną regułę przyczynową (jeśli przyczyna to skutek): if P then u
Typ wnioskowania Informacja dana Wniosek Dedukcja Przyczyna i reguła Skutek Abdukcja Skutek i reguła Przyczyna
Indukcja Przyczyna i skutek Reguła
Podstawy logiki
Dedukcja jest jedynym poprawnym sposobem wnioskowania w tzw.
świecie otwartym
Abdukcja i indukcja wymagają przyjęcia hipotezy tzw. świata zamkniętego (wszystkie fakty i zasady są znane dla danego problemu)
Jeśli znamy regułę i obserwowane jest wydłużenie u, w świecie
otwartym nie możemy powiedzieć, że u zostało wywołane przez siłę P (abdukcja)
Jeśli obserwujemy tylko siłę P i deformację u, nie możemy sformułować reguły “if P then u” (indukcja)
Inne fakty w świecie otwartym mogą uzasadniać inną zasadę Jeśli się założy, że jedyne ważne informacje dla rozważanego
problemu to dwa fakty P and u i jedna reguła (świat zamknięty), to abdukcja i indukcja stają się poprawne.
Podstawy logiki
Inżynierowie pracują w świecie otwartym – oczekuje się od nas znajdowania rozwiązań twórczych (creative solutions)
Symulacja:
przyczyna+konstrukcja→skutek, konstrukcja→zachowanie (analiza)
Diagnoza:
skutek+konstrukcja→przyczyna
Synteza:
wymagane zachowanie→konstrukcja
Interpretacja informacji:
konstrukcja+zachowanie→modele zachowania
Creative Thinking – An Essential Skill for the 21st Century