Janusz Romański Prezes „Polonia Tech-nica”
Stowarzyszenie „Polonia Technica” należy do organizacji polonijnych, które
powstały w okresie II wojny światowej. Stąd bierze się ich patriotyczny
rodowód, tradycje oraz formy działania na ziemi amerykańskiej.
no członków i sympatyków PT, którzy aktywnie wsparli to polonijne wydarzenie, manifestując przywiązanie do polskiego dziedzictwa naro-dowego. W styczniu 2015 r. członkowie PT licz-nie uczestniczyli w spotkaniu opłatkowym zor-ganizowanym w Polskim Domu Narodowym na Greenpoincie. Ponadto po latach został odtwo-rzony oryginalny, kolorowy wzór znaczka sto-warzyszenia „Polonia Technica” symbolizujący powrót do tradycji.
Stowarzyszenie od lat owocnie współpra-cuje na polonijnym forum z licznymi organiza-cjami, m.in. z Polskim Instytutem Naukowym czy Instytutem Józefa Piłsudskiego. Na semi-narium Rady Polskich Inżynierów Ameryki Pół-nocnej, które odbyło się w październiku 2014 r.
w Toronto w Kanadzie, autor niniejszego tekstu przedstawił referat „Wymagania stawiane ab-solwentom uczelni technicznych przez prze-mysł XXI wieku”. Z kolei w ramach kooperacji z Ojcami Paulinami w Amerykańskiej Często-chowie odbywa się promowanie polonijnych inżynierów i stowarzyszenia PT, zaś współpra-ca z Naczelną Organizacją Techniczną w Polsce polega na dostarczaniu aktualnych informacji
z życia inżynierskiego środowiska Polonii ame-rykańskiej oraz udzielaniu wsparcia jako patron medialny.
„Polonia Technica” dofinansowała produk-cję filmu o Rudolfie Modrzejewskim, wybitnym budowniczym mostów w Ameryce i Kanadzie.
Film ma stanowić pomoc edukacyjną dla szkół języka polskiego w Ameryce. Oprócz tego kon-tynuowana jest przyjacielska współpraca ze Stowarzyszeniem Weteranów Armii Polskiej (poprzez wsparcie dorocznego programu uro-czystości Dnia Żołnierza), a także z wybranymi uczelniami technicznymi w Polsce.
Do działalności stowarzyszenia zalicza się również program wypoczynkowo-turystycz-ny, obejmujący zorganizowanie dla członków i sympatyków PT spływu kajakowego rzeką De-laware, turystycznej wycieczki do Minnewaska i innych atrakcji.
Przebieg walnego zebrania
Po sprawozdaniach nastąpiła część medial-na walnego zebrania. Wyemitowany został film
„Historia Polonia Technica – 70 lat”, a następ-nie wygłoszono referat zatytułowany „Wybitni polsko-amerykańscy inżynierowie i ich epoko-we osiągnięcia”. Podkreślono w nim dokonania takich inżynierów, jak m.in. Tadeusz Sendzimir, twórca technologii walcownictwa blach cien-kich, Frank N. Piasecki, wybitny konstruktor militarnych helikopterów typu tandem, Rudolf Modrzejewski (Ralph Modjeski), budowniczy ponad 40 mostów w Ameryce i Kanadzie, dr Stephanie Kwolek, twórczyni epokowego wy-nalazku – Kevlaru (włókna sztucznego), Paul Baran, utalentowany projektant sieci – network – używanej do dzisiaj w Internecie, Steve Wo-zniak, wynalazca komputera personalnego PC, Henry Petroski, wybitny autor wielu książek w zakresie historii techniki i technologii. Należy zauważyć, że część przedstawionych osób jest członkami honorowymi PT.
Warto dodać, że ten sam referat piszący te słowa przedstawił podczas uroczystych ob-chodów jubileuszu 110 lat Politechniki Gdań-skiej, w czasie inauguracji roku akademickiego 2015/2016. JM Rektor prof. Henryk Krawczyk otrzymał wówczas okolicznościowy upominek od inżynierów polonijnych z USA w postaci mi-niatury słynnego Dzwonu Wolności, który znaj-duje się w Filadelfii.
