ŁUPEK MIEDZIONOŚNY III

Obserwowano wzrost d 10 wraz ze wzrostem stężenia flokulantu, jednak w przypadku kationowego polimeru wzrost ten był nieznaczny, co może świadczyć o niepełnej flokulacji

Wyznaczono również izotermy adsorpcji chlorowodorku dodecyloaminy DDA i dodecylosiarczanu sodu SDS na powierzchni łupka i zmierzono potencjał dzeta cząstek po

Wygląd łupka miedzionośnego przed trawieniem (a) i po trawieniu (b) Łupek miedzionośny po badaniu 4 Trawienie łupka HF prowadzi do spadku jego masy (tabela 1) powodowanego

Utlenione związki organiczne, których zawartość wyrazie wzrosła w (bio)zwietrzałych łupkach Kupferschiefer zasiedlonych przez mikroorganizmy, najprawdopodobniej są

Porównując wyniki badań wytrzymałości na jednoosiowe ściskanie dla łupków dolomitycznych zawartych w opracowaniu Cuprum (1996) można zauważyć, że określona tam wytrzymałość

Czarny łupek Kupferschiefer stanowi jedno z najbogatszych złóż zredukowanych związków siarki na Ziemi i jednocześnie jest jednym z najciekawszych środowisk

Łupek miedzionośny pochodzący z Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego poddano flotacji w obecności α-terpineolu, po wcześniejszym traktowaniu łupka substancjami redoks..

© Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej Wrocław 2016.