Istnieją co najmniej dwa powody, dla których proces główny (czyli produk-cja obiektu budowlanego) jest tak mi-nimalistycznie nadzorowany w syste-mach zarządzania:
1) brak danych strukturalnych opisu-jących produkt (model obiektu bu-dowlanego) i etapy jego produkcji (rea lizacji);
2) mocno zakorzenione podejście pro-jektowe do zarządzania każdym, na-wet najbardziej powtarzalnym, eta-pem realizacji obiektu budowlanego.
Pierwszy powód jest dość oczywi-sty i sam się rozwiąże wraz z upo-wszechnieniem się modeli BIM (IFC).
Drugi powód jest już bardziej zło-żony, bo związany z ugruntowaną przez lata kulturą zarządzania w bu-downictwie, która każe zarządzać budową w sposób projektowy. Pro-jektowy, czyli otwierający furtkę do
działań twórczych na każdym, nawet najbardziej powtarzalnym, etapie realizacji obiektu budowlanego. Takie podejście do zarządzania jest jednak bardzo niepraktyczne, uniemożliwia-jąc jakąkolwiek automatyzację, któ-ra mogłaby przyspieszyć realizację obiektów.
Ostatecznie projekt to z definicji niepowtarzalne, złożone przedsię-wzięcie zawarte w skończonym prze-dziale czasu, realizowane zespoło-wo, w sposób względnie niezależny od powtarzalnej działalności przed-siębiorstwa, za pomocą specjalnych metod oraz technik – w domyśle technik mało powtarzalnych, wy-magających dużej kreatywności od zespołu.
Tymczasem w procesie realizacji obiektów budowlanych zasadniczy etap twórczy kończy się zwykle w momencie powstania projektu wykonawczego, a przy mniej złożo-nych obiektach już na etapie projektu budowlanego.
Jeśli rozpatrywać pod tym kątem projekty powtarzalne, to ten etap się kończy nawet wcześniej, bo w mo-mencie powstania projektu koncep-cyjnego.
Dalej realizacja procesu przebiega już na drodze dającej się przewi-dzieć kompletacji.
Oczywiście wszelkie zmiany doty-czące zarówno projektu, jak i metod produkcji nadal mają charakter pro-jektowy.
Stanowią one jednak mniejszościowy udział w nakładach pracy – średnio na poziomie:
■ 10–20% czasu realizacji budo-wy w oparciu o klasyczny projekt w technologii 2D,
■ 1–5% czasu realizacji przy projekcie zrealizowanym w technologii BIM 3D+.
Analogicznie wygląda to w ujęciu kosztowym (rys. 2).
technologie
Niestety dzisiejsze systemy ERP przeznaczone dla firm budowlanych opierają się na projektowym mo-delu zarządzania produkcją, w któ-rym ilość danych strukturalnych związanych z procesem produkcji (czyli głównym procesem operacyj-nym organizacji) jest nieproporcjo-nalnie mała w porównaniu z ilością danych identyfikujących procesy wspomagające w przedsiębiorstwie.
Upraszczając, można powiedzieć, że beneficjenta takiego systemu mniej interesuje to, co się kryje wewnątrz głównego procesu. Natomiast in-teresuje go przede wszystkim sam budżet projektu i ewentualnie ter-miny głównych etapów („kamieni milowych”) projektu. Podejście takie pozostaje jednak w sprzeczności z ogólnym trendem stylu zarządza-nia kreowanym nie tylko w normach zarządzania z rodziny ISO 9000, które stają się coraz bardziej pro-duktocentryczne, zwiększając na-cisk na monitorowanie procesu pro-dukcji w celu minimalizacji ryzyka związanego z nieosiągnięciem zakła-danej jakości przez produkt finalny.
Dobrym przykładem obecnych tren-dów może być zwiększony nacisk na monitorowanie procesu produkcji w celu minimalizacji ryzyka związa-nego z nieosiągnięciem oczekiwanej jakości produktu.
Najlepszym, bo branżowym, przykła-dem jest jednak właśnie produkto-centryczna idea BIM-u, w której iden-tyfikacja i monitorowanie wymagań klienta związanych z produktem są na możliwie najwyższym poziomie. Jeśli ten trend się utrzyma, a wszystko na to wskazuje, to należy się spodziewać dynamicznego zwiększenia udziału w rynku rozwiązań IT dla budownic-twa, przez narzędzia (oprogramowa-nie) wspomagające zarządzanie pro-jektem oparte na danych modeli BIM (IFC), tj. VICO Office z Trimble Connect czy Autodeskowy Navisworks z BIM 360 Glue i Field. Narzędzia takie poza wspomaganiem procesu głównego (produkcji) wspomagają także zarzą-dzanie zasobami w danym projekcie.