W wyniku przeprowadzonych wyborów wyłoniono skład zarządu i komisji rewizyjnej
Fot. 1. Konsul generalna z konsulatu RP w Nowym Jorku pani Urszula Gacek otrzymuje na pamiątkę spotkania monografię „Zarys historyczny Stowarzyszenia Polonia Technica”.
Po lewej ustępujący prezes Ryszard Bąk, po prawej nowo wybrany prezes dr inż. Janusz Romański
Fot. Małgorzata Romańska
stowarzyszenia „Polonia Technica” w kadencji 2015–2017. Prezesem stowarzyszenia PT został dr Janusz Romański. Następnie głos zabrała Urszula Gacek, konsul generalna w konsulacie RP w Nowym Jorku. Konsul złożyła serdeczne gratulacje nowo wybranemu zarządowi. Po-dziękowała ustępującym władzom PT za odda-ną i ofiarodda-ną pracę na rzecz Polonii. Podkreśliła swoje zadowolenie z faktu, że stowarzyszenie inżynierów „Polonia Technica” istnieje już 74 lata i ma zasłużony dorobek dla Polonii. Orga-nizacja może oczekiwać ze strony konsulatu wsparcia, szczególnie przy realizacji programu obchodów jubileuszu 75-lecia stowarzyszenia.
Sprawy inżynierów nie są jej obce, stwierdziła konsul, gdyż jej mąż jest inżynierem. W dal-szej części swojego wystąpienia Urszula Gacek podkreśliła, że dzisiejsza polska emigracja jest inna od dawniejszej, ma inne oczekiwania, co szczególnie przejawia się w młodym pokoleniu, używającym na co dzień nowych technologii, digitalizacji, iPodów, Internetu. Młoda genera-cja aktywnie udziela się na portalach społecz-nościowych, takich jak Facebook czy Twitter.
Ważne jest zatem, aby PT nie utraciła kontaktu z młodą Polonią – trzeba jej zaproponować coś interesującego, gdyż młodzi oczekują oferty uwzględniającej ich potrzeby. Konsul zazna-czyła, że nowojorski konsulat jest otwarty na
współpracę ze stowarzyszeniem PT i oczekuje propozycji od inżynierów. Przekazała również inżynierom polonijnym serdeczne zaprosze-nie do konsulatu i do częstszego uczestnictwa w imprezach kulturalnych przez niego organi-zowanych.
Po tym wystąpieniu prezes Romański oraz ustępujący prezes Ryszard Bąk oficjalnie w imieniu członków stowarzyszenia PT wrę-czyli pani konsul monografię Zarys historyczny Stowarzyszenia Polonia Technica wraz z okolicz-nościową dedykacją. Konsul ofiarowano także wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, pracę naukową pt. Wynalazczość polska w Stanach Zjednoczonych autorstwa prof. Sławomira Ło-tysza, pracownika naukowego PAN i członka zagranicznego PT.
Nowe zadania i plany na przyszłość Po przerwie jako pierwszy w dyskusji głos zabrał prezes Romański, który omówił zasadni-cze kierunki działań PT w nowej kadencji. Sto-warzyszenie musi zadbać o wzrost liczebności członków – w tym celu należy przede wszyst-kim uaktualnić stronę internetową. Odnowie-nia wymaga także publikacja Biuletynu PT w formie elektronicznej. Trzeba też założyć profil stowarzyszenia PT na portalach społecz-nościowych Facebook i Twitter.
Istotnym zadaniem jest przygotowanie III Światowego Zjazdu Polskich Inżynierów zapla-nowanego na czerwiec 2016 r. we Wrocławiu.
Będzie to doskonała okazja do zaprezentowa-nia intelektualnych możliwości i profesjonal-nego dorobku polonijnych inżynierów. Zjazd będzie także miejscem światowej integracji polskich inżynierów. Wiemy, że Polska jest żywotnie zainteresowana wykorzystaniem potencjału intelektualnego i możliwości zawo-dowych polskich inżynierów działających poza granicami kraju, w tym w USA. Polonijni inży-nierowie pragną poszerzyć współpracę z ma-cierzystymi uczelniami.
