• Nie Znaleziono Wyników

Źródła powstawania strat żywności według badanych rolników

4. Ocena wielkości i przyczyn strat w badanych gospodarstwach rolnych

4.2. Analiza strat mleka w badanych gospodarstwach rolnych

4.2.5. Źródła powstawania strat żywności według badanych rolników

Przedstawioną powyżej analizę wielkości i przyczyn powstawania strat w produkcji mleka w analizowanych gospodarstwach rolnych uzupełniono dodat-kowo pytaniami do rolników mającymi zidentyfikować źródła powstawania strat żywności w całej Polsce (tabela 4.10). Jako główną przyczynę strat respondenci postrzegali szybkie psucie się produktów rolnych. Opinia rolników mogła wyni-kać z faktu, że próba badawcza obejmowała wyłącznie gospodarstwa wyspecja-lizowane w produkcji mleka. Mleko surowe należy do produktów, które ze względu na specyficzne właściwości wymaga natychmiastowego schłodzenia do odpowiedniej temperatury. Nieprzetworzone mleko surowe nie może być maga-zynowane przez dłuższy czas. Prawdopodobnie opinia rolników byłaby inna, gdyby specjalizowali się w produkcji zbóż, jabłek, ziemniaków czy żywca wie-przowego lub wołowego. Wymienione produkty roślinne i zwierzęce mogą być przechowywane przez dłuży okres w stanie nieprzetworzonym lub po wstęp-nych etapach przetwórstwa (np. suszenie, sortowanie, ubój i rozbiór itp.).

Niewielka część rolników wskazała, że straty żywności w rolnictwie mogą powstawać w wyniku niekorzystnych warunków atmosferycznych. Powodują one przede wszystkim straty w produkcji roślinnej, a na tego typu straty rolnicy mają niewielki wpływ. W produkcji zwierzęcej, która w przeważającej części odbywa się w budynkach inwentarskich, warunki pogodowe mają relatywnie mniejsze znaczenie. W wyspecjalizowanych gospodarstwach mleczarskich wa-runki pogodowe wpływają przede wszystkim na wielkość zbiorów i jakość pasz

gospodarskich oraz na stan zdrowia krów. W związku z tym ankietowani rolnicy postrzegali warunki atmosferyczne jako czynniki w niewielkim stopniu generu-jące straty żywności.

Tabela 4.10. Potencjalne przyczyny powstawania strat żywności w gospodarstwach rolnych

Wyszczególnienie Odpowiedzi udzielone przez rolników

liczba proc.

Szybkie psucie się produktów rolnych 6 37,5

Brak możliwości zaangażowania ludzi do zbiorów 3 18,7

Brak chętnych do skupu i/lub kupienia żywności 2 12,5

Brak odpowiednich warunków przechowywania 2 12,5

Brak wiedzy o możliwościach zagospodarowania żywności

w inny sposób niż sprzedaż 2 12,5

Warunki atmosferyczne 1 6,3

Nieopłacalne ceny skupu i sprzedaży - -

Błędy ludzkie przy zbiorach, transporcie itp. - -

Razem 16 100,0

Źródło: obliczenia własne na podstawie badań ankietowych.

Jako następny czynnik przyczyniający się do powstawania strat żywności w gospodarstwach rolnych respondenci wymienili ograniczone zasoby najemnej siły roboczej w okresach spiętrzenia prac polowych (np. żniwa, sianokosy, zbiór kukurydzy na kiszonkę). Trudności z zatrudnieniem siły roboczej do sezono-wych prac powodują utrudnienia w ich przeprowadzeniu. Konsekwencją mogą być mniejsze zbiory lub ich gorsza jakość, które w dalszej kolejności są przy-czyną powstawania strat.

Rolnicy wskazali także brak chętnych do zakupu płodów rolnych oraz brak odpowiednich warunków do ich przechowywania. Na polskim rynku zda-rzają się sytuacje, gdy rolnicy nie mogą sprzedać swoich produktów (np. w sek-torze owoców i warzyw). Rozwiązaniem tego problemu może być pionowa integracja rolnictwa (bazy surowcowej) z przemysłem przetwórczym, czego przykładem jest spółdzielczość mleczarska. Innym rozwiązaniem są kontrakta-cje dostaw, które mogą ograniczyć zachwiania równowagi rynkowej oraz ustabi-lizować warunki prowadzenia działalności gospodarczej rolników i przemysłu spożywczego58. Znaczącą przyczyną strat według rolników były także braki

58 Rozwiązania dotyczące stosunków umownych (kontraktacji) oraz wzmocnienia pozycji producentów rolnych w łańcuchu żywnościowym (np. tworzenie organizacji producentów, organizacji międzybranżowych) zaproponowała w 2010 roku Grupa Ekspertów Wysokiego

infrastrukturalne bazy magazynowej. Odpowiednio zorganizowane i przygoto-wane magazyny umożliwiają przechowanie żywności w dobrych warunkach, co skutecznie zmniejsza straty oraz umożliwia równomierne rozłożenie dostaw produktów na rynek. Odpowiednia logistyka stanowi bardzo ważny element produkcji rolnej i jej przetwórstwa w kontekście minimalizacji strat oraz utrzy-mania rynku w stanie względnej równowagi.

