Analiza niepewności

Wpływ promieniowania gamma emitowanego przez produkty aktywacji neutronowej powstałe w materiale komory próżniowej układu PF-1000, oceniony został głównie na podstawie rozważań teoretycznych. Jedynym elementem eksperymentalnym zagad-nienia były pomiary składu stali metodą INNA. Maksymalny błąd określenia udziału danego pierwiastka w rozważanym materiale wynosił 5,5%. Wartość takiej niepewności przypisana została więc do wielkości Ai,l we wzorze 6.31 wykorzystywanym pośrednio do wyliczania wartości dawek efektywnych. Intensywność emisji promieniowania gam-ma przez dany izotop promieniotwórczy Ii^en oraz liniowe współczynniki pochłaniania są wielkościami tabelarycznymi, dla których przyjęto niepewności na poziomie 3%.

Wartość promienia komory eksperymentalnej R przyjęta została na podstawie doku-mentacji technicznej, jednak z powodu niejednorodności powierzchni komory założono niepewność tej danej wejściowej na poziomie 3%. Ponieważ komora została sprowa-dzona geometrycznie do źródła liniowego dodatkowym elementem była niepewność spowodowana takim przybliżeniem, jej wartość przyjęto na poziomie 30%. Na podsta-wie powyższych rozważań złożona niepewność oceny dawki efektywnej wynikającej z aktywacji materiału komory dla poszczególnego radioizotopu oszacowana została na 31% co skutkowało złożoną niepewnością dla całkowitej dawki efektywnej na poziomie 90%.

Rozdział 8

Ocena rocznej dawki efektywnej

Wartości całkowitych dawek efektywnych (od fotonów oraz neutronów), które osza-cowano dla kolejnych lat pracy układu PF-1000, dla pozycji referencyjnej nr 1 do 4, przedstawiono na rys. 8.1.

Rys. 8.1 Wartości całkowitych dawek efektywnych, oszacowanych dla personelu przeby-wającego w czterech rozpatrywanych pozycjach, w latach od 2001 do 2013. Pozioma linia czerwona oznacza limit rocznej dawki efektywnej dla ogółu ludności, linia niebieska oznacza limit określony w zezwoleniu na użytkowanie układu PF-1000.

Na omawianym wykresie linią czerwoną zaznaczono roczny limit dawki efektywnej określony w zezwoleniu wydanym przez PAA (6 mSv). Dodatkowo linią niebieską oznaczono roczny limit dawki dla osób z ogółu ludności, nie zatrudnionych w

warun-115 kach narażenia na promieniowanie jonizujące. Jak widać, dotychczas nie doszło do przekroczenia żadnego z rozpatrywanych limitów.

W rozpatrywanym scenariuszu pesymistycznym (W1), całkowite dawki efektywne dla pozycji 1, 2, 3 oraz 4 wyniosły odpowiednio: 6,18 mSv; 9,36 mSv; 5,60 mSv oraz 3,79 mSv.

Na podstawie analizy wyników pomiarów opisanych w poprzednich rozdziałach określona została zależność rocznej dawki efektywnej, którą oszacowano metodą pa-sywną w otoczeniu układu PF-1000 w zależności od szacunkowej odległości od obszaru formowania kolumny pinch’u. Wynik tej analizy przedstawiono na rys. 8.2.

Rys. 8.2 Wartości rocznych dawek efektywnych określonych metodą pasywną w zależ-ności od orientacyjnej odległości od źródła emisji promieniowania. Cyfry oznaczają numery pozycji referencyjnych, zgodnie z 6.4.

W wypadku dawkomierzy, które zostały rozmieszczone na terenie hali eksperymen-talnej układu PF-1000 (wszystkie poza pozycjami 16 i 18), stwierdzono brak wyraźnej zależności spadku wartości dawki z kwadratem odległości od źródła. Przyczyną tego efektu było rozmieszczenie na terenie hali wielu elementów konstrukcyjnych oraz wy-posażenia, które powodowało rozpraszanie oraz absorpcję kwantów promieniowania.

