Strona czasopisma "W Słońce" z wierszem Julii Hartwig *** (Ktoś zgubił...)

na Wydziale Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kar­ dynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie odbyła się publiczna obrona pracy doktorskiej ks.. mgra Dariusza Czupryńskiego,

młoda pani domu julii Hartwig jest nieśmiała, choć nieskrępowana (gor- setem); w zamyśleniu — a może kokieteryjnie? — nawija włosy na palce.. jest de- likatna jak

, płynie szeroką falą aż do dna zatapia się i rozsrebrza smugę długa i drżącą.. Gorycz w serce upadła, jak

w jeziorze noże kręgów krajały toń wiatr po strunach szelestach trzcinach polem topole.. Sierść zielona tamtędy błoń

tobie by radość wznieść, jak złoty sztandar Niebo rozpostrzeć na ziemi. bliżej,

Po- tem w dużej mierze naszym lo- sem przejął się Czesław Miłosz, który bardzo starał się pomóc mężowi w znalezieniu pracy, co nie było łatwe, ale w końcu ta praca

Krąg problematyki, do którego Julia Hartwig wraca ze szczególną uporczywością, to pytanie o zło i o jego miejsce w ludzkim świecie - ale pytanie zadane w inny sposób niż

W przysz- łym tygodniu wszyscy miłośni- cy poezji Julii Hartwig będą mieli okazję do spotkania na żywo z