W ocenie ankietowanych rolników niskie ceny skupu produktów rolnych oraz błędy ludzkie związane z wykonywaniem prac w gospodarstwie nie były czynnikami powodującymi straty żywności. Spadek cen skupu nie skutkuje wstrzymaniem dostaw produktów rolnych do przetwórstwa. Rolnicy zmuszeni są akceptować niższe przychody i pogorszenie dochodowości produkcji. Sprzedaż po niższych cenach, nawet jeżeli nie zapewnia zadowalającej dochodowości, umożliwia zwrot części poniesionych nakładów. Badane gospodarstwa prowa-dzone były przez kierowników posiadających duże doświadczenie zawodowe, które w ocenie respondentów ograniczało do minimum błędy ludzkie w produkcji i transporcie. Nie oznacza to jednak, że nie popełniają żadnych błędów, reagując niewłaściwie lub zbyt późno na zaistniałą sytuację.

Badani rolnicy sygnalizowali także problem braku informacji w zakresie zagospodarowania żywności w inny sposób niż sprzedaż. W warunkach trudno-ści ze sprzedażą płodów rolnych pojawia się realne zagrożenie wystąpienia zna-czących strat. Istnieją jednak inne możliwości zagospodarowania produktów, które mogą przynieść wiele korzyści społeczno-gospodarczych, a w konsekwen-cji ograniczą straty żywności. Przykładem takich rozwiązań może być przekaza-nie produktów organizacjom, których działalność przekaza-nie jest ukierunkowana na zysk. Jednak skuteczność takich rozwiązań uwarunkowana jest odpowiednią polityką informacyjną. Rolnicy chcieliby posiadać informację, gdzie i na jakich warunkach można przekazać produkty. Z kolei organizacje charytatywne po-winny dysponować wiedzą, w których regionach występują problemy z zago-spodarowaniem produkcji i gdzie mogą zwracać się do rolników z prośbą o przekazywanie nadwyżek produkcyjnych. Równocześnie, potrzebna jest imple-mentacja odpowiednich regulacji prawnych, które jednoznacznie określą warunki funkcjonowania wspomnianych organizacji w tym zakresie. W szczególności dotyczy to polityki podatkowej, gdyż zwolnienia z obowiązku płacenia podat-ków będą stanowiły zachętę do intensyfikacji tego typu działalności.

Szczebla ds. Mleka przy Komisji Europejskiej w następstwie kryzysu na rynku mleczarskim.

Przedstawione rozwiązania miały na celu stabilizację sytuacji rynkowej, ale pośrednio tworzą także warunki ramowe dla zmniejszania strat żywności.

Większość pytanych rolników (70%) wykazała gotowość przekazywania nadwyżek żywności organizacjom non-profit (rysunek 4.12). Pięciu responden-tów było gotowych przekazywać nadwyżki organizacjom charytatywnym bez względu na warunki towarzyszące tej procedurze. Pozostałe dwa gospodarstwa deklarowały gotowość przekazywania swoich produktów, ale decyzję uzależniały od pewnych warunków, tj.:

 formy i zakresu działalności konkretnej organizacji charytatywnej,

 celu, na który produkty rolne zostaną przekazane,

 rodzaju przekazywanych produktów,

 sposobu przekazywania nadwyżek (logistyka).

W zakresie rozwiązań o charakterze logistycznym rolnicy preferowali przede wszystkim bezpośredni odbiór przez organizacje charytatywne. Mniejsza grupa deklarowała gotowość dostawy nadwyżek żywności własnymi środkami transportu, ale decyzję tę uzależniano głównie od odległości, która determino-wała nakłady pracy i koszty transportu.

Rysunek 4.12. Gotowość rolników do przekazywania nadwyżek żywności organizacjom charytatywnym

Źródło: obliczenia własne na podstawie badań ankietowych.

Trzy ankietowane gospodarstwa nie miały jednoznacznie sprecyzowanego zdania w kwestii przekazywania nadwyżek żywności na cele charytatywne.

Można więc wnioskować, że wspomniane gospodarstwa byłyby skłonne przeka-zać swoje produkty głównie w sytuacjach, które absolutnie tego wymagają. Jako przykład można wymienić pomoc sąsiedzką, wsparcie innych rolników lub lud-ności dotkniętej klęską żywiołową (np. powodzią, suszą).

30 20

50

0 10 20 30 40 50

Zdecydowanie nie Raczej nie Trudno powiedzieć Raczej tak Zdecydowanie tak

%

43 57

0 20 40 60

Odbiór lub własny dowóz Odbiór przez organizację

%

5. Ocena wielkości i przyczyn strat w badanych zakładach