Według autora niniejszego tekstu Stowa-rzyszenie Absolwentów Politechniki Gdańskiej powinno poszerzyć swój program działania o współpracę z absolwentami uczelni działają-cymi poza granicami Polski. Może temu służyć uaktualniona strona internetowa SAPG, można także dołączyć linki do stowarzyszeń polskich inżynierów w Europie i Ameryce. Winna tak-że doczekać się sfinalizowania sprawa Księgi Wybitnych Absolwentów Uczelni Politechniki
Fot. 2. Dr inż. Janusz Romański wręcza JM Rektorowi prof. Henrykowi Krawczykowi minia-turę słynnego Dzwonu Wolności, prezent od inżynierów polonijnych z USA
Fot. Krzysztof Krzempek
NAUKA, BADANIA, INNOWACJE
Gdańskiej, by utrwalić sukcesy jej znakomitych wychowanków.
Nowo wybrany prezes „Polonia Technica”
zaprasza serdecznie wszystkich profesjona-listów i sympatyków do współpracy i udziału w pracach organizacji PT.
Życzymy członkom i władzom Stowarzy-szenia Inżynierów Polskich „Polonia Technica”
kadencji 2015–2017 dalszych sukcesów w bu-dowie prestiżu polonijnego inżyniera i pełnej realizacji celów i zadań dla dobra amerykań-skiej Polonii i naszej Ojczyzny, Polski.
Celem Igrzysk jest zwiększenie zaintereso-wania informatyką wśród młodzieży szkół po-nadgimnazjalnych oraz promocja studiów na WETI. W tegorocznych zawodach wzięło udział 30 uczniów spośród 45 wcześniej zarejestrowa-nych. Reprezentowali oni 11 różnych szkół z Po-morza.
Zawody polegały na rozwiązaniu w ciągu czterech godzin jak największej liczby zadań programistycznych spośród przygotowanych pięciu. Za każde zadanie można było zdobyć od 80 do 100 punktów, w zależności od jego stop-nia trudności. Czas przeznaczony na rozwiązanie zadań był celowo zbyt krótki, aby uporać się ze wszystkimi, więc zawodnicy musieli wykazać się nie tylko sprawnością w wykonywaniu zadań i ich implementacji, ale także umiejętnością oceny trudności problemu i przewidzenia ilości czasu potrzebnego na jego rozwiązanie.
Uczestnicy starli się z szerokim zakresem pro-blemów – od czysto inżynierskich, jak w zadaniu
„Zegar”, w którym należało zidentyfikować se-kwencję znaków o określonej charakterystyce, aż po nietrywialne zagadnienia matematyczne, jak w zadaniu „Kromlech”, którego celem było
wyznaczenie liczby możliwych pokolorowań pewnej konstrukcji. Celem zadania „Kałuże”
było zidentyfikowanie miejsc na nierównym pla-cu, w których będą się tworzyły kałuże. Zadanie
„Planowanie nauki” wymagało uporządkowania kursów doszkalających, tak aby każdy kurs roz-począć jedynie po ukończeniu kursów go poprze-dzających, zaś rozwiązanie zadania „Pasmo gór-skie” wymagało umiejętności zidentyfikowania w grafie struktury o podanych właściwościach.
Zawodnicy mierzyli się z zadaniami w wa-runkach kontrolowanej samodzielności w la-boratoriach NE237 i NE239 nowego gmachu WETI. Każdy z nich miał do dyspozycji komputer z przygotowanym środowiskiem programistycz-nym. W czasie trwania zawodów uczestnicy mieli możliwość częściowego sprawdzenia popraw-ności rozwiązania poprzez uruchomienie go na wybranych testach. Wyniki zostały ocenione pełnym zestawem danych testowych dopiero po zakończeniu zawodów. W ocenie zadań, zarów-no podczas trwania zawodów, jak i po ich zakoń-czeniu, wykorzystano system STOS autorstwa dr. inż. Krzysztofa Ocetkiewicza z Katedry Algo-rytmów i Modelowania Systemów.