Mogą zatem częściowo wpłynąć na zmniejszenie popularności systemów ERP w budownictwie, szczególnie w przypadku firm zaangażowanych Rys. 2 Ι Średni udział kosztów zmian w łącznej wartości projektu w zależności od poziomu
wdrożenia BIM na przykładzie 408 projektów o łącznej wartości 559 mln USD (źródło: http://www.pc.gov.au/inquiries/completed/infrastructure/submissions)
w realizację pojedynczych większych projektów, angażujących większość zasobów przedsiębiorstwa.
Wniosek, że rozwiązania takie będą stanowiły realną konkurencję dla sys-temów ERP, byłby jednak o tyle nie-uzasadniony, że narzędzia te z defini-cji służą odmiennym celom.
Podstawowym zadaniem narzędzi kla-sy ERP, tj. SAP ERP, Microsoft Dyna-mics AX, Oracle E-Business Suite, IFS Applications itp., jest koordynacja dużych portfeli projektów. Koordyna-cja taka wymaga przeniesienia głów-nego ciężaru zarządzania właśnie na procesy wspomagające.
Wiąże się to z tzw. integracją wer-tykalną procesów, której celem jest integracja wszystkich zarządzanych przez organizację procesów wokół globalnego planu produkcji, skupiają-cego wszystkie realizowane i plano-wane projekty.
Tak zintegrowany system zarządzania dobrze się sprawdza do zarządzania wielką ilością rozdrobnionych proce-sów produkcyjnych, gdzie główny cię-żar zarządzania dotyczy optymalizacji procesów wspomagających (zarządza-jących zasobami przedsiębiorstwa).
Natomiast w branży budowlanej, gdzie często występuje sytuacja od-wrotna, związana z zaangażowaniem przedsiębiorstwa w realizację poje-dynczych dużych procesów produk-cyjnych, główny ciężar zarządzania przesuwa się w kierunku zarządza-nia konkretnym procesem produkcji.
W tym przypadku istotniejsza staje się integracja horyzontalna (inte-gracja na poziomie pojedynczego łańcucha wartości), której jądrem integracji jest produkt, a dokładnie model danych reprezentujący obiekt budowlany.
W odniesieniu do technologii BIM mówimy tu o zarządzaniu procesem, opierając się na danych modelu o wy-miarze 3D–7D.
kontrakt podstawowy: $300,146,875 koszt zmian: $33,532,497
dokumentacja projektowa 2D dokumentacja projektowa 3D
zintegrowane zarządzanie danymi modelu BIM
GOAL kontrakt podstawowy: $143,969,283
zmiany: $26,512,448
pierwotna wartość kontraktu: $53,268,301 zmiany: $1,427,170
liczba zleceń zmian projektu
wykorzystanie modelu BIM
technologie
Rys. 3 Ι Etapy rozwoju technologii BIM przedstawione w strategii rządu Wielkiej Brytanii – załącznik nr 3 do dokumentu „BIS BIM Strategy Report” (źródło: http://wwwbimta-skgrouporg/wp-content/uploads/2012/03/BIS-BIM-strategy-Reportpdf )
To niejedyna systematyka modeli BIM.
Głębszym podziałem modelu BIM 3D (wg standardu BSI PAS 1192-2:2013) jest identyfikacja szczegó-łowości graficznej (Level of Detail) i informacji materiałowej (Level of In-formation) modelu oraz równoległa scalona systematyka (Level of Deve-lopment) promowana skutecznie przez AIA (The American Institute of Archi-tects). Według tej ostatniej określa się sześć poziomów szczegółowości informacji (LOD 100, 200, 300, 350, 400, 500), gdzie projektowi budowla-nemu można przyporządkować model IFC w LOD 300, a projektowi wyko-nawczemu model IFC LOD 400.
Godny uwagi jest też fakt, że struk-tura danych modelu obiektu od wersji IFC4 jest już objęta standardem ISO (ISO 16739:2013), który obejmuje integrację danych do wymiaru BIM 5D włącznie.
Biorąc pod uwagę to, że każda kolejna wersja tego standardu zawiera coraz szerszą strukturę danych, moment, kiedy obejmie ona komplet danych PLM (Product Lifecycle Management), wy-daje się tylko kwestią czasu.
Co więcej, w samych strategiach roz-woju technologii BIM, takich jak stra-tegia rządu Wielkiej Brytanii, określo-na w dokumencie „BIS BIM Strategy Report” (BIS oznacza tu: Department
for Business, Innovation & Skills), wpi-sana jest wręcz integracja systemów zarządzających danymi BIM z sys-temami klasy ERP. Ilustruje ją rys. 3, przedstawiający tak zwane poziomy dojrzałości rozwoju technologii BIM.
Obecnie zgodnie ze wspomnianą stra-tegią znajdujemy się na tzw. drugim po-ziomie rozwoju technologii BIM, który zakłada wymianę danych między syste-mami klasy BIM a ERP przez tak zwane oprogramowanie pośredniczące (mid-dleware). Nie jest to oczywiście rozwią-zanie docelowe, lecz jedynie rozwiąza-nie stanowiące etap pośredni rozwoju technologii BIM, gdyż oprogramowanie pośredniczące zawsze będzie stanowić tak zwane wąskie gardło systemu, bo nawet przy relatywnie sprawnie funk-cjonującej wymianie danych problemem może się okazać równoległe sterowanie współzależnymi procesami, przebiega-jącymi w odrębnych systemach.