Skutkowało to oczywiście zmianą widma energetycznego oraz intensywności wiązki promieniowania fotonowego docierającego do poszczególnych detektorów.

Porównanie wartości dawek efektywnych od promieniowania elektromagnetycznego, które oszacowano w roku 2013 metodą pasywną (TLD) oraz metodą aktywną (RSS) dla czterech pozycji, przedstawiono na rys. 8.3.

116

Rys. 8.3 Porównanie wartości rocznych dawek efektywnych od promieniowania elektro-magnetycznego, które oszacowanych w roku 2013 metodą pasywną (TLD) oraz metodą aktywną (RSS).

Należy tu zauważyć, że obie zastosowane metody wykazały, że największa wartość rocznej dawki efektywnej występowała w pozycji numer 2, tj. w klatce pomiarowej.

Należy także zauważyć, że wartości dawek efektywnych określone metodą pasywną były większe od dawek oszacowanych metodą aktywną. Różnice w otrzymanych wy-nikach, wynikały głównie z różnicy odpowiedzi dwóch metod w zależności od energii mierzonego promieniowania elektromagnetycznego, co ilustrują rys. 6.5 i 6.11. Detekto-ry pasywne charakteDetekto-ryzują się relatywnie wysoką odpowiedzią dla fotonów o energii w granicach 30 - 60 keV. Promieniowanie w takim zakresie energii nie jest rejestrowane przez komorę RSS-131. Można zatem wnioskować, że przeważająca część fotonów w badanej wiązce promieniowania w rozpatrywanych punktach, miała energię poniżej 60 keV. W związku z powyższym do oszacowania całkowitej dawki efektywnej od promieniowania elektromagnetycznego, dla osób przebywających w otoczeniu układu PF-1000, należałoby zsumować wartości dawek zarejestrowanych metodą pasywną i aktywną.

Udział, w całkowitej dawce efektywnej, od promieniowania fotonowego oraz neutro-nowego w zależności od rozpatrywanej pozycji, na przykładzie wyników oszacowanych dawek w 2013 roku przedstawiono na rys. 8.4.

Jak widać z rys. 8.4, stosunek składowej elektromagnetycznej do neutronowej ulegał zmianie w zależności od pozycji. Największy udział neutronów zanotowany został na

117

Rys. 8.4 Udział w całkowitej dawce efektywnej promieniowania elektromagnetycznego oraz neutronowego w zależności od pozycji narażenia, który określono na podstawie wyników otrzymanych w 2013 roku.

pozycji numer 3, gdzie wyniósł on 8,5 %. W pozycjach nr 1 i 2 udział neutronów wyniósł odpowiednio 2,1 % oraz 5,5 %. Neutrony w pozycji nr 4 nie zostały zarejestrowane, a całość dawki efektywnej oszacowanej dla tej pozycji, pochodziła od promieniowania elektromagnetycznego.

Maksymalna dawka efektywna, oszacowana przy założeniu "pesymistycznym", która była rezultatem procesu aktywacji komory próżniowej układu PF-1000, została określo-na określo-na 0,026 mSv. Wpływ promieniowania wtórnego, pochodzącego z procesu aktywacji neutronowej komory próżniowej, może być zatem pominięty przy ocenie narażenia radiologicznego personelu.

Rozdział 9

Podsumowanie i wnioski

Podsumowując wyniki prezentowanej dysertacji, należy zwrócić uwagę na kluczowe osiągnięcia:

1. Opracowano metody dozymetryczne pozwalające na przeprowadzenie prawidłowej oceny narażenia radiologicznego personelu zaangażowanego w prace badawcze na układzie PF-1000, w otoczeniu którego występuje impulsowe, mieszane pole promieniowania gamma-neutrony. Zaletą opracowanych metod jest zastosowanie w nich komercyjnie dostępnych detektorów promieniowania gamma i neutronów.

