Ania w pierwszej fazie realizacji projektu przyjmowała postawę wycofa-nia, mało mówiła, była zamknięta, proponowane formy aktywności, zadawycofa-nia, określała jako „nudne”. Miała problemy z akceptacją w grupie, łatwo ulegała innym. Nie mała własnego zdania – wolała naśladować, miała bardzo niską samoocenę. Była osobą trudną we współpracy, nie do końca wiedziała, cze-go chce i czecze-go oczekuje. Nie wierzyła we własne siły, nie przykładała się do pracy, nie zadawała pytań. Poziom wykonywanych zadań był mierny, autorka z wykonanych prac nie była zadowolona. Bała się nowych sytuacji, nie wie-rzyła w możliwość sukcesu i poradzenia sobie w sytuacji nieznanej. Nie ufała nowo poznanym ludziom. Ania wykazywała dużą ruchliwość procesów myślo-wych, częsta zmiana zainteresowań powodowała rozproszenie uwagi i brak re-alizacji zadań w określonym czasie. Wymagała intensywnej współpracy osób wspomagających uczenie się. Przyczyną niechęci do podejmowania zadań była niska samoocena własnych możliwości, nadmiar obowiązków, brak wsparcia i atmosfery bezpieczeństwa. Istotą zdarzeń edukacyjnych – projektu dla Ani − było zaistnienie zmiany środowiskowej, bez względu na to, jakie znaczenie czy wpływ tej zmiany będzie na jej rozwój poznawczy czy emocjonalny. Zmiana wy-magała od dziewczynki wysiłku adaptacyjnego, zwiększała możliwość radzenia sobie z napotykanymi bodźcami, stymulującymi ciekawość i niepokój poznaw-czy. Sytuacja zmiany, praca w nowej wspólnocie dała możliwość poszukiwa-nia strategii radzeposzukiwa-nia sobie w otwartej przestrzeni edukacyjnej, dała poczucie wsparcia i bezpieczeństwa. Umożliwiała koncentrację na wybranym zadaniu i motywowała do wytrwałości w realizacji celu. Stymulowanie,
dyscyplinowa-nie i motywowadyscyplinowa-nie Ani powodowało ekonomiczne i efektywne wykorzystadyscyplinowa-nie ruchliwości umysłu w sposób twórczy. Między innymi zamieszczone prace po-twierdzają wniosek. Zdiagnozowane kłopoty związane z podejmowaniem za-dań, wynikające z braku poczucia pewności siebie, poczucia własnej wartości, zostały w toku realizacji zadań zniwelowane. Informacja zwrotna o własnej skuteczności w toku realizacji zadań stała się w przypadku dziewczynki siłą napędzającą ciekawość poznawczą i motywację do dalszego działania. Poczu-cie własnej wartości, przekonanie o indywidualnych kompetencjach oraz po-czucie kontroli wewnętrznej pełniło w przypadku Ani funkcję regulacyjną dla aktywności uczenia. Budowanie świadomości własnej odpowiedzialności za organizację i przebieg procesu uczenia się może być dla Ani drogą efektywnej edukacji na miarę jej możliwości.
Obraz inspirowany kołem
Obrazy Ani ilustrują świat ożywiony, widzimy twarze ludzkie oraz pyszczek kota, dalej schematy przedstawiają domy, zegar i znaki graficzne firmowe, drogo-we. Koło stanowiło źródło inspiracji do powoływania nowych obrazów, stymu-lowało myślenie przez analogie i skojarzenia. Pierwsze skojarzenia w przypadku Ani są prawdopodobnie związane z ulubionym lub upragnionym kotkiem. Rysu-nek kotka wskazuje na miłe skojarzenia: kotek ma sterczące uszy, oczy i wąsy, które kojarzą się z sympatią i zadowoleniem. Autorka w prostym rysunku uchwy-ciła charakter kotka. Szybkie kojarzenie koła związane z zegarkiem może wska-zywać na znaczenie czasu w realizacji tego zadania. Wskazówki zegara określają
konkretny czas, być może czas ma istotne znaczenie dla autorki. Czwarty obrazek przedstawia rysunkowy zapis twarzy. Użyte środki podkreślają pogodny wyraz twarzy. W miarę realizacji zadania widoczny jest proces przeszukiwania zaso-bów pamięci dotyczących cech strukturalnych związanych z kołem. Dalsze ob-razy nie są już jednoznacznym i łatwym w odbiorze komunikatem. Obserwacja autorki w czasie realizacji zadania dowodzi, że jej motywacja wzrasta w wyniku wzmocnienia zewnętrznego i informacji zwrotnej.