Wnioski
To, co nas czeka w perspektywie naj-bliższej dekady, to dostęp do wszyst-kich źródeł informacji związanych z zarządzanymi obiektami z poziomu chmur publicznych.
Taka funkcjonalność może utorować drogę kolejnym rewolucyjnym zmia-nom na gruncie realizacji inwestycji budowlanych.
Nieograniczony lokalizacją dostęp nie tylko do danych historycznych obiektu, ale także aktualnych danych wykorzy-stywanych przez systemy sterowania
zintegrowane i interoperacyjne dane Rysunki, tekst
Narzędzia
papier wymiana informacji na poziomie plików
poziom 0 poziom 1 poziom 2 poziom 3
Dane
Procesy
Wymiar modelu obiektu Zakres integracji danych modelu obiektu BIM 3D integracja „geometryczno-materiałowa” elementów obiektu
BIM 4D dodatkowo integracja z harmonogramem robót i powiązanymi z nim harmonogramami dostaw materiałów BIM 5D dodatkowo integracja z cennikami materiałów i robót, wykorzystanie cenników scalonych skojarzonych
z bibliotekami rodzin/elementów model u BIM BIM 6D
dodatkowo integracja z całym spektrum danych służących do analiz funkcjonalnych, tj. analizy oświetlenia, hałasu, nagłośnienia, a przede wszystkim analizy energetyczne służące do optymalizacji zużycia energii w projektowanym obiekcie
BIM 7D
dodatkowo integracja z danymi wykorzystywanymi na etapie eksploatacji obiektu, tj. instrukcje i gwarancje urządzeń, dane wejściowe do systemów BMS (systemów zarządzania budynkiem) umożliwiające efektywne sterowanie instalacjami obiektu
IDM – zintegrowane słowniki elementów IFC – zintegrowany model danych IPD – zintegrowany proces realizacji ISO BIM
technologie
obiektem, danych z bibliotek ze-wnętrznych, tj. dane GIS, a przede wszystkim danych z monitorowaniem produkcji może utorować drogę syste-mom klasy MES (Manufacturing Exe-cution System) – system do śledzenia oraz nadzorowania produkcji i przepły-wu materiałów nie tylko na potrzeby obsługi maszyn cyfrowych do produkcji elementów konstrukcyjnych, ale także na potrzeby nadzoru nad kompletacją całych systemów w obiekcie i ich koor-dynacją na placu budowy.
Obecnie systemy MES zarezerwowane są jedynie dla produkcji przemysłowej.
Jednak zaryzykuję tezę, że jest tylko kwestią czasu, kiedy zostaną przenie-sione na grunt budownictwa. Wymagać to będzie również, poza przełamaniem nawyków związanych z dotychczaso-wym stylem zarządzania projektami budowlanymi, zastosowania wydajnych technologii webowych. Ewentualne
ba-riery technologiczne, związane z efek-tywnym zarządzaniem dużymi stru-mieniami danych w terenie, są jednak niczym w stosunku do przełamania ba-rier prawno-kulturowych.
Największą barierą na tej drodze jest jednak pierwszy krok, czyli zapewnienie szerokiego dostępu do danych struk-turalnych obiektów budowlanych – in-nymi słowy popularyzacja technologii BIM. Problemem jest akceptacja wyż-szych kosztów projektowania (BIM 3D vs. CAD 2D), które przynoszą korzyści na dalszych etapach realizacji inwe-stycji sięgające według wielu źródeł nawet do 20% wartości obiektu.
Jednak w sytuacji gdy wiodącym kry-terium w przetargach na wykona-nie projektu jest cena, BIM zawsze przegra z tanią i ogólnie dostępną technologią projektowania CAD.
Realnym impulsem popularyza-cji technologii BIM byłaby na
pew-no implementacja (wzorem państw zachodnich) ustawowego wymogu realizacji inwestycji publicznych z za-stosowaniem technologii modelowa-nia danych budowlanych. Oczywiście wdrożenie takiej dzisiaj wiązałoby się z nieuchronnym wykluczeniem więk-szości rodzimych firm z przetargów publicznych, dlatego ustawodawca prawdopodobnie uchroni nas przed tak rewolucyjną zmianą w najbliższej przyszłości. Jednak rosnąca popular-ność BIM na świecie każe przypusz-czać, że upowszechnienie się tego standardu na polskim rynku jest tylko kwestią czasu. Prędzej czy później inwestorzy, optymalizując koszty, zaczną wymagać realizacji projektów z zastosowaniem modelowania da-nych budowlada-nych, dlatego już dziś powinniśmy planować, jak przystoso-wać nasze firmy do zmieniającej się rzeczywistości.