2. W ramach metody aktywnego pomiaru dawki promieniowania fotonowego, udo-wodniono że dzięki prawidłowo przygotowanej kalibracji komory RSS-131 możliwe jest jej zastosowanie do pomiaru pojedynczych impulsów o czasie trwania na poziomie 200 ns.

3. Udowodniono że prawidłowa ocena narażenia na promieniowanie elektromagne-tyczne w otoczeniu układu typu Plasma-Focus, może być wykonana na podstawie zsumowania wyników uzyskanych metodą pomiaru pasywnego i aktywnego. Obie metody należy traktować więc jako wzajemnie dopełniające się.

4. Zaprezentowano poprawną metodę pomiaru dawki od neutronów wprowadzając poprawkę do współczynnika przeliczeniowego, uwzględniającą widmo energe-tyczne rejestrowanych neutronów oraz charakterystykę energetyczną przyrządu aktywnego. Dla dwóch rozpatrywanych pozycji współczynnik ten wzrósł dwukrot-nie w stosunku do współczynnika fabrycznego ustalonego podczas wzorcowania, w wiązce neutronów ze źródła ²⁵²Cf.

119 5. Energia promieniowania fotonowego w otoczeniu układu pokrywa szeroki

za-kres, od pojedynczych keV aż do kliku MeV. Dowodem istnienia fotonów nisko-energetycznych jest fakt różnicy rezultatów otrzymanych metodą aktywną oraz pasywną. Na występowanie fotonów o energiach rzędu MeV wskazuje m.in. fakt rejestracji promieniowania elektromagnetycznego w pomieszczeniu badawczym oddzielonym od hali eksperymentalnej ścianą betonową o grubości około 0,5 m.

6. Na podstawie przeprowadzonych symulacji widm neutronów, pokazano że neu-trony docierające do pozycji 1 i 2, czyli w pozycjach za osłonami biologicznymi, posiadają w większości energie poniżej 0,5 MeV. Przeważająca część neutronów w pozycji 3 (nieosłoniętej) posiada energie 2,5 MeV. Dodatkowo intensywność wiązki neutronów w pozycjach za osłonami (1 i 2) jest o rząd wielkości niższa niż w pozycji nieosłoniętej (3). Wymienione fakty świadczą o prawidłowym doborze grubości oraz składu użytych osłon biologicznych w kontekście ochrony przed neutronami.

7. Na podstawie analizy stopnia aktywacji materiału konstrukcyjnego komory próż-niowej, wykazano że roczna dawka efektywna wynikająca z emisji promieniowania gamma przez aktywne izotopy kształtuje się na poziomi 20 µSv oraz pochodzie ona głównie od krótkożyciowego radioizotopu ^93mMo. Wpływ aktywacji może być więc pominięty, jako nieznaczny w procesie szacowania dawek przy układzie typu Plasma-Focus.

8. Otrzymane wyniki oceny dawki pokazują że główny przyczynek do całkowitej dawki efektywnej, otrzymywanej przez osoby uczestniczące w eksperymentach, pochodzi od promieniowania elektromagnetycznego. Wkład od neutronów w zależności od rozpatrywanej pozycji wynosi od 2,1 do 8,5%.

9. Przeprowadzone pomiary pokazują iż największe narażenie, zarówno na promie-niowanie elektromagnetyczne jak i neutrony występuje w pozycji nr 2 tj. klatka osłonna umieszczona od strony włazu komory eksperymentalnej.

10. Wykazano, że użytkowanie układu eksperymentalnego PF-1000, przy wykorzy-staniu ustawionego na hali eksperymentalnej zestawu osłon biologicznych oraz przy postępowaniu zgodnie z przyjętymi zasadami ochrony radiologicznej, nie powoduje przekroczenia obowiązujących w Polsce limitów dawek.