Przestrzeń, miejsce, szkice architektury
Formą aktywności poznawczej/twórczej w zadaniu był trening myślenia analitycznego, refleksyjnego i krytycznego dotyczącego „przestrzeni” i „miej-sca”. Budowania świadomości, że przestrzeń i miejsce są zasadniczymi składni-kami otaczającej nas rzeczywistości, które warto na nowo odkrywać i poznawać.
Zadanie stymulowało do myślenia na temat przestrzeni, do stawiania pytań, np. czy przestrzeń wiąże się z doświadczeniem? Istotą działania plastycznego była refleksja nad pojęciem przestrzeni w kontekście, przestrzeni zamkniętej, otwartej, ograniczonej, nieograniczonej itp. Opierając się na obserwacji i bez-pośrednim doświadczeniu, Ania wykonała szkic rysunkowy wybranego frag-mentu zamku gołuchowskiego. Bezpośrednia obserwacja, selektywność detali architektonicznych i wielość technik plastycznych pozwoliły autorce na wy-kreowanie ciekawej pracy plastycznej. Praca obfituje w wartości artystyczne:
bogactwo różnorodnych kresek, plam barwnych, walorowych, poszukujących i tworzących formę architektoniczną. Różnorodność i bogactwo środków
wy-razowych: rysunkowych i malarskich, tj. nasycenie, jakość, walor oraz wielość zastosowanych technik wskazują na wyjątkową wrażliwość autorki. Zaangażo-wanie, skupienie uwagi na detalach architektonicznych było źródłem analitycz-nego myślenia i inspiracją do poszukiwania środków wizualanalitycz-nego zapisu wyniku obserwacji. Zaciekawieniu wybranymi elementami architektonicznymi zamku gołuchowskiego towarzyszyły emocje, które mobilizowały do odkrywania cech wizualnych istotnych dla autorki. Rysunek architektoniczny wykonany przez autorkę nie jest zapisem fotograficznym, ale autorską konstrukcją i zapisem procesów poznawczych.
Przestrzeń, miejsce, moje wymarzone miejsce do mieszkania
Aktywność intelektualna pobudzająca dociekliwość poznawczą dotyczyła myślenia refleksyjnego. Wymarzone miejsce wiązało się z jednej strony z do-świadczeniem, z drugiej − z marzeniem. Myślenie analityczne i refleksyjne po-zwoliło autorce na selektywność zasobów poznawczych, na przełączenie uwa-gi z tego, co realne, na to, co będzie wytworem wyobraźni. Obiekt ‒ wymarzo-ne mieszkanie w polu percepcyjnym było kodowawymarzo-ne z uwzględnieniem takich wartości, jak orientacja przestrzenna, kolor, forma, kształt, elementy układu.
Transformacja i generowanie koncepcji plastycznej dotyczyło zasobów pamię-ci i strategii pamiępamię-ciowych. Analizując pracę Ani, można wyodrębnić organiza-cję informacji zarejestrowanych w pamięci, a dotyczących: architektury ‒ domu
o dwuspadowym dachu, budy dla psa, konewki, kwiatów, drzew stanowiącą ma-teriał do wykreowania nowej jakości, pracy plastycznej. Wiedza, umiejętności plastyczne pozwoliły na wykreowanie ekspresyjnej pracy malarskiej w technice pasteli. Układ kompozycyjny, ekspresja i forma chmur rozciągająca się przez całą pracę stanowi wyjątkowy i niezwykły zapis plastyczny. Intensywność i nasycenie koloru, bogactwo treści sprawia wrażenie wyjątkowości miejsca, wymarzonego mieszkania.