Opracowane metody dozymetryczne oparte zostały na ogólnie dostępnych przyrzą-dach dozymetrycznych. Ze względu na rozbudowanie metodyki otrzymywane rezultaty

120 obarczone są relatywnie wysoką niepewnością, jednak na poziomie akceptowalnym w dziedzinie ochrony radiologicznej. Należy więc stwierdzić że zaprezentowana metodyka umożliwia przeprowadzenie prawidłowej oceny narażenia personelu uczestniczącego w badaniach na układzie PF-1000 wykorzystując klasyczne przyrządy dozymetrycz-ne po odpowiednim ich skalibrowaniu oraz przy prawidłowej interpretacji odczytów.

Jednocześnie oszacowanie takie może być przeprowadzone z niepewnością spełniają-cą wymagania stawiane w ochronie radiologicznej. Powyższe stwierdzenie dowodzi prawdziwość głównej tezy pracy.

Na podstawie doświadczeń z przeprowadzonych badań w zakresie opracowania metod dozymetrycznych można przedstawić podstawowe zalecenia metodyczne do zastosowania w przypadku wykonywania pomiarów w impulsowych polach mieszanych gamma-neutrony występujących w otoczeniu układów typu Plasma-Focus:

1. Szczególną uwagę należy zwrócić na pomiar składowej promieniowania fotonowego którego wkład do całkowitej dawki efektywnej wynosi ponad 90%

2. Zaleca się stosowanie detektorów pasywnych lub aktywnych posiadających nie-zależne zasilanie jednocześnie ograniczając do minimum połączenia kablowe pomiędzy detektorem a układem pomiarowym.

3. Detektor promieniowania elektromagnetycznego powinien być czuły na promienio-wanie w szerokim zakresie energii od kilkunasty keV do kliku MeV. W przypadku braku pojedynczego detektora spełniającego ten warunek, należy rozważyć użycie kliku detektorów uzupełniających się.

4. W przypadku stosowania detektorów aktywnych należy poznać ich możliwości pomiarowe dla pojedynczych impulsów promieniowania o czasie trwania na poziomie kilkuset ns.

5. Przyrządy dozymetryczne powinny umożliwiać pomiar dawki na poziomie 0,01 µSv.

Niemniej, należy zaznaczyć iż możliwe jest przeprowadzenie kolejnych, będących kon-tynuacją lub nowymi kierunkami badań w zakresie tematyki przedstawionej rozprawy.

Na szczególną uwagę zasługują takie zagadnienia jak:

1. Możliwość zastosowania metod pasywnych do pomiaru promieniowania neutrono-wego, w szczególności detektorów śladowych tj. CR-39 lub tzw. z ang. "bubble detectors".

121 2. Przeprowadzenie kalibracji aktywnego przyrządu neutronowego wykorzystanego w powyższych badaniach w wiązce neutronów z generatora D-T. Kalibracja taka pozwoliła by na znaczne zmniejszenie niepewności pomiaru, szczególnie w punktach nie osłoniętych przesłonami biologicznymi.

3. Dalsze badania energii promieniowania elektromagnetycznego w otoczeniu układu rozszerzając metodę pasywną o konfigurację filtrów.

4. Przeprowadzenie symulacji Monte Carlo, wizualizującej pełny rozkład fluencji neutronów na terenie hali eksperymentalnej.

5. W dalszych planach eksperymentalnych należy również ująć zagadnienie oceny narażenia w sytuacjach awaryjnych, do których zaliczyć należy np. sytuację kiedy personel w trakcie eksperymentów przebywa poza dozwolonymi strefami.

6. Należy również rozważyć przeprowadzenie badań mających na celu ustalenie korelacji pomiędzy warunkami eksperymentalnymi (tj. rodzaj i ciśnienie gazu roboczego, napięcie wyładowania) i wartościami rocznych dawek efektywnych.

Spis literatury

[1] T. Luckey, “Radiation hormesis: the good, the bad, and the ugly,” Dose-Response, vol. 4, no. 3, pp. 169–190, 2006.

[2] ICRP, “1990 recommendations of the international commission on radiologi-cal protection. icrp publication 60.,” Ann. ICRP 21 (1-3)., 1991.

[3] ICRU, “Quantities and units in radiation protection dosimetry (report 51),”

Journal of the ICRU, 1993.

[4] ICRP, “Adult reference computational phantoms icrp publication 110.,” Ann.

ICRP 39 (2)., 2009.

[5] “Radiation protection no 160: Technical recommendations for monitoring individuals occupationally exposed to external radiation.,” tech. rep., EU-ROPEAN COMMISSION, 2009.

[6] ICRP, “Conversion coefficients for radiological protection quantities for external radiation exposures. icrp publication 116.,” Ann. ICRP 40(2-5)., 2010.

[7] ICRP, “The 2007 recommendations of the international commission on radiological protection. icrp publication 103.,” Ann. ICRP 37 (2-4)., 2007.

[8] “Pn-iso 4037-1: Wzorcowe promieniowanie rentgenowskie i gamma do kali-bracji dawkomierzy i miernikow mocy dawki oraz do okreslania ich charak-terystyk energetycznych, czesc 1,” 2002.

[9] “Janis 4: Java-based nuclear data information system http://www.oecd-nea.org/janis/.”

[10] N. Golnik, “Recombination methods in the dosimetry of mixed radiation,”

tech. rep., Institute of Atomic Energy, Otwock-Swierk (Poland), 1996.

[11] M. Zielczyński and N. Golnik, “Recombination ionisation chambers,” Mono-grafie IEA, vol. 3, 2000.

[12] K. Józefowicz, N. Golnik, and M. Zeilczynski, “Dosimetric parameters of simple neutron+ gamma fields for calibration of radiation protection in-struments,” Radiation Protection Dosimetry, vol. 44, no. 1-4, pp. 139–142, 1992.

Spis literatury 123

[13] M. Zielczynski and N. Golnik, “Recombination index of radiation quality-measuring and applications,” Radiation Protection Dosimetry, vol. 52, no. 1-4, pp. 419–422, 1994.

[14] A. Konnai, N. Odano, N. Nariyama, S. Ohnishi, N. Nakajima, K. Yamamoto, T. Kishi, N. Ozasa, and Y. Ishikawa, “Neutron dosimetry with 6lif-rich tl sheet,” Radiation protection dosimetry, vol. 120, no. 1-4, pp. 133–135, 2006.

[15] ETCHED TRACK NEUTRON DOSIMETRY, vol. 20, Nuclear Technology Publishing, 1987. RADIATION PROTECTION DOSIMETRY.

[16] E. Piesch, S. Al-Najjar, and K. Ninomiya, “Neutron dosimetry with cr-39 track detectors using electrochemical etching: recent improvements, dosime-tric characteristics and aspects of routine application,” Radiation protection dosimetry, vol. 27, no. 4, pp. 215–230, 1989.

[17] F. Castillo, G. Espinosa, J. Golzarri, D. Osorio, J. Rangel, P. Reyes, and J. Herrera, “Fast neutron dosimetry using cr-39 track detectors with poly-ethylene as radiator,” Radiation Measurements, vol. 50, pp. 71–73, 2013.

[18] “Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. prawo atomowe,” Dz. U. 2001 Nr 3 poz.

18.

[19] S. Moo, “Occupational exposure to x-rays from a small plasma focus,”

Journal of Radiological Protection, vol. 13, no. 3, p. 207, 1993.

[20] S. Lee, T. Tou, S. Moo, M. Eissa, A. Gholap, K. Kwek, S. Mulyodrono, A. Smith, W. Usada, M. Zakaullah, et al., “A simple facility for the teaching of plasma dynamics and plasma nuclear fusion,” American Journal of Physics, vol. 56, no. 1, pp. 62–68, 1988.

[21] F. Castillo-Mejía, I. Gamboa-de Buen, J. Herrera-Velázquez, and J. Rangel-Gutiérrez, “Neutron emission characterisation at the fn-ii dense plasma focus,” in Journal of Physics: Conference Series, vol. 511, p. 012021, IOP Publishing, 2014.

[22] O. Jarvis, G. Sadler, A. Avery, and K. Verschuur, “Activation of the jet vacuum vessel: a comparison of calculated with measured gamma-radiation fluxes and dose rates,” tech. rep., Commission of the European Communities, Abingdon (UK). JET Joint Undertaking, 1988.

[23] M. Loughlin and J. J. Undertaking, Activation of first wall tiles in JET.

JET Joint Undertaking, 1994.

[24] J.-C. Sublet, Activation considerations relevant to the decommissioning of fusion reactors. PhD thesis, Ph. D. thesis, Imperial College, 1989.

[25] J. Zebrowski, M. Sadowski, and L. Jakubowski, “Studies of electron beams and x-rays within different plasma-focus devices,” Czechoslovak Journal of Physics, vol. 54, no. 3, pp. C256–C263, 2004.

Spis literatury 124

[26] M. May, G. Brown, C. Halvorson, A. Schmidt, D. Bower, B. Tran, P. Lewis, and C. Hagen, “Gamma ray measurements with photoconductive detectors using a dense plasma focusa),” Review of Scientific Instruments, vol. 85, no. 11, p. 11E117, 2014.

[27] N. Filipov, T. Filipova, and V. Vinogradov, “High-temperature dense plasma in the region of the noncylindrical z-pinch;[in russian],” Nucl Fusion Suppl, vol. 2, p. 577, 1962.

[28] J. W. Mather, “Formation of a high-density deuterium plasma focus,” Physics of Fluids (1958-1988), vol. 8, no. 2, pp. 366–377, 1965.

[29] W. H. Bennett, “Magnetically self-focussing streams,” Physical Review, vol. 45, no. 12, p. 890, 1934.

[30] O. Anderson, H. Furth, J. Stone, and R. Wright, “Inverse pinch effect,”

Physics of Fluids (1958-1988), vol. 1, no. 6, pp. 489–494, 1958.

[31] W. H. Bostick, “The pinch effect revisited,” International Journal of Fusion Energy, vol. 1, pp. 1–55, 1977.

[32] C. Maisonnier, F. Pecorella, J. Rager, and M. Samuelli, “Recent progress in research on plasma focus,” in Procedings of the Fifth European Conference on Controlled Fusion and Plasma Physics, vol. 11, p. 183, 1972.

[33] F. Pecorella, M. Samuelli, A. Messina, and C. Strangio, “Time and space resolved neutron measurements on a dense plasma focus,” Physics of Fluids (1958-1988), vol. 20, no. 4, pp. 675–682, 1977.

[34] H. Schmidt, “Diagnostics and scaling of fusion-produced neutrons in pf experiments,” Nukleonika, vol. 56, pp. 107–112, 2011.

[35] M. Scholz, B. Bieńkowska, I. Ivanova-Stanik, L. Karpiński, M. Paduch, E. Zielińska, J. Kravárik, P. Kubeš, M. Sadowski, A. Szydłowski, et al.,

“General characteristics of fusion-neutron emission from megajoule plasma-focus facility,” Czechoslovak Journal of Physics, vol. 56, no. 2, pp. B243–B249, 2006.

[36] L. Soto, “New trends and future perspectives on plasma focus research,”

Plasma Physics and Controlled Fusion, vol. 47, no. 5A, p. A361, 2005.

[37] A. Velikovich, R. Clark, J. Davis, Y. Chong, C. Deeney, C. Coverdale, C. Ruiz, G. Cooper, A. Nelson, J. Franklin, et al., “Z-pinch plasma neutron sources,”

Physics of Plasmas (1994-present), vol. 14, no. 2, p. 022701, 2007.

[38] M. J. Sadowski and M. Scholz, “Results of large scale plasma-focus expe-riments and prospects for neutron yield optimization,” NUKLEONIKA-ORIGINAL EDITION-, vol. 47, no. 1, pp. 31–38, 2002.

[39] F. Castillo, J. Herrera, J. Rangel, M. Milanese, R. Moroso, J. Pouzo, J. Gol-zarri, and G. Espinosa, “Isotropic and anisotropic components of neutron emissions at the fn-ii and paco dense plasma focus devices,” Plasma physics and controlled fusion, vol. 45, no. 3, p. 289, 2003.

Spis literatury 125

[40] F. Castillo, M. Milanese, R. Moroso, and J. Pouzo, “Evidence of thermal and non-thermal mechanisms coexisting in dense plasma focus dd nuclear reactions,” Journal of Physics D: Applied Physics, vol. 33, no. 2, p. 141, 2000.

[41] P. Kubes, J. Kravarik, D. Klir, K. Rezac, M. Scholz, M. Paduch, K. Toma-szewski, I. Ivanova-Stanik, B. Bienkowska, L. Karpinski, et al., “Correlation of radiation with electron and neutron signals taken in a plasma-focus device,”

Plasma Science, IEEE Transactions on, vol. 34, no. 5, pp. 2349–2355, 2006.

[42] S. Jednorog, M. Paduch, K. Szewczak, and E. Laszynska, “Radioindium and determination of neutron radial asymmetry for the pf-1000 plasma focus device,” Journal of Radioanalytical and Nuclear Chemistry, pp. 1–7, 2014.

[43] V. Gribkov, “Current and perspective applications of dense plasma focus devices,” in 17th IAEA Technical Meeting on Research Using Small Fusion Devices, Lisbone, 2007.

[44] R. Kwiatkowski, E. Skladnik-Sadowska, K. Malinowski, M. J. Sadowski, K. Czaus, J. Zebrowski, L. Karpinski, M. Paduch, et al., “Measurements of electron and ion beams emitted from the pf-1000 device in the upstream and downstream direction,” Nukleonika, vol. 56, pp. 119–123, 2011.

[45] K. Szewczak and S. Jednorog, “Delay effects of the interactions between neutrons emitted during plasma experiments performed on the dpf-1000 u facility and construction materials,” Physica Scripta, vol. 2014, no. T161, p. 014046, 2014.

[46] S. Jednorog, H. Polkowska-Motrenko, K. Szewczak, B. Bienkowska, M. Pa-duch, R. Prokopowicz, K. Ciupek, E. Chajduk, Z. Samczynski, P. Krajewski, et al., “Neutron activation of pf-1000 device parts during long-term fusion research,” Journal of Radioanalytical and Nuclear Chemistry, pp. 1–6, 2014.

[47] P. Bilski, P. Olko, B. Burgkhardt, E. Piesch, and M. Waligorski, “Ther-moluminescence efficiency of lif: Mg, cu, p (mcp-n) detectors to photons, beta-electrons, alpha particles and thermal neutrons,” Radiation protection dosimetry, vol. 55, no. 1, pp. 31–38, 1994.

[48] GE Energy, 8499 Darrow Road Twinsburg, OH 44087, 131-ER / RSS-131 Users Manual, revision: n ed., November 2008.

[49] K. Szewczak and S. Jednoróg, “Calibration of the rss-131 high efficiency ionization chamber for radiation dose monitoring during plasma experiments conducted on plasma focus device,” Central European Journal of Physics, vol. 12, no. 10, pp. 719–724, 2014.

[50] E. Jakubowska, N. Golnik, M. Gryzinski, and P. Tulik, “Application of recombination chambers for determination of neutron ambient dose equiva-lent at the door to the maze of linear accelerator vault,” Polish Journal of Medical Physics And Engineering, vol. 17, no. 3, pp. 153–158